️️️️️️️️️️️️️️️️️️️️۱۷:۴۶
#آیه_۹۹_سوره_انعام ۱۷:۳۰
تفسیر آیه ۹۹ سوره انعام وَهُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِراً نُّخْرِجُ مِنْهُ حَبّاً مُّتَرَاكِباً وَمِنَ النَّخْلِ مِن طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِيَةٌ وَجَنَّاتٍ مِّنْ أَعْنَابٍ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُشْتَبِهاً وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ انظُرُواْ إِلِي ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَيَنْعِهِ إِنَّ فِي ذَلِكُمْ لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ**ترجمه :
و او كسى است كه از آسمان، آبى نازل كرد، پس به وسيله ى آن، هر گونه گياه برآورديم و از آن سبزه ها خارج ساختيم. از آن (سبزه ها) دانه هاى برهم نشسته و چيده شده بيرون آوريم. و از شكوفه ى خرما خوشه هايى نزديك بهم (پديد آوريم) و نيز باغ هايى از (انواع) انگورها و زيتون و انار (پرورش دهيم) كه برخى شبيه به هم و برخى غير متشابهند. به ميوه ى آن، آنگاه كه بار دهد و آنگاه كه ميوه مى رسد بنگريد. همانا در آن، نشانه هايى براى گروه با ايمان است.**در آيه ى قبل فرمود: همه ى انسان ها از نفْسِ واحدند، در اين آيه مى فرمايد: همه ى گياهان و درختان و ميوه ها نيز از يك سرچشمه اند وآن آب باران است.«متراكب» از ريشه ى «ركوب»، ميوه هاى سوار بر هم و دانه هاى درهم فشرده است. «طلع» خوشه ى سربسته خرماست و «قنوان»، رشته هاى باريك كه بعداً خوشه هاى خرما را تشكيل مى دهد. «دانية»، خوشه هاى به هم نزديك و يا نزديك به زمين، به خاطر سنگينى بار آن است. مراد از «متشابه»، يا درختانى است كه شباهت ظاهرى به هم دارند مثل زيتون و انار و يا ميوه هايى است كه شبيه به يكديگرند.در اين آيه و دو آيه قبل سه تعبير پى در پى آمده است: «لقوم يعلمون»، «لقوم يفقهون» و «لقوم يؤمنون» كه رمز آن در پيام ۴ ، بيان گرديده است.
پیام ها مايه ى رويش همه ى گياهان ونباتات، آب باران است. «من السماء ماءً فأخرجنا به نبات كلّ شى ء» هم نزول باران، هم روياندن گياه و ميوه، كار خداست. «أنزل... نخرج» رابطه ى انسان با ميوه ها فقط رابطه ى مادّى و غذايى نباشد، بلكه رابطه ى فكرى و توحيدى هم باشد. «اُنظروا الى ثمره... فى ذلكم لايات» بهره گيرى از ستارگان، علم و كارشناسى لازم دارد. «لقوم يعلمون»، درك اينكه كاروان بشرى همه از يك نفس است و اين كاروان، به صورت پايدار و ناپايدار در جريان است درك عميق مى طلبد. «لقوم يفقهون»، درك اينكه از گياه و باران و ميوه بايد بهره ى معنوى برد و از انتساب همه ى هستى به خدا نبايد غافل بود، ايمان مى طلبد. «لقوم يؤمنون»https://t.me/tafsir_audio_Quran
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran
۱۷:۵۳
️۱۷:۵۳
#آیه_۱۰۰_سوره_انعام ۱۷:۵۳
تفسیر آیه ۱۰۰ سوره انعام وَجَعَلُواْ لِلّهِ شُرَكَاء الْجِنَّ وَخَلَقَهُمْ وَخَرَقُواْ لَهُ بَنِينَ وَبَنَاتٍ بِغَيْرِ عِلْمٍ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَي عَمَّا يَصِفُونَ**ترجمه :
و آنان براى خدا شريكانى از جنّ قرار دادند، در حالى كه آنان را نيز خدا آفريده است و از روى نادانى براى خداوند، پسران و دخترانى ساخته و پرداختند. خداوند برتر و منزّه است از آنچه آنان درباره ى او وصف مى كنند.*«خلق»، ايجاد چيزى از روى حساب است و«خرق»، پاره كردن چيزى بى رويّه و بى حساب. «خرقوا» يعنى بدون دقّت و مطالعه مطلبى را اظهار كردن، يا بدون حساب ساختن و و بى دليل ادّعا كردن است.
*به گفته ى قرآن، مسيحيان، حضرت عيسى(علیه السلام) را و يهوديان حضرت عُزَير را پسر خدا مى دانستند.جمعى هم ملائكه را فرزندان خدا مى پنداشتند. زردشتيان، اهريمن را كه از جنّ بود رقيب خدا قرار داده و همه ى بدى ها را به او منسوب مى كردند، برخى عرب ها هم ميان خدا و جنّ، نسبتى فاميلى معتقد بودند. «جعلوا بينه و بين الجنّة نَسَباً»اين آيه همه ى آن گمان ها را باطل شمرده و مى فرمايد: خداوند از همه ى اين اوصاف، منزّه و برتر است.
