بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا خُزّانَ عِلْمِ اللهِ
سلام و سلامتی بر شما همراهانِ مدینه فاضله
الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا خُزّانَ عِلْمِ اللهِ
سلام و سلامتی بر شما همراهانِ مدینه فاضله
۶:۲۵
دعای مطالعه:
اللّٰهُمَّ أَخْرِجْنِي مِنْ ظُلُماتِ الْوَهْمِ،
خدایا، مرا بیرون آور از تاریکیهای وهم،
وَأَكرِمْنِي بِنُورِ الْفَهْمِ
و به نور فهم گرامیام بدار،
اللّٰهُمَّ افْتَحْ عَلَيْنا أَبْوابَ رَحْمَتِكَ،
خدایا درهای رحمتت را به روی ما بگشا
وَانْشُرْ عَلَيْنا خَزائِنَ عُلُومِكَ،
و خزانههای علومت را بر ما باز کن،
بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
به مهربانیات ای مهربانترین مهربانان.
اللّٰهُمَّ أَخْرِجْنِي مِنْ ظُلُماتِ الْوَهْمِ،
خدایا، مرا بیرون آور از تاریکیهای وهم،
وَأَكرِمْنِي بِنُورِ الْفَهْمِ
و به نور فهم گرامیام بدار،
اللّٰهُمَّ افْتَحْ عَلَيْنا أَبْوابَ رَحْمَتِكَ،
خدایا درهای رحمتت را به روی ما بگشا
وَانْشُرْ عَلَيْنا خَزائِنَ عُلُومِكَ،
و خزانههای علومت را بر ما باز کن،
بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
به مهربانیات ای مهربانترین مهربانان.
۶:۲۵
درس اوّل:
در :
" /> خلوتِ شاگردی : ــــــــــــــــــــ
ترجمه تأویلیِ دعایِ :
روز شـــنـــبـه
۶:۲۵
باز هم یک نکتۀ ناب:
خداوند تعالی در آیۀ مبارکۀ ۵۸ از سورۀ شریفۀ بقره به کلمۀ «حطّه» اشاره فرموده:
وَإِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هَذِهِ الْقَرْيَةَ فَكُلُوا مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَدًا وَادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا وَقُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَكُمْ خَطَايَاكُمْ ۚ وَسَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ
ترجمۀ تأویلی آیه از استاد صالح غفّاری:
«به شما گفتيم: به اين سرزمينها كه ملك ابراهيم خليل است وارد شويد، نعمت خدا براي شما هر جا باشيد فراوان است، از درِ ورودي دين به حال سجده وارد شويد، بگوييد: خدايا، گناه ما را بريز، تا بر اثر این دعا، آلودگيهاي گناه را از لوح دل شما پاك كنيم و به نيكوكاران اجر بيشتري بدهيم.»
پاورقی استاد صالح غفّاری بر این آیۀ شریفه:
«منظور از ورود به باب دين به حال سجده، اين است كه بدانند
اساس دينداري، تسليم و اطاعت از خدا و اولياء خداست. انسان حق ندارد در دينداري، خودرأي و خودمختار باشد.
مردم در دينداري سه قسمند:
قسم اول، اولياء خدا كه دائم در اطاعتند و دستورات خدا را آن به آن از خدا ميگيرند و اجرا ميكنند.
قسم دوم، كساني كه دين و كتاب خدا را در اختيار دارند و بر طبق علم و استعداد خود آن دستورات را اجرا ميكنند كه مسلماً اهل نجاتند.
قسم سوم، كساني كه با دين خدا در جنگند و درست در جهت خلاف دين حركت ميكنند كه در مسير جهنّماند.»
همانطور که میبینید، استاد در ترجمۀ تأویلیاشان، کلمۀ «حطّه» را به ریزش گناهان ترجمه کردهاند، و ورود به حال سجده، در این باب را، به تسلیم بودن در برابر اولیای خدا.
اکنون روایت زیر را بخوانید:
امیرالمؤمنین علی علیه السّلام در تأویل این آیۀ شریفه فرمودهاند:
«برای بنیاسرائیل، باب حطّهای بود،
و ای امّت پیامبر!
برای شما نیز باب حطّهای قرار داده شده که همان اهل بیت پیامبرند.
به شما امر شده از افراد هدایتشدۀ اهل بیت، پیروی کنید؛ تا بدین وسیله، گناهان شما بخشیده شود...
باب حطّۀ شما از حطّۀ بنیاسرائیل برتر است؛
زیرا برای آنها از چوب بوده ولی ما اهل بیت؛ ناطق، صادق، مورد رضایت خداوند، هادی و فاضل هستیم.»
بنابراین تأویلِ «باب حطّه»، در قرآن کریم، قرآن ناطق است،
و به همین دلیل است که امام سجّاد علیه السّلام، در دعای روز شنبه، ریزش گناهان را که معنای «حطّه» است، مشروط به «تلاوت قرآن» نمودهاند!
زیرا همانطور که بالاتر ذکر شد، در معنای «تلاوت»، محقق شدن عملیِ علمِ انسان نسبت به مفاهیم قرآن و عترت، نهفته است!
و به همین دلیل، امام معصوم، تأویل «باب حطّه» میباشد!
زیرا بعد از تمسّک به ولایت ایشان، ایشان شروع میکنند، به ساخت و سازندگی در نفس ما، و آنجاست که تلاوت حقیقی بوسیلۀ افکار و نیّات ما و سپس بوسیلۀ جوارح ما در موجودیّت ما محقق میشود!
