عکس پروفایل امام حسین مدیا (بکائیه)ا

امام حسین مدیا (بکائیه)

۴۸۶عضو
undefinedبعثت نبوی و معرفت مهدوی
undefinedاگر اهمیت مبعث پیامبر را هنوز درک نکرده‌ایم معلوم است که به معرفت نبی نرسیده‌ایمundefinedو اگر به معرفت نبی نرسیم به معرفت_حجت و امام هم نخواهیم رسید... undefinedو کسی را که به امامش معرفت نداشته باشد به دین و برنامه درست زندگی دست نیافته و از بعثت پیامبران بهره ای نخواهد برد و با جاهلیت از دنیا خواهد رفت...undefinedبیایید در این شب و روز کم نظیر دعای_عصر_غیبت را زمزمه کنیم:اللّهُمَّ عَرِّفْنى نَفْسَكَ، فَاِنَّكَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى نَفْسَكَ، لَمْ اَعْرِف نَبِيَّكَ؛ اَللّهُمَّ عَرِّفْنى رَسُولَكَ، فَاِنَّكَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى رَسُولَكَ، لَمْ اَعْرِفْ حُجَّتَكَ؛ اَللّهُمَّ عَرِّفْنى حُجَّتَكَ، فَاِنَّكَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى حُجَّتَكَ، ضَلَلْتُ عَنْ دينى.خدایا خود را به من بشناسان، زیرا اگر خود را به من نشناسانی فرستاده‌ات را نشناخته‌ام، خدایا فرستاده‌ات را به من بشناسان، زیرا اگر فرستاده‌ات را به من نشناسانی حجّتت را نشناخته‌ام، خدایا حجّتت را به من بشناسان، زیرا اگر حجّتت را به من نشناسانی، از دین خود گمراه می‌شوم...
undefinedیکی از القاب نبی مکرم اسلام(صلی الله علیه وآله) خاتم الانبیاء است و حضرت مهدی ارواحنافداه آخرین وصی پیامبر یعنی خاتم الاوصیاء استundefined اگر بخواهیم میان دو خاتم ارتباط برقرار کنیم، پیامبر آخرین آوردنده دین و امام زمان ارواحنافداه اجرا کننده جهانی این دین است که در دوران ظهور دین اسلام را در سراسر گیتی تبلور می کند.
undefinedکلام الهیست  «هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ»،«او كسى است كه پيامبر خود را با هدايت و دين حقّ فرستاد، تا آن را بر همه‌ دين‌ها پيروز گرداند، هر چند مشركان ناراحت باشند.» یعنی با بعثت نبی خاتم ،،دین اسلام  ابلاغ می شودو با ظهور خاتم در تمام عالم هستی ظاهر و حاکم می شود...

۱۸:۳۶

undefined اعمال خیری که در روز اوّل ماه شعبان، سبب آویختن به درخت طوبی  می شود
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله: فَوَ الَّذِي بَعَثَنِي بِالْحَقِّ نَبِيّاً إِنَّ مَنْ تَعَاطَى بَاباً مِنَ الْخَيْرِ فِي هَذَا الْيَوْمِ فَقَدْ تَعَلَّقَ بِغُصْنٍ مِنْ أَغْصَانِ شَجَرَةِ طُوبَى فَهُوَ مُؤَدِّيهِ إِلَى الْجَنَّةِ. رسول خدا صلّی الله علیه وآله فرمود: قسم به آن کس که مرا به حق به نبوّت برانگیخت، هرکس در روز اول ماه شعبان به راهی از راه های خیر بشتابد، به شاخه ای از شاخه های درخت طوبی در آویخته است و لذا آن شاخه او را به سوی بهشت می کشاند.فَمَنْ تَطَوَّعَ لِلَّهِ بِصَلَاةٍ فِي هَذَا الْيَوْمِ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ،هرکس در این روز برای خدا نماز مستحبّی بخواند، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛ وَ مَنْ تَصَدَّقَ فِي هَذَا الْيَوْمِ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ،هرکس در این روز صدقه دهد، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛وَ مَنْ عَفَا عَنْ مَظْلِمَةٍ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ،هرکس از ستمی درگذرد، به شاخه ای از طوبی درآویخته است ؛وَ مَنْ أَصْلَحَ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِهِ وَ الْوَالِدِ وَ وَلَدِهِ وَ الْقَرِيبِ وَ قَرِيبِهِ وَ الْجَارِ وَ جَارِهِ وَ الْأَجْنَبِيِّ وَ الْأَجْنَبِيَّةِ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ،هرکس بین شوهر و همسرش، بین پدر و فرزندش، بین خویشاوندانش، یا مرد و زن همسایه اش، یا مرد و زن بیگانه آشتی دهد، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛وَ مَنْ خَفَّفَ عَنْ مُعْسِرٍ مِنْ دَيْنِهِ أَوْ حَطَّ عَنْهُ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ،هرکس در دَین آن کس که در تنگی و سختی است، تخفیف دهد یا از آن درگذرد، به شاخه ای از طوبی درآویخته است ؛ وَ مَنْ نَظَرَ فِي حِسَابِهِ فَرَأَى دَيْناً عَتِيقاً قَدْ آيَسَ مِنْهُ صَاحِبُهُ فَأَدَّاهُ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ،هرکس به حساب خویش نظر کند و دَینی را ببیند که صاحبش از آن مأیوس شده است، پس آن دَین را ادا نماید، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛وَ مَنْ كَفَلَ يَتِيماً فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ،هرکس سرپرستی یتیمی را به عهده گیرد، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛وَ مَنْ كَفَّ سَفِيهاً عَنْ عِرْضِ مُؤْمِنٍ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ،هرکس مانع شود که سفیهی، آبرو و حیثیت مؤمنی را ببرد، به شاخه ای از طوبی درآویخته است ؛  وَ مَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ أَوْ شَيْئاً مِنْهُ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ،هرکس همه قرآن یا بخش کوچکی از آن را بخواند، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛ وَ مَنْ قَعَدَ يَذْكُرُ اللَّهَ وَ لِنَعْمَائِهِ يَشْكُرُهُ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ،هرکس یاد خدا و نعمت های او کند، و سپس خدا را شکر کند، به شاخه ای از شاخه های طوبی در آویخته است ؛  وَ مَنْ عَادَ مَرِيضاً، وَ مَنْ شَيَّعَ فِيهِ جَنَازَةً، وَ مَنْ عَزَّى فِيهِ مُصَاباً، فَقَدْ تَعَلَّقُوا مِنْهُ بِغُصْنٍ،هرکس در این روز مریضی را عیادت کند، به تشییع جنازه ای برود و مصیبتی را به کسی تسلیت گوید، به شاخه ای از طوبی در آویخته است ؛ وَ مَنْ بَرَّ وَالِدَيْهِ أَوْ أَحَدَهُمَا فِي هَذَا الْيَوْمِ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ، وَ مَنْ كَانَ أَسْخَطَهُمَا قَبْلَ هَذَا الْيَوْمِ فَأَرْضَاهُمَا فِي هَذَا الْيَوْمِ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ؛هرکس در این روز به والدین خود یا یکی از آن دو، نیکی کند، به شاخه ای طوبی در آویخته است. و هرکس والدین خود را قبل از این روز خشمناک کرده باشد، و در این روز آن دو را خوشنود سازد، به شاخه ای از طوبی در آویخته است؛وَ كَذَلِكَ مَنْ فَعَلَ شَيْئاً مِنْ سَائِرِ أَبْوَابِ الْخَيْرِ فِي هَذَا الْيَوْمِ فَقَدْ تَعَلَّقَ مِنْهُ بِغُصْنٍ. و بدین گونه، هرکس در این روز کاری از کارهای خیر انجام دهد، به شاخه ای از طوبی در آویخته است.(بحارالأنوار، ج97، ص61-62 به نقل از تفسیرالامام)undefined«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

