اطلاعیه کل الحمد لله رب العالمین.mp3
۰۰:۲۹-۶۹۸.۰۸ کیلوبایت
۶:۵۹
۱-حمد چیست؟ چرا باید پروردگار عالمیان را حمد گفت؟ در مواجهه با چه مورد یا مواردی صورت می گیرد؟۱_۱)حمد به معنای ستایش و ستودن است و به توصیف کمال اشاره دارد. هنگامی که ما از نعمتها و مواهبی بهرهمند میشویم، از منعم (بخشنده) سپاسگزاری میکنیم. این سپاسگزاری معمولاً پس از دریافت موهبتها انجام میشود. اگر سپاسگزاری به چیزی مربوط باشد که با گذشت زمان تغییر کند یا موهبتی که اثر آن پایان یابد، به آن مدح گفته میشود. مدح به منافع حاصله وابسته است و با پایان یافتن آن موهبت، مدح نیز پایان میپذیرد.اما حمد امری فراتر از مدح است. حمد ستایشی است که از توان انسان فراتر میرود و به نعمتها و مواهبی تعلق دارد که انسان توانایی ایجاد آنها را ندارد. این نعمتها بسیار عظیم، شگرف و همیشگی هستند. آنها پیش از وجود انسان وجود داشته و پس از حیات دنیایی او نیز ادامه خواهند داشت. حمد مانند اقیانوس بیکرانی است که هر کس به اندازه فهم و درک خود از آن بهرهمند میشود. این نعمتها ساخته و پرداخته بشر نیستند.حمد به وصف کمال اختصاص دارد و به کمالات اختیاری و غیر اختیاری مربوط نمیشود. کمالات اختیاری مانند علم، مهربانی، خلاقیت و زیباییهای مشاهدهشده، مانند مناظر طبیعی یا زیبایی چهره، همگی دارای وجودی فناپذیر و دگرگونشونده هستند. اما حمد تنها برای کمالات اختیاری است که وابسته به وجودی ثابت و تغییرناپذیر است.اوصاف حمد مطلق هستند و نمونهای برای مقایسه ندارند. این وصف کمال، ناشی از جمال و جلالی است که از گذشتههای غیرقابل محاسبه، در زمان حال و آیندهای بینهایت وجود داشته و خواهد داشت. حمد همچنین وصف خلقت عالم هستی، آسمانها و زمین و هر آنچه که در آنهاست، نیز میباشد. ۱_۲) الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ (سوره انعام، آیه ۱)ستایش خدایی را که آسمانها و زمین را آفرید و تاریکیها و روشنایی را پدید آورد. با این حال، کافران برای پروردگارشان همتا قرار میدهند.حمد خداوند در دو وجه مطرح میشود. نخست، هنگامی که عظمت وجود خداوند مورد بحث قرار میگیرد، تا ما به فهم و درک عالم خلقت نائل شویم و جایگاه خود را در این عالم بشناسیم. این درک و فهم از خالق و خلقت، به ما کمک میکند تا به سؤالاتی از قبیل “کیستم؟”، “چگونهام؟”، “چگونه باید باشم؟”، “چه وظیفهای دارم؟”، “برای چه هدفی هستم؟”، “به کجا میروم؟” پاسخ دهیم و در این راستا، برنامه و خط مشی مناسبی را برگزینیم.هدایت انسان، اصلیترین راه رسیدن به هدف خلقت است. برای این منظور، پروردگارمان رسولانی را برگزید تا به ما بگویند که کتاب وحی برای هدایت است. ما باید آن را بخوانیم، تدبر کنیم و به عظمت هدف خلقت خداوند و عظمت وجود خود پی ببریم. بر این اساس، بر هدایت پروردگار حمد و سپاس میگوییم.وَأَنْ أَتْلُوَ الْقُرْآنَ فَمَنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَمَنْ ضَلَّ فَقُلْ إِنَّمَا أَنَا مِنَ الْمُنْذِرِينَ (سوره نمل، آیه ۹۲)و اینکه قرآن را بر شما تلاوت کنم. پس هر کسی هدایت بپذیرد، به سود خود هدایت یافته و هر که گمراه شود، بگو من فقط از بیمدهندگانم.وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (سوره نمل، آیه ۹۳)و بگو ستایش از آن خداست. به زودی آیاتش را به شما نشان خواهد داد و شما آنها را خواهید شناخت و پروردگار تو از آنچه میکنید غافل نیست.مسیر هدایت، حضور در پیشگاه خداوند و سپاسگزاری مستمر را میطلبد.وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَكَانَ لِزَامًا وَأَجَلٌ مُسَمًّى (سوره طه، آیه ۱۲۹)و اگر از پروردگارت مهلتی نگذشته بود و سررسید معینی نبود، حتما عذاب در دنیا لازم میشد.فَاصْبِرْ عَلي مَا يَقُولُونَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ غُرُوبِهَا وَ مِنْ آناءِ اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَ أَطْرافَ النَّهَارِ لَعَلَّکَ تَرْضي (سوره طه، آیه 130)پس بر آنچه میگویند صبور باش و پیش از طلوع آفتاب و قبل از غروب آن، پروردگارت را سپاس بگو و تسبیح کن و از ساعات شب و حوالی روز به نیایش بپرداز. باشد که در سایه هدایت الهی خشنود گردی.این خط مشی زندگی که از هدایت الهی حاصل میشود، سپاسی به بزرگی و عظمت پروردگار هدایتگر دارد. «گروه قرآنی نظارت و تدوین محتوا»
#الحمد_لله_رب_العالمین#پاسخ_۱
@monesanquran۷:۰۰
حمد مختص کیست؟ حمد چه کسی را باید گفت؟حمد به معنای ستایش است و در قبال بهرهمندی ما از نعمتهایی است که هیچ نمونهای برای مقایسه ندارند. عظمت و بزرگی این نعمتها به حدی است که شامل تمامی نعمات میشود. هر چیزی که بخواهیم در مقام مقایسه با این نعمت قرار دهیم، خود جزئی از آن نعمت است. بنابراین، برای سپاسگزاری از این نعمت عظیم، هیچ جایگزینی جز حمد وجود ندارد. نعمات الهی، از جمله خلقت آسمانها و زمین و انسان به عنوان جانشین خداوند، بینظیر و بیمانند هستند. در نتیجه، پاسخگویی ما در قبال این همه موهبت، چیزی جز حمد نیست. کمترین پاسخ ما، حمد پروردگار عالمیان است؛ زیرا در تمام عالم هستی که جزئی از اراده خداوند است، هرچه را بخواهیم مخاطب حمد قرار دهیم، خود جزئی ناچیز از کل است.پروردگاری که به پنهان و آشکار ما آگاه است، یگانهای که آغاز و پایان همه خلقت و تمامی مخلوقات تحت حاکمیت او هستند، و نهایت و سرانجام آنها نیز تحت فرمانروایی اوست. اساساً، غیر از او وجودی برای ستایش و حمد وجود ندارد.وَ رَبُّكَ يَعْلَمُ ما تُکِنُّ صُدُورُهُمْ وَ ما يُعْلِنُونَ (سوره غافر، آیه ۶۹)وَ هُوَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْأُولي وَ الْآخِرَةِ وَ لَهُ الْحُکْمُ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (سوره قصص، آیه ۷۰)پروردگار تو آنچه در سینههای شما نهان است و آنچه را که آشکار میکنید، میداند. و اوست خداوندی که جز او معبودی نیست و حمد (ستایش) در دنیا و آخرت از آن اوست و حاکمیت نیز از آن اوست و به سوی او بازگردانده میشوید.وقتی که آغاز و پایان همه چیز، حتی قبل از به وجود آمدن من و بعد از حیات دنیاییام، تحت امر و فرمانروایی اوست، آیا میتوان غیر از او را حتی در خیال و تصور یافت؟ فرمانروایی که گستره قلمرویش حتی قابل وصف نیست.سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ (سوره صافات، آیه ۱۸۰)وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ (سوره صافات، آیه ۱۸۱)وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (سوره صافات، آیه ۱۸۲)منزه است پروردگار تو، صاحب عزت و بزرگی از آنچه وصف میکنند. سلام بر رسولان و ستایش (حمد) ویژه خداوند، پروردگار جهانیان است.