۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹
مدیریت زمان چیست؟همه ما در طول روز 14188 ثانیه وقت داریم اما چه می شود که عده ای بهترین استفاده را از این میزان دارند و همه کارهای مهم خود را انجام می دهند اما عده ای با کمبود وقت مواجه میشوند؟ جواب سؤال بسیار ساده است آنها یاد گرفته اند چطور زمان خود را مدیریت کنند. برای استفاده درست از زمانی که در اختیاردارید چند راهکار موجود هست که باید آنها رابه کارگیرید.
قانون 80-20 را به کار گیریداین قانون یکی از قوانینی است که با به کارگیری آن می توانید در مدیریت زمان خود مؤثرتر عمل کنید. قانون80-20 بیان میکند؛ که هشتاد درصد از دستاوردهای ما توسط بیست درصد از کارهای ما به دست میآید. درواقع هشتاد درصد از کارهای ما بیست درصد از دستاوردهای ما را به وجود می آورند. بنابراین بخش خیلی کوچکی از فعالیتهای ما روزانه بخش اعظمی از دستاوردهای ما را تشکیل می دهند و اینها اعمالی هستند که ارزش بالایی برای ما دارند. بنابراین ما در طول روز باید از ارزش کارهایی که انجام می دهیم آگاه باشیم و تا زمانی که کارهای باارزش را به انجام نرساندیم سراغ کارهای بی ارزش نرویم. برنامه ریزی روزانه داشته باشید یک برنامه درست روزانه می تواند به بهترین شکل ممکن روز ما را جهت دهد؛ اما درصورتی که برنامه درست نداشته باشیم یا اصلاً برنامه ای نداشته باشیم گرفتار روزمرگی می شویم و به صورت ناخودآگاه به کارهای بی ارزش مشغول می شویم و از کارهای مهم خود غفلت می کنیم. برای برنامه ریزی؛ شب قبل لیست کارهایی که باید فردا انجام دهیم را می نویسیم و آنها رااولویت بندی میکنیم.همانطور که در قانون هشتاد به بیست بحث شد 80درصد از کارهای ما هستند که 80درصد نتایج ما را به ارمغان می آورند و مهمترین کارهای ما محسوب می شوند. در طراحی برنامه، روز خود را باکارهایی شروع کنید که بیشترین اهمیت را برای ما دارند و ما می دانیم که همه کارهای ما ارزش یکسانی ندارند و به صورت آگاهانه سعی میکنیم در برنامه روزانه آنهایی که ارزشمندی کمتری برایمان دارند را لحاظ نکنیم تا تمرکز و زمان بیشتری برای کارهای 80درصدی که نتایج خارق العاده ای دارند بگذاریم. مراقب باشید که هرگز زمان کافی برای انجام همه کارها وجود ندارد اما همیشه زمان کافی برای انجام مهمترین کارها وجود دارد. به طور خلاصه برنامه روزانه باید چند ویژگی را داشته باشد: برنامه روزانه یعنی؛ بگوییم لیست کارهایی که باید امروز انجام دهم چه چیزهایی هست؟ و بعد برای آنها مهلت انجام بگذاریم. حتماً به خاطر دارید همه ما در مدرسه تکالیفی که برای آنها مهلت مقرر مشخص می شد را انجام می دادیم اما زمانی که تکالیف به صورت اختیاری ارائه می شد بسیاری از دانش آموزان تکالیف را انجام نمی دادند. پس در برنامه روزانه ای که قصد طراحی اش را دارید به این نکته توجه داشته باشید که مهلت انجام بگذارید، به عنوان مثال که من فعالیتها را تا چه زمانی باید انجام بدهم اما به این معنا نیست که کلیه فعالیتها را به صورت زمان بندی شده در برنامه روزانه قرار دهیم و بگوییم من باید کار مشخصی را ساعت هفت تا هشت انجام دهم و بعد کار بعدی را از ساعت هشت تا هشت و نیم، اصلاً موضوع بحث ما این نیست، منظور ما این است که یک زمان مشخص کنید که قبل از آن فعالیت را انجام دهید مثلاً من فعالیت ایکس را باید تا ساعت دو بعد از ظهر انجام دهم در این صورت شما از صبح که از خواب بیدار می شوید تا ساعت دو زمان دارید که این کار را انجام دهید. بعد از تعیین مهلت انجام کارها را