۱۴:۳۰

للهم+الرزقنا+حرم+آرزومه+کربلا+برم (1).mp3

۰۷:۰۹-۱۳.۱۵ مگابایت
للهم+الرزقنا+حرم+آرزومه+کربلا+برم (1).mp3

۱۳:۳۳

4_5816605876043125928.mp3

۰۳:۱۵-۳.۲۲ مگابایت

۱۴:۰۹

undefined امام صادق(علیه السلام) از یکی از یاراش پرسید:چندبار حج رفته‌ای؟ گفت: نوزده حج. امام فرمود: آن را به بیست حج برسان تا ثواب یکبار زیارت حسین(علیه السلام) برایت نوشته شود.
کامل الزیارات، ص ۱۶۲

۴:۳۲

undefinedundefinedundefined در روز ۴ شعبان المعظم سال ۲۶ هجری قمری چه اتفاقی افتادundefined
undefined… در چنین روزی ، علمدار کربلا ، سقای نینوا ، حضرت قمر العشیره ، ابوالفضل العباس علیه السلام به دنیا آمد (۱)
undefinedنام مشهور آن حضرت "عباس" است ، به آن حضرت "ابوالفضل" ،"قمر بنی هاشم" ، "باب الحوائج" ، "عبد صالح" و "سقا" نیز می‌گویند.(۲)
پدر بزرگوارشان امیرالمؤمنین علیه السلام است و مادر مکرمه شان ام البنین فاطمه ، بنت حزام کلابیه علیها سلام است؛
undefined آن حضرت ، خوش سیما و زیبا رو بود و به همین جهت به "ماه بنی هاشم" ملقب گردید ؛قامتی بلند و بازوانی قوی داشت ،مظهر جلال و جبروت کردگار بود و در شجاعت و صفات بعد از حسنین علیهما السلام ،سرآمد اولاد امیرالمؤمنین بود ، آن حضرت سپهسالار و علمدار مظلوم کربلا بود(۳)…
undefined روزی امام سجاد علیه السلام ، به عبیدالله فرزند حضرت عباس علیه‌السلام نگاه کرد و اشک چشمان مبارکش را فراگرفت و فرمود:
undefined روزی چون روز حسین نبود ؛که سی هزار مرد که گمان می‌کردند از این امت اند دور او را گرفتند و هر کدام با کشتن او به خدا تقرب می جستند و او خداوند را به آنها یادآوری می نمود ولی پند نمی گرفتند تا او را به ظلم و ستم و عدوان کشتند ……خداوند عباس را رحمت کند که جانبازی کرد و خوب امتحان داد و در راه برادر خود را مبتلا ساخت و خود را فدای برادر نمود تا دو دستش قطع شد ، خداوند در عوض ،به او دو بال داد که با فرشتگان در بهشت پرواز می کند … او در نزد خداوند متعال منزلت و مقامی دارد که تمام شهدای اولین و آخرین در روز قیامت تمنای مقامش را می‌نمایند.. (۴)
undefined یَابنَ أميرِ المؤمِنينَ …لَعَنَ اللّهُ مَن حالَ بَينَكَ وَ بَينَ ماءِ الفُرات..
(۱) خصایص العباسیه ص۶۶(۲) العباس, قمر بنی هاشم ص۱۶۴(۳) بحارالانوار ۳۹/۴۵(۴) بحارالانوار ۲۹۸/۴۴

