محققان روش ساده ای برای ایجاد ساختارهای پل سه بعدی بر روی ریزتراشه ها پیدا کردند
در حال حاضر، اعتقاد بر این است که مدارهای ابررسانا یکی از امیدوارکنندهترین نامزدها برای ذخیرهسازی اطلاعات در رایانههای کوانتومی آینده هستند..این مدارهای ابررسانا ممکن است توانایی پردازش فوق العاده زیاد برای حل مسائل پیچیده ای که برای محاسبه در سیستمهای کامپیوتری امروزی بسیار زمانبر هستند را داشته باشند. این تیم تحقیقاتی برای ایجاد پلهای هوایی، یک پلیمر (فوتورزیست) را در بالای ریزتراشه قرار دادند، سپس با استفاده از یک پرتو متمرکز از الکترونها از طریق فرآیندی به نام لیتوگرافی پرتو الکترونی، یک الگوی سه بعدی برای پل ایجاد کردند. پلهای هوایی یکی از عناصر مهم برای بهبود کیفیت تراشه های ابررسانا هستند و همچنین فضای طراحی این تراشهها را از دو بعد به سه بعد باز میکنند.
#مرکز_تحقیقات_فناویهای_کوانتومی#اخبار#ریزتراشه برای عضویت در کانال iqtec کلیک کنید http://www.ble.ir/iqtec
۶:۳۳
اخبار
چند بازی برای آشنایی با کوانتوم
مفاهیم کوانتومی احتمالاً برای ما عجیب یا غیرمنطقی به نظر میرسند، اما این بازیها احتمالاً بتوانند به ما کمک کنند چند مفهوم کوانتومی را در حدی درک کنیم.بازی Hello Quantum یک بازی فکری برای آموزش مفاهیم ابتدایی محاسبات کوانتومی است. در این بازی برای توصیفِ بصریِ qubit، از یک جفت دایره رنگی استفاده شده است. بازی Quantum TiqTaqToe یا «دوز کوانتومی».دوز کوانتومی شباهت زیادی به دوز عادی دارد. در دوزِ عادی، تنها حرکتِ مجاز برای بازیکنِ X، قرار دادنِ یک X و تنها حرکتِ بازیکنِ O، قرار دادنِ یک O است. ولی در دوز کوانتومی، برخی حرکتهای دیگر نیز مجاز هستند. مثل Superposition, Entanglement و Measurement، برهمنهی، درهمتنیدگی و اندازهگیری
روشی جدید برای خنک نگه داشتن سیستمهای محاسبات کوانتومی
کابلهای فلزی که این وسایل الکترونیکی را به کیوبیت ها متصل میکنند، گرما را به یخچال وارد میکنند، این باعث می شود یخچال برای سرد نگهداشتن سیستم انرژی بیشتری مصرف کند تا نیروی اضافی تولید شده را جذب کند. علاوه بر این، برای کیوبیتهای بیشتر به کابلهای بیشتری نیاز است، بنابراین تعداد کیوبیت های یک سیستم کوانتومی به توان یخچال محدود میشود. برای غلبه بر این چالش، یک تیم از محققان دانشگاه MIT یک سیستم ارتباطی بیسیم ایجاد کردهاند که یک کامپیوتر کوانتومی را قادر میسازد تا با استفاده از امواج تراهرتز با سرعت بالا، دادهها را بین سیستم کوانتومی و وسایل الکترونیکی خارج از یخچال منتقل کند. داده های رمزگذاری شده روی این امواج را می توان توسط تراشه دریافت کرد. اما از آنجایی که امواج تراهرتز فرکانس کمتری نسبت به امواج نوری مورد استفاده در سیستم های فوتونیک دارند، امواج تراهرتز نویز کوانتومی کمتری را حمل می کنند که منجر به تداخل کمتری با پردازنده های کوانتومی می شود. نکته مهم این است که تراشه فرستنده و گیرنده و لینک های تراهرتز را می توان به طور کامل با فرآیندهای ساخت استاندارد بر روی یک تراشه CMOS ساخت، بنابراین می توان آنها با بسیاری از سیستم ها و تکنیک های فعلی ادغام کرد.