خداوند تعالی در آیۀ مبارکۀ ۵۸ از سورۀ شریفۀ بقره به کلمۀ «حطّه» اشاره فرموده:
وَإِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هَذِهِ الْقَرْيَةَ فَكُلُوا مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَدًا وَادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا وَقُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَكُمْ خَطَايَاكُمْ ۚ وَسَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ
ترجمۀ تأویلی آیه از استاد صالح غفّاری:
«به شما گفتيم: به اين سرزمينها كه ملك ابراهيم خليل است وارد شويد، نعمت خدا براي شما هر جا باشيد فراوان است، از درِ ورودي دين به حال سجده وارد شويد، بگوييد: خدايا، گناه ما را بريز، تا بر اثر این دعا، آلودگيهاي گناه را از لوح دل شما پاك كنيم و به نيكوكاران اجر بيشتري بدهيم.»
پاورقی استاد صالح غفّاری بر این آیۀ شریفه:
«منظور از ورود به باب دين به حال سجده، اين است كه بدانند
اساس دينداري، تسليم و اطاعت از خدا و اولياء خداست. انسان حق ندارد در دينداري، خودرأي و خودمختار باشد.
مردم در دينداري سه قسمند:
قسم اول، اولياء خدا كه دائم در اطاعتند و دستورات خدا را آن به آن از خدا ميگيرند و اجرا ميكنند.
قسم دوم، كساني كه دين و كتاب خدا را در اختيار دارند و بر طبق علم و استعداد خود آن دستورات را اجرا ميكنند كه مسلماً اهل نجاتند.
قسم سوم، كساني كه با دين خدا در جنگند و درست در جهت خلاف دين حركت ميكنند كه در مسير جهنّماند.»
همانطور که میبینید، استاد در ترجمۀ تأویلیاشان، کلمۀ «حطّه» را به ریزش گناهان ترجمه کردهاند، و ورود به حال سجده، در این باب را، به تسلیم بودن در برابر اولیای خدا.
اکنون روایت زیر را بخوانید:
امیرالمؤمنین علی علیه السّلام در تأویل این آیۀ شریفه فرمودهاند:
«برای بنیاسرائیل، باب حطّهای بود،
و ای امّت پیامبر!
برای شما نیز باب حطّهای قرار داده شده که همان اهل بیت پیامبرند.
به شما امر شده از افراد هدایتشدۀ اهل بیت، پیروی کنید؛ تا بدین وسیله، گناهان شما بخشیده شود...
باب حطّۀ شما از حطّۀ بنیاسرائیل برتر است؛
زیرا برای آنها از چوب بوده ولی ما اهل بیت؛ ناطق، صادق، مورد رضایت خداوند، هادی و فاضل هستیم.»
بنابراین تأویلِ «باب حطّه»، در قرآن کریم، قرآن ناطق است،
و به همین دلیل است که امام سجّاد علیه السّلام، در دعای روز شنبه، ریزش گناهان را که معنای «حطّه» است، مشروط به «تلاوت قرآن» نمودهاند!
زیرا همانطور که بالاتر ذکر شد، در معنای «تلاوت»، محقق شدن عملیِ علمِ انسان نسبت به مفاهیم قرآن و عترت، نهفته است!
و به همین دلیل، امام معصوم، تأویل «باب حطّه» میباشد!
زیرا بعد از تمسّک به ولایت ایشان، ایشان شروع میکنند، به ساخت و سازندگی در نفس ما، و آنجاست که تلاوت حقیقی بوسیلۀ افکار و نیّات ما و سپس بوسیلۀ جوارح ما در موجودیّت ما محقق میشود!
۶:۵۱
باز هم یک نکتۀ مهم:
خداوند تعالی در آیّه ۵۹ از سوره مبارکۀ بقره، یعنی بلافاصله بعد از آیهای که در آن به باب حطّه اشاره شده است، میفرماید:
فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا قَوْلاً غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَنْزَلْنَا عَلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا رِجْزًا مِنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ
«گناهكاران دستور خدا را به مسخره تغيير دادند، بجاي (حطّه) كه مغفرت است، (حنطه) كه گندم است بر زبان جاري كردند، ما در برابر اين جسارت، عذاب آسماني نازل كرديم.»
توجّه کنید:
حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم، در حدیثی فرمودهاند که:
«به زودي شما، راه و روشي را كه بني اسرائيل پيش گرفتند، پيش خواهيد گرفت، حتّي اگر بني اسرائيل به سوراخ مارمولكي رفته باشند، شما هم خواهيد رفت.»
(ترجمة الميزان، جلد:۱۰، صفحه:۱۵۹، ذیل آیۀ ۵۹ بقره)
همانطور که میبینید، تأویل بنیاسرائیل، در این آیات شریفه، امّت پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم میباشند!
و تأویل باب حطّه، اهل بیت علیهم السلام هستند.
و متأسفانه این آیه شریفه، در حالی که در ظاهر از سرپیچی بنی اسرائیل سخن میگوید،
امّا در باطن و در تأویل،
در ارتباط با عدم تسلیم و عدم عبودیّت امّت پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم میباشد!
و برای ما، در این عصر و زمان، این پیام مهم را دارد که اگر کسی از تمسّک و تسلیم بودن در مکتب اهل بیت اطهار علیهم السلام، منصرف شود، قهراً به نتایجی میرسد که جز عذاب و خسران چیزی نیست.
اللهم اجعل کتابک لنا نوراً
خدایا کتاب صامت و کتاب ناطقت را برای ما به نور علم و معارفی که منجر به عمل میشود، منجرساز...
آمین یا رب العالمین
خداوند تعالی در آیّه ۵۹ از سوره مبارکۀ بقره، یعنی بلافاصله بعد از آیهای که در آن به باب حطّه اشاره شده است، میفرماید:
فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا قَوْلاً غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَنْزَلْنَا عَلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا رِجْزًا مِنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ
«گناهكاران دستور خدا را به مسخره تغيير دادند، بجاي (حطّه) كه مغفرت است، (حنطه) كه گندم است بر زبان جاري كردند، ما در برابر اين جسارت، عذاب آسماني نازل كرديم.»
