عکس پروفایل رُمـان✨ر

رُمـان✨

۹۰۶عضو
عکس پروفایل رُمـان✨ر
۹۰۶ عضو

رُمـان✨

درود زیبا اینجا چنله رمانهundefinedرمان از حامیم پسرمون و کسایه دیگه هم گذاشته میشهundefinedخوشحال میشیم تو چنلمون عضو بشیدچنل رمانمونه:@pomegranate_202

۵ مهر

بازارسال شده از رُمـان✨
✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰

۱۲:۵۴

بازارسال شده از رُمـان✨
✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰

۱۲:۵۴

بازارسال شده از رُمـان✨
✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰

۱۲:۵۴

بازارسال شده از رُمـان✨
✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰

۱۲:۵۴

بازارسال شده از رُمـان✨
✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰

۱۲:۵۴

بازارسال شده از رُمـان✨
✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰✰

۱۲:۵۴

START

۱۳:۰۰

رمان #قلب_منی پارت1🤍راوی:داستان ازینجا شروع میشه که دوتا دختر تو کافه جهان کوچک من کار میکنن یکیش اسمش عسل و اون یکی النا خلاصه دوتا پسر به اونجا میان یکی حامیم و یکی کیوان کیوان میخواد قهوه سفارش بدهاز زبان عسلundefined:وقتی نگاش کردم یه لحظه یه حسی بهم دست داد دستو پامو گم کردم وداشتم قهوه میوردم و یک دفعه از دستم قهوه ها ریخت و سوختماز زبان کیوانundefined:دستش انگاری داشت میسوخت منم دستشو گرفتم و انقدر اون نگاه زیبا بود که..از زبان الناundefined:دسته عسل رو گرفتمو بردم اون طرف گفتم دختر چیکار میکنی اخه چرا اینارو شکستی مگه دستپا چُلُفتی هستی اخهاز زبان عسلundefined:هوف اخه چیکار کنم انگاری عاشقش شدمممممماز زبان الناundefined:ووووو دخترمون عاشق شدهundefinedعسلundefinedاز زبان حامیم:به شوخی گفتم پس قهوه ها چیشد النا اومد و گفت الان میرسه بعدش منم بهش لبخند زدم عیبی ندارهخلاصه کار کافه تموم شد و شب شدالنا داشت تنها برمیگشت خونه و میخواست بهش ماشین بزنه که...منتظر پارت2باشید🤍

۱۳:۴۷

thumnail
رمان؛
#دوستای_قدیمی
پارت 1.

شخصیت های داستان:

النا؛ دوست عسل
عسل: دوست الناundefined

ساعت 7 صبح؛

عسل: اوفف پاشم که کلی کار دارم.

راوی؛ عسل پاشد دست و صورتشو شست و لباسای بیرونشو پوشید
و کولشو برداشت
که بره کتابخونه برای کلاسش درس بخونه.
2 ساعت گذشت و...
عسل: خسته شدم دیگه کم کم برم

ساعت 9 صبح.
راوی: عسل پیاده داشت میامد به سمت خونه
که همکلاسی سال پیششو دید

عسل: عهه سلام النااا چطوری دختر؟
النا: وایی سلاممم چطوری تو؟
عسل: مرسیی دلم برات تنگ شده بودااا
چرا ی دفعه رفتی از مدرسه؟
النا: اره قرار بود ی شهر دیگه بریم ی سال رفتم
دوباره برگشتیم تهران
عسل: وای خب خدارشکر
مدرست کجاست؟
النا: همون مدرسه‌ ی همیشگی
پیش توو.
عسل: واییی هنوز یادته اسم مدرسمونو؟
النا: اره دیگه
عسل؛ خب شمارتو بده داشته باشمت
النا: اوکی بزن 0912....
عسل: مرسیی خب مزاحمت نمیشم برو به کارت برس
فردا میبینمتتت
النا: باش قشنگم، منم همینطور
خدافظظظ.

راوی: عسل رفت خونه و النا هم رفت.

عسل: خب برم کلاس فوتبالم ی ساعت دیگه شروع میشه برم حاضر شم.

راوی: عسل حاضر شد و کلاس فوتبال رفت.

مربی: بچه های تیم دوم بیاید داخل زمین.

عسل؛ مربی من جزو تیم دومم دیگه؟

مربی : اره عزیزم بیا داخل زمین

عسل: باش.

راوی: عسل وارد زمین شد و بازی کرد و 3/4 تا گل زد.
و 20 دقیقه بعد مربی سوت پایانو زد.