تیمی از پژوهشگران دانشگاه MIT، یک تقویت کننده پارامتریک ابررسانا جدید توسعه دادهاند که از نظر تقویت کنندگی مانند تقویت کننده های پارامتریک قبل میباشد ولی فشردگی کوانتومی را در طیف فرکانسی گسترده تری فراهم میکند. این دستگاه جدید با پهنای باند بالا، میتواند به دانشمندان کمک کند تا اطلاعات کوانتومی را بسیار موثرتر خوانده و سیستمهای کوانتومی سریعتر و دقیقتری را بسازند. Jack Qiu نویسنده مقاله درباره این پیشرفت میگوید: “همانطور که حوزه محاسبات کوانتومی رشد می کند و تعداد کیوبیت ها در این سیستم ها به هزاران کیوبیت افزایش می یابد، نیاز است که از تقویت کننده هایی با پهن باند بالا استفاده کرد. با این حال، یک ویژگی کوانتومی به نام اصل عدم قطعیت هایزنبرگ، اضافه کردن حداقلی از نویز را در طول فرآیند تقویت، اجتناب ناپذیر می کند، که به حد کوانتومی استاندارد نویز منجر می شود. تقویت کننده های traveling-wave نسبت به تقویت کننده های رزوناتوری جوزفسون توانایی تحمل سیگنال های با توان بالاتری دارند در عین حال محدودیت کمتر در پهنای باند را دارند که منجر به تقویت کنندگی با پهنای باند و سطح فشرده سازی بالا می شود.
گام بزرگ در دستیابی به رایانههای کوانتومی بزرگمقیاس با انقلابی در تصحیح خطای کوانتومی
برای محافظت در برابر خطاهای کوانتومی، کدهای سطحی از مجموعهای از کدهای تصحیح خطای کوانتومی استفاده میکنند که از طریق درهمتنیدگی، یک کیوبیت را به یک کیوبیت منطقی تبدیل میکند که از خوشهای از کیوبیتهای فیزیکی d × d (که کیوبیتهای داده نیز نامیده میشود) تشکیل شده است. سپس این تخصیص پاریته اندازهگیری میشود. هر تثبیت کننده (stabilizer)، که به عنوان اندازهگیریکنندهی پاریته نیز شناخته میشود، دارای خاصیت جابجاپذیری بین مشاهدهپذیرهای منطقی کیوبیت کدبندی شده با تثبیتکنندههای دیگر است. بنابراین، شناسایی خطاها با مشاهده هرگونه تغییر غیرمنتظره در اندازهگیریهای پاریته بدون تاثیر بر وضعیت منطقی کیوبیت امکانپذیر است. یکی از راههای اجرای دروازههای منطقی کد سطحی، حفظ حافظه منطقی و انجام مجموعههای مختلف اندازهگیری بر روی مرز کد است.در نهایت، کیوبیت اندازه، اندازهگیری میشود و به بازنشانی میشود (MR). کیوبیتهای داده توسط کیوبیتهای اندازهگیری احاطه شدهاند.
مولد اعداد تصادفی کوانتومی جایگزین مولدهای موجود اعداد شبه تصادفی از یک هسته اصلی به عنوان منبع تصادفیت استفاده میکنند و توسط یک الگوریتم مشخص، آن را به عددی تصادفی تبدیل میکند. در مقابل، اعداد تصادفی واقعی از یک سیستم فیزیکی (به عنوان مثال نویز محیط) که غیرقابل پیشبینی است به عنوان هسته الگوریتم استفاده میکند و از آنجایی که هسته اصلی غیرقابل پیشبینی است، خروجی این دستگاه کاملا تصادفی است. یک مولد اعداد تصادفی کوانتومی، دستگاهی است که از پدیدهای فیزیکی به عنوان منبع تصادفیت استفاده میکند. روشهای مختلفی به عنوان منبع کوانتومی در نظر گرفته میشود از قبیل: مسیر یافتن فوتون در تداخل سنج ماخ-زندر، نویز فاز در گسیل القایی لیزر، افت و خیز خلاء و غیره
واهمدوسی کوانتومی به از دست دادن همدوسی کوانتومی بین اجزای یک سیستم کوانتومی گفته میشود که به دلیل تعامل با محیط رخ میدهد. سیستمهای کوانتومی در برهمنهیهای همدوس از حالتها یا پیکربندیهای متعدد وجود دارند. سیستم گربه با یک اتم رادیو اکتیو برهم کنش داده میشود و پس از مدتی تابع حالت سیستم گربه، در اثر درهمتنیدگی با اتم، به صورت برهمنهی حالت زنده و مرده در میآید. او با این نظریه نشان داد که ماتریس چگالی کاهشیافتهی یک سیستم، که در برهمکنش با تعداد زیادی از درجات آزادی محیط اطرافش است، بعد از مدت بسیار کمی از زمان همدوسی، به صورت قطری در میآید . از آنجاییکه در زمان مطرح شدن نظریه وادوسی (واهلش همدوسی)، نیازی به مشاهده خواص کوانتومی در مقیاس ماکروسکوپیک دیده نمیشد، به این نظریه بهای زیادی داده نشد؛ تا اینکه نیاز به ساخت رایانهی کوانتومی و حفظ همدوسی کوانتومی در مدت زمان معین برای انجام محاسبات کوانتومی باعث شد تا بررسی عوامل ایجاد وادوسی روی سیستمهای کوانتومی و چگونگی کاهش آن، به مسالهای بسیار مهم تبدیل شود.
