۲۸ بهمن ۱۳۹۹
۵:۳۰
۲۹ بهمن ۱۳۹۹
• زخرف 43و هر کس خود را از یاد «خدای« رحمان به کوردلی و حجاب باطن بزند، شیطانی بر او می گماریم که آن شیطان ملازم و دمسازش باشد. « 36 «
۵:۳۶
• زخرف 43و بی تردید شیطان ها چنین کسانی را از راه خدا باز می دارند، در حالی که «با این گمراهی سخت« گمان می کنند راه یافتگان واقعی آنانند؛ « 37 «
۵:۳۷
• زخرف 43تا زمانی که «در قیامت« نزد ما آیند «به شیطانش« گوید: ای کاش میان من و تو فاصله و دوری مشرق و مغرب بود، پس بد همنشینی بودی! « 38 «
۵:۳۸
۵:۴۰
۳۰ بهمن ۱۳۹۹
• الأعراف 8و فرعونیان را به قحطی و خشکسالی های متعدد و کمبود بسیار شدیدِ بخشی از محصولات دچار نمودیم تا متذکّر شوند. « 130 «
۵:۳۹
• النحل 16و نیز آنچه را که در زمین به رنگ های گوناگون برای شما آفرید «رام و مسخّرتان ساخت«؛ مسلماً در این «امور« نشانه ای است «بر توحید، ربوبیت و قدرت خدا« برای گروهی که متذکّر می شوند. « 13 «
۵:۴۰
• محمد 47پس آیا «منافقان و منکران« جز این را انتظار می برند که ناگاه قیامت بر آنان فرا رسد؟ «در حالی که هم اکنون نشانه هایش آمده است«، پس هنگامی که قیامت بر آنان فرا رسد، متذکّر شدن و هوشیاری شان از کجا و چگونه به آنان سود بخشد؟ « 18 «
۵:۴۱
۵:۴۴
۱ اسفند ۱۳۹۹
• القمر 54و «قرآن، رسالت پیامبر و معجزه را« انکار کردند و هواهای نفسانی خود را پیروی نمودند، در حالی که هر کاری «چه خیر و چه شر، چه حق و چه باطل در قرارگاه ویژه خود« قرار می گیرد «و اینان به زودی خواهند دانست که قرآن و پیامبر بر حق است یا معبودانشان؟« « 3 «
۸:۱۴
• المائدة 5و ما این کتاب «قرآن« را به درستی و راستی به سوی تو نازل کردیم در حالی که تصدیق کننده کتاب های پیش از خود و نگهبان و گواه بر «حقّانیت همه« آنان است؛ پس میان آنان بر طبق آنچه خدا نازل کرده است داوری کن، و «به هنگام داوری« سرپیچی از حقّی که به سوی تو آمده از هواهای نفسانی آنان پیروی مکن. برای هر یک از شما شریعت و راه روشنی قرار دادیم. و اگر خدا می خواست همه شما را امت واحدی قرار می داد، ولی می خواهد شما را در آنچه به شما داده امتحان کند؛ پس به سوی کارهای نیک بر یکدیگر پیشی گیرید. بازگشت همه شما به سوی خداست؛ پس شما را به آنچه همواره درباره آن اختلاف می کردید، آگاه می کند. « 48 «
۸:۱۸
• الأنعام 6و قطعاً بسیاری «از بداندیشان«، دیگران را از روی جهل و نادانی با هواهای نفسانی خود گمراه می کنند؛ یقیناً پروردگارت به تجاوزکاران «از حدود حق« داناتر است. « 119 «
۸:۲۰
۸:۲۱
۲ اسفند ۱۳۹۹
• فاطر 35قطعاً کساني [مانند علي بن ابي طالب (عليه السلام)] که همواره کتاب خدا را مي خوانند و نماز را برپا مي دارند و از آنچه روزي آنان کرده ايم در نهان و آشکار انفاق مي کنند، تجارتي را اميد دارند که هرگز کساد و نابود نمي شود. ( 29 ) [
۱۰:۳۱
• بقره 2كسانى كه «چون على بن أبىطالب علیهالسلام« اموالشان را در شب و روز و پنهان و آشكار انفاق مىكنند ، براى آنان نزد پروردگارشان پاداشى شایسته است ؛ و نه بیمى بر آنان است و نه اندوهگین مىشوند .«274«
۱۰:۳۴
• التغابن 64بنابراین به اندازه استطاعتی که دارید از خدا پروا کنید و «دعوت حق را« بشنوید و اطاعت نمایید و انفاق کنید که برای شما بهتر است؛ و کسانی که خود را از بخل و حرص بازدارند آنان رستگارند. « 16 «
۱۰:۳۵
۱۰:۵۶
۳ اسفند ۱۳۹۹
• الزمر 39پس چون انسان را آسيبي رسد، ما را [براي برطرف کردنش] بخواند، سپس هنگامي که [براي برطرف شدن آسيب] از سوي خود نعمتي به او مي دهيم، مي گويد: فقط آن را بر پايه دانش و کارداني خود يافته ام! [چنين نيست که مي پندارد] بلکه آن نعمت آزمايشي است [که آيا به خاطر آن سپاس گزاري مي کند يا به طغيان برمي خيزد؟] ولي بيشتر آنان [به اين واقعيت] معرفت و آگاهي ندارند. (49)
۱۲:۰۶
• الزمر 39و چون به انسان آسيبي رسد، پروردگارش را در حال بازگشت به سوي او [براي برطرف شدن آسيبش] مي خواند، سپس چون او را [براي رهايي از آن آسيب] نعمتي از جانب خود عطا کند، آن آسيب را که پيش تر براي برطرف شدنش دعا مي کرد، فراموش مي کند و دوباره براي خدا همتاياني قرار مي دهد تا [مردم را] از راه خدا گمراه کند. بگو: اندک زماني از کفر خود برخوردار باش، بي ترديد تو از اهل آتشي. ( 8 ) [
۱۲:۰۸
• فصلت 41و هنگامى كه به انسان نعمت عطا مىكنیم «از طاعت و عبادت« روى بر مىگرداند و «با كبر و نخوت« از ما دور مىشود ، و چون آسیبى به او رسد «براى برطرف شدنش« به دعاى فراوان و طولانى روى مىآورد ؛«51«
۱۲:۰۹