بسم الله#ذکر_صالحین#خاطرات_سلوکی
خاطره دوازدهم: یوسفی مشرب (تابستان ۱۳۷۷)(از مجموعه خاطرات یکی از اساتید قرآنی، حاج مرتضی کاوه، از ارتباطاتشان با مرحوم نجم الدین #علامه_حسن_زاده آملی) صوت خاطره: https://ble.ir/Najm_Amoli/-5467366010190423569/1764339361808 توصیهای برای سلوک قرآنی در محضر حجت الهی، حضرت یوسف صدیق (علیه السلام)
بسم الله الرحمن الرحیم
آداب حضور و سکوتخیلی کم پیش میآمد که از محضر آقاجان (حضرت علامه حسنزاده آملی -رحمة الله علیه-)، سؤالی بنمایم. اکثر اوقات ساکت در محضرشان مینشستم. خودشان مطالبی میفرمودند. بیشتر مواقع در لابلای فرمایشاتی که داشتند، اگر سؤالی در ذهنم بود، پاسخ میدادند و یا نکاتی میفرمودند که آن نکات را یا دوست میداشتم که بدانم، و یا اینکه حالتی ارشادی داشت که باید میدانستم و به کار میبستم.
بعضی مواقع هم پیش میآمد که آقاجان از رفتار و کردارم میپرسیدند؛ مثلاً [اینکه] در شبانهروز چقدر قرآن تلاوت میکنم. با کدام سوره یا سورهها بیشتر مانوس هستم. و یا اینکه چقدر اهل مطالعه هستم.
ارتباط با کدام امام؟در یکی از روزهای تابستان همین سال، یعنی سال ۷۷ که به محضرشان مشرف شده بودم، موضوعی سبب شد که از من پرسیدند: «با کدام یک از امامان و حجج الهی (علیهم السلام) راحتتر ارتباط برقرار کرده و عرض حاجت میکنم؟ کدام را بیشتر دوست دارم؟»
عرض کرده بودم: «همه امامان را بینهایت دوست دارم و به فراخور حال و در نظر گرفتن شرایط و موقعیت، با هر یک از آن ذوات مقدسه عرض حاجت نموده و درد دل مینمایم و ارتباط میگیرم.»
تبسمی نمودند و فرمودند: «خوشاشتهایی ماشاءالله! خب ما هم همهی آن ذوات مقدسه را بینهایت دوست داریم، اما با یکی یا دو تای از آن بزرگواران احساس راحتیِ بیشتری داریم. منظور سوالم این است که کدامیک از حجج الهی تو را به حریم خودش راه میدهد یا بیشتر راه میدهد؟»
در آن لحظه، حدیث نورانی حضرت امام صادق (روحنا له الفداء) در ذهنم خطور کرد که فرموده بودند امر ولایت ما سنگین و صعب مستصعب است و هر کسی توان تحمل آن را ندارد مگر کسی را که ما بخواهیم (مَنْ شِئْنَا) :«إِنَّ حَدِيثُنَا صَعبٌ مُستَصْعَبٌ، شَرِيفٌ كَرِيمٌ، ذَكْوَانُ، ذَكِيٌّ، وَعرٌ، لاَ يَحتَمِلُهُ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ، وَ لاَ نَبِيٌّ مُرسَلٌ، وَ لاَ مُؤمِنٌ مُمتَحَنٌ» قُلْتُ: فَمَن يَحتَمِلُهُ جُعِلتُ فِدَاكَ؟ قَالَ: «مَن شِئنَا يَا أَبَا اَلصَّامِتِ».(بصائر الدرجات ج ۱، ص ۲۲)hadith.inoor.ir/fa/hadith/299548
عرض کردم: «آقاجان! حضرت امیرالمؤمنین، حضرت صدیقه طاهره، حضرت سیدالشهدا، حضرت امام رضا و حضرت صاحبالزمان (صلوات الله علیهم اجمعین)؛ که در این میان، [ارتباطم با] حضرت امام رضا (روحی و روحُ العالمین له الفدا) بیشتر هست.»
فرمودند: «ما نیز با حضرت صدیقه طاهره، حضرت امام رضا و امام زمان (علیهم السلام) [انس بیشتری داریم]، و در این میان، با حضرت رضا (سلام الله علیه) بیشتر هست.»
