#آیه_۲۱_سوره_انعام ۱۷:۳۰
تفسیر آیه ۲۱ سوره انعام وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَي عَلَي اللّهِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ إِنَّهُ لاَ يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ**ترجمه :
و كيست ستمكارتر از آن كس كه به خداوند دروغ بندد، يا آيات الهى را تكذيب كند؟ همانا ستمگران رستگار نمى شوند.*در قرآن پانزده مرتبه تعبير «مَن أظلَم» آمده كه در مورد افترا بر خدا، بازداشتن مردم از مسجد و كتمان شهادت و حقّ است. اين مى رساند كه ظلم فرهنگى و بازداشتن مردم از رشد و فهم، بدترين ظلم به جامعه است.
*پیام ها هر چيز كه عزيزتر و مقدّس تر باشد، خطر ظلم درباره ى آن بيشتر است. از اين رو ظلم به خدا و افترا بر ذات مقدس الهى، بدترين ظلم هاست. «ومن أظلم» ظلم به تفكر و فرهنگ انسان ها، بدترين ستم هاست. شرك، افترا به خدا، ادّعاى نبوّت دروغين، بدعت، تفسير به رأى، همه نمونه اى از اين گونه ظلم هاست. «و مَن اظلم ممّن افترى على اللَّه كذبا او كذّب بآياته»https://t.me/tafsir_audio_Quran
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran
۱۷:۳۲
️️️️️️️️️️️️️️️️️️️️۱۷:۳۳
#آیه_۲۲_۲۴_سوره_انعام ۱۷:۴۲
تفسیر آیه ۲۲ سوره انعام وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعاً ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُواْ أَيْنَ شُرَكَآؤُكُمُ الَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ**ترجمه :
و روزى كه آنان را يكسره محشور مى كنيم، سپس به كسانى كه شرك ورزيدند گوييم: كجايند شريكان شما كه بر ايشان گمان (خدايى) داشتيد؟*بازخواست ذلّت بار مشركين در قيامت، نشانه ى محروميّت آنان از رستگارى است، همان محروميّتى كه در آيه ى قبل به آن اشاره شده است.
گرچه آيه، به شرك نظر دارد، ولى آنان هم كه رهبرى غير اولياى خدا را بپذيرند و با اولياى معصوم الهى به مخالفت و جنگ برخيزند، به نوعى مشركند. در زيارت جامعه ى كبيره مى خوانيم: «و مَن حاربكم مشرك»
*و در حديث آمده است: «الرّاد علينا كالرّاد على اللّه و هو على حدّ الشرك باللّه»كسى كه كلام و راه ما را رد كند، همچون كسى است كه كلام خدا را نپذيرد و چنين شخصى به منزله ى مشرك است.
پیام ها دادگاه قيامت، علنى است. «نحشرهم جميعاً ثم نقول» قبل از هر عقيده و عشق و پرستشى، آماده ى پاسخگويى در روز قيامت باشيم. «و يوم نحشرهم... أين شركاؤكم» قيامت روز ظهور حقّ بودن توحيد، حتّى براى مشركان است. «أين شركاؤكم» شرك، خيالى بيش نيست. «تزعمون»https://t.me/tafsir_audio_Quran
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran
۱۷:۴۳
تفسیر آیه ۲۳ و ۲۴ سوره انعام ثُمَّ لَمْ تَكُن فِتْنَتُهُمْ إِلاَّ أَن قَالُواْ وَاللّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِينَ (۲۳)* *انظُرْ كَيْفَ كَذَبُواْ عَلَي أَنفُسِهِمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ (۲۴)**ترجمه :
پس (از آن همه فريفتگى به بتان، در پيشگاه خداوند) عذرى نيابند جز آنكه (از بتان بيزارى جسته و) بگويند: سوگند به خدا! پروردگارمان، ما هرگز مشرك نبوده ايم.* *بنگر كه چگونه عليه خود دروغ گفتند و (تمام بت ها و شريكان كه همواره مى ساختند از نزد آنان محو شد و) آنچه به دروغ و افترا به خدا نسبت مى دادند از دستشان رفت.**امام صادق(عليه السلام) فرمود: مراد از «فتنه» در «لم تكن فتنتهم»، معذرت خواهى مشركان مى باشد.«ضلّ الشى ء» به معناى ضايع شدن، هلاكت و نابودى چيزى است.دروغگويان به مقتضاى خصلتى كه در دنيا كسب كرده اند، در قيامت نيز دروغ مى گويند. «واللّه ما كنّا مشركين»، چنانكه در جاى ديگر مى خوانيم: «يوم يبعثهم اللَّه جميعاً فيَحلفون له كما يَحلفون لكم و يحسبون انّهم على شى ء الا انّهم هم الكاذبون»حضرت على(عليه السلام) در ذيل آيه در حديثى مى فرمايد: بعد از اين دروغ، بر لبشان مهر زده مى شود و ساير اعضاى آنان حقّ را بازگو مى كنند.امام صادق(عليه السلام) فرمود: روز قيامت خداوند آن چنان عفو وبخشش مى كند كه به ذهن هيچ كس حتّى خطور نمى كند، تا آن اندازه كه مشركان نيز مى گويند: ما مشرك نبوديم، (تا مشمول عفو الهى شوند).