اولویت بندی کنید و در طراحی از اولویت مهم شروع کنید. ساعات جادویی خود را کشف کنید در طول روز، زمان های پرقدرتی وجود دارد که طی آن شما انرژی و تمرکز بالایی دارید و این ساعات برای افراد مختلف متفاوت است. برای من ساعات جادویی دو بار اتفاق میافتد. اولین ساعات روز و آخرین ساعات شب و اینها زمان هایی هستند که عوامل بیرونی کمتری ایجاد مزاحمت میکنند و من راحت تر می توانم تمرکز کنم. ما با استفاده از قانون هشتاد به بیست یاد گرفتیم که کدام کارهای ما در طول روز بیشترین بازدهی را برای ما دارد و این کارها همان اعمالی هستند که باید در این ساعات جادویی انجام شوند.درواقع با این روش مهمترین کارها در مهمترین زمانها انجام می شوند.۱۶:۵۷
راهکارهای تمرکز حواس در زمان مطالعه: تمرکزحواس در هنگام مطالعه، کلید اصلی و اساسی درک و فهم مطالب است و کلید اساسی تمرکز حواس، استفاده از روش هایی است که باعث تقویت و پرورش مهارت های لازم برای این کار است. این روش ها عبارتند از: طرح سؤال: طرح سؤال پیش از مطالعه دقیق، فرد را وادار می کند تا به طور فعالانه و با تمرکز، دقت کافی، انگیزه و علاقه، به مطالعه بپردازد. طرح سؤال هنگام مطالعه، یکی از روش هایی است که خواننده را فعال و به طور عمیق او را درگیر مطالعه می کند و سبب برانگیختن جدیت و تلاش وی به هنگام مطالعه می شود. تندخوانی: مطالعه سریع یا تندخوانی، فرصت جولان به ذهن نمی دهد و سبب برقراری تمرکز حواس هنگام مطالعه می شود ولی اگر سرعت پایین باشد ذهن وقت اضافه می آورد و از این شاخه به آن شاخه می پرد. خواندن اجمالی: در این روش خواننده مطالب را سازمان دهی کرده، آنگاه هدف از مطالعه، مقدار زمان و میزان دشواری کتاب را تخمین می زند و با صرف نظر کردن از جزئیات به نمونه گیری سریع از نکات اصلی می پردازد. جدیت در مطالعه: به محض نشستن پشت میز مطالعه، خواندن را با جدیت شروع کنید؛ زیرا اگر سریع مشغول به کار مطالعه شوید، تمرکز حواس زود به دست می آید. اجازه ندهید چیزی جز مطالعه، ذهن شما را مشغول کند. تصمیم بگیرید و مقدار زمانی را برای مطالعه مشخص کنید و خود را به مدت زمانی خاص محدود کنید. در این زمان، از مطالعه دست نکشید و به مطالعه ادامه دهید؛ اما زمان مطالعه را طولانی نکنید. بیهوده وسواس به خرج ندهید و بهانه تراشی نکنید. به خود تلقین کنید که فرد بااراده ای هستید و می توانید هر درسی را به خوبی یاد بگیرید. استفاده از راهنما به هنگام مطالعه: استفاده از یک راهنما، چون انگشت سبابه، مداد و...، باعث تمرکزحواس بهتر، عادت به روان خواندن، جلوگیری از برگشت برای دوباره خواندن و اتلاف وقت و جلوگیری از خستگی چشم و ذهن می شود. خط کشیدن زیر مطالب مهم: وقتی در زیر مطالب مهم خط کشیده شود تمرکز و دقت بر روی آن مطالب بیشتر خواهد بود و لذا تاکید بیشتری در زمان یادگیری و انتقال به حافظه و به یادسپاری خواهد داشت. داشتن علاقه به مطالعه: سعی کنید با ایجاد انگیزه های نیرومند و در نظر گرفتن هدف هایی که برایتان مهم و جالب توجه است، نسبت به مطالعه، شوق و علاقه پیدا کنید. موقعیت هایی را که نمی توانید در آنها تمرکز حواس داشته باشید، تجزیه و تحلیل کنید؛ احساسات خود را مورد بررسی قرار دهید و بدایند که چه عواملی افکار شما را دگرگون می کنند. افکار منفی و بیمارگونه را از خود دور کنید و هر موقعیت را تا حدی که می توانید، به طور منطقی، تعبیر و تفسیر کنید. تعیین زمان و مکان مطالعه: یکی از راه های برقراری تمرکز حواس، این است که مطالعه در ساعتی از روز انجام گیرد که برای فرد، مناسب تر است؛ اما تخمین مناسب ترین زمان برای مطالعه، کاری دشوار است و به عادات فرد بستگی دارد. برخی افراد عادت دارند تا نیمه های شب بیدار بمانند و با استفاده از سکوت و آرامش شبانه، با خیال راحت و آسوده مطالعه کنند؛ اما برخی دیگر عادت دارند شب زود بخوابند و صبح زود از خواب بیدار شوند و به مطالعه بپردازند.۱۶:۵۸
۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۹
عوامل موثر در تمرکز هنگام مطالعه: علاقه به موضوع مورد مطالعه يكى از علل مهم ايجاد تمركز و دقت در حين مطالعه است. هماهنگى اراده و تخيل نيز در اين رابطه كارساز است؛ به عبارت ديگر، چشمان فرد بر صفحه‌ی كتاب و افكارش در حال پرواز به دوردستها نباشد. برخى مسائل جسمى و روحى نيز میتواند تمركز فرد را بر هم زند؛ مانند گرسنگى، تشنگى، سردرد يا ساير دردها، نگرانى و اضطراب. برخى مسائل محيطى نيز از عوامل برهم‌زننده‌ی تمركزند: سروصداى زياد، نور زياد يا كم، لباس نامناسب و... . يكى از مهمترين عوامل بر هم خوردن تمركز عجله و شتاب است. اين حالت سطح مطالعه را نازل می کند و تمركز را بر هم میزند. يكى از مسائل قابل توجه ديگر سنگينى معده و سيرى بيش از حد است. اين همان خواندن و نفهميدن و به‌عبارتى عدم تمركز و ارتباط با مفهوم كتاب است. انتخاب زمان مناسب از عوامل ايجاد تمركز است؛ مثلاً پس از استراحت خصوصاً در صبحگاهان بهترين تمركز و در ساعات خستگى و كسالت نامناسبترين تمركز وجود دارد. البته در صبحگاهان لازم است قدرى ورزش كرد تا بدن آمادگى لازم را به دست آورد. نظم و انضباط در نوع مطالعه و ساعت مطالعه و مكان مطالعه همگى از عوامل ايجادكننده تمركز مطلوب مي باشند.۲۰:۳۰
۵ عامل بازدارنده در مسیر موفقیت: ترس همه ما می ترسیم؛ اما افراد موفق تفاوت شان در این است که به جای فکر کردن به ترس ها، به آنچه می خواهند تمرکز می کنند. توجه به ارزیابی دیگران اگر قرار باشد فقط نگاه مان به نظرات دیگران باشد در همان جایی که هستیم می مانیم. افراد موفق مشورت می کنند اما در تصمیم گیری قائل به خود هستند. اقدام نکردن گاهی ما بیشتر در فکرهایمان قدم برمی داریم. باید با موقعیت ها مواجه شد و به جای غرق شدن در فکرها قدم برداشت. نتیجه گرایی هدف داشته باشیم اما وقتی قدم برداشتیم نتیجه را رها کنیم. توجه زیادی به نتیجه ذهن ما را ترسو می کند. عدم خودباوری باور نداشتن خویشتن یعنی سرد کردن انگیزه قدم برداشتن. مهم نیست که عالی باشیم. مهم این است که در مسیر تعالی خویش قدم برداریم و در این مسیر دیدن داشته ها و توانایی ها به ما جان می دهد.۲۰:۳۱
برنامه ریزی درسی مقوله برنامه ریزی در هر موردی که باشد و هر زمینه ای پیچیدگی های بسیاری دارد چرا که برای مثال نمی توان حتی در زمینه برنامه ریزی درسی هم به دو دانش آموز یک برنامه را داد چرا که ممکن است روش های درس خواندن آن دو دانش آموز بسیار متفاوت باشد و هدف این نیست که دانش آموزانی را تربیت کنیم که موظف باشیم برنامه آماده به آنها بدهیم و بخواهیم مطلقا به آن برنامه آماده عمل کنند هدف این است که ساز و کار نوشتن یک برنامه را آموزش دهیم و دانش آموز با شناختی که از خود دارد و شرایط خودش یک برنامه درسی ویژه خودش طراحی کند،در این صورت دانش آموز نتیجه فوق‌العاده بهتری نسبت به برنامه اش می گیرد و علاقه مند به برنامه ریزی می شود. برنامه درسی بر دو نوع است:️ الف) ساعتی:در این برنامه دانش آموز برای خود چند تایم برای درس خواندن در نظر می گیرد و جدولی را بر اساس آن تایم ها طراحی می کند. بعد در تایم های اول درس آن روز را که صبح در مدرسه آموخته را می خواند و در تایم های بعدی تست آن درس ها را حل می کند و در تایم نهایی دروس فردا را دوره می کند یا به انجام تکالیفش می پردازد و اگر فردا امتحان داشت تایم های اولیه را به امتحان فردا اختصاص دهد.