زماني كه فرزند شما ناراحت است و براي درد دل نزد شما ميآيد، ممكن است به عنوان مثال بگويد :- از معلمم متنفرم- از خاله بدم مياد- بابا رو دوست ندارم - ديگه خونه مادر بزرگ نميام- از خواهرم يا برادرم بدم مياد و .....در چنين شرايطي :نصيحت نكنيدحالت دفاعي به خود نگيريد سعي نكنيد فرزندتان را متقاعد كنيد كه اشتباه ميكند سعي نكنيد نظر او را عوض كنيد سعي نكنيد در حمايت از ديگران صحبت كنيددر چنين مواردي:
شنونده خوبي باشيد،احساسش را تایید كنيدسعی کنید علتش را متوجه شوید تا بهتر بتوانید به او کمک کنید.با اين روش هم هوش هيجاني فرزندتان را بالا ميبريد هم فرزندتان به شما اعتماد ميكند.۱۶:۲۴
۷:۱۲
مراقبت از آزارهای مجازی
مراقبت از فرزندان در فضای مجازی بسیار مهم است. والدین باید با خطرات آزارهای مجازی مانند قلدری سایبری، پیام های نامناسب، یا تماس با غریبه ها آشنا باشند.در این ویدئو نکات آموزشی برای محافظت از کودکان، ارائه شده است.
#پلیس_فتا#کلیک_امن#آزار_مجازی#فرزندان_در_فضای_مجازی
مراقبت از فرزندان در فضای مجازی بسیار مهم است. والدین باید با خطرات آزارهای مجازی مانند قلدری سایبری، پیام های نامناسب، یا تماس با غریبه ها آشنا باشند.در این ویدئو نکات آموزشی برای محافظت از کودکان، ارائه شده است.
#پلیس_فتا#کلیک_امن#آزار_مجازی#فرزندان_در_فضای_مجازی
۳:۳۵
پنج جمله ممنوعه برخوردبانوجوانان"بچه بودی اینطوری نبودی! / وقتی به سن من برسی میفهمی."چرا ممنوعه؟ این جمله احساسات و هویت مستقل او را نادیده میگیرد و به او میفهماند که تجربیات و چالشهایش در این لحظه، کماهمیت و بیارزش است.جایگزین: "به نظر چالش سختیه. دوست داری در موردش حرف بزنی؟ من اینجا هستم که گوش بدم."🥰 "چرا مثل فلانی نیستی؟" (مقایسه با دیگران)چرا ممنوعه؟ سم مهلک اعتمادبهنفس است. این جمله به او میگوید که "تو به اندازه کافی خوب نیستی" و حس حسادت و تنفر را در او تقویت میکند.جایگزین: "من تو رو با همه ویژگیهای منحصربهفردت دوست دارم. استعدادهای خاص خودت رو داری.""این چه مدل لباس/مو/آرایشیه؟ اصلاً بهت نمیاد!" چرا ممنوعه؟ نوجوان در حال تجربه کردن و ساختن هویت شخصیاش است. حمله به ظاهر او که یکی از اصلیترین ابزارهای ابراز وجودش است، به معنای حمله به تمام وجود اوست. جایگزین: "میبینم استایل جدیدی رو امتحان کردی. از کجا الهام گرفتی؟" (حتی اگر خوشتان نمیآید، احترام بگذارید). "برات زحمت کشیدم، پس باید... (انتظارات تحصیلی یا رفتاری)"چرا ممنوعه؟ عشق و زحمت والدین نباید به عنوان "حساب پس دادن" و ایجاد عذاب وجدان استفاده شود. این کار عشق را مشروط و رابطه را به یک معامله تبدیل میکند.جایگزین: "در کنارت هستم و ازت حمایت میکنم. بیا با هم راهحل پیدا کنیم.""گوشیت رو بده به من! همین الان!" (بدون گفتوگو و قوانین از پیش تعیین شده)چرا ممنوعه؟ دنیای مجازی بخش بزرگی از زندگی اجتماعی نوجوان است. مصادره ناگهانی آن، مانند قطع کردن ارتباط او با دنیایش است و فقط موجب خشم و دورویی میشود.جایگزین: "بیا با هم یک سری قواعد منصفانه برای استفاده از گوشیت وضع کنیم. من نگران سلامتی و وقتت هستم."یادمون باشه که نوجوانی، یک بیماری نیست که نیاز به درمان داشته باشد، بلکه یک فصل گذراست که نیاز به درک و همراهی دارد. با جایگزینی این جملات با کلمات محترمانه و گفتوگوی باز، میتوانیم پلی از اعتماد بین خود و نوجوانمان بسازیم
۳:۳۷
راهکارهای موثر برای تقویت اعتماد به نفس
۱. گوش دادن فعال : وقتی با شما صحبت میکند، تلفن را کنار بگذارید و با تماس چشمی به او نشان دهید که حرفش مهم است.
۲. تشویق فرآیند، نه فقط نتیجه : به جای "آفرین برنده شدی!"، بگویید "چه تلاش فوقالعادهای کردی! از تلاش تو خوشم میاد!".
۳.مسئولیتپذیری 🧹: کارهای کوچک به او بسپارید؛ مثل آب دادن به گلها یا چیدن میز. این کار حس "من میتونم" را تقویت میکند.
۴.حق انتخاب : اجازه دهید در مسائل کوچک زندگی تصمیم بگیرد (مثلاً انتخاب لباس یا میانوعده).
این کار استقلال را تقویت میکند.
۵. عشق بیقید و شرط : همیشه به او بفهمانید که شکستها و موفقیتها هیچ تأثیری بر عشق شما ندارند.
۶.تقویت مهارتهای اجتماعی :
قرارهای بازی ترتیب دهید تا ارتباط با دیگران را تمرین کند.
اعتماد به نفس۱.
