عکس پروفایل «به راه بادیه رفتن»«

«به راه بادیه رفتن»

۷۴عضو
«به راه بادیه رفتن»
به نظرتون توی تلگرام هم کانال بزنم؟ با undefined و undefined نظرتون رو اعلام کنید.undefined
۹-۹ مساوی شد و مجبور شدم سکه بندازمundefined
کانالِ «به راه بادیه رفتن» توی تلگرام هم افتتاح شد:https://t.me/baaadiye
با یه a بیشتر :)

۱۹:۰۳

یه سری واژه‌ها واژه‌های جوان و نویی هستن، یعنی به تازگی اختراع شدن، انگار قدیم‌ترها بهش احتیاجی نبوده و الآن بهش نیازمند شدیم و اختراعش کردیم. مثلا کلمه‌ی «نوجوان»!همین چند نسل قبل‌تر از ما گویی همچین دوره‌ای توی زندگیشون نداشتن. از کودکی مستقیم پرت می‌شدن توی بزرگسالی؛ آدما یا بچه بودن، یا جوان یا پیر...توی دنیای «مدرن» اما مدرسه به وجود اومده، دیگه مسئولیت و باری روی دوش بچه‌ها نیست، و به نظرم این عامل اصلی به وجود اومدن دوره‌ای به نام نوجوانیه.توی این سن بچه‌ها، با رسیدن به سن بلوغ، نیاز به «به رسمیت شناخته شدن» دارن. توی این سن بچه‌ها از درون حس می‌کنن که باید مثل یه آدم بزرگ باهاشون برخورد بشه ولی جامعه، مدرسه و والدین هنوز بزرگ شدن اون‌ها رو باور نکردن و این تعارض باعث میشه بچه‌ها از خانواده دور، از مدرسه بیزار و از هنجارهای جامعه فراری بشن. نوجوون می‌خواد بگه که دیگه می‌تونه مستقل فکر و عمل کنه به همین خاطر «ناخودآگاه» کارهایی رو انجام میده که خانواده نمی‌پسنده یا توی خانواده باب نیست. حتی توی خیلی موارد می‌دونه کاری که داره انجام میده کار درستی نیست اما فقط برای این که اعلام استقلال کنه، اون کار رو انجام میده.نوجوانی رو نمیشه توی یه یادداشت توصیف و تعریف و ریشه‌یابی کرد و این یادداشت مقدمه‌م بود از سلسله یادداشت‌هایی که قراره درباره نوجوانی باشه و اسمش رو گذاشتم؛ #ناجوان
بـه راهِ بادیه رفتن | دانسته‌ها و نادانسته‌های تربیتی عباس قادریundefined @baadiye

۱۹:۲۵

سلام یه بار دیگه این نکته رو عرض کنم که مخاطب کانال، والدین هستن و یا کسایی که دغدغه موضوعات تربیتی دارن. اگر خودتون رو مخاطب کانال نمی‌دونید، ناراحت نمیشم اگر کانال رو ترک کنید. این کانال یه کانال شخصی و دلیه :)در عوض این کانالمون که مربوط به کار استعدادیابیمون هست رو حمایت و به دیگران معرفی کنید:https://ble.ir/sbkara_ir

۱۹:۵۰

یه انگاره‌ی غلطی که توی ذهن ما هست اینه که بچه‌ها دقیقا مثل ما هستن، فقط تجربه‌ی کم‌تری نسبت به ما بزرگترها دارن به همین خاطر فکر می‌کنیم با یه تذکر و پند اخلاقی متوجه حرفمون میشن و باید متحول بشن. اما باید بدونیم که مخصوصا توی سنین کودکی بچه‌ها به لحاظ ذهنی و مغزی یه سری قابلیت‌ها رو ندارن هنوز، به عنوان مثال مفاهیم انتزاعی رو متوجه نمیشن به درستی (مثل خیلی از موضوعات اخلاقی و هنجارها رو)، خودمحور هستن (یعنی نمی‌تونن آنچه برای خود می‌پسندند رو برای دیگران هم بپسندندundefined)، اصلا نمی‌تونن خودشون رو جای دیگران بذارن و درکشون کنن.به همین دلیل باید بدونیم که اولا خیلی از رفتارهاشون طبیعیه و نباید سرزنششون کنیم.دوم این که «اگر نیازه» یه رفتار بدشون برطرف بشه، باید اون مشکل رو جوری براشون توضیح بدیم که ملموس و عینی باشه براشون یا در عمل نشونشون بدیم اثر کارشون چیه.سوم این که خیلی روی منبر نریم و هی نصیحتشون نکنیم که دیگه گوششون پر بشه و بدهکارمون نباشه.و چهارم این که بدونیم رفتارهای ما اثر عمیق‌تری از حرف‌هایی که می‌زنیم دارن.
خیلی از این قابلیت‌ها و حالات ذهنی‌ای که گفتم تا دوران نوجوانی ادامه داره...
بـه راهِ بادیه رفتن | دانسته‌ها و نادانسته‌های تربیتی عباس قادریundefined @baadiye