۳:۰۷

شاهکار حضرت امیر در حواب یک سوال

جمعیت زیادی دور حضرت علی عليه السلام حلقه زده بودند ..
مردی وارد مسجد شد و در فرصتی مناسب پرسید:
- یا علی ! سؤالی دارم .علم بهتر است یا ثروت؟
حضرت علی عليه السلام در پاسخ گفت: علم بهتر است ؛ زیرا علم میراث انبیاست و مال و ثروت میراث قارون و فرعون و هامان و شداد.مرد که پاسخ سؤال خود را گرفته بود ، سکوت کرد.
در همین هنگام مرد دیگری وارد مسجد شد و همان‌طور که ایستاده بود بلافاصله پرسید:- اباالحسن! سؤالی دارم ، می‌توانم بپرسم؟امام در پاسخ آن مرد فرمود : بپرس !
مرد که آخر جمعیت ایستاده بود پرسید : علم بهتر است یا ثروت ؟
حضرت علی فرمود: علم بهتر است؛زیرا علم تو را حفظ می‌کند ، ولی مال و ثروت را تو مجبوری حفظ کنی . نفر دوم که از پاسخ سؤالش قانع شده بود ، همان‌‌جا که ایستاده بود نشست.
در همین حال سومین نفر وارد شد ، او نیز همان سؤال را تکرار کرد ، و امام در پاسخش فرمود:علم بهتر است ؛ زیرا برای شخص عالم دوستان بسیاری است ، ولی برای ثروتمند دشمنان بسیار !
هنوز سخن امام به پایان نرسیده بود که چهارمین نفر وارد مسجد شد. او در حالی که کنار دوستانش می‌نشست ، عصای خود را جلو گذاشت و پرسید :
- یا علی ! علم بهتر است یا ثروت؟
حضرت ‌علی در پاسخ به آن مرد فرمودند: علم بهتر است ؛ زیرا اگر از مال انفاق کنی کم می‌شود ؛ ولی اگر از علم انفاق کنی و آن را به دیگران بیاموزی بر آن افزوده می‌شود.
نوبت پنجمین نفر بود. او که مدتی قبل وارد مسجد شده بود و کنار ستون مسجد منتظر ایستاده بود ، با تمام شدن سخن امام همان سؤال را تکرار کرد .
حضرت‌ علی در پاسخ به او فرمودند : علم بهتر است ؛ زیرا مردم شخص پولدار و ثروتمند را بخیل می‌دانند ، ولی از عالم و دانشمند به بزرگی و عظمت یاد می‌کنند.
با ورود ششمین نفر سرها به عقب برگشت ، مردم با تعجب او را نگاه ‌کردند. یکی از میان جمعیت گفت : حتماً این هم می‌خواهد بداند که علم بهتر است یا ثروت !
کسانی که صدایش را شنیده بودند ، پوزخندی زدند . مرد ، آخر جمعیت کنار دوستانش نشست و با صدای بلندی شروع به سخن کرد : یا علی ! علم بهتر است یا ثروت؟
امام نگاهی به جمعیت کرد و گفت: علم بهتر است؛ زیرا ممکن است مال را دزد ببرد ، اما ترس و وحشتی از دستبرد به علم وجود ندارد. مرد ساکت شد.
همهمه‌ای در میان مردم افتاد ؛ چه خبر است امروز !
چرا همه یک سؤال را می‌پرسند؟
نگاه متعجب مردم گاهی به حضرت‌ علی و گاهی به تازه‌ واردها دوخته می‌شد..
در همین هنگام هفتمین نفر که کمی پیش از تمام شدن سخنان حضرت ‌علی وارد مسجد شده بود و در میان جمعیت نشسته بود ، پرسید :
- یا ابالحسن ! علم بهتر است یا ثروت ؟
امام فرمودند : علم بهتر است ؛ زیرا مال به مرور زمان کهنه می‌شود ، اما علم هرچه زمان بر آن بگذرد ، پوسیده نخواهد شد.
در همین هنگام هشتمین نفر وارد شد و سؤال دوستانش را پرسید که امام در پاسخش فرمود: علم بهتر است ؛ برای اینکه مال و ثروت فقط هنگام مرگ با صاحبش می‌ماند ، ولی علم ، هم در این دنیا و هم پس از مرگ همراه انسان است .
سکوت ، مجلس را فراگرفته بود ، کسی چیزی نمی‌گفت ..
همه از پاسخ‌‌های امام شگفت‌ زده شده بودند که … نهمین نفر هم وارد مسجد شد و در میان بهت و حیرت مردم پرسید:یا علی ! علم بهتر است یا ثروت ؟
امام در حالی که تبسمی بر لب داشت ، فرمود : علم بهتر است ؛ زیرا مال و ثروت انسان را سنگدل می‌کند ، اما علم موجب نورانی شدن قلب انسان می‌شود .
نگاه‌های متعجب و سرگردان مردم به در دوخته شده بود ، انگار که انتظار دهمین نفر را می‌کشیدند. در همین حال مردی که دست کودکی در دستش بود ، وارد مسجد شد. او در آخر مجلس نشست و مشتی خرما در دامن کودک ریخت و به رو به‌ رو چشم دوخت ..
مردم که فکر نمی‌ کردند دیگر کسی چیزی بپرسد ، سرهایشان را برگرداندند ، که در این هنگام مرد پرسید :
- یا ابالحسن ! علم بهتر است یا ثروت ؟
نگاه‌های متعجب مردم به عقب برگشت. با شنیدن صدای حضرت علی مردم به خود آمدند :علم بهتر است ؛ زیرا ثروتمندان تکبر دارند ، تا آنجا که گاه ادعای خدایی می‌کنند ، اما صاحبان علم همواره فروتن و متواضع‌ اند . فریاد هیاهو و شادی و تحسین مردم مجلس را پر کرده بود.سؤال کنندگان ، آرام و بی‌صدا از میان جمعیت برخاستند.
هنگامی‌که آنان مسجد را ترک می‌کردند ، صدای امام را شنیدند که می‌گفت: اگر تمام مردم دنیا همین یک سؤال را از من می‌پرسیدند ، به هر کدام پاسخ متفاوتی می‌دادم...
کشکول بحرانی ، ج1 ، ص27. به نقل از امام علی‌بن‌ابی‌طالب ، ص142.