ستایش پروردگاری که هدایت را مقرر کرده و وعده حق برای آمرزش و جبران گذشته را به ما داده است. چه کسی میتواند چنین جایگاهی را در زندگی انسانها داشته باشد؟هُدًى وَذِكْرَى لِأُولِي الْأَلْبَابِ (سوره غافر، آیه ۵۴)فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكَارِ (سوره غافر، آیه ۵۵)هدایت و یادآوری است برای خردمندان. پس صبر کن که وعده خدا حق است و برای گناهانت آمرزش بخواه و با ستایش پروردگارت شامگاهان و بامدادان تسبیح گو.این حمد و ستایش، نشانهای از شکرگزاری و درک عظمت پروردگار در زندگی ماست.«گروه قرآنی نظارت و تدوین محتوا»
#الحمد_لله_رب_العالمین#پاسخ_۲
@monesanquran۷:۰۰
حمد در قبال دریافت چه نعمت ها و مواهبی از جانب خداوند متعال است؟ چرا؟۳_۱)حمد همانند خود نعمتها و مواهب الهی، بینظیر و غیرقابل وصف است. هر آنچه از نعمتها که شامل حال ما میشود، نوعاً بیمانند و غیرقابل تصور است. انتظار از غیر خداوند سبحان نیز غیرممکن و غیرقابل تصور است. این نعمتها و مواهب همواره موجب شگفتی ما میشوند و درک و فهم آنها با عقل و حواس محدود ما در حیات دنیا نمیگنجد، مگر اینکه با دقت، تعقل و تدبر به جزئیات آنها بپردازیم و مراحل تحول و دگرگونی آنها را درک کنیم.یکی از نخستین پدیدههای خلقت، آفرینش خود ماست. خداوند ما را به فهم و درک این حقیقت فرا میخواند و این سؤال را مطرح میکند که وجود امروز من پیامد چه تحولات شگرفی است که فراتر از قوه عقل و دانش منِ مخلوق است.وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ سُلَالَةٍ مِنْ طِينٍ (۱۲)ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِي قَرَارٍ مَكِينٍ (۱۳)ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنْشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ (۱۴)ثُمَّ إِنَّكُمْ بَعْدَ ذَلِكَ لَمَيِّتُونَ (۱۵) (سوره مؤمنون)همانا انسان را از عصارهای از گل آفریدیم، سپس او را به صورت نطفهای در جایگاه استوار قرار دادیم. آنگاه نطفه را به لخته خونی تبدیل کردیم و لخته خون را به پاره گوشتی مبدل نمودیم. سپس آن را استخوان کردیم و به استخوانها گوشتی پوشاندیم. آنگاه به آن آفرینش دیگری دادیم (و در آن روح دمیدیم). پرخیر است خدایی که بهترین آفرینندگان است.این خلقت، هر مرحلهاش با مرحله دیگر قابل قیاس نیست و در درون خود دنیایی بس شگرف و غیرقابل تصور را جای داده است. تحولاتی که از هیچ کس جز او برنمیآید و فقط اراده و خواست اوست که تحقق مییابد: «کن فیکون».هنگامی که ما راه هدایت و تبعیت و طاعت او را پیش میگیریم، از مواهب خاص و بیهمتای او بهرهمند میشویم که برای خود ما نیز غیرقابل تصور و باور است. اجابت خواستهها و دعاهای ما، خالصانه و تماماً الهی است و در مسیر هدایتی که خداوند مقرر فرموده، او شنونده دعاها و خواستههاست. همانگونه که اجابت دعای حضرت ابراهیم را مقرر فرمودند، با فهم و درک و علم او به نهان و آشکار هر چیزی در عالم خلقت.این درک عمیق از حمد و نعمتهای الهی، ما را به سمت سپاسگزاری و ستایش پروردگار سوق میدهد و ما را به یاد میآورد که در برابر این عظمت و بینظیری، چه وظیفهای داریم.