جلسه ۳
کتاب ۳. اخلاق ربانی ـآفات زبان ایذاء، تحقیر، اهانت و قهراز صفحه ۴۱تا۵۴آیا امکان دارد که رنجش حاصل شود ولی معصیتی نباشد و حتی اجری حاصل شود؟
کتاب ۳. اخلاق ربانی ـآفات زبان ایذاء، تحقیر، اهانت و قهراز صفحه ۴۱تا۵۴آیا امکان دارد که رنجش حاصل شود ولی معصیتی نباشد و حتی اجری حاصل شود؟۲۱:۴۱
بازارسال شده از
۰.۰ـ دو راه معالجه برای رذایل پنجگانه وجود دارد. یک راه اختصاصی ان است که انسان در خود ریشه‌یابی کند و ببیند منشا رذیله چیست و منشأ را درمان کند.۱. راه علمی معالجه و درمان رذیلۀ ایذا مؤمن۱.۱.۱ـ توجّه به حرمت ایذا توجه داشته باشد که ایذاء مومن معصیت و گناه است و حرام است. و در آیه شریفه فرموده: کسانی که مومنین و مومنات را بدون اینکه عمل زشتی انجام داده باشند، اذیت می‌کنند؛ «اثم مبین» یعنی گناه آشکاری مرتکب شده‌اند.
۲.۱.۲ـ مشمول لعن خدا، فرشتگان و مردمتوجه داشته باشد که این حرکت ایذایی موجب می‌شود که خداوند او را لعنت کند. روایت از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم است که اگر کسی مومنی را اذیت کند، مرا اذیت کرده است و کسی که مرا اذیت کند خدا را اذیت کرده است و کسی که خدا را اذیت کند او ملعون است در تورات و انجیل و زبور و فرقان و بر او باد لعنت خداوند تعالی و ملائکه و همه مردمان.روایت دیگر مربوط به فریقین است که پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به حضرت زهرا سلام الله علیها فرمود: هر کس او را اذیت کند مرا اذیت کرده و هرکس مرا اذیت کند، خدا را اذیت کرده است.
۳.۱.۳ـ اعلان جنگ با خداتوجه کند که این کار اعلان جنگ با خدا است و در روایت است که امام صادق فرموده است که خداوند فرموده است: کسی که بنده مومن مرا می‌رنجاند، اذیت می‌کند و می‌آزارد، با من اعلان جنگ بدهد.
۴.۱.۴ـ مفارقت روح ایمان از قلباذیت کردن مومن باعث می‌شود روح ایمانی از قلب انسان مفارقت کند و از قلب انسان کنده شود. یک وقت می‌فهمد که دارد رو به انحطاط می‌رود و عقب گرد می‌کند و رشته دوستی و ولایی او با ولی الله الاعظم، امام زمان جل الله تعالی فرجه الشریف قطع می‌گردد. حضرت عبدالعظیم حسنی یه السلام از امام هشتم علیه السلام نقل می‌کند و می‌گوید که حضرت فرمود ای عبدالعظیم! از طرف من به دوستان من ابلاغ کن و به ایشان بگو که برای شیطان نسبت به نفس‌هایتان راهی قرار ندهید، یعنی برای شیطان راه باز نکنید تا به سوی شما بیاید. کسی که به کجا شرک بیاورد و یا اینکه یکی از اولیای خدا را بیازارد یا اینکه برای یکی از اولیای خدا بدی در دلش پیدا کند یا عداوت او را به دل گرفته باشد س به درستی که خداوند او را نمی‌آمرزد تا اینکه از این حالت برگردد و اگر برگشت راهی برای فلاح او وجود دارد وگرنه روح ایمان از قلب او کنده می‌شود و از دوستی و حیطه ولایتی ما خارج می‌شود و دیگر ای او بهره‌ای از ولایت ما نخواهد بود و پناه می‌برم به خدا از اینکه کسی نصیبی از ولایت ما نداشته باشد و آن رشته ولایی اش با ما قطع شود.
۵.۱.۵ـ توجّه به عذاب اخروی ایذاامام صادق عليه السلام : چون روز قيامت شود، آواز دهنده اى بانگ بر آورد كه : كجايند كسانى كه از دوستان من روى گرداندند (آنها را از حقوقشان محروم ساختند، يا آنان را ريشخند كردند)؟ پس، گروهى كه در چهره شان گوشتى وجود ندارد، برخيزند؛ گفته شود : اينان كسانى هستند كه مؤمنان را آزار دادند و با آنان دشمنى و عناد ورزيدند و به خاطر دينشان ايشان را سخت سرزنش كردند؛ آن گاه فرمان داده شود كه آنها را به دوزخ برند.