پیشنهاد می شود روز خود را به چهار تایم یک ساعت یا یک ساعت و نیم تقسیم کنید.(با توجه به حجم مطالب درسی)️ ب) موضوعی:در این برنامه دانش آموز یک صفحه کاغذ را به هشت قسمت تقسیم می کند و هر قسمت را یک روز در نظر می گیرد و امتحان ها یا درس هایی که قرار است پرسیده شود در هر روز یا تکلیف آن روز را در هر روز مربوطه می نویسد و برنامه ریزی می کند که اگر سه روز دیگر امتحان دارد چقدر از مطلب را فردا و چقدر را پس فردا بخواند و هر کدام را در روز مربوطه که باید آن کار را انجام دهد می نویسد، اینجا دیگر دانش آموز ساعت مشخص نکرده و تایمی ندارد ممکن است یک روز حجم کار او زیاد باشد و هشت ساعت مجبور به درس خواندن و انجام تکالیف باشد و در روز دیگری سه ساعته برنامه آن روز تمام شود. ما هیچ روشی را به دیگری ترجیح نمی دهیم و کاملا بستگی به شما دارد که با کدام روش راحت تر هستید.مواردی که باید در برنامه ریزی در نظر داشت: انعطاف پذیر باشد: گاهی برخی افراد آنقدر برنامه را فشرده می کنند که اگر اتفاقی بیفتد مثلا بیمار شوند و یک روز را از دست بدهند دیگر امکان ندارد بتوانند برنامه آن روز را روی روز های دیگر تقسیم کنند.هیچ وقت برنامه خود را بیش از اندازه شلوغ نکنید،تا بتوانید در برابر اتفاقات پیش بینی نشده انعطاف داشته باشید. قابلیت انجام همه برنامه در یک روز وجود داشته باشد. یعنی بیش از اندازه برنامه فشرده نشود. با توجه و در نظر گفتن خودتان و توان خودتان برنامه ریزی کنید. انگیزه لازم برای عمل به برنامه را در خود ایجاد کنید. سعی کنید برنامه را به شکل یک دفتر و تمیز و زیبا در آورید. موفق باشید...۲۰:۳۱
ده ویروس کلامی که موجب #تخریب_ارتباط می شود:
نصیحت تکراری تذکر مداوم سرزنش منت گذاشتن مقایسه کردن جرو بحث کردن زیاد برچسب منفی زدن پیش بینی منفی(نفوس بد) گله و شکایت مداوم متهم کردن
نصیحت تکراری تذکر مداوم سرزنش منت گذاشتن مقایسه کردن جرو بحث کردن زیاد برچسب منفی زدن پیش بینی منفی(نفوس بد) گله و شکایت مداوم متهم کردن۲۰:۳۵
اسفنج مان را کجا بگذاریم؟
دوستی تعریف می کرد پنج سال پیش بود که برای کنفرانسی به شهر بوستون رفته بودم. به همراه یکی از دوستان قدیمی که دوره پسادکترای خودش را در آنجا می گذارند، داشتیم در خیابانهای اطراف دانشگاه ام آی تی دنبال یک آدرس می گشتیم. یک نفر از آن طرف خیابان رد می شد و متوجه ما شد که داریم به شکلی پرسان پرسان اطراف خودمان را نگاه می کنیم. آمد سمت ما این طرف خیابان، پرسید: دنبال جایی می گردید؟ می توانم کمکی بکنم؟ ما هم آدرس را پرسیدیم. دقیق گوش داد، خیلی آرام و به صورت شمرده مراحل رسیدن به آدرس را به ما گفت. حتی با حرکت دست دقیقا شکل مسیر را برای ما رسم کرد، و بعد هم چند قدمی به همراه ما آمد که مطمئن شود درست می رویم. هنوز چند قدمی دور نشده بودیم که دوستم گفت «یک ام آی تی ای تیپیکال بود». گفتم منظورت چیه؟ گفت جالب است که خیلی از آدمهایی که در محیط دانشگاه ام آی تی (ماساچوست) تحصیل یا کار می کنند، ناخودآگاه آدمهایی فروتن، دقیق، با نگاه خیلی سیستماتیک و کاربردی می شوند. هیچکدام از این ويژگی ها را به صورت رسمی نه مطالعه می کنند و نه دوره ای برای آن می گذارنند اما به صورت ناخودآگاه به این ويژگی ها می رسند.
