عکس پروفایل سفر به جهان های ندیده با نماز!س

سفر به جهان های ندیده با نماز!

۱۵۹عضو
بازارسال شده از نور قرآن کریم
thumnail
« آبانماه۱۴۰۳حسینیه ارشاد »https://irstream.monibapp.ir//1/11963/11.mp3https://irstream.monibapp.ir//1/11963/12.mp3https://irstream.monibapp.ir//1/11963/13.mp3(جلسهٔ 13/پایانی۱۴۰۳٫۰۸٫۱۷)

۱۵:۱۴

بازارسال شده از نور قرآن کریم
thumnail
undefinedحضرت زينب كبرى (س) روز پنجم جمادى الاول سال 5 يا 6 هجرت در مدينه چشم به جهان گشود. خبر تولد نوزاد عزيز، به گوش رسول خدا (ص) رسيد. رسول خدا (ص) براى ديدار او به منزل دخترش ‍ حضرت فاطمه زهرا (س) آمد و به دختر خود فاطمه (س) فرمود:(دخترم ، فاطمه جان ، نوزادت را برايم بياور تا او را ببينم ).فاطمه (س) نوزاد كوچكش را به سينه فشرد، بر گونه هاى دوست داشتنى او بوسه زد، و آن گاه به پدر بزرگوارش داد. پيامبر (ص) فرزند دلبند زهراى عزيزش را در آغوش كشيده صورت خود را به صورت او گذاشت و شروع به اشك ريختن كرد. فاطمه (ص) ناگهان متوجه اين صحنه شد و در حالى كه شديدا ناراحت بود از پدر پرسيد: پدرم ، چرا گريه مى كنى ؟!
undefinedرسول خدا (ص) فرمود: (گريه ام به اين علت است كه پس از مرگ من و تو، اين دختر دوست داشتنى من سرنوشت غمبارى خواهد داشت، در نظرم مجسم گشت كه او با چه مشكلاتى دردناكى رو به رو مى شود و چه مصيبتهاى بزرگى را به خاطر رضاى خداوند با آغوش باز استقبال مى كند).
undefinedدر آن دقايقى كه آرام اشك مى ريخت و نواده عزيزش را مى بوسيد، گاهى نيز چهره از رخسار او برداشته به چهره معصومى كه بعدها رسالتى بزرگ را عهده دار مى گشت خيره خيره مى نگريست و در همين جا بود كه خطاب به دخترش فاطمه (س) فرمود: (اى پاره تن من و روشنى چشمانم ، فاطمه جان ، هر كسى كه بر حضرت زينب و مصايب او بگريد ثواب گريستن كسى را به او مى دهند كه بر دو برادر او حسن و حسين گريه كند).(
undefinedولادت و پرورش زينبدرست ترين گفتار آن است كه سيدتنا حضرت زينب كبرى (س) در پنجم ماه جمادى الاولى سال پنجم هجرى به دنيا آمده ، و تربيت و پرورش ‍ آن دره يتيمه و مرواريد گرانبها و بى مانند در كنار پيغمبر اكرم (ص) بوده ، و در خانه رسالت راه رفته ، و غذاي خود را از وجود مطهر زهراي مرضيه(س) تناول نموده ، و از دست پسر عموى پيغمبر، اميرالمؤ منين (ع) غذا و خوراك خورده و نمو نموده ، نمو قدسى و پاكيزه ، و با سعادت و نيكبختى ، و پرورش يافته پرورش روحانى و الهى ، و به جامه هاى عظمت و بزرگى به چادر پاكدامنى و حشمت و بزرگوارى پوشيده شده ، و پنج تن اصحاب كساء به تربيت و پرورش و تعليم و آموختن و تهذيب و پاكيزه گردانيدن او قيام نموده و ايستادگى داشتند، و همين بس است كه مربى و مؤدب و معلم او ايشان باشند.(2)
undefinedگريه جبرئيل بر مصايب زينب (س)روايت شده است كه پس از ولادت حضرت زينب (س)، حسين (ع) كه در آن هنگام كودك سه چهار ساله بود، به محضر رسول خدا (ص) آمد و عرض كرد: (خداوند به من خواهرى عطا كرده است). پيامبر(ص) با شنيدن اين سخن ، منقلب و اندوهگين شد و اشك از ديده فرو ريخت . حسين (ع) پرسيد: براى چه اندوهگين و گريان شدى ؟پيامبر(ص) فرمود: (اى نور چشمم ، راز آن به زودى برايت آشكار شود.تا اينكه روزى جبرئيل نزد رسول خدا (ص) آمد، در حالى كه گريه مى كرد، رسول خدا (ص) از علت گريه او پرسيد، جبرئيل عرض ‍ كرد: (اين دختر زينب  از آغاز زندگى تا پايان عمر همواره با بلا و رنج و اندوه دست به گريبان خواهد بود؛ گاهى به درد مصيبت فراق تو مبتلا شود، زمانى دستخوش ماتم مادرش و سپس ماتم مصيبت جانسوز برادرش امام حسن (ع) گردد و از اين مصايب دردناك تر و افزون تر اينكه به مصايب جانسوز كربلا گرفتار شود، به طورى كه قامتش خميده شود و موى سرش سفيد گردد.)پيامبر (ص) گريان شد و صورت پر اشكش را بر صورت زينب (س) نهاد و گريه سختى كرد، زهرا (س) از علت آن پرسيد. پيامبر (ص) بخشى از بلاها و مصايبى را كه بر زينب (س) وارد مى شود، براى زهرا(س) بيان كرد.حضرت زهرا (س) پرسيد: (اى پدر! پاداش كسى كه بر مصايب دخترم زينب (س) گريه كند كيست ؟ پيامبر اكرم (ص) فرمود: ((پاداش او همچون پاداش كسى است كه براى مصايب حسن و حسين (ع) گريه مى كند)

