در جلسه تفسیر جلد۵، آیه ۵۶ نساءکلّما نضجت جلودهم بدّلنا جلودا غیرَها لِیذوقوا العذابکه چهارشنبه ۷ آذر برگزار شدالان داشتم تفسیر گرانسنگ تسنیم، جلد۱۹، صفحه۱۹۶ تا ۲۰۴ را می خواندمپاسخ به شبهه جرم محدود و کیفر جاودانمطالب مهمی داشت که در یک صفحه خلاصه نوشتمتصویر خلاصه نویسی ام تقدیم می شود.
۱۸:۳۵
تفسیر آموزشی - راسل
در جلسه تفسیر جلد۵، آیه ۵۶ نساء کلّما نضجت جلودهم بدّلنا جلودا غیرَها لِیذوقوا العذاب که چهارشنبه ۷ آذر برگزار شد الان داشتم تفسیر گرانسنگ تسنیم، جلد۱۹، صفحه۱۹۶ تا ۲۰۴ را می خواندم پاسخ به شبهه جرم محدود و کیفر جاودان مطالب مهمی داشت که در یک صفحه خلاصه نوشتم تصویر خلاصه نویسی ام تقدیم می شود.
در جلسه تفسیر جلد۵، آیه ۵۶ نساء کلّما نضجت جلودهم بدّلنا جلودا غیرَها لِیذوقوا العذاب که چهارشنبه ۷ آذر برگزار شد الان داشتم تفسیر گرانسنگ تسنیم، جلد۱۹، صفحه۱۹۶ تا ۲۰۴ را می خواندم پاسخ به شبهه جرم محدود و کیفر جاودان مطالب مهمی داشت که در یک صفحه خلاصه نوشتم تصویر خلاصه نویسی ام تقدیم می شود.به متن تایپ شده تبدیل شد
۱۹:۵۴
تفسیر تسنیم؛ جلد ۱۹؛ صفحه ۱۹۶ تا ۲۰۴:
شبهه جرم محدود و کیفر جاوداناین پرسش که چرا شخصی برای گناهی محدود به عذاب ابدی گرفتاری می شود از دیر زمان مطرح بوده و در روایات اسلامی پاسخ آن بیان شده است. هر چند بعضی از فقیهان و عالمان اصولی خواسته اند پاسخی قانع کننده بدهند حق این است که رفع این شبهه تنها از عهده حکمت متعالیه برمی آید.... انسان در سیر خویش می تواند فرشته یا شیطان شود، یا به سوی حیوان بهیمه و چرنده و شهوتران شدن به پیش رود یا حیوان درنده و خون آشام شود.پیمودن هر یک از این مسیرهای چهارگانه فصل اخیر او را شکل می دهد: اگر به راه فرشته خویی رود حیوان ناطقی است که ملک شده لذا از فرشته بالاتر است ... اگر راه شیطنت بپیماید ناطق بودن فصل متوسط او شده و شيطنت فصل اخير و فصل الفصول وی ... اگر به راه بهائم رود چون عقل خود را در خدمت بهیمه شدن قرار می دهد از هر حیوان بهیمه ای پست تر می شود ... اگر در مسیر درنده خویی حرکت کند چون عقل را در این مسیر به کار گرفته حیوان ناطق خونخواری می شود.هر یک از این مراحل ابتدا حال است و سپس ملکه می شود و سپس صورت نوعی به خود می گیرد و پس از آن شخص در درون گوهر خود بهیمه یا درنده یا شیطان یا فرشته است و این تحول بالفعل است؛لذا اینکه برخی در پاسخ به شبهه خلود در نار گفته اند "از آن جهت خلود دارد که نیت داشت اگر برای ابد در دنیا بماند گناه کند" صحیح نیست زیرا نیت معصیت عقاب ندارد؛لذا پاسخ صحیح آن است که شخص تبهکار اگر آنقدر گناه کرده که فصل اخیر او بهیمیت یا درنده خویی یا شیطنت شده از این رو همواره اقتضای عذاب دارد و تعذیب وی به سوختن بدن اوست. لذاست که گنه کارانی که معصیت آنها به صورت فصل اخیرشان در نیامده بعد از مدتی از عذاب جهنم نجات می یابند.
