۱۵:۵۹
۷:۰۲
۸:۵۲
۹:۵۸
۱۰:۵۸
۱۱:۵۹
۱۲:۵۸
۱۳:۵۹
#کمی_تحلیل
سوریه، میدان نبرد یا عرصه توافق؟ آینده گروههای مسلح و افق سیاسی دمشق
اکنون که جنگ داخلی سوریه وارد مرحلهای از کاهش نسبی درگیریهای گسترده شده، پرسش اصلی این است: آیا گروههای مسلح توانایی همزیستی در ساختار سیاسی آینده سوریه را دارند یا این کشور همچنان اسیر تنازعات مسلحانه خواهد ماند؟
گروههای مسلح در سوریه به سه دسته اصلی تقسیم میشوند:نیروهای دولتی و متحدان: شامل ارتش سوریه و گروههای شبه نظامی وابسته به دولت که از حمایت ایران و روسیه بهرهمند بودهاند.گروههای مسلح مخالف: عمدتاً در شمال سوریه و مناطق تحت کنترل ترکیه فعال هستند و طیف وسیعی از گروههای اسلامگرا تا ملیگرایان را در بر میگیرند.نیروهای کرد و متحدان: بهویژه نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) که از حمایت ایالات متحده برخوردارند و به دنبال خودمختاری هستند.
آینده روابط میان گروههابه نظر میرسد مسیر حرکت گروههای مسلح به سه سناریو ممکن هدایت شود:سناریوی اول: توافق سیاسی و ادغام نظامی ؛ در این سناریو، گروههای مسلح با میانجیگری بازیگران خارجی مانند ایران، روسیه، و ترکیه به یک توافق سیاسی دست مییابند و بخشی از این نیروها در ساختارهای نظامی و امنیتی کشور ادغام میشوند. این مسیر، هرچند دشوار، میتواند به تدریج به ثبات سیاسی منجر شود.سناریوی دوم: تداوم درگیریهای پراکنده ؛ با عدم تحقق توافق جامع، سوریه ممکن است همچنان شاهد درگیریهای موضعی میان دولت و گروههای مخالف یا حتی میان خود گروهها باشد. در این حالت، ساختار سیاسی کشور شکننده باقی خواهد ماند.سناریوی سوم: تجزیه غیررسمی ؛ در صورت ادامه حضور نظامی قدرتهای خارجی و تقویت تفاوتهای قومی و مذهبی، سوریه ممکن است به سمت تجزیه غیررسمی به مناطق نفوذ مختلف حرکت کند. این سناریو، احتمالاً با تلاشهای ایران و روسیه برای حفظ یکپارچگی کشور روبهرو خواهد شد.
تأثیر قدرتهای خارجینقش بازیگران خارجی مانند ایران، روسیه، ترکیه، و آمریکا در شکلدهی آینده سوریه غیرقابل انکار است. ایران به عنوان یکی از بازیگران اصلی منطقهای، بر حفظ محور مقاومت و یکپارچگی سرزمینی سوریه تأکید دارد. در مقابل، آمریکا و ترکیه اهداف متفاوتی را دنبال میکنند؛ از جمله حمایت از نیروهای کرد یا تثبیت مناطق نفوذ خود.
افق سیاسی و اجتماعی یک سال آیندهدر افق کوتاه مدت، به نظر میرسد دولت سوریه با تقویت روابط منطقهای و احیای مناسبات دیپلماتیک به ویژه با کشورهای عربی، تلاش خواهد کرد مشروعیت خود را بازسازی کند. ترکیه، با توجه به مسائل داخلی و انتخابات پیشرو، ممکن است از شدت حمایتهای نظامی از گروههای مسلح بکاهد و ایران و روسیه به همکاری خود به منظور زمینهسازی برای گفتوگوهای سیاسی میان گروههای مختلف ادامه دهند.
