در حال حاضر نمایش این پیام پشتیبانی نمیشود.
در حال حاضر نمایش این پیام پشتیبانی نمیشود.
فرق قهر کردن با بیتوجهی فعال ...
قهر کردن نوعی آزار روانی است که در تربیت کودکان آسیب فراوان به همراه دارد.
وقتی با فرزندتان قهر میکنید شخصیت او را نشانه میگیرید. به او این پیام را میدهید که حضور و وجود تو برای من مهم نیست و اگر آنگونه که من میخواهم نباشی تو را دوست ندارم و نمیخواهم.
این کودکان معمولا کودکان مضطرب با حرمت نفس پایین خواهند بود .
بیتوجهی فعال یک روش درست تربیتی است یعنی شما به کار بد اما بیخطر فرزندتان بیاعتنایی میکنید، مثلا وقتی فرزندتان الکی جیغ میزند یا کلمه زشت میگوید وانمود میکنید نمیبینید و نمیشنوید...
@soleimanforotankia
قهر کردن نوعی آزار روانی است که در تربیت کودکان آسیب فراوان به همراه دارد.
وقتی با فرزندتان قهر میکنید شخصیت او را نشانه میگیرید. به او این پیام را میدهید که حضور و وجود تو برای من مهم نیست و اگر آنگونه که من میخواهم نباشی تو را دوست ندارم و نمیخواهم.
این کودکان معمولا کودکان مضطرب با حرمت نفس پایین خواهند بود .
بیتوجهی فعال یک روش درست تربیتی است یعنی شما به کار بد اما بیخطر فرزندتان بیاعتنایی میکنید، مثلا وقتی فرزندتان الکی جیغ میزند یا کلمه زشت میگوید وانمود میکنید نمیبینید و نمیشنوید...
@soleimanforotankia
۱۱:۰۰
#فرزندداری
کارهایی که نباید جلوی کودکان انجام دهید
بکار بردن الفاظ نامناسب در حضور کودک
بیاحترامی به دیگران
ایجاد تنش و درگیری با اطرافیان
عدم مدیریت و برنامهریزی در امور روزانه
بیاعتنایی به معنویات و واجبات دینی
عدم ابراز علاقه به درس و مطالعه
@soleimanforotankia
کارهایی که نباید جلوی کودکان انجام دهید
@soleimanforotankia
۱۱:۰۱
۱۶:۲۶
بچه ها بين دوازده تا هجده سالگی بايد روزی دو سه ساعت با همسالانشون حرف بزنن. به خاطر همين تخليه كردن خودشون، خودشونو پيدا ميكنن. بنابراين بچه ای سالمه كه روزی چند ساعت حرف بزنه. تنها دو شرط وجود داره. مسئوليتهاشونو حتما انجام بدن و دوستانشون دوستای خوبی باشه. اگر اين دو شرط انجام بشه اصلا مهم نيست چند ساعت در حال صحبت باهم هستند.
@soleimanforotankia
@soleimanforotankia
۱۱:۱۹
کودکان خود به خود خشونت را بروز نمی دهند ، ما ، در شکل گیری آن دخیل هستیم
مسلماً هیچ کس دوست ندارد که فرزندی خشن و پرخاشجو تربیت کند و کودکش در آینده بهخاطر این عصبی مزاج بودن، لطمات شدیدی را متحمل شود.
اما متأسفانه برخی از والدین خواسته یا ناخواسته با عملکرد تربیتی خود، فرزندشان را به سمت پرخاشگری و خشونتطلبی سوق میدهند و گاهی این والدین چشم باز کرده و میبینند نوجوانی عصبی و ناآرام روبهرویشان قرار دارد که دیگر قابل تغییر و کنترل نیست.
اگر شما بهعنوان یک والد خوب بتوانید خشمهای غیرمنطقی و غیرقابل کنترل را از صحنه زندگی خود حذف کنید، میتوانید خلاقیت و شادابی و رضایت از زندگی را به وی هدیه دهید.@soleimanforotankia
مسلماً هیچ کس دوست ندارد که فرزندی خشن و پرخاشجو تربیت کند و کودکش در آینده بهخاطر این عصبی مزاج بودن، لطمات شدیدی را متحمل شود.
اما متأسفانه برخی از والدین خواسته یا ناخواسته با عملکرد تربیتی خود، فرزندشان را به سمت پرخاشگری و خشونتطلبی سوق میدهند و گاهی این والدین چشم باز کرده و میبینند نوجوانی عصبی و ناآرام روبهرویشان قرار دارد که دیگر قابل تغییر و کنترل نیست.
