۶ تیر ۱۴۰۲
۱۶:۰۳
۱۶:۰۳
👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆گزارش دومین مجلس روضهمورخ ۶ تیر ۱۴۰۲
۱۷:۱۴
۷ تیر ۱۴۰۲
۴:۱۵
۸ تیر ۱۴۰۲
۱۴:۱۴
۱۴:۱۴
۱۴:۱۴
۱۴:۱۵
👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆گزارش سومین مجلس روضهمورخ ۷ تیر ۱۴۰۲
۱۴:۱۵
۱۸:۰۹
۱۹ تیر ۱۴۰۲
۱۸:۰۴
۲۶ تیر ۱۴۰۲
۱۶:۲۴
۱۶:۲۴
👆گزارش تصویری برگزاری هشتمین جلسه مراسم روضه خانگی
۱۶:۲۶
۲۷ تیر ۱۴۰۲
دوای دردها
نقل است كه مرجع بزرگ شیعه مرحوم آیة الله العظمى بروجردى در سن نود سالگى داراى چشمانى سالم بودند كه بدون عینك خطوط ریز را هم مىخواندند و مىفرمودند: این نعمت را مرهون وجود مبارك حضرت ابى عبدالله الحسین علیه السلام هستم: و قضیه را چنین نقل مى فرمودند:در یكى از سالها در بروجرد بودم، به چشم درد عجیبى مبتلا شدم كه بسیار مرا نگران ساخته بود. معالجه پزشكان فایدهاى نكرد و درد چشم هر روز بیشتر و ناراحتى من افزونتر مىگردید، تا این كه ایام محرم شد. در ایام محرم آیة الله فقید، دهه اول را روضه داشتند و دستههاى مختلف هم در این عزادارى شركت مىكردند. یكى از دستههایى كه روز عاشورا به خانه آقا وارد شده بود، «هیئت گِلگیرها» است كه نوعاً سادات و اهل علم و محترمین هستند، در حالى كه هر یك حوله سفیدى به كمر بستهاند، سر و سینه خود را گل آلود كرده و به طور بسیار رقت بار و مهیج و در عین حال با سوز و گداز فراوان و ذكرى جانسوز آن روز را تا ظهر عزادارى مىكنند. آقا فرمودند:«هنگامى كه این دسته به خانه من آمدند و وضع مجلس با ورود این هیئت هیجان عجیبى به خود گرفته بود من هم در گوشهاى نشسته و آهسته آهسته اشك مىریختم و در این بین هم مقدارى گِل از روى پاى یكى از همین افراد گلگیر برداشته و بر روى چشمهاى ملتهب و ناراحتم كشیدم، و به بركت همین توسل، چشمانم خوب شد و امروز علاوه بر این كه متبلا به درد چشم نشدم، از نعمت بینایى كامل برخوردارم، و به بركت حضرت امام حسین علیه السلام احتیاج به عینك هم ندارم.» با این كه همه قواى جسمانى ایشان تحلیل رفته بود با این وجود تا آخرین ساعات زندگانى از بینایى كامل برخوردار بودند.
#حکایت
نقل است كه مرجع بزرگ شیعه مرحوم آیة الله العظمى بروجردى در سن نود سالگى داراى چشمانى سالم بودند كه بدون عینك خطوط ریز را هم مىخواندند و مىفرمودند: این نعمت را مرهون وجود مبارك حضرت ابى عبدالله الحسین علیه السلام هستم: و قضیه را چنین نقل مى فرمودند:در یكى از سالها در بروجرد بودم، به چشم درد عجیبى مبتلا شدم كه بسیار مرا نگران ساخته بود. معالجه پزشكان فایدهاى نكرد و درد چشم هر روز بیشتر و ناراحتى من افزونتر مىگردید، تا این كه ایام محرم شد. در ایام محرم آیة الله فقید، دهه اول را روضه داشتند و دستههاى مختلف هم در این عزادارى شركت مىكردند. یكى از دستههایى كه روز عاشورا به خانه آقا وارد شده بود، «هیئت گِلگیرها» است كه نوعاً سادات و اهل علم و محترمین هستند، در حالى كه هر یك حوله سفیدى به كمر بستهاند، سر و سینه خود را گل آلود كرده و به طور بسیار رقت بار و مهیج و در عین حال با سوز و گداز فراوان و ذكرى جانسوز آن روز را تا ظهر عزادارى مىكنند. آقا فرمودند:«هنگامى كه این دسته به خانه من آمدند و وضع مجلس با ورود این هیئت هیجان عجیبى به خود گرفته بود من هم در گوشهاى نشسته و آهسته آهسته اشك مىریختم و در این بین هم مقدارى گِل از روى پاى یكى از همین افراد گلگیر برداشته و بر روى چشمهاى ملتهب و ناراحتم كشیدم، و به بركت همین توسل، چشمانم خوب شد و امروز علاوه بر این كه متبلا به درد چشم نشدم، از نعمت بینایى كامل برخوردارم، و به بركت حضرت امام حسین علیه السلام احتیاج به عینك هم ندارم.» با این كه همه قواى جسمانى ایشان تحلیل رفته بود با این وجود تا آخرین ساعات زندگانى از بینایى كامل برخوردار بودند.
