۲۹۷ عضو
پریزادِ غزل"
همچو خون در رگ؛آب در رود و خواب در چشمان سرخمدر منی و همچو رنگ رخسار پریدهام از من فرار میکنی..درد ناک است، اما گذرا؛ در پایان قصهی فراق به آغوشت میپیوندمهمچو پناهندهای فراری از شر هیاهوی کشورش اما با حالی عجیب که گویی تازه به وطنش رسیده؛