۴:۴۳

undefined۵ شعبان
#طاووس_بن_کیسان_یمانی_و_نقل_مناجات_امام_سجاد_علیه‌_السلام..
undefined مرحوم #علامه_مدرس_تبریزی می‌نویسد: در معارف ابن قتيبه به تشيّع طاوس يمانى تصريح شده[1] و در روضات الجنّات نيز او را در عداد فقهاى شيعه شمرده و نيز از او نقل كرده است كه گويد: شبى نزد حجر الاسود بودم در آن موقع حضرت على بن الحسين علیه السلام وارد شد و انديشيدم كه مردى از اهل بيت رسالت است و بايد دعاى او را بشنوم. پس شنيدم كه در اثناى دعا ميگفت: عبدك بفنائك سائلك بفنائك مسكينك بفنائك. طاوس گويد: پس هر وقتی كه اين دعا را خواندم فرج و گشايشى ديدم. در روايت ديگر اينكه طاوس بعضى از ائمّه علیهم السلام را شنيد كه در سجده ميگفته و يا امر كرد كه در سجده بدين روش خدا را بخوانند: الهى عبيدك بفنائك مسكينك بفنائك‌، سائلك بفنائك، فقيرك بفنائك.[2][3] در روضات بعد از نقل اين جمله گويد كه اين اذكار براى اجابت دعا مجرّب است.
undefinedنيز طاوس گويد كه با جمعى از عبّاد و زهّاد براى طلب باران دعا و تضرّع كرديم لكن اثرى نميديديم تا آنكه حضرت على بن الحسين علیه السلام تشريف آورد. پس از استحضار از دعا و تضرّع و نديدن اثر فرمودند: آيا به همين حال كه داريد از خدا سؤال ميكنيد؟ عرض كرديم پس چطور بايد سؤال كنيم؟ آن حضرت رو به خاك گذاشته و شروع به گريه كرد و گفت: اسئلك اللهم بحبى لك او بحبك اياى ان تنزل علينا الغيث. سر از سجده برنداشته باران آمد.
undefinedنيز طاوس گويد: در زير ناودان از مسجد الحرام مردى را ديدم كه مشغول دعا و گريه و زارى است. پس بعد از اتمام نماز نزد وى رفته و ديدم كه على بن الحسين علیه السلام است. گفتم يا ابن رسول اللّه! ترا بدين حال ديدم و حال آنكه به جهت سه چيز اصلا خوفى براى تو نيست: فرزند رسول خدا بودن، شفاعت آن حضرت و رحمت خدا. فرمود: يا طاوس! اما اوّلى سبب امن‌ و امان نميشود، خداوند عالم فرموده: فَلا أَنْسابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَ لا يَتَساءَلُونَ. همچنين شفاعت جدّم تأمين نمى‌كند، خداوند عالم فرموده: وَ لا يَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضى‌. همچنين است رحمت خدا كه فرموده: إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِيبٌ مِنَ الْمُحْسِنِينَ. و من نميدانم كه محسن هستم يا نه.[4]
undefinedنيز طاوس گويد مردى را ديدم كه دست در استار كعبه كرده و اين ابيات را مى‌خواند:
الا ايّها المأمول فى كلّ حاجتى‌شكوت اليك الضّر فاسمع شكايتى‌
ألا يا رجائي انت كاشف كربتي  فهب لى ذنوبى كلها واقض حاجتي
فزادي قليل لا اراه مبلغا أللزاد ابكي ام لبعد مسافتي
أتيت بأعمال قباح ردية فما في الورى خلق جنا كجنايتي
اتحرقني بالنار يا غاية المنى فأين رجائى منك اين مخافتي
پس دقت کرده و دیدم علی بن الحسین علیه السلام است.[5]
undefinedالمعارف ص۶۲۴undefinedالبحار ج۴۶ ص۷۶ عن الارشادundefinedالبحار ج٩۶ ص١٩۶ عن المناقب undefinedالبحار ج۴۶ ص۱۰۱ عن کشف الغمهundefinedالبحار ج٩۶ ص١٩۶ عن اعلام الدين
undefinedریحانة الادب ج۴ ص۲۱undefinedروضات الجنات ج۴ ص۱۴۰

۴:۱۳

حضرت عباس علیه السلام
undefinedگفتار امام سجادعليه السلام 
undefinedالف - هنگامي كه در روز عاشورا، امام حسين عليه السلام با فرزندش امام سجادعليه السلام وداع كرد، در ضمن گفت و گو، امام سجادعليه السلام از  پدرپرسيد: از عمويم عبّاس چه خبر؟ امام حسين عليه السلام فرمود: عمويت كشته شد و در كنار فرات دست هايش را از بدن جدا ساختند.  امام سجادعليه السلام از اين خبر به قدري پريشان و گريان شد، كه بيهوش گرديد. (1) 

undefinedب - امام سجادعليه السلام آن گاه كه روز سيزدهم محرم همراه با بني اسد براي دفن پيكرهاي مطهّر شهيدان به كربلا آمد، وقتي كه در كنار بدن بي دست عمويش حضرت عبّاس عليه السلام قرار گرفت، خود را به روي پيكر مطهّر آن حضرت انداخت و در حالي كه آن را مي‌بوسيد، فرمود:  «عَلَي الدُنيا بَعْدَكَ الْعَفا يا قَمَرَ بَني هاشِم؛ اي ماه بني هاشم! بعد از تو خاك بر سر دنيا». (2)  undefined1)معالي السبطين، ج ۲، ص ۲۳.  undefined2)معالي السبطين، ص ۶۵.

۴:۴۵

undefinedundefined دعا برای وجود مقدّس حضرت صاحب الزمان علیه السلام
مرحوم شیخ طوسی در «مصباح المتهجّد» می‌نویسد: مستحب است که در شب نیمه شعبان این دعا خوانده شود:  «اللهُمَّ بِحَقِّ لَيْلَتِنَا هَذِهِ‏ وَ مَوْلُودِهَا، وَ حُجَّتِكَ وَ مَوْعُودِهَا، الَّتِي قَرَنْتَ إِلَى فَضْلِهَا فَضْلاً، فَتَمَّتْ كَلِمَتُكَ صِدْقاً وَ عَدْلاً، لا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِكَ، وَ لا مُعَقِّبَ لِآيَاتِكَ، نُورُكَ الْمُتَأَلِّقُ، وَ ضِيَاؤُكَ الْمُشْرِقُ، وَ الْعَلَمُ النُّورُ فِي طَخْيَاءِ الدَّيْجُورِ، الْغَائِبُ الْمَسْتُورُ، جَلَّ مَوْلِدُهُ، وَ كَرُمَ مَحْتِدُهُ، وَ الْمَلائِكَةُ شُهَّدُهُ، وَ اللهُ نَاصِرُهُ وَ مُؤَيِّدُهُ، إِذَا آنَ مِيعَادُهُ، وَ الْمَلائِكَةُ أَمْدَادُهُ، سَيْفُ اللهِ الَّذِي لا يَنْبُو، وَ نُورُهُ الَّذِي لا يَخْبُو، وَ ذُو الْحِلْمِ الَّذِي لا يَصْبُو، مَدَارُ الدَّهْرِ، وَ نَوَامِيسُ الْعَصْرِ، وَ وُلاةُ الْأَمْرِ، وَ الْمُنَزَّلُ عَلَيْهِمْ مَا يَتَنَزَّلُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ، وَ أَصْحَابُ الْحَشْرِ وَ النَّشْرِ، تَرَاجِمَةُ وَحْيِهِ، وَ وُلاةُ أَمْرِهِ وَ نَهْيِهِ. اللهُمَّ فَصَلِّ عَلَى خَاتِمِهِمْ وَ قَائِمِهِمْ، الْمَسْتُورِ عَنْ عَوَالِمِهِمْ.اللهُمَّ وَ أَدْرِكْ بِنَا أَيَّامَهُ، وَ ظُهُورَهُ وَ قِيَامَهُ، وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَنْصَارِهِ، وَ اقْرِنْ ثَارَنَا بِثَارِهِ، وَ اكْتُبْنَا فِي أَعْوَانِهِ وَ خُلَصَائِهِ، وَ أَحْيِنَا فِي دَوْلَتِهِ نَاعِمِينَ، وَ بِصُحْبَتِهِ غَانِمِينَ، وَ بِحَقِّهِ قَائِمِينَ، وَ مِنَ السُّوءِ سَالِمِينَ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ! وَ الْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، وَ صَلَوَاتُهُ عَلَى [وَ صَلَّى اللهُ عَلَى‏] سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ، خَاتَمِ النَّبِيِّينَ وَ الْمُرْسَلِينَ، وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ الصَّادِقِينَ، وَ عِتْرَتِهِ النَّاطِقِينَ، وَ الْعَنْ جَمِيعَ الظَّالِمِينَ، وَ احْكُمْ بَيْنَنَا وَ بَيْنَهُمْ، يَا أَحْكَمَ الْحَاكِمِينَ!»
(مصباح المتهجد، ص 842-843 / مصباح کفعمی، ص 545-546)
undefined«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