مربی: خب تایم تمومه
بچه ها خسته نباشید.
بعد تیم اول سریع بیاید داخل زمین چون ساعت 11 و 30 پسرا میان.

بچه ها: باش مربی.

راوی: تیم اول وارد زمین شدن و بازی کردن و وقتشون تموم شد و تیم دوم وارد زمین شدن.
و چند دقیقه دیگه بازی تموم شد و...

عسل: مربیی
مربی: جان؟
عسل: بازیم چطور بود امروز؟
مربی: خوب بود یکم هم رفتی خونه تمرین کن خیلی خوبه
امروز حتما چیزای سالم بخور که جلسه بعد فرداس قوی باشی برا فردا
عسل: چشم مرسی.
عسل: خب خدافظ مربی.
مربی: خدافظ.

ساعت 12.

راوی: عسل رفت خونه و انقدر خسته بود خوابش برد.

ساعت 4.

عسل: آخیش
عه وا ساعت 4 شد کهههه
هنوز فوتبالم تمرین نکردممم.
ناهارم نخوردمم

راوی: عسل فوتبال 10 دقیقه تمرین کرد و
چون حوصله نداشت غذا درست کنه رفت رستوران.

داخل رستوران:
عسل: عه این النا نیست؟
النا: عه بازم عسل اینجاستت
عسل بیا اینجا بشینن
عسل: عه بازم که دیدیم هموundefinedundefined
النا: اره ها عجیبه
عسل: خب غذاتو سفارش دادی؟
النا: نه هنوز بیا باهم سفارش بدیم
عسل؛ باش، من ی همبرگر میخورم با سیب زمینی + نوشابه.
النا: منم پیتزا و نوشابه.
عسل: خب خوبه. من برم سفارشارو بدم بیام.
النا: باش برو....

راوی : عسل اومد نشست چند دقیقه بعد غذا اومد و عسل و النا شروع کردن به خوردن.

عسل: عه وا راستی یادم رفت ی چیزیووووو
النا: چیوو؟
عسل: امروز مربیم گفت باید چیزای خوب بخورم دارم همبرگر میخورم کهundefined
النا: عی بابا اشکال نداره یادت نبوده.
به مربیت بگو. که یادت رفته
عسل؛ هوف باش ..
راوی: .....

این داستان ادامه دارد.

۱۴:۵۶

thumnail
رمان #قلب_منی پارت2🤍راویهمینطور که میدونید النا داشت تنها به خونه میرفت که یهو میخواست ماشین بهش بزنه که حامیم بغلش کرد و نجاتش داداز زبان الناundefined:یه لحظه تعجب کردم شوکه شدم!از زبان حامیم🤍*:یه حسه خیلی خوبی داشتم انگاری نگرانش شده بودم نمیدونم چجور حسی بود!از زبان الناundefined:عاممم مرسی که نجاتم دادید واقعا هرچی بگم کمهاز زبان حامیم🤍:نه بابا انجام وظیفه بود من کاری نکردم هرکی بود همین کارو میکردundefinedاز زبان الناundefined:خب دیگه من مزاحمتون نمیشم:)از زبان حامیم🤍*:نه عه این چه حرفیهراویخلاصه خداحافظی کردن و هرکی راه خودشو رفت فردا صبح شدش النا تابه کافه اومد به عسل همه چیو گفتاز زبان عسلundefined:بهش گفتم بابا آروم باش النای منundefined
*از زبان الناundefined:گفتم خدایا چجوری آروم باشم دیوونه شدی خودت داستان کیوان و خودت و یادت نیست!
از زبان عسلundefined:undefinedراویحامیم خودش تنها داشت از کافه رد میشد که یهو چشمش به النا خورد که صاحب کافه داره اینکه کارش رو درست انجام نمیده دعوا میکنهاز زبان حامیم🤍*:دست خودم نبود انگار النا خیلی واسم مهم بود اومدم به صاحب کافه گفتم هوی حواست هست داری چجوری صحبت میکنی عوضی شب شدش یجا خلوت گیرش اوردم انقدر کتکش زدم که داشت خون بالا میورد گفتم اگه به کسی چیزی بگی و النا رو تهدید کنی بامن طرفی!صاحب کافه:باشه.باشه غلط کردمحامیم🤍:خوبهراویازون جایی که عسل و النا تو یه خونه زندگی میکنن النا داشت هی مخ عسل رو میگفت و عسلundefinedاینطوری بود و انقدر النا داشت با ذوق اتفاق امروز هم توضیح میداد تند و تند که عسل گفت وای النا بسه دیگه باشهالناundefined:عیش باشهundefinedundefinedمنتظر پارت3باشید🤍