گوش دادن فعال : وقتی با شما صحبت میکند، تلفن را کنار بگذارید و با تماس چشمی به او نشان دهید که حرفش مهم است.۲.
تشویق فرآیند، نه فقط نتیجه : به جای "آفرین برنده شدی!"، بگویید "چه تلاش فوقالعادهای کردی! از تلاش تو خوشم میاد!".۳.
مسئولیتپذیری 🧹: کارهای کوچک به او بسپارید؛ مثل آب دادن به گلها یا چیدن میز. این کار حس "من میتونم" را تقویت میکند.۴.
حق انتخاب : اجازه دهید در مسائل کوچک زندگی تصمیم بگیرد (مثلاً انتخاب لباس یا میانوعده).این کار استقلال را تقویت میکند.
۵.
عشق بیقید و شرط : همیشه به او بفهمانید که شکستها و موفقیتها هیچ تأثیری بر عشق شما ندارند.۶.
تقویت مهارتهای اجتماعی :قرارهای بازی ترتیب دهید تا ارتباط با دیگران را تمرین کند.
۸:۲۱
چگونه استقلال را در کودکان به وجود بیاوریم؟┄┅═✧❁
❁✧═┅┄۵:۲۷
چگونه بازی با کودکان را جدی بگیریم ؟┄┅═✧❁
❁✧═┅┄۵:۲۹
#مهارتهای.زندگی
#بهداشت.روان
۱۰ مهارت اصلی زندگی
سازمان جهانی بهداشت (WHO) در برنامهی مهارتهای زندگی كه در سال ۱۹۹۳ معرفی نمود، ۱۰ مهارت را بهعنوان مهارتهای زندگی اصلی معرفی نمود. اين ۱۰ مهارت از سوی يونيسف و يونسكو نيز بهعنوان مهارتهای زندگی اصلی شناخته شدهاند. اين مهارتها عبارتاند از:
۱. مهارت تصميمگيری (decision-making):در اين مهارت افراد میآموزند كه تصميمگيری چيست و چه اهميتی دارد. آنها همچنين با انواع تصميمگيری آشنا شده و مراحل يک تصميمگيری را گامبهگام تمرين میكنند. همچنين با رابطهی موجود ميان تصميمگيری و ساير مهارتهای زندگی از يکسو و رابطهی تصميمگيری با پيشگيری اوليه در بهداشت روانی از سوی ديگر آشنا میشوند.
۲. مهارت حل مسئله (problem solving):اين مهارت عبارت است از تعريف دقيق مشكلی كه فرد با آن روبهرو است، شناسایی و بررسی راهحلهای موجود و برگزيدن و اجرای راهحل مناسب و ارزيابی فرآيند حل مسئله تا به اين ترتيب فرد دچار دغدغه و اضطراب نشود و از راههای غيرسالم برای حل مشكلات خويش استفاده نكند.
۳. مهارت تفكر خلاق (creative thinking):توانایی تفكر خلاق يک مهارت سازنده و پايه برای نيل به ساير مهارتهای مرتبط با سبک انديشيدن است. در اين مهارت افراد فرا میگيرند كه به شيوهای متفاوت بيانديشند و از تجربههای متعارف و معمولی خويش فراتر روند و تبيينها يا راهحلهایی را خلق نمايند كه خاص و ويژهی خودشان است.
۴. مهارت تفكر_نقاد و تفکر تحلیلی (critical thinking & Analytical thinking):اين مهارت عبارت است از توانایی تحليل عينی اطلاعات موجود با توجه به تجارب شخصی و شناسایی آثار نفوذی ارزشهای اجتماعی، همسالان و رسانههای گروهی بر رفتار فردی.
۵. توانایی برقراری ارتباط مؤثر (effective communication):اين مهارت به معنای ابراز احساسات، نيازها و نقطهنظرهای فردی بهصورت كلامی و غيركلامی است.
۶. مهارت ايجاد و حفظ روابط بينفردی (interpersonal relationship skills):مهارتی است برای تعامل مثبت با افراد، بهويژه اعضای خانواده، در زندگی روزمره.
۷. خودآگاهی (self-awareness):خودآگاهی به معنی توانایی و ظرفيت فرد در شناخت خويشتن، و نيز شناسایی خواستهها، نيازها و احساسات خويش است. در اين مهارت فرد همچنين میآموزد كه چه شرايط يا موقعيتهایی برای وی فشارآور هستند.
۸. مهارت همدلی كردن (empathy):اين مهارت عبارت است از فراگيری نحوهی درك احساسات ديگران. در اين مهارت فرد میآموزد كه چگونه احساسات افراد ديگر را تحت شرايط مختلف درک كند، تفاوتهای فردی را بپذيرد و روابط بينفردی خود را با افراد مختلف بهبود بخشد.
۹. مهارت مقابله با هيجانها (coping with emotions):شناخت هيجانها و تأثير آنها بر رفتار. همچنين، فراگيری نحوهی ادارهی هيجانهای شديد و مشكلآفرين نظير خشم، مهارت مقابله با هيجانها ناميده میشود.
۱۰. مهارت مقابله با استرس (coping with stress):در اين مهارت افراد فرا میگيرند كه چگونه با فشارها و تنشهای ناشی از زندگی امروزی و همچنين استرسهای ديگر كنار بيايند.
#بهداشت.روان
۱۰ مهارت اصلی زندگیسازمان جهانی بهداشت (WHO) در برنامهی مهارتهای زندگی كه در سال ۱۹۹۳ معرفی نمود، ۱۰ مهارت را بهعنوان مهارتهای زندگی اصلی معرفی نمود. اين ۱۰ مهارت از سوی يونيسف و يونسكو نيز بهعنوان مهارتهای زندگی اصلی شناخته شدهاند. اين مهارتها عبارتاند از:
۱. مهارت تصميمگيری (decision-making):در اين مهارت افراد میآموزند كه تصميمگيری چيست و چه اهميتی دارد. آنها همچنين با انواع تصميمگيری آشنا شده و مراحل يک تصميمگيری را گامبهگام تمرين میكنند. همچنين با رابطهی موجود ميان تصميمگيری و ساير مهارتهای زندگی از يکسو و رابطهی تصميمگيری با پيشگيری اوليه در بهداشت روانی از سوی ديگر آشنا میشوند.