undefinedبشارت تولد حضرت زينب و گريه على (ع)هر پدرى را كه بشارت به ولادت فرزند دادند، شاد و حرم گرديد، جز على بن ابى طالب (ع) كه ولادت هر يك از اولاد او سبب حزن او گرديد.در روايت است كه چون حضرت زينب متولد شد، اميرالمؤ منين (ع) متوجه به حجره طاهره گرديد، در آن وقت حسين (ع) به استقبال پدر شتافت و عرض كرد: اى پدر بزرگوار! همانا خداى كردگار خواهرى به من عطا فرموده
اميرالمؤ منين (ع) از شنيدن اين سخن بى اختيار اشك از ديده هاى مبارك به رخسار همايونش جارى شد. چون حسين (ع) اين حال را از پدر بزرگوارش مشاهده نمود افسرده خاطر گشت. چه ، آمد پدر را بشارت دهد، بشارت مبدل به مصيبت و سبب حزن و اندوه پدر گرديد، دل مباركش ره درد آمد و اشك از ديده مباركش بر رخسارش جارى گشت و عرض كرد: (بابا فدايت شوم ، من شما را بشارت آوردم شما گريه مى كنيد، سبب چيست و اين گريه بر كيست ؟)
undefinedعلى (ع) حسينش را در برگرفت و نوازش نمود و فرمود: (نور ديده ! زود باشد كه سر اين گريه آشكار و اثرش نمودار شود.)

۱۰:۲۷

بازارسال شده از نور قرآن کریم
thumnail
undefinedچگونگی.....undefinedundefined تقسیم انسان هادر:undefinedundefinedundefinedundefined برزخ undefinedundefined آنان که در کمال ایمان از دنیا رفته و روح خود را تقویت نموده و خود را براى آخرت مهیا کرده بودند،چون یقین به آن داشتند، لذا در آن سرا نیز مى‏توانند با دیگر ارواح مؤمنان ارتباط برقرار کنند، و از احوال دوستان خود در دنیا جویا شوند و از دیدار با ارواح دیگر مؤمنان خوشحال و شاد گشته و براى زندگان دعا کنند. پس دیدار با یکدیگر و پرسش از احوال دیگران اختصاص به آنان دارد که داراى درجات ایمانى و عمل صالح بالایى باشند.

۷:۴۴

بازارسال شده از نور قرآن کریم
thumnail
undefinedundefinedاستمداد امیرالمومنین علی علیه السلام از پیامبر مکرم اسلام (ص) بعد از شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیه

۹:۵۵

بازارسال شده از نور قرآن کریم
thumnail
undefinedكُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهِينَةٌ «38» إِلَّا أَصْحابَ الْيَمِينِ «39» فِي جَنَّاتٍ يَتَساءَلُونَ «40» عَنِ الْمُجْرِمِينَ «41» ما سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ «42» قالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ «43» وَ لَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ «44» وَ كُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخائِضِينَ «45» وَ كُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ «46» حَتَّى أَتانَا الْيَقِينُ «47»
undefinedهركسى در گرو چيزى است كه كسب كرده است. مگر اصحاب يمين، كه در باغ‌هاى بهشتى از مجرمان مى‌پرسند: چه چيز شما را روانه دوزخ كرد ؟!گويند: undefinedما از نمازگزاران نبوديمundefinedundefined افراد مسكين را اطعام نمى‌كرديمundefinedundefined با اهل باطل در سخنان باطل فرومى‌رفتيمundefinedundefinedپيوسته روز جزا را تكذيب مى‌كرديمundefined
undefinedتا آن كهundefined« مرگ »undefinedبه سراغ ما آمد.