این مثالی از پدیده یادگیری اسمزی (Osmosis) است. بیش از نیمی از یادگیری های ما به صورت ناخودآگاه و در اثر نوعی الگوبرداری ناخودآگاه، عمیق و درونی سازی آن از محیط اطرافمان شکل می گیرد. درست مانند یک اسفنج که وقتی در یک مایع قرار گیرد، به دلیل خاصیت اسمزی، مایع را به خودش می کشد (حرفه ای ها). ما هم وقتی با کارآفرینان معاشرت می کنیم ناخودآگاه خلاق تر و جسورتر و آینده ساز تر می شویم، وقتی با کسانی که تفکرات عمیق و فلسفی دارند تعامل می کنیم ناخودآگاه دیدگاه مان به مسائل عمیق تر می شود و زمانی که با آدمهای پرتلاش حشر و نشر داریم ناخودآگاه عمل گراتر می شویم. اگر با مدیران سیاسی- امنیتی دم خور باشید بعد از مدتی همه چیز را از نگاه سیاست و امنیت تحلیل می کنید.
تجویز راهبردی:
زمانی جمله ای منسوب به چارلی چاپلین را خوانده بودم؛ افکار هر آدمی، میانگین افکار پنج نفری است که بیشتر وقت خود را با آنها می گذراند. پس خود را در محاصره افراد موفق قرار دهید.
خوب برایم سوال پیش آمد که بخش زیادی از افراد دور و بر ما؛ خانواده، همسایه، فامیل، همکار معمولا انتخاب ما نیستند (محدودیت اول)، افراد موفقی که بتوانیم آن ها را بیابیم و رابطه تنگاتنگ با آن ها نیز داشته باشیم نیز کمیاب، دشوار و محدودند (محدودیت دوم).
برای غلبه بر این محدودیت ها، شاید سه ایده زیر مفید باشد:
1- کتاب های خوب. کتاب ها عصاره دانش و شخصیت نویسنده های آن هستند. اگر خود را در کتاب های خوب، محاصره کنیم، آنگاه افکارمان رشد می کند. مخصوصا نوع خاصی از کتاب ها هستند که در مورد زندگی افراد موفق و مشهور در زمینه کاری شماست. حتما زندگی نامه آن ها را بخوانید. این یک جور «همنشینی مجازی» است.
2- محفل های خوب: ممکن است ما همیشه به آدم های مورد نظرمان دسترسی نداشته باشیم. اما می توانیم به صورت منظم در محافل و جمع هایی شرکت کنیم که با هدف ما همخوانی بیشتری دارد. به عنوان مثال اگر به شعر علاقه مندیم در شب شعر شرکت کنیم و اگر به کارآفرینی علاقه مند هستیم در رخدادهای استارت آپی. اگر بتوانیم در محیط کارمان نیز 3 تا 5 نفری که بیشترین تناسب با اهداف ما دارند را نیز انتخاب کنیم و با آن ها تعاملات مداوم و منظم داشته باشیم آنگاه این یادگیری اسمزی اتفاق می افتد.