۲ـ ایذای شیعۀ اهل ولایتانسان باید خیلی مراقب باشد که ن‌هایی را که با معصومین علیهم السلام رابطه دارند اذیت نکند و نرنجاند. امام باقر علیه السلام می‌فرمایند اگر کسی یکی از شیعیان ما را مسرور کند مثل این است که پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم را مسرور کرده است و همچنین اگر کسی یکی از شیعیان ما را برنجاند مثل این است که پیغمبر را رجانده باشد. امام صادق علیه السلام از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل می‌کنند که حضرت فرمودند آنگاه که به معراج رفتم به من از پشت حجاب وحی شد، آنچه که وحی شد کانهو می‌گوید: ما دو گونه از برای حجاب برخورد داشتیم، یکی هم نه رویارو کی از آن چیزهایی که مشافتاً به من خطاب شد این بود که کسی که دوست مرا اذیت کند می‌دانید چه کار کرده؟! من را آماده کردی تا با او جنگ کنم و یا اینکه با من بساط جنگ را پهن کرده است، یعنی خودش را مهیا کرده تا با من بجنگد. پس کسی که با من جنگ کند من هم با او جنگ می‌کنم. پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم به خدا عرض می‌کند که این دوست تو کیست که اگر اذیتش کنند معنایش این است که با تو در بساط جنگ وارد شده‌اند و تو هم با او می‌جنگی؟ این را فهمیدم که اگر کسی با توی خدا بجنگد تو با او می‌جنگی. فرمود این ولی که دارم می‌گویم آن کسی است که من برای تو و وصی تو از او پیمان گرفته‌ام منظور از این افراد همان شیعیان هستند. غرض اینکه در بحث ایضا مومن معنا کسی است که اهل ولایت است انسان نباید مومن اهل ولایت را اذیت کند چرا که بسیار این مسئله آثار زشتی به دنبال دارد.
۲.۱.۲ـ مشمول لعن خدا، فرشتگان و مردمتوجه داشته باشد که این حرکت ایذایی موجب می‌شود که خداوند او را لعنت کند. روایت از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم است که اگر کسی مومنی را اذیت کند، مرا اذیت کرده است و کسی که مرا اذیت کند خدا را اذیت کرده است و کسی که خدا را اذیت کند او ملعون است در تورات و انجیل و زبور و فرقان و بر او باد لعنت خداوند تعالی و ملائکه و همه مردمان.روایت دیگر مربوط به فریقین است که پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به حضرت زهرا سلام الله علیها فرمود: هر کس او را اذیت کند مرا اذیت کرده و هرکس مرا اذیت کند، خدا را اذیت کرده است.
۳.۱.۳ـ اعلان جنگ با خداتوجه کند که این کار اعلان جنگ با خدا است و در روایت است که امام صادق فرموده است که خداوند فرموده است: کسی که بنده مومن مرا می‌رنجاند، اذیت می‌کند و می‌آزارد، با من اعلان جنگ بدهد.
۴.۱.۴ـ مفارقت روح ایمان از قلباذیت کردن مومن باعث می‌شود روح ایمانی از قلب انسان مفارقت کند و از قلب انسان کنده شود. یک وقت می‌فهمد که دارد رو به انحطاط می‌رود و عقب گرد می‌کند و رشته دوستی و ولایی او با ولی الله الاعظم، امام زمان جل الله تعالی فرجه الشریف قطع می‌گردد. حضرت عبدالعظیم حسنی یه السلام از امام هشتم علیه السلام نقل می‌کند و می‌گوید که حضرت فرمود ای عبدالعظیم! از طرف من به دوستان من ابلاغ کن و به ایشان بگو که برای شیطان نسبت به نفس‌هایتان راهی قرار ندهید، یعنی برای شیطان راه باز نکنید تا به سوی شما بیاید. کسی که به کجا شرک بیاورد و یا اینکه یکی از اولیای خدا را بیازارد یا اینکه برای یکی از اولیای خدا بدی در دلش پیدا کند یا عداوت او را به دل گرفته باشد س به درستی که خداوند او را نمی‌آمرزد تا اینکه از این حالت برگردد و اگر برگشت راهی برای فلاح او وجود دارد وگرنه روح ایمان از قلب او کنده می‌شود و از دوستی و حیطه ولایتی ما خارج می‌شود و دیگر ای او بهره‌ای از ولایت ما نخواهد بود و پناه می‌برم به خدا از اینکه کسی نصیبی از ولایت ما نداشته باشد و آن رشته ولایی اش با ما قطع شود.
۵.۱.۵ـ توجّه به عذاب اخروی ایذاامام صادق عليه السلام : چون روز قيامت شود، آواز دهنده اى بانگ بر آورد كه : كجايند كسانى كه از دوستان من روى گرداندند (آنها را از حقوقشان محروم ساختند، يا آنان را ريشخند كردند)؟ پس، گروهى كه در چهره شان گوشتى وجود ندارد، برخيزند؛ گفته شود : اينان كسانى هستند كه مؤمنان را آزار دادند و با آنان دشمنى و عناد ورزيدند و به خاطر دينشان ايشان را سخت سرزنش كردند؛ آن گاه فرمان داده شود كه آنها را به دوزخ برند.