۷:۱۵

#امام_زمان_عج
undefined المستَغاثُ بِكَ يا صاحِبَ الزّمان عجل الله
undefinedدر یکی از فرازهای زیارت شریف آل یس , امام عصر علیه السلام را با این نام میخوانيم:
…اَلغَوثُ…
undefinedundefined در کتاب لغت در باب معنای "غوث" چنین نوشته است:غوث:مصدر یاری کردن و اعانت , به فریاد رسیدن … است و "غیاث" :چیزی که بدان مَخلَصی باشد , فریاد رس ……
undefinedرسول مکرم اسلام صلی الله علیه و آله فرمود:
undefined ……و أمّا الحُجّة فإذا بَلَغَ السَّيفُ مِنكَ المَذبَحَ -و أومأ بيدِهِ إلي حَلقِهِ - فاستَغِث به فَهُوَ يَغيثُكَ و هو كَهفٌ و غياثٌ لِمن استَغاثَ بِهِ.
undefined هر گاه شمشیر به گلویت رسید -و با دست مبارک به گلوی خویش اشاره فرمود- پس به حضرت حجت استغاثه جو که او به فریادت میرسد , او برای هر کس که به او پناه برد و از او استغاثه جوید , پشت و پناه و فریاد رس است.
undefinedبحارالانوار،۳۶/۹

۱۱:۵۲

undefined فضائل شب نیمه شعبان شب میلاد مهدی موعود
در بحارالأنوار: ج98 ص409 به نقل از کتاب إقبال الأعمال: حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام فرمود: از حضرت امام محمّد باقر علیه السّلام در مورد فضیلت شب نیمه شعبان سؤال شد. آن حضرت فرمود: خداوند به ذات مقدّسش قسم خورده است كه هيچ سائلی را در شب نیمه شعبان از درگاه خود دست خالی برنگرداند مادامی كه خواستهٔ او معصيت نباشد. امام علیّ الرضا علیه‌السّلام فرمودند: كانَ أمیرُالمؤمنینَ علیه السّلام لایَنامُ ثلاثَ لیالٍ لَیلةَ ثلاثٍ و عِشرِینَ مِن شَهرِ رَمَضانَ ، و لَیلةَ الفِطرِ ، و لَیْلةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ ، و فیها تُقسَمُ الأرزاقُ و الآجالُ و ما یَكُونُ فی السَّنَةِ . أمیرالمؤمنین علیه‌ السّلام سه شب را نمى‏‌خوابیدند ، شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان ، شب عید فطر ، و شب نیمه ماه شعبان . در این شب‌ها، روزی‌ها تقسیم و مدّت عمر و هر آنچه در آن سال رخ خواهد داد، تعیین مى‌‏شود. بحارالأنوار: ج۹۱ ص۱۲۳ حدیث۱۳رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله و سلّم درباره شب نیمه شعبان فرمودند: فیها تقسم الأرزاق، و فیها تکتب الآجال، و فیها یکتب وفد الحاجّ ... و ینزل اللّه تعالی ملائکته من السّماء إلی الارض بمکّة، مصباح المتهجّد: ص842.در این شب روزی ها تقسیم و اجل ها نگاشته و حاجیان سال تعیین می شوند. .. و خداوند فرشتگان را از آسمان به زمین مکّه نازل می فرماید. امیر المؤمنین علیّ بن ابی طالب علیه السّلام درباره آیه شریفه «فیها یفرق کلّ أمر حکیم» سوره دخان آیه4 فرمودند: آن چه از خیر و شر بر افراد می گذرد، در شب نیمه شعبان تقسیم شده است. و در فرازی دیگر فرمودند: خداوند در شب نیمه شعبان فرشته‌ای را نازل می فرماید که از غروب خورشید تا طلوع فجر ندا می‌دهد: «ألا مستغفر فاغفر له؟ ألا مسترزق فأرزقه؟. إقبال الأعمال ص701آیا استغفار کننده ای نیست تا او را بیامرزم؟ و آیا روزی خواهنده ای نیست تا او را روزی دهم؟ امام محمّدبن علیّ باقر العلوم علیه السّلام فرمودند: «هی أفضل لیلة  بعد لیلة  القدر، فیها یمنح اللّه العباد فضله، و یغفر لهم بمنّه، فاجتهدوا فی القربة إلی اللّه تعالی فیها، فإنّها لیلة  آلی اللّه عزّوجلّ علی نفسه لا یردّ سائلاً فیها ما لم یسئل اللّه معصیة، و إنّها اللیلة  التي جعلها اللّه لنا أهل البیت بإزاء ما جعل لیلة القدر لنبیّنا صلّی اللّه علیه و آله» مصباح المتهجّد ص831.«شب نیمه شعبان، با فضیلت ترین شب ها بعد از شب قدر است. در این شب خداوند فضلش را بربندگان ارزانی می دارد و به بزرگواری خودش آن ها را می آمرزد. پس برای نیل به مقام قرب خداوند در این شب بکوشید. زیرا خداوند به ذات خود قسم یاد کرده که هیچ درخواست کننده ای را در این شب بی پاسخ رها نسازد مگر آن که خواهش او نافرمانی خدا باشد. این همان شبی است که خداوند برای ما اهل بیت قرار داد هم چنان که لیلة القدر را برای پیامبر ما قرار داد. امام علیّ بن موسی الرضا علیه السّلام فرمودند: هی لیلة  یعتق اللّه فیها الرقاب من النار و یغفر الذّنوب الکبار ... و أکثروا فیها من ذکر اللّه تعالی و من الإستغفار و الدعاء فإنّ أبي علیه السّلام کان یقول: الدعاء فیها مستجابٌ. عیون أخبارالرضا علیه السّلام: 2 ص263؛این شبی است که خداوند بنده ها را از آتش دوزخ می رهاند و گناهان بزرگ را می آمرزد. .. بسیار خدا را یاد کنید و از او آمرزش بخواهید و دعا کنید که پدرم می فرمود دعا در این شب برآورده می شود.

