فتنه اعتقادی، مشروطه اقتصادی ۶دوست بزرگواری با افتخار می‌گفت: «فلان کوه‌نورد از یک کوه چند هزار متری صعود کرده و پرچم امام حسین (ع) را بر قله آن کوه به اهتزار درآورده». البته که چنین شخصی مأجور است اما به نظر می‌رسد شأن نام و پرچم امام حسین(ع) این است که بر قله‌ی الگوها و سیاست‌ها و برنامه‌های اداره کشوری که حسینی است، به اهتزار در بیاید.️شأن امام حسین(ع)، تبدیل جوامع و تغییرات امت‌ها است و خون آن بزرگوار، موتور محرکه تاریخ است. لذا با توجه به شرایط کنونی ــ که همانند شرایط امام حسین(ع) ــ بحث خطر سلطه کفر بر مؤمنین مطرح است، امتحان امروز ما محبین و عزاداران حسینی بر سر «کیفیت و نحوه حاکمیت» است. قبل از رنسانس، بخش مهمی از تحریک عموم برای فعالیت و کار بر اساس استبداد و زور و ارعاب و ترسی شکل گرفته بود. اما در دوران جدید باید دائما کالاهای متنوع و جدید را در مقابل این جامعه قرار داد تا این مردم برای دستیابی به آنها به بالاترین حد از فعالیت‌های اقتصادی برسند!️پس برای تحریک یک جامعه و تأمین سوخت ماشینی که جامعه را حرکت می‌دهد، «اقامه اخلاق حرص» صورت می‌گیرد. حال آیا خداوند متعال اجازه می‌دهد که منشأ تحریک و تحرک جامعه اسلامی، «خلق حرص» باشد؟! در واقع توسعه‌یافتگی از طریق مانور تجمل، جلال و جبروت الگوی مصرف جدید و کارآمدی و آسایش و رفاه کالاهای مدرن، همه دل‌ها را می‌برَد و باعث ایجاد انگیزه‌های بالا برای کار و فعالیت اقتصادی می‌شود.️از لوازمات تبعیت از توصیه‌های کارشناسان و متخصصین اقتصادی و مدل‌های کاربردی غربی این است که می‌گویند: «اگر می‌خواهید تحرّک شدید اقتصادی در کشور ایجاد شود باید محیطی از تنوع و کثرت در کالاهای لوکس را جلوی چشم مردم ایجاد کنید تا علت حرکت آنها برای کار با کیفیت و کمیت شود.» از سویی در منابر امثال این روایت نورانی بیان می‌شود که «اگر کسی کار کند تا نفقه خانواده خود را تأمین کند، همانند مجاهد فی سبیل الله خواهد بود» اما از این واقعیت غفلت می‌شود که امروزه در الگوهای توسعه متداول، آنچه عامل تحریک برای کار کردن جوامع می‌شود، حرص برای دستیابی به مرحله بعدی کالاهاست و نفقه نیز عملاً بر همین اساس (تأمین الگوی مصرف به‌روزتر و جدید‌تر) تعریف خواهد شد.️یا مرتب علما به مردم می‌گویند: «چرا به فقرا کمک نمی‌کنید؟ چرا انفاق نمی‌کنید؟» حال اینکه مردم می‌دانند گرچه کالای مورد نیاز خود را تهیه کرده‌اند اما باید دوباره پول جمع کنند تا بتوانند سطح بعدی همین کالا را تأمین نمایند. زیرا وقتی کالاهای مورد استفاده مردم، دائما تغییر می‌کند و محیط تنوع و کثرت در کالاها ایجاد می‌شود، هماهنگ نبودن با این تغییرات، باعث «تحقیر» در جامعه خواهد شد.روایات بسیاری در مذمت وصف حرص آمده؛ به‌طور نمونه، امام صادق(ع) می‌فرماید: «مَا فَتَحَ اَللَّهُ عَلَى عَبْدٍ بَاباً مِنْ أَمْرِ اَلدُّنْيَا إِلاَّ فَتَحَ اَللَّهُ عَلَيْهِ مِنَ اَلْحِرْصِ مِثْلَهُ» خدای متعال هیچ دری از امور دنیا را برای عبدی نگشود (یعنی فضای تلذذ و معاشقه با دنیا برای کسی باز نشد) مگر اینکه دری از «حرص» همانند آن درب دنیایی برای او بگشاید.️امروز این الگوهای اداره، مصداق حرص و آیه شریفه «لاتَعاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ» (مائده/2) است و توسط آنها، همکاری اجتماعی برای تحقق رذایل و گناهان شکل می‌گیرد؛ اما به دلیل پیچیدگی موضوعاتی مثل توسعه و مدل اداره، به آنها توجه عمیقی نمی‌شود و لذا مصادیق اجتماعیِ این آیات و روایات مغفول واقع می‌شود.گزیده‌ای از کتاب تبلیغی «فتنه اعتقادی، مشروطه اقتصادی» (جلد یک)@HossiniehAndisheh۱۵:۰۵