۱۸ آذر ۱۴۰۲
"امام باقر ( زراره گوید: امام باقر (فرمود: «درباره‌ی اصحاب اعراف چه می‌گویی»؟ عرض کردم: «آنان یا مؤمن و یا کافرند». سپس فرمود: «به خدا قسم آنان نه مؤمنند و نه کافر و اگر مؤمن بودند مانند مؤمنان وارد بهشت می‌شدند و اگر کافر بودند مانند کافران وارد آتش می‌شدند. آنان قومی‌اند که حسنات و سیّئات آنان مساوی‌اند و در اعمالشان کم آورده‌اند و آنان همانان هستند که خدای عزّوجلّ گفته است». عرض کردم: «آیا آنان اهل بهشت هستند یا آتش»؟ فرمود: «آنان را در جایی که خدا رها کرده است، رها می‌کنم». عرض کردم: «آیا آنان را به خدا موکول می‌کنی»؟ فرمود: «بلی، من آنان را به حکم خدا موکول می‌کنم. چنان‌که خدا آنان را به مشیّت خود موکول کرده است؛ اگر بخواهد، آنان را با رحمت خود وارد بهشت می‌کند و اگر بخواهد، آنان را به علّت گناهانشان به‌سوی آتش سوق می‌دهد و به آنان ستم نکرده است». عرض کردم: «آیا کافر وارد بهشت می‌شود»؟ فرمود: «خیر». عرض کردم: «آیا کسی غیر از کافر وارد آتش می‌شود»؟ گفت: «فرمود: خیر، مگر اینکه خدا بخواهد». ای زراره! من می‌گویم: «اگر خدا خواست، ولی تو نمی‌گویی، اگر خدا خواست. تو اگر بزرگ شوی برمی‌گردی و گره‌هایت گشوده می‌شود».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۱۵۴ الکافی، ج۲، ص۳۸۱/ البرهان" http://alvahy.com/اعراف#:~:text=امام باقر ( زراره گوید: امام,الکافی، ج۲، ص۳۸۱/ البرهان
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۱۵۴ الکافی، ج۲، ص۳۸۱/ البرهان" http://alvahy.com/اعراف#:~:text=امام باقر ( زراره گوید: امام,الکافی، ج۲، ص۳۸۱/ البرهان
۷:۴۲