۵:۳۵

thumnail

۱۳:۰۸

#مثل‌خورشید‌برایتان‌طلوع‌خواهد‌کرد‌⁉️
undefinedپیامبر صلی الله علیه وآله فرمودند:
چه حالی خواهید داشت آن موقع که از (ظهور)  #مهدی‌  علیه‌السلام ناامید شده‌اید و ناگهان صاحبتان مثل خورشید برایتان طلوع خواهد کرد و اهل آسمان و زمین به آمدنش شاد خواهند شدundefined
پرسیدند:اى پيامبر خدا! و اين كِى خواهد بودundefined
فرمود:إذا غابَ عَنهُمُ المَهدِيُّ، و أَيِسوا مِنهُ.
هنگامى كه#مهدی‌ علیه‌السلام از چشم آنان غایب شود و از (ظهور) او نااميد شوند.
undefinedدلائل الامامة :ص۴۶۸ undefined مشابه در مختصر البصائر :ص۹۰

۴:۴۹

#زیبایی_ظهور undefinedundefinedundefined
undefinedقائم ما، آنچنان ثروتی به مردم می بخشد که هیچکس پیش از او نبخشیده است.
undefinedعَنْ أَبِي جَعْفَرٍالْبَاقِرِ علیه السلام قَالَ: إِذَا قَامَ قَائِمُ أَهْلِ الْبَيْتِ تُجْمَعُ إِلَيْهِ أَمْوَالُ الدُّنْيَا مِنْ‏ بَطْنِ‏ الْأَرْضِ‏ وَ ظَهْرِهَا، فَيَقُولُ لِلنَّاسِ: تَعَالَوْا إِلَى مَا قَطَعْتُمْ فِيهِ الْأَرْحَامَ وَ سَفَكْتُمْ فِيهِ الدِّمَاءَ الْحَرَامَ، وَ رَكِبْتُمْ فِيهِ مَا حَرَّمَ اللَّهُ عَزّوَجَلَّ، فَيُعْطِي شَيْئاً لَمْ يُعْطَهُ أَحَدٌ كَانَ قَبْلَهُ. (غیبت نعمانی، ص237)حضرت باقر علیه السلام فرمود: وقتی قائم اهل بیت قیام کند، ثروت دنيا از درون و بیرون زمین نزد او جمع می شود. در این هنگام به مردم می فرماید: بيایيد! اين همانی است كه شما به خاطر آن قطع رحم کردید و در راه آن خون هاى حرام ريختيد، و برای به دست آوردن آن هر آنچه را كه خداى عزّوجلّ حرام كرده بود مرتكب شديد. پس ثروتى به مردم می ‏بخشد كه هيچ كس پيش از او چنان ثروتى نبخشیده است.
«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

۱۴:۵۴

undefined قنداقه ای بر موج آب
undefined روزی حضرت نرجس خاتون در حیاط خانه نشسته بودند و قنداقه حضرت مهدی را در دامن گرفته بودند.ناگاه آن حضرت احساس کرد زنهای مامور حکومتی میخواهند وارد خانه شوند.و نزدیک است،کودکش را ببینند و همراه خود ببرند.
اضطراب شدیدی آن حضرت را فرا گرفت که از شدت اضطراب قنداقه کودکش را درون چاه آبی که همان جا بود، انداخت.زنان مامور داخل حیاط خانه شدند. همین که وارد شدند صدای طفلی شنیدند،با کمال دقت همه جا را گشتندو تفتیش نمودند. اما چیزی ندیدند و طفلی را پیدا نکردند،ناامید و زیان کار برگشتند.وقتی خانه خالی از اغیارشد،حضرت نرجس خاتون بالای چاه آمدند تا ببینند بر سر نور چشمشان چه آمده است؟ با کمال تعجب دیدند آب چاه خود به خود بالا میاید، آن قدر بالا آمد تا به لب چاه رسید.و مشاهده فرمود میوه دلش روی آب صحیح و سالم است،و مثل ماه شب چهارده می درخشدundefined. حتی قنداقه اش که با آن بسته شده بود اصلا و ابدا تر نشده استundefinedبا دیدن این صحنه شکر و حمد خدای را به جا آورد.ناگاه صدای هاتفی را شنید که می فرماید: 《ای نرجس! فرزندت را داخل چاه بینداز تا چهل روز همان جا باشد، هر وقت خواستی شیرش دهی ما اورا به تو می رسانیم. 》حضرت نرجس این کار را انجام داد و در آن مدت چهل روز هر وقت تصمیم میگرفت،میوه دلش راشیر دهد خودش را کنار چاه می رساند،همان لحظه آب فوران می کرد وتا بالای چاه می آمد و آن بانو بدون زحمت دست خود را دراز می‌نمود و فرزند دلبندش را از روی آب میگرفت و شیر می داد و دوباره روی آب می گذاشت در تمام آن چهل روز حال بر همین منوال بود.
undefined این مادر با دیدن قنداقه صحیح و سالم کودکش شادمان شد. اما رباب پشت خیام زبان گرفته بود :یادش بخیر موقع قنداقه بستنتیادش بخیر دفعه ی اول نشستنت undefinedundefined
undefined عبقری الحسان / ص ۱۰۲ (ااندکی ویرایش متنی)