توجّه کنید:
حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم، در حدیثی فرمودهاند که:
«به زودي شما، راه و روشي را كه بني اسرائيل پيش گرفتند، پيش خواهيد گرفت، حتّي اگر بني اسرائيل به سوراخ مارمولكي رفته باشند، شما هم خواهيد رفت.»
(ترجمة الميزان، جلد:۱۰، صفحه:۱۵۹، ذیل آیۀ ۵۹ بقره)
همانطور که میبینید، تأویل بنیاسرائیل، در این آیات شریفه، امّت پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم میباشند!
و تأویل باب حطّه، اهل بیت علیهم السلام هستند.
و متأسفانه این آیه شریفه، در حالی که در ظاهر از سرپیچی بنی اسرائیل سخن میگوید،
امّا در باطن و در تأویل،
در ارتباط با عدم تسلیم و عدم عبودیّت امّت پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم میباشد!
و برای ما، در این عصر و زمان، این پیام مهم را دارد که اگر کسی از تمسّک و تسلیم بودن در مکتب اهل بیت اطهار علیهم السلام، منصرف شود، قهراً به نتایجی میرسد که جز عذاب و خسران چیزی نیست.
اللهم اجعل کتابک لنا نوراً
خدایا کتاب صامت و کتاب ناطقت را برای ما به نور علم و معارفی که منجر به عمل میشود، منجرساز...
آمین یا رب العالمین
۶:۵۵
ان شاءالله ادامه شرح این مبحث را در روزهای آینده مطالعه خواهیم کرد.
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ
پروردگار تو صاحب عزّت و كرامت است، از وصف آنها بالاتر است.
وَسَلاَمٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ
درود و سلام بر پيامبران.
وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
و ستايش با کلمه حمد مخصوص خدا پروردگار عالميان است.
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ
پروردگار تو صاحب عزّت و كرامت است، از وصف آنها بالاتر است.
وَسَلاَمٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ
درود و سلام بر پيامبران.
وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
و ستايش با کلمه حمد مخصوص خدا پروردگار عالميان است.
۶:۵۹
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا خُزّانَ عِلْمِ اللهِ
سلام و سلامتی بر شما همراهانِ مدینه فاضله
الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا خُزّانَ عِلْمِ اللهِ
سلام و سلامتی بر شما همراهانِ مدینه فاضله
۶:۳۶
دعای مطالعه:
اللّٰهُمَّ أَخْرِجْنِي مِنْ ظُلُماتِ الْوَهْمِ،
خدایا، مرا بیرون آور از تاریکیهای وهم،
وَأَكرِمْنِي بِنُورِ الْفَهْمِ
و به نور فهم گرامیام بدار،
اللّٰهُمَّ افْتَحْ عَلَيْنا أَبْوابَ رَحْمَتِكَ،
خدایا درهای رحمتت را به روی ما بگشا
وَانْشُرْ عَلَيْنا خَزائِنَ عُلُومِكَ،
و خزانههای علومت را بر ما باز کن،
بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
به مهربانیات ای مهربانترین مهربانان.
اللّٰهُمَّ أَخْرِجْنِي مِنْ ظُلُماتِ الْوَهْمِ،
خدایا، مرا بیرون آور از تاریکیهای وهم،
وَأَكرِمْنِي بِنُورِ الْفَهْمِ
و به نور فهم گرامیام بدار،
اللّٰهُمَّ افْتَحْ عَلَيْنا أَبْوابَ رَحْمَتِكَ،
خدایا درهای رحمتت را به روی ما بگشا
وَانْشُرْ عَلَيْنا خَزائِنَ عُلُومِكَ،
و خزانههای علومت را بر ما باز کن،
بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
به مهربانیات ای مهربانترین مهربانان.
۶:۳۶
درس اوّل:
در :
" /> خلوتِ شاگردی : ــــــــــــــــــــ
ترجمه تأویلیِ دعایِ :
روز شـــنـــبـه
۶:۴۳
فراز نوزدهم
۱۹- وَتَمْنَحَنِى السَّلَامَةَ فِى دِينِى وَنَفْسِى،
و در دین و جانم به من سلامت بخشی،
در این فراز از دعای روز شنبه، نکته بسیار مهم و آموزندهای که امام سجاد علیه السلام میخواهند به ما متذکّر شوند، این است که:
انسان باید در ابتدای هفته، که مظهریست از ابتدای راه حرکت، به دنبال تحقق چه امری باشد؟!
«سلامت دین» که همان «سلامت نفس» است!
و امّا «سلامت دین»، یعنی شناخت و آگاهی کامل و درست نسبت به حقیقت دین، اعم از هدف دین و تمام تعالیم و توصیه های عالمانه و حکیمانه اش به انسان!
البته شناخت و آگاهی ای که کاملاً منطبق با علم خداوند تعالی، باشد، نه برخواسته از فهم ناقص بشری و خرافات و افسانههایی به نام دین!
و نکتۀ مهم در این فرمایش امام سجّاد علیه السّلام این است که ایشان، نفس را با واو عطف به دین، معطوف نموده اند تا به ما بگویند که «سلامت نفس»، مشروط به شناخت درست و کامل از دین خدا است.
در واقع صانع و سازندۀ صنعت نفس انسان، برای رسیدن به بالاترین سطح کارآیی این صنعت، برنامه و راهکار لازم در خصوص این سیستم عظیم و پیچیده، یعنی نفس انسان را، از طریق انبیای الهی، در اختیار بشر قرار داده،
و البته ورژن و نسخۀ نهایی این دستورالعمل جامع را در دین رسول خاتم و قرآن و عترت، در اختیار بشریّت قرار داده است.