#حکایت
۱۷:۱۸
۲۹ تیر ۱۴۰۲
۱۹:۱۷
۱۷ مرداد ۱۴۰۲
۷:۰۷
خانه کوچک و برکت بزرگ!
اگر هنوز بهانهها قرار است از فیض روضهخانگی محرومتان کند. اگر حرفتان این است که خانه کوچک است و فضایی برای برگزاری مراسم ندارید باید بگوییم. همین خانههای کوچکی که در آن مراسم عزای اهلبیت برپا میشود. برکتهای بزرگ به همراه دارد. مرحوم «علامه طهرانی» در نجف، در منزل کوچکی که داشت هر هفته برای مادر و مادربزرگ خود روضه میخواند و بعد با چای پذیرایی میکرد. وی معتقد بود این چای از مجلس روضه متبرک شده و مورد عنایت است و خوردن دارد. ایشان میگفت مجلس ذکر و یاد ائمه علیهمالسلام بسیار مهم است و برگزاری آن در خانهای که زندگی میکنید بسیار مطلوب و با برکت است و انسان نباید به شرکت کردن در مجالس روضه در بیرون از خانه قناعت بورزد.
روضه را تک جنسیتی نکنید
روضهخانگی فقط مخصوص محرم نیست اما از همین محرم شروع کنید و چراغ روضه را در خانهتان روشن کنید. اگر ساکن آپارتمان هستید سعی کنید. مراسم را طوری مدیریت کنید که مزاحم همسایهها نشوید. تقویم را بردارید و برای هر ماه یک یا چند روز را برای روضهخانگیتان مشخص کنید. حتی میتوانید با همفکری فامیل روضه دورهای داشته باشید و هر هفته یکی از اقوام مجلس عزا را در خانه به پا کند. بهانهها را کنار بزنید. اگر خانه کوچکی دارید. مهمانهای کمتری دعوت کنید اما روضه را تک جنسیتی نکنید. با برگزار روضه خانوادگی هم بستر رشد را برای اهالی خانه خودتان هم دیگر خانوادهها مهیا کنید
قفلهای سرسخت زندگی و این کلید طلایی!
بخشی از وصیتنامه «آیت الله قاضی» همین سفارش به روضهخانگی است و تاثیر گرهگشایی آن. این استاد اخلاق پس از تاکید بر نماز اول وقت و واجبات میفرماید:«در مستحبات تعزیهداری و زیارت حضرت سیدالشهدا(ع) مسامحه ننمایید و روضه هفتگی ولو دو سه نفر باشد، اسباب گشایش امور است و اگر از اول عمر تا آخرش در خدمات آن بزرگوار از تعزیت و زیارت و غیرهما به جا بیاورید، هرگز حق آن بزرگوار ادا نمیشود.» روضهخانگی جز آن نوری که وارد زندگی و خانههایمان میکند و قفلهای سرسخت زندگی را میشکاند. جز آنکه کلاس اخلاق است برای خانوادهمان. فرصتی است برای همدلی. همین دور هم جمع شدنهای ساده، بسیاری از گرفتاریهای زندگی امروز را حل میکند. این روضهها غیر از آن نور معنوی همیشه باعث شدهاند این عاشقان اهلبیت علیهالسلام میان صحبتهایشان مشکلات مالی، معنوی، خانوادگی کسی را برطرف کنند و یا تجربه و توصیههای بسیار مفیدی را در تربیت فرزند، روابط خانوادگی، همسرداری و... در اختیار هم بگذارند. از طرفی حجتالاسلام فرحزاد میگوید:« خانهای که در آن روضه خوانده شود. ملائکه وارد آن میشوند و شیاطین از آن دور میشوند.»
تربیت فرزندتان را بسپارید به روضهخانگی!