۱۷:۵۸

1k نشیم؟ undefined

۱۸:۴۰

۶ مهر

thumnail
رمان#قلب_منی پارت3🤍راویازونجایی که داشت النا مخ عسل رو میخورد و عسل هم گفت بسه و النا هم گفت باشه فردا شد و دوباره به کافه رفتن کیوان به عسل پیشنهاد دوستی داد:میای یه دوست معمولی شیم؟🥺از زبان عسلundefined*وایی داشتم غش میکردم از ذوققق عررررراز زبان کیوانundefined*وایی خدایا چطور شدراویو هی حامیم و النا هم سر به سر این دوتا میزاشتن میخندیدن اوووووundefinedاز زبان کیوانundefined*حرف نزنید نمیگن لالیدundefinedراویعسل هم که مثل همیشهundefinedاینطوری بودو هی به النا میگفت خدا لعنتت نکنههundefinedاز زبان الناundefined*من بهشون گفتم شما رو تنها میزاریم مگه نه آقا حامیم؟حامیم:بله حتما این دوتا مرغ عشقا رو تنها بزاریمundefinedکیوان:برید دیگه اهحامیم:باشه آروم باشراویخلاصه انگار داشت قلب کیوان واسه عسل میتپید و عسل خیلی ذوق زده بود کیوان همش خودشو میچسبوند به عسل و کیوان نتونست تحمل کنه که..undefinedاره دیگه فهمیدید چیشدشب میشه و دوباره عسل و النا پیشه همن و عسل میگه النا کیوان منو بوسیدundefinedundefinedالنا:جدیییی؟عسل:حالا منحرف نشو از سرمundefinedالنا:اه باشهراویخلاصه حامیم کیوان رو به رستوران دعوت کردو داشتن غذا میخوردن که کیوان گفت من عسل رو بوسیدمundefinedundefinedحامیم عه جدیییییundefinedکیوان اره شاید باورت نشه ولی اینکارو کردمundefinedحامیم کجاشو بوس کردی؟کیوان عه برادر ترمزتو کم کن از سرشundefinedundefinedراویمنتظر پارت4باشید🤍

۸:۴۳

thumnail
رمان؛
#دوستای_قدیمی
پارت 2.

راوی: النا و عسل غذا رو خوردن و تموم شد و مثل همیشه دعوا سر این بود که کی حساب کنه undefined
عسل: اقا اقا من حساب میکنم
النا: نچ. نچ. عمرا بزارمم
عسل: اقا عه من حساب میکنم ایندفعهههه
النا: ببین عمرااااا
عسل: اره اره آقا بفرمایید حساب کنید
النا: نههههع حساب نکنیدااا
با کارت من حساب کنید
فروشنده: اخر نفهمیدم با کارت کی حساب کنم؟
عسل: مننننن
النا: نه اقا من
فروشنده: خب با کارت آبیه حساب میکنم
عسل: اخیششش
النا: عسل خدا لعنتت کنه عیش
راوی: بالاخره حساب کردن و داشتن میرفتن خونه.
عسل: النا
النا : جان؟
عسل: میخوای بیای خونم؟
یکم حرف بزنیم و اینا.
النا: اره اره اتفاقا منم خیلی چیزا دارم که بهت بگمم
عسل: خب خوبه پس بریم.
راوی: عسل و النا ی تاکسی گرفتن و رفتن خونه!
عسل؛ خب بفرما تو
النا: مرسیی
عسل: چایی میخوری یا هات چاکلت؟
النا: عیجان چه باکلاسس
ی هات چاکلت میخورم undefined
عسل: باش

عسل؛ خب حرفات چی بودد؟
النا: وای اره خب خجالت میکشم بگمم
عسل: عه بگو دیهundefined
النا: خب من امروز عاشق ی پسره شدمممم
تو همون رستوران خیلی خوشگل بودد
عسل: عووووو دختر عاشق شدییی
النا: عیش اره ، ولی خب نمیدونم چجوری بهش بگم.
عسل؛ وای نگو که عاشق فروشنده شدی؟
النا: حیحیحح اره دقیقا عاشق همون شدممم
عسل: خب خوبه
والا منم دیدم ی نگاهایی به تو میکرد
100 درصد عاشقت شدهههه
النا: عررررر
بخدا سکته میزنم الانننن
عسل: اروم باش حالا، میخوای فردا بریم پیشش؟
النا: اوم ولی خب بهش چی بگم؟
عسل: اون با من تو فقط بیا.
النا: خب باشundefined🤍

النا: خب عسل تو چی عاشق نشدی ؟
عسل: نه بابا، من که سینگل به گورمم
النا: عی بابا عی بابا، ایشالا پیدا میکنی توهمundefined
عسل: هعی ایشالله

راوی: عسل رفت هات چاکلتارو درست کرد و اورد و باهم کلی حرف زدن و آخر شب شد.