۱۹- وَتَمْنَحَنِى السَّلَامَةَ فِى دِينِى وَنَفْسِى،
و در دین و جانم به من سلامت بخشی،
در این فراز از دعای روز شنبه، نکته بسیار مهم و آموزندهای که امام سجاد علیه السلام میخواهند به ما متذکّر شوند، این است که:
انسان باید در ابتدای هفته، که مظهریست از ابتدای راه حرکت، به دنبال تحقق چه امری باشد؟!
«سلامت دین» که همان «سلامت نفس» است!
و امّا «سلامت دین»، یعنی شناخت و آگاهی کامل و درست نسبت به حقیقت دین، اعم از هدف دین و تمام تعالیم و توصیه های عالمانه و حکیمانه اش به انسان!
البته شناخت و آگاهی ای که کاملاً منطبق با علم خداوند تعالی، باشد، نه برخواسته از فهم ناقص بشری و خرافات و افسانههایی به نام دین!
و نکتۀ مهم در این فرمایش امام سجّاد علیه السّلام این است که ایشان، نفس را با واو عطف به دین، معطوف نموده اند تا به ما بگویند که «سلامت نفس»، مشروط به شناخت درست و کامل از دین خدا است.
در واقع صانع و سازندۀ صنعت نفس انسان، برای رسیدن به بالاترین سطح کارآیی این صنعت، برنامه و راهکار لازم در خصوص این سیستم عظیم و پیچیده، یعنی نفس انسان را، از طریق انبیای الهی، در اختیار بشر قرار داده،
و البته ورژن و نسخۀ نهایی این دستورالعمل جامع را در دین رسول خاتم و قرآن و عترت، در اختیار بشریّت قرار داده است.
۷:۲۸
فراز بیستم
۲٠- وَلَا تُوحِشَ بِى أَهْلَ أُنْسِى،
و کسانی که به آنها انس گرفتهام از من وحشتزده نکنی،
آن معنای حقیقی و اصیلی که در دل این فراز مستتر است را نمیتوان در ظاهرِ عباراتش مشاهده کرد.
با توجّه به آمدن این فراز، در ادامۀ فراز قبل که امام سجّاد علیه السّلام، سلامت دین و نفس را مورد تأکید قرار دادند، آن حقیقتی که این فراز بیانگر آن میباشد،
این است که نتیجۀ قهری و قطعیِ عدم سلامت دین و نفس، کثرت و دوری انسانها از هم میباشد،
در حالیکه نتیجۀ سلامت دین و دنیا، رسیدن به توحید و یکی شدن واحدها است.
کلمۀ «وحش» که ریشۀ فعلِ «توحشُ» در این فراز است، به معنای دور شدن از دیگری و فرار از تمدّن و گریختن به دوری و تنهایی زیستن است، و به همین دلیل به حیواناتی که در جنگل و به دور از اجتماع انسانها، زندگی میکنند، میگویند، حیوانات وحشی، ولی این کلمه مثلاً برای سگ و گربه ای که بین انسانها است، به کار نمیرود!
ترس و وحشت، هم از آنجا که باعث گریختن و دور شدن از عامل ترس میشود، از همین ریشه آمده است!
در داستان آدم و حوّا بعد از هبوطشان، آمده که برای مدّت حدود دویست سال، همدیگر را گم کردند!
معنای اصلی و حقیقی و تأویلِ هبوط، از آسمان بر روی زمین افتادن نیست، بلکه به معنای خروج از وضعیّت وجودیای است که آدم و حوّا، ابتدا در آن وضعیّت بودند،
یعنی زیر چتر ولایت خمسۀ طیبه، و یا همان وضعیّت بهشتی، که در این حال، تمام نیازهای ایشان، با ارادۀ اولیای معصومشان رفع میشد،
و بعد از تکبّر و غرور، در مقابل این معلّمین معصوم، در حقیقت خودشان با همان تکبّر و غرور درونشان، وضعیّت وجودیاشان را عوض کردند،
وضعیّتی که با نام دنیا معرّفی شده، یعنی وضعیّتی که دین و نفس انسان، از سلم و سلامت خارج میشود،
و در این حالات، انسانها هر چند که ممکن است جسماً کنار یکدیگر باشند، ولیکن از نظر علم و آگاهی و لذا قضاوتها و نگرشها و تصمیمات و ارزشها، آنقدر از هم دورند که در اعماق وجودشان احساس تنهایی میکنند.
در این فراز، امام سجّاد علیه السّلام به ما میآموزند که باید به درگاه خداوند تعالی متمسّک شویم تا
اولاً دین و نفس ما را به سلامت کاملش برساند،
و ثانیاً باید بخواهیم که بعد از محقق شدن سلامت نفس، ما را با کسانی که با آنها اُنس داریم، به توحید برساند!
و امّا، کسانی که ما با آنها اُنس داریم، چه کسانی هستند؟
وقتی انسان در مسیری حرکت میکند که مسیر تعالی او و رسیدنش به سلامت در دین و نفس میباشد، قهراً دیگر نمیتواند در کنار کسانی که در این خط و مسیر نیستند، احساس آرامش کند و هرگز با چنین افرادی مأنوس نمیشود!
در واقع، کُنَد همجنس، با همجنس پرواز!!!
و دقیقاً به همین دلیل است که خداوند در مورد زندگی آخرتی و بهشتی، فرموده است که در آن وضعیّت، تنها عاملی که سبب پیوند و قرابت انسانها میشود، عامل ایمان و علم و معارف ایشان است، و تمام روابط خونی، سببی و نسبی لغو میشوند! زیرا چه بسا دو خواهر همخون که هیچ وجه اشتراکی در باورها و ایمانشان با هم ندارند! و بالعکس...!
