کانون رسالت
@resalatccc
معلم، فرهنگ می سازد...
پیامبر امروز ما
صوت جلسه اول کارشناس: حجة الاسلام والمسلمین آل طیب (امام جماعت مسجد توحید)
زمان جلسات: سه شنبه سوم هر ماه «روابط عمومی کانون رسالت» #پیامبرامروزما #نشست #سال1404 #دوره_پائیز #آذر #اطلاع_رسانی
حجة الاسلام والمسلمین آل طیب(امام جماعت مسجد توحید)
و این الگو امروز چه کاربردی دارد؟!_ابتدا جایگاه پیامبر در قرآن مطرح میشود؛ او بهعنوان الگو معرفی شده است،_الگویی که تنها شخصیت تاریخی نیست بلکه سبک زندگی، فکر، تصمیمگیری و اخلاق روزمره ما باید از او تأثیر بگیرد._محبت به پیامبر کافی نیست، بلکه باید به تبعیت عملی منجر شود.
_سپس نقش پیامبر بهعنوان معلم و مربی بیان میشود؛ او آیات الهی را تلاوت میکند، نفوس را تزکیه مینماید و کتاب و حکمت را تعلیم میدهد._ هدف او ساختن انسان است، نه صرفاً انتقال اطلاعات، و رابطه امت با او مانند شاگرد با معلم دلسوز است._روش پیامبر رحمت و محبت است؛ او رحمةً للعالمین است و ارتباطش بر پایه همدلی و درک شرایط مخاطب شکل میگیرد._اطاعت از پیامبر مساوی اطاعت از خداست؛ وقتی مؤمن پیامبر را الگو، معلم و رحمت میبیند، اطاعت از او طبیعی و شیرین میشود._ پیامبر همچنین شاهد و ناظر تربیتی است؛ نظارتی دلسوزانه و هدایتگر که مؤمن خود را در برابر او پاسخگو میبیند.
_رابطه محبت، مقبولیت و محبوبیت با اطاعت پیوند دارد؛_انسان از کسی اطاعت میکند که هم مقبول عقل و هم محبوب دل باشد._در جامعه امروز نیز الگوها تغییر کردهاند و محبوبیت و مقبولیت شرط اثرگذاری است._در خانواده نیز اگر والدین رابطه عاطفی و همدلانه نداشته باشند، امر و نهیشان کماثر میشود._ پیوند اخلاق و فقه در سیره پیامبر نشان میدهد که اخلاق زمینهساز پذیرش احکام است؛ بدون اخلاق، فقه پایدار نمیماند._شبهات امروز بیشتر روانیاند تا عقلی؛ برای رفع آنها باید رابطه عاطفی و اعتماد ایجاد شود،_سپس استدلال مؤثر خواهد بود. خطای رایج این است که پیامبر تنها بهعنوان صاحب کرامت و حلکننده مشکلات دیده میشود، نه بهعنوان الگوی سبک زندگی و مربی اخلاقی._در جمعبندی، مطرح شد که، پنج نقش پیامبر در قرآن یک روح مشترک دارند: او الگوی زنده زندگی ایمانی، معلم دلسوز، رحمت برای همه، معیار اطاعت از خدا و ناظر تربیتی است._هدف نشان دادن دین بهصورت عملی و عینی است؛ دین در رفتار، گفتوگو، مهربانی و تربیت جلوه میکند._رابطه درست مؤمن با پیامبر ترکیبی از محبت، احترام، اعتماد، تبعیت عملی و احساس حضور تربیتی اوست، نه صرفاً رابطهای موقتی برای حاجات دنیوی.
۱۹:۱۰