النا: عه وا چه زود ساعت 1 شداا
من باید برم دیگه مزاحم نمیشم
عسل: عه باش میموندی حالا
النا: نه دیگه باید برم
عسل: باش برو
النا؛ خدافظظظ
عسل: خدافظظظ

روز بعد.
ساعت 6 صبح.

راوی: آلارم گوشیه عسل زنگ خورد .
عسل: د اههه بازم این مدرسه ها شروع شد
تف تو این زندگی هعی
پاشم برم حاضر شم.

راوی: عسل حاضر شد صبحونه خورد و
کولشو برداشت و رفت مدرسه.

12 ظهر.

راوی: مدرسه تعطیل شد و عسل و النا باهم اومدن بیرون

عسل: خب الناا میگم ساعت 7 شب بیا بریم
پیش کراشت undefined
النا: عیش باشه ولی خجالت میکشممممم
عسل: عه خجالت چرا دیگه
خودم حلش میکنم نگران نباش
النا: حیح دمت گرم
عسل: فدات، خب من دیگه برم که چشام یاری نمیکنه
النا: اوم اره واسه منممم
عسل: خب فعلاا ساعت 7 میبینمتت
النا: فعلاا همچنین.

راوی: عسل و النا خدافظی کردن و عسل رفت سمت خونه و تا رسید خونه لباساشو عوض کرد و
گرفت خوابید undefined

ساعت 7 شب.

...
این داستان ادامه دارد.

۹:۴۹

۹ مهر

رمان#قلب_منی پارت4🤍راویحامیم درحال تعجب بود که چجوری کیوان تونسته که عسل رو ببسوسهundefinedحامیم: اقا اصلا مگه میشههههکیوان: معلومه که میشه چرا نشه عهundefinedحامیم: حالا منم بهت یچی بگم تو نبودی من داشتم از کافه رد میشدم دیدم صاحب کافه داره با النا دعوا میکنه شبش یارو گیر اوردم کتکش زدم از شدت خون بالا اورد بعدش تهدیدش کردم حق نداری النا رو تهدید کنی وگرنه بامن طرفیundefinedکیوان: عووو پسر عاشق شدی توعم پسundefinedحامیم: نمیتونیم بگیم عشق ولی یه جوراییundefinedراویعسل و النا هی وِر وِر مخ همو میخوردن و بهم میخندیدنعسل: دیدی دیدی کیوان منو بوسید ناش ناشالنا:نیش نیش تو کافه نبودی صاحب کافه داشت بامن دعوا میکرد حامیم روم غیرتی شد و باهاش دعوا کرد عررررundefinedعسل:عجب..🦦undefinedالنا:ارهعسل:خب دیگه پاشو پاشو بگیر بخواب فردا باید بریم سره کار خیره سرمونالنا:عیش باشهundefinedراویفردا شد و عسل و النا به کافه رفتن کیوان و حامیم باز اومدن کافه و حامیم و کیوان شب قبلش تصمیم گرفته بودن دخترا رو ببرن سفرکیوان:دخترا حالا که میخوایم باهم بیشتر آشنا شیم میخوایم یکاری کنیمعسل و النا:چه کاری؟حامیم و کیوان:یه سفری باهم دیگه بریمعسل:کجا؟کیوان:شمال دیگهundefinedراویخلاصه النا عسل رو کشوند یه گوشه به عسل گفت عسل چی کار کنیم بریم؟عسل:نمیدانمundefinedالنا:undefinedعسل:هوف خب باشه بریم نظرت؟النا:باشه بریم هورااااا🥳عسل:undefinedراویتصمیم بر این شد که چهار نفری به یه مسافرتی برن شب شدش و کیوان و حامیم و النا و عسل داشتن با ذوق و شوق وسایل رو جمع میکردن که امشب راه بیوفتن یه جا قرار گذاشتن و عسل و الناسوار ماشین شدنکیوان:یه آهنگ واستون بزارم دخترا؟undefinedعسل و النا:ارههههراوی...منتظر پارت5باشید🤍