اگر شما بهعنوان یک والد خوب بتوانید خشمهای غیرمنطقی و غیرقابل کنترل را از صحنه زندگی خود حذف کنید، میتوانید خلاقیت و شادابی و رضایت از زندگی را به وی هدیه دهید.@soleimanforotankia
۳:۴۴
با کودکان سنین مدرسه بالغانه صحبت کنید. آنها دوست دارند بزرگ شدنشان را تأیید کنیم. به آنها برمی خورد اگر احساس کنند مانند بچه ها با آنها صحبت می شود (حتی اگر مانند کودکان رفتار کنند) به جای ”چند بار باید بهت بگم مشقت را بنویس؟!“ بگوئید: ”فکر کنم مشق داشته باشی، کی می خوای اونها را شروع کنی؟“
با کودک خود محترمانه برخورد کنید. یک راه برای درک کودک و نیازهایش کمک گرفتن از خود اوست. اگر شما تصدیق کنید که فرزندتان اطلاعاتی دارد که شما ندارید، او خواهد فهمید که به او احترام می گذارید. یا اینکه تصمیم گیرنده نهائی شما هستید.
از کودکان مدرسه به جای سؤالات کلی، پرسش های مشخصی بپرسید. به جای پرسیدن سؤالاتی مثل: ”مدرسه چه طور بود؟“ می توانید بپرسید: ”معلمتون راجع به تحقیقت چیزی گفت؟“ همچنین از پرسیدن سؤالات جهت دار بپرهیزید، به جای: ”فکر می کنی این جوری صحبت کردن با یک بزرگتر درسته؟“ بگوئید: ”خیلی عصبانی می شم وقتی با این لحن با من حرف می زنی“.
به حرف های کودک گوش فرا دهید بدون آنکه آنها را تکذیب کنید. به جای اینکه بگوئید: ”چه مسخره!“ به سادگی می توانید بگوئید: ”هوم!“ یا ”واقعاً“ سپس سؤالات مشخصی را بر مبنای موقعیتی که کودک توصیف کرده است بپرسید.
@soleimanforotankia
با کودک خود محترمانه برخورد کنید. یک راه برای درک کودک و نیازهایش کمک گرفتن از خود اوست. اگر شما تصدیق کنید که فرزندتان اطلاعاتی دارد که شما ندارید، او خواهد فهمید که به او احترام می گذارید. یا اینکه تصمیم گیرنده نهائی شما هستید.
از کودکان مدرسه به جای سؤالات کلی، پرسش های مشخصی بپرسید. به جای پرسیدن سؤالاتی مثل: ”مدرسه چه طور بود؟“ می توانید بپرسید: ”معلمتون راجع به تحقیقت چیزی گفت؟“ همچنین از پرسیدن سؤالات جهت دار بپرهیزید، به جای: ”فکر می کنی این جوری صحبت کردن با یک بزرگتر درسته؟“ بگوئید: ”خیلی عصبانی می شم وقتی با این لحن با من حرف می زنی“.
به حرف های کودک گوش فرا دهید بدون آنکه آنها را تکذیب کنید. به جای اینکه بگوئید: ”چه مسخره!“ به سادگی می توانید بگوئید: ”هوم!“ یا ”واقعاً“ سپس سؤالات مشخصی را بر مبنای موقعیتی که کودک توصیف کرده است بپرسید.
@soleimanforotankia
۶:۱۱
هر دو پاسخ اشتباه استاولی نا امید کننده است و باعث ایجاد احساس “ناتوانی و بی کفایتی “ شده و دومی علیرغم ظاهر امیدوار کننده اش زمینههای “کمالگرایی و ترس از شکست” را فراهم میکند. پاسخ امیدوار کننده پاسخی خنثی است که زمینهی کشف و شهود و تجربه را فراهم میکند.برای مثال:با یه لبخند گرم ( نه یک ذوق زدگی اغراق شده) میتوان گفت : پس میخوای واسه نقش اول تلاش کنی، جالبه، میتونه زمینهی یه تجربهی جدید باشه.* حتی نمیگوییم تجربهی “خوب” یا “عالی” خواهد بود زیرا با این کلمات باز اجازهی شکست را سلب میکنیمهمین نکات ریز که شاید حتی بدیهی به نظر برسند زمینهی شکل گیری طرحواره های عمیقی هستند که در بزرگسالی نتایج آسیب زننده ای برای زندگی فرد دارند.کافیست به کودکی یا نوجوانی خود فلش بک بزنید و ببینید چند بار با جملاتی مشابه پاسخ شمارهی یک ، احساس ناتوانی و بی عرضگی کردید، یا جملاتی که شبیه شماره دو هستند و شما را در باتلاق کمالگرایی گیر انداختند.
