۱۹ اردیبهشت
۱۹:۰۷
۲۰ اردیبهشت
۳:۴۶
بسم الله الرحمن الرحیم ... ما در انتهای ماه شوال هستیم و آغاز ماه ذی القعده، ولادت حضرت معصومه (س)، آغاز دهه کرامت و آغاز چلههای موسایی یا موسوی و روز شریف دختران ... تبریک و شاد باش عرض میکنم.
بعضی از پدر و مادرها ذوب در مسائل بچههاشون هستن به شکلی که از خودشون، سلامت خودشون و معنویت خودشون دور میمانند و هم و غم و فکر و ذکر اونها بچههاشون میشود. خب اعتدال در این مسئله خیلی خوبه چون بعضی از افراد کلا بچهها را به مادر میسپارند و موارد اندکی پیش میآید که مادرها میسپارند به پدرها و یا هر دو، بچهها را رها میکنند! غذا می خورن ... دور هم هستن ... میگن ... میشنون ... ولی به مسائلشون خیلی اهتمام ندارن. اینم غلطه.
امام یک روش مناسبی رو پیشنهاد دادند. امام به یکی از یارانشون فرمودند: «لاَ تَجْعَلَنَّ أَكْثَرَ شُغُلِكَ بِأَهْلِكَ وَ وَلَدِكَ». اکثر مشغولیات خودت رو و اشتغالات خودت را، خانوادهات و بچههات قرار نده! این تعبیر خیلی جالبه: «أَكْثَرَ شُغُلِكَ»! به طوری که من اگر شانزده ساعت بیدار باشم ده ساعتش تو فکر بچههام هستم!
«فَإِنْ يَكُنْ أَهْلُكَ وَ وَلَدُكَ أَوْلِيَاءَ اَللَّهِ فَإِنَّ اَللَّهَ لاَ يُضِيعُ أَوْلِيَاءَهُ» اگه اینا یه آدمهای خیلی صالح خوبی هستن و از اولیاء خدا هستن ... خدا هست و خدا هم اونها را پوشش میده.
«وَ إِنْ يَكُونُوا أَعْدَاءَ اَللَّهِ» و اگر اینا دشمنان خدا هستن «فَمَا هَمُّكَ وَ شُغُلُكَ بِأَعْدَاءِ اَللَّهِ» چرا تمام هم و اشتغالات خودتو گذاشتی روی اعداءالله؟
عزیزان! ما نباید فقط یک روایت را بگیریم. خدا گواهه که چقدر کتاب در این باب نوشته شده. آقای فلسفی راجع به کودک و جوان نوشتن ... و دو جلد کتاب هم همسر ما نوشتن؛ کل آیاتی که بحث تربیت توش مطرح است، روایات، دیدگاههای روانشناسی برای نو رستهها و جوونها؛ این کتاب موجوده. خیلی روایات داریم، منتها بعضیها فانی میشوند. عزیزان، نباید فانی شد.
یکی از خویشان ما منزل ما اومدن؛ گفتن که دخترمان در شمال رشتهای را آورده و مریضه. گفتم من تلاشم را میکنم که ایشون به اصفهان بیان ولی یه نکته بگم و اون اینکه شما در حق بچهتون «راحم» هستید و خدا «ارحم». رفتند. فردا به من زنگ زد و گفت: (این جمله کار را تمام کرد. درسته ما میگیم یا «ارحم الراحمین» ولی لمس نکردیم و حالا من فهمیدم یه «ارحمی» وجود داره و دیگه به خدا سپردم).
بعضی از پدر و مادرها ذوب در مسائل بچههاشون هستن به شکلی که از خودشون، سلامت خودشون و معنویت خودشون دور میمانند و هم و غم و فکر و ذکر اونها بچههاشون میشود. خب اعتدال در این مسئله خیلی خوبه چون بعضی از افراد کلا بچهها را به مادر میسپارند و موارد اندکی پیش میآید که مادرها میسپارند به پدرها و یا هر دو، بچهها را رها میکنند! غذا می خورن ... دور هم هستن ... میگن ... میشنون ... ولی به مسائلشون خیلی اهتمام ندارن. اینم غلطه.
