۱۹ تیر
۲۲ تیر
۷ محرمروز علی اصغر مستحب است میان صفا و مروه هروله کنینه تمام آن رابخش کوچکیچون که مادری برای تشنگی طفلشبیتاب شده بود میدوید ، سراسیمه بود می‌رفت می آمدمیان دو کوهچقدر طول کشید؟ سی دقیقه ؟ سه ساعت؟ گمان نمیکنم سه روز شده باشدهفت بار فاصله بین دو کوهدشمنی در کار نبودو نه سه شعبه ایکودک چه شد؟عاقبت سیراب شدو همه مسلمانان نه زن هامرد هایشان به خاطر شور دل آن بانوسال هاست بین این دو کوه راهفت بار هروله میکنندو بعد سیراب می‌شوندو برای اهل خانه و شهرشان می‌برند از آبی که از زیر پای طفل جاری شدو هنوز جاریست...
️کل یوم عاشوراو کل ارض کربلا
۲۰:۲۸
حالا فکر کن اباعبدالله بین صفا و مروههروله میکندرباب هم هست پشت سر امامش اعمال انجام میدهد گمان میکنم علی هم در آغوشش باشدشاید بین این هفت بار شیر هم خورده باشد و بعد رباب از آب زمزم به او خورانده باشدشاید رباب موقع نوشیدن آب زمزمبرای طفلش دعا کرده چه آرزوهایی که برایش نداشتهشاید به او گفته باشدبنوش فرزندم این آب زمزم است که جدت محمد مصطفی (ص) گفت سوغات مکه است این اولین سفر مکه ات است چه سفر ها که قرار است با هم برویم پسرم!بنوش طفلکم که متبرک است...یعنی خدا آن را مایه برکت قرار دادهخدای مهربان که مواظب همه ی بچه هاستاین چشمه را برای جد تو اسماعیل جوشاندتا سیراب شودو برای قلب مادرش ...تا آرام بگیرد و از بیتابیدق نکند...
۲۰:۲۸
۲۴ تیر
زیر و زِبَر۷ محرم روز علی اصغر مستحب است میان صفا و مروه هروله کنی نه تمام آن را بخش کوچکی چون که مادری برای تشنگی طفلش بیتاب شده بود میدوید ، سراسیمه بود می‌رفت می آمد میان دو کوه چقدر طول کشید؟ سی دقیقه ؟ سه ساعت؟ گمان نمیکنم سه روز شده باشد هفت بار فاصله بین دو کوه دشمنی در کار نبود و نه سه شعبه ای کودک چه شد؟ عاقبت سیراب شد و همه مسلمانان نه زن ها مرد هایشان به خاطر شور دل آن بانو سال هاست بین این دو کوه را هفت بار هروله میکنند و بعد سیراب می‌شوند و برای اهل خانه و شهرشان می‌برند از آبی که از زیر پای طفل جاری شد و هنوز جاریست... ️ کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا
۷ محرم روز علی اصغر مستحب است میان صفا و مروه هروله کنی نه تمام آن را بخش کوچکی چون که مادری برای تشنگی طفلش بیتاب شده بود میدوید ، سراسیمه بود می‌رفت می آمد میان دو کوه چقدر طول کشید؟ سی دقیقه ؟ سه ساعت؟ گمان نمیکنم سه روز شده باشد هفت بار فاصله بین دو کوه دشمنی در کار نبود و نه سه شعبه ای کودک چه شد؟ عاقبت سیراب شد و همه مسلمانان نه زن ها مرد هایشان به خاطر شور دل آن بانو سال هاست بین این دو کوه را هفت بار هروله میکنند و بعد سیراب می‌شوند و برای اهل خانه و شهرشان می‌برند از آبی که از زیر پای طفل جاری شد و هنوز جاریست... ️ کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا ۸ محرمروز علی اکبرآن طفلقد کشید برومند شدجوان شد تا جایی که پدر ، حظ جوانیش را ببرد
بهتر از من میدانیدداستان گلویی که بریده نشد
پدری کهعزادار پسرش نشد با جوانش به قتلگاه رفتبا جوانش بازگشتنه روی عبانه اربا اربا
قربانی داداما نه پسرش نه برادرشنه حتی یک نفر از خاندان و عشیره اش
همسرشتسلیم بود امااسیر نشد...معطل رقاصه های دروازه شهر نشدخیمه اش آتش نگرفت
خواهرش؟ دخترش؟...
️کل یوم عاشوراو کل ارض کربلا
۶:۴۸
پارسال رو یادتون میاد؟با کمک شما دوستای عزیزم ۱۰ میلیون تومان جمع کردیم برای روشن شدن چراغ روضه توی روستا
خودتون مومن هستید و کیسمیدونید حتی ذره ای اگه در کار خیری شریک بشید ، ثواب کلش رو میبرید
به قول یه بچه های هیاتشیطون دستتون رو نگیره!!
