بسم الله الرحمن الرحیم
️
وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ
و مالکیت و فرمانروایی آسمان ها و زمین فقط در سیطره خداست
سوره آل عمران،آیه ۱۸۹
|پروانه زندگی@lifelicense
️وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ
و مالکیت و فرمانروایی آسمان ها و زمین فقط در سیطره خداست
سوره آل عمران،آیه ۱۸۹|پروانه زندگی
@lifelicense۷:۳۲
گاهی کافیه یه کم زاویه دیدمون رو عوض کنیم. به جای اینکه بگیم: بچهم خیلی لجبازه»، بگیم: «داره مستقل میشه و "من" وجودی خودش رو پیدا میکنه!
در واقع، اون داره یاد میگیره که نظر خودش رو داشته باشه، بتونه بگه "نه" و عقیدهاش رو راحت بیان کنه. و این برای ما خوشحالکنندهست، چون یعنی داره اعتماد به نفس پیدا میکنه
خیلی از مشکلاتی که بین والدین و بچهها پیش میاد، از همین سوءتفاهمهاست. بچهای که دنبال بغل مادرشه، در واقع حس امنیت میخواد، ولی مادر فکر میکنه بچه «بغلی» شده. یا وقتی بچه از ترس یه برنامه تلویزیونی شبها میاد پیش والدینش، بابا فکر میکنه بچه وابسته شده و مستقل نیست
واقعیت اینه که بچهها دارن خودشناسی میکنن، دارن خودشون رو پیدا میکنن. وقتی اینو بفهمیم و بهشون این فرصت رو بدیم، به جای عصبی شدن، مراقبشون خواهیم بود، کمکشون میکنیم که این مسیر رو با آرامش طی کنن و حس کنن همیشه پشتشون هستیمنوشتههای یک مادر روانشناس
#نشربامنبع
|پروانه زندگی@lifelicense
در واقع، اون داره یاد میگیره که نظر خودش رو داشته باشه، بتونه بگه "نه" و عقیدهاش رو راحت بیان کنه. و این برای ما خوشحالکنندهست، چون یعنی داره اعتماد به نفس پیدا میکنه
خیلی از مشکلاتی که بین والدین و بچهها پیش میاد، از همین سوءتفاهمهاست. بچهای که دنبال بغل مادرشه، در واقع حس امنیت میخواد، ولی مادر فکر میکنه بچه «بغلی» شده. یا وقتی بچه از ترس یه برنامه تلویزیونی شبها میاد پیش والدینش، بابا فکر میکنه بچه وابسته شده و مستقل نیست
واقعیت اینه که بچهها دارن خودشناسی میکنن، دارن خودشون رو پیدا میکنن. وقتی اینو بفهمیم و بهشون این فرصت رو بدیم، به جای عصبی شدن، مراقبشون خواهیم بود، کمکشون میکنیم که این مسیر رو با آرامش طی کنن و حس کنن همیشه پشتشون هستیم
نوشتههای یک مادر روانشناس #نشربامنبع
|پروانه زندگی
@lifelicense۱۵:۰۲
چادرت را بتکان روزی ما را بفرست...ای که روزیه دو عالم؛ همه از چادر توست
این چادر بیرقیست سر در خانه هایمانعلمیست همچون ستون، در خانه هایمانو عشقیست در وجودمان
سلام مادر سادات
دعایتان همیشه بدرقه مادرانمان
#حضرت_زهرا#فاطمیه|پروانه زندگی@lifelicense
این چادر بیرقیست سر در خانه هایمانعلمیست همچون ستون، در خانه هایمانو عشقیست در وجودمان
سلام مادر سادات
دعایتان همیشه بدرقه مادرانمان
#حضرت_زهرا#فاطمیه|پروانه زندگی
@lifelicense۶:۳۷
این کلیپ رو با دقت ببینیدمامان باباهای عزیز:
️مهارت مدیریت خشم رو یاد بگیرید️ مهارت همدلی کردن رو بلد باشید️ طبیعی بودن رفتارهای کودک رو درک کنید️ برای رفتارهای اشتباه کودک جایگزین کردن رو انتخاب کنید نه داد زدن رو ️ با رفتار اشتباه ترس رو در فرزندتون ایجاد نکنید️ با رفتار داد زدن خشم رو در فرزندتون ایجاد نکنید️رفتارهای اشتباه شما رفتار لجبازی فرزندتون رو صد برابر بیشتر می کنه
نوشتههای یک مادر روانشناس #نشربامنبع
|پروانه زندگی
@lifelicense۱۱:۴۸
گاهی احساس میکنیم زندگی همون جوری که باید پیش نمیره...انگار توی یک تونل تاریک گیر افتادیم و هر چقدر تلاش میکنیم، نور رو نمیبینیم اما به خودم یادآوری میکنم که؛ یادت باشه، حتی در تاریکترین شبها هم، سپیدهدم نزدیکه️ زندگی هیچوقت همیشه راحت نیست، اما خبر خوب اینه که ما میتونیم انتخاب کنیم چطور با چالشهاش روبهرو بشیم!
