فتنه اعتقادی، مشروطه اقتصادی ۵در زیارت اربعین این‌طور توصیف شده: «وَقَدْ تَوازَرَ عَلَیْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْیا وَباعَ حَظَّهُ بِالاْرْذَلِ الاْدْنى وَشَرى آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الاْوْکَسِ وَتَغَطْرَسَ وَتَرَدّى فى هَواهُ ...» اوصاف و اخلاقی مثل فریب‌خوردن از دنیا و دنیاپرستی، فقط به سبب هوای نفس فردی و عشق یک شخص به دنیاطلبی شکل نمی‌گیرد بلکه ایجاد بسترهای اجتماعی برای دنیاپرستی است که باعث می‌شود یک جامعه نسبت به ارتکاب بزرگ‌ترین گناهان تاریخ بشریت به اجماع برسند.️بالاترین سطح از معنای دنیاپرستی زمانی محقق می‌شود که وصفِ یک جامعه بشود. پس امروز نیز باید توجه داشته باشیم که کیفیت و ابزارهای حکمرانی و الگوهای اداره در نظام اسلامی نباید بستر و محیط برای رشد اوصاف رذیله‌ای ایجاد کند که در زیارت اربعین قرائت شد.اگر حب الدنیا (که در روایات به عنوان «رأس کل خطیئه» و محور کل گناهان و خطاها نام گرفته) هدف الگوها و ابزارهای اجتماعی قرار گرفت، بسیار طبیعی خواهد بود که اخلاق رذیله و گناهان در آن جامعه به صورت تصاعدی و شدیدتر از گذشته جریان پیدا کند. ️امروزه این خلق اجتماعی (دنیاپرستی) توسط الگوهای رایج در جهان ایجاد می‌شود و اگر این الگوها را صرفاً به شرط «عدم مخالفت بیّن با احکام شرع» وارد جامعه اسلامی کنیم، سرنوشتی همانند سرنوشت دوران مشروطه برای ما رقم خواهد خورد.زیرا این الگوی اداره، نظامی یک‌پارچه و همه جانبه است که با مقیدکردن و مشروط کردن آن اصلاح نمی‌شود بلکه در عمل، همه آن قیود و شروط را به نفع خود منحل می‌کند و به تدریج، اهداف و مقاصدی که برای آن طراحی شده را محقق می‌نماید. لذا رهبری معظم (به‌عنوان پرچمدار توحید) ضرورت تولید «الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت» را مطرح کردند.️در واقع بعد از جنگ تحمیلی که خواستیم به صورت علمی و تخصصی کشور را اداره کنیم و از سویی، علما و فقها به این امور حساسیت نداشته و آن را خارج از خطابات شارع دانستند، الگوهای توسعه با شدت بیشتری وارد شؤون اداره نظام شد و امروزه آثار اجتماعی اخلاقی و فرهنگی آن نمایان شده است. البته ساحت علما و متولیان دین منزه است از اینکه برای دنیاپرستی مردم، محیط اجتماعی درست کنند اما پیچیدگی‌های امروزین کفر و جریان بسیار نامحسوس آن در کیفیت اداره و نحوه معاش و تدبیر شؤون زندگی مردم، باعث غفلت علما و مؤمنین شده است؛ همان‌طور که در دوران مشروطه، فقط عنوان «دفع استبداد» مورد توجه بعضی از علماء واقع شد و پیچیدگی جریان کفر در وضع قوانین و نظام دموکراسی ملاحظه نگردید. ️به‌طور نمونه: مدل و ماشین متداول اداره جوامع، برای تحریک و برانگیختن مردم و ایجاد انگیزش اجتماعی، نیازمند سوخت متناسب با هدف دنیاپرستی است؛ سوخت این ماشین و مدل توسعه، «خلق حرص» نام دارد که از طریق ایجاد محیط «مدّ و تنوع در انواع کالا» محقق می‌گردد.در روایت آمده است که «أُصُولُ اَلْكُفْرِ ثَلاَثَةٌ اَلْحِرْصُ وَ اَلاِسْتِكْبَارُ وَ اَلْحَسَدُ» ؛ اگر حرص به عنوان یکی از اصول کفر، «محور تحریک جامعه» در الگوهای حکمرانی متداول جهانی شود، نباید مؤمنین و عزاداران حسینی به بررسی و کسب بصیرت نسبت به ابعاد آن بپردازند؟! گزیده‌ای از کتاب تبلیغی «فتنه اعتقادی، مشروطه اقتصادی» (جلد یک)@HossiniehAndisheh۹:۱۲