پیام ها جهل، ريشه ى خرافه گرايى است. «خرقوا ... بغير علم» (عقائد انسان نسبت به خداوند بايد بر اساس علم باشد.) چگونه مخلوق، شريك خالق مى شود؟ «شركاء... و خلقهم» ازدواج و فرزند آورى، تأمين يك كمبود و نقص است و خداوند از اين عيب ها، منزّه است. «سبحانه»https://t.me/tafsir_audio_Quran
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran
۱۷:۵۴
️۱۷:۵۴
#آیه_۱۰۱_۱۰۲_سوره_انعام ۱۷:۵۴
تفسیر آیه ۱۰۱ و ۱۰۲ سوره انعام بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ أَنَّي يَكُونُ لَهُ وَلَدٌ وَلَمْ تَكُن لَّهُ صَاحِبَةٌ وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ وهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (۱۰۱)* *ذَلِكُمُ اللّهُ رَبُّكُمْ لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ فَاعْبُدُوهُ وَهُوَ عَلَي كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ (۱۰۲)**ترجمه :
(او) پديد آورنده ى آسمان ها و زمين است، چگونه براى او فرزندى باشد، در حالى كه براى او همسرى نبوده است و او هر چيز را آفريده و به هر چيز داناست.* *آن است خداوند، پروردگار شما، معبودى جز او نيست، آفريدگار هر چيز است، پس او را بپرستيد و او نگهبان و مدبّر همه چيز است.*كلمه ى «بديع» به معناى آفريدن ابتكارى است (نه تقليدى).
آنكه آسمان ها و زمين را بدون تقليد و نقشه ى قبلى آفريد، چه نيازى به فرزند و همسر دارد؟ او با يك اراده، آنچه را بخواهد خلق مى كند.
«خالق كلّ شى ء» توحيد در خلق است و «هو على كلّ شى وكيل» توحيد در امر است. «له الخلق والامر»
*پیام ها آفريدگار جهان، توانمند است ونيازى به همسر وفرزند ندارد. «بديع السموات» خدايى را كه قرآن معرفى مى كند، با خدايى كه ديگران عقيده دارند مقايسه كنيد. «ذلكم اللَّه» در عقيده ى اسلامى، آفريدگار و پروردگار يكى است. «ربّكم... خالق كلّ شى ء» (امّا مشركين، خالق را اللَّه مى دانند، ولى عقيده به چندين ربّ دارند). خالقيّت مطلقه ى خدا، دليل توحيد است. «لا اله الاّ هو خالق كلّ شى ء» هم آفرينش به دست خداست، هم بقا و ثبات هر چيز به اراده ى اوست. «خالق - وكيل» ربوبيّت وخالقيّت خدا، فلسفه ى پرستش است. «ربّكم... خالق كلّ شى ء فاعبدوه»https://t.me/tafsir_audio_Quran
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran
۱۷:۵۵
️۱۷:۵۵
#آیه_۱۰۳_سوره_انعام ۱۷:۵۵
تفسیر آیه ۱۰۳ سوره انعام لاَّ تُدْرِكُهُ الأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِكُ الأَبْصَارَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ**ترجمه :
چشم ها او را در نمى يابد، ولى او چشم ها را در مى يابد و او نامرئى و دقيق و باريك بين و آگاه است.*كلمه ى «بَصَر» هم به معناى چشم است و هم به معناى بصيرت. *بنابراين آيه را مى توان چنين معنا كرد: نه چشم ظاهرى، خداوند را مى بيند و نه دل به عمق معرفت او راهى دارد.
«لطيف» چند معنى دارد:
آنكه عطاى خود را كم بشمارد و طاعت مردم را بسيار دقيق، رسيدگى پنهانى به امور و باريك بينى خالق اشياى ظريف و ناپيدا. اهل مدارا و رفاقت پاداش دهنده ى اهل وفا و بخشاينده ى اهل جفا.امام رضا(عليه السلام) فرمود: «لايقع الاوهام و لايُدرك كيف هو»، افكار و اوهام بر خداوند احاطه ندارد و ذات او آنگونه كه هست قابل ادراك نيست.خداوند، هرگز ديدنى نيست. همين كه حضرت موسى (علیه السلام) از زبان مردم درخواست ديدن خدا را نمود، پاسخ شنيد: «لَن تَرانِى» هرگز مرا نخواهى ديد. برخى از اهل سنّت گفته اند: خدا در قيامت ديده مى شود و به آياتى همچون «الى ربّها ناظِرَة» استدلال مى كنند.
غافل از آنكه خداوند، جسم و مادّه نيست و مراد از نظر به خداوند، نگاه با چشم دل است، زيرا ديدن با چشم، در جايى است كه چيزى داراى جسم، مكان، محدوديّت، رنگ و... باشد و همه ى اينها نشانه ى نياز و عجز است كه خداوند از اين نقص ها مبرّا مى باشد.
امام على(عليه السلام) مى فرمايد: نه تنها چشم او را نمى بيند، بلكه وهم و فكر نيز نمى تواند بر او احاطه پيدا كند.
سعدى در ترسيم اين مطلب مى گويد:
اى برتر از خيال و قياس و گمان و وهم و از آنچه گفته اند و شنيديم و خوانده ايم
مجلس تمام گشت و به آخر رسيد عمر ما همچنان در اوّل وصف تو مانده ايم
مراد از جمله ى «يدرك الابصار»، علم او به ديده هاى انسان است، مانند «سميع» و «بصير» كه به معناى علم او به شنيدنى ها و ديدنى هاست.
پیام ها خداوند، جسم مادّى نيست. «لاتدركه الابصار» هيچ كس از ذات خداوند آگاه نيست. «هو اللطيف» هيچ پرده و مانعى جلوى علم خدا را نمى گيرد. «هواللطيف الخبير» با اينكه زشتى هاى ما را مى داند باز هم به ما لطف دارد. «وهو اللطيف الخبير» خداوند به همه ى لطائف و رموز هستى آگاه است. «هواللطيف الخبير»https://t.me/tafsir_audio_Quran
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran
۱۷:۵۶
️️️️️️️️️️️️️️️️️️️️۱۷:۵۶