۱۰:۱۲

۱۲ مهر

رمان#قلب_منی پارت5🤍راویخلاصه اینا از ساعت10شب رفتن تا2نصف شب رسیدن به شمالحامیم:عه النا چرا داری به چمدون ها دست میزنیییی برو بگیر بخواب خسته ایالنا:عه نخیر وسایل های خودمو میارم نیاز نیست بگیریش خودتو خسته کنیحامیم:عمرا بزارم به وسایلا دست بزنیالنا:ای بابا خب اینجوری که تو زحمت میوفتینحامیم:نخیرم اگه به زحمت میخواستم بیوفتم که میگفتم خودت ببر برو برو بخوابالنا:هوف باشه اگه کاری داشتی بیدارمحامیم:اوکیه شب بخیرالنا:شب بخیرراویکیوان و حامیم وسایل هارو اوردن تو صبح شد تاساعت12ظهر خوابیده بودن ازون جایی که النا تو بغل حامیم خوابیده بود و توحَلق هم بودن کیوان و عسل بلند شدن بهم نگاه کردن کیوان گفت بزار این دوتا مرغ عشقا اینجوری بخوابنundefinedعسل:عا باشهundefinedتا کیوان و عسل داشتن میز رو واسه صبحونه اماده میکردن یهو الناو حامیم چشاشونو دیدن عه تو حلق همنکیوان و عسل:عه عجبundefinedundefinedالنا:وای یعنی،یعنی واقعا منو تو پیش هم خوابیده بودیمممممحامیم:اره انگاریundefinedالنا:عررررر خر ذوق شدمحامیم:وای منم همینو میخواستم وایی واقعا انگار عاشقش شدممممراویمنتظر پارت6باشید🤍

۱۵:۱۶

۱۳ مهر

thumnail
رمان؛
#دوستای_قدیمی
7 شب.
راوی: عسل زنگ زد به الناعسل: سلامم چطوری؟ النا: سلامم مرسی تو چطوری؟ عسل: فدات خوبم، آماده ای دیگه؟ النا: اوم اره آمادمعسل: باش میام دنبالت پس النا: باش، فعلا میبینمتعسل: فعلاا، همچنین
راوی: قطع کردن، و عسل رفت دنبال النا.و دقایقی بعد رسید و النا رو سوار کرد.
عسل: خب استرس اینا که نداری؟ النا: عام چرا دارممعسل: عه نداشته باش دیگه النا؛ باشundefined
10 دقیقه بعدundefined
عسل: خب رسیدیم پیاده شو. النا؛ هعی باش
راوی: النا و عسل رفتن داخل رستوران سریع ی غذای کم سفارش دادن و خوردن سریع.
عسل: خب ببین النا یکم میریم نزدیکیای فروشنده وایمیسیمو دعوا میکنیم الکی و میزنیم تو سر و کله ی هم و بعدش تو گریه میکنی تا ببینیم واکنش فروشنده چیهundefinedمیدونم چرته ولی خب خوبه خلوته کسی نیست جز ما
النا: عی بابا باشه
1 دقه بعد. راوی: عسل و النا شروع کردن کشتن هم دیگه
فروشنده؛ عه وا دعوا نکنیددد وایسیددراوی: و عسل و النا باز هم دعوا کردنفروشنده: اقا دعوا نکنیددددراوی: دیگه فروشنده رفت وارد عمل شد عسلو از النا جدا کرد بعد دیدش النا گریه داره میکنه، بغلش کرد و برد پیش خودش undefined
عسل: بابا بنازمممم خب خوبه رفتن پیش همundefinedundefined
1 ساعت بعد:
النا: اوفیشششعسل: چیشد دختر؟ النا: وای اصن خیلی خوب بوددددبگو چیشد اون وقتتتتعسل: چیشد؟ النا: بغلم کرد، بوسم کرد، بهم خوراکی داد وای اصنننن عسل: بنازممممم خب خوبه دیدی گفتم عاشقتههههالنا:حیحیحیحیحیعسل: حالا اسمش چی بود؟ undefinedالنا: امیر بود undefinedعسل: به به خب خوبه شمارشو داد یا گرفت شمارتو؟ النا: گرفت شمارموعسل : بنازمممممالنا : عیش باشه بریم خونه دیه عسل: باششش undefinedراوی: عسل و النا رفتن خونه و ارهundefined
..... این داستان ادامه دارد.

۶:۱۹