۲. مهارت حل مسئله (problem solving):اين مهارت عبارت است از تعريف دقيق مشكلی كه فرد با آن روبهرو است، شناسایی و بررسی راهحلهای موجود و برگزيدن و اجرای راهحل مناسب و ارزيابی فرآيند حل مسئله تا به اين ترتيب فرد دچار دغدغه و اضطراب نشود و از راههای غيرسالم برای حل مشكلات خويش استفاده نكند.
۳. مهارت تفكر خلاق (creative thinking):توانایی تفكر خلاق يک مهارت سازنده و پايه برای نيل به ساير مهارتهای مرتبط با سبک انديشيدن است. در اين مهارت افراد فرا میگيرند كه به شيوهای متفاوت بيانديشند و از تجربههای متعارف و معمولی خويش فراتر روند و تبيينها يا راهحلهایی را خلق نمايند كه خاص و ويژهی خودشان است.
۴. مهارت تفكر_نقاد و تفکر تحلیلی (critical thinking & Analytical thinking):اين مهارت عبارت است از توانایی تحليل عينی اطلاعات موجود با توجه به تجارب شخصی و شناسایی آثار نفوذی ارزشهای اجتماعی، همسالان و رسانههای گروهی بر رفتار فردی.
۵. توانایی برقراری ارتباط مؤثر (effective communication):اين مهارت به معنای ابراز احساسات، نيازها و نقطهنظرهای فردی بهصورت كلامی و غيركلامی است.
۶. مهارت ايجاد و حفظ روابط بينفردی (interpersonal relationship skills):مهارتی است برای تعامل مثبت با افراد، بهويژه اعضای خانواده، در زندگی روزمره.
۷. خودآگاهی (self-awareness):خودآگاهی به معنی توانایی و ظرفيت فرد در شناخت خويشتن، و نيز شناسایی خواستهها، نيازها و احساسات خويش است. در اين مهارت فرد همچنين میآموزد كه چه شرايط يا موقعيتهایی برای وی فشارآور هستند.
۸. مهارت همدلی كردن (empathy):اين مهارت عبارت است از فراگيری نحوهی درك احساسات ديگران. در اين مهارت فرد میآموزد كه چگونه احساسات افراد ديگر را تحت شرايط مختلف درک كند، تفاوتهای فردی را بپذيرد و روابط بينفردی خود را با افراد مختلف بهبود بخشد.
۹. مهارت مقابله با هيجانها (coping with emotions):شناخت هيجانها و تأثير آنها بر رفتار. همچنين، فراگيری نحوهی ادارهی هيجانهای شديد و مشكلآفرين نظير خشم، مهارت مقابله با هيجانها ناميده میشود.
۱۰. مهارت مقابله با استرس (coping with stress):در اين مهارت افراد فرا میگيرند كه چگونه با فشارها و تنشهای ناشی از زندگی امروزی و همچنين استرسهای ديگر كنار بيايند.
۶:۵۷
#تلنگر اضطراب بچهها از ناامنی و حس خوب نبودن میاد... وقتی که بچهمون زیاد دلشوره و اضطراب داره، احتمالا زیر فشار اینطور فهمیده که «کافی نیست».به جای سرزنش، کنارش باشیم تا مطمئن بشه همونطور که هست، دوستداشتنی و پذیرفتهست. احترام در خلوت، اثرگذارتر از تذکر در جمع... وقتی کودک بیشتر سرزنشها را جلوی جمع تجربه میکند، احساس تحقیر بهجای یادگیری در او شکل میگیرد. احترام گذاشتن به شخصیت او و انتخاب زمان و مکان درست برای تذکر، راهی مطمئنتر برای تربیت است؛ مسیری که به پذیرش ختم میشود، نه لجبازی اعتمادبهنفس بچه رو با برچسب زدن قربانی نکن... وقتی رفتار کودک رو توضیح نمیدیم و به جاش برچسب منفی میزنیم، در واقع داریم شخصیتش رو تخریب میکنیم. بچهای که خودش رو «تنبل» میدونه، سخت میتونه آیندهای پر از اعتماد و توانایی بسازه.۳:۴۱
🟡پدر محترم ،
فارغ از درگیری های کاری، تلویزیون، موبایل، نرخ ارز، گرونی، قسط و... نیم ساعت با تمااااام وجود،مانند کودکان شوید و با فرزندتان بازی کنید .
بازی هایی ک پدرها با بچه ها انجام می دهند چون اکثرا بازی فیزیکی ست و چندین حس مختلف را با هم درگیر میکند روی عملکرد جسم و ذهن کودک تاثیرگذار است .
(به خدا می دونیم سخته به خدا ما هم تو همین مملکتیم و همه فشارها رو حس میکنیم. ولی بچه ها بی گناه و مظلومن. هیچ کدوم از این اتفاقات و وقایع به اونا ربطی نداره)
پدرای عزیزنقش تون رو جدی بگیریدباور کنید حال خودتون هم بهتر میشه 🪴
فارغ از درگیری های کاری، تلویزیون، موبایل، نرخ ارز، گرونی، قسط و... نیم ساعت با تمااااام وجود،مانند کودکان شوید و با فرزندتان بازی کنید .
بازی هایی ک پدرها با بچه ها انجام می دهند چون اکثرا بازی فیزیکی ست و چندین حس مختلف را با هم درگیر میکند روی عملکرد جسم و ذهن کودک تاثیرگذار است .