گرچه ما و نسل شیعه در مکتب امام حسین علیهالسلام و پای همین هیئتها بزرگ میشویم و شور و شعور حسینی را از همان کودکی به جان میکشیم اما این روضهخانگی است که صفر تا صد تربیت فرزندتان را به عهده میگیرد. روضهخانگی است که بچهها را حسینی بار میآید و حسینی بودنشان را به نسلهای آینده منتقل میکند. این که فرزند ما ببیند بنای دور هم جمع شدن ما در خانه به گناه و آلودگی نیست. بنا و بهانه ما امام حسین علیهالسلام است برایش یک ارزش شیرین و ماندگار است ارزشی که زندگیاش را میسازد. اینکه بچهها از کودکی با اهل بیت«ع» آشنا شوند تاثیر زیادی بر آینده و مسیری که انتخاب میکنند دارد. اگر بچهها از اول در خانه امام حسین علیهالسلام بزرگ شوند تا آخر عمر تربیت یافته مکتب اهلبیت«ع» خواهند بود.
حجتالسلام علیرضا پناهیان میگوید:«هیچ چیز مثل روضه خانگی تربیت کننده نسل آینده نیست. آن طور که شخصیت بچهها در روضه خانگی شکل میگیرد جای دیگری شکل نمیگیرد. هنوز بعد از چهل سالی که از جمهوری اسلامی گذشته این روش سنتی روضههای خانگی کماکان یکی از موثر ترین روش های تربیت نفوس، تزکیه جانها، تعالی ایمان و معرفت مردم ماست. هیچ وقت نمیخواهم نقصی بر این جمعیتهای بزرگ و آثار و برکات هیئتهای بزرگ وارد کنم اما به هیچ وجه این مجالس تاثیرشان به اندازه یک روضه خانگی نیست. به این دلیل که وقتی این حرکتها در خانه انجام میگیرد. بچهها آن را جدیتر میگیرند. خدمت اهالی خانه برای روضهها مخصوصا بانوان برای بچهها سازنده است. فرزندان محبت و خدمت به اهلبیت را آنجا یاد میگیرند. این کودک با تمام هوشیاری این صحنههای خدمت را ثبت میکند. مادر چای میبرد، خانه را تمیز میکند. نشسته و عزاداری میکند. همه این تصاویر را کودک ثبت میکند. نمیشود که روضه خانگی نگرفت. امام باقر علیه السلام به تکرار سفارش فرمودند و امام صادق به کسی که در بصره بوده و نمیتوانسته به کربلا برود میگوید در خانه خودت برای حسین ما گریه میکنی و جزئیات کربلا را ذکر میکنی؟!»
اگر هنوز بهانهها قرار است از فیض روضهخانگی محرومتان کند. اگر حرفتان این است که خانه کوچک است و فضایی برای برگزاری مراسم ندارید باید بگوییم. همین خانههای کوچکی که در آن مراسم عزای اهلبیت برپا میشود. برکتهای بزرگ به همراه دارد. مرحوم «علامه طهرانی» در نجف، در منزل کوچکی که داشت هر هفته برای مادر و مادربزرگ خود روضه میخواند و بعد با چای پذیرایی میکرد. وی معتقد بود این چای از مجلس روضه متبرک شده و مورد عنایت است و خوردن دارد. ایشان میگفت مجلس ذکر و یاد ائمه علیهمالسلام بسیار مهم است و برگزاری آن در خانهای که زندگی میکنید بسیار مطلوب و با برکت است و انسان نباید به شرکت کردن در مجالس روضه در بیرون از خانه قناعت بورزد.
روضه را تک جنسیتی نکنید
روضهخانگی فقط مخصوص محرم نیست اما از همین محرم شروع کنید و چراغ روضه را در خانهتان روشن کنید. اگر ساکن آپارتمان هستید سعی کنید. مراسم را طوری مدیریت کنید که مزاحم همسایهها نشوید. تقویم را بردارید و برای هر ماه یک یا چند روز را برای روضهخانگیتان مشخص کنید. حتی میتوانید با همفکری فامیل روضه دورهای داشته باشید و هر هفته یکی از اقوام مجلس عزا را در خانه به پا کند. بهانهها را کنار بزنید. اگر خانه کوچکی دارید. مهمانهای کمتری دعوت کنید اما روضه را تک جنسیتی نکنید. با برگزار روضه خانوادگی هم بستر رشد را برای اهالی خانه خودتان هم دیگر خانوادهها مهیا کنید
قفلهای سرسخت زندگی و این کلید طلایی!