۳_۲) رَبَّنا إِنَّکَ تَعْلَمُ ما نُخْفي وَ ما نُعْلِنُ وَ ما يَخْفي عَلَي اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي السَّماءِ (سوره ابراهیم، آیه ۳۸)الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي وَهَبَ لي عَلَي الْکِبَرِ إِسْماعيلَ وَ إِسْحاقَ إِنَّ رَبِّي لَسَميعُ الدُّعاءِ (سوره ابراهیم، آیه ۳۹)پروردگارا، بیگمان هر چه را نهان کنیم یا عیان سازیم تو میدانی. ستایش خدایی را که در وقت پیری، اسماعیل و اسحاق را به من عطا کرد و به راستی پروردگار من شنونده دعاست.این آیات نشان میدهند که حمد و ستایش خداوند، در واقع پاسخی به موهبتهای بینظیر اوست. ابراهیم (علیهالسلام) در این آیات به یادآوری نعمتهای خداوند در زمان پیری و اجابت دعاهایش میپردازد. این حمد در واقع بیانگر شکرگزاری نسبت به اراده خداوند است که به بندهاش در زمانهای دشوار، نعمتهای بزرگ عطا میکند.فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُواْ وَالْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (سوره انعام، آیه ۴۵)پس ریشه قومی که ستم کردند برکنده شد و سپاس خدایی را که پروردگار عالمیان است. این آیه به پیروزی حق بر باطل و برکنده شدن ریشه ستمگران اشاره دارد و حمد خداوند به عنوان نشانهای از شکرگزاری در برابر این پیروزی بیان شده است.فَإِذَا اسْتَوَيْتَ أَنْتَ وَمَنْ مَعَكَ عَلَى الْفُلْكِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي نَجَّانَا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (سوره مؤمنون، آیه ۲۸)و چون تو با همراهانت بر کشتی نشستی، بگو ستایش خدایی را که ما را از چنگ گروه ستمکاران رهانید. این آیه نیز به نعمت نجات اشاره دارد و حمد خداوند به عنوان نشانهای از شکرگزاری در برابر این نعمت بزرگ بیان شده است.وَلَقَدْ آتَيْنَا دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ عِلْمًا وَقَالَا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي فَضَّلَنَا عَلَى كَثِيرٍ مِنْ عِبَادِهِ الْمُؤْمِنِينَ (سوره نمل، آیه ۱۵) و به راستی به داود و سلیمان دانشی عطا کردیم و گفتند: ستایش خاص خدایی است که ما را بر بسیاری از بندگان مؤمنش برتری داده است. این آیه نشاندهنده حمد و شکرگزاری این دو پیامبر به خاطر نعمت دانش و برتری بر دیگران است.درک اینکه تمامی این مواهب در سایه یک موهبت عظیم قرار دارند، بسیار مهم است. 《گروه قرآنی نظارت و تدوین محتوا》۷:۰۰
ارتباط حمد با رب العالمین چیست؟انسان در حیات دنیا مخاطب رب العالمین است، پروردگاری که مربی اوست و هدفش رساندن این مخلوق برگزیده به هدف خلقت و سیر تکاملیاش میباشد. این تربیت نیازمند فراهم آوردن شرایط و امکانات رشد و تعالی است. از یک سو، انسان باید به اوامر و دستورات تربیتی عمل کند و در جریان ربوبیت قرار گیرد و از سوی دیگر، باید جبران خطاها، غفلتها و کجرویهایی که نفس اماره بالسوء موجب آنها میشود، صورت گیرد.خداوند رب العالمین است و او شرایط لازم برای بازگشت (توبه)، مغفرت و جبران خطاها را فراهم میآورد. او با پوشاندن سیئات و تبدیل آنها به حسنات، به مؤمنان و عاملان به عمل صالح رحمت میکند.كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ(سوره توبه، آیه ۷۰)بدیهایشان را میزداید و کار و جانشان را سامان میبخشد. این فرایند نه تنها موجب ایجاد شوق و محبت در دل بندگان میشود، بلکه نشاندهنده رابطهای فزاینده میان خداوند و بندگان است. هر چه حمد و شکرگزاری بیشتر باشد، موهبتها و نعمتهای الهی نیز بیشتر خواهد بود.فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا فَزَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَهُمْ يَسْتَبْشِرُونَ(سوره توبه، آیه ۱۲۴)اما کسانی که ایمان آورند، بر ایمانشان افزوده میشود و شادمان میشوند. این آیه نشان میدهد که ایمان و حمد در یک چرخه مثبت قرار دارند؛ هر چه انسان بیشتر به خداوند ایمان داشته باشد و او را حمد کند، بر ایمانش افزوده میشود و در نتیجه، شادمانی و رضایت بیشتری را تجربه خواهد کرد.در نهایت، رابطه انسان با رب العالمین یک رابطه دوطرفه است. خداوند با عطا کردن نعمتها و موهبتها، انسان را به سوی کمال و هدایت سوق میدهد و از سوی دیگر، انسان با حمد و شکرگزاری، این رابطه را تقویت میکند. این چرخه متقابل، انسان را در مسیر رشد و تعالی قرار میدهد و او را به هدف نهایی خلقت نزدیکتر میسازد.«گروه قرآنی نظارت و تدوین محتوا»#الحمد_لله_رب_العالمین#پاسخ_۴
@monesanquran۷:۰۰
هدف از ربوبیت (تربیت و پرورش انسان) خداوند کدام یک از دو عالم است؟۱-۵) ربوبیت خداوند جامع و کامل است و شامل کل نظام هستی میشود. هر آنچه در آسمانها و زمین وجود دارد، در دنیا و آخرت تحت اراده و مشیت الهی قرار دارد. اما آنچه که در ارتباط با ما انسانها واقع میشود، به فهم و درک ما از ربوبیت خداوند بستگی دارد. زندگی انسان در حیات دنیا، جزئی کوچک از مشیت الهی است و هدف والای آن، رشد و بلوغ انسان برای رسیدن به مقام جانشینی خداوند در زمین است: «جاعل فی الارض خلیفه» (سوره بقره، آیه ۳۰).این ربوبیت خداوند در حیات دنیا با بهرهمندی و تبعیت از حیات الهی و کتاب قرآن نمایان میشود. قرآن هدایتی است که انسانها را از جهل و تاریکی به نور هدایت میکند و فهم و درک توحید و یگانگی را به آنها میآموزد. انحراف از مسیر هدف خلقت، گناهی نابخشودنی است.الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ (سوره انعام، آیه ۱)ستایش خدایی را که آسمانها و زمین را آفرید و تاریکیها و روشنایی را پدید آورد. با این حال، کافران برای پروردگارشان همتا قرار میدهند.محور اصلی تربیت رب العالمین در حیات دنیا قرار دارد تا انسان براساس آن و با انتخاب خود، راه و روشی را برگزیند که صراط مستقیم است. تمامی ابتلاها، تلاشها، کنشها و واکنشها برای رسیدن به رستگاری و سعادت در حیات دنیا به وقوع میپیوندد. این دوره از حیات انسان، با پرهیز از شرک و قبول ایمان و عمل صالح، او را در زمره عبادالصالحین قرار میدهد.انسان در هر صورت ناگزیر از تبعیت و گردن نهادن به روشی در زندگی است. خداوند نیز بهطور قاطع هدف از خلقت را اینگونه اعلام فرمودهاند:وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ (سوره ذاریات، آیه ۵۵)وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونَ (سوره ذاریات، آیه ۵۶)به یادآوری کن، زیرا یادآوری مؤمنان را سود میبخشد و جن و انس را نیافریدم مگر اینکه مرا بندگی کنند.