(به خدا می دونیم سخته به خدا ما هم تو همین مملکتیم و همه فشارها رو حس میکنیم. ولی بچه ها بی گناه و مظلومن. هیچ کدوم از این اتفاقات و وقایع به اونا ربطی نداره
) پدرای عزیزنقش تون رو جدی بگیریدباور کنید حال خودتون هم بهتر میشه 🪴۱۶:۵۵
#روانشناسی_کودک
اگر فرزندتان حاضر نيست محلي كه به او خوش گذشته را ترك كند:
۱- با گریه فرزندتان نظر خود را تغییر ندهید.
۲- از قبل به او اطلاع دهید.
۳- از ساعت زنگ دار یا موبایل خود استفاده کنید و به او بگویید زنگ که به صدا در آمد مجبور به رفتن هستید.
۴- زمانی که محل تفریح را ترک می کنید باید به فرزتدتان دلیلی برای ترک آنجا بدهید که به اندازه محلی که ترک می کنید برای فرزتدتان خوشایند باشد. مثلا قول خوردن بستنی، دیدن کارتون یا هر کار مفرح دیگر را به فرزندتان بدهید. زیرا او در ذهن خود باید دلیلی برای ترک جایی که به او خوش می گذرد داشته باشد.
۵- اگر همچنان فرزندتان دست به مانور زد او را بغل کنید و محل را ترک کنید.
اگر فرزندتان حاضر نيست محلي كه به او خوش گذشته را ترك كند:۱- با گریه فرزندتان نظر خود را تغییر ندهید.
۲- از قبل به او اطلاع دهید.
۳- از ساعت زنگ دار یا موبایل خود استفاده کنید و به او بگویید زنگ که به صدا در آمد مجبور به رفتن هستید.
۴- زمانی که محل تفریح را ترک می کنید باید به فرزتدتان دلیلی برای ترک آنجا بدهید که به اندازه محلی که ترک می کنید برای فرزتدتان خوشایند باشد. مثلا قول خوردن بستنی، دیدن کارتون یا هر کار مفرح دیگر را به فرزندتان بدهید. زیرا او در ذهن خود باید دلیلی برای ترک جایی که به او خوش می گذرد داشته باشد.
۵- اگر همچنان فرزندتان دست به مانور زد او را بغل کنید و محل را ترک کنید.
۱۰:۱۲
#والدین_دانا_فرزندان_توانا
فرزندتان را "برچسب" نزنید؛ حتی در گفتگوهای صمیمی!
این یک هشدار تربیتی مهم است که بسیاری از والدین، از پیامدهای آن غافلند. زمانی که شما مشکلات و کمبودهای فرزندتان – مانند لجبازی، کمرویی، مشکلات درسی یا رفتاری – را حتی با نزدیکان در میان میگذارید، ناخواسته در حال انجام دو آسیب بزرگ هستید:
۱. ساختن یک "هویت ثابت" در ذهن دیگران: ذهن انسان تمایل دارد افراد را در قالبهای ثابت ببیند. وقتی شما به طور مکرر از ضعف فرزندتان صحبت میکنید، شنونده – حتی اگر نزدیکترین فرد به شما باشد – ناخودآگاه آن ویژگی را به عنوان بخشی از هویت همیشگی فرزندتان ثبت میکند.
۲. تخریب "خودپنداره" فرزند: اگر فرزندتان (به ویژه در سنین بالاتر) بفهمد که شما چه تصویری از او در جمع ترسیم کردهاید، باور میکند که "همین است که هست" و انگیزه او برای تغییر و بهبود خود به شدت کاهش مییابد. او خود را با همان برچسبهایی میشناسد که شما برایش خریداری کردهاید.
چه باید بکنیم؟
صحبتخصوصی با متخصص: اگر رفتار فرزندتان واقعاً برای شما نگرانکننده است، آن را در یک محیط خصوصی و تخصصی با یک روانشناس کودک، مشاور مدرسه یا مددکار در میان بگذارید. هدف این گفتگوها، یافتن راه حل است، نه شکایت. توجه بر نقاط قوت: به جای تمرکز بر ضعفها، نقاط قوت و استعدادهای فرزندتان را در گفتگوها برجسته کنید. این کار هم تصویر او را در اجتماع مثبت میکند و هم اعتماد به نفس او را تقویت مینماید.
ایجاد فضای امن در خانواده: فرزندتان باید بداند که خانه و آغوش خانواده، امنترین مکان برای اشتباه کردن، یادگیری و رشد است. او باید بدون ترس از قضاوت یا شرمساری، ضعفهایش را با شما در میان بگذارد و شما راهنماییاش کنید.
احترام به حریم شخصی و کرامت فرزند: فرزند شما یک "فرد" است با احساسات و شخصیتی مستقل. احترام گذاشتن به او در جمع و حفظ غرورش، سرمایهای است که تا همیشه قدردان شما خواهد بود.
فرزند شما همیشه در حال رشد و تغییر است. امروز یک رفتار دارد و فردا میتواند با حمایت و تربیت درست شما، فردی کاملاً متفاوت باشد. آینده او را با "برچسبهایی" که امروز میزنید، محدود نکنید. •⊰◄‹‹⃟››••⊱─━─━•─┈─ · · · ·
فرزندتان را "برچسب" نزنید؛ حتی در گفتگوهای صمیمی!این یک هشدار تربیتی مهم است که بسیاری از والدین، از پیامدهای آن غافلند. زمانی که شما مشکلات و کمبودهای فرزندتان – مانند لجبازی، کمرویی، مشکلات درسی یا رفتاری – را حتی با نزدیکان در میان میگذارید، ناخواسته در حال انجام دو آسیب بزرگ هستید:
۱. ساختن یک "هویت ثابت" در ذهن دیگران: ذهن انسان تمایل دارد افراد را در قالبهای ثابت ببیند. وقتی شما به طور مکرر از ضعف فرزندتان صحبت میکنید، شنونده – حتی اگر نزدیکترین فرد به شما باشد – ناخودآگاه آن ویژگی را به عنوان بخشی از هویت همیشگی فرزندتان ثبت میکند.