۲ـ ایذای شیعۀ اهل ولایتانسان باید خیلی مراقب باشد که ن‌هایی را که با معصومین علیهم السلام رابطه دارند اذیت نکند و نرنجاند. امام باقر علیه السلام می‌فرمایند اگر کسی یکی از شیعیان ما را مسرور کند مثل این است که پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم را مسرور کرده است و همچنین اگر کسی یکی از شیعیان ما را برنجاند مثل این است که پیغمبر را رجانده باشد. امام صادق علیه السلام از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل می‌کنند که حضرت فرمودند آنگاه که به معراج رفتم به من از پشت حجاب وحی شد، آنچه که وحی شد کانهو می‌گوید: ما دو گونه از برای حجاب برخورد داشتیم، یکی هم نه رویارو کی از آن چیزهایی که مشافتاً به من خطاب شد این بود که کسی که دوست مرا اذیت کند می‌دانید چه کار کرده؟! من را آماده کردی تا با او جنگ کنم و یا اینکه با من بساط جنگ را پهن کرده است، یعنی خودش را مهیا کرده تا با من بجنگد. پس کسی که با من جنگ کند من هم با او جنگ می‌کنم. پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم به خدا عرض می‌کند که این دوست تو کیست که اگر اذیتش کنند معنایش این است که با تو در بساط جنگ وارد شده‌اند و تو هم با او می‌جنگی؟ این را فهمیدم که اگر کسی با توی خدا بجنگد تو با او می‌جنگی. فرمود این ولی که دارم می‌گویم آن کسی است که من برای تو و وصی تو از او پیمان گرفته‌ام منظور از این افراد همان شیعیان هستند. غرض اینکه در بحث ایضا مومن معنا کسی است که اهل ولایت است انسان نباید مومن اهل ولایت را اذیت کند چرا که بسیار این مسئله آثار زشتی به دنبال دارد.
۲۱:۴۳
پنج رذیلۀ اخلاقی 4.mp3
۴۵:۰۶-۲۰.۹۶ مگابایت
جلسه ۴کتاب ۳. اخلاق ربانی ـآفات زبان ایذاء، تحقیر، اهانت و قهراز صفحه ۵۶تا۶۸تحقیر مومن آثار تحقیر مومن در روایات اذلال مومن تقید به انجام آداب اسلامی
کتاب ۳. اخلاق ربانی ـآفات زبان ایذاء، تحقیر، اهانت و قهراز صفحه ۵۶تا۶۸تحقیر مومن آثار تحقیر مومن در روایات اذلال مومن تقید به انجام آداب اسلامی۲۱:۵۲
سوال جلسه ۴کتاب ۳. اخلاق ربانی ـآفات زبان ایذاء، تحقیر، اهانت و قهراز صفحه ۵۶تا۶۸جرا باید از تحقیر دیگران پرهیز کرد؟
کتاب ۳. اخلاق ربانی ـآفات زبان ایذاء، تحقیر، اهانت و قهراز صفحه ۵۶تا۶۸جرا باید از تحقیر دیگران پرهیز کرد؟۲۱:۵۴
۱ـ تحقیر مؤمن:۱.۱ـ معنای تحقیر: کوچک شمردن مومن که می‌تواند زبانی باشد یا در برخوردها و رفتارها اتفاق بیفتد. ابتدا یک حالت نفسانی است در درون اتفاق می‌افتد سپس در عمل بروز پیدا می‌کند و به صورت یک رذیله اخلاقی نشان داده می‌شود.۲. آثار تحقیر مؤمن در روایات: ممکن است این صفت در انسان ملکه شود و به صورت رفتار بیرونی در بیاید.۲.۱ـ خدا او را کوچک می‌کند: ثمره ملکه شدن ین صفت آن است که خدا او را کوچک می‌کند. این کوچک کردن یعنی آنکه انسان ر نظر مردم کوچک می‌شود و دید ین چنینی نسبت به او پیدا می‌کنند. این حالت دو صورت دارد: از نظر نفسانی قدرتمند است عملاً این را ابراز نمی‌کند ولی دیگران را کوچک می‌کند. ضعف نفس دارد.در هر دو صورت خداوند چون قلوب دیگران در دست اوست ید دیگران را از نظر درونی نسبت به او عوض می‌کند. یعنی دیگران واقعیت او را می‌بینند و این چنین مورد غضب الهی قرار می‌گیرد. امام صادق فرمودند کسی که یکی از مسلمانان را کوچک کند خداوند او را دچار دشمنی و کوچک شمردن خواهد کرد به گونه‌ای که مردم او را کوچک نمود. و به شدتی که مورد خشم الهی هست مورد خشم مردم نیست.
۲.۲ـ چرا نباید دیگران را تحقیر کرد؟چرا که ما نمی‌دانیم اولیای خدا چه کسانی هستند، چون از باطن افراد جز پروردگار هیچ کس آگاه نیست،
۳.۲ـ مخفی بودن اولیای‌خدا: پیامبر اکرم فرمود: خداوند سه چیز را در سه چیز پنهان کرده است: خشنودی خود را در اطاعت ها و غضبش را در معصیت ها و ولیش را در میان بندگانش پس زنهار از این که یکی از شما چیزی از اوامر او را کوچک شمارد زیرا می داند در کدامین، خشنودی خدا نهفته است و زنهار از این که یکی از شما، چیزی از گناهان را آسان بگیرد زیرا نمی داند در کدامین، غضب خدا پنهان است و هیچکدام از شما به یکی از بندگان خدا اهانت نکند که نمی داند کدام یک ولی خدا است.