بهطور قاطع و بیتردید، از آفرینش انسان یک هدف بیشتر نیست و آن هم بندگی و عبودیت خداوند است. اکنون این ما هستیم که باید انتخاب کنیم: آیا بندگی و عبودیت پروردگار را میپذیریم یا به بندگی و عبودیت غیر از الله، با انواع اهداف و مطامع و سرپرستانی که چیزی جز شیاطین آشکار و پنهان نیستند، روی میآوریم؟آنچه انسان در حیات دنیا با تبعیت از هدایت وحی عمر خود را سپری میکند، همه و همه برای کسب درجات و نتایج و حاصلی است که سازنده و تعیینکننده حیات جاودان اوست. این دستاورد در یوم الدین مورد محاسبه و سنجش قرار میگیرد و اندازه و مقدار آن، تعیینکننده جایگاه انسان در حیات عقبی خواهد بود.در نهایت، زندگی انسان در دنیا یک سفر است به سوی هدفی والاتر که بندگی و عبودیت خداوند است. این سفر نیازمند انتخاب آگاهانه و تبعیت از هدایت الهی است تا بتوانیم به درجات بالای انسانی و سعادت ابدی دست یابیم.۲-۵ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (سوره مؤمنون، آیه ۱۰۲)پس هر که میزان اعمالش وزین باشد، آنها حقاً رستگارانند. این آیه به وضوح نشان میدهد که حمد و ستایش پروردگار عالم، فهم و درک هدایت و عاقبت حیات دنیاست. حمد و ستایش در حیات آخرت، مفهومی فراتر از زندگی دنیوی دارد و به معنای رضایت خداوند و خشنودی ما از اوست.حمد و ستایش در حیات آخرت، به ویژه از نعمت رضای خداوند و رضایت او از بندگانش ناشی میشود. بندگان برگزیده و راهیافته، در این مسیر، به حمد و ستایش خداوند میپردازند:قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَسَلَامٌ عَلَى عِبَادِهِ الَّذِينَ اصْطَفَى (سوره نمل، آیه ۵۹)بگو حمد و سپاس برای خداست و سلام بر بندگانی که برگزیده است. این آیه به ما یادآوری میکند که آیا خداوند بهتر است یا آنچه با او شریک میسازند؟این بندگان برگزیده که در حیات دنیا حمدگویان بودند، در حیات جاودان نیز بشارت به رحمت خاص خداوند میگیرند:يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَرِضْوَانٍ وَجَنَّاتٍ لَهُمْ فِيهَا نَعِيمٌ مُقِيمٌ (سوره توبه، آیه ۲۱)پروردگارشان آنها را به رحمت و رضوان خویش و بهشتی که در آن نعمتهایی دارند نوید میدهد.بندگان برگزیده در بهشت جاوید، در جایگاهی قرار دارند که:فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(سوره توبه، آیه ۷۲)در بهشتهای جاوید و رضوان خدا که برترین و بالاترین است، این همان کامیابی بزرگ است. در چنین جایگاهی، آنها همچنان حمد میگویند، حمدی که خاص دارالعقبی است و با حمد دنیوی متفاوت است.۷:۰۰
جمع بندی الحمدلله رب العالمین.mp3
۲۵:۱۷-۳۴.۷۴ مگابایت
۷:۰۰
حکمت ۹۹ از نهج البلاغهوَسَمِعَ رَجُلاً يَقُولُ: (إِنّا لِلّهِ وَإِنّا إِلَيْهِ راجِعُونَ) فَقَالَ عَلَيهِ السَّلامُإِنَّ قَوْلَنَا «إِنّا لِلّهِ» إِقْرَارٌ عَلى أَنْفُسِنَا بِالْمُلْکِ؛ وَقَوْلَنَا: «وَإِنّا إِلَيْهِ راجِعُونَ» إِقْرَارٌ عَلَى أَنْفُسِنَا بِالْهُلْکِ.
امام (عليه السلام) شنيد: مردى مى گويد: (إِنّا لِلّهِ وَإِنّا إِلَيْهِ راجِعُونَ) فرمود:اين که مى گوييم «إِنّا لِلّهِ» اقرار به اين است که ما مملوک خداييم و اين که مى گوييم «وَإِنّا إِلَيْهِ راجِعُونَ» اقرار به اين است که همه سرانجام از دنيا مى رويم (و به آخرت مى پيونديم).