۱۵:۴۶

thumnail
بله برای کانال‌های بالای ۵هزارتا قابلیت کسب درآمد گذاشته.یه هل دیگه بدید به کسب درآمد رسیدم.۴۹۴۶ نفر دیگه فقط...

۱۸:۴۸

توی روانشناسی و موضوعات تربیتی کمتر میشه دو نظریه‌پرداز، متفکر یا عالم رو پیدا کرد که آبشون توی یه جوب بره. اصلای خیلی از نظریات و مکاتب مختلف برای رد کردن یه نظریه یا یه مکتب دیگه به وجود اومدن.اما یه موضوع هست که تقریبا من ندیدم روی اون اختلاف نظری باشه.تقریبا همه‌ی اساتید حوزه تربیت روی این موضوع اتفاق نظر دارن که الگو و مدل والدگری و مربی‌گری خوب الگوی «مقتدرِ مهربان»ـه.اگر سطحی‌نگر باشیم این دو رو در مقابل هم می‌بینیم اما یه والد یا مربی خوب مثل بند باز ماهر از چوبی استفاده می‌کنه که یک سرش مهربانی بی‌انتهاست و سر دیگرش هم اقتداری کاریزماتیک و در عین حال مشفقانه. این اقتدار فوت‌های کوزه‌گری زیادی داره و این مهر و محبت هم چارچوب‌هایی که توی روزهای آینده بهش می‌پردازم.علی الحساب یه هشتگ به هشتگ‌های گروه اضافه می‌کنم؛ #مقتدر_مهربان
بـه راهِ بادیه رفتن | دانسته‌ها و نادانسته‌های تربیتی عباس قادریundefined @baadiye

۲۰:۳۹

#مقتدر_مهربان undefinedمنظور از مقتدر توی مدل مقتدرِ مهربان، «لزوما» سخت‌گیر بودن نیست، بلکه این واژه اشاره به مربی یا والدی داره که توی حرف‌هاش و تصمیم‌هاش ثُبات داره،این ثبات هم وجه سلبی داره (یعنی وقتی میگم بستنی نمی‌خرم قطعا نمی‌خرم هر چقدر هم بچه‌ها گریه کنن و پا بکوبن و گریبان چاک کنن) و هم وجه اثباتی (یعنی وقتی بگم امشب براتون بستنی می‌خرم، قطعا قطعا قطعا بستنی می‌خرم حتی اگر لازم باشه تا اون سر شهر برم)
undefined فوتِ کوزه‌گریِ مقتدرِ مهربان بودن اینه که کمتر قول بدیم، کمتر امر و نهی کنیم و کمتر محدودیت ایجاد کنیم!
بـه راهِ بادیه رفتن | دانسته‌ها و نادانسته‌های تربیتی عباس قادریundefined @baadiye

۲۰:۰۲

قرن‌هاست ایرانیان سوگ بر حسین بن علی را جایگزین سوگ سیاوش کرده‌اند. حتی فرم بسیاری از عزاداری‌های ما از سوگ سیاوش وام گرفته شده اما معشوقی که یافته‌ایم سوگ عمیق‌تر و راهگشاتری به ما داده است.ما پروانه‌هایی هستیم که سال‌هاست شمع را رها کرده‌ایم و به سوی خورشید بال گشوده‌ایم...
بـه راهِ بادیه رفتن | دانسته‌ها و نادانسته‌های تربیتی عباس قادریundefined @baadiye