امام یک روش مناسبی رو پیشنهاد دادند. امام به یکی از یارانشون فرمودند: «لاَ تَجْعَلَنَّ أَكْثَرَ شُغُلِكَ بِأَهْلِكَ وَ وَلَدِكَ». اکثر مشغولیات خودت رو و اشتغالات خودت را، خانوادهات و بچههات قرار نده! این تعبیر خیلی جالبه: «أَكْثَرَ شُغُلِكَ»! به طوری که من اگر شانزده ساعت بیدار باشم ده ساعتش تو فکر بچههام هستم!
«فَإِنْ يَكُنْ أَهْلُكَ وَ وَلَدُكَ أَوْلِيَاءَ اَللَّهِ فَإِنَّ اَللَّهَ لاَ يُضِيعُ أَوْلِيَاءَهُ» اگه اینا یه آدمهای خیلی صالح خوبی هستن و از اولیاء خدا هستن ... خدا هست و خدا هم اونها را پوشش میده.
«وَ إِنْ يَكُونُوا أَعْدَاءَ اَللَّهِ» و اگر اینا دشمنان خدا هستن «فَمَا هَمُّكَ وَ شُغُلُكَ بِأَعْدَاءِ اَللَّهِ» چرا تمام هم و اشتغالات خودتو گذاشتی روی اعداءالله؟
عزیزان! ما نباید فقط یک روایت را بگیریم. خدا گواهه که چقدر کتاب در این باب نوشته شده. آقای فلسفی راجع به کودک و جوان نوشتن ... و دو جلد کتاب هم همسر ما نوشتن؛ کل آیاتی که بحث تربیت توش مطرح است، روایات، دیدگاههای روانشناسی برای نو رستهها و جوونها؛ این کتاب موجوده. خیلی روایات داریم، منتها بعضیها فانی میشوند. عزیزان، نباید فانی شد.
یکی از خویشان ما منزل ما اومدن؛ گفتن که دخترمان در شمال رشتهای را آورده و مریضه. گفتم من تلاشم را میکنم که ایشون به اصفهان بیان ولی یه نکته بگم و اون اینکه شما در حق بچهتون «راحم» هستید و خدا «ارحم». رفتند. فردا به من زنگ زد و گفت: (این جمله کار را تمام کرد. درسته ما میگیم یا «ارحم الراحمین» ولی لمس نکردیم و حالا من فهمیدم یه «ارحمی» وجود داره و دیگه به خدا سپردم).
۳:۴۶
۵:۰۹
۵:۱۰
بزرگان سالک بی ادعا ، برای آرام و رام شدن دل و تثبیت اندیشه و عشق آلود شدن تفکر دینی ، مراقبت و ذکر و بعضا گرفتن چهله را به مشتاقان پیشهاد میداده اند . برای نیل به این مقصود مسعود ، باید از فردا یا از امشب تا مدت چهل روز یا چهل شب بر برخی از اذکار ، پایداری کرد : برای تقویت توحید : یک چهله ، روزی هزار مرتبه لا اله الا الله .طرف اول روز باشد ، نیکوتر است. برای آرامش : یک چهله ، روزی هزار صلوات. برای توجه به ولی عصر ، یک چهله زیارت آل یس .برای توجه بیشتر : هر روز دعای عهد .طرف صبح . برای حاجات مهم و سلامتی یافتن : چهل و یک روز ، روزی چهل و یک حمد و یا چهل روز ، روزی هفتاد حمد. برای شخم زدن دل و ریشه زنی بقایای گناهان : یک چهله ، روزی چهار صد بار ذکر یونسیه : لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین . اگر صبح و در تاریکی و با توجه زیاد باشد ، عالی است. چهله ترک گناه هم داریم که از همه اینها عالی تر است . چهله اخلاص ورزی داریم که اعلی است و موجب پیدایش حکمت میشود. نافله شب در این چهل شب ، محشر است. ختم یک دوره سی جز ، نیکو است. التماس دعاعلی رهبر
۵:۱۶
شب جمعه یا روز جمعه ختومات شروع میشود
۶:۱۸
۱۶:۱۲
۲۲ اردیبهشت
سلام علیکم عزیزان در همتگماران ،در وصف نماز یکشنبه های دوالقعده پستی نهادم .به مفاتیح حتما مراجعه کنید .اعمال ماه ذوالقعده.مفاتیح نوین مکارم را خریداری کنید .