۲٠- وَلَا تُوحِشَ بِى أَهْلَ أُنْسِى،
و کسانی که به آنها انس گرفتهام از من وحشتزده نکنی،
آن معنای حقیقی و اصیلی که در دل این فراز مستتر است را نمیتوان در ظاهرِ عباراتش مشاهده کرد.
با توجّه به آمدن این فراز، در ادامۀ فراز قبل که امام سجّاد علیه السّلام، سلامت دین و نفس را مورد تأکید قرار دادند، آن حقیقتی که این فراز بیانگر آن میباشد،
این است که نتیجۀ قهری و قطعیِ عدم سلامت دین و نفس، کثرت و دوری انسانها از هم میباشد،
در حالیکه نتیجۀ سلامت دین و دنیا، رسیدن به توحید و یکی شدن واحدها است.
کلمۀ «وحش» که ریشۀ فعلِ «توحشُ» در این فراز است، به معنای دور شدن از دیگری و فرار از تمدّن و گریختن به دوری و تنهایی زیستن است، و به همین دلیل به حیواناتی که در جنگل و به دور از اجتماع انسانها، زندگی میکنند، میگویند، حیوانات وحشی، ولی این کلمه مثلاً برای سگ و گربه ای که بین انسانها است، به کار نمیرود!
ترس و وحشت، هم از آنجا که باعث گریختن و دور شدن از عامل ترس میشود، از همین ریشه آمده است!
در داستان آدم و حوّا بعد از هبوطشان، آمده که برای مدّت حدود دویست سال، همدیگر را گم کردند!
معنای اصلی و حقیقی و تأویلِ هبوط، از آسمان بر روی زمین افتادن نیست، بلکه به معنای خروج از وضعیّت وجودیای است که آدم و حوّا، ابتدا در آن وضعیّت بودند،
یعنی زیر چتر ولایت خمسۀ طیبه، و یا همان وضعیّت بهشتی، که در این حال، تمام نیازهای ایشان، با ارادۀ اولیای معصومشان رفع میشد،
و بعد از تکبّر و غرور، در مقابل این معلّمین معصوم، در حقیقت خودشان با همان تکبّر و غرور درونشان، وضعیّت وجودیاشان را عوض کردند،
وضعیّتی که با نام دنیا معرّفی شده، یعنی وضعیّتی که دین و نفس انسان، از سلم و سلامت خارج میشود،
و در این حالات، انسانها هر چند که ممکن است جسماً کنار یکدیگر باشند، ولیکن از نظر علم و آگاهی و لذا قضاوتها و نگرشها و تصمیمات و ارزشها، آنقدر از هم دورند که در اعماق وجودشان احساس تنهایی میکنند.
در این فراز، امام سجّاد علیه السّلام به ما میآموزند که باید به درگاه خداوند تعالی متمسّک شویم تا
اولاً دین و نفس ما را به سلامت کاملش برساند،
و ثانیاً باید بخواهیم که بعد از محقق شدن سلامت نفس، ما را با کسانی که با آنها اُنس داریم، به توحید برساند!
و امّا، کسانی که ما با آنها اُنس داریم، چه کسانی هستند؟
وقتی انسان در مسیری حرکت میکند که مسیر تعالی او و رسیدنش به سلامت در دین و نفس میباشد، قهراً دیگر نمیتواند در کنار کسانی که در این خط و مسیر نیستند، احساس آرامش کند و هرگز با چنین افرادی مأنوس نمیشود!
در واقع، کُنَد همجنس، با همجنس پرواز!!!
و دقیقاً به همین دلیل است که خداوند در مورد زندگی آخرتی و بهشتی، فرموده است که در آن وضعیّت، تنها عاملی که سبب پیوند و قرابت انسانها میشود، عامل ایمان و علم و معارف ایشان است، و تمام روابط خونی، سببی و نسبی لغو میشوند! زیرا چه بسا دو خواهر همخون که هیچ وجه اشتراکی در باورها و ایمانشان با هم ندارند! و بالعکس...!
۷:۳۱
ان شاءالله ادامه شرح این مبحث را در روزهای آینده مطالعه خواهیم کرد.
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ
پروردگار تو صاحب عزّت و كرامت است، از وصف آنها بالاتر است.
وَسَلاَمٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ
درود و سلام بر پيامبران.
وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
و ستايش با کلمه حمد مخصوص خدا پروردگار عالميان است.
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ
پروردگار تو صاحب عزّت و كرامت است، از وصف آنها بالاتر است.
وَسَلاَمٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ
درود و سلام بر پيامبران.
وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
و ستايش با کلمه حمد مخصوص خدا پروردگار عالميان است.
۷:۳۱
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا خُزّانَ عِلْمِ اللهِ
سلام و سلامتی بر شما همراهانِ مدینه فاضله
الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا خُزّانَ عِلْمِ اللهِ
سلام و سلامتی بر شما همراهانِ مدینه فاضله
۶:۰۸
دعای مطالعه:
اللّٰهُمَّ أَخْرِجْنِي مِنْ ظُلُماتِ الْوَهْمِ،
خدایا، مرا بیرون آور از تاریکیهای وهم،
وَأَكرِمْنِي بِنُورِ الْفَهْمِ
و به نور فهم گرامیام بدار،
اللّٰهُمَّ افْتَحْ عَلَيْنا أَبْوابَ رَحْمَتِكَ،
خدایا درهای رحمتت را به روی ما بگشا
وَانْشُرْ عَلَيْنا خَزائِنَ عُلُومِكَ،
و خزانههای علومت را بر ما باز کن،
بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
به مهربانیات ای مهربانترین مهربانان.