۱۵:۱۳

به راه بادیه رفتن.mp3

۰۲:۴۵-۳.۷۸ مگابایت
احتمالا درمورد هوش‌مصنوعی‌ها زیاد شنیدید. امروز یه دوستی هوش مصنوعی suno رو معرفی کرد که میشه بهش متن یا شعر داد تا آهنگ بسازه. تازه شعرتون اگر کوتاه باشه خودش شعرتون رو کامل می‌کنه! میتونید سبک و استایل و حال و هواش رو هم بگید که بر اون اساس بسازه.الان یه چند بیت از سعدی دادم که بسازه. ببینید چی ساخت!در تصورمون نمی‌گنجه جهانی که قراره فرزندانمون توش زندگی کنن چقدر با جهان ما متفاوته.
بـه راهِ بادیه رفتن | دانسته‌ها و نادانسته‌های تربیتی عباس قادریundefined @baadiye

۱۱:۲۲

«سریش» فردی بود که توی هند زندگی می‌کرد و مادرزادی آب‌مروارید داشت و از بدو تولد نابینا بود و در سنین بالاتر با عمل جراحی تونست بینایی‌ش رو به دست بیاره. وقتی سریش برای اولین بار تونست ببینه، همه چیز براش خیلی گیج‌کننده بود. مثلاً توی تشخیص عمق و فاصله اشیا و شناسایی چهره‌ها مشکل داشت. اما با تمرین و تجربه، مغزش کم‌کم یاد گرفت که این اطلاعات رو درست تفسیر کنه و دنیای اطرافش رو بهتر ببینه.
پروفسور پاوان سینها توی پروژه‌ای به نام Prakash روی افرادی مثل سریش یه تحقیق انجام داد و نتایج نشون داد که این بچه‌ها هم در ابتدا با مشکلات مشابهی مواجه هستن و نیاز به زمان و تمرین دارن تا مهارت‌های بینایی رو به دست بیارن. چون کار اصلی رو مغز ما انجام میده و چشم فقط یه اطلاعات اولیه و خام رو به مغز میده.همه بچه‌هایی که تازه به دنیا میان هم همینطورن، مغزشون هنوز در حال یادگیری و شکل‌گیریه. مهارت‌هایی مثل تشخیص عمق، درک فاصله‌ها و شناسایی اشیا به مرور و از طریق بازی و تعامل با محیط پیشرفت می‌کنن.مثلا شده تا حالا با یه بچه دالی‌بازی کنید؟ وقتی صورتتون رو با دست می‌پوشونید و دوباره دستتون رو برمی‌دارید، بچه تعجب می‌کنه و می‌خنده چون مغزش هنوز نمی‌دونه که اشیا وقتی از دید ناپدید میشن، هنوز وجود دارن. این بازی به کودک کمک می‌کنه تا مفهوم ماندگاری اشیا رو یاد بگیره و مهارت‌های بینایی و شناختیش رو تقویت کنه.
توی همه زمینه‌ها، مهارت‌های کودکانه به مرور زمان و با تمرین و تجربه به دست میاد.بازی‌های ساده و به ظاهر مسخره می‌تونن اثرات عمیقی رو ذهن و مغز بچه‌ها بذارن و کمک کنن که کودک باهوش‌تری تربیت کنیم.مغز کودک به طور طبیعی انعطاف‌پذیرتر و یادگیرنده‌تر از مغز بزرگسالانه و این توانایی به اونا کمک می‌کنه تا در مراحل مختلف رشد، مهارت‌های جدید رو یاد بگیرن و توانایی‌هاشون رو توسعه بدن.
بـه راهِ بادیه رفتن | دانسته‌ها و نادانسته‌های تربیتی عباس قادریundefined @baadiye

۱۶:۴۲

بازارسال شده از ژپتو؛ پدر اسباب‌بازی‌ها
thumnail
ستیز؛رقابتی بی‌امان تا آخرین نفس

undefinedundefinedژپتو ، پدر اسباب بازی هاundefinedundefined
undefined خرید از : zhepetoy.ir
undefined@zhepetoy_ir

