بیدلکده
سالهای وبا بود! به اجبار کوچ کرده بودم به شهرستان و کنار خانواده بودم. گاهی عصرها به همنشینی با برادرم امین میگذشت. یک روز سهتار میزد، یک روز تنبور. گاه صدای زخمی من هم ضمیمه نوازش زخمه او بر سازش میشد. این چند دقیقه حاصل یکی از همان همنشینیهاست. غزلی از بیدل که من میخوانم بازمینه ای از شعر حافظ و موسیقی سید خلیل عالینژاد که امین میخواند. باشد که مقبول افتد! #بیدل
سالهای وبا بود! به اجبار کوچ کرده بودم به شهرستان و کنار خانواده بودم. گاهی عصرها به همنشینی با برادرم امین میگذشت. یک روز سهتار میزد، یک روز تنبور. گاه صدای زخمی من هم ضمیمه نوازش زخمه او بر سازش میشد. این چند دقیقه حاصل یکی از همان همنشینیهاست. غزلی از بیدل که من میخوانم بازمینه ای از شعر حافظ و موسیقی سید خلیل عالینژاد که امین میخواند. باشد که مقبول افتد! #بیدلگر چه تقریباً تمام ابیات این غزل بینظیر است، اما اگر بخواهم از کل این غزل یک بیت اینجا بگذارم این را انتخاب میکنم:
چشمت به غلط سوی دل انداخت نگاهیتیری که از آن شست خطا شد، چه به جا شد!
#بیدل
چشمت به غلط سوی دل انداخت نگاهیتیری که از آن شست خطا شد، چه به جا شد!
#بیدل
۲۰:۴۳