فتنه اعتقادی، مشروطه اقتصادی ۲
درست است که امتداد پیام امام حسین(ع) در زمان ما، جلوگیری از تسلط کفر در نحوه اداره کشور اسلامی است اما از سوی دیگر، موضوع ادارهی کشور یک موضوع پیچیده و چند بُعدی و مرکب است. حال اسلام و احکامش چگونه بر این موضوع پیچیده تطبیق میشود؟
️به همین علت، بعضی میگویند کیفیت ادارهی کشور و نحوهی حکمرانی، یک امر عقلایی است و شارع مقدس به جز اوامر و نواهی که در رسالهها آمده، نص خاصی ندارد و لذا تأمین معاش و امثال آن باید به نحو عقلایی انجام شود.
اما مقام معظم رهبری این نحوه ادارهی کشور را که در جهان جاری است، مصداق تسلط کفر میداند و لذا میفرماید: «توسعه، دارای بار ارزشی است.»
️اگر سادهاندیشی کنیم و یک کالا مانند ماشین شخصی را از همهی امور مربوط به آن تفکیک کنیم و سیاستهای صنعتی حاکم بر کارخانههای یک کشور و استراتژی صنعتِ حاکم بر دنیا و آثار این امور بر سرنوشت بشر را در نظر نگیریم، ملاحظه اوصاف مادی یا الهی در آن بسیار سخت است.
سوره فجر به عنوان سوره امام حسین (ع) و سایر آیات و روایات مرتبط با آن به ما نشان میدهد که شهر و زندگی شهری و مدیریت ابعاد حیات بشری و محیط حاکم بر آن، با کفر و اسلام و حیات و ممات و طغیان و طاعت کاملاً ارتباط دارد.
️به طور نمونه، کیفیت رفع نیاز به مسکن، یکی از مظاهر روبنایی و چشمگیر زندگی و حاکمیتهاست که در زندگی روزمره مورد توجه است و گمان میشود که امری مشترک بین کافر و مسلم است.
اما خداوند متعال درباره کیفیت ساخت مسکن توسط کفار اینگونه توصیف میفرماید: «أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ؛ إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ» (فجر/۶ و ۷) «وَثَمُودَ الَذِينَ جَابُوا الصَخْرَ بِالْوَادِ» (فجر/۹). در واقع تراشیدن کوه برای ساخت خانه توسط این قوم، مورد تقبیح و مذمت خداوند قرار گرفته که در این سوره مبارکه به آن اشاره میشود.
️در تفاسیر نقل شده که قوم عاد زندگی پر زرق و برق و تمدن پر رونق و پر تحرکی داشتند. هم از نظر کشاورزی قوی بودند ـ که آیات سوره شعراء نیز به آن اشاره میکند ـ و هم از نظر ساخت مسکن و شهرسازی بسیار ماهر بودند.
پیامبر آنها نیز مأمور میشود تا از طرف خداوند متعال، قوم عاد را به همین مظاهر زندگی (که مشترک بین کافر و مومن پنداشته میشود) توبیخ فرماید: «أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ وَتَتَخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَكُمْ تَخْلُدُونَ وَإِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَارِينَ فَاتَّقُوا اللَهَ وَأَطِيعُونِ وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدّكُمْ بِمَا تَعْلَمُونَ أَمَدَكُمْ بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ وَجَنَاتٍ وَعُيُونٍ» (شعراء/۱۲۸ تا ۱۳۴)
گزیدهای از کتاب تبلیغی «فتنه اعتقادی، مشروطه اقتصادی» (جلد یک)
@HossiniehAndisheh
درست است که امتداد پیام امام حسین(ع) در زمان ما، جلوگیری از تسلط کفر در نحوه اداره کشور اسلامی است اما از سوی دیگر، موضوع ادارهی کشور یک موضوع پیچیده و چند بُعدی و مرکب است. حال اسلام و احکامش چگونه بر این موضوع پیچیده تطبیق میشود؟
️به همین علت، بعضی میگویند کیفیت ادارهی کشور و نحوهی حکمرانی، یک امر عقلایی است و شارع مقدس به جز اوامر و نواهی که در رسالهها آمده، نص خاصی ندارد و لذا تأمین معاش و امثال آن باید به نحو عقلایی انجام شود.
اما مقام معظم رهبری این نحوه ادارهی کشور را که در جهان جاری است، مصداق تسلط کفر میداند و لذا میفرماید: «توسعه، دارای بار ارزشی است.»
️اگر سادهاندیشی کنیم و یک کالا مانند ماشین شخصی را از همهی امور مربوط به آن تفکیک کنیم و سیاستهای صنعتی حاکم بر کارخانههای یک کشور و استراتژی صنعتِ حاکم بر دنیا و آثار این امور بر سرنوشت بشر را در نظر نگیریم، ملاحظه اوصاف مادی یا الهی در آن بسیار سخت است.
سوره فجر به عنوان سوره امام حسین (ع) و سایر آیات و روایات مرتبط با آن به ما نشان میدهد که شهر و زندگی شهری و مدیریت ابعاد حیات بشری و محیط حاکم بر آن، با کفر و اسلام و حیات و ممات و طغیان و طاعت کاملاً ارتباط دارد.
️به طور نمونه، کیفیت رفع نیاز به مسکن، یکی از مظاهر روبنایی و چشمگیر زندگی و حاکمیتهاست که در زندگی روزمره مورد توجه است و گمان میشود که امری مشترک بین کافر و مسلم است.
اما خداوند متعال درباره کیفیت ساخت مسکن توسط کفار اینگونه توصیف میفرماید: «أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ؛ إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ» (فجر/۶ و ۷) «وَثَمُودَ الَذِينَ جَابُوا الصَخْرَ بِالْوَادِ» (فجر/۹). در واقع تراشیدن کوه برای ساخت خانه توسط این قوم، مورد تقبیح و مذمت خداوند قرار گرفته که در این سوره مبارکه به آن اشاره میشود.
️در تفاسیر نقل شده که قوم عاد زندگی پر زرق و برق و تمدن پر رونق و پر تحرکی داشتند. هم از نظر کشاورزی قوی بودند ـ که آیات سوره شعراء نیز به آن اشاره میکند ـ و هم از نظر ساخت مسکن و شهرسازی بسیار ماهر بودند.
پیامبر آنها نیز مأمور میشود تا از طرف خداوند متعال، قوم عاد را به همین مظاهر زندگی (که مشترک بین کافر و مومن پنداشته میشود) توبیخ فرماید: «أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ وَتَتَخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَكُمْ تَخْلُدُونَ وَإِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَارِينَ فَاتَّقُوا اللَهَ وَأَطِيعُونِ وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدّكُمْ بِمَا تَعْلَمُونَ أَمَدَكُمْ بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ وَجَنَاتٍ وَعُيُونٍ» (شعراء/۱۲۸ تا ۱۳۴)
گزیدهای از کتاب تبلیغی «فتنه اعتقادی، مشروطه اقتصادی» (جلد یک)
@HossiniehAndisheh
۷:۳۲