فتنه اعتقادی، مشروطه اقتصادی ۴وقتی طواغیت با تکیه بر ابزارهای اجتماعی، یک محیطی درست می‌کنند و همه‌ی مردم را به یک سمتی می‌برند، هر کسی نمی‌تواند یا جرأت نمی‌کند فضا را بشکند و محیطی که جامعه در آن تنفس می‌کند و زنده‌ماندن خود را به آن وابسته می‌بیند، زیر سوال ببرد.️از عوامل اصلی در درخشش حضرت ابالفضل العباس(ع) در تاریخ به همین دلیل است: در محیطی اجتماعی و فضایی که همه به سمت دیگری می‌روند، فقط عناصر خاص و ویژه هستند که در طرفی می‌ایستد که همه‌ی جامعه از آن طرف دوری می‌کنند. لذا در زیارت مأثور نیز این بزرگوار به همین صورت توصیف شده: «الرَّاغِبُ فِيمَا زَهِدَ فِيهِ غَيْرُهُ مِنَ الثَّوَابِ الْجَزِيل؛ به امری راغب بود که دیگران از آن دوری می‌کردند».در واقع کار اساسی که توسط امام و نبی رقم می‌خورد همین است که در مقابل «مرکز تولید اخلاق رذیله» می‌ایستد. عدم توجه به این واقعیت‌هاست که باعث می‌شود افراد بسیاری در مواجهه با روایاتی که بهشت را پاداش اشک و صلوات بر اهل‌بیت (ع) و محبت به آنها معرفی می‌کنند، دچار تعجب شوند. ️یعنی به دلیل ارتکاز فردی از اخلاق و معنویت و عبادت، می‌گویند: «افرادی که مبتلا به گناه و اخلاق رذیله و... هستند و روی خودشان کار نکرده‌اند و ریاضات اخلاقی نکشیده‌اند و راه‌های درمان اوصاف رذیله طی نکرده‌اند، چطور با یک اشک یا با یک زیارت به چنان مقاماتی می‌رسند؟!»اما به این واقعیت توجه ندارند که چنین شخصی با اشک و زیارت و محبت خود عملاً وارد دستگاه و محیطی شده که مسئول آن دستگاه، در مقابل «مرکز تولید اخلاق رذیله» و در نوک پیکان حمله به بی‌اخلاقی ایستاده است! لذا اگر در فرهنگ روایات، «ولایت» مقدم بر نماز و روزه و... معرفی شده، به این صورت قابل‌تحلیل است. ️امروزه برای فریب دادن مردم، این‌طور نیست که تک تک افراد را به حب دنیا دعوت کنند بلکه برای دنیاپرست‌کردن امت‌ها و جوامع، بسترها و ابزارهای اجتماعی درست می‌کنند. بیان شد که این ابزارها، «مدل اداره» کشورها نام دارد که همانند ماشین، جوامع را سوار کرده و در یک مقصد خاص پیاده می‌کند این مدل اداره غربی، تمام جوامع و حکومت‌ها را به سمت رفاه روز‌افزونِ دنیاپرستانه می‌برد که به تعبیر حضرت امام (ره) همان «بت‌پرستی مدرن» است. یعنی به اسم «توسعه‌یافتگی»، رفاهِ مطلق و بدون قید و شرط را هدف انحصاری جوامع می‌کنند؛ این، همان معنای جدید و مدرن از دنیاپرستی است ️اگر ما می‌خواهیم این هدف را تغییر دهیم و رفاه را به دین و اخلاق و ارزش‌های اسلامی مقیّد کنیم، باید بتوانیم رفاه دینی و الهی را کمّی و قابل محاسبه عینی نموده و سپس ابزارهای مخصوص آن را تولید کنیم. زیرا کفار نیز برای اینکه جوامع را به هدف دنیاپرستی سوق بدهند، توانسته‌اند آن هدف کلی را به صورت کمّی و کیفی در سطح «الگوها، چشم‌اندازها، سیاست‌ها و برنامه‌های اجرایی» بیاورند. گزیده‌ای از کتاب تبلیغی «فتنه اعتقادی، مشروطه اقتصادی» (جلد یک)@HossiniehAndisheh۱۵:۴۱