3- همکاران خوب، سه نفر کلیدی محیط کاری خود را با دقت انتخاب کنیم. محیط حرفه ای ما شامل افراد زیادی است اما بعضی از آنها نقشی کلیدی تری دارند چراکه ما تعاملات بیشتری با آنها داریم. سه نفری که بیش از همه در محیط کار و فعالیت حرفه ای با ما ارتباط دارند بیشترین تاثیر را در یادگیری های اسمزی ما دارند. انتخاب و گماشتن دقیق این سه نفر تاثیری بسیار اساسی در حرفه ای شدن ما دارد.
نکته پایانی آنکه هر از گاه از خودمان بپرسیم اسفنج مان را در چه محیطی قرار داده ایم در محیطی که صحبت از ثروت اندوزی دیوانه وار است یا ثروت آفرینی شرافتمندانه؟ محیطی که صحبت از پارتی بازی و رانت خواری است یا تلاش صبورانه؟ محیطی که خوشبختی همگانی مطرح است یا خوشبختی فردى؟
مواظب اسفنج زندگی تان باشید. مکان اسفنج های شما سرنوشت شما را تغییر می دهد.
دوستی تعریف می کرد پنج سال پیش بود که برای کنفرانسی به شهر بوستون رفته بودم. به همراه یکی از دوستان قدیمی که دوره پسادکترای خودش را در آنجا می گذارند، داشتیم در خیابانهای اطراف دانشگاه ام آی تی دنبال یک آدرس می گشتیم. یک نفر از آن طرف خیابان رد می شد و متوجه ما شد که داریم به شکلی پرسان پرسان اطراف خودمان را نگاه می کنیم. آمد سمت ما این طرف خیابان، پرسید: دنبال جایی می گردید؟ می توانم کمکی بکنم؟ ما هم آدرس را پرسیدیم. دقیق گوش داد، خیلی آرام و به صورت شمرده مراحل رسیدن به آدرس را به ما گفت. حتی با حرکت دست دقیقا شکل مسیر را برای ما رسم کرد، و بعد هم چند قدمی به همراه ما آمد که مطمئن شود درست می رویم. هنوز چند قدمی دور نشده بودیم که دوستم گفت «یک ام آی تی ای تیپیکال بود». گفتم منظورت چیه؟ گفت جالب است که خیلی از آدمهایی که در محیط دانشگاه ام آی تی (ماساچوست) تحصیل یا کار می کنند، ناخودآگاه آدمهایی فروتن، دقیق، با نگاه خیلی سیستماتیک و کاربردی می شوند. هیچکدام از این ويژگی ها را به صورت رسمی نه مطالعه می کنند و نه دوره ای برای آن می گذارنند اما به صورت ناخودآگاه به این ويژگی ها می رسند.
این مثالی از پدیده یادگیری اسمزی (Osmosis) است. بیش از نیمی از یادگیری های ما به صورت ناخودآگاه و در اثر نوعی الگوبرداری ناخودآگاه، عمیق و درونی سازی آن از محیط اطرافمان شکل می گیرد. درست مانند یک اسفنج که وقتی در یک مایع قرار گیرد، به دلیل خاصیت اسمزی، مایع را به خودش می کشد (حرفه ای ها). ما هم وقتی با کارآفرینان معاشرت می کنیم ناخودآگاه خلاق تر و جسورتر و آینده ساز تر می شویم، وقتی با کسانی که تفکرات عمیق و فلسفی دارند تعامل می کنیم ناخودآگاه دیدگاه مان به مسائل عمیق تر می شود و زمانی که با آدمهای پرتلاش حشر و نشر داریم ناخودآگاه عمل گراتر می شویم. اگر با مدیران سیاسی- امنیتی دم خور باشید بعد از مدتی همه چیز را از نگاه سیاست و امنیت تحلیل می کنید.
تجویز راهبردی:
زمانی جمله ای منسوب به چارلی چاپلین را خوانده بودم؛ افکار هر آدمی، میانگین افکار پنج نفری است که بیشتر وقت خود را با آنها می گذراند. پس خود را در محاصره افراد موفق قرار دهید.