@soleimanforotankia
۴:۴۲
چگونه کودک خلاق تربیت کنیم؟
هیچ ابزاری برای پرورش خلاقیت لازم نیست همه چیز به پدر و مادر بستگی دارد، خلاقیت در دستان کودک است. کافیست اجازه دهیم کودک دنیای اطرافش را کشف کند، بدون هیچ ترس و نگرانی.
مادری که وسواس دارد و همواره نگران تمیزی و پاکی فرزندش هست و یا به نظم و نظافت خانه اهمیت زیادی می دهد، انتظار نداشته باشد که در آینده یک مهندس خلاق، موزیسین حرفه ای، هنرمنده زبده و ... داشته باشد.
چون برای شروع هر کاری دقیقا همانگونه که او را ترسانده اید و به او دائم تذکر دادید که مراقب باش، کثیف نکن، نخوری زمین، با خاک بازی نکن مریض میشی، در بزرگسالی فرزندتان با شروع هر کاری دیالوگ های شما در ذهنش تکرار خواهد شد و ناهشیارانه از تمام کارهایی که برایش جدید است می ترسد و نمی تواند آنها را تجربه کند. بنابراین عقب نشینی می کند و بدین ترتیب موفقیت هایی که می توانست بدست آورد را یکی پس از دیگری از دست می دهد، این فرد همواره ترس از موفقیت و ترس از شکست دارد، چون در کودکی هیچ یک را تجربه نکرده و همواره توسط مادر، محافظت شده است.
اجازه دهید کودکتان بلند فریاد زند، بازی کند، شادی کند و با وسایل و اثاث منزل بازی کند هر آنچه شکستنی است را از جلوی دستش دور نگه دارید تا مجبور نشوید دائم او را از دست زدن به آن منع کنید.
@soleimanforotankia
@soleimanforotankia
۴:۴۶
علل #پر_حرفی در كودكان
یکی از مهم ترین علت های پر حرفی در کودکان ، حس کنجکاوی و تمایل به دانستن همه چیز است.
یکی دیگر از مهمترین علت های پرحرفی در کودکان، نیاز به جلب توجه است.
شاید تاکنون بارها توجه کرده باشید، زمانی که مادران با تلفن به مدت طولانی صحبت میکنند یا در جمعی مشغول صحبت هستند و از کودکشان غافل میشوند، کودک با صحبت کردن طولانی یا پرسشهای مکرر سعی میکند که توجه مادر را به خود جلب کند.
گاهی ترس کودکان نیز به زیاد صحبت کردن آنها منجر میشود. (این اتفاق به ویژه در سنین پایین و برای کودکانی که شبها از تنها خوابیدن در اتاق خود میترسند، اتفاق میافتد.چنین کودکانی از والدینشان میخواهند که کنار آنها بمانند تا با آنها صحبت کنند).
حسادت نیز بخصوص پس از به دنیا آمدن فرزند جدید در خانواده ، برای کودکان بالای سه سال، میتواند عاملی برای زیاد صحبت کردن و جلب توجه والدین محسوب شود.
@soleimanforotankia
یکی از مهم ترین علت های پر حرفی در کودکان ، حس کنجکاوی و تمایل به دانستن همه چیز است.
یکی دیگر از مهمترین علت های پرحرفی در کودکان، نیاز به جلب توجه است.
شاید تاکنون بارها توجه کرده باشید، زمانی که مادران با تلفن به مدت طولانی صحبت میکنند یا در جمعی مشغول صحبت هستند و از کودکشان غافل میشوند، کودک با صحبت کردن طولانی یا پرسشهای مکرر سعی میکند که توجه مادر را به خود جلب کند.
گاهی ترس کودکان نیز به زیاد صحبت کردن آنها منجر میشود. (این اتفاق به ویژه در سنین پایین و برای کودکانی که شبها از تنها خوابیدن در اتاق خود میترسند، اتفاق میافتد.چنین کودکانی از والدینشان میخواهند که کنار آنها بمانند تا با آنها صحبت کنند).
حسادت نیز بخصوص پس از به دنیا آمدن فرزند جدید در خانواده ، برای کودکان بالای سه سال، میتواند عاملی برای زیاد صحبت کردن و جلب توجه والدین محسوب شود.