۹:۳۹
۲۴ اردیبهشت
شرح صحیفه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۳_1(1).mp3
۱۶:۱۷-۷.۴۶ مگابایت
۱۵:۵۵
۱۵:۵۶
۲۵ اردیبهشت
۵:۵۴
۲۶ اردیبهشت
۵:۲۲
۵:۴۵
۹:۰۵
۲۷ اردیبهشت
۵:۳۳
بسم الله الرحمن الرحیمروز منسوب به احمد بن موسی معروف به شاهچراغ را بزرگ میدارم.
حکمت ۳۴۸ به یک نکته مهمی اشاره فرموده: «أَشَدُّ اَلذُّنُوبِ مَا اِسْتَهَانَ بِهِ صَاحِبُهُ»، یعنی «سختترین گناهان اون گناهی است که صاحبش روی اون دست کم بگذاره».
چرا من این حکمت رو انتخاب کردم؟ دلیل این انتخاب اینه که ما گاهی کِشتیمون روزنههایی به سمت آب تلخ و شور دریا پیدا میکنه و حواسمون نیست، یه دفعه میبینیم کشتی رو داره آب میگیره ... یکی از منفذهایی که این آب شور و تلخ وارد کشتی میشه، دست کم گذاشتن روی خطاهاست.
آقا جان! آخه کی دست کم میگذارد روی گناهان؟ جناب گوینده! برای چی شما این حکمت رو انتخاب کردی؟ پاسخ من اینه: افرادی را دیدم، بسیار مبتلا ... بعد برای آنها تفأل میزنم، خداوند میفرماید کوتاهی کردید! تعجب میکنه که چه کوتاهی کردم؟ در حالی که اگر خدا بخواد فقط با این چرخش زبانهای ما و اون سیستمی که اینها رو ضبط میکنه گناهان ما را بنویسد؛ با کوتاه اومدنهامون با تفریط هامون با اهمالهامون با ترک فعل هامون، بیچارهایم. من نمیگم بخاطر انجام فعل گناه، من نمیگم بخاطر غیبت و تهمت، میگم فقط بخاطر ترک فعلها با ما برخورد کنه بیچارهایم.
عزیزان، بنده با خدا یک عهدی بستهام. شصت و شش سال از عمرم گذشت، این چهار صباح باقیمونده نیز براین عهدم استوار هستم. اون عهد اینه که اگر توی یک جمعی تشخیص دادم یک آدم قوی هست معرفی میکنم، اگر فهمیدم یک کتاب خوب است، معرفی میکنم. می دونید چرا؟ دلیلش اینه: «باور کرده ام عزت از آن خداست». هر چه ضرورت داشته باشه او به ما میده. به آب و آتش نزن افراد رو حذف کنی ... به آب و آتش نزن چهرهی دیگران را مخدوش بکنی.
خدا وقتی میخواد کسی رو بالا ببره و همه تلاش میکنن بیارنش پایین، میگن ملائک -اگر اهل خنده بودند- میخندیدن. و بالعکس اگر خدا بخواهد کسی را بیندازه و همه در تلاش باشند که او را نگه دارند فرشتهها -باز اگر اهل خنده بودند- می.خندیدن.
پس این حکمت داره اشاره میکنه که شما گاهی حواست نیست؛ بعضی ترک فعلها، بعضی اقدام نکردنها، بعضی کوتاهیها، چه گناهانی را برایتان نوشته است!
داروخانه رفته بودم، گفتم آقا جان این دارو رو داری؟ گفت نه ما نداریم. خب یک کلمه بگو کدام داروخانه داره ... چه اشکالی داره شما ما رو ارجاع بدید به یک داروخانهی دیگه؟ من اعتقادم همینه ... عزیزان در تمام حیطهها اگر چیزی رو تشخیص دادید که خوبه، معرفی کنید؛ کانالی را فهمیدید گره گشایی میکند معرفی کنید که قیامت گریبانتون رو نگیرند. اگر یه آدمی تو شهر هست یه گوشهای مثلا مشاورههایی برای ازدواج میده، فِلِش را بزنید سمت او. طوری نیست عزیزان! یه بقال با انصاف هست، معرفی کنید. زبان رو نذار توی این دهن بمونه .... گناهان زیادی در اثر همین اقدام نکردنها گریبان ما رو میگیره.