@monesanquran۸:۲۹
بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ إِلَى اللَّهِ وَ فِي سَبِيلِ اللَّهِموضوع:«طاعت و عبادت»۱- طاعت چیست و در چه مواردی و چگونه شکل می گیرد؟۲- عالی ترین و برترین طاعت چیست و از چه کسی؟۳- اصول و موازین حاکم بر طاعت متعالی چیست؟۴- نتایج طاعت متعالی در گذر از حیات دنیا و حیات جاودان عقبی ای ما چه ثمری دارد؟۵- عبادت چیست و هدف آن چه می باشد؟۶- انواع عبادات و اثرات آن در گذر از حیات دنیا و حیات جاودان عقبی چیست؟۷- عبادات خیر و عبادات شر کدامند؟۸- چرا باید به نیت و انجام و استمرار عبادات خیر ملزم بود؟۹- اثرات اجتماعی عبادت و عابدین شاهد در تحول جامعه چه نقش و اثری دارد؟«گروه قرآنی نظارت و تدوین محتوا»
@monesanquran۱۰:۰۱
بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ إِلَى اللَّهِ وَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ
اصحاب و همراهان گرانقدر گروه قرآنی «مونسان تدبر در قرآن»
سلام علیکمپاسخ و تشریح (سوالات ۱ ،۲ ،۳ ، ۴، ۵، ۶ و ۷) روزهای قبل به سمع و نظر شما عزیزان رسیده است و امروز پاسخ و تشریح (سؤال ۸) در مورد موضوع «طاعت و عبادت» در قالب مطالب ذیل به سمع و نظر شما اعضا محترم گروه قرآنی تقدیم می گردد.
«گروه قرآنی نظارت و تدوین محتوا»
@monesanquran۱۰:۰۱
چرا انسان به نیت، انجام و استمرار عبادات خیر ملزم است؟«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» (آیه ۲۰۰ سوره آل عمران)ای کسانی که ایمان آوردهاید، صبوری کنید و استقامت ورزید و از مرزها (حدود الهی) مراقبت کنید و از خدا پروا کنید تا رستگار شوید.ایمان آورندگان در عهد و پیمان خود با خداوند، که ایمان اصلیترین آن است، رابطهای عمیق با پروردگار خود برقرار میکنند. این ایمان و عهد زمانی محقق میشود که به عمل صالح منجر گردد. به همین خاطر، ایمان و عمل صالح همواره در کنار هم قرار دارند. آنچه عمل صالح را مشخص و جهت و معنا میبخشد، نیت و عزم و اراده قبل از عمل است که در وجود ایمان آورندگان شکل میگیرد. بنابراین، نیت برنامه و هدفی است که ایمان آورندگان برای زندگی و عمل خود تعیین میکنند و تعهدی است بین ما و خداوند.هرگونه عیانسازی و بروز عمل برای دیگران نمیتواند قربت الی الله تلقی شود، زیرا ما از گفتن آنچه عمل نمیکنیم منع شدهایم: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَعْمَلُونَ» (آیه ۲ سوره صف). عمل به ایمان با نیت قرب الهی و کسب رضایت و خشنودی خداوند (رضی الله) و تلاش در جهت «وجهه الله» است که عمل صالح را شکوفا میسازد.ایمان آورندگانی که عمل صالح انجام میدهند، نمونه و گواهی بر اوامر و وحی خداوند سبحان خواهند بود. این عمل صالح، عبادت خداوند را الگو و نمونهای برای جامعه میسازد. مسلماً این اقدامات در بین مردمانی که حب دنیا و امیال شیطانی آنها را فریفته است، کاری ساده و آسان نیست. این راهی سخت و دشوار است که صبوری و استقامت ایمان آورندگان، تعیینکننده عاقبت امور آنها خواهد بود؛ عاقبتی که با صبر و پایداری و مداومت بر عبودیت خداوند به رستگاری میرسد.«فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ» (آیه ۶۰ سوره روم)پس صبر پیشه کن که وعده خدا حق است و مبادا کسانی که به وعده خدا یقین ندارند، تو را به سبکسری وادار سازند.عمل به عمل صالح و قرار گرفتن در مسیر حق، که وعده قطعی خداوند است، ما را ملزم میسازد که در تبعیت از وحی خداوند نسبت به تشکیل امت خیر و رستگاری، صبورانه پایداری کنیم و آن را محقق سازیم. امر به نیکی و بازداشتن از ناپسندیها باید محور اصلی و عملی قرار گیرد.«كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ» (آیه ۱۱۰ سوره آل عمران)شما بهترین امتی هستید که برای مردم پدیدار شدید، که به کارهای پسندیده فرمان میدهید و از کار ناپسند باز میدارید و به خدا ایمان دارید.این وعده الهی با ایمان و عمل صالح و نیت خالصانه بین ایمان آورنده و خداوند آغاز میشود و با صبر و پایداری و تقوای الهی ادامه مییابد. برقراری و حفظ روابط حسنه با مؤمنین در مسیر رضایت و خشنودی خداوند و قبول و عمل به بندگی خالق هستی، عبادت خداوند را به جا میآورد و همه امور را در جهت عبادت سامان میدهد.ایمان آورندگان از پروردگار خود یاری میجویند: «إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ» و دعایشان غیر از این نخواهد بود.«رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَا إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ» (آیه ۱۲۸ سوره بقره)پروردگارا، ما را تسلیم فرمان خود گردان و از نسل ما امتی فرمانبردار خویش پدید آور. و آداب عبادی ما را به ما نشان ده و بر ما ببخشای، بیتردید تویی تو پذیرنده و مهربان.«گروه قرآنی نظارت و تدوین محتوا»
#طاعت_عبادت#پاسخ_۸
@monesanquran۱۰:۰۲
موضوع: «شعور اولین گام در تدبر»۱- من کیستم و دارائی من چیست؟۲- شعور چیست و چگونه در وجود انسان فعال میشود؟۳- شعور چه نقشی در درک و سرنوشت و سرانجام ما دارد؟۴- شعور چه نقشی در انتخاب و تکامل ما دارد؟۵- شعور چه پیامدی در درک و دستاورد ما دارد؟۶- شعور چه نقش و آثاری در تدبر در قرآن دارد؟
@monesanquran۱۲:۱۹
(سوالات)شعور اولین گام در تدبر .mp3
۰۰:۴۶-۱.۰۷ مگابایت
۱۲:۱۹
بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ إِلَى اللَّهِ وَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ
اصحاب و همراهان گرانقدر گروه قرآنی «مونسان تدبر در قرآن»
سلام علیکمپاسخ و تشریح سؤال های(۱ ،۲، ۳ و ۴) روزهای قبل به سمع و نظر شما عزیزان رسیده است و امروز پاسخ و تشریح (سؤال ۵) در مورد موضوع «شعور اولین گام در تدبر» در قالب مطالب ذیل به سمع و نظر شما اعضا محترم گروه قرآنی تقدیم می گردد.
«گروه قرآنی نظارت و تدوین محتوا»
@monesanquran۱۲:۱۹
سوال (۵)، شعور اولین گام در تدبر.mp3
۰۰:۴۱-۹۷۲.۴۹ کیلوبایت
۱۲:۱۹
شعور چه پیامدی در درک و دستاورد ما دارد؟انسان برای رسیدن به سعادت و رستگاری نیازمند یک برنامه متناسب با اهداف تعیینشده است. هرگونه برنامهریزی نیازمند شناخت کافی نسبت به عوامل مؤثر در آن برنامهها میباشد. ضرورت هر برنامهای تفکر صحیحی است که بر پایه بررسی و تشخیص موارد مطلوب از عوامل نامطلوب، خیر از شر، بنا شده است. پایه و اساس تشخیص این موارد بستگی مستقیم به میزان شعور بهکاررفته دارد. بدیهی است که شعور منجر به انتخاب راه و روش میشود که خود مبنای فکر و اندیشیدن به برنامهها خواهد بود. این انتخاب باید بهگونهای باشد که منجر به برنامهای مطابق با واقعیتها برای رسیدن به حقیقتها و اهداف گردد.برنامههای منبعث از تفکر، پایه و اساس تعقل هستند. این برنامهها وضعیت موجود ما را با طراحیهای عقلانی مورد محاسبه قرار میدهند و در نتیجه به رفتار و عمل عاقلانه منجر میشوند. این شرایط به ما دانش و فهم لازم را برای عمل به آنچه باید انجام دهیم، میدهد. در این حالت، رفتار، کردار، اعمال، افکار و گفتار ما فکورانه، عاقلانه و عالمانه خواهد شد. این روشی مطلوب برای حاکمیت فطرت خدایی و روح الهی بر وجودمان و غلبه بر امیال نفسانی و شیطانی است که انسان را از مسیر حق و صراط مستقیم دور میسازد.«گروه قرآنی نظارت و تدوین محتوا»
#شعور_اولین_گام_تدبر#پاسخ_۵
@monesanquran۱۲:۱۹
پاسخ (۵)، شعور اولین گام در تدبر.mp3
۰۱:۵۹-۲.۷۶ مگابایت
۱۲:۱۹