یادگیری ماشین کوانتومی یکی از این کاربردها است. در ادامه الگوریتمهای یادگیری ماشین کوانتومی و تکنیک استفاده شده برای ارتقاء این الگوریتمها معرفی شدهاند. الگوریتم خوشهبندی نزدیکترین همسایه یک الگوریتم استاندارد در یادگیری ماشین است. این الگوریتم از یک نمونه آزمایشی برای آموزش مدل و تخصیص هر مقدار به یکی از کلاسهای موجود استفاده میکند. اخیراً روشهای قدرتمندتری که میتوانند دادههای ورودی را از منابعی مانند qRAM که به دادههای کلاسیک دسترسی دارد، یا یک زیربرنامه کوانتومی که حالتهای کوانتومی را آماده میکند، توسعه یافته اند. یک شبکه یادگیری عمیق که ماشین بولتزمن است، سادهترین شبکه برای تقریب است. خروجی ماشین کوانتومی بولتزمن دادههای کوانتومی بر حسب کیوبیت است.
محتوای آموزشی نقش رایانه کوانتومی در شیمی کوانتومی
از مهمترین اهداف تعیین ساختار الکترونی مولکولها، محاسبه انرژی حالت پایه مولکولی (Molecular Ground State Energy) است که نقش مهمی در بدست آوردن اطلاعات در مورد ساختار پایدار مولکول، ویژگیهای طیفسنجی مولکول، مکانیسم و سرعت واکنشهای شیمیایی ایفا میکند. از الگوریتمهای کوانتومی پیشرو که در تعیین ساختار الکترونی مولکولها به کار میرود، میتوان به الگوریتم VQE اشاره کرد که از جمله الگوریتمهاي ترکیبی کوانتوم-کلاسیک محسوب میشود. در این الگوریتم، حالت اولیه سیستم با توجه به مسئله مورد نظر با روشهای مختلف مانند Unitary Coupled Cluster فراهم میشود که یک حالت پارامتري است. سپس، این حالت پارامتري که ansatz نامیده میشود، به یک رایانه کوانتومی فرستاده میشود و اندازهگیري کوانتومی بر روی آن انجام میگیرد. به طور رایج، از روشهای شیمی محاسباتی که مبتنی بر شیمی کوانتومی است، برای محاسبهی انرژی حالت پایه و ساختار الکترونی مولکولها استفاده میشود که با افزایش تعداد ذرات، فرایند شبیهسازی زمانبر خواهد بود و نیز ممکن است انحرافاتی از نتایج تجربی مورد نظر مشاهده شود. مطالعه کامل محتوای آموزشی در لینک زیر:https://iqtec.ir/the-role-of-quantum-computers-in-quantum-chemistry #مرکز_تحقیقات_فناویهای_کوانتومی#محتوای_آموزشی#شیمی_کوانتومی برای عضویت در کانال iqtec کلیک کنید http://www.ble.ir/iqtec
۶:۴۰
محتوای آموزشی رایانههای کوانتومی فوتونیکی و تحول آینده (بخش اول) نقطهی شروع محاسبات کوانتومی آنجاست که مرز محاسبات کلاسیک شکسته میشود و خطشکنان این مرز، رایانههای کوانتومی هستند. ظهور محاسبات و رایانش کوانتومی، دنیای محاسبات را متحول کرده است و رایانههای کوانتومی فوتونیکی به عنوان یک پلتفرم امیدوارکننده با پتانسیل فوق العاده در راه هستند. با استفاده از اصول مکانیک کوانتومی، رایانههای کوانتومی فوتونیکی این پتانسیل را دارند که صنایع را متحول کنند، مشکلات حلناپذیر قبلی را حل کنند و بینشهای