۱۵:۴۰

بازارسال شده از نور قرآن کریم
thumnail
( قسمت ۱ )
undefined فاطمه سلام‌الله‌علیها از نخستین سال‌های زندگی، حمایت و همگامی خود را در دفاع از حریم پاک رسول خدا نشان داد و ثابت کرد که مصداق بارز تسلیم در برابر «أَطِیعُوا الرَّسُولَ» است. روزهایی که فاطمه در جنگ‌های بدر و اُحد، مرهم بر زخم پدر می‌گذاشت و به فرمایش رسول خدا گردن می‌نهاد، همچون خورشیدی درخشان در تاریخ اسلام می‌درخشد.
undefinedپس از رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و در دفاع از ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام نیز پیش‌قدم بود و بار سنگین «مَنْ‏ کُنْتُ‏ مَوْلَاهُ‏ فَعَلِیٌّ مَوْلَاه» را همواره به‌دوش می‌کشید.
undefinedابن‌ابی‌الحدید معتزلی، شارح نهج‌البلاغه، نقل می‌کند که پس از فوت رسول خدا صلی الله علیه و آله، فاطمه سلام‌الله‌علیها از مهاجران و انصار طلب یاری می‌نمود و می‌گفت: «مگر شما در غدیر خم شاهد و حاضر نبودید؟ مگر نشنیده‌اید که فرمان خدا، اطاعت از رسول او و وصیت پیامبر بر اطاعت علی‌بن‌ابی‌طالب است؟» مسلمانان سرها را پایین می‌انداختند و می‌گفتند: «ای دختر رسول خدا، قدری دیر آمدی، ما بیعت کرده‌ایم».
اما فاطمه سلام‌الله‌علیها مأیوس نمی‌شد و در حمایت از پیامبر و وصیّ ایشان دست بر نمی‌کشید و در ادای وظیفۀ اطاعت از «أُولِی الْأَمْرِ» کوتاهی نمی‌ورزید؛ چرا که شاهد آشوب و اضطراب و خفقان حاکم بر جامعۀ اسلام بود.
undefinedاو تا آخرین لحظه دست از حمایت امام خویش برنداشت؛ چونان که در بستر افتاد و با همان درد به شهادت رسید.
undefinedکتاب بانوی تطهیر، صص۱۰۲-۱۰۱.

۱۸:۲۸

بازارسال شده از نور قرآن کریم
thumnail

۱۸:۲۸

بازارسال شده از نور قرآن کریم
thumnail
undefined ( قسمت ۲ و ۳ )

۱۸:۲۸

بازارسال شده از نور قرآن کریم
thumnail

۱۶:۰۴

بازارسال شده از نور قرآن کریم
thumnail
undefinedحضرت فاطمه (س)
أنَّى تُؤْفَكُونَ؟ وَ كِتَابُ اَللَّهِ بَيْنَ أَظْهُرِكُمْ، أُمُورُهُ ظَاهِرَةٌ، وَ أَحْكَامُهُ زَاهِرَةٌ، وَ أَعْلاَمُهُ بَاهِرَةٌشما را کجا به بیراهه می برند؟ درحالی که کتاب خدا (قرآن) میان شماست، امور قرآن آشکار است، احکامش درخشان است و نشانه های آن فروزنده.(از خطبه فدکیه)
undefinedدیگر آن خندۀ زیبا به لب مولا نیستundefinedهمه هستند ولی هیچ كسی زهرا نیستundefinedقطرۀ اشك علی تا به ته چاه رسیدundefinedچاه فهمید كه كسی همچو علی تنها نیست
undefined قسمتی از زیارت نامه حضرت زهرا سلام الله علیها
یَا مُمْتَحَنَهُ امْتَحَنَکِ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَکِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَکِ فَوَجَدَکِ لِمَا امْتَحَنَکِ صَابِرَهً وَ زَعَمْنَا أَنَّا لَکِ أَوْلِیَاءُ وَ مُصَدِّقُونَ وَ صَابِرُونَ لِکُلِّ مَا أَتَانَا بِهِ أَبُوکِ صَلَّی مو اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ أَتَی (أَتَانَا) بِهِ وَصِیُّهُ‏ فَإِنَّا نَسْأَلُکِ إِنْ کُنَّا صَدَّقْنَاکِ إِلاَّ أَلْحَقْتِنَا بِتَصْدِیقِنَا لَهُمَا لِنُبَشِّرَ أَنْفُسَنَا بِأَنَّا قَدْ طَهُرْنَا بِوِلاَیَتِکِ‏
اَلسَّلاَمُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ نَبِیِّ اللَّهِ‏