@soleimanforotankia
۴:۵۲
#بددهنی_کودکان
برخورد با بد دهنی در کودکان
بد دهنی کودکان موضوع کمیابی نیست و خانواده های زیادی از آن شکایت دارند. بچه ها دائما از طریق بزرگترها، تلویزیون و مدرسه کلماتی را می شنوند و بدون آنکه معنی دقیقش را بداند به عنوان حرف بد یاد می گیرد و تکرار می کند. اما اینکه شما به عنوان پدر و مادر و یا مربی کودکان چگونه با چنین مواردی برخورد نمایید، نیاز به کمی مهارت و صبر و حوصله دارد.
اگر شما هم با این مشکل مواجه شده اید ، توصیه هایی که در ادامه آمده است را مطالعه کنید.
الگوی خوبی برای بچه ها باشید.
احتمالا بسیاری از والدین می دانند فرزندانشان از آنها الگو می گیرند و از خودشان حرف های بد را یاد می گیرند ولی عجیب آن که وقتی کودکشان حرف بدی می زند باز هم او را سرزنش و تنبیه می کنند.
توجه بیش از حد نداشته باشیم.
توجه بیش از حد به اعمال بدی که کودکان انجام می دهد باعث می شود آنها به تکرار رفتارهای بد ترغیب شوند.
تعجب زیاد نکنیم .
بسیاری از ما عادت کردیم وقتی کودکمان حرف بدی می زند با گفتن کلماتی مانند: «ای وای! چه حرف زشتی!» «آخ آخ!» و … او را متوجه اشتباهش بکنیم اما با این کار احتمال این که او به گفتن این کلمات حریص تر شود زیاد است زیرا معمولا وقتی ما را از انجام کاری منع می کنند به امتحان کردن آن مشتاق تر می شویم.
جایگزین های مناسب را یاد دهیم.
برای این که به کودکتان بیاموزید که موقع عصبانیت حرف بد نزند، به او بگویید به جای گفتن حرف بد، احساسش را بیان کند، مثلا در مقابل تمسخر دیگران احساسش را این طور بیان کند: من از دست تو خیلی عصبانی هستم چون منو پیش دیگران مسخره کردی.
البته باز هم تاکید می نماییم که این تمام راه حل های ممکن در برخورد با بد دهنی کودکان نیست و لازم است شما مهارت خویشتن داری و خلاقیت در پیدا کردن جایگزین مناسب برای عبارت نامناسب را تمرین و تقویت نمایید.
@soleimanforotankia
احتمالا بسیاری از والدین می دانند فرزندانشان از آنها الگو می گیرند و از خودشان حرف های بد را یاد می گیرند ولی عجیب آن که وقتی کودکشان حرف بدی می زند باز هم او را سرزنش و تنبیه می کنند.
توجه بیش از حد به اعمال بدی که کودکان انجام می دهد باعث می شود آنها به تکرار رفتارهای بد ترغیب شوند.
بسیاری از ما عادت کردیم وقتی کودکمان حرف بدی می زند با گفتن کلماتی مانند: «ای وای! چه حرف زشتی!» «آخ آخ!» و … او را متوجه اشتباهش بکنیم اما با این کار احتمال این که او به گفتن این کلمات حریص تر شود زیاد است زیرا معمولا وقتی ما را از انجام کاری منع می کنند به امتحان کردن آن مشتاق تر می شویم.
برای این که به کودکتان بیاموزید که موقع عصبانیت حرف بد نزند، به او بگویید به جای گفتن حرف بد، احساسش را بیان کند، مثلا در مقابل تمسخر دیگران احساسش را این طور بیان کند: من از دست تو خیلی عصبانی هستم چون منو پیش دیگران مسخره کردی.
@soleimanforotankia
۶:۰۷
اجازه بدهید حس کنجکاوی کودکان با خراب کردن اسباببازی هایشان، پاسخ داده شود تا آرام آرام، جذابیت این کار برای آنها از بین برود.
برخی معتقدند باید مراقبت از وسایل شخصی را از همان ابتدا به فرزند یاد داد؛ اما این دسته از دو نکته غافلاند کهاوّلاً کودک، بویژه در سنین دو یا سه سالگی و پایینتر از آن، مراقبت از اشیای شخصی را در سالم نگهداشتن آنها نمیداند. او دوست دارد از وسایلش استفاده کند و خراب کردن اسباببازی را هم نوعی استفاده از آن میداندثانیاً کودکان هر اندازه به هفت سالگی نزدیکتر میشوند، حس مراقبت از وسایل در درونشان قویتر میشود.