اللّٰهُمَّ أَخْرِجْنِي مِنْ ظُلُماتِ الْوَهْمِ،
خدایا، مرا بیرون آور از تاریکیهای وهم،
وَأَكرِمْنِي بِنُورِ الْفَهْمِ
و به نور فهم گرامیام بدار،
اللّٰهُمَّ افْتَحْ عَلَيْنا أَبْوابَ رَحْمَتِكَ،
خدایا درهای رحمتت را به روی ما بگشا
وَانْشُرْ عَلَيْنا خَزائِنَ عُلُومِكَ،
و خزانههای علومت را بر ما باز کن،
بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
به مهربانیات ای مهربانترین مهربانان.
۶:۰۸
درس اوّل:
در :
" /> خلوتِ شاگردی : ــــــــــــــــــــ
ترجمه تأویلیِ دعایِ :
روز شـــنـــبـه
۶:۰۹
فراز بیستم و یکم
۲۱- وَتُتِمَّ إِحْسَانَكَ فِيَما بَقِىَ مِنْ عُمْرِى كَمَا أَحْسَنْتَ فِيَما مَضَىٰ مِنْهُ،
و در باقیماندۀ عمرم احسانت را بر من تمام کنی، چنانکه در گذشتۀ عمرم بر من احسان نمودی،
در این فراز، گویی امام سجّاد علیه السّلام، میخواهند به ما بشارت بسیار بزرگ و مهمی بدهند،
و آن اینکه خداوند تعالی، اهل احسان است، و همانطور که از ابتدا تا کنون، ما را مشمول احسانش نموده، از این پس هم ان شاءالله با ما همینطور رفتار خواهد کرد!
نکتۀ مهم در اینجا، فهم معنای احسان است.
«احسان»، یعنی ابتدا کردن به نیکی!
خوب دقّت کنید، ابتدا کردن به نیکی، یعنی احسان، آن نیکی و خوبیای نیست، که به جزا و پاداش خوبیای که به ما شده، انجامش میدهیم،
بلکه بدون سابقۀ نیکی کردنِ طرف مقابل، وقتی کسی خودش ابتدائاً شروع کند به نیکی کردن به آن طرف مقابل، به عمل او میگویند احسان.
و نکتۀ جالب و امیدبخش در این فراز از دعای روز شنبه این است که خداوند، دائم در حال احسان به ما است،
زیرا انسان هرگز نمیتواند خودش، به توانایی خودش عمل نیکی در حقّ خدا انجام دهد، زیرا در تمام توفیقاتش مدیون افاضات الهی است،
چنانکه اگر خداوند تعالی، آنی، توجّه و موهبت نمودن به انسان را رها کند، انسان هلاک و نیست و نابود خواهد شد!
و امّا در عین حال که خداوند تعالی، «قدیم الاحسان» است، از روی همان احسان و لطف و توجّهش، انسان را در مسیر حرکت تکاملیاش، با نتایج قهری اعمالش روبرو میکند، تا او را به معرفت و آگاهی نسبت به حقّ و باطل برساند!
و نکتۀ دیگر اینکه، با قرار دادن این محتوای خبری در یک قالب دعایی، امام سجّاد علیه السّلام، دارند ما را متوجّه رمز و راز بزرگی میکنند، و آن اینکه
انسان برای بدست آوردن احسان خداوند تعالی، بیش از آن سطحی که به عموم خلائقش عطا میکند، میتواند، از طریقِ دعا، با خداوند متعال مرتبط شده، و به سطوحی بسیار عالیتر از عنایات عمومی خداوند تعالی، دست یابد!
این در واقع همان تفاوت رحمانیّت و رحیمیّت خداوند تعالی میباشد!
رحمانیّت، برای عموم انسانها، اعم از مؤمن و کافر است، مثل نعمت حیات و سلامتی جسمی، و ارزاق مادّی،
ولیکن رحیمیّت متعلّق به کسانی است که از طریق دعا و توسّل به خداوند تعالی، مشمول سلامت در دین و دنیا، و ارزاق معنوی هم میشوند،
و در حقیقت نعمت معرفت کامل و درست نسبت به دین، و انس با اولیاء اطهار خداوند علیهم السلام و رسیدن به وحدت با ایشان، (در مقابل کثرت و دوری) از مظاهر رحیمیّت خداوند تعالی میباشد!
۲۱- وَتُتِمَّ إِحْسَانَكَ فِيَما بَقِىَ مِنْ عُمْرِى كَمَا أَحْسَنْتَ فِيَما مَضَىٰ مِنْهُ،
و در باقیماندۀ عمرم احسانت را بر من تمام کنی، چنانکه در گذشتۀ عمرم بر من احسان نمودی،
در این فراز، گویی امام سجّاد علیه السّلام، میخواهند به ما بشارت بسیار بزرگ و مهمی بدهند،
و آن اینکه خداوند تعالی، اهل احسان است، و همانطور که از ابتدا تا کنون، ما را مشمول احسانش نموده، از این پس هم ان شاءالله با ما همینطور رفتار خواهد کرد!
نکتۀ مهم در اینجا، فهم معنای احسان است.
«احسان»، یعنی ابتدا کردن به نیکی!
خوب دقّت کنید، ابتدا کردن به نیکی، یعنی احسان، آن نیکی و خوبیای نیست، که به جزا و پاداش خوبیای که به ما شده، انجامش میدهیم،
بلکه بدون سابقۀ نیکی کردنِ طرف مقابل، وقتی کسی خودش ابتدائاً شروع کند به نیکی کردن به آن طرف مقابل، به عمل او میگویند احسان.