۲۱:۱۱

همیشه بازی برام جدی بوده و یکی از مهمترین ابزارها تربیتی می‌دونمش. از خیلی وقت پیش سودای راه انداختن یه برند اسباب‌بازی رو داشتم و یه تجربه شکست خورده هم اوایل دانشجویی به دست آوردم. توی ذهنم بود که بعد از چهل سالگی دوباره این کار رو بکنم، اما حالا «ستیز» اولین محصول «ژپتو» این رویا رو برام جلوتر انداخته.امیدوارم شکست نخوره این یکیundefined
به راه بادیه رفتن | دانسته‌ها و نادانسته‌های تربیتی عباس قادریundefined @baadiye

۲۱:۱۱

«به راه بادیه رفتن»
undefined احتمالا درمورد هوش‌مصنوعی‌ها زیاد شنیدید. امروز یه دوستی هوش مصنوعی suno رو معرفی کرد که میشه بهش متن یا شعر داد تا آهنگ بسازه. تازه شعرتون اگر کوتاه باشه خودش شعرتون رو کامل می‌کنه! میتونید سبک و استایل و حال و هواش رو هم بگید که بر اون اساس بسازه. الان یه چند بیت از سعدی دادم که بسازه. ببینید چی ساخت! در تصورمون نمی‌گنجه جهانی که قراره فرزندانمون توش زندگی کنن چقدر با جهان ما متفاوته. بـه راهِ بادیه رفتن | دانسته‌ها و نادانسته‌های تربیتی عباس قادری undefined @baadiye
thumnail
من اسپانیایی بلد نیستم ولی این شعر سعدی رو براتون به اسپانیایی خوندم، البته به کمک هوش مصنوعی heygen.اصل ویدئو رو توی پیام بعدی می‌ذارم...
بـه راهِ بادیه رفتن | دانسته‌ها و نادانسته‌های تربیتی عباس قادریundefined @baadiye

۱۲:۴۳

thumnail
اینم اصل ویدئو!بچه‌های ما شاید در آینده برای ارتباط با دیگران نیاز نداشته باشن که زبان‌های مختلف رو یاد بگیرن. خیلی از مهارت‌ها و دانش‌ها همین الانش هم دیگه به کار نمیان. بعضی‌ها این موضوع رو یه تهدید می‌بینن و خیلی هم به چشم فرصت بهش نگاه می‌کنن. نظر شما چیه؟
بـه راهِ بادیه رفتن | دانسته‌ها و نادانسته‌های تربیتی عباس قادریundefined @baadiye

۱۲:۴۸

«خدا رحمت کند مادرم را. یکی از راه های تربیت وی این بود که هرگاه از ما خلافی می دید، دیگر کار به ما نمی داد؛ یعنی ظرف شستن و دوخت و دوز و مانند آنها را از ما سلب می کرد و از این طریق کار را پیش ما ارزشمند می ساخت. امروزه بسیاری از ما دقیقاً کار را بالعکس می کنیم؛ یعنی وقتی بچه خلافی کرد او را به کار وا می دارند یا اگر اذیت کرد، کار او را دو برابر می کنند. در نتیجه، چنین بچه ای کار را تنبیه تلقی می کند، در حالیکه ما بیکاری را به عنوان تنبیه تلقی می کردیم.»به نقل از مرحوم حائری
بـه راهِ بادیه رفتن | دانسته‌ها و نادانسته‌های تربیتی عباس قادریundefined @baadiye

۱۲:۲۸

بازارسال شده از طرح استعدادیابی کارآ
thumnail
خیلی از نوجوون ها الان رویای پزشک شدن رو دارن...اما برای رسیدن به این رویا مسیر خیلی طولانی و سختی در پیشه که توی این پست باهاش آشنا میشید.🩺undefined

undefined بله | ایتا | تلگرام | اینستاگرام | سایت
پیام به پشتیبان: @sbkara_adminکارسوق‌های استعدادیابی کارآundefined @sbkara_ir

۵:۲۲

«به راه بادیه رفتن»
undefined خیلی از نوجوون ها الان رویای پزشک شدن رو دارن... اما برای رسیدن به این رویا مسیر خیلی طولانی و سختی در پیشه که توی این پست باهاش آشنا میشید.🩺undefined undefined بله | ایتا | تلگرام | اینستاگرام | سایت پیام به پشتیبان: @sbkara_admin کارسوق‌های استعدادیابی کارآundefined @sbkara_ir
برای همه پدر و مادرهایی که میخوان بچه‌شون رو بفرستن پزشکی...