بفرمایید سفره دار امام حسین بشید
5894631214039513فاطمه السادات هاشمی _ رفاه
.
خودتون مومن هستید و کیسمیدونید حتی ذره ای اگه در کار خیری شریک بشید ، ثواب کلش رو میبرید
به قول یه بچه های هیاتشیطون دستتون رو نگیره!!
بفرمایید سفره دار امام حسین بشید
5894631214039513فاطمه السادات هاشمی _ رفاه
.
۱۶:۵۹
۱۶:۵۹
۲۵ تیر
زیر و زِبَر تصویر
تصویرخیلی از واریزی های پارسالده تومنی بود مبالغ کمکه کار های بزرگ میکنن
۷:۱۱
پدرم خادم دربار حسین...
این عکس خیلی کیفیتش پایینه اما خیلی دوستش دارمهر دفعه با دیدنش اشک توی چشمام جمع میشههر سال موقع پخت غذا این عکس تکرار میشه اما این آخرین باره که بابا توی این جمع بود
محرم ۱۴۰۱
این عکس خیلی کیفیتش پایینه اما خیلی دوستش دارمهر دفعه با دیدنش اشک توی چشمام جمع میشههر سال موقع پخت غذا این عکس تکرار میشه اما این آخرین باره که بابا توی این جمع بود
محرم ۱۴۰۱
۷:۲۲
۲۶ تیر
شاه گفتا کربلا امروز میدان من استعید قربان من است،عید قربان من است
خواهرم زینب پرستار یتیمان من است عید قربان من است،عید قربان من است
خواهرم زینب پرستار یتیمان من است عید قربان من است،عید قربان من است
۱۹:۱۶
بازارسال شده از
-1144250621_-1929759529.mp3
۰۷:۵۹-۱۸.۳ مگابایت
صوت عصر عاشوراست...
>> حدود یک ماه پیش دقیقا چُنین روزی در چادرهای مِنا نشسته بودید و اعلام نمودیم که الحمدلله " قربانی‌ها انجام شده و حاجی شده‌اید*لبیک اللهم لبیک
و امروز در شام غریبان عاشورا، اولین عاشورای بعد از حج رفتن، باید این روضه را گوش دهی و تمام لحظات سفر را، جبل‌الرحمه را، مدینه را، کعبه را، برای خودت یادآوری کنی و نفس کشیدن دوباره را به رُخ بکشید..
لبیک اللهم لبیکغرقی تو دریایی از خونبا لب‌های خشک و بی‌جونمشغول ذکر خداییلبیک اللهم لبیکحُســـــــــــــین جانم
>> حدود یک ماه پیش دقیقا چُنین روزی در چادرهای مِنا نشسته بودید و اعلام نمودیم که الحمدلله " قربانی‌ها انجام شده و حاجی شده‌اید*لبیک اللهم لبیک
و امروز در شام غریبان عاشورا، اولین عاشورای بعد از حج رفتن، باید این روضه را گوش دهی و تمام لحظات سفر را، جبل‌الرحمه را، مدینه را، کعبه را، برای خودت یادآوری کنی و نفس کشیدن دوباره را به رُخ بکشید..
لبیک اللهم لبیکغرقی تو دریایی از خونبا لب‌های خشک و بی‌جونمشغول ذکر خداییلبیک اللهم لبیکحُســـــــــــــین جانم
۱۹:۱۶
امروز کاروان حسین بن علی(ع)اعمال حج را کامل کردند و قربانی خویش را به درگاه الهی پیشکش کردند
اللهم تقبل هذالقربان اللهم تقبل هذا القلیل
اللهم تقبل هذالقربان اللهم تقبل هذا القلیل
۱۹:۱۶
به خدا که محرم بعد از حج خیلی سنگین تره....
۱۹:۱۶
آقاجانما را ببخش که از غم تو جان نمی‌دهیم
۱۹:۱۶
۱۲ شهریور
برای شهادت امام حسن(ع)
آخرین رمی جمرات که رفتیمآخرین اعمال قبل از بازگشت از منا به مکهخیلی شلوغ بود باید به سختی نزدیک می‌شدی و سنگ می‌زدی انرژی زیادی می‌گرفت و سنگ ها به خطا می‌رفتبا برادر رفتیم دستش حائل بوداولین جمره را سنگ زدم به عقب برگشتم تا برادر سنگ نیابتی را هم بزند تا سراغ جمره بعدی برویم
بر خلاف روزهای قبل که چادر عربی سر میکردمچادر ایرانی سرم بود همان چادری که علامت کاروان را پشتش دوخته بودمکه یک پرچم ایران بزرگ خودنمایی می‌کرد
موقع بازگشت به عقب ضربه ی سنگینی در شانه ام احساس کردمحس کردم دردش در یک آن در تمام بدنم پیچیدبی اختیار چرخیدم تا ببینم چه کسی بوده!یک مرد قوی هیکل, احتمالا عرب، با یک لبخند پهن ناشی از رضایت!چهره رنجور مرا که دید مشتش را گره کرد جلوی صورتم آورد!پوزخندی زد و بلند خندید!مشت را چند باری جلوی صورتم تکان داد که یعنیزدم ! خوب هم زدم باز هم میزنم!!!