و نکتۀ جالب و امیدبخش در این فراز از دعای روز شنبه این است که خداوند، دائم در حال احسان به ما است،
زیرا انسان هرگز نمیتواند خودش، به توانایی خودش عمل نیکی در حقّ خدا انجام دهد، زیرا در تمام توفیقاتش مدیون افاضات الهی است،
چنانکه اگر خداوند تعالی، آنی، توجّه و موهبت نمودن به انسان را رها کند، انسان هلاک و نیست و نابود خواهد شد!
و امّا در عین حال که خداوند تعالی، «قدیم الاحسان» است، از روی همان احسان و لطف و توجّهش، انسان را در مسیر حرکت تکاملیاش، با نتایج قهری اعمالش روبرو میکند، تا او را به معرفت و آگاهی نسبت به حقّ و باطل برساند!
و نکتۀ دیگر اینکه، با قرار دادن این محتوای خبری در یک قالب دعایی، امام سجّاد علیه السّلام، دارند ما را متوجّه رمز و راز بزرگی میکنند، و آن اینکه
انسان برای بدست آوردن احسان خداوند تعالی، بیش از آن سطحی که به عموم خلائقش عطا میکند، میتواند، از طریقِ دعا، با خداوند متعال مرتبط شده، و به سطوحی بسیار عالیتر از عنایات عمومی خداوند تعالی، دست یابد!
این در واقع همان تفاوت رحمانیّت و رحیمیّت خداوند تعالی میباشد!
رحمانیّت، برای عموم انسانها، اعم از مؤمن و کافر است، مثل نعمت حیات و سلامتی جسمی، و ارزاق مادّی،
ولیکن رحیمیّت متعلّق به کسانی است که از طریق دعا و توسّل به خداوند تعالی، مشمول سلامت در دین و دنیا، و ارزاق معنوی هم میشوند،
و در حقیقت نعمت معرفت کامل و درست نسبت به دین، و انس با اولیاء اطهار خداوند علیهم السلام و رسیدن به وحدت با ایشان، (در مقابل کثرت و دوری) از مظاهر رحیمیّت خداوند تعالی میباشد!
۶:۱۹
فراز بیست و دوم
۲۲- يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
ای مهربانترین مهربانان.
در این عبارت پر تکرار، که غالباً در انتهای اکثر دعاها میگوییم، نکته و معنای تأویلی بسیار زیبا و ظریفی نهفته است:
«راحم» یعنی کسی که «رحمتش شامل حال انسان میشود.»
و تأویلِ «رحمت» در بیان معصومین علیهم السّلام، آن کسی است که واسطۀ رساندنِ تمام رحمتِ الهی بر خلق است!
و میدانیم که چنین کسی، جز امام زمان هر دوره، نمیباشد!
«پس تأویل رحمت، یعنی امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشّریف !»
بنابر این، عبارتِ «یا ارحم الراحمین» یعنی تو ای خدا که بیشترین میزان رحمت، و بالاترین حدِّ رحمت را میتوانی به ما مرحمت کنی، بالاترین حدِّ رحمت که همان ولایت و حکومت امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشّریف است. پس ما از تو، تحققِ فَرَجمان را میخواهیم، فرجی که جز با ظهور حقیقت انسان کامل در جان و نفس ما محقق نمیشود!!!
لذا با این نکته تأویلی که در بطن این عبارت است، گویی که این عبارت دعائی، «دعای فرج» میباشد!
وَالسَّلام عَلی مَنِ اتَبِعَ الهُدَی
اَللَّهُمَ عَجِّل فی فَرَجِنا بِظُهُورِ مَوَالینَا
۲۲- يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
ای مهربانترین مهربانان.
در این عبارت پر تکرار، که غالباً در انتهای اکثر دعاها میگوییم، نکته و معنای تأویلی بسیار زیبا و ظریفی نهفته است:
«راحم» یعنی کسی که «رحمتش شامل حال انسان میشود.»
و تأویلِ «رحمت» در بیان معصومین علیهم السّلام، آن کسی است که واسطۀ رساندنِ تمام رحمتِ الهی بر خلق است!
و میدانیم که چنین کسی، جز امام زمان هر دوره، نمیباشد!
«پس تأویل رحمت، یعنی امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشّریف !»
بنابر این، عبارتِ «یا ارحم الراحمین» یعنی تو ای خدا که بیشترین میزان رحمت، و بالاترین حدِّ رحمت را میتوانی به ما مرحمت کنی، بالاترین حدِّ رحمت که همان ولایت و حکومت امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشّریف است. پس ما از تو، تحققِ فَرَجمان را میخواهیم، فرجی که جز با ظهور حقیقت انسان کامل در جان و نفس ما محقق نمیشود!!!
لذا با این نکته تأویلی که در بطن این عبارت است، گویی که این عبارت دعائی، «دعای فرج» میباشد!
وَالسَّلام عَلی مَنِ اتَبِعَ الهُدَی
اَللَّهُمَ عَجِّل فی فَرَجِنا بِظُهُورِ مَوَالینَا
۶:۲۲
الحمد الله رب العالمین، به سقایت مولا جانمان، که جان عالم به فدایشان ارسال ترجمه تأویلی دعای روز شنبه به پایان رسید
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ
پروردگار تو صاحب عزّت و كرامت است، از وصف آنها بالاتر است.
وَسَلاَمٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ
درود و سلام بر پيامبران.
وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
و ستايش با کلمه حمد مخصوص خدا پروردگار عالميان است.
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ
پروردگار تو صاحب عزّت و كرامت است، از وصف آنها بالاتر است.
وَسَلاَمٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ
درود و سلام بر پيامبران.
وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
و ستايش با کلمه حمد مخصوص خدا پروردگار عالميان است.