۲. تخریب "خودپنداره" فرزند: اگر فرزندتان (به ویژه در سنین بالاتر) بفهمد که شما چه تصویری از او در جمع ترسیم کردهاید، باور میکند که "همین است که هست" و انگیزه او برای تغییر و بهبود خود به شدت کاهش مییابد. او خود را با همان برچسبهایی میشناسد که شما برایش خریداری کردهاید.
چه باید بکنیم؟ صحبتخصوصی با متخصص: اگر رفتار فرزندتان واقعاً برای شما نگرانکننده است، آن را در یک محیط خصوصی و تخصصی با یک روانشناس کودک، مشاور مدرسه یا مددکار در میان بگذارید. هدف این گفتگوها، یافتن راه حل است، نه شکایت. توجه بر نقاط قوت: به جای تمرکز بر ضعفها، نقاط قوت و استعدادهای فرزندتان را در گفتگوها برجسته کنید. این کار هم تصویر او را در اجتماع مثبت میکند و هم اعتماد به نفس او را تقویت مینماید. ایجاد فضای امن در خانواده: فرزندتان باید بداند که خانه و آغوش خانواده، امنترین مکان برای اشتباه کردن، یادگیری و رشد است. او باید بدون ترس از قضاوت یا شرمساری، ضعفهایش را با شما در میان بگذارد و شما راهنماییاش کنید. احترام به حریم شخصی و کرامت فرزند: فرزند شما یک "فرد" است با احساسات و شخصیتی مستقل. احترام گذاشتن به او در جمع و حفظ غرورش، سرمایهای است که تا همیشه قدردان شما خواهد بود.فرزند شما همیشه در حال رشد و تغییر است. امروز یک رفتار دارد و فردا میتواند با حمایت و تربیت درست شما، فردی کاملاً متفاوت باشد. آینده او را با "برچسبهایی" که امروز میزنید، محدود نکنید. •⊰◄‹‹
⃟››••⊱─━─━•─┈─ · · · ·۱۰:۱۹
۸:۰۴
«همراهی، زبان عشق پدر و مادرهاست»میدونی ۱۰ سال دیگه بچهت ازت چی یادش میاد؟نه مدل ماشینت، نه برند لباسهات، نه قسطهایی که با هزار زحمت دادی…یادش میاد وقتی خسته بودی ولی باهاش بازی کردی.یادش میاد وقتی از مدرسه برگشت و تو گوش دادی، نه اینکه فقط سر تکون بدی.یادش میاد شبهایی که باهاش خندیدی، نه شبهایی که پای موبایل بودی.
یه روز میفهمی اون دست کوچولو دیگه دنبال دستت نمیاد،چون سالها دنبال دستش نبودی…و اون موقع، دلت میخواد زمان برگرده، ولی نمیگرده.
اگر میخوای توی قلب و خاطرهش موندگار باشی، از امروز شروع کن: ۱۰ دقیقه وقت طلایی هر روزنه گوشی، نه تلویزیون، نه حواسپرتی. فقط نگاه، لبخند، و گوش دادن. هفتهای یک تجربه مشترکپارک، بستنی، پیادهروی یا حتی پختن نیمرو!مهم اینه با هم باشید، نه اینکه چی بخورید یا کجا برید. شنیدن واقعیوسط حرفش نپر، نصیحت نکن. فقط گوش بده تا حس کنه مهمه. آغوش روزانهیه بغل گرم، میتونه دنیای یه کودک رو از اضطراب و ترس نجات بده. پذیرش بیقید و شرطوقتی اشتباه میکنه، قضاوتش نکن.بذار بدونه اشتباه کردن، یعنی یاد گرفتن، نه ترسیدن. پدر و مادر بودن یعنی حضور، نه فقط مراقبت.بچهها از ما زندگی رو یاد میگیرن، نه از حرفهامون، از رفتار و نگاههامون.۱۷:۱۲
🟣🟪🟣🟪🟣🟪
والدین الگوی مناسبی نیستند !
فرزندان شبیه والدین رفتار می کنند و از رفتار والدین الگو بر می دارند . پس اگر پدر و مادر با داد و فریاد و بی احترامی با یکدیگر صحبت می کنند باید انتظار داشته باشید که کودک هم همینطور رفتار کند ولي برخي والدين دچار خطاي انتظار مي شوند.مثلا اگه از بچه انتظار داشته باشيم که بفهمه ما چی میخواهيم بگيم، اما از خودمون انتظار نداشته باشيم که واضح و درست حرف بزنيم، خطا کرديم.يا از بچه انتظار داشته باشيم باهامون همکاری کنه، اما از خودمون انتظار نداشته باشيم حداقل باهاش همدلی کنيم تا باهامون همکاری کنه. خطا کرديم.
پس به اين نکته دقت کنين: اگه کسی باور داشته باشه که با تغيير رفتار خودش، با يادگرفتن تکنيکهای درست و …، میتونه باعث تغيير رفتار فرزندش بشه، اون کسي است که از خودش انتظار داشته، نه از فرزندش. پس خطای انتظار نداشته است. اما اگه کسی از بچه انتظار داشته باشه که خوب باشه، ولی خودش تلاش نکنه، مرتکب خطای انتظار شده است.
پدر و مادرهايي که فرزندپروری بلد نيستند، يا اعتماد به نفسشون ضعيفه، بيشتر مرتکب خطای انتظار میشوند.