@soleimanforotankia
برخی معتقدند باید مراقبت از وسایل شخصی را از همان ابتدا به فرزند یاد داد؛ اما این دسته از دو نکته غافلاند کهاوّلاً کودک، بویژه در سنین دو یا سه سالگی و پایینتر از آن، مراقبت از اشیای شخصی را در سالم نگهداشتن آنها نمیداند. او دوست دارد از وسایلش استفاده کند و خراب کردن اسباببازی را هم نوعی استفاده از آن میداندثانیاً کودکان هر اندازه به هفت سالگی نزدیکتر میشوند، حس مراقبت از وسایل در درونشان قویتر میشود.
@soleimanforotankia
۶:۱۰
با فرزندتون مهربون باشید
به کودک استراحت بدید
گفتگوی آزاد داشته باشید
از مزایای آموزش آنلاین به فرزندتون بگید
عوامل حواس پرتی رو از کودک دور کنید
ترس و نگرانی خودتون رو به فرزندتون انتقال ندید
@soleimanforotankia
۱۳:۵۰
#تربیت_کودک #لجبازی
سه سالگی اوج لجبازی کودک است، اما این لجبازی با قصد و غرض نیست بلکه شخصیت "من" و استقلال کودکدر حال شکل گیری است.
والدین باید صبوری کنند واز تنبیه کردن خودداری کنند.
@soleimanforotankia
سه سالگی اوج لجبازی کودک است، اما این لجبازی با قصد و غرض نیست بلکه شخصیت "من" و استقلال کودکدر حال شکل گیری است.
والدین باید صبوری کنند واز تنبیه کردن خودداری کنند.
@soleimanforotankia
۸:۱۳
استرس: عامل اصلی دندان قروچه
دندان قروچه در کودکان ممکن است به دلایل مختلف از قبیل انگل، استرس و هماهنگ نشدن دندانها بروز پیدا کند که متاسفانه عامل اصلی دندانه قروچه در کودکان استرس است به گونهای که میتوان گفت استرس عامل بروز ۶۰ درصد این موارد است.
به والدین توصیه میشود محیطی آرام را برای فرزندان خود فراهم کنند و آنها را برای تخلیه انرژی به مکانهای تفریحی ببرند و به هیچ عنوان کودکان را دچار تنشهای تحصیلی نکنند...@soleimanforotankia
دندان قروچه در کودکان ممکن است به دلایل مختلف از قبیل انگل، استرس و هماهنگ نشدن دندانها بروز پیدا کند که متاسفانه عامل اصلی دندانه قروچه در کودکان استرس است به گونهای که میتوان گفت استرس عامل بروز ۶۰ درصد این موارد است.
به والدین توصیه میشود محیطی آرام را برای فرزندان خود فراهم کنند و آنها را برای تخلیه انرژی به مکانهای تفریحی ببرند و به هیچ عنوان کودکان را دچار تنشهای تحصیلی نکنند...@soleimanforotankia
۷:۲۸
۲۱:۵۹
ولادت باسعادت حضرت زهرا (س) و حضرت امام خمینی، روز زن و روز مادر را به تمام بانوان و مادران ایران زمین تبریک عرض میکنم.@soleimanforotankia
۲۰:۲۷
۲۰:۲۵
۶۰ساعت دوره جامع بازی درمانی مدرس: کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی متخصص و درمانگر مشکلات رفتاری کودکان مدرس دانشگاه
دوره به صورت حضوری_آنلاین
۲۰جلسه ۳ساعتهجلسه اول رایگان(۱ساعت)ویژه دانشجویان ترم۳ کارشناسی به بعد و ارشد
ثبت نام برای اعضا با ۱۵درصدتخفیف استثائی
شرایط پرداخت به صورت اقساط
ظرفیت محدود با رعایت پروتکل ها
شروع تقریبی از ۱۰مهر که متعاقبا اعلام میشود.
روز دقیق کلاسها پس از تکمیل ظرفیت در گروه مربوطه دوره نظرسنجی میشود.
دوره به صورت حضوری_آنلاین
۲۰جلسه ۳ساعتهجلسه اول رایگان(۱ساعت)ویژه دانشجویان ترم۳ کارشناسی به بعد و ارشد
ثبت نام برای اعضا با ۱۵درصدتخفیف استثائی
شرایط پرداخت به صورت اقساط
ظرفیت محدود با رعایت پروتکل ها
شروع تقریبی از ۱۰مهر که متعاقبا اعلام میشود.
۲۰:۲۵