https://ble.ir/amozsh_khanvadh
۱۷:۵۹
بخشی از پاسخ به سوالی که شما پرسیده اید.
چالش انجام تکلیف چالش رایج پدر و مادر با فرزندشان است .
سر و صدا و دعوا و عصبانیت و لجبازی وقهر و تیرگی روابط فرزند با اولیا هم معمولا به دنبال دارد. واقعا چرا بعضی از دانش آموزان انجام تکلیف را به عنوان مسئولیت و وظیفه نمیشمارند یا شانه خالی می کنند
پدر و مادر چه نقشی و سهمی در این موضوع دارند؟و چه عواملی باعث می شود و چه راه حل هایی می توان استفاده کرد راهمه در قالب پیام نمی توان بیان کرد.اما در ابتدا به خودتان نگاه کنید آیا وسواسی و اضطرابی وعجول ویا بیش از اندازه حساس به این موضوع نیستید؟
آیا مقدماتی که قبل از ورود به دبستان باید انجام می دادید انجام شده توانایی و مهارت های لازم وکافی را کسب کرده؟
اگر پاسخ ها مثبت باشه چند راهکار موثر از بین راهکار ها پیشنهاد می شود1_بعد از استراحت او در محیطی آرام یعنی بدون گوشی و تلویزیون و ...در زمان و مکان مشخص و ثابت به او در انجام تکلیفش کمک کنید.مثلا هر روز ساعت ۳تا ۴ در اتاق خودش2_با توجه به مقدار تکلیف و توانایی جسمی او و پایه تحصیلی به او کمی فرصت استراحت بدهید.مثلا کلاس اولی که جسه نحیفی دارد در دو قسمت انجام دهد.3_به او بگویید من هستم اما با زمان محدود و هر ساعتی از روز یاشب نمی توانید به او کمک کنید.( بسیار مهم)4_تشویق و پذیرایی و شادی سازی فضا بعد از نوشتن تکلیف موثر است.5_ کمک راننده باشید نه راننده یعنی عمیقا باور کنید که تکلیف برای شما نیست و وظیفه خود اوست .گاهی با تکرار زیاد بنویس بنویس دیر شد پس کی می نویسی یا منت کشی و..مسئولیت این کاررا نا خواسته به عهده می گیریم .
در کلاس اول ۹۰ درصد همراهی شما شاید لازم بشود اما در مقاطع بالاتر به مرورکمتر
شما پدر و مادرید و معلم نیستید پس تنبیه و توبیخ و شماتت نکنید و به جای این کار اجازه دهید با عواقب کوتاهی و عدم مسئولیت پذیری مواجه شود.
با معلم او در ارتباط باشید و با معلم در شیوه رویارویی فرزند با عاقبت کارش وتصمیم معلم هماهنگ باشید .
https://ble.ir/amozsh_khanvadh










چالش انجام تکلیف چالش رایج پدر و مادر با فرزندشان است .
سر و صدا و دعوا و عصبانیت و لجبازی وقهر و تیرگی روابط فرزند با اولیا هم معمولا به دنبال دارد. واقعا چرا بعضی از دانش آموزان انجام تکلیف را به عنوان مسئولیت و وظیفه نمیشمارند یا شانه خالی می کنند
آیا مقدماتی که قبل از ورود به دبستان باید انجام می دادید انجام شده توانایی و مهارت های لازم وکافی را کسب کرده؟
اگر پاسخ ها مثبت باشه چند راهکار موثر از بین راهکار ها پیشنهاد می شود1_بعد از استراحت او در محیطی آرام یعنی بدون گوشی و تلویزیون و ...در زمان و مکان مشخص و ثابت به او در انجام تکلیفش کمک کنید.مثلا هر روز ساعت ۳تا ۴ در اتاق خودش2_با توجه به مقدار تکلیف و توانایی جسمی او و پایه تحصیلی به او کمی فرصت استراحت بدهید.مثلا کلاس اولی که جسه نحیفی دارد در دو قسمت انجام دهد.3_به او بگویید من هستم اما با زمان محدود و هر ساعتی از روز یاشب نمی توانید به او کمک کنید.( بسیار مهم)4_تشویق و پذیرایی و شادی سازی فضا بعد از نوشتن تکلیف موثر است.5_ کمک راننده باشید نه راننده یعنی عمیقا باور کنید که تکلیف برای شما نیست و وظیفه خود اوست .گاهی با تکرار زیاد بنویس بنویس دیر شد پس کی می نویسی یا منت کشی و..مسئولیت این کاررا نا خواسته به عهده می گیریم .
https://ble.ir/amozsh_khanvadh
۱۹:۰۴
https://ble.ir/amozsh_khanvadh
۱۷:۱۸
هورمون رشد ساعت ۹ شب تا ۲ بامداد ترشح می شودوکم خوابی سبب لاغری می شود.