۴.۲ـ مادّی‌گری و ظاهرگرایی: این دو منشا دی هستند که انسان‌ها نسبت به دیگران پیدا می‌کنند یعنی از نظر ارزشی معیار مادی و ظاهری وجود دارد و آن کسی که معیار ارزشی او معنوی است بر اساس ان اکرمکم عند الله اتقاکم رفتار خواهد کرد. معمولاً معیار ارزشی در نزد انسان‌های ساخته نشده نسبت به دیگران معیارهای مادی یا معیارهای ظاهری است.۵.۲ـ تحقیر فقرای شیعه: امام صادق علیه السلام می‌فرمایند تهی دستان از شیعیان ما را کوچک به حساب نیاورید. کسی که به خاطر فقر شیعیان ما را کوچک به حساب آورد خدا او را کوچک خواهد کرد و پیوسته مورد غضب خدا قرار می‌گیرد تا از روش خود برگردد.۶.۲ـ تحقیر ضعفای اخوان: پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند ضعفای رادرهای دینی‌تان را کوچک به حساب نیاورید در اینجا هر نوع ضعف مادی را در بر می‌گیرد و اشاره به ضعف معنوی ندارد اگر کسی مومنی را کوچک بشمارد خدا در بهشت بین این دو جمع نمی‌کند مگر اینکه او از رفتارش برگردد و توبه کند. و اگر توبه نکند در آخرت هم رسوا خواهد شد. امام صادق علیه السلام می‌فرمایند اگر کسی مومنی را برای اینکه فقیر و تهی دست از تحقیر کند، خداوند روز قیامت او را کوچک می‌کند و او را رسوا و مفتضح خواهد ساخت. و در روایتی دیگر می‌فرمایند که ا او را در بین تمام انسان‌ها رسوا می‌کند.
۷.۲ـ حرمت شرعی تحقیر: عمل تحقیر کردن از نظر شرعی حرام است اما تا زمانی که به فعلیت در نیاید و فقط در قصد و نیت باشد معصیت نشده و تکلیف طبق اعمال ظاهری انسان است.۳ـ اذلال مؤمن: اگر کسی مومنی را خوار کند اعلان جنگ به خدا داده است امام صادق علیه السلام می‌فرمایند کسی که بنده مومن را خوار کند با من اعلان جنگ کرده است۳.۱ـ اعلان جنگ با خدا: توجه کنید که ی که اعلان جنگ با خدا می‌کند خدا مومن را که در مقابل اوست نصرت و یاری می‌کند و این شخص به مطلوب شیطانیاش نخواهد رسید. امام صادق علیه السلام فرموده‌اند که پیغمبر اکرم فرمودند که خداوند فرموده است من با کسی که می‌خواهد بنده مرا کار کند در جنگ هستم و سریع‌تر به یاری دوستانم می‌رسم عنی قبل از اینکه تو بخواهی این کار را بکنی من خودم این کار را کرده‌ام. بدتر از این آن است که انسان می‌خواهد دیگری را در جامعه کار کند رشته ولایت خودش با خدا قطع می‌شود۲.۳ـ نتیجۀ اذلال در قیامت: آن است که امام صادق فرمودند کسی که بخواهد یکی از دوستان مومن ما را کار کند خداوند او را در قیامت روی طینت خبال نگه می‌دارد ا هنگامی که جمیع انسان‌ها از حساب فارغ شوند. پرسیدند طینت خبال چیست؟ فرمود چرک اهل جهنم. اینجا تازه ایستگاه و موقعیت او است تا ببیند وضعش چه می‌شود یعنی اینجا محل انتظار است. تمام موجودات وابسته به حق هستند و خداوند کسی که وابستگی به اوست را رها نمی‌کند تا به او توهین شود
از نظر نفسانی قدرتمند است عملاً این را ابراز نمی‌کند ولی دیگران را کوچک می‌کند. ضعف نفس دارد.در هر دو صورت خداوند چون قلوب دیگران در دست اوست ید دیگران را از نظر درونی نسبت به او عوض می‌کند. یعنی دیگران واقعیت او را می‌بینند و این چنین مورد غضب الهی قرار می‌گیرد. امام صادق فرمودند کسی که یکی از مسلمانان را کوچک کند خداوند او را دچار دشمنی و کوچک شمردن خواهد کرد به گونه‌ای که مردم او را کوچک نمود. و به شدتی که مورد خشم الهی هست مورد خشم مردم نیست.۲.۲ـ چرا نباید دیگران را تحقیر کرد؟چرا که ما نمی‌دانیم اولیای خدا چه کسانی هستند، چون از باطن افراد جز پروردگار هیچ کس آگاه نیست،
۳.۲ـ مخفی بودن اولیای‌خدا: پیامبر اکرم فرمود: خداوند سه چیز را در سه چیز پنهان کرده است: خشنودی خود را در اطاعت ها و غضبش را در معصیت ها و ولیش را در میان بندگانش پس زنهار از این که یکی از شما چیزی از اوامر او را کوچک شمارد زیرا می داند در کدامین، خشنودی خدا نهفته است و زنهار از این که یکی از شما، چیزی از گناهان را آسان بگیرد زیرا نمی داند در کدامین، غضب خدا پنهان است و هیچکدام از شما به یکی از بندگان خدا اهانت نکند که نمی داند کدام یک ولی خدا است.