بحث روایی: پوستهای مجدد یا پوست اول؟قال حفص بن غياث: شهدت المسجد الحرام و ابن أبي العوجاء يسأل أبا عبدالله عن قوله تعالی: "کلما نضجت جلودهم بدلناهم جلودا غیرها لیذوقوا العذاب" ما ذنب الغیر؟!قال ع: ویحک! هی هی و هی غیرها!قال: فمثّل لي في ذلك شيئا من أمر الدنيا؟قال ع : نعم ! أَرَأَيْتَ لَو أَن رَجُلاً أَخذ لِبنه [:خِشت] فكسرها ثمّ ردّھا فی مِلبَنها فهى هى و هى غيرها(الاحتجاج، ج۲، ص۲۵۶).اشاره: خشت اول همانند اولین پوست است و خشتهای بعدی نیز مانند پوستهای دیگر که بر اندام شخص قرار می گیرد. قالب خشت زنی، اصل و روح است و خشتها تحولات جسمی اند که فرعند و هر مادہ زمانی که به قالب روح ریخته می شود حکم آن روح را دارد.
شبهه جرم محدود و کیفر جاوداناین پرسش که چرا شخصی برای گناهی محدود به عذاب ابدی گرفتاری می شود از دیر زمان مطرح بوده و در روایات اسلامی پاسخ آن بیان شده است. هر چند بعضی از فقیهان و عالمان اصولی خواسته اند پاسخی قانع کننده بدهند حق این است که رفع این شبهه تنها از عهده حکمت متعالیه برمی آید.... انسان در سیر خویش می تواند فرشته یا شیطان شود، یا به سوی حیوان بهیمه و چرنده و شهوتران شدن به پیش رود یا حیوان درنده و خون آشام شود.پیمودن هر یک از این مسیرهای چهارگانه فصل اخیر او را شکل می دهد:
اگر به راه فرشته خویی رود حیوان ناطقی است که ملک شده لذا از فرشته بالاتر است ... اگر راه شیطنت بپیماید ناطق بودن فصل متوسط او شده و شيطنت فصل اخير و فصل الفصول وی ... اگر به راه بهائم رود چون عقل خود را در خدمت بهیمه شدن قرار می دهد از هر حیوان بهیمه ای پست تر می شود ... اگر در مسیر درنده خویی حرکت کند چون عقل را در این مسیر به کار گرفته حیوان ناطق خونخواری می شود.هر یک از این مراحل ابتدا حال است و سپس ملکه می شود و سپس صورت نوعی به خود می گیرد و پس از آن شخص در درون گوهر خود بهیمه یا درنده یا شیطان یا فرشته است و این تحول بالفعل است؛لذا اینکه برخی در پاسخ به شبهه خلود در نار گفته اند "از آن جهت خلود دارد که نیت داشت اگر برای ابد در دنیا بماند گناه کند" صحیح نیست زیرا نیت معصیت عقاب ندارد؛لذا پاسخ صحیح آن است که شخص تبهکار اگر آنقدر گناه کرده که فصل اخیر او بهیمیت یا درنده خویی یا شیطنت شده از این رو همواره اقتضای عذاب دارد و تعذیب وی به سوختن بدن اوست. لذاست که گنه کارانی که معصیت آنها به صورت فصل اخیرشان در نیامده بعد از مدتی از عذاب جهنم نجات می یابند.بحث روایی: پوستهای مجدد یا پوست اول؟قال حفص بن غياث: شهدت المسجد الحرام و ابن أبي العوجاء يسأل أبا عبدالله عن قوله تعالی: "کلما نضجت جلودهم بدلناهم جلودا غیرها لیذوقوا العذاب" ما ذنب الغیر؟!قال ع: ویحک! هی هی و هی غیرها!قال: فمثّل لي في ذلك شيئا من أمر الدنيا؟قال ع : نعم ! أَرَأَيْتَ لَو أَن رَجُلاً أَخذ لِبنه [:خِشت] فكسرها ثمّ ردّھا فی مِلبَنها فهى هى و هى غيرها(الاحتجاج، ج۲، ص۲۵۶).اشاره: خشت اول همانند اولین پوست است و خشتهای بعدی نیز مانند پوستهای دیگر که بر اندام شخص قرار می گیرد. قالب خشت زنی، اصل و روح است و خشتها تحولات جسمی اند که فرعند و هر مادہ زمانی که به قالب روح ریخته می شود حکم آن روح را دارد.
۱۹:۵۵