خوب برایم سوال پیش آمد که بخش زیادی از افراد دور و بر ما؛ خانواده، همسایه، فامیل، همکار معمولا انتخاب ما نیستند (محدودیت اول)، افراد موفقی که بتوانیم آن ها را بیابیم و رابطه تنگاتنگ با آن ها نیز داشته باشیم نیز کمیاب، دشوار و محدودند (محدودیت دوم).
برای غلبه بر این محدودیت ها، شاید سه ایده زیر مفید باشد:
1- کتاب های خوب. کتاب ها عصاره دانش و شخصیت نویسنده های آن هستند. اگر خود را در کتاب های خوب، محاصره کنیم، آنگاه افکارمان رشد می کند. مخصوصا نوع خاصی از کتاب ها هستند که در مورد زندگی افراد موفق و مشهور در زمینه کاری شماست. حتما زندگی نامه آن ها را بخوانید. این یک جور «همنشینی مجازی» است.
2- محفل های خوب: ممکن است ما همیشه به آدم های مورد نظرمان دسترسی نداشته باشیم. اما می توانیم به صورت منظم در محافل و جمع هایی شرکت کنیم که با هدف ما همخوانی بیشتری دارد. به عنوان مثال اگر به شعر علاقه مندیم در شب شعر شرکت کنیم و اگر به کارآفرینی علاقه مند هستیم در رخدادهای استارت آپی. اگر بتوانیم در محیط کارمان نیز 3 تا 5 نفری که بیشترین تناسب با اهداف ما دارند را نیز انتخاب کنیم و با آن ها تعاملات مداوم و منظم داشته باشیم آنگاه این یادگیری اسمزی اتفاق می افتد.
3- همکاران خوب، سه نفر کلیدی محیط کاری خود را با دقت انتخاب کنیم. محیط حرفه ای ما شامل افراد زیادی است اما بعضی از آنها نقشی کلیدی تری دارند چراکه ما تعاملات بیشتری با آنها داریم. سه نفری که بیش از همه در محیط کار و فعالیت حرفه ای با ما ارتباط دارند بیشترین تاثیر را در یادگیری های اسمزی ما دارند. انتخاب و گماشتن دقیق این سه نفر تاثیری بسیار اساسی در حرفه ای شدن ما دارد.
نکته پایانی آنکه هر از گاه از خودمان بپرسیم اسفنج مان را در چه محیطی قرار داده ایم در محیطی که صحبت از ثروت اندوزی دیوانه وار است یا ثروت آفرینی شرافتمندانه؟ محیطی که صحبت از پارتی بازی و رانت خواری است یا تلاش صبورانه؟ محیطی که خوشبختی همگانی مطرح است یا خوشبختی فردى؟
مواظب اسفنج زندگی تان باشید. مکان اسفنج های شما سرنوشت شما را تغییر می دهد.۲۰:۳۶
۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۹
جاده "موفقیت" مستقیم نیست: پیچی دارد به نام "شکست" دور برگردانی به نام "سردرگمی" سرعت گیرهایی به "افکارمنفی" چراغ قرمزهایی به نام "دشمنان" اما اگر یدکی باشد به نام "اراده" و موتوری به نام"استقامت" و راننده ای به نام "امید" به جایی می رسید بنام "موفقیت" و"موفقیت"هرگز پایان نمی پذیرد...۱۹:۲۸
جالبه بدونید ڪه①←ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ
ﻣﻌﺪﻩ ﺭو ﺿﻌﯿﻒ میڪنه②←ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ
ﮐﺒﺪ ﺭو ﺿﻌﯿﻒ میڪنه③←ﻏﻢ ﻭ ﻏﺼﻪ
ﺷﺸﻬﺎ ﺭو ﺿﻌﯿﻒ میڪنه④←ﺍﺳﺘﺮﺱ
ﻗﻠﺐ ﻭ ﻣﻐﺰ ﺭو ﺿﻌﯿﻒ میڪنه⑤←ﺗﺮﺱ
ﺑﺎﻋﺚ ﺍﺯ ﮐﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ ﮐﻠﯿﻪ میشود.۱۹:۳۰