توصیهای برای سلوک: یوسفمشرب باشیداین پرسش و پاسخ سبب شد که سخن از انبیای الهی (علیهم السلام) به میان آید. [فرمودند که:] «مثلاً فلان عالِمِ بزرگ، عیسویمشرب بود، فلان عالِمِ بزرگ، موسویمشرب بود».
در همین حین، فرمودند:«سعی کنید یوسفمشرب باشید. با این سوره مبارکه حضرت یوسف (سلام الله علیه) انس و الفت برقرار کنید. از فرامین و دستورالعملهای آن با طهارت و خلوص پیروی کرده، و اهل عمل بوده باشید تا درهای مُلک و ملکوت به روی شما باز شود.»
[سپس ادامه دادند:] «یکی از آن انبیای بزرگ الهی که نام شریفش در قرآن کریم زیاد تکرار شد، همین حضرت یوسف (سلام الله علیه) است که ۲۷ مرتبه نام مبارکش در قرآن کریم آمد. ۲۵ مرتبه آن در همین سوره مبارکه یوسف مطرح شد. همانطوری که خود قرآن کریم ماجرای این سوره مبارکه را «أَحْسَنَ الْقَصَصِ» بیان فرمود، آنقدر لطایف و ظرایف در این سوره -که از ابتدا تا انتها حول و حوش زندگانی و شخصیت جناب یوسف نبی (سلام الله علیه) است- وجود دارد که چقدر هم کارساز هست».
نکات سوره یوسف (ع) « [در این سوره] تمام چهرههای داستان، خوشعاقبت میشوند. [اینها را آقاجان دارند میفرمایند.] جناب یوسف صدیق (سلام الله علیه) به حکومت میرسد. برادران توبه میکنند. پدر بینایی خود را به دست میآورد. کشورِ قحطیزده نجات مییابد. دلتنگیها و حسادتها به وصال و محبت تبدیل میشود.»
[ایشان افزودند:] «در این سوره مبارکه، مجموعهای از اضداد در کنار هم طرح شدهاند: فراق و وصال غم و شادی قحطی و پرمحصولی وفاداری و جفاکاری خواب و بیداری مالک و مملوک چاه و کاخ فقر و غنا توبه و گناه امانتداری و خیانت بردگی و سلطنت کوری و بینایی پاکدامنی و تهمت
خاطره دوازدهم: یوسفی مشرب (تابستان ۱۳۷۷)(از مجموعه خاطرات یکی از اساتید قرآنی، حاج مرتضی کاوه، از ارتباطاتشان با مرحوم نجم الدین #علامه_حسن_زاده آملی) صوت خاطره: https://ble.ir/Najm_Amoli/-5467366010190423569/1764339361808 توصیهای برای سلوک قرآنی در محضر حجت الهی، حضرت یوسف صدیق (علیه السلام)بسم الله الرحمن الرحیم
آداب حضور و سکوتخیلی کم پیش میآمد که از محضر آقاجان (حضرت علامه حسنزاده آملی -رحمة الله علیه-)، سؤالی بنمایم. اکثر اوقات ساکت در محضرشان مینشستم. خودشان مطالبی میفرمودند. بیشتر مواقع در لابلای فرمایشاتی که داشتند، اگر سؤالی در ذهنم بود، پاسخ میدادند و یا نکاتی میفرمودند که آن نکات را یا دوست میداشتم که بدانم، و یا اینکه حالتی ارشادی داشت که باید میدانستم و به کار میبستم.بعضی مواقع هم پیش میآمد که آقاجان از رفتار و کردارم میپرسیدند؛ مثلاً [اینکه] در شبانهروز چقدر قرآن تلاوت میکنم. با کدام سوره یا سورهها بیشتر مانوس هستم. و یا اینکه چقدر اهل مطالعه هستم.
ارتباط با کدام امام؟در یکی از روزهای تابستان همین سال، یعنی سال ۷۷ که به محضرشان مشرف شده بودم، موضوعی سبب شد که از من پرسیدند: «با کدام یک از امامان و حجج الهی (علیهم السلام) راحتتر ارتباط برقرار کرده و عرض حاجت میکنم؟ کدام را بیشتر دوست دارم؟»عرض کرده بودم: «همه امامان را بینهایت دوست دارم و به فراخور حال و در نظر گرفتن شرایط و موقعیت، با هر یک از آن ذوات مقدسه عرض حاجت نموده و درد دل مینمایم و ارتباط میگیرم.»
