۶:۴۳
۸:۳۵
۷:۰۶
۲۰:۱۱
۷:۰۵
خانه اخلاقپژوهان جوان
🏞️ خانهٔ اخلاقپژوهان جوان برگزار میکند: 🔹 ۵۶مین کارگاه فلسفهٔ اخلاق «نگاهی به مفهوم یقین اخلاقی با تکیه بر رویکردهای ویتگنشتاینی» 🌐 آشنایی با کارگاههای فلسفهٔ اخلاق B2n.ir/j41331 🎙 دکتر محمدسعید عبداللهی دکتری فلسفهٔ اخلاق، مدرس دانشگاه و پژوهشگر حوزهٔ فلسفه B2n.ir/p62201 📆 چهارشنبه ۷ آذرماه ⏰ ساعت ۱۶ تا ۱۸ 📍 قم، خیابان ساحلی (مصلی)، بین کوچه ۲۰ و ۲۲، پلاک ۲۲۱ 🟢 این جلسه فقط بهصورت حضوری برگزار میگردد و شرکت برای عموم علاقهمندان، رایگان است. اینجا چراغی روشن است... @EthicsHouse
⬅️ آشنایی با کارگاه «نگاهی به مفهوم یقین اخلاقی با تکیه بر بر رویکردهای ویتگنشتاینی»
ویتگنشتاین در تأملاتِ خویش در بابِ یقین و معرفت، سخن از گزارههایی به میان میآورد که آنها را «گزارههایِ لولایی» مینامد. به باورِ او زمانی که به این گزارهها میرسیم، شک معنایِ خود را از دست میدهد. این گزارهها همچون لولاهایی هستند که باورهایِ ما گردِ آن میچرخند.
گزارههایِ لولایی معرفتبخش نیستند اما زیربنایِ معرفت را میسازند. آنها از سنخ گزارههایِ معمولی نیستند چراکه ویژگیهایی مانند دانستنی بودن، موجه یا ناموجه بودن، درست یا نادرست بودن را بر نمیتابند. اما این «یقینهایِ لولایی» که ویتگنشتاین به آنها توجه دارد، مشابهی اخلاقی دارند: «یقینهایِ اخلاقی» ...
🌐 ادامهٔ مطلب B2n.ir/m44913اینجا چراغی روشن است...@EthicsHouse
ویتگنشتاین در تأملاتِ خویش در بابِ یقین و معرفت، سخن از گزارههایی به میان میآورد که آنها را «گزارههایِ لولایی» مینامد. به باورِ او زمانی که به این گزارهها میرسیم، شک معنایِ خود را از دست میدهد. این گزارهها همچون لولاهایی هستند که باورهایِ ما گردِ آن میچرخند.
گزارههایِ لولایی معرفتبخش نیستند اما زیربنایِ معرفت را میسازند. آنها از سنخ گزارههایِ معمولی نیستند چراکه ویژگیهایی مانند دانستنی بودن، موجه یا ناموجه بودن، درست یا نادرست بودن را بر نمیتابند. اما این «یقینهایِ لولایی» که ویتگنشتاین به آنها توجه دارد، مشابهی اخلاقی دارند: «یقینهایِ اخلاقی» ...
🌐 ادامهٔ مطلب B2n.ir/m44913اینجا چراغی روشن است...@EthicsHouse
۸:۰۱
۱۴:۰۸
۱۲:۵۷
۱۲:۵۹
۷:۰۴
۱۸:۵۲
۱۴:۵۹
۱۵:۰۰
۱۴:۰۹
۸:۳۲
۱۹:۳۶
۱۹:۰۸
۱۰:۰۶
۱۲:۵۵
خانه اخلاقپژوهان جوان
🏞️ خانهٔ اخلاقپژوهان جوان برگزار میکند: 🔹 ۵۷مین کارگاه فلسفهٔ اخلاق «نگاهی انتقادی به پروژه نواندیشی دینی در باب رابطه دین و اخلاق» 🌐 آشنایی با کارگاههای فلسفهٔ اخلاق B2n.ir/j41331 🎙 استاد محمدعلی عبداللهی رییس دانشکدهٔ الهیات دانشکدگان فارابی B2n.ir/b03513 📆 شنبه ۱ دیماه ⏰ ساعت ۱۶ تا ۱۸ 📍 قم، خیابان ساحلی (مصلی)، بین کوچه ۲۰ و ۲۲، پلاک ۲۲۱ 🟢 این جلسه فقط بهصورت حضوری برگزار میگردد و شرکت برای عموم علاقهمندان، رایگان است. اینجا چراغی روشن است... @EthicsHouse
این مباحث در جلسهٔ ۵۷ کارگاه فلسفهٔ اخلاق با ارائهٔ استاد محمدعلی عبداللهی مورد بحث و بررسی قرار خواهند گرفت؛
1⃣ پرسش از رابطۀ دین و اخلاق، خصوصاً ابتنا و عدم ابتنای اخلاق به دین، نهتنها برای فیلسوفان اهمیت نظری داشته بلکه بیشتر، اهمیت آن بهدلیل پیامدهای عملی بسیاری است که این بحث در حیات اجتماعی-سیاسی بشر دارد. انسان برای ساماندادن به حیات جمعی خود، چارهای ندارد جز اینکه معلوم کند بر پایۀ کدام معیارهای اخلاقی، زندگی خود را باید بنا کند؟ و این معیارها از کجا سرچشمه گرفته یا باید بگیرند؛ از دین، عقل، تجربه یا چیز دیگری؟
2⃣ مدعای اصلی این گفتار: #اخلاق نمیتواند سعادت انسانی را تضمین کند و او را وادار به انجام کارهای شایسته نماید جز در صورتی که به توحید متکی باشد، یعنی شخص ایمان داشته باشد به اینکه جهان که انسان هم جزئی از آن است، خدای یگانهای دارد که همیشه بوده و خواهد بود. اگر اخلاق متکی به چنین عقیدهای باشد، هَمّی برای انسان جز این نمیماند که در کارهایش مراقب رضای خدا باشد و تقوایش مانع ارتکاب حرام خواهد بود. این چیزی نیست جز اتکای اخلاق به دین. استقلال یا اتکای اخلاق به دین میتواند در عمل منشأ پدیدآمدن دو نوع جامعۀ انسانی با رفتارها و هنجارهای متفاوت گردد. در روزگار ما، جوامع بشری را از نظر نحوۀ ساماندهی به حیات اجتماعی و سیاسی خود میتوان به دو دسته تقسیم کرد: جوامعی با نظامهای اخلاق دینی وجوامعی با نظامهای اخلاق سکولار.
