کانون رسالت
@resalatccc منظومه نبوی زندگی بدون من کارشناس ها: خانم دکتربرومندپور خانم دکتر ژاله کیانی ꧁꧂ خلاصه متن جایی که آدم میان شتاب زندگی، نقشهای متعدد و فشارهای بیرونی. بهویژه زن امروز که همزمان مادر، همسر، فرزند، نیروی کار و نگهدارندهٔ خانه است، بیشتر در معرض فراموشی خویشتن قرار دارد. ذهن پر از بایدها و مقایسهها میشود و حضور از بین میرود. انسان فقط پیش میرود و انجام میدهد، اما نمیداند چرا. همینجا پرسش «زندگی بدون من چه تغییری میکند؟» زنگ بیدارباش است. بسیاری از ما در گذشته یا آینده زندگی میکنیم؛ یا در حسرت گذشته ماندهایم یا در اضطراب آینده. این ناپیوستگی حال را میگیرد و «زندگی کردن» جای خود را به «زنده بودن» میدهد. برای بازگشت باید حضور را تمرین کرد؛ یعنی ذهن همانجا باشد که قدمها هستند. توجه به تنفس، نشستن، راه رفتن و حسهای بدن ابزاری برای بازگشت به خویشتن است. خودآگاهی یعنی دیدن افکار و هیجانها بدون یکی شدن با آنها. هویت بخشی در نگاه خود، بخشی در نگاه دیگران و بخشی در موقعیتهای پیشبینینشده آشکار میشود. بحرانها یا حتی یک اتفاق ساده میتوانند استعدادها و ترسهای ناشناخته را نشان دهند. شناخت خود پایانی ندارد؛ فرآیندی پویا و در حال شدن است. ارتباط اصیل زمانی شکل میگیرد که فرد با خود اصیل باشد. نقابهای اجتماعی و مهربانیهای نمایشی عمق نمیسازند. کودکان ناهماهنگی درونی والدین را سریعتر تشخیص میدهند. بهبود رابطهٔ مادر و کودک از خودِ مادر آغاز میشود. کسی که با احساسات و محدودیتهایش آشتی کرده، ظرفیت بیشتری برای پذیرش و همدلی دارد. ارزشها ستون اصلی معنا هستند. آنها در رفتارهای کوچک روزمره حضور دارند و در انتخابها و واکنشها خود را نشان میدهند. هر فرد میراثی مادی و نامادی باقی میگذارد، اما آنچه ماندگارتر است ارزشها و سبک زندگی است. وقتی آگاهی وارد میشود، انتقال ارزشها واقعیتر و سالمتر خواهد بود. جمعبندی این است: «زندگی بدون من نشود» یعنی انسان نباید در نقشها و توقعات دیگران حل شود تا خود واقعیاش خاموش گردد. حضور را جایگزین شتاب کند، احساسات را ببیند، بدن را بشنود و ارزشها را بشناسد. میراث انسان همیشه بزرگ و تاریخی نیست؛ گاهی امنیتی در دل کودک یا آرامشی در خانه است. آنچه ماندگار میشود کیفیت بودن انسان است. پس اگر میخواهیم جهان بدون ما تغییری نکند، باید خودمان را بیابیم و همان را زندگی کنیم؛ با حضور، صداقت، مسئولیت و ارزش. «روابط عمومی کانون رسالت» #منظومه_نبوی #زندگی_بدون_من #دکتربرومندپور #دکتر_کیانی #روانشناسی #خلاصه_متن #اطلاع_رسانی #سال1404
@resalatccc منظومه نبوی زندگی بدون من کارشناس ها: خانم دکتربرومندپور خانم دکتر ژاله کیانی ꧁꧂ خلاصه متن جایی که آدم میان شتاب زندگی، نقشهای متعدد و فشارهای بیرونی. بهویژه زن امروز که همزمان مادر، همسر، فرزند، نیروی کار و نگهدارندهٔ خانه است، بیشتر در معرض فراموشی خویشتن قرار دارد. ذهن پر از بایدها و مقایسهها میشود و حضور از بین میرود. انسان فقط پیش میرود و انجام میدهد، اما نمیداند چرا. همینجا پرسش «زندگی بدون من چه تغییری میکند؟» زنگ بیدارباش است. بسیاری از ما در گذشته یا آینده زندگی میکنیم؛ یا در حسرت گذشته ماندهایم یا در اضطراب آینده. این ناپیوستگی حال را میگیرد و «زندگی کردن» جای خود را به «زنده بودن» میدهد. برای بازگشت باید حضور را تمرین کرد؛ یعنی ذهن همانجا باشد که قدمها هستند. توجه به تنفس، نشستن، راه رفتن و حسهای بدن ابزاری برای بازگشت به خویشتن است. خودآگاهی