۲۶ شهریور
۱۶:۱۹
۱۶:۱۹
۱۶:۲۰
۱۶:۲۰
۱۶:۲۰
۱۶:۲۰
۱۶:۲۰
۱۶:۲۰
۱۶:۲۰
۱۶:۲۰
۱۶:۲۰
۲۸ شهریور
۱۴:۵۷
۶ مهر
بازارسال شده از مجله تصویری منادیان
۲۰:۳۷
۷ مهر
۱۴:۵۰
۱۰ مهر
۱۸:۵۵
۱۱ مهر
🟢 بسمه تعالی
از حجتالاسلام و المسلمین سراج به تمام رضوانیها !'
وقتی ضربه میخوریم، عزیزی را از دست میدهیم یا خطی سقوط میکند، غمگین میشویم، روضه میخوانیم، اشک میریزیم، به سینه میکوبیم و شعلهای سراسر وجودمان را میگیرد اما کمی بعد، این شعله فروکش کرده و ما به زندگی عادی خودمان برمیگردیم.
وقتی ضربهای میزنیم، فتحی میکنیم یا دشمن را به عقب میرانیم، شور میگیریم، حیدر حیدر میگوییم و شعله در وجودمان زبانه میکشد. اما کمی بعد این شعله فروکش میکند و ما به زندگی عادیمان برمیگردیم.
اکثر ما اینطوریم اما در این میانه هستند افرادی که از شعلهی به وجود آمده مراقبت میکنند؛ این شعله را به مسئولیت تبدیل میکنند، ابعاد مبارزه را فهم میکنند و برای خودشان نقش تعریف میکنند.
هزاران نفر درد و رنج شیعیان لبنان را دیدند، سوختند و شعلهور شدند اما امام موسی صدر شعلهوری خودش را به نقش و مسئولیت تبدیل کرد؛ یک گوشهای از این عالم را هدف گرفت، ایستاد و آنجا بنای رفیعی را ساخت. آنچنانی که هنوز که هنوز است، ضرب دست او دارد تاریخ بشریت را جلو میبرد.
خیلیها ظلم و ستم حکومت پهلوی را نسبت به مردم و دین اسلام دیدند، لمس کردند و سوختند اما در این میان امام خمینی رضوانالله تعالی علیه کسی بود که برای خودش نقش و مسئولیت تعریف کرد و پا به میدان مبارزه گذاشت؛ مردی که لا یقاس به احد.
مصطفی چمران، حسن باقری، عماد مغنیه، سیّد حسن نصرالله، حاج قاسم، لطفی نیاسر و... همهی این آدمهای تاثیرگذار، این آدمهایی که توانستند مشت جبهه مقاومت را پر کنند، آدمهایی بودند که برای خودشان در این میانهی جنگ جهانی حق و باطل، نقش و مسئولیت تعریف کردند.
دیشب در ستاره باران آسمان، بیش از هر چیزی فهم، غیرت و شعور حسن طهرانی مقدم را میشد دید. صدایش در گوشم میپیچید وقتی که داشت با شاگردانش حرف میزد: «بچهها، ما باید مشت ولیّ فقیه را پر کنیم که روزی که خواست بزند، بتواند بزند.»رحمت بر آن شیری که خوردی؛ چهقدر خوب و درست فهمیدی و فهماندی. اگر تو و آن فهم و شعور نبودید، امروز دستمان خالی بود.
رفقا! اینکه در شکستها و پیروزیها بین اشک و حماسه شعلهور باشیم لازم است امّا کافی نیست. اگر میخواهیم کار امّت اسلام را جلو ببریم، باید برای خودمان نقش و مسئولیت تعریف کنیم و باری برداریم.
خلاءهای امروز را ببینیم، آینده پژوهی کنیم، خطرات، خلاءها و فرصتهای فردا را ببینیم و کار کنیم، چند برابر قبل کار کنیم، "برای پر کردن مشت ولایت کار کنیم."
اگر طلبهایم، باید خمینیها، بهشتیها، خامنهایها و حسن نصراللههای فردا باشیم. اگر دانشگاهی یا در هر فضای دیگری هستیم، باید متناسب با شرایط خودمان باری برداریم.
عرصههایی مثل اقتصاد، فرهنگ، سیاست و... به طهرانی مقدمهای خودش نیاز دارد؛ باید قیام کرد.
قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُمْ بِوَاحِدَةٍ ۖ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَىٰ وَفُرَادَىٰ | بگو: «شما را تنها به یک چیز اندرز میدهم، و آن اینکه: دو نفر دو نفر یا یک نفر یک نفر برای خدا قیام کنید.»