والدین الگوی مناسبی نیستند !فرزندان شبیه والدین رفتار می کنند و از رفتار والدین الگو بر می دارند . پس اگر پدر و مادر با داد و فریاد و بی احترامی با یکدیگر صحبت می کنند باید انتظار داشته باشید که کودک هم همینطور رفتار کند ولي برخي والدين دچار خطاي انتظار مي شوند.مثلا اگه از بچه انتظار داشته باشيم که بفهمه ما چی میخواهيم بگيم، اما از خودمون انتظار نداشته باشيم که واضح و درست حرف بزنيم، خطا کرديم.يا از بچه انتظار داشته باشيم باهامون همکاری کنه، اما از خودمون انتظار نداشته باشيم حداقل باهاش همدلی کنيم تا باهامون همکاری کنه. خطا کرديم.پس به اين نکته دقت کنين: اگه کسی باور داشته باشه که با تغيير رفتار خودش، با يادگرفتن تکنيکهای درست و …، میتونه باعث تغيير رفتار فرزندش بشه، اون کسي است که از خودش انتظار داشته، نه از فرزندش. پس خطای انتظار نداشته است. اما اگه کسی از بچه انتظار داشته باشه که خوب باشه، ولی خودش تلاش نکنه، مرتکب خطای انتظار شده است.
پدر و مادرهايي که فرزندپروری بلد نيستند، يا اعتماد به نفسشون ضعيفه، بيشتر مرتکب خطای انتظار میشوند.
۱۷:۱۲
چرا دانش آموزان از مدرسه خوششان نمی آید؟
بی علاقه گی به مدرسه پدیده ای اغلب شایع و البته مشکل ساز است . این بی علاقه گی تا جایی عمق می یابد که می توانیم گاهی دانش آموزان را همچون اجسادی مومیایی شده در کلاس درس بیابیم که بدون هیچ تحرک معنی داری و تنها از سر اجبار در مدرسه حاضر می شوند. بچّهها به دلایل متعددی ممکن است از مدرسه خوششان نیاید. در اینجا به برخی از مهمترین مباحث و عوامل تأثیرگذار اشاره میکنیم:
۱. فشار تحصیلی: بسیاری از دانش آموزان احساس میکنند که فشار زیادی برای موفقیت در مدرسه وجود دارد. این فشار میتواند ناشی از انتظارات والدین، معلمان یا حتی خود بچهها باشد.
۲. روشهای تدریس خسته کننده: روشهای تدریس سنتی و یکنواخت معلمان ممکن است باعث خستگی و بیحوصلگی دانش آموزان شود. اگر یادگیری جذاب و تعاملی نباشد، دانشآموزان ممکن است علاقهای به حضور در کلاس نداشته باشند. همچنین معلمانی که بخوبی برای این حرفه تربیت نشده و در نتیجه در دانش تخصصی یا روش تدریس ضعیف باشند می توانند بیزاری از مدرسه را موجب شوند.
۳. رابطه با همکلاسیها: مشکلات اجتماعی مانند قلدری آموزشی، تنهایی یا عدم پذیرش در گروههای اجتماعی میتواند تأثیر منفی بر احساسات بچهها نسبت به مدرسه داشته باشد.
۴. عدم ارتباط با مطالب درسی: اگر دانش آموزان نتوانند ارتباطی بین آنچه در مدرسه یاد میگیرند و زندگی واقعی خود پیدا کنند، ممکن است احساس کنند که مدرسه بیفایده است. همچنین دشواری بالا یا راحتی بیش از اندازه هر دو در کسالت باری محیط مدرسه تأثیر گذارند.
۵. عدم توجه به علایق و نیازهای شخصی: دانش آموزان به یادگیری موضوعاتی که به آنها علاقهمند هستند، تمایل بیشتری دارند. اگر برنامه درسی نتواند به علایق و نیازهای آنها پاسخ دهد، ممکن است از مدرسه دور شوند. همچنین مدارس به جای دانش آموز محوری ، معلم محور می باشند که در این میان موجودیت دانش آموزان و نیازهای آنها مورد غفلت قرار می گیرد.
۶. محیط فیزیکی مدرسه: محیط نامناسب، مانند کلاسهای شلوغ، فضای فیزیکی کم وسعت ، میز و نیمکت نامناسب ، ناآراستگی فضای بصری ، سرویس های بهداشتی( غیر بهداشتی) یا نبود امکانات مناسب، میتواند بر تجربه کلی بچهها تأثیر بگذارد.
۷. تغییرات زندگی: تغییراتی مانند نقل مکان به یک شهر جدید، جدایی والدین یا مشکلات خانوادگی میتواند بر نگرش بچهها نسبت به مدرسه تأثیر بگذارد.
۸. نقص در نظام آموزشی: گاهی اوقات نقصهای سیستم آموزشی مانند برنامه های درسی نامناسب ، مقررات آموزشی سخت گیرانه، کمبود معلم یا معلمان فاقد شایستگیهای حرفه ای و کمبود امکانات آموزشی میتواند به بروز تجربیات منفی در مدرسه منجر شود.
با شناخت این عوامل، مدیران ، والدین و معلمان میتوانند راهکارهایی برای ایجاد یک محیط یادگیری مثبت و جذاب برای بچهها ارائه دهند.
بی علاقه گی به مدرسه پدیده ای اغلب شایع و البته مشکل ساز است . این بی علاقه گی تا جایی عمق می یابد که می توانیم گاهی دانش آموزان را همچون اجسادی مومیایی شده در کلاس درس بیابیم که بدون هیچ تحرک معنی داری و تنها از سر اجبار در مدرسه حاضر می شوند. بچّهها به دلایل متعددی ممکن است از مدرسه خوششان نیاید. در اینجا به برخی از مهمترین مباحث و عوامل تأثیرگذار اشاره میکنیم:۱. فشار تحصیلی: بسیاری از دانش آموزان احساس میکنند که فشار زیادی برای موفقیت در مدرسه وجود دارد. این فشار میتواند ناشی از انتظارات والدین، معلمان یا حتی خود بچهها باشد.