یعنی دیدن افکار و هیجانها بدون یکی شدن با آنها. هویت بخشی در نگاه خود، بخشی در نگاه دیگران و بخشی در موقعیتهای پیشبینینشده آشکار میشود. بحرانها یا حتی یک اتفاق ساده میتوانند استعدادها و ترسهای ناشناخته را نشان دهند. شناخت خود پایانی ندارد؛ فرآیندی پویا و در حال شدن است. ارتباط اصیل زمانی شکل میگیرد که فرد با خود اصیل باشد. نقابهای اجتماعی و مهربانیهای نمایشی عمق نمیسازند. کودکان ناهماهنگی درونی والدین را سریعتر تشخیص میدهند. بهبود رابطهٔ مادر و کودک از خودِ مادر آغاز میشود. کسی که با احساسات و محدودیتهایش آشتی کرده، ظرفیت بیشتری برای پذیرش و همدلی دارد. ارزشها ستون اصلی معنا هستند. آنها در رفتارهای کوچک روزمره حضور دارند و در انتخابها و واکنشها خود را نشان میدهند. هر فرد میراثی مادی و نامادی باقی میگذارد، اما آنچه ماندگارتر است ارزشها و سبک زندگی است. وقتی آگاهی وارد میشود، انتقال ارزشها واقعیتر و سالمتر خواهد بود. جمعبندی این است: «زندگی بدون من نشود» یعنی انسان نباید در نقشها و توقعات دیگران حل شود تا خود واقعیاش خاموش گردد. حضور را جایگزین شتاب کند، احساسات را ببیند، بدن را بشنود و ارزشها را بشناسد. میراث انسان همیشه بزرگ و تاریخی نیست؛ گاهی امنیتی در دل کودک یا آرامشی در خانه است. آنچه ماندگار میشود کیفیت بودن انسان است. پس اگر میخواهیم جهان بدون ما تغییری نکند، باید خودمان را بیابیم و همان را زندگی کنیم؛ با حضور، صداقت، مسئولیت و ارزش. «روابط عمومی کانون رسالت» #منظومه_نبوی #زندگی_بدون_من #دکتربرومندپور #دکتر_کیانی #روانشناسی #خلاصه_متن #اطلاع_رسانی #سال1404منظومه نبوی زندگی بدون من کارشناس ها:خانم دکتربرومندپور
خانم دکتر ژاله کیانی
꧁꧂۱۵ نکته کلیدی جلسه1. گمکردن خود در روزمرگی →وقتی زن بین مسئولیتها و توقعات غرق میشود، هویت شخصیاش محو میگردد.
2. زنده بودن vs زندگی کردن →فقط نفس کشیدن کافی نیست؛ باید لحظه را حس و تجربه کرد.
3. ذهن اتوپایلوت و بایدها →وقتی ارتباط با خود قطع شود، زندگی تبدیل به اجرای وظایف بدون خواستهی واقعی میشود.
4. میانسالی و حسابرسی از خود → بعد از ۴۰ سالگی پرسشهای جدی دربارهی معنای زندگی و دستاوردها شکل میگیرد.
5. میل به جاودانگی → انسان میخواهد نام و اثرش پس از نبودنش باقی بماند.
6. بودن و انجام دادن →تمرکز بیش از حد بر کارها باعث فراموشی حضور و تجربهی وجودی میشود.
7. حضور ذهن و بدن →حضور واقعی یعنی ذهن همانجا باشد که بدن هست، نه در گذشته یا آینده.
8. صداهای درونی →درون ما چند صدای مختلف است و فرار از آنها باعث دوری از خود میشود.
9. تعریف خود →خود، بدن یا فکر یا احساس نیست؛ خود همان آگاهی ناظر است.
10. مدل چهارگانه شناخت خود → بخشهایی از وجودمان را خود و دیگران میدانند یا نمیدانند و در بحرانها آشکار میشود.
11. ناشی بودن و نگاه کودکانه →با کنجکاوی و بیقضاوتی کودکانه میتوان دوباره جهان را تازه دید.
12. قضاوتگری ذهن →ذهن همیشه قضاوت میکند، اما دیدنِ قضاوت شدت آن را کم میکند.
13. درد و رنج →درد واقعیت است، رنج ساختهی ذهن؛ حضور در هر دو تجربهی اصیل زندگی است.
14. بدن و روانتنی →بیتوجهی به نشانههای بدن باعث بیماریهای روانتنی میشود؛ باید به بدن احترام گذاشت.
15. زندگی بدون من نشود →یعنی خود را گم نکنیم، ارزشهایمان را بشناسیم و اثری ماندگار بگذاریم.
«روابط عمومی کانون رسالت» #منظومه_نبوی #زندگی_بدون_من #دکتربرومندپور #دکتر_کیانی #روانشناسی #خلاصه_متن #اطلاع_رسانی #سال1404
۱۵:۴۵