تبسمی نمودند و فرمودند: «خوشاشتهایی ماشاءالله! خب ما هم همهی آن ذوات مقدسه را بینهایت دوست داریم، اما با یکی یا دو تای از آن بزرگواران احساس راحتیِ بیشتری داریم. منظور سوالم این است که کدامیک از حجج الهی تو را به حریم خودش راه میدهد یا بیشتر راه میدهد؟»
در آن لحظه، حدیث نورانی حضرت امام صادق (روحنا له الفداء) در ذهنم خطور کرد که فرموده بودند امر ولایت ما سنگین و صعب مستصعب است و هر کسی توان تحمل آن را ندارد مگر کسی را که ما بخواهیم (مَنْ شِئْنَا) :
«إِنَّ حَدِيثُنَا صَعبٌ مُستَصْعَبٌ، شَرِيفٌ كَرِيمٌ، ذَكْوَانُ، ذَكِيٌّ، وَعرٌ، لاَ يَحتَمِلُهُ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ، وَ لاَ نَبِيٌّ مُرسَلٌ، وَ لاَ مُؤمِنٌ مُمتَحَنٌ» قُلْتُ: فَمَن يَحتَمِلُهُ جُعِلتُ فِدَاكَ؟ قَالَ: «مَن شِئنَا يَا أَبَا اَلصَّامِتِ».(بصائر الدرجات ج ۱، ص ۲۲)hadith.inoor.ir/fa/hadith/299548عرض کردم: «آقاجان! حضرت امیرالمؤمنین، حضرت صدیقه طاهره، حضرت سیدالشهدا، حضرت امام رضا و حضرت صاحبالزمان (صلوات الله علیهم اجمعین)؛ که در این میان، [ارتباطم با] حضرت امام رضا (روحی و روحُ العالمین له الفدا) بیشتر هست.»
فرمودند: «ما نیز با حضرت صدیقه طاهره، حضرت امام رضا و امام زمان (علیهم السلام) [انس بیشتری داریم]، و در این میان، با حضرت رضا (سلام الله علیه) بیشتر هست.»
توصیهای برای سلوک: یوسفمشرب باشیداین پرسش و پاسخ سبب شد که سخن از انبیای الهی (علیهم السلام) به میان آید. [فرمودند که:] «مثلاً فلان عالِمِ بزرگ، عیسویمشرب بود، فلان عالِمِ بزرگ، موسویمشرب بود».در همین حین، فرمودند:«سعی کنید یوسفمشرب باشید. با این سوره مبارکه حضرت یوسف (سلام الله علیه) انس و الفت برقرار کنید. از فرامین و دستورالعملهای آن با طهارت و خلوص پیروی کرده، و اهل عمل بوده باشید تا درهای مُلک و ملکوت به روی شما باز شود.»
[سپس ادامه دادند:] «یکی از آن انبیای بزرگ الهی که نام شریفش در قرآن کریم زیاد تکرار شد، همین حضرت یوسف (سلام الله علیه) است که ۲۷ مرتبه نام مبارکش در قرآن کریم آمد. ۲۵ مرتبه آن در همین سوره مبارکه یوسف مطرح شد. همانطوری که خود قرآن کریم ماجرای این سوره مبارکه را «أَحْسَنَ الْقَصَصِ» بیان فرمود، آنقدر لطایف و ظرایف در این سوره -که از ابتدا تا انتها حول و حوش زندگانی و شخصیت جناب یوسف نبی (سلام الله علیه) است- وجود دارد که چقدر هم کارساز هست».
نکات سوره یوسف (ع) « [در این سوره] تمام چهرههای داستان، خوشعاقبت میشوند. [اینها را آقاجان دارند میفرمایند.] جناب یوسف صدیق (سلام الله علیه) به حکومت میرسد. برادران توبه میکنند. پدر بینایی خود را به دست میآورد. کشورِ قحطیزده نجات مییابد. دلتنگیها و حسادتها به وصال و محبت تبدیل میشود.» [ایشان افزودند:] «در این سوره مبارکه، مجموعهای از اضداد در کنار هم طرح شدهاند:
فراق و وصال غم و شادی قحطی و پرمحصولی وفاداری و جفاکاری خواب و بیداری مالک و مملوک چاه و کاخ فقر و غنا توبه و گناه امانتداری و خیانت بردگی و سلطنت کوری و بینایی پاکدامنی و تهمت۱۴:۱۷