3⃣ جریان #روشنفکری_دینی (یا نواندیشی دینی چنانکه اخیراً در زبانها افتاده است) در ایران به پیروی از فیلسوفان و متفکران دورۀ تجدید حیات علمی-فرهنگی اروپا (رنسانس) تلاش کردهاند مبنایی غیردینی برای اخلاق فراهم کنند. اینان با استفاده ازمبانی فلسفی عصرجدید یعنی #اصالت_انسان، خودبنیادی عقل و اصالت فرد، اخلاق را یکسره بر پایۀ خرد فردی و جمعی انسان بنیان نهادهاند. این تلاشها در قلمروی مباحث اخلاقی به اخلاق سکولار یا سکولاریزم اخلاقی در برابراخلاق دینی منتهی شده است.
4⃣ نواندیشی دینی را میتوان هم از منظر #دروندینی نقد کرد و هم از منظر #بروندینی. نواندیشی دینی در خوشبینترین حالت، از نوعی فقر تئوریک درباب فهم دقیق و درست دین رنج میبرد و در بعضی از موارد شاید بتوان گفت بهنوعی #تحریف دست میزند یا بعضی از بحثها را بهنفع بحثهای دیگر نادیده میگیرد. شاید ریشۀ چنین گزینشهای معنادار و تفسیرهای دلخواه در این باشد که روشنفکری دینی و نواندیشی دینی آنگونه که در ایران معاصر انعکاس یافته است، آلوده به سیاست و اغراض خاص شده است.
1⃣ پرسش از رابطۀ دین و اخلاق، خصوصاً ابتنا و عدم ابتنای اخلاق به دین، نهتنها برای فیلسوفان اهمیت نظری داشته بلکه بیشتر، اهمیت آن بهدلیل پیامدهای عملی بسیاری است که این بحث در حیات اجتماعی-سیاسی بشر دارد. انسان برای ساماندادن به حیات جمعی خود، چارهای ندارد جز اینکه معلوم کند بر پایۀ کدام معیارهای اخلاقی، زندگی خود را باید بنا کند؟ و این معیارها از کجا سرچشمه گرفته یا باید بگیرند؛ از دین، عقل، تجربه یا چیز دیگری؟
2⃣ مدعای اصلی این گفتار: #اخلاق نمیتواند سعادت انسانی را تضمین کند و او را وادار به انجام کارهای شایسته نماید جز در صورتی که به توحید متکی باشد، یعنی شخص ایمان داشته باشد به اینکه جهان که انسان هم جزئی از آن است، خدای یگانهای دارد که همیشه بوده و خواهد بود. اگر اخلاق متکی به چنین عقیدهای باشد، هَمّی برای انسان جز این نمیماند که در کارهایش مراقب رضای خدا باشد و تقوایش مانع ارتکاب حرام خواهد بود. این چیزی نیست جز اتکای اخلاق به دین. استقلال یا اتکای اخلاق به دین میتواند در عمل منشأ پدیدآمدن دو نوع جامعۀ انسانی با رفتارها و هنجارهای متفاوت گردد. در روزگار ما، جوامع بشری را از نظر نحوۀ ساماندهی به حیات اجتماعی و سیاسی خود میتوان به دو دسته تقسیم کرد: جوامعی با نظامهای اخلاق دینی وجوامعی با نظامهای اخلاق سکولار.
3⃣ جریان #روشنفکری_دینی (یا نواندیشی دینی چنانکه اخیراً در زبانها افتاده است) در ایران به پیروی از فیلسوفان و متفکران دورۀ تجدید حیات علمی-فرهنگی اروپا (رنسانس) تلاش کردهاند مبنایی غیردینی برای اخلاق فراهم کنند. اینان با استفاده ازمبانی فلسفی عصرجدید یعنی #اصالت_انسان، خودبنیادی عقل و اصالت فرد، اخلاق را یکسره بر پایۀ خرد فردی و جمعی انسان بنیان نهادهاند. این تلاشها در قلمروی مباحث اخلاقی به اخلاق سکولار یا سکولاریزم اخلاقی در برابراخلاق دینی منتهی شده است.
4⃣ نواندیشی دینی را میتوان هم از منظر #دروندینی نقد کرد و هم از منظر #بروندینی. نواندیشی دینی در خوشبینترین حالت، از نوعی فقر تئوریک درباب فهم دقیق و درست دین رنج میبرد و در بعضی از موارد شاید بتوان گفت بهنوعی #تحریف دست میزند یا بعضی از بحثها را بهنفع بحثهای دیگر نادیده میگیرد. شاید ریشۀ چنین گزینشهای معنادار و تفسیرهای دلخواه در این باشد که روشنفکری دینی و نواندیشی دینی آنگونه که در ایران معاصر انعکاس یافته است، آلوده به سیاست و اغراض خاص شده است.
۱۴:۴۹