۴.۲ـ مادّی‌گری و ظاهرگرایی: این دو منشا دی هستند که انسان‌ها نسبت به دیگران پیدا می‌کنند یعنی از نظر ارزشی معیار مادی و ظاهری وجود دارد و آن کسی که معیار ارزشی او معنوی است بر اساس ان اکرمکم عند الله اتقاکم رفتار خواهد کرد. معمولاً معیار ارزشی در نزد انسان‌های ساخته نشده نسبت به دیگران معیارهای مادی یا معیارهای ظاهری است.۵.۲ـ تحقیر فقرای شیعه: امام صادق علیه السلام می‌فرمایند تهی دستان از شیعیان ما را کوچک به حساب نیاورید. کسی که به خاطر فقر شیعیان ما را کوچک به حساب آورد خدا او را کوچک خواهد کرد و پیوسته مورد غضب خدا قرار می‌گیرد تا از روش خود برگردد.۶.۲ـ تحقیر ضعفای اخوان: پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند ضعفای رادرهای دینی‌تان را کوچک به حساب نیاورید در اینجا هر نوع ضعف مادی را در بر می‌گیرد و اشاره به ضعف معنوی ندارد اگر کسی مومنی را کوچک بشمارد خدا در بهشت بین این دو جمع نمی‌کند مگر اینکه او از رفتارش برگردد و توبه کند. و اگر توبه نکند در آخرت هم رسوا خواهد شد. امام صادق علیه السلام می‌فرمایند اگر کسی مومنی را برای اینکه فقیر و تهی دست از تحقیر کند، خداوند روز قیامت او را کوچک می‌کند و او را رسوا و مفتضح خواهد ساخت. و در روایتی دیگر می‌فرمایند که ا او را در بین تمام انسان‌ها رسوا می‌کند.
۷.۲ـ حرمت شرعی تحقیر: عمل تحقیر کردن از نظر شرعی حرام است اما تا زمانی که به فعلیت در نیاید و فقط در قصد و نیت باشد معصیت نشده و تکلیف طبق اعمال ظاهری انسان است.۳ـ اذلال مؤمن: اگر کسی مومنی را خوار کند اعلان جنگ به خدا داده است امام صادق علیه السلام می‌فرمایند کسی که بنده مومن را خوار کند با من اعلان جنگ کرده است۳.۱ـ اعلان جنگ با خدا: توجه کنید که ی که اعلان جنگ با خدا می‌کند خدا مومن را که در مقابل اوست نصرت و یاری می‌کند و این شخص به مطلوب شیطانیاش نخواهد رسید. امام صادق علیه السلام فرموده‌اند که پیغمبر اکرم فرمودند که خداوند فرموده است من با کسی که می‌خواهد بنده مرا کار کند در جنگ هستم و سریع‌تر به یاری دوستانم می‌رسم عنی قبل از اینکه تو بخواهی این کار را بکنی من خودم این کار را کرده‌ام. بدتر از این آن است که انسان می‌خواهد دیگری را در جامعه کار کند رشته ولایت خودش با خدا قطع می‌شود۲.۳ـ نتیجۀ اذلال در قیامت: آن است که امام صادق فرمودند کسی که بخواهد یکی از دوستان مومن ما را کار کند خداوند او را در قیامت روی طینت خبال نگه می‌دارد ا هنگامی که جمیع انسان‌ها از حساب فارغ شوند. پرسیدند طینت خبال چیست؟ فرمود چرک اهل جهنم. اینجا تازه ایستگاه و موقعیت او است تا ببیند وضعش چه می‌شود یعنی اینجا محل انتظار است. تمام موجودات وابسته به حق هستند و خداوند کسی که وابستگی به اوست را رها نمی‌کند تا به او توهین شود
۲۱:۵۵
پنج رذیلۀ اخلاقی 5.mp3
۴۹:۵۱-۲۳.۱۳ مگابایت
جلسه ۵کتاب ۳. اخلاق ربانی ـآفات زبان ایذاء، تحقیر، اهانت و قهراز صفحه ۶۹تا۸۳لزوم اجتناب از اذیت و آزار دیگران اکرام و اجلالی مومن اکرام صاحبان فضایل اکرام مومنین کهنسال معیار ارزشمندی افراد در اسلام احترام به سادات
کتاب ۳. اخلاق ربانی ـآفات زبان ایذاء، تحقیر، اهانت و قهراز صفحه ۶۹تا۸۳لزوم اجتناب از اذیت و آزار دیگران اکرام و اجلالی مومن اکرام صاحبان فضایل اکرام مومنین کهنسال معیار ارزشمندی افراد در اسلام احترام به سادات۲۲:۴۴
سوال جلسه ۵کتاب ۳. اخلاق ربانی ـآفات زبان ایذاء، تحقیر، اهانت و قهراز صفحه ۶۹تا۸۳نگاه ارزشی اسلام به پول داشتن یا نداشتن چگونه است؟