میتونیم هر روز یه قدم کوچیک برای بهتر شدن خودمون برداریم. شاید این قدمها خیلی به چشم نیاد، اما جمع شدن همین قدمهای کوچیک، مسیری پر از روشنایی رو برامون میسازه️
امروز از خودت بپرس: چی میتونم انجام بدم تا حتی یک ذره بهتر از دیروز باشم؟ شاید یه لبخند به خودت بزنی، شاید چند دقیقهای برای روح و دلت وقت بذاری... یا شاید فقط به خودت یادآوری کنی که تو قویتر از چیزی هستی که فکر میکنی!
هر روز، یه فرصت جدیده برای شروع دوباره... بیا با هم پروانههای زندگیمون رو آزاد کنیم تا به اوج برسیم
نوشتههای یک مادر روانشناس
#نشربامنبع
|پروانه زندگی@lifelicense
اما به خودم یادآوری میکنم که؛ یادت باشه، حتی در تاریکترین شبها هم، سپیدهدم نزدیکه️ زندگی هیچوقت همیشه راحت نیست، اما خبر خوب اینه که ما میتونیم انتخاب کنیم چطور با چالشهاش روبهرو بشیم!میتونیم هر روز یه قدم کوچیک برای بهتر شدن خودمون برداریم. شاید این قدمها خیلی به چشم نیاد، اما جمع شدن همین قدمهای کوچیک، مسیری پر از روشنایی رو برامون میسازه
️امروز از خودت بپرس: چی میتونم انجام بدم تا حتی یک ذره بهتر از دیروز باشم؟ شاید یه لبخند به خودت بزنی، شاید چند دقیقهای برای روح و دلت وقت بذاری... یا شاید فقط به خودت یادآوری کنی که تو قویتر از چیزی هستی که فکر میکنی!
هر روز، یه فرصت جدیده برای شروع دوباره... بیا با هم پروانههای زندگیمون رو آزاد کنیم تا به اوج برسیم
نوشتههای یک مادر روانشناس #نشربامنبع
|پروانه زندگی
@lifelicense۹:۳۵
تو صحبت با خانوادهها و مخصوصا مامانا، یه سوال خیلی پرتکراره:
چطور با کودکمون رابطه عمیقتری داشته باشیم؟
گاهی وقتها انقدر توی شلوغی روزمره غرق میشیم که فراموش میکنیم بچههامون به توجه بیشتری نیاز دارن. اما نگران نباشید، با چند راهکار ساده میتونیم ارتباط بهتری باهاشون برقرار کنیم
چطور با کودکمون رابطه عمیقتری داشته باشیم؟گاهی وقتها انقدر توی شلوغی روزمره غرق میشیم که فراموش میکنیم بچههامون به توجه بیشتری نیاز دارن. اما نگران نباشید، با چند راهکار ساده میتونیم ارتباط بهتری باهاشون برقرار کنیم
۱۳:۲۲
مهمترین و اولین مرحله برقراری ارتباط درستاختصاص دادن وقتِ ویژه
حتی اگه روزتون خیلی شلوغه، ۱۰ تا ۱۵ دقیقه از وقتتون رو بدون گوشی و تلویزیون، فقط به فرزندتون اختصاص بدین. توی این زمان میتونید باهاش بازی کنید، کتاب بخونید یا فقط حرف بزنید. این لحظههای کوتاه، تأثیر عمیقی روی حال بچهها داره!