۱۶:۰۴

بازارسال شده از نور قرآن کریم
thumnail
undefinedدر روایات آمده است كه اگر كسی زندگی بدون مشكلی داشت و مدت زیادی در رفاه و آسودگی به سر برد، باید در خود تأمل كند و ببیند كجای زندگی را اشتباه آمده كه به واسطۀ آن، از ابتلاء الهی دور شده است.undefinedundefinedبر مبنای آیه ۹۴ سورۀ مائده، خداوند بندگانش را امتحان می‌کند تا معلوم بدارد چه کسی در نهان و غیب از او خوف دارد. پرسش اینجاست که خداوندی که دانای آشکار و نهان است چه نیازی به امتحان بندگان خویش دارد؟ مگر او بر همه چیز آگاه نیست؟
پاسخ اینكه علم خداوند ذاتی است و همواره جریان و سَرَیان دارد. علمی وجود ندارد كه خداوند نداند و بخواهد آن را تحصیل كند.
خداوند بندگان خویش را می‌آزماید تا معلوم خود را ابراز و عیان كند و به واسطۀ ابتلا و امتحان، آنی را كه از چشم انسان‌ها دور است به خودِ انسان‌ها نشان می‌دهد.
در یك مثال ساده، هنگامی كه معلمِ كارآزموده به شاگرد كاهل و كم‌كار خویش می‌گوید تو در پایان ترم موفق نمی‌شوی، از آینده‌ای خبر می‌دهد كه آن را می‌داند و به تجربه دریافته است. هنگامی كه پایان ترم می‌شود و دانشجوی مدّ نظر مشروط می‌گردد، آنچه را پیش از این برای استاد معلوم بود به‌عیان می‌بیند و بدان آگاه می‌شود.
آنچه در عالم اتفاق می‌افتد نیز ظهور علم الهی است و آنچه برای حضرت او از پیش ثابت بوده در خلال ابتلای الهی برای مخلوقات معلوم می‌شود.
undefinedابتلائات دشوار زندگی و سختی‌های جانکاه و غم افروز آن، بزنگاهی است که قرآن کریم و حضرات معصوم علیه السلام برایش راهکارهایی ارائه داده‌اند.پناه بردن به دعا و یاری گرفتن از آن در وقت ابتلا و دغدغه خاطر، از پیشنهادهای مهم، شگفت و زیبای ذکر شده در سخنان معصومان علیه السلام است که در کنار تلاش‌های انسان برای بیرون آمدن از تنگنا، راهکاری بس مفید است. ا حضرت زین‌العابدین (ع) :«الدُّعَاءُ يَدْفَعُ الْبَلَاءَ النَّازِلَ وَ مَا لَمْ يَنْزِلْ»دعا بلای نازل شده و نازل نشده را دفع می‌کند.ایشان در این سخن به دو جنبۀ دفعی و رفعی دعا اشاره می‌فرماید؛ بدین معنا که دعا هم قدرت دارد که بلای آمده را دور کند و هم می‌تواند از نزول بلای نیامده جلوگیری کند. امام سجاد (ع):«إِنَّ الدُّعَاءَ لَيَرُدُّ الْبَلَاءَ وَ قَدْ أُبْرِمَ إِبْرَاما».دعا بلا [و مصیبت] را برمی‌گرداند هر چند محکم و استوار شده باشد.
undefined اولیای الهی حاضر به تحمل همه گونه ابتلا و مصیبت در زندگی هستند، اما هرگز پا در كج‌راهۀ حرام نمی‌گذارند. در تلخی‌های زندگی خم به ابرو نمی‌آورند؛ تنها به این امید كه در آغوش محبت پروردگار جای گیرند.
undefined قسمت‌های: ۲-۳-۴-۵-۶-۷-۸undefined

۴:۳۱

بازارسال شده از نور قرآن کریم
thumnail

۴:۳۱

بازارسال شده از نور قرآن کریم
thumnail

۴:۳۱

بازارسال شده از نور قرآن کریم
thumnail

۴:۳۱

بازارسال شده از نور قرآن کریم
thumnail

۴:۳۱

بازارسال شده از نور قرآن کریم
thumnail

۴:۳۱

بازارسال شده از نور قرآن کریم
thumnail

۴:۳۱

بازارسال شده از نور قرآن کریم
thumnail

۴:۳۱