کتاب ۳. اخلاق ربانی ـآفات زبان ایذاء، تحقیر، اهانت و قهراز صفحه ۶۹تا۸۳نگاه ارزشی اسلام به پول داشتن یا نداشتن چگونه است؟۲۲:۴۵
پنج رذیلۀ اخلاقی 6.mp3
۴۵:۴۷-۲۱.۲۷ مگابایت
جلسه۶کتاب ۳. اخلاق ربانی ـآفات زبان ایذاء، تحقیر، اهانت و قهراز صفحه ۸۵تا۹۸ اضرار به مسلمراه‌های شناسایی زمینۀ رذیلۀ اضرار در انسانپیشگیری و درمان رذیلۀ اضرارنفع‌رسانی به غیررابطه مسائل اخلاقی با فطرت اولیه انسان
کتاب ۳. اخلاق ربانی ـآفات زبان ایذاء، تحقیر، اهانت و قهراز صفحه ۸۵تا۹۸ اضرار به مسلمراه‌های شناسایی زمینۀ رذیلۀ اضرار در انسانپیشگیری و درمان رذیلۀ اضرارنفع‌رسانی به غیررابطه مسائل اخلاقی با فطرت اولیه انسان۲۱:۴۹
سوال جلسه۶کتاب ۳. اخلاق ربانی ـآفات زبان ایذاء، تحقیر، اهانت و قهراز صفحه ۸۵تا۹۸ از چه راهی می‌توان رذیله اضرار به غیر را درمان کرد؟
کتاب ۳. اخلاق ربانی ـآفات زبان ایذاء، تحقیر، اهانت و قهراز صفحه ۸۵تا۹۸ از چه راهی می‌توان رذیله اضرار به غیر را درمان کرد؟۲۲:۰۶
بازارسال شده از
پنج رذیلۀ اخلاقی 7.mp3
۴۵:۰۶-۲۰.۹۶ مگابایت
جلسه۷کتاب ۳. اخلاق ربانی ـآفات زبان ایذاء، تحقیر، اهانت و قهراز صفحه ۹۹تا۱۱۳اخافه مومن نکوهش اخافه در آثار اسلامی پیشگیری و درمان رذیله اخافهادخال سرور درقلب مومن شاد کردن و ترساندن مومن به وسیله حرام
کتاب ۳. اخلاق ربانی ـآفات زبان ایذاء، تحقیر، اهانت و قهراز صفحه ۹۹تا۱۱۳اخافه مومن نکوهش اخافه در آثار اسلامی پیشگیری و درمان رذیله اخافهادخال سرور درقلب مومن شاد کردن و ترساندن مومن به وسیله حرام۲۲:۰۲
سوال جلسه۷کتاب ۳. اخلاق ربانی ـآفات زبان ایذاء، تحقیر، اهانت و قهراز صفحه ۹۹تا۱۱۳در چه مواردی اخافه تجویز شده است؟
کتاب ۳. اخلاق ربانی ـآفات زبان ایذاء، تحقیر، اهانت و قهراز صفحه ۹۹تا۱۱۳در چه مواردی اخافه تجویز شده است؟۲۲:۰۳
۱ـ اخافۀ مؤمن: اخافه مومن به «ادخاال مکروه در قلب مومن» تعبیر شده است. یعنی ترساندن مومن.۱.۱ـ جایگاه اخافه در فقه و اخلاق: اخافه مومن با محارب فرق دارد. محارب کسی است که برای اینکه مردم را بترساند و افساد در زمین بکند اسلحه بکشد در آنجا هم مسئله ترساندن مردم و بحث اخاافه وجود دارد ولی آنجا یک بحث فقهی است و از حیطه اخلاق بیرون است. در اینجا وسیله حرب وجود ندارد رچند ممکن است از وسیله‌ای برای ترساندن استفاده شود ولی آن وسایل در سطح عمومی است نه وسیله جنگی.۲.۱ـ معنا و مفهوم اخافه: از نظر مفهومی یعنی ترساندن مو من که از امور قصدیه است و قصد لازم دارد. یعنی قصد داشته باشد که طرف مقابل را ناراحت کند یا ته دلش را خالی کند و او را بترساند حرکتی از او صادر می‌شود که باعث ترس می‌شود ه می‌تواند عملی یا زبانی باشد. طرف مقابل هم بترسد.گاهی ممکن است پیش بیاید که شخص قصد ترساندن ندارد حرکتی هم به طور معمول از آن بترسد از او صادر نشده ولی طرف مقابل چون اعصاب ضعیفی دارد ترسیده است. بنابراین شاخص ترساندن آن است که قصد داشته باشد و دیگری را بترساند و او هم بترسد.۳.۱ـ ابزار اخافه: یک نوع دیگر عفاف هم هست که قصد داشته است که بترساند عمل ترساندن را هم انجام داده است ولی طرف مقابل نترسیده. روش‌های عفافه ارتباط با شخصی که می‌خواهد دیگری را بترساند فرق می‌کند۴.۱ـ حرمت شرعی اخافه: این عمل به صورتی که مجوزی در کار نباشد شرعاً حرام است. این عبارت نشان می‌دهد که اخافه مومن در مواردی جایز است و به شرط اینکه روی غرض شرعی باشد. گاهی ممکن است جنبه تربیتی و یا نهی از منکر داشته باشد۵.۱ـ ریشه‌های نفسانی اخافه؛ این عمل یک صفت نفسانی است که گاهی از حسد گاهی غضب و گاهی ز حسادت ریشه می‌گیرد ۲ـ نکوهش اخافه در آثار اسلامی: عمل اخافه در آثار اسلامی خیلی نکوهش شده است. امام علی علیه السلام می‌فرمایند بر مسلمان حلال نیست که مسلمانی را بترساند.