نوشتههای یک مادر روانشناس #نشربامنبع
|پروانه زندگی
@lifelicense۱۳:۵۳
دو مورد بعدی که خیلی مهمه! نه تنها برای روابط بین کالد و فرزند بلکه برای ارتباط موثر بین تمام اعضا اهمت زیادی داره
گوش دادن واقعی
بچهها عاشق اینن که شنیده بشن. اگه فرزندتون میاد پیشتون و چیزی رو تعریف میکنه، سعی کنین با تمام وجود بهش گوش بدین. نشون بدین که حرفاش براتون مهمه.مثلا بگین: "واقعاً؟ بعدش چی شد؟" اینطوری حس میکنه برای شما ارزشمنده️
درک احساساتش
وقتی کودکتون ناراحته یا عصبانیه، به جای اینکه بلافاصله سرزنش کنین، بگید: "میدونم که الان ناراحتی" یا "میفهمم که این موضوع اذیتت میکنه". این جملات باعث میشه حس کنه که درکش میکنین و کنارش هستین.
نوشتههای یک مادر روانشناس
#نشربامنبع
|پروانه زندگی@lifelicense
گوش دادن واقعی
بچهها عاشق اینن که شنیده بشن. اگه فرزندتون میاد پیشتون و چیزی رو تعریف میکنه، سعی کنین با تمام وجود بهش گوش بدین.
نشون بدین که حرفاش براتون مهمه.مثلا بگین: "واقعاً؟ بعدش چی شد؟" اینطوری حس میکنه برای شما ارزشمنده️درک احساساتش
وقتی کودکتون ناراحته یا عصبانیه، به جای اینکه بلافاصله سرزنش کنین، بگید: "میدونم که الان ناراحتی" یا "میفهمم که این موضوع اذیتت میکنه".
این جملات باعث میشه حس کنه که درکش میکنین و کنارش هستین.
نوشتههای یک مادر روانشناس #نشربامنبع
|پروانه زندگی
@lifelicense۱۳:۵۷
دو مورد تربیتی مهم
تشویق به جای تنبیه
به جای اینکه فقط اشتباهاتش رو گوشزد کنید، کارهای خوبش رو هم ببینید. مثلاً بگین: "خیلی خوبه که اسباببازیهاتو جمع کردی" یا "خیلی خوشم اومد که با خواهرت مهربون بودی". این تشویقها انگیزهش رو برای رفتارهای مثبت بیشتر میکنه.
الگوی خوب بودن
بچهها بیشتر از هر چیزی از رفتار ما یاد میگیرن. اگه دوست دارین صبور، مهربون یا منظم باشن، خودتون هم این رفتارها رو نشون بدین. ما اولین الگوی بچهها هستیم.
نوشتههای یک مادر روانشناس
#نشربامنبع
|پروانه زندگی@lifelicense
تشویق به جای تنبیه
به جای اینکه فقط اشتباهاتش رو گوشزد کنید، کارهای خوبش رو هم ببینید. مثلاً بگین: "خیلی خوبه که اسباببازیهاتو جمع کردی" یا "خیلی خوشم اومد که با خواهرت مهربون بودی". این تشویقها انگیزهش رو برای رفتارهای مثبت بیشتر میکنه.
الگوی خوب بودن
بچهها بیشتر از هر چیزی از رفتار ما یاد میگیرن. اگه دوست دارین صبور، مهربون یا منظم باشن، خودتون هم این رفتارها رو نشون بدین. ما اولین الگوی بچهها هستیم.
نوشتههای یک مادر روانشناس #نشربامنبع
|پروانه زندگی
@lifelicense۱۴:۰۳
️ این رو به یاد داشته باش که...فرزندپروری یه سفره؛ با صبر و عشق، میتونین بهترین همسفر برای فرزندتون باشین.