حکمت ۳۴۸ به یک نکته مهمی اشاره فرموده: «أَشَدُّ اَلذُّنُوبِ مَا اِسْتَهَانَ بِهِ صَاحِبُهُ»، یعنی «سختترین گناهان اون گناهی است که صاحبش روی اون دست کم بگذاره».
چرا من این حکمت رو انتخاب کردم؟ دلیل این انتخاب اینه که ما گاهی کِشتیمون روزنههایی به سمت آب تلخ و شور دریا پیدا میکنه و حواسمون نیست، یه دفعه میبینیم کشتی رو داره آب میگیره ... یکی از منفذهایی که این آب شور و تلخ وارد کشتی میشه، دست کم گذاشتن روی خطاهاست.
آقا جان! آخه کی دست کم میگذارد روی گناهان؟ جناب گوینده! برای چی شما این حکمت رو انتخاب کردی؟ پاسخ من اینه: افرادی را دیدم، بسیار مبتلا ... بعد برای آنها تفأل میزنم، خداوند میفرماید کوتاهی کردید! تعجب میکنه که چه کوتاهی کردم؟ در حالی که اگر خدا بخواد فقط با این چرخش زبانهای ما و اون سیستمی که اینها رو ضبط میکنه گناهان ما را بنویسد؛ با کوتاه اومدنهامون با تفریط هامون با اهمالهامون با ترک فعل هامون، بیچارهایم. من نمیگم بخاطر انجام فعل گناه، من نمیگم بخاطر غیبت و تهمت، میگم فقط بخاطر ترک فعلها با ما برخورد کنه بیچارهایم.
عزیزان، بنده با خدا یک عهدی بستهام. شصت و شش سال از عمرم گذشت، این چهار صباح باقیمونده نیز براین عهدم استوار هستم. اون عهد اینه که اگر توی یک جمعی تشخیص دادم یک آدم قوی هست معرفی میکنم، اگر فهمیدم یک کتاب خوب است، معرفی میکنم. می دونید چرا؟ دلیلش اینه: «باور کرده ام عزت از آن خداست». هر چه ضرورت داشته باشه او به ما میده. به آب و آتش نزن افراد رو حذف کنی ... به آب و آتش نزن چهرهی دیگران را مخدوش بکنی.
خدا وقتی میخواد کسی رو بالا ببره و همه تلاش میکنن بیارنش پایین، میگن ملائک -اگر اهل خنده بودند- میخندیدن. و بالعکس اگر خدا بخواهد کسی را بیندازه و همه در تلاش باشند که او را نگه دارند فرشتهها -باز اگر اهل خنده بودند- می.خندیدن.
پس این حکمت داره اشاره میکنه که شما گاهی حواست نیست؛ بعضی ترک فعلها، بعضی اقدام نکردنها، بعضی کوتاهیها، چه گناهانی را برایتان نوشته است!
داروخانه رفته بودم، گفتم آقا جان این دارو رو داری؟ گفت نه ما نداریم. خب یک کلمه بگو کدام داروخانه داره ... چه اشکالی داره شما ما رو ارجاع بدید به یک داروخانهی دیگه؟ من اعتقادم همینه ... عزیزان در تمام حیطهها اگر چیزی رو تشخیص دادید که خوبه، معرفی کنید؛ کانالی را فهمیدید گره گشایی میکند معرفی کنید که قیامت گریبانتون رو نگیرند. اگر یه آدمی تو شهر هست یه گوشهای مثلا مشاورههایی برای ازدواج میده، فِلِش را بزنید سمت او. طوری نیست عزیزان! یه بقال با انصاف هست، معرفی کنید. زبان رو نذار توی این دهن بمونه .... گناهان زیادی در اثر همین اقدام نکردنها گریبان ما رو میگیره.
۵:۳۳
۹:۵۴
۱۰:۳۳
۱۱:۱۶