۱۱:۱۳

undefined هو الطرید یعنی چه؟
هُوَ اَلطَّرِيدُ اَلْوَحِيدُ اَلْغَرِيبُ اَلْغَائِبُ عَنْ أَهْلِهِمهدی! طرد شده؛ تنها؛ غریب؛ و غائب از اهلش است.
undefined بین این کلمات، واژه «طرید» از همه دردناک تر است؛ چهار امام معصوم این لفظ را برای حضرت قائم عجل الله فرجه به کار برده‌اند؛ طرید یعنی رانده شده؛ کنار گذاشته شده؛ مثلا کسی را از خانه یا وطنش بیرون کنند می‌شود طرید!
undefined به امیرالمومنین علیه السلام گفتند ما از دست گریه های همسرت خسته شدیم گریه های او مانع استراحت ما می‌شود؛ به فاطمه سلام الله علیها بگو یا شب گریه کن یا روز؛ اصلا برو از شهر بیرون گریه کن! یعنی کار دختر پیامبر به جایی رسید که از شهر پیامبر طردش کردند بیرونش کردند؛ حالا بگزریم که آن نخلی که برای بانو سایه بان بود هم در بقیع بریدند؛ انزجار از حجّت خدا تا این حد؛ پس حضرت فاطمه طریده بود یعنی رانده شده؛ اگر هیچ معصومی این لفظ را درباره امام زمان علیه السلام به کار نبرده بود ما جرأت نمی‌کردیم چنین مثالی بزنیم! دوازده قرن از غربت و طردشدگی مهدیِ فاطمه سلام الله علیها می‌گذرد...
اللهم عجل لولیک الفرج

۱۳:۴۳

القاب امام زمان علیه السّلام:

از القاب آن نور الهی(کفایه الموحدین: ج 3، ص 343. کمال الدین صدوق: ج 2، ص 49، 159)«حجه اللَّه، «حجه آل محمد»، «صاحب الزمان» یعنی فرمانروای عصر خود، «مالک رقاب الخلایق» یعنی امر امر او و نهی نهی او و حکم حکم او و فرمان فرمان اوست، «مهدی» که خلق به وسیله او هدایت می یابند و به وجود مقدس او از جاده ضلالت به شاهراه هدایت رسیده رستگار می شوند، «قائم» که حضرت صادق علیه السّلام فرمودند: «از این جهت که به حق قیام می نماید او را قائم گویند»، «منتظر» که برای او غیبت طولانی است، و مخلصین او انتظار خروجش را می کشند و شکاکین او را انکار می کنند.

اوصاف امام زمان علیه السّلام:
اوصاف ظاهری آن حضرت(کفایه الموحدین: ج 3، ص 341)شباهتهای زیادی به رسول گرامی اسلام صلّی اللَّه علیه و آله دارد. خطی از موی سیز رنگ مانند زمرد از گردن تا ناف مبارک او کشیده است. صورت مبارکش مانند ستاره ای درخشنده و نورانی است. أمیر المؤمنین علیه السّلام می فرماید: «او جوانی است خوش روی و خوش موی و نور صورت مبارکش بر سیاهی محاسن انوار او غالب است». امام باقر علیه السّلام می فرماید:
«رنگ مبارکش مایل به سرخی است مانند گل سرخ شکفته و چشمانش گشاده و میان ابروهایش مرتفع و مابین شانه های او باز است. گشاده جبین است و بینی او بلند و نازک و شکم مبارکش بر آمدگی دارد، و بیخ دندانهای ثنایش گشاده است.