رضوان؛ دوره تشکیلاتی - معرفتی دانشجویان دانشگاههای تهران بله | تلگرام | اینستاگرام
️ @rezavanbso
از حجتالاسلام و المسلمین سراج به تمام رضوانیها !'
وقتی ضربه میخوریم، عزیزی را از دست میدهیم یا خطی سقوط میکند، غمگین میشویم، روضه میخوانیم، اشک میریزیم، به سینه میکوبیم و شعلهای سراسر وجودمان را میگیرد اما کمی بعد، این شعله فروکش کرده و ما به زندگی عادی خودمان برمیگردیم.
وقتی ضربهای میزنیم، فتحی میکنیم یا دشمن را به عقب میرانیم، شور میگیریم، حیدر حیدر میگوییم و شعله در وجودمان زبانه میکشد. اما کمی بعد این شعله فروکش میکند و ما به زندگی عادیمان برمیگردیم.
اکثر ما اینطوریم اما در این میانه هستند افرادی که از شعلهی به وجود آمده مراقبت میکنند؛ این شعله را به مسئولیت تبدیل میکنند، ابعاد مبارزه را فهم میکنند و برای خودشان نقش تعریف میکنند.
هزاران نفر درد و رنج شیعیان لبنان را دیدند، سوختند و شعلهور شدند اما امام موسی صدر شعلهوری خودش را به نقش و مسئولیت تبدیل کرد؛ یک گوشهای از این عالم را هدف گرفت، ایستاد و آنجا بنای رفیعی را ساخت. آنچنانی که هنوز که هنوز است، ضرب دست او دارد تاریخ بشریت را جلو میبرد.
خیلیها ظلم و ستم حکومت پهلوی را نسبت به مردم و دین اسلام دیدند، لمس کردند و سوختند اما در این میان امام خمینی رضوانالله تعالی علیه کسی بود که برای خودش نقش و مسئولیت تعریف کرد و پا به میدان مبارزه گذاشت؛ مردی که لا یقاس به احد.
مصطفی چمران، حسن باقری، عماد مغنیه، سیّد حسن نصرالله، حاج قاسم، لطفی نیاسر و... همهی این آدمهای تاثیرگذار، این آدمهایی که توانستند مشت جبهه مقاومت را پر کنند، آدمهایی بودند که برای خودشان در این میانهی جنگ جهانی حق و باطل، نقش و مسئولیت تعریف کردند.
دیشب در ستاره باران آسمان، بیش از هر چیزی فهم، غیرت و شعور حسن طهرانی مقدم را میشد دید. صدایش در گوشم میپیچید وقتی که داشت با شاگردانش حرف میزد: «بچهها، ما باید مشت ولیّ فقیه را پر کنیم که روزی که خواست بزند، بتواند بزند.»رحمت بر آن شیری که خوردی؛ چهقدر خوب و درست فهمیدی و فهماندی. اگر تو و آن فهم و شعور نبودید، امروز دستمان خالی بود.
رفقا! اینکه در شکستها و پیروزیها بین اشک و حماسه شعلهور باشیم لازم است امّا کافی نیست. اگر میخواهیم کار امّت اسلام را جلو ببریم، باید برای خودمان نقش و مسئولیت تعریف کنیم و باری برداریم.
خلاءهای امروز را ببینیم، آینده پژوهی کنیم، خطرات، خلاءها و فرصتهای فردا را ببینیم و کار کنیم، چند برابر قبل کار کنیم، "برای پر کردن مشت ولایت کار کنیم."
اگر طلبهایم، باید خمینیها، بهشتیها، خامنهایها و حسن نصراللههای فردا باشیم. اگر دانشگاهی یا در هر فضای دیگری هستیم، باید متناسب با شرایط خودمان باری برداریم.
عرصههایی مثل اقتصاد، فرهنگ، سیاست و... به طهرانی مقدمهای خودش نیاز دارد؛ باید قیام کرد.
قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُمْ بِوَاحِدَةٍ ۖ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَىٰ وَفُرَادَىٰ | بگو: «شما را تنها به یک چیز اندرز میدهم، و آن اینکه: دو نفر دو نفر یا یک نفر یک نفر برای خدا قیام کنید.»
رضوان؛ دوره تشکیلاتی - معرفتی دانشجویان دانشگاههای تهران بله | تلگرام | اینستاگرام
️ @rezavanbso
۱۰:۲۷
۱۲ مهر
۲۰:۵۷
۲۵ آبان
۱۹:۰۴
۲۶ آبان
۲۰:۲۶