حکمرانی بدون روایت، یعنی حکمرانی بیمعنا در چهارمین یادداشت از مجموعه «دفتر دوم روایتسازی راهبردی»، به سراغ یک مسئله کلیدی در اداره کشور رفتهایم:آیا جمهوری اسلامی ایران، نظام روایتمند دارد؟و اگر نه، چگونه باید برای آن یک نظام روایی مؤثر طراحی کرد؟ روایت، ستون نرم حکمرانی است؛نه فقط برای تفسیر سیاستها و تصمیمها، بلکه برای پیوند با مردم، حفظ هویت ملی، و حتی تابآوری در برابر بحرانها.در این یادداشت میخوانید:
چرا روایت در حکمرانی ما اغلب پراکنده، واکنشی، خشک و بیمعناست؟ چرا ساختار منسجم، مرکز راهبردی، یا نقشه روایی ملی نداریم؟ و چه باید کرد تا روایت در خدمت معنا، انسجام ملی، مشروعیت و الهامبخشی قرار گیرد؟ بدون روایت، دیگران ما را روایت میکنند؛ و آن روایت، اغلب تحریف، تخریب یا تسخیر است. مطالعه کامل یادداشت:لینک یادداشت - نظام روایت در حکمرانی جمهوری اسلامی---#حکمرانی_روایی #جهاد_تبیین #روایت_ملی #نظام_روایت #امنیت_روایی #دیپلماسی_روایت #روایت_تمدنی #جمهوری_اسلامی #بازآفرینی_هویت #روایت_نوین #تولید_معنا #حکمرانی_معناگرا۱۶:۵۲