بخشی از وصیتنامه «آیت الله قاضی» همین سفارش به روضهخانگی است و تاثیر گرهگشایی آن. این استاد اخلاق پس از تاکید بر نماز اول وقت و واجبات میفرماید:«در مستحبات تعزیهداری و زیارت حضرت سیدالشهدا(ع) مسامحه ننمایید و روضه هفتگی ولو دو سه نفر باشد، اسباب گشایش امور است و اگر از اول عمر تا آخرش در خدمات آن بزرگوار از تعزیت و زیارت و غیرهما به جا بیاورید، هرگز حق آن بزرگوار ادا نمیشود.» روضهخانگی جز آن نوری که وارد زندگی و خانههایمان میکند و قفلهای سرسخت زندگی را میشکاند. جز آنکه کلاس اخلاق است برای خانوادهمان. فرصتی است برای همدلی. همین دور هم جمع شدنهای ساده، بسیاری از گرفتاریهای زندگی امروز را حل میکند. این روضهها غیر از آن نور معنوی همیشه باعث شدهاند این عاشقان اهلبیت علیهالسلام میان صحبتهایشان مشکلات مالی، معنوی، خانوادگی کسی را برطرف کنند و یا تجربه و توصیههای بسیار مفیدی را در تربیت فرزند، روابط خانوادگی، همسرداری و... در اختیار هم بگذارند. از طرفی حجتالاسلام فرحزاد میگوید:« خانهای که در آن روضه خوانده شود. ملائکه وارد آن میشوند و شیاطین از آن دور میشوند.»
تربیت فرزندتان را بسپارید به روضهخانگی!
گرچه ما و نسل شیعه در مکتب امام حسین علیهالسلام و پای همین هیئتها بزرگ میشویم و شور و شعور حسینی را از همان کودکی به جان میکشیم اما این روضهخانگی است که صفر تا صد تربیت فرزندتان را به عهده میگیرد. روضهخانگی است که بچهها را حسینی بار میآید و حسینی بودنشان را به نسلهای آینده منتقل میکند. این که فرزند ما ببیند بنای دور هم جمع شدن ما در خانه به گناه و آلودگی نیست. بنا و بهانه ما امام حسین علیهالسلام است برایش یک ارزش شیرین و ماندگار است ارزشی که زندگیاش را میسازد. اینکه بچهها از کودکی با اهل بیت«ع» آشنا شوند تاثیر زیادی بر آینده و مسیری که انتخاب میکنند دارد. اگر بچهها از اول در خانه امام حسین علیهالسلام بزرگ شوند تا آخر عمر تربیت یافته مکتب اهلبیت«ع» خواهند بود.
حجتالسلام علیرضا پناهیان میگوید:«هیچ چیز مثل روضه خانگی تربیت کننده نسل آینده نیست. آن طور که شخصیت بچهها در روضه خانگی شکل میگیرد جای دیگری شکل نمیگیرد. هنوز بعد از چهل سالی که از جمهوری اسلامی گذشته این روش سنتی روضههای خانگی کماکان یکی از موثر ترین روش های تربیت نفوس، تزکیه جانها، تعالی ایمان و معرفت مردم ماست. هیچ وقت نمیخواهم نقصی بر این جمعیتهای بزرگ و آثار و برکات هیئتهای بزرگ وارد کنم اما به هیچ وجه این مجالس تاثیرشان به اندازه یک روضه خانگی نیست. به این دلیل که وقتی این حرکتها در خانه انجام میگیرد. بچهها آن را جدیتر میگیرند. خدمت اهالی خانه برای روضهها مخصوصا بانوان برای بچهها سازنده است. فرزندان محبت و خدمت به اهلبیت را آنجا یاد میگیرند. این کودک با تمام هوشیاری این صحنههای خدمت را ثبت میکند. مادر چای میبرد، خانه را تمیز میکند. نشسته و عزاداری میکند. همه این تصاویر را کودک ثبت میکند. نمیشود که روضه خانگی نگرفت. امام باقر علیه السلام به تکرار سفارش فرمودند و امام صادق به کسی که در بصره بوده و نمیتوانسته به کربلا برود میگوید در خانه خودت برای حسین ما گریه میکنی و جزئیات کربلا را ذکر میکنی؟!»
۷:۰۸
۲۹ مرداد ۱۴۰۲
۱۹:۱۷
۳۰ مرداد ۱۴۰۲
۹:۰۱