۱۹:۴۶

undefined از این حقیقت غافل مباش که کسب رضایت حجت عج بهترین و دوست داشتی ترین و سید اعمال است که آدمی در زمین میتواند کسب کند:
undefined خوشا به حال شما شیعیان حضرت حجت عج که دائم در ذکر و یاد و نقل کرامات و فضائل و براهین و معجزات و دین و احکام و حدود و ولایت حضرت غائب عج و برائت از دشمنان او هستند:
undefined این مطلب را خوب بفهم که دائم ذکر بودن تنها به ذکر زبانی گفتن مانند یهودیان و مسیحیان و بوداییان و  سنییان نیست:
undefined دائم ذکر بودن یعنی دوری از محرمات و انجام واجبات و دیدن خدا و حضرت حجت عج در قلب در همه احوال:
undefined دعای عظیم الشأنی که معرفت آدمی را زیاد میکند و هم آثار نورانی در نامه اعمال آدمی دارد و جلب خیرات و دفع مکروهات و مصیبات عظیمه در دنیا و قبر و برزخ میکند:
سوالدایم ذکر بودن یعنی چه؟!
بسمه تعالیپاسخ:
undefined دایم ذکر بودن و دائم به یاد خدا و رسول خدا و حضرت حجت علیهم السلام بودن یعنی: آدمی در همه احوال رضایت و یا نارضایتی ایشان را نصب العین خود قرار دهدundefinedundefined پس اگر در شرایطی قرار گرفت که گناه بود و خدا و حضرت حجت عج از آن راضی نبودند از آن دوری کند، و یا نعمتهای خدا را که میبنید شکر خدا کند، و گناه را که مبینید به خدا پناه ببرد، و در هنگام گشایش خدا را سپاس کند، و در هنگام سختی صبوری کند، و و و .
لذا در روايتي كه امام صادق عليه السلام از سيد اعمال نام میبرد فرمودند:
أشد الأعمال ثلاثة:
سخت ترين اعمال سه تاست:
انصاف الناس من نفسك حتى لا ترضى لها منهم بشئ إلا رضيت لهم منها بمثله، ومواساتك الأخ في المال:
۱. يكى منصفانه رفتار كردن با مردم، بگونه اى كه هرچه براى خود میپسند برای آنها هم بپسندیundefined۲. مواسات در مال با برادر دينى اتundefined
ذكر الله على كل حال:
۳. و دایم ذکر بودنundefined
ليس سبحان الله والحمد لله ولا إله إلا الله و الله أكبر فقط:
undefined و دایم ذکر بودن نیز فقط این نیست که به زبان دائم بگوید (سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اكبر)undefined
و لكن إذا ورد عليك شئ من أمر الله أخذت به وإذا ورد عليك شئ نهى الله عز وجل عنه تركته:
undefined بلکه یعنی هنگامی كه undefinedحلالیundefined بر تو عرضه شد که خداوند به آن امر نموده به آن عمل كنىundefinedundefined و هنگامى كه برای تو undefinedحرامیundefined اتفاقی افتاد آنرا ترك كنىundefined
مصادر:
الخصال - الشيخ الصدوق - الصفحة ١٣٢الأمالي - الشيخ المفيد - الصفحة ١٩٤الكافي - الشيخ الكليني - ج ٢ - الصفحة ١٤٤
فلذا رسول صلى الله علیه و آله فرمودند:
هر که در هر روز ده مرتبه این دعا را بخواند حق تعالى چهار هزار گناه کبیره او را بیامرزد!و او را از سکرات مرگ و فشار قبر و صد هزار هول قیامت نجات دهد!و از شرّ شیطان و لشکرهاى او محفوظ گردد!و قرضش ادا شود!و همّ و غمّش زایل گردد!
این دعا:
اَعْدَدْتُ لِکُلِّ هَوْلٍ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَ لِکُلِّ هَمٍّ وَ غَمٍّ ما شاءَاللَّهُ وَ لِکُلِّ نِعْمَةٍالْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لِکُلِّ رَخآءٍ اَلشُّکْرُ لِلَّهِ وَ لِکُلِّ اُعْجُوبَةسُبْحانَ الِلَّهِ وَ لِکُلِّ ذَنْبٍ اَسْتَغْفِرُاللَّهَ وَ لِکُلِّ مُصیبَةٍ اِنّا لِلّهِ وَ اِنّا اِلَیْهِ راجِعُونَ وَ لِکُلِّ ضیقٍ حَسْبِىَ اللَّهُ وَ لِکُلِّ قَضآءٍ وَ قَدَرٍ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ وَ لِکُلِّ عَدُوٍّ اِعْتَصَمْتُ بِاللَّهِ وَ لِکُلِّ طاعَةٍ وَ مَعْصِیَةٍ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیم:
  1.  مهیا کردم براى هر بیم و هراسى«لااله الااللَّه » را!  2.  و براى هر غم واندوهى «ماشاءاللَّه» را!  3.  و براى هر نعمتى«الحمدللَّه» را!  4.  و براى هر آسودگى «شکرللَّه » را!  5.  و براى هر شگفتى «سبحان اللَّه » را!  6.  و براى هر گناهى«استغفراللَّه » را!  7.  و براى هر پیش آمد ناگوار «اناللَّه و اناالیه راجعون » را!  8.  و براى هر فشار و سختى«حسبى اللَّه » را!  9.  و براى هر قضا و قدرى«توکلت على اللّه» را!  10.  و براى هر دشمنى «اعتصمت باللَّه » را!  11.  و براى هر اطاعت و نافرمانى «لاحول ولاقوة الا باللَّه العلى العظیم » را!
مصادر:
مكارم الأخلاق - الشيخ الطبرسي - الصفحة ٩١المصباح - الكفعمي - الصفحة ٨٢.نقش خواتيم النبي (ص) والأئمة (ع) - السيد جعفر مرتضى - الصفحة ٣٣منازل الآخرة والمطالب الفاخرة - الشيخ عباس القمي - الصفحة ١١٤مستدرك سفينة البحار - الشيخ علي النمازي الشاهرودي - ج ٧ - الصفحة ١١٣
undefined و آدمی از این یازده حالت خارج نیست، پس اگر همیشه در هر کدام از این حالتها که در زندگی قرار میگرد اینطور در قلبش خدا را یاد کند و این اعتقادات قلبی را داشته باشد و سپس آنرا به زبان اینگونه اظهار کند او انسان دایم ذکر و کثیر یاد استundefined

۱۴:۳۶

undefinedتقویت اعتقاد به امام زمان(عج)
undefinedتحکیم مبانی اعتقادی و حفظ گوهر عقیده به ولی عصر علیه السلام یک اصل مهم و یک وظیفه جدی برای هر شیعه ای است که می خواهد از آراء و نظریات گمراه کننده آخر زمان در امان باشد.
زراره گوید:undefinedامام صادق علیه السلام فرمود:
زمانی بر مردم خواهد آمد که امام آنها غایب می شود.عرض کردم:مردم در این زمان چه کنند؟فرمود:به ولایت او تمسک جویند تا آشکار شود.(۱)undefinedچه کسانی که یک عمر دم از ولایت او می زنند امّا قلب آنها گرفتار تردید می شود.
undefinedامام جواد علیه السلام می فرماید:
او بعد از محو نامش و مرتد شدن اکثر کسانی که معتقد به امامتش می باشند قیام می کند.(۲)           undefinedدر چنین اوضاع و شرایطی که زمستان دین داری است،یک گل،از یک گلستان در فصل بهارِ دین داری،ارزشمندتر خواهد بود.از این رو شیعیان عصر غیبت از ویژگی های ممتازی برخوردارند که به برخی احادیث آن اشاره می کنیم.
undefinedامام سجاد علیه السلام فرمود:
همانا کسانی که در زمان غیبت او به سر می برند و به امامت او اعتقاد داشته و منتظر ظهورش هستند از مردم هر زمانی برترند زیرا خداوند عقل و فهم و معرفتی به آنها داده است که عصر غیبت برای آنها نظیر زمان حضور و مشاهده است و آنها را در زمان غیبت به منزله کسانی قرار داده است که در پیش رسول خدا صلی الله در راه خدا شمشیر می زنند.اینها مخلصان واقعی و شیعیان راستین و دعوت کنندگان پنهان و آشکار به دین خدا هستند.(۳)
(۱)بحارالانوار،ج۵۲،ص۱۴۹(۲)بحارالانوار،ج۵۱،ص۳۰(۳)بحارالانوار،ج۳۶،ص۳۸۷

۱۴:۴۰