تکنیک 478 چیست؟ رمز آن در کاهش اضطراب به چه دلیل است؟ این تکنیک که توسط "دکتر ویل" از دانش‌آموختگان دانشگاه هاروارد ابداع شده است؛ در واقع یک تکنیک تنفسی ضد اضطراب است به این معنی که شما یاد می‌گیرید که در مواقعی که تنش ندارید با تمرین مکرر آن، خود را برای کاهش اضطراب و پرخاشگری در مواقعی که تنش دارید آماده کنید. روش اجرا بسیار ساده است؛ می‌بایست بر روی یک تخت و یا مبل راحتی دراز کشیده و در ابتدا به مدت 4 ثانیه نفس را فرو دهید و سپس بمدت 7 ثانیه نگه داشته و در نهایت بمدت 8 ثانیه اجازه دهید که هوا از ریه هایتان خارج شده و این مراحل را چندین بار تکرار نمایید. این تمرین، به مرور تنش های عضلانی و اضطراب شما را برطرف کرده و سبب می گردد که در تنشهای بین فردی، کنترل بیشتری بر رفتار خود داشته باشید و کمتر عصبی شوید.همچنین سبب محافظت از حملات قلبی در شما میگردد. اگر تنبلی نکنید و هر روز این تمرین را انجام دهید، تاثیرات معجزه آسای آن‌را خواهید دهید.۱۹:۳۱
۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۹
۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۹
تفاوت های شاخه فنی حرفه ای و کاردانششاخه فنی و حرفه ای با شاخه کاردانش شباهت زیادی دارد اما تفاوت هایی نیز دارد.از جمله این تفاوت ها می توان به این موارد اشاره کرد: شرایط ورود به شاخه فنی و حرفه ای از کاردانش دشوارتر است.
دروس شاخه فنی و حرفه ای مشکل تر از کار دانش است. دروس عملی و ساعات کارگاهی شاخه کار دانش بیشتر از فنی و حرفه ای است.
رشته های شاخه کار دانش متنوع تر از فنی و حرفه ای است. شرایط استخدام برای فارغ التحصیلان فنی و حرفه ای بهتر است.
ساعات حضور در مدرسه برای دانش آموزان فنی و حرفه ای بیشتر است.* دانش آموزان فنی و حرفه ای برخی از دروس را که دانش آموزان کار دانش از گذراندن آن معاف هستند را می گذرانند.
،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،
آینده شغلی این دو گروه :
1 – دانش آموزان (هنرجو) کاردانش
2- دانش اموزای (هنرجو) هنرستان های فنی حرفه ای
گروه اول که هنرجو (دانش اموز ) شاخه کاردانش هستند محتوای درسی و آموزشی این گروه بر اساس اماده کردن دانش اموزان بیشتر برای بازار کار بعد از فراغت از دوران دیپلم است
ولی در گروه دوم ان دسته از دانش اموزانی قرار دارند که با اولویت ادامه تحصیل در مقاطع بالا تر و دانشگاه رو به این رشته آوردند
ولی در هر صورت هر دو گروه از لحاظ ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر از دیپلم هیچ گونه محدودیتی نداردند
ولی به نحوی که در بالا به اختصار توضیح دادیم دانش اموزان گروه فنی حرفه ای با درس های محاسباتی و ریاضی بیشتری سرو کار دارند ولی گروه کاردانش با دروس فنی بیشتر
در هر صورت دانش آموزان گروه مکانیک کاردانش با بار فنی و تخصصی کارگاهی بیشتر به منظور ورود با بازار کار فارغ التحصیل میشوند
اما گروه فنی از لحاظ دروس کارگاهی و فنی قابل مقایسه با دانش اموزان شاخه کاردانش نیستند و هنر جو های کاردانش برتری دارند
و برعکس ان دانش اموزان کاردانش از لحاظ دروس محاسباتی و ریاضی در مقابل گروه فنی حرفه ای حرفی برای گفتن ندارند.
و در مقاطع تحصیلی بالاتر دانش آموزان هنرستان فنی موفق ترند تا کاردانش
۷:۴۸
۵ خرداد ۱۳۹۹
۱۵:۲۲
۱۵:۲۲
۱۵:۲۲
۱۵:۲۲
۱۵:۲۲
۲۲ خرداد ۱۳۹۹
ختم این هفته هر روز ۱۴ عددصلوات به نیت سلامتی و تعجیل در فرج آقا صاحب الزمان عج الله، هدیه به حضرت معصومه سلام الله۱۴:۱۰