۲. روشهای تدریس خسته کننده: روشهای تدریس سنتی و یکنواخت معلمان ممکن است باعث خستگی و بیحوصلگی دانش آموزان شود. اگر یادگیری جذاب و تعاملی نباشد، دانشآموزان ممکن است علاقهای به حضور در کلاس نداشته باشند. همچنین معلمانی که بخوبی برای این حرفه تربیت نشده و در نتیجه در دانش تخصصی یا روش تدریس ضعیف باشند می توانند بیزاری از مدرسه را موجب شوند.
۳. رابطه با همکلاسیها: مشکلات اجتماعی مانند قلدری آموزشی، تنهایی یا عدم پذیرش در گروههای اجتماعی میتواند تأثیر منفی بر احساسات بچهها نسبت به مدرسه داشته باشد.
۴. عدم ارتباط با مطالب درسی: اگر دانش آموزان نتوانند ارتباطی بین آنچه در مدرسه یاد میگیرند و زندگی واقعی خود پیدا کنند، ممکن است احساس کنند که مدرسه بیفایده است. همچنین دشواری بالا یا راحتی بیش از اندازه هر دو در کسالت باری محیط مدرسه تأثیر گذارند.
۵. عدم توجه به علایق و نیازهای شخصی: دانش آموزان به یادگیری موضوعاتی که به آنها علاقهمند هستند، تمایل بیشتری دارند. اگر برنامه درسی نتواند به علایق و نیازهای آنها پاسخ دهد، ممکن است از مدرسه دور شوند. همچنین مدارس به جای دانش آموز محوری ، معلم محور می باشند که در این میان موجودیت دانش آموزان و نیازهای آنها مورد غفلت قرار می گیرد.
۶. محیط فیزیکی مدرسه: محیط نامناسب، مانند کلاسهای شلوغ، فضای فیزیکی کم وسعت ، میز و نیمکت نامناسب ، ناآراستگی فضای بصری ، سرویس های بهداشتی( غیر بهداشتی) یا نبود امکانات مناسب، میتواند بر تجربه کلی بچهها تأثیر بگذارد.
۷. تغییرات زندگی: تغییراتی مانند نقل مکان به یک شهر جدید، جدایی والدین یا مشکلات خانوادگی میتواند بر نگرش بچهها نسبت به مدرسه تأثیر بگذارد.
۸. نقص در نظام آموزشی: گاهی اوقات نقصهای سیستم آموزشی مانند برنامه های درسی نامناسب ، مقررات آموزشی سخت گیرانه، کمبود معلم یا معلمان فاقد شایستگیهای حرفه ای و کمبود امکانات آموزشی میتواند به بروز تجربیات منفی در مدرسه منجر شود.
با شناخت این عوامل، مدیران ، والدین و معلمان میتوانند راهکارهایی برای ایجاد یک محیط یادگیری مثبت و جذاب برای بچهها ارائه دهند.
۲:۵۷
مشکلات بی خوابی در دانش آموزان ابتدایی میتواند شامل: دشواری در به خواب رفتن
بیدار شدنهای مکرر در شب
زود بیدار شدن،
و خواب ناکافی باشد. این مشکلات میتوانند منجر به کاهش توجه، مشکلات یادگیری، اختلالات رفتاری و مشکلات سلامتی درازمدت شوند. مشکلات بی خوابی در دانش آموزان :
🟢مشکلات به خواب رفتن:ممکن است دانش آموزان برای به خواب رفتن در شب با مشکل مواجه شوند و یا نیاز به زمان بیشتری برای خوابیدن داشته باشند.
🟢بیدار شدنهای مکرر در شب:این بیداریها میتوانند باعث شوند که دانش آموزان به اندازه کافی نخوابند و در طول روز خسته و خواب آلود باشند.
🟢زود بیدار شدن:بیدار شدن زودتر از موعد مقرر، قبل از اینکه بدن به اندازه کافی استراحت کرده باشد، میتواند منجر به احساس خستگی و خواب آلودگی در طول روز شود.
🟢خواب ناکافی:کمبود خواب میتواند به طور قابل توجهی بر عملکرد تحصیلی، توجه و تمرکز دانش آموزان تأثیر بگذارد.
عوامل مؤثر بر بی خوابی در دانش آموزان:
عوامل محیطی:نور زیاد، سر و صدا، یا دمای نامناسب اتاق خواب میتوانند خواب را مختل کنند.
عوامل رفتاری:استفاده از دستگاههای الکترونیکی قبل از خواب، مصرف کافئین، و نداشتن برنامه منظم خواب میتوانند از عوامل مؤثر باشند.
عوامل فیزیولوژیکی:کمبود ویتامینها، به ویژه ویتامین D، و مشکلات سلامتی مانند آپنه خواب میتوانند در بیخوابی نقش داشته باشند.
عوامل روانشناختی:اضطراب، استرس، یا افسردگی میتوانند باعث بیخوابی شوند.
تأثیرات بی خوابی:
کاهش توجه و تمرکز:دانش آموزان کم خواب ممکن است در تمرکز روی درسها و انجام تکالیف خود با مشکل مواجه شوند.
مشکلات یادگیری:خواب ناکافی میتواند بر حافظه و توانایی یادگیری تأثیر منفی بگذارد.
اختلالات رفتاری:بی خوابی میتواند باعث تحریکپذیری، پرخاشگری و مشکلات رفتاری در کودکان شود.
مشکلات سلامتی:کمبود خواب با افزایش خطر ابتلا به چاقی، دیابت نوع ۲ و مشکلات قلبی در آینده همراه است.
راهکارهای بهبود خواب:
ایجاد برنامه منظم خواب:ایجاد یک برنامه خواب منظم و پایبندی به آن، حتی در تعطیلات، میتواند به تنظیم ساعت خواب کمک کند.
ایجاد محیط خواب مناسب:اطمینان حاصل کنید که اتاق خواب تاریک، ساکت و خنک است.
محدود کردن استفاده از دستگاههای الکترونیکی:از استفاده از تلفن همراه، تبلت و کامپیوتر قبل از خواب خودداری کنید.