خواب کافی کودک را با هوش می کند و سبب یادگیری بیشتر و عملکرد بهتر می شود.
https://ble.ir/amozsh_khanvadh



















خواب کافی کودک را با هوش می کند و سبب یادگیری بیشتر و عملکرد بهتر می شود.
https://ble.ir/amozsh_khanvadh
۱۷:۲۹
https://ble.ir/amozsh_khanvadh
۸:۳۱
۱۷:۳۶
۲۰:۲۳
@amozsh_khanvadh
۲۰:۲۳
۱۹:۴۰
۱:۰۶
۶:۲۰
۶:۲۲
۶:۲۷
۶:۳۰
۶:۳۲
اموزش خانواده | فاطمه زینلی
تصویر
پاسخ به آنچه شما پرسیده اید.
۶:۳۳
بازارسال شده از اساتید لنگ و لوچ
.مادرانه.
چیه هَمش فکر می کنید باید یه کار عجیب و غریبی انجام بدید که مادر خوبی باشید، مگه مادری کردن چی میخواد، قلب مهربون که همه مادرا دارن، یه مقدار صبر و حوصله و یکَمم ذوق و سلیقه مادری... همین
مادری کردن یعنی زندگی کردن، یعنی نیازهای خودت، بچهها و خانواده رو به موقع تامین کنی، حالا این وسط خودت رو فراموش کنی و بچسبی به بچهها و همش تو فکرت این باشه که آره من مادرم، من جام تو بهشته، اصلا بهشت رو برا زیر پای ما مادرا ساختن و اینجوری خودت رو آروم کنی در حالی که پر از نفرتی، نفرت از خودت، نفرت از زندگی نفرت از موقعیتت، این عین ناشکری و ضعف و بی تقوایی است...
تو با این کارت این دنیا رو برا خودت جهنم کردی در حالی که میتونستی بیشتر از اینا رُشد کنی و برا خودت احترام قائل باشی، اونوقت منتظر بهشتی؟؟؟
*یک مادر در مرحله اول یک انسانه و باید به نیازهای جسمی و روحی خودش هم توجه کنه، در کنار این همه پختن ها و بشور و بسابها و برو بباها باید خودش رو هم قوی کنه تا بتونه بچههای قویی هم تربیت کنه...
مادری که نتونه در مقابل اتفاقات خودش رو آروم کنه، یعنی نتونسته برا خودش وقت بذاره، یعنی نتونسته انسان بودن خودش رو درک بکنه، یعنی نتونسته بفهمه که مهمتر از بچهها خودشه، وقتی یه مادر قوی تر باشه راحتر از خودش هم میگذره، *چون خیالش راحته که بقدر کافی برا ی خودش وقت گذاشته.
چیه هَمش فکر می کنید باید یه کار عجیب و غریبی انجام بدید که مادر خوبی باشید، مگه مادری کردن چی میخواد، قلب مهربون که همه مادرا دارن، یه مقدار صبر و حوصله و یکَمم ذوق و سلیقه مادری... همین
مادری کردن یعنی زندگی کردن، یعنی نیازهای خودت، بچهها و خانواده رو به موقع تامین کنی، حالا این وسط خودت رو فراموش کنی و بچسبی به بچهها و همش تو فکرت این باشه که آره من مادرم، من جام تو بهشته، اصلا بهشت رو برا زیر پای ما مادرا ساختن و اینجوری خودت رو آروم کنی در حالی که پر از نفرتی، نفرت از خودت، نفرت از زندگی نفرت از موقعیتت، این عین ناشکری و ضعف و بی تقوایی است...
تو با این کارت این دنیا رو برا خودت جهنم کردی در حالی که میتونستی بیشتر از اینا رُشد کنی و برا خودت احترام قائل باشی، اونوقت منتظر بهشتی؟؟؟
*یک مادر در مرحله اول یک انسانه و باید به نیازهای جسمی و روحی خودش هم توجه کنه، در کنار این همه پختن ها و بشور و بسابها و برو بباها باید خودش رو هم قوی کنه تا بتونه بچههای قویی هم تربیت کنه...
مادری که نتونه در مقابل اتفاقات خودش رو آروم کنه، یعنی نتونسته برا خودش وقت بذاره، یعنی نتونسته انسان بودن خودش رو درک بکنه، یعنی نتونسته بفهمه که مهمتر از بچهها خودشه، وقتی یه مادر قوی تر باشه راحتر از خودش هم میگذره، *چون خیالش راحته که بقدر کافی برا ی خودش وقت گذاشته.
۶:۲۳