۵:۲۲

بازارسال شده از طرح استعدادیابی کارآ
thumnail
پدیده دوزبانگی چیه و بچه ها از چه زمانی و با چه روش هایی میتونن زبان دیگه ای رو یاد بگیرن؟undefined

undefined بله | ایتا | تلگرام | اینستاگرام | سایت
پیام به پشتیبان: @sbkara_adminکارسوق‌های استعدادیابی کارآundefined @sbkara_ir

۱۴:۴۸

«به راه بادیه رفتن»
undefined پدیده دوزبانگی چیه و بچه ها از چه زمانی و با چه روش هایی میتونن زبان دیگه ای رو یاد بگیرن؟undefined undefined بله | ایتا | تلگرام | اینستاگرام | سایت پیام به پشتیبان: @sbkara_admin کارسوق‌های استعدادیابی کارآundefined @sbkara_ir
دوزبانه بودن بچه‌ها خوبه یا بده؟برای جواب دادن به این سوال باید دو تا چیز مشخص بشه؛۱. منظور از دوزبانه بودن چیه؟۲. دو زبانه بودن در چه سنی مد نظر شماست؟
در جواب سوال ۱ باید بگم که ما دو جور دوزبانگی داریم؛۱. دوزبانگی طبیعی ۲. دوزبانگی آموزشی
بچه‌هایی که توی یه محیطی زندگی می‌کنن که توی اون محیط به دو یا چند زبان مختلف صحبت میشه به طرز باورنکردنی‌ای اون بچه‌ها دو یا چند زبان رو در سال‌های اولیه‌ی زندگیشون یاد می‌گیرن و به خوبی اکثر واژه‌های این دو زبان رو از هم تفکیک می‌کنن. البته ممکنه تداخل زبانی هم براشون به وجود بیاد بعضی وقت‌ها ولی پژوهش‌های زیادی شده که نشون میده اینجور بچه‌ها عملکرد ذهنی و اجرایی بهتری نسبت به همسالان تک زبانه‌ی خودشون دارن.به همین خاطر پیشنهاد می‌کنم اگر پدر و مادر زبانی غیر از فارسی رو هم بلدن توی خونه هم فارسی صحبت کنن و هم به زبان دوم. هر چند اگر در شهر و محیطی زندگی می‌کنن که زبان فارسی زبان رسمی هست و در مدرسه به این زبان آموزش داده میشه زبان فارسی رو در اولویت بذارن اما زبان دوم رو هم جدی بگیرن. از توضیح آثار فرهنگی و هویتی این موضوع هم دیگه فاکتور می‌گیرم و توضیحی نمیدم...
اما دو زبانگی آموزشی یعنی این که ما علاوه بر زبان مادری از طریق کلاس درس یا ویدئوهای آموزشی یا ابزارها و روش‌های آموزشی آکادمیک و روشمند بخوایم بچه‌مون رو دوزبانه بار بیاریم؛باید بگم این نوع دوزبانگی در دوران کودکی و مخصوصا دبستان و پیش از دبستان تقریبا افسانه‌ست! افسانه‌ای که خیلی از مدارس غیرانتفاعی برای رنگین کردن ویترینشون و توجیه شهریه‌ی بالاشون ازش استفاده می‌کنن یا پکیج فروش‌های فضای مجازی که میخوان یه دوره‌ای رو به هر طریقی که شده به دیگران بفروشن و این وسط هم پدر و مادرهایی که دوست دارن به جای بچه یه آیینه‌ی تمام‌نما از آرزوهای از دست رفته خودشون درست کنن هم دلشون با این ویترین‌ها و پکیج‌ها و دوره‌ها میره بچه‌شون رو در دام اختلال‌ها و تداخل‌های زبانی میندازن.اما علتش؛علتش رو شاید توی یادداشت دیگه‌ای توضیح بدم چون این یادداشت تا همینجا هم زیادی طولانی شده :)
بـه راهِ بادیه رفتن | دانسته‌ها و نادانسته‌های تربیتی عباس قادریundefined @baadiye

۱۵:۰۸

thumnail
یه پست داریم آماده می‌کنیم درباره شرطی سازی. از چت‌جی‌پی‌تی کمک گرفتم برای بازنویسی متن و این آخرِ مکالمه‌ی من و چت‌جی‌پی‌تیه :)

۶:۰۰