کاهش مصرف کافئین:مصرف نوشیدنیهای کافئیندار را محدود کنید، به خصوص در بعد از ظهر.
فعالیت بدنی منظم:فعالیت بدنی منظم در طول روز میتواند به بهبود کیفیت خواب کمک کند.
در صورت لزوم، مشاوره با متخصص:اگر مشکلات خواب ادامه داشت، با پزشک یا متخصص خواب مشورت کنید.
دشواری در به خواب رفتن بیدار شدنهای مکرر در شب زود بیدار شدن،و
خواب ناکافی باشد. این مشکلات میتوانند منجر به کاهش توجه، مشکلات یادگیری، اختلالات رفتاری و مشکلات سلامتی درازمدت شوند. مشکلات بی خوابی در دانش آموزان :🟢مشکلات به خواب رفتن:ممکن است دانش آموزان برای به خواب رفتن در شب با مشکل مواجه شوند و یا نیاز به زمان بیشتری برای خوابیدن داشته باشند.🟢بیدار شدنهای مکرر در شب:این بیداریها میتوانند باعث شوند که دانش آموزان به اندازه کافی نخوابند و در طول روز خسته و خواب آلود باشند. 🟢زود بیدار شدن:بیدار شدن زودتر از موعد مقرر، قبل از اینکه بدن به اندازه کافی استراحت کرده باشد، میتواند منجر به احساس خستگی و خواب آلودگی در طول روز شود. 🟢خواب ناکافی:کمبود خواب میتواند به طور قابل توجهی بر عملکرد تحصیلی، توجه و تمرکز دانش آموزان تأثیر بگذارد. عوامل مؤثر بر بی خوابی در دانش آموزان:عوامل محیطی:نور زیاد، سر و صدا، یا دمای نامناسب اتاق خواب میتوانند خواب را مختل کنند.عوامل رفتاری:استفاده از دستگاههای الکترونیکی قبل از خواب، مصرف کافئین، و نداشتن برنامه منظم خواب میتوانند از عوامل مؤثر باشند. عوامل فیزیولوژیکی:کمبود ویتامینها، به ویژه ویتامین D، و مشکلات سلامتی مانند آپنه خواب میتوانند در بیخوابی نقش داشته باشند. عوامل روانشناختی:اضطراب، استرس، یا افسردگی میتوانند باعث بیخوابی شوند. تأثیرات بی خوابی:کاهش توجه و تمرکز:دانش آموزان کم خواب ممکن است در تمرکز روی درسها و انجام تکالیف خود با مشکل مواجه شوند. مشکلات یادگیری:خواب ناکافی میتواند بر حافظه و توانایی یادگیری تأثیر منفی بگذارد. اختلالات رفتاری:بی خوابی میتواند باعث تحریکپذیری، پرخاشگری و مشکلات رفتاری در کودکان شود. مشکلات سلامتی:کمبود خواب با افزایش خطر ابتلا به چاقی، دیابت نوع ۲ و مشکلات قلبی در آینده همراه است. راهکارهای بهبود خواب:ایجاد برنامه منظم خواب:ایجاد یک برنامه خواب منظم و پایبندی به آن، حتی در تعطیلات، میتواند به تنظیم ساعت خواب کمک کند.ایجاد محیط خواب مناسب:اطمینان حاصل کنید که اتاق خواب تاریک، ساکت و خنک است. محدود کردن استفاده از دستگاههای الکترونیکی:از استفاده از تلفن همراه، تبلت و کامپیوتر قبل از خواب خودداری کنید. کاهش مصرف کافئین:مصرف نوشیدنیهای کافئیندار را محدود کنید، به خصوص در بعد از ظهر. فعالیت بدنی منظم:فعالیت بدنی منظم در طول روز میتواند به بهبود کیفیت خواب کمک کند. در صورت لزوم، مشاوره با متخصص:اگر مشکلات خواب ادامه داشت، با پزشک یا متخصص خواب مشورت کنید.۳:۳۵
فرزندتان را نیکو صدا بزنید ما در طول روز، بارها و بارها فرزندمان را صدا می زنیم. هر اندازه حضور ما و فرزندمان در کنار هم بیشتر باشد، این صدا زدن هم بیشتر خواهد بود. هر بار صدا زدن، یک فرصت برای ابراز محبت است. کیفیت این ابراز محبت، به میزان هنرمندی ما در انتخاب لحن و واژه ای بستگی دارد که برای صدا زدن برمی گزینیم. محمد، فاطمه محمد آقا، فاطمه خانم محمد جان، فاطمه جان پسر، دختر پسرم، دخترم پسر عزیزم، دختر عزیزم هر کدام از این صدا زدن ها، پیام خاصی دارند. با اضافه کردن یک «َ م» به آخر پسر یا دختر، می توانیم دنیایی از تفاوت برای فرزندانمان ایجاد کنیم.۱۶:۳۹
:
آیینه تمامنما
فرزندان ما، رفتارهای ما را بیشتر از توصیههای ما میآموزند
وقتی در خانواده، «حرمت» و «حیا» در گفتار و رفتار ما جاری باشد...
کودک، این هنر زندگی را به صورت عینی می بیند درک می کند و انجام می دهد
#آیینه_تمام_نما #حرمت #حیا #خانواده #تربیت_کودک #الگوی_عملی #زندگی_اخلاق_محور
آیینه تمامنما فرزندان ما، رفتارهای ما را بیشتر از توصیههای ما میآموزند
وقتی در خانواده، «حرمت» و «حیا» در گفتار و رفتار ما جاری باشد... کودک، این هنر زندگی را به صورت عینی می بیند درک می کند و انجام می دهد #آیینه_تمام_نما #حرمت #حیا #خانواده #تربیت_کودک #الگوی_عملی #زندگی_اخلاق_محور۱۷:۱۰