۱.۲ـ ناراحتی خدا و رسول از ناراحت شدن مؤمن: امام صادق علیه السلام رموده‌اند که اگر کسی مومنی را خوشحال کند پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را خوشحال کرده است و کسی که رسول خدا را خشنود کند این سرور به حق تعالی رسیده است و همچنین کسی که موجب ناراحتی مومنی شود مثل این است که پیغمبر اکرم را ناراحت کرده است و کسی که پیغمبر را ناراحت کند مثل این است که ناراحتی و کرب را به الله تعالی رسانده باشد.۲.۲ـ .جزای اخافه در قیامت: خیال نکنید که ترساندن مومن به این است که عملی مانند فریاد زدن یا چیز دیگری در کار باشد که فرد بترسد بلکه گاهی یک گاه می‌تواند باعث ترس شود. در اصول کافی بابی تحت عنوان «باب من اخاف مومنا» وجود دارد. امام صادق علیه السلام می‌فرمایند اگر کسی به مومنی به گونه‌ای نگاه کند که بخواهد با نگاه او را بترساند داوند او را در روز قیامت می‌ترساند. در جای دیگر می‌فرمایند خداوند این شخص را در روز قیامت به خاطر این عملش می‌ترساند و او را به شکل مورچه محشور می‌کند. یعنی اینکه همه اعضایش مثل مورچه محشور می‌شود تا به جایگاهش برسد. این جذاب به خاطر آن است که خود را برتر می‌بیند. طرف ه زیردشت چپ نگاه می‌کند تا ته دلش را خالی کند. ۳ـ پیشگیری و درمان رذیلۀ اخافه: این عمل ممکن است از رذایل مختلف نشئت بگیرد و اگر انسان بخواهد مبتلا نشود یا معالجه کند باید بتواند از آن جلوگیری کند۱.۳ـ ریشه‌یابی و درمان: فتنه را از سرمنشا خاموش کند و ریشه را بخشکاند ۲.۳ـ عملیات روانی: خودش را انسان جای طرف مقابل قرار دهد و ببیند اگر در مورد خودش بود خوب است یا نه. و بالاتر اینکه انسان نسبت به اعمالش متذکر به خدا باشد و این عمل حرام است معصیت از گناه است و نباید انجام شود. به یاد قیامت بیفتد و بداند که دون وجه شرعی نمی‌تواند کسی را بترساند در غیر این صورت در قیامت خدا او را خواهد ترساند۳.۳ـ توجّه به عقاب اخروی إخافه: امام صادق علیه السلام می‌فرمایند اگر انسان, مومنی را از روی تسلطی که بر او بترساند برای اینکه ناراحتی به او برسد اما اتفاقاً هیچ ناراحتی هم نرسد باز این شخص در آتش است چون یک نوع برتری ظاهری بر او دارد۴.۳ـ توجّه به فضیلت ضدّ آن: ضد آن را به کار بگیرد یعنی برطرف کردن مکروه از دل مومن را پیشه خود کند۴ـ ادخال سرور در قلب مؤمن: فضیلت است و انسانی که روحش نسبت به دیگران دارای ملکه زیبای خیرخواهی است در عمل ادخال سرور می‌کند نه اخافه دیگران۱.۴ـ ریشۀ ادخال سرور فضیلت‌های اخلاقی است۲.۴ـادخال سرور مؤمن در روایات۳.۴ـ بالاترین عبادت: ابوحمزه ثمالی می‌گوید که شنیدم امام باقر علیه السلام فرمودند پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند اگر کسی مومنی را مسرور کند مرا مسرور کرده است. امام باقر علیه السلام فرموده است که تبسم کردن شخص مومن در روی برادر مومنش حسنه است
از امور قصدیه است و قصد لازم دارد. یعنی قصد داشته باشد که طرف مقابل را ناراحت کند یا ته دلش را خالی کند و او را بترساند حرکتی از او صادر می‌شود که باعث ترس می‌شود ه می‌تواند عملی یا زبانی باشد. طرف مقابل هم بترسد.گاهی ممکن است پیش بیاید که شخص قصد ترساندن ندارد حرکتی هم به طور معمول از آن بترسد از او صادر نشده ولی طرف مقابل چون اعصاب ضعیفی دارد ترسیده است. بنابراین شاخص ترساندن آن است که قصد داشته باشد و دیگری را بترساند و او هم بترسد.۳.