پیام ها قيامت، آن چنان حتمى است كه گويا هم اكنون نيز حاضر است. «اُنظر» و نفرمود: «ستنظر».(پيامبر(صلى الله عليه وآله) در دنيا نيز مى تواند باچشم ملكوتى، شاهد صحنه هاى قيامت باشد.) تكيه گاه هاى غير الهى نابود خواهد شد. «ضلّ عنهم» در دادگاه الهى، نه دروغ انسان كارساز است، نه سوگند او. «ضلّ عنهم ما كانوا يفترون» آن همه اصرار بر تكيه گاه هاى غير الهى، خيالى بيش نيست. «و ضلّ عنهم ما كانوا يفترون»https://t.me/tafsir_audio_Quran
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran
۱۷:۴۴
️۱۷:۴۵
#آیه_۲۵_سوره_انعام ۱۷:۴۶
تفسیر آیه ۲۵ سوره انعام وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَجَعَلْنَا عَلَي قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْراً وَإِن يَرَوْاْ كُلَّ آيَةٍ لاَّ يُؤْمِنُواْ بِهَا حَتَّي إِذَا جَآؤُوكَ يُجَادِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنْ هَذَا إِلاَّ أَسَاطِيرُ الأَوَّلِينَ**ترجمه :
بعضى از آنها كسانى هستند كه (به ظاهر) به سخن تو گوش مى دهند، ولى ما بر دلهايشان پرده هايى قرار داده ايم تا آن را نفهمند و در گوشهايشان (نسبت به شنيدن حقّ) سنگينى قرار داديم و آنان به قدرى لجوجند كه اگر هر آيه و معجزه اى را ببينند، باز هم به آن ايمان نمى آورند تا آنجا كه چون نزد تو آيند با تو جدال مى كنند و كسانى كه كافر شدند مى گويند: اين نيست جز افسانه هاى پيشينيان.*در شأن نزول اين آيه آمده است كه ابوسفيان، وليد بن مغيره، عتبه، شيبه و نضربن حارث، در كنار كعبه به تلاوت قرآن پيامبر گوش مى دادند، به نضر گفتند: چه مى خواند؟ گفت: به خداى كعبه نمى فهمم چه مى خواند، ولى چيزى جز افسانه ها و داستان هاى پيشينيان نيست، من مشابه اين داستان ها را براى شما گفته ام. سپس اين آيه نازل شد.
«أكنّة» جمع «كنّ» يا «كنان» به معناى پرده است. «وقر» به معناى سنگينى و «أساطير» جمع «اسطوره» به معناى مطالب پى در پى و خيالى است كه شنيدن آن جاذبه دارد.
پرده افكنى بر دل وسنگينى گوش، به خاطر روحيّه ى لجاجت مشركان است.
*قرآن مى فرمايد: «فلما زاغوا أزاغ اللّه قلوبهم»از اينكه در آيه ى قبل، سخن از مشركين بود ولى در اين آيه درباره همان گروه تعبير به «الّذين كفروا» نموده است معلوم مى شود مشركين همان كفّارند.