حالا شما! این هفته یکی از این نکات رو امتحان کنین و نتیجهش رو برامون بگین!
نوشتههای یک مادر روانشناس #نشربامنبع
|پروانه زندگی
@lifelicense۱۷:۴۹
فکر کنید همسرتون بخواد به شما نشون بده که چقدر داره روی خودش کار میکنه، اما روشش این باشه که با کلماتی سنگین و غیرعادی حرف بزنه، چیزهایی که اصلاً توی حرفهای عادیش نیست. احتمالاً شما احساس میکنید حرفهاش طبیعی نیست و شاید حتی کلافه بشيد از اون طرف هم خودش فکر میکنه که داره نهایت تلاشش رو میکنه و شما قدر نمیدونید. اینجوری نه شما حس خوبی دارید، نه اون
حالا بیاید این رو توی نقش مادری تصور کنید. بعضی وقتها ما مامانها سعی میکنیم دقیقاً مطابق چیزی که توی یه کتاب خوندیم یا از یه متخصص شنیدیم، رفتار کنیم.حرفهایی میزنیم که نه شبیه حرفهای روزمرهمونه، نه حتی باهاش راحتیم. این تلاش برای "بهترین بودن" ممکنه بچهها رو هم سردرگم کنه. اونا نمیتونن این نسخه مصنوعی از ما رو درک کنن و همین باعث میشه احساس ناامنی کنن.
برای مثال، فکر میکنیم همدلی یعنی حتماً جملههایی شبیه به "میدونم که چه حسی داری" گفتن، در حالی که همدلی خیلی وقتها توی یه لبخند، یه بغل یا حتی فقط گوش دادن اتفاق میافته.
تا حالا پیش اومده توی رفتار با فرزندتون حس کنید از خودتون فاصله گرفتید و چیزی گفتید یا کاری کردید که شبیه خودتون نبوده؟
نوشتههای یک مادر روانشناس
#نشربامنبع
|پروانه زندگی@lifelicense
از اون طرف هم خودش فکر میکنه که داره نهایت تلاشش رو میکنه و شما قدر نمیدونید. اینجوری نه شما حس خوبی دارید، نه اون حالا بیاید این رو توی نقش مادری تصور کنید. بعضی وقتها ما مامانها سعی میکنیم دقیقاً مطابق چیزی که توی یه کتاب خوندیم یا از یه متخصص شنیدیم، رفتار کنیم.
حرفهایی میزنیم که نه شبیه حرفهای روزمرهمونه، نه حتی باهاش راحتیم. این تلاش برای "بهترین بودن" ممکنه بچهها رو هم سردرگم کنه. اونا نمیتونن این نسخه مصنوعی از ما رو درک کنن و همین باعث میشه احساس ناامنی کنن.برای مثال، فکر میکنیم همدلی یعنی حتماً جملههایی شبیه به "میدونم که چه حسی داری" گفتن، در حالی که همدلی خیلی وقتها توی یه لبخند، یه بغل یا حتی فقط گوش دادن اتفاق میافته.
تا حالا پیش اومده توی رفتار با فرزندتون حس کنید از خودتون فاصله گرفتید و چیزی گفتید یا کاری کردید که شبیه خودتون نبوده؟
نوشتههای یک مادر روانشناس #نشربامنبع
|پروانه زندگی
@lifelicense۱۱:۰۴
چقدر جالب است که تناقض یکی از عجیبترین خصوصیات ما انسانهاست!
همیشه عجله داریم بزرگ شویم، اما وقتی بزرگ شدیم، دلمان برای کودکیمان تنگ میشود... خودمان را خسته میکنیم تا پول دربیاوریم، اما بعد مجبوریم همان پول را خرج کنیم تا دوباره سالم شویم! طوری زندگی میکنیم که انگار هرگز قرار نیست بمیریم، و در آخر طوری میمیریم که انگار اصلاً زندگی نکردهایم...
این تناقضها همیشه با ماست، اما شاید همینهاست که ما را به فکر میاندازد و به یادمان میآورد که چطور باید زندگی کنیم؛ سادهتر، شادتر و با تمرکز روی لحظه حال.
