«راویان قصه‌های رفته از یاد» این جا ساحل طوفان زدۀ زمین است که ساکنانش را نه از بیم موج می‌رهاند و نه از گرداب حائل.پس سبک‌بار کیست؟ زمین‌گیرانِ ساحلی؟
یا
دل به دریازدگانی که آغوش بر اقیانوس گشودند و صدایشان هنوز از موج‌های خروشان به گوش می‌رسد:
«ما فاتحان قلعه‌های فخر تاریخیمما یادگار عصمت غمگین اعصاریم!»و ما ساحلیانِ چشم‌به‌دریا‌دوخته،تشنۀ موج‌هاییم!
موج‌های حامل پیغام! باشد که دست خطی از فاتحان سوی ما بفرستند و این صدای ماست:
«ما راویان قصه‌های رفته از یادیم!»در این دنیای طوفان‌زده‌ای که هر لحظه طوفان‌زده‌تر می‌شود و گرداب آن هولناک‌تر،
می‌خواهیم شب‌های جمعۀ موعودمان، دور هم جمع شویم و از شیشه‌هایی که موج‌ها، شتابان آن را به سمت زمینیانِ به ساحل پناه برده پرتاب می‌کنند، کاغذهایی را بگشاییم با دست‌خطِ دل به دریازدگانی انس گرفته‌اند که نامشان را شهدا گویند!
جمع می‌شویم که بشنویم صدایشان را! توّرق کنیم دست‌خطشان را! و تأمل کنیم در سفارش‌هایشان!
شاید در این روزهای طوفانی، حبل محکمی شوند برای دست‌اندازی! برای رهایی! و برای نجات!
شروع می‌کنیم #آیین_وصیت‌نامه‌خوانی_مهمانی_شهدا را، ان‌شاءلله که در کنار نهال کلماتشان قد بکشیم و زنده شویم: ﷽
#راویان_قصه‌های_رفته_از_یاد#آیین_وصیت‌نامه‌خوانی
https://ble.ir/mehmani_shohadaaa
۸:۱۵