عمیقی را در مورد اسرار جهان کشف کنند. کلید رایانههای کوانتومی فوتونیکی در توانایی آنها برای دستکاری و کنترل رفتار فوتونهای منفرد نهفته است. این در حالی است که رایانههای کوانتومی با استفاده از بیتهای کوانتومی یا کیوبیتها استفاده میکنند. از حل مسائل بهینهسازی و شبیهسازی سیستمهای کوانتومی تا تقویت پروتکلهای رمزنگاری و ایجاد انقلابی در الگوریتمهای یادگیری ماشین، تأثیر بالقوه این ماشینها در رشتههای مختلف گسترده است. مطالعه کامل محتوای آموزشی در لینک زیر:https://iqtec.ir/photonic-quantum-computer#مرکز_تحقیقات_فناویهای_کوانتومی#محتوای_آموزشی#رایانه_کوانتومی برای عضویت در کانال iqtec کلیک کنید http://www.ble.ir/iqtec
۶:۴۰
محتوای آموزشی رایانههای کوانتومی فوتونیکی و تحول آینده (بخش دوم) رایانههای کوانتومی فوتونیکی از اصول مکانیک کوانتومی برای انجام محاسبات با سرعت و کارایی خارقالعاده استفاده میکنند. رایانههای کوانتومی فوتونیک نوع خاصی از رایانههای کوانتومی هستند که از فوتونها به عنوان کیوبیت، واحدهای اساسی اطلاعات در محاسبات کوانتومی، استفاده میکنند. الگوریتمهای کوانتومی: رایانههای کوانتومی فوتونیکی بستری را برای توسعه و اجرای الگوریتمهای کوانتومی فراهم میکنند.این الگوریتمها به طور خاص برای مهار قدرت محاسبات کوانتومی و حل مسائلی طراحی شدهاند که از نظر محاسباتی برای رایانههای کلاسیک غیرممکن هستند. روش یادگیری ماشین کوانتومی از قابلیتهای محاسبات کوانتومی برای بهبود وظایف آموزش، طبقهبندی و تشخیص الگو استفاده میکند. روش دیگر برای تصحیح خطا برای کامپیوترهای کوانتومی فوتونیک استفاده از بازخورد فعال است. به همین دلیل است که استفاده از فوتونهای با کیفیت بالا در یک کامپیوتر کوانتومی فوتونیک مهم است.
محتوای آموزشی رایانههای کوانتومی فوتونیکی و تحول آینده (بخش سوم) کنترل برهمکنشهای فوتون: کنترل برهمکنشهای بین فوتونها، که برای انجام محاسبات کوانتومی ضروری است، دشوار است. ایجاد فوتونهای درهمتنیده: ایجاد فوتونهای درهمتنیده مطلوب برای ایجاد کیوبیتها که برای بسیاری از الگوریتمهای کوانتومی ضروری هستند نیز دشوار است. مقیاس سازی: مقیاس شدن کامپیوترهای کوانتومی فوتونیکی برای اندازههای بزرگ دشوار است. ادغام با کامپیوترهای کلاسیک: کامپیوترهای کوانتومی فوتونیکی باید با کامپیوترهای کلاسیک ادغام شوند تا مفید باشند. توسعه دستگاههای جدید: برای رایانههای کوانتومی فوتونیک نیز به دستگاههای جدیدی نیاز است. توسعه الگوریتمهای جدید: الگوریتمهای جدید برای کامپیوترهای کوانتومی فوتونیک که بتوانند از خواص منحصر به فرد فوتون ها بهره برداری کنند. توسعه نرمافزار جدید: نرم افزار جدید برای کامپیوترهای کوانتومی فوتونیک باید بتواند دستگاهها و الگوریتمهای مورد استفاده برای محاسبات کوانتومی را کنترل کند.