۱. ۱۹۸۹ – کودتای عمرالبشیرعمرالبشیر با حمایت حسن الترابی قدرت را به دست گرفت.
۲. ۹ سال بعد – انشقاق داخلیمیان البشیر و الترابی اختلاف افتاد؛ الترابی رهبری یک حرکت نظامی را پذیرفت و البشیر با جمعکردن سران عشایر، هسته اصلی نیروی «واکنش سریع» را پایه گذاشت.
۳. ۲۰۱۱ – همزمانی با تحولات بهار عربیدر حالی که کشورهای منطقه درگیر موج تغییرات سیاسی بودند، شکافهای سیاسی در سودان نیز عمیقتر شد.
۴. ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ – فساد و اعتراضاتفساد گسترده و فشار اقتصادی اعتراضات سراسری را رقم زد و در نهایت عمرالبشیر در ۲۰۱۹ سقوط کرد. پس از آن «شورای انتقالی» به ریاست عبدالفتاح برهان تشکیل شد.
۵. عدم اتحاد با نیروهای واکنش سریعبرهان تلاش کرد با نیروهای واکنش سریع مذاکره و آنها را متحد کند اما موفق نشد.نیروهای واکنش سریع به رهبری حمیدتی بخشهای بزرگی از سودان جنوبی و منابع حیاتی مانند طلا و نفت را تصرف کردند.
۶. آغاز دوباره جنگ داخلی در ۲۰۲۳با تثبیت مالی نیروهای واکنش سریع، جنگ داخلی شدت گرفت و تنها بخش کوچکی از منابع طبیعی در اختیار دولت باقی ماند. این امر تولید ناخالص داخلی سودان را سقوط داد و فشار اقتصادی را تشدید کرد.
۷. ۲۰۲۵ – جنگ بر سر شرق و غرب سوداندرگیریها به بخشهای شرقی و غربی نیز کشیده شد و سودان را وارد دور تازهای از جنگ داخلی کرد. به این ترتیب، این کشور تقریباً پنج دهه است که با جنگ داخلی دستوپنجه نرم میکند.
۵:۴۲