پیام ها پيامبران و رهبران الهى بايد از روحيات كفّار و مخالفين و ترفندهاى آنان آگاه باشند. «و منهم مَن يستمع» از همه ى كفّار مأيوس نباشيد، بعضى از آنان لجوجند. «و منهم» شنيدن صوت قرآن، آنگاه ارزش دارد كه در دل اثر كند. «أكنة ان يفقهوه» كفّار بر انكار خود اصرار دارند و پرده افكنى خداوند بر دل كفار، به خاطر همين عناد و اصرار خود آنان است. «ان يَروا كلّ آية لايؤمنوا» لجاجت، درد بى درمان است و مثل آينه ى موج دار، بهترين صورت ها را هم زشت نشان مى دهد. «ان يروا كل آية لايؤمنوا» اگر كسى به قصد جدال و با سوء ظن و روح منفى و موضعگيرى قبلى، حتّى با پيامبر هم ملاقات كند، بهره اى نخواهد برد. «جاءك يجادلونك...» كفّار هيچ راه صحيح و منطقى براى مقابله با پيامبر اسلام نداشتند. (پناه به جدال و تهمت نشانه عجز آنان از منطق است) «يجادلونك...» قرآن، براى كافران و مشركان نيز جذّاب است. «يقول الذين كفروا ان هذا الاّ اساطير الاوّلين» («اساطير»، به معناى سخن زيباست.)https://t.me/tafsir_audio_Quran
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran
۱۷:۴۷
️۱۷:۴۷
#آیه_۲۶_سوره_انعام ۱۷:۴۸
تفسیر آیه ۲۶ سوره انعام وَهُمْ يَنْهَوْنَ عَنْهُ وَيَنْأَوْنَ عَنْهُ وَإِن يُهْلِكُونَ إِلاَّ أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ**ترجمه :
و آنان، مردم را از آن (پيامبر و قرآن) باز مى دارند و خود نيز از آن دور و محروم مى شوند، (ولى بدانند كه) جز خودشان را هلاك نمى سازند، و(لى) نمى فهمند.*«يَنئَون» از ريشه ى «نأى»، به معناى دور كردن است.
برخى از اهل سنت، در تفسير خود اين آيه را درباره ابوطالب دانسته و گفته اند كه وى مردم را از آزار پيامبر نهى مى كرد ولى خودش ايمان نمى آورد و از مسلمان شدن دورى مى جست و برخى آيات ديگر را هم در اين باره مى دانند (مثل توبه ۱۱۳، قصص ۵۶)، *ولى به نظر پيروان مكتب اهل بيت، ابوطالب از بهترين مسلمانان است و دلايل ايمان ابوطالب پدر عزيز حضرت على(عليه السلام) بسيار است كه به بعضى از آنها اشاره مى كنم:
جملاتى كه شخص پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) و اهل بيت (عليهم السلام) درباره ايمان او فرموده اند، بهترين دليل بر ايمان اوست. حمايت هاى بى دريغ وى از پيامبر در شرائط بسيار سخت. اقرارهاى ابوطالب كه در اشعار خود نسبت به پيامبر و رابطه خود با خدا دارد. سفارش هاى او به همسر و فرزند و برادرش حمزه كه از اسلام و نماز و پيامبر حمايت كنند. حزن و اندوه فراوانى كه براى پيامبر(صلى الله عليه وآله) به خاطر فوت ابوطالب پيدا شد. ابوبكر و عباس گواهى دادند كه ابوطالب هنگام مرگ، كلمات «لااله الاّاللّه و محمّد رسول اللّه» مى گفت. رسول خدا(صلى الله عليه وآله) بالاى منبر براى ابوطالب دعا كرد و جنازه ى او را تشييع نمود و به حضرت على(عليه السلام) دستور كفن كردن او را داد. تنها بر او نماز گذاشته نشد زيرا تا آن روز نماز ميّت واجب نشده بود، چنانكه بر خديجه هم نماز گزارده نشد. حضرت على(عليه السلام) در نامه اى به معاويه نوشتند كه بسيار فرق است ميان پدر من ابوطالب با پدر تو ابوسفيان. رسول خدا(صلى الله عليه وآله) فرمود: من در قيامت، شفيع پدر و مادر و عمويم ابوطالب هستم. در حديث مى خوانيم كه خداوند به رسول خود وحى كرد كه آتش بر پدر و مادر و كفيل تو حرام است. در مسلمان بودن فاطمه بنت اسد(عليها السلام) كه از زنان خوش سابقه و مهاجر است، شكّى نيست و اگر ابوطالب مسلمان نبود، هرگز رسول خدا(صلى الله عليه وآله) اجازه نمى داد كه شوهر اين زن، مردى بى ايمان باشد. پیام ها كفّار و مشركان، همواره در تلاش براى كارشكنى و بازداشتن مردم از گوش دادن به قرآن بودند. «و هم ينهون عنه...» دورى از پذيرفتن حق، سبب به هلاكت انداختن خود انسان مى شود. «و ما يهلكون الاّ انفسهم» شعور واقعى، يافتن راه حقّ است و گم كردن راه حقّ و رهبر حقّ، از سوى هر كه باشد، بى شعورى است. «و ما يشعرون»https://t.me/tafsir_audio_Quran
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran
۱۷:۵۲
️️️️️️️️️️️️️️️️️️️️۱۷:۵۲