@NehzatPlus
سوریه، میدان نبرد یا عرصه توافق؟ آینده گروههای مسلح و افق سیاسی دمشق
اکنون که جنگ داخلی سوریه وارد مرحلهای از کاهش نسبی درگیریهای گسترده شده، پرسش اصلی این است: آیا گروههای مسلح توانایی همزیستی در ساختار سیاسی آینده سوریه را دارند یا این کشور همچنان اسیر تنازعات مسلحانه خواهد ماند؟
گروههای مسلح در سوریه به سه دسته اصلی تقسیم میشوند:نیروهای دولتی و متحدان: شامل ارتش سوریه و گروههای شبه نظامی وابسته به دولت که از حمایت ایران و روسیه بهرهمند بودهاند.گروههای مسلح مخالف: عمدتاً در شمال سوریه و مناطق تحت کنترل ترکیه فعال هستند و طیف وسیعی از گروههای اسلامگرا تا ملیگرایان را در بر میگیرند.نیروهای کرد و متحدان: بهویژه نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) که از حمایت ایالات متحده برخوردارند و به دنبال خودمختاری هستند.
آینده روابط میان گروههابه نظر میرسد مسیر حرکت گروههای مسلح به سه سناریو ممکن هدایت شود:سناریوی اول: توافق سیاسی و ادغام نظامی ؛ در این سناریو، گروههای مسلح با میانجیگری بازیگران خارجی مانند ایران، روسیه، و ترکیه به یک توافق سیاسی دست مییابند و بخشی از این نیروها در ساختارهای نظامی و امنیتی کشور ادغام میشوند. این مسیر، هرچند دشوار، میتواند به تدریج به ثبات سیاسی منجر شود.سناریوی دوم: تداوم درگیریهای پراکنده ؛ با عدم تحقق توافق جامع، سوریه ممکن است همچنان شاهد درگیریهای موضعی میان دولت و گروههای مخالف یا حتی میان خود گروهها باشد. در این حالت، ساختار سیاسی کشور شکننده باقی خواهد ماند.سناریوی سوم: تجزیه غیررسمی ؛ در صورت ادامه حضور نظامی قدرتهای خارجی و تقویت تفاوتهای قومی و مذهبی، سوریه ممکن است به سمت تجزیه غیررسمی به مناطق نفوذ مختلف حرکت کند. این سناریو، احتمالاً با تلاشهای ایران و روسیه برای حفظ یکپارچگی کشور روبهرو خواهد شد.
تأثیر قدرتهای خارجینقش بازیگران خارجی مانند ایران، روسیه، ترکیه، و آمریکا در شکلدهی آینده سوریه غیرقابل انکار است. ایران به عنوان یکی از بازیگران اصلی منطقهای، بر حفظ محور مقاومت و یکپارچگی سرزمینی سوریه تأکید دارد. در مقابل، آمریکا و ترکیه اهداف متفاوتی را دنبال میکنند؛ از جمله حمایت از نیروهای کرد یا تثبیت مناطق نفوذ خود.
افق سیاسی و اجتماعی یک سال آیندهدر افق کوتاه مدت، به نظر میرسد دولت سوریه با تقویت روابط منطقهای و احیای مناسبات دیپلماتیک به ویژه با کشورهای عربی، تلاش خواهد کرد مشروعیت خود را بازسازی کند. ترکیه، با توجه به مسائل داخلی و انتخابات پیشرو، ممکن است از شدت حمایتهای نظامی از گروههای مسلح بکاهد و ایران و روسیه به همکاری خود به منظور زمینهسازی برای گفتوگوهای سیاسی میان گروههای مختلف ادامه دهند.
@NehzatPlus
۱۴:۵۸
۱۵:۵۹
۱۸:۰۰
۵:۲۸
۶:۵۸
۸:۲۹
۹:۲۸
۱۰:۲۸
۱۲:۲۰
۱۲:۴۶
۱۴:۱۲
۱۷:۰۶