تمام وجودم خشم شده بود!حساب کردم بطری پر از سنگ دستم را به راحتی می‌توانستم توی صورتش بکوبم یک لحظه گفتم، اگر این مشت و این غیض و پوزخند به خاطر پرچم ایران و چادر بچه شیعه باشد ، و مشت متقابل من به خاطر درد و خشم خودم! یک جای معادله می‌لنگد...
دستم را پایین آوردم و رد شدمدرد پیچیده بود ، نمیتوانستم راه برومیا حتی به راحتی نفس بکشمگریه ام گرفت نه به خاطر درداز مظلومیت چادری که نشان از حب زهرا (س)دارد و بعد از هزار سالهنوز در همین سرزمین آتش بغض عده ای را شعله ور میکند...کوچه های مدینه ، یا کوهستان های مکه... چه فرقی میکند...
جلوتر رفتم چند نفر از کاروان متوجهم شدند شرح ماجرا را که گفتم، گفتند : مگر برادرت نبود که تو را اینگونه زدند...
اشکم سرازیر شدذهنم پر کشید به کوچه بنی هاشم آن جا که حسن(ع) بود... حسن(ع) دید که مادر را...شاید کسی بعدا از او پرسید , مگر تو نبودی که...
چقدر آن روز روضه کوچه خواندیم و گریه کردیم...در کنار ستون ها و حاجی هایی که شیطان را نشانه گرفته اند و گاهی چه دلبری ها که از شیطان نمی‌کنند...
خلاصه کهمن که ناچیز ناچیز ناچیزم اما آنجا فهمیدم ،چادر زهرا(س)، هنوز در کوچه پس کوچه های دنیا، سیلی میخورد...
صلی الله علیک یا امنا یا فاطمه الزهرا صلی الله علیک یا حسن بن علی ایها المجتبی...
آخرین رمی جمرات که رفتیمآخرین اعمال قبل از بازگشت از منا به مکهخیلی شلوغ بود باید به سختی نزدیک می‌شدی و سنگ می‌زدی انرژی زیادی می‌گرفت و سنگ ها به خطا می‌رفتبا برادر رفتیم دستش حائل بوداولین جمره را سنگ زدم به عقب برگشتم تا برادر سنگ نیابتی را هم بزند تا سراغ جمره بعدی برویم
بر خلاف روزهای قبل که چادر عربی سر میکردمچادر ایرانی سرم بود همان چادری که علامت کاروان را پشتش دوخته بودمکه یک پرچم ایران بزرگ خودنمایی می‌کرد
موقع بازگشت به عقب ضربه ی سنگینی در شانه ام احساس کردمحس کردم دردش در یک آن در تمام بدنم پیچیدبی اختیار چرخیدم تا ببینم چه کسی بوده!یک مرد قوی هیکل, احتمالا عرب، با یک لبخند پهن ناشی از رضایت!چهره رنجور مرا که دید مشتش را گره کرد جلوی صورتم آورد!پوزخندی زد و بلند خندید!مشت را چند باری جلوی صورتم تکان داد که یعنیزدم ! خوب هم زدم باز هم میزنم!!!
تمام وجودم خشم شده بود!حساب کردم بطری پر از سنگ دستم را به راحتی می‌توانستم توی صورتش بکوبم یک لحظه گفتم، اگر این مشت و این غیض و پوزخند به خاطر پرچم ایران و چادر بچه شیعه باشد ، و مشت متقابل من به خاطر درد و خشم خودم! یک جای معادله می‌لنگد...
دستم را پایین آوردم و رد شدمدرد پیچیده بود ، نمیتوانستم راه برومیا حتی به راحتی نفس بکشمگریه ام گرفت نه به خاطر درداز مظلومیت چادری که نشان از حب زهرا (س)دارد و بعد از هزار سالهنوز در همین سرزمین آتش بغض عده ای را شعله ور میکند...کوچه های مدینه ، یا کوهستان های مکه... چه فرقی میکند...
جلوتر رفتم چند نفر از کاروان متوجهم شدند شرح ماجرا را که گفتم، گفتند : مگر برادرت نبود که تو را اینگونه زدند...
اشکم سرازیر شدذهنم پر کشید به کوچه بنی هاشم آن جا که حسن(ع) بود... حسن(ع) دید که مادر را...شاید کسی بعدا از او پرسید , مگر تو نبودی که...
چقدر آن روز روضه کوچه خواندیم و گریه کردیم...در کنار ستون ها و حاجی هایی که شیطان را نشانه گرفته اند و گاهی چه دلبری ها که از شیطان نمی‌کنند...
خلاصه کهمن که ناچیز ناچیز ناچیزم اما آنجا فهