عید فطر است بگو فطریهمان گردن کیست
هر دو عمریست که مهمان دل هم شده ایم
هر دو عمریست که مهمان دل هم شده ایم
۱۷:۴۵
گفــــــتم از مُلا ، بپُرسم نرخ فطر
یادم آمد قوت من،لب های توست
گفتـــم از ماهش بگیرم یک نشان
یادم آمد ماه من ، سیمـای توست...
یادم آمد قوت من،لب های توست
گفتـــم از ماهش بگیرم یک نشان
یادم آمد ماه من ، سیمـای توست...
۱۷:۴۵
روزه ام را باز با آغوش تو وا می کنمتا سحر چشمان مستت را تماشا می کنم
بی مهابا صورت ماه تو را می بوسم واز همین امروز عید فطر برپا می کنم
چشم وگوش وبینی ولب را به دنیا بسته امتشنـه ی عشـق تـوام اما مدارا می کنم
در نماز ظهر رکعتهای من گم می شودعصر ها خود را در آغوش تو پیدا می کنم
روزه دارم هر چه می بینم دلم لک می زندبین این مو گنـدمیــها یاد حــوا می کنـم
هر که می آید نویدم می دهد عاشق شومتا برای عشق جایی نیست ، بی جا می کنم
روزه ی مریم نشسته بر لب معشوقه امآخرش یک روز من این روزه را وا می کنم !
بی مهابا صورت ماه تو را می بوسم واز همین امروز عید فطر برپا می کنم
چشم وگوش وبینی ولب را به دنیا بسته امتشنـه ی عشـق تـوام اما مدارا می کنم
در نماز ظهر رکعتهای من گم می شودعصر ها خود را در آغوش تو پیدا می کنم
روزه دارم هر چه می بینم دلم لک می زندبین این مو گنـدمیــها یاد حــوا می کنـم
هر که می آید نویدم می دهد عاشق شومتا برای عشق جایی نیست ، بی جا می کنم
روزه ی مریم نشسته بر لب معشوقه امآخرش یک روز من این روزه را وا می کنم !
۱۷:۴۶
«ما ملت شیشه بودیم. اگر پاکمان میکردند، می درخشیدیم. اما، ما را شکستند. ما هم تیز شدیم و بریدیم. پس گلهای نیست.»
۱۰:۱۰
حیفا که لبت را به سخن باز نکردم پشت سر هم بوسه پس انداز نکردم!!
مثل پر پروانه ی چسبیده به پیلهدر عشق تو پوسیدم و پرواز نکردم!
در حسرت آغوش تو میسوزم و حق است این آخر راهی است که آغاز نکردم!
بوسیدن روی تو،چه با فال و چه بی فالکاری است که با حافظ شیراز نکردم!
آنقدر عزیزی که به غیر از تو کسی را با یک غزل ساده سرافراز نکردم...
مثل پر پروانه ی چسبیده به پیلهدر عشق تو پوسیدم و پرواز نکردم!
در حسرت آغوش تو میسوزم و حق است این آخر راهی است که آغاز نکردم!
بوسیدن روی تو،چه با فال و چه بی فالکاری است که با حافظ شیراز نکردم!
آنقدر عزیزی که به غیر از تو کسی را با یک غزل ساده سرافراز نکردم...
۱۳:۲۲
دلم گرفته برای دوباره دیدنِ توبرای بوسه زدن موقعِ رسیدنِ تو
دلم گرفته برای صدای دلچسبتبرای مست شدن لحظه ی شنیدنِ تو
پرنده های سراسیمه می شوندآرامدُرُست وقتِ عزیزِ نَفس کشیدنِ تو
چه اتفاقِ قشنگی ست عاشقی کردنمیان بِرکه ی آرامِ آرمیدنِ تو !
چه آهوانه می گُذری ای پلنگِ آبی پوشپُر است دستِ من از حسرتِ رمیدنِ تو
تو سیب سرخ نیازی و دستِ من نارَس !بگو چگونه شبی می رسم به چیدنِ تو؟!
دلم گرفته برای صدای دلچسبتبرای مست شدن لحظه ی شنیدنِ تو
پرنده های سراسیمه می شوندآرامدُرُست وقتِ عزیزِ نَفس کشیدنِ تو
چه اتفاقِ قشنگی ست عاشقی کردنمیان بِرکه ی آرامِ آرمیدنِ تو !
چه آهوانه می گُذری ای پلنگِ آبی پوشپُر است دستِ من از حسرتِ رمیدنِ تو
تو سیب سرخ نیازی و دستِ من نارَس !بگو چگونه شبی می رسم به چیدنِ تو؟!
۱۳:۲۲
از کنارم رد شدی ، عطرت مرا بی تاب کردیاد گیسو های لرزانت مرا بی خواب کردآن شب از پیشم گذشتی با دوصد نازو ادا از حسادت تا سحر ، شب شکوه بر مهتاب کرد
از لبت قند و عسل می ریزد ای شیرین سخندر دلم قند لبانت را نگاهت آب کرد
بوسه هایت سکر یک میخانه را آرد به جانباغ انگور فلک را بوسه ات دوشاب کرد
سایه ی چشمان تو ، آن گونه های قرمزت در دلم لبهای سرخت یادی از عناب کرد
آن نگاه شره ات دل را به یغما می برد خلقت افسونگری چون تو ، چنین ایجاب کرد
گشته ام مجنونت ای لیلی ی من ، آرام من عشق والایت مرا ، هم شاه و هم ارباب کرد
۱۳:۲۴
یک لب بده به من که لبـم تـیر می کشـدعشقت مـرا به آتش و زنجیـر می کشـد
یک لب بده دوبــاره که در حـسرت لبت تب آتشی بـراین دل غمگیـر می کشـد
چون آهویی که از همـه مـردم گریخـتهخود را به زیر سایهی یک شیـر می کشد
این بوسه ها که می چشی از قندهار لبآخر تـو را به قلـــه ی پامیــر می کشد
این لحظه هـای داغ هوس خیـز عاشقیما را به یک جنـون نفس گیــر می کشد
بر روی بوم نرم تنــم دسـت هــای تویک چشمـه زلال ســرازیـــــر می کشد
حاشا که شیخ، از شب ما با خبـــر شودکـــــار من و تو باز به تعزیـر می کشد
یک لب بده دوبــاره که در حـسرت لبت تب آتشی بـراین دل غمگیـر می کشـد
چون آهویی که از همـه مـردم گریخـتهخود را به زیر سایهی یک شیـر می کشد
این بوسه ها که می چشی از قندهار لبآخر تـو را به قلـــه ی پامیــر می کشد
این لحظه هـای داغ هوس خیـز عاشقیما را به یک جنـون نفس گیــر می کشد
بر روی بوم نرم تنــم دسـت هــای تویک چشمـه زلال ســرازیـــــر می کشد
حاشا که شیخ، از شب ما با خبـــر شودکـــــار من و تو باز به تعزیـر می کشد
۱۴:۲۲
ترسم آخر ز غم عشق تودیوانه شومبیخود از خود شوم و راهیمیخانه شومآنقدر باده بنوشم که شوممست و خراب
نه دگر دوست شناسم نه دگرجام شراب
نه دگر دوست شناسم نه دگرجام شراب
۱۴:۲۲
دوزخی در بهشتدر خبر خواندم که در فومن، جهنم ساختند!زاغه از زقّوم در اقلیم زمزم ساختند
خاک گیلان را که پهلو میزند خود بر بهشتاز چه رو خاکسترآلود جهنم ساختند؟
هم دل دریا از این آئینهی دق سوختندهم به چشم سبز جنگل، سرمه از غم ساختند
هم بهشت رودخان و جنت ماسوله راشرمگین از خندههای اهل عالم ساختند
صاحب جام جهانبین بودهاند ایرانیانعینک از دوزخ چرا بر دیدهی جم ساختند؟
این نمایش را برای عبرت غارتگران یا پی ترساندن ابناء آدم ساختند؟
شاهکاری اینچنین را در ادارات وطنساخت یک مجموعه تنها ، یا که با هم ساختند؟!
هیزمش را از حیاط خانه و باغات خویشیا ز بیتالمال این ملت فراهم ساختند؟
بس نبود آیا برای مردم حسرت نصیبآنچه در این سالها از فقر و ماتم ساختند؟
بی جهنم نیز چیزی از جهنم کم نداشتاین بنای کج که از آه دمادم ساختند
افشین علا خرداد ۱۴۰۴۱۸:۴۷
اندوهگین نباش سرزمین من!
در شکافِ زخمهای توبذر گل کاشتهام.تو روزی، سراسر گلستان خواهی شد.
در شکافِ زخمهای توبذر گل کاشتهام.تو روزی، سراسر گلستان خواهی شد.
۸:۳۷
لطف کن مسجد که می آیی رُژت را پاک کنمومنان با دیدنت،حالی به حالی می شوند
خواهشا چادر نمازت تیره باشد بهتر استبا گل پیراهنت،حالی به حالی می شوند
عذر میخواهم ولی شلوار با مانتو بپوشدر هوای دامنت،حالی به حالی میشوند
این جماعت کاملا آماده گمراهی اندبا تماشا کردنت،حالی به حالی می شوند
عده ای آنقدر تعطیلند و بی ایمان،که باتار موی خرمنت،حالی به حالی می شوند
بوی خوش بعضا به این موضوع دامن می زندچون که با عطر تنت،حالی به حالی می شوند
هیکل خوش فُرم خود را زیر چادر دفن کناز وجود مانکنت،حالی به حالی می شوند
عده ای ایمانشان سست است،این بیچاره هابا نظر بر گردنت،حالی به حالی می شوند
مومنان این روزها اوضاعشان اینگونه استیکنظر با دیدنت،حالی به حالی می شوند
خواهشا چادر نمازت تیره باشد بهتر استبا گل پیراهنت،حالی به حالی می شوند
عذر میخواهم ولی شلوار با مانتو بپوشدر هوای دامنت،حالی به حالی میشوند
این جماعت کاملا آماده گمراهی اندبا تماشا کردنت،حالی به حالی می شوند
عده ای آنقدر تعطیلند و بی ایمان،که باتار موی خرمنت،حالی به حالی می شوند
بوی خوش بعضا به این موضوع دامن می زندچون که با عطر تنت،حالی به حالی می شوند
هیکل خوش فُرم خود را زیر چادر دفن کناز وجود مانکنت،حالی به حالی می شوند
عده ای ایمانشان سست است،این بیچاره هابا نظر بر گردنت،حالی به حالی می شوند
مومنان این روزها اوضاعشان اینگونه استیکنظر با دیدنت،حالی به حالی می شوند
۹:۵۲