۱ـ ابزار اخافه: یک نوع دیگر عفاف هم هست که قصد داشته است که بترساند عمل ترساندن را هم انجام داده است ولی طرف مقابل نترسیده. روش‌های عفافه ارتباط با شخصی که می‌خواهد دیگری را بترساند فرق می‌کند۴.۱ـ حرمت شرعی اخافه: این عمل به صورتی که مجوزی در کار نباشد شرعاً حرام است. این عبارت نشان می‌دهد که اخافه مومن در مواردی جایز است و به شرط اینکه روی غرض شرعی باشد. گاهی ممکن است جنبه تربیتی و یا نهی از منکر داشته باشد۵.۱ـ ریشه‌های نفسانی اخافه؛ این عمل یک صفت نفسانی است که گاهی از حسد گاهی غضب و گاهی ز حسادت ریشه می‌گیرد ۲ـ نکوهش اخافه در آثار اسلامی: عمل اخافه در آثار اسلامی خیلی نکوهش شده است. امام علی علیه السلام می‌فرمایند بر مسلمان حلال نیست که مسلمانی را بترساند.۱.۲ـ ناراحتی خدا و رسول از ناراحت شدن مؤمن: امام صادق علیه السلام رموده‌اند که اگر کسی مومنی را خوشحال کند پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را خوشحال کرده است و کسی که رسول خدا را خشنود کند این سرور به حق تعالی رسیده است و همچنین کسی که موجب ناراحتی مومنی شود مثل این است که پیغمبر اکرم را ناراحت کرده است و کسی که پیغمبر را ناراحت کند مثل این است که ناراحتی و کرب را به الله تعالی رسانده باشد.۲.۲ـ .جزای اخافه در قیامت: خیال نکنید که ترساندن مومن به این است که عملی مانند فریاد زدن یا چیز دیگری در کار باشد که فرد بترسد بلکه گاهی یک گاه می‌تواند باعث ترس شود. در اصول کافی بابی تحت عنوان «باب من اخاف مومنا» وجود دارد. امام صادق علیه السلام می‌فرمایند اگر کسی به مومنی به گونه‌ای نگاه کند که بخواهد با نگاه او را بترساند داوند او را در روز قیامت می‌ترساند. در جای دیگر می‌فرمایند خداوند این شخص را در روز قیامت به خاطر این عملش می‌ترساند و او را به شکل مورچه محشور می‌کند. یعنی اینکه همه اعضایش مثل مورچه محشور می‌شود تا به جایگاهش برسد. این جذاب به خاطر آن است که خود را برتر می‌بیند. طرف ه زیردشت چپ نگاه می‌کند تا ته دلش را خالی کند. ۳ـ پیشگیری و درمان رذیلۀ اخافه: این عمل ممکن است از رذایل مختلف نشئت بگیرد و اگر انسان بخواهد مبتلا نشود یا معالجه کند باید بتواند از آن جلوگیری کند۱.۳ـ ریشه‌یابی و درمان: فتنه را از سرمنشا خاموش کند و ریشه را بخشکاند ۲.۳ـ عملیات روانی: خودش را انسان جای طرف مقابل قرار دهد و ببیند اگر در مورد خودش بود خوب است یا نه. و بالاتر اینکه انسان نسبت به اعمالش متذکر به خدا باشد و این عمل حرام است معصیت از گناه است و نباید انجام شود. به یاد قیامت بیفتد و بداند که دون وجه شرعی نمی‌تواند کسی را بترساند در غیر این صورت در قیامت خدا او را خواهد ترساند۳.۳ـ توجّه به عقاب اخروی إخافه: امام صادق علیه السلام می‌فرمایند اگر انسان, مومنی را از روی تسلطی که بر او بترساند برای اینکه ناراحتی به او برسد اما اتفاقاً هیچ ناراحتی هم نرسد باز این شخص در آتش است چون یک نوع برتری ظاهری بر او دارد۴.۳ـ توجّه به فضیلت ضدّ آن: ضد آن را به کار بگیرد یعنی برطرف کردن مکروه از دل مومن را پیشه خود کند۴ـ ادخال سرور در قلب مؤمن: فضیلت است و انسانی که روحش نسبت به دیگران دارای ملکه زیبای خیرخواهی است در عمل ادخال سرور می‌کند نه اخافه دیگران۱.۴ـ ریشۀ ادخال سرور فضیلت‌های اخلاقی است۲.۴ـادخال سرور مؤمن در روایات۳.۴ـ بالاترین عبادت: ابوحمزه ثمالی می‌گوید که شنیدم امام باقر علیه السلام فرمودند پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند اگر کسی مومنی را مسرور کند مرا مسرور کرده است. امام باقر علیه السلام فرموده است که تبسم کردن شخص مومن در روی برادر مومنش حسنه است۲۲:۰۹