۶:۳۰
بازارسال شده از سفیر نور
-1667621120_1244174440.oga
۱۳:۳۲-۱۵.۹۶ مگابایت
۵:۵۸
بازارسال شده از ظهور نور
اطلاعیه کانال ظهور نور
دعوتنامهای از بهشت!
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا بَحْرَ الْعُلُومِ وَ كَنَفَ [كَهْفَ] الْفُقَرَاءِ
سلام و رحمت الهی برمنتظران روز برپایی دین الهی
❅❅┅┄ سلام علی آل یاسین
أَشْهَدُ أَنَّكَ حُجَّةُ اللّٰهِ، أَنْتُمُ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ؛ وَأَنَّ رَجْعَتَكُمْ حَقٌّ لَارَيْبَ فِيها يَوْمَ لا یَنْفَعُ نَفْساً ایمانُها لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ اَوْ کَسَبَتْ فی ایمانِها خَیْراً
به اذن الله و به اذن ائمه المعصومین علیهم السلام زانوی ادب در مقابل مکتب قرآن و عترت خم می کنیم، تا ان شاءالله آنچه در روز برپایی دینالله برات نجاتمان خواهد بود، بر قلبمان حک کنند.
لینک کانال ظهور نور
در تلگرامhttps://t.me/+YILkv2yGQd82OWVk در بله https://ble.ir/zohoornore2024در ایتاhttps://eitaa.com/zohoornore2024
هدف کانال ظهور نور :
«شناخت مقام و شأن و جایگاه حقیقی و تأویلی #حضرت_ابا_صالح_المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف و #قیام_ایشان_در_عالَم، از طریق تعمق و تفکر در آیات آخر الزمانی حضرت قرآن کریم و فرمایشات حضرات معصومین علیه السلام با رویکرد تأویلی»
برنامهٔ کانال :
ارائهٔ تدریجی فایلهای صوتی جلسات درسهای «شرح تأویلی ادعیه مرتبط و منسوب به مولانا ابا صالح المهدی و کتاب های مرتبط با #قیام_قائم_آل_محمد عجل الله تعالی و فرجه الشریف و ...»
توضیح: این درسها با الهام از دروس تأویلی استاد «محمدعلی صالح غفاری» و بر اساس فرمایشات تأویلی معصومین علیهم السلام ارائه گردیده است.
امید است این جهد ما مورد رضایت و تأییدات خداوند متعال و خلفای اطهارش علیهم السلام قرار گیرد. و برات نجات و عامل روسفیدی ما در دوران حکومت دین خدا باشد!
•✾✾•
ان شاءالله آغاز شاگردی مخلصانه : یکشنبه ۱۴۰۲/۱۲/۰۶ و یا ۲۰۲۴/۰۲/۲۵ مصادف با نیمه شعبان
الحمدلله الذی هدانا لهذا و ما کنا لنهتدی لولا ان هدانا الله.
اللهم عجل فی فرجنا بظهور موالینا علیهم الصلوه والسلام.
دعوتنامهای از بهشت!
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا بَحْرَ الْعُلُومِ وَ كَنَفَ [كَهْفَ] الْفُقَرَاءِ
سلام و رحمت الهی برمنتظران روز برپایی دین الهی
❅❅┅┄ سلام علی آل یاسین
أَشْهَدُ أَنَّكَ حُجَّةُ اللّٰهِ، أَنْتُمُ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ؛ وَأَنَّ رَجْعَتَكُمْ حَقٌّ لَارَيْبَ فِيها يَوْمَ لا یَنْفَعُ نَفْساً ایمانُها لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ اَوْ کَسَبَتْ فی ایمانِها خَیْراً
به اذن الله و به اذن ائمه المعصومین علیهم السلام زانوی ادب در مقابل مکتب قرآن و عترت خم می کنیم، تا ان شاءالله آنچه در روز برپایی دینالله برات نجاتمان خواهد بود، بر قلبمان حک کنند.
لینک کانال ظهور نور
در تلگرامhttps://t.me/+YILkv2yGQd82OWVk در بله https://ble.ir/zohoornore2024در ایتاhttps://eitaa.com/zohoornore2024
هدف کانال ظهور نور :
«شناخت مقام و شأن و جایگاه حقیقی و تأویلی #حضرت_ابا_صالح_المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف و #قیام_ایشان_در_عالَم، از طریق تعمق و تفکر در آیات آخر الزمانی حضرت قرآن کریم و فرمایشات حضرات معصومین علیه السلام با رویکرد تأویلی»
برنامهٔ کانال :
ارائهٔ تدریجی فایلهای صوتی جلسات درسهای «شرح تأویلی ادعیه مرتبط و منسوب به مولانا ابا صالح المهدی و کتاب های مرتبط با #قیام_قائم_آل_محمد عجل الله تعالی و فرجه الشریف و ...»
توضیح: این درسها با الهام از دروس تأویلی استاد «محمدعلی صالح غفاری» و بر اساس فرمایشات تأویلی معصومین علیهم السلام ارائه گردیده است.
امید است این جهد ما مورد رضایت و تأییدات خداوند متعال و خلفای اطهارش علیهم السلام قرار گیرد. و برات نجات و عامل روسفیدی ما در دوران حکومت دین خدا باشد!
•✾✾•
ان شاءالله آغاز شاگردی مخلصانه : یکشنبه ۱۴۰۲/۱۲/۰۶ و یا ۲۰۲۴/۰۲/۲۵ مصادف با نیمه شعبان
الحمدلله الذی هدانا لهذا و ما کنا لنهتدی لولا ان هدانا الله.
اللهم عجل فی فرجنا بظهور موالینا علیهم الصلوه والسلام.
۱۶:۴۶