شما هم به این تناقضها فکر کردید؟ کدومش توی زندگیتون پررنگتره؟
نوشتههای یک مادر روانشناس
#نشربامنبع
|پروانه زندگی@lifelicense
همیشه عجله داریم بزرگ شویم، اما وقتی بزرگ شدیم، دلمان برای کودکیمان تنگ میشود... خودمان را خسته میکنیم تا پول دربیاوریم، اما بعد مجبوریم همان پول را خرج کنیم تا دوباره سالم شویم! طوری زندگی میکنیم که انگار هرگز قرار نیست بمیریم، و در آخر طوری میمیریم که انگار اصلاً زندگی نکردهایم...
این تناقضها همیشه با ماست، اما شاید همینهاست که ما را به فکر میاندازد و به یادمان میآورد که چطور باید زندگی کنیم؛ سادهتر، شادتر و با تمرکز روی لحظه حال.
شما هم به این تناقضها فکر کردید؟ کدومش توی زندگیتون پررنگتره؟
نوشتههای یک مادر روانشناس #نشربامنبع
|پروانه زندگی
@lifelicense۱۸:۴۱
هیأت نوجوانان میثاق باشهدا برگزار میکند اکران فیلم سینمایی جذاب باغ کیانوش سهشنبه ۶ آذر، از ساعت ۱۹:۳۰ بزرگراه شهید چمران، پل مدیریت، دانشگاه امام صادق (ع) ویژه پسران چهارم تا هفتمجهت ثبتنام، نام و نام خانوادگی خود را به نشانی @misaq_nojavan_admin ارسال فرمایید.
هزینه بلیط رایگان میباشد ۴:۰۴
از ماندن بهراسید...هر یک لحظه که به ایستادن بیاندیشید، یک عمر از مقصد بازماندهاید...
|پروانه زندگی@lifelicense
|پروانه زندگی
@lifelicense۶:۴۰
۸:۰۴
ما مادر شدیم و از همون لحظه اول خواستیم برای بچههامون همهچیز باشیم، یه جورایی مثل یک محافظ که نمیخواهیم هیچ چیزی به اونها آسیب بزنه!
اما از طرف دیگه، میخواستیم هیچوقت مثل ما نباشن، میخواستیم از هر نظر بهتر از ما بشن؛ و اینجاست که دلشورهها شروع میشهمثل مادری که هر رفتار بچهاش رو با خودش مقایسه میکنه و دائم نگران میشه. مثلاً یادم میاد خودم وقتی برای اولین بار ترسیدم و از یه مسئلهای میترسیدم، به خودم قول دادم که بچهام هیچ وقت این ترس رو تجربه نکنه.
اما یه روز از خودم پرسیدم: چرا فکر میکنم بچه من باید دقیقاً مثل من باشه؟ چرا همیشه باید ترسها و نگرانیهایم رو به بچهام منتقل کنم؟ کی گفته که ترسیدن یه نقطه ضعفِ؟ مگه نمیتونه بچهام با ترسهاش رو به رو بشه و از پسش بر بیاد؟ چرا فکر میکنم اگر ترسید حتماً چیزی اشتباهه؟ این که بچهام مثل من یه روزی بترسه یا شجاعت پیدا کنه، یه مرحله از رشدشه و هیچ چیز عجیب و غریبی نیست.
اما در نهایت، وقتی تمام نگرانیها و ترسهای خودم رو به رفتارهای بچهام نسبت میدم، تبدیل به یه نوع اضطراب میشه.نمیتونم از ذهنم بیرون کنم که شاید وقتی بچهام مثل من یه وقتهایی ترسید یا واکنشهایی مشابه من نشون داد، دچار همون مشکلات بشه.
و این نگرانیها باعث میشه که به جای این که به رفتارهای طبیعی و کودکانه اون نگاه کنم، درگیر شباهتها بشم و نگران بشم که شاید همین ویژگیها، نقطه ضعفهایی از من باشه که بهش منتقل میشه. و اینجا همهچیز پیچیده میشه. چون وقتی من از ترس آینده وارد میشم و به رفتارهای بچهام برچسب میزنم، اون بچه برچسبها رو به باورهای خودش تبدیل میکنه و میره توی دنیایی که دیگه اون نیست، بلکه دنیای من شده. و اینجاست که این دیوار کج بین من و بچهام، هیچ وقت صاف نمیشه.
نوشتههای یک مادر روانشناس #مادر #تربیت_کودک #والدگری
#نشربامنبع |پروانه زندگی@lifelicense
اما از طرف دیگه، میخواستیم هیچوقت مثل ما نباشن، میخواستیم از هر نظر بهتر از ما بشن؛ و اینجاست که دلشورهها شروع میشه
مثل مادری که هر رفتار بچهاش رو با خودش مقایسه میکنه و دائم نگران میشه. مثلاً یادم میاد خودم وقتی برای اولین بار ترسیدم و از یه مسئلهای میترسیدم، به خودم قول دادم که بچهام هیچ وقت این ترس رو تجربه نکنه.اما یه روز از خودم پرسیدم: چرا فکر میکنم بچه من باید دقیقاً مثل من باشه؟ چرا همیشه باید ترسها و نگرانیهایم رو به بچهام منتقل کنم؟ کی گفته که ترسیدن یه نقطه ضعفِ؟ مگه نمیتونه بچهام با ترسهاش رو به رو بشه و از پسش بر بیاد؟ چرا فکر میکنم اگر ترسید حتماً چیزی اشتباهه؟ این که بچهام مثل من یه روزی بترسه یا شجاعت پیدا کنه، یه مرحله از رشدشه و هیچ چیز عجیب و غریبی نیست.
اما در نهایت، وقتی تمام نگرانیها و ترسهای خودم رو به رفتارهای بچهام نسبت میدم، تبدیل به یه نوع اضطراب میشه.نمیتونم از ذهنم بیرون کنم که شاید وقتی بچهام مثل من یه وقتهایی ترسید یا واکنشهایی مشابه من نشون داد، دچار همون مشکلات بشه.
و این نگرانیها باعث میشه که به جای این که به رفتارهای طبیعی و کودکانه اون نگاه کنم، درگیر شباهتها بشم و نگران بشم که شاید همین ویژگیها، نقطه ضعفهایی از من باشه که بهش منتقل میشه. و اینجا همهچیز پیچیده میشه. چون وقتی من از ترس آینده وارد میشم و به رفتارهای بچهام برچسب میزنم، اون بچه برچسبها رو به باورهای خودش تبدیل میکنه و میره توی دنیایی که دیگه اون نیست، بلکه دنیای من شده. و اینجاست که این دیوار کج بین من و بچهام، هیچ وقت صاف نمیشه.
نوشتههای یک مادر روانشناس #مادر #تربیت_کودک #والدگری#نشربامنبع |پروانه زندگی
@lifelicense۱۸:۴۵
مادری از وقتی سخت شد که تصور کردیم فرزندمون موجودی لطیف و آسیبپذیره که با هر رفتار کوچیکی ممکنه ضربه بخوره و این زخم تا ابد همراهش بمونهاین ترس باعث شد فکر کنیم باید برای هر حرکت، هر انتخاب، و هر تصمیمی که مربوط به کودکمونه، حتماً مشاوره بگیریم و دقیقاً طبق نسخه رفتار کنیم.
مثلاً وقتی بچهمون دفتر کارمون رو خطخطی میکنه، از خودمون بپرسیم چطور بدون آسیب زدن به روانش، این کارو متوقف کنیم؟یا وقتی میخوایم شیشه شیرش رو حذف کنیم، کلی اضطراب بگیریم که مبادا دچار استرس یا بحران بشه.حتی نگران بشیم که چرا بعدازظهرها خوابش بههم ریخته و با خودمون فکر کنیم چطور برنامهریزی کنیم که شب زود بخوابه و صبح زود بیدار بشه.
این حساسیت و وابستگی به راهکارهای آماده، کمکم مادری رو به یه مسئولیت سنگین و طاقتفرسا تبدیل کرد.به جایی رسیدیم که حس کردیم مادری مثل راه رفتن روی بندیه که با یه اشتباه ممکنه بچهمون سقوط کنه و ما هم باهاشولی یادمون رفت که بچهها قویتر از چیزی هستن که ما تصور میکنیم. اونها نه تنها توانایی مواجهه با چالشها رو دارن، بلکه از همین چالشها رشد میکنن و یاد میگیرن.
وقتی ما از ترس آسیبپذیری، تمام نگرانیهامون رو بهشون منتقل میکنیم، اونها هم همون نگرانیها رو باور میکنن و درکشون از خودشون مطابق دیدگاه ما شکل میگیره
#مادری #والدگری #تربیت_کودک
نوشتههای یک مادر روانشناس
#نشربامنبع
|پروانه زندگی@lifelicense
این ترس باعث شد فکر کنیم باید برای هر حرکت، هر انتخاب، و هر تصمیمی که مربوط به کودکمونه، حتماً مشاوره بگیریم و دقیقاً طبق نسخه رفتار کنیم.مثلاً وقتی بچهمون دفتر کارمون رو خطخطی میکنه، از خودمون بپرسیم چطور بدون آسیب زدن به روانش، این کارو متوقف کنیم؟یا وقتی میخوایم شیشه شیرش رو حذف کنیم، کلی اضطراب بگیریم که مبادا دچار استرس یا بحران بشه.حتی نگران بشیم که چرا بعدازظهرها خوابش بههم ریخته و با خودمون فکر کنیم چطور برنامهریزی کنیم که شب زود بخوابه و صبح زود بیدار بشه.این حساسیت و وابستگی به راهکارهای آماده، کمکم مادری رو به یه مسئولیت سنگین و طاقتفرسا تبدیل کرد.به جایی رسیدیم که حس کردیم مادری مثل راه رفتن روی بندیه که با یه اشتباه ممکنه بچهمون سقوط کنه و ما هم باهاش
ولی یادمون رفت که بچهها قویتر از چیزی هستن که ما تصور میکنیم. اونها نه تنها توانایی مواجهه با چالشها رو دارن، بلکه از همین چالشها رشد میکنن و یاد میگیرن. وقتی ما از ترس آسیبپذیری، تمام نگرانیهامون رو بهشون منتقل میکنیم، اونها هم همون نگرانیها رو باور میکنن و درکشون از خودشون مطابق دیدگاه ما شکل میگیره
#مادری #والدگری #تربیت_کودک
نوشتههای یک مادر روانشناس #نشربامنبع
|پروانه زندگی
@lifelicense۸:۰۰
پروانه زندگی مادری از وقتی سخت شد که تصور کردیم فرزندمون موجودی لطیف و آسیبپذیره که با هر رفتار کوچیکی ممکنه ضربه بخوره و این زخم تا ابد همراهش بمونه این ترس باعث شد فکر کنیم باید برای هر حرکت، هر انتخاب، و هر تصمیمی که مربوط به کودکمونه، حتماً مشاوره بگیریم و دقیقاً طبق نسخه رفتار کنیم. مثلاً وقتی بچهمون دفتر کارمون رو خطخطی میکنه، از خودمون بپرسیم چطور بدون آسیب زدن به روانش، این کارو متوقف کنیم؟ یا وقتی میخوایم شیشه شیرش رو حذف کنیم، کلی اضطراب بگیریم که مبادا دچار استرس یا بحران بشه. حتی نگران بشیم که چرا بعدازظهرها خوابش بههم ریخته و با خودمون فکر کنیم چطور برنامهریزی کنیم که شب زود بخوابه و صبح زود بیدار بشه. این حساسیت و وابستگی به راهکارهای آماده، کمکم مادری رو به یه مسئولیت سنگین و طاقتفرسا تبدیل کرد. به جایی رسیدیم که حس کردیم مادری مثل راه رفتن روی بندیه که با یه اشتباه ممکنه بچهمون سقوط کنه و ما هم باهاش ولی یادمون رفت که بچهها قویتر از چیزی هستن که ما تصور میکنیم. اونها نه تنها توانایی مواجهه با چالشها رو دارن، بلکه از همین چالشها رشد میکنن و یاد میگیرن. وقتی ما از ترس آسیبپذیری، تمام نگرانیهامون رو بهشون منتقل میکنیم، اونها هم همون نگرانیها رو باور میکنن و درکشون از خودشون مطابق دیدگاه ما شکل میگیره #مادری #والدگری #تربیت_کودک نوشتههای یک مادر روانشناس #نشربامنبع |پروانه زندگی @lifelicense
مادری از وقتی سخت شد که تصور کردیم فرزندمون موجودی لطیف و آسیبپذیره که با هر رفتار کوچیکی ممکنه ضربه بخوره و این زخم تا ابد همراهش بمونه این ترس باعث شد فکر کنیم باید برای هر حرکت، هر انتخاب، و هر تصمیمی که مربوط به کودکمونه، حتماً مشاوره بگیریم و دقیقاً طبق نسخه رفتار کنیم. مثلاً وقتی بچهمون دفتر کارمون رو خطخطی میکنه، از خودمون بپرسیم چطور بدون آسیب زدن به روانش، این کارو متوقف کنیم؟ یا وقتی میخوایم شیشه شیرش رو حذف کنیم، کلی اضطراب بگیریم که مبادا دچار استرس یا بحران بشه. حتی نگران بشیم که چرا بعدازظهرها خوابش بههم ریخته و با خودمون فکر کنیم چطور برنامهریزی کنیم که شب زود بخوابه و صبح زود بیدار بشه. این حساسیت و وابستگی به راهکارهای آماده، کمکم مادری رو به یه مسئولیت سنگین و طاقتفرسا تبدیل کرد. به جایی رسیدیم که حس کردیم مادری مثل راه رفتن روی بندیه که با یه اشتباه ممکنه بچهمون سقوط کنه و ما هم باهاش ولی یادمون رفت که بچهها قویتر از چیزی هستن که ما تصور میکنیم. اونها نه تنها توانایی مواجهه با چالشها رو دارن، بلکه از همین چالشها رشد میکنن و یاد میگیرن. وقتی ما از ترس آسیبپذیری، تمام نگرانیهامون رو بهشون منتقل میکنیم، اونها هم همون نگرانیها رو باور میکنن و درکشون از خودشون مطابق دیدگاه ما شکل میگیره #مادری #والدگری #تربیت_کودک نوشتههای یک مادر روانشناس #نشربامنبع |پروانه زندگی @lifelicense
یه پیامی برام ارسال شد، در رابطه با این متن:
️ یعنی برامون مهم نباشه روان کودک؟! همون روانی که باعث میشه از کودکی دچار تروماهایی بشن که آیندهشو خراب کنه؟
️ یعنی برامون مهم نباشه روان کودک؟! همون روانی که باعث میشه از کودکی دچار تروماهایی بشن که آیندهشو خراب کنه؟۱۸:۰۰
اتفاقاً روان کودک خیلی مهمه، اما نباید این اهمیت رو با وسواس و ترس بیشازحد اشتباه بگیریم. نکته اینجاست که حساسیت بیشازحد ما به رفتارها و تصمیمگیریهای جزئی، به جای محافظت از کودک، گاهی باعث میشه اونها رو ضعیفتر و نگرانتر بار بیاریم. بچهها از ما یاد میگیرن که چطور با چالشها و سختیها کنار بیان. وقتی ما با اعتماد به نفس، آرامش، و بدون اضطراب با مسائل برخورد کنیم، اونها هم یاد میگیرن که قوی و انعطافپذیر باشن.در واقع، هدف این نیست که آسیبهای روانی رو نادیده بگیریم، بلکه باید یاد بگیریم بین حساس بودن به نیازهای کودک و اعتماد به توانمندیهاشون تعادل برقرار کنیم. بچهها قویتر از چیزی هستن که فکر میکنیم، و وظیفه ما اینه که بهشون کمک کنیم این قدرت رو کشف کنن
️
نوشتههای یک مادر روانشناس #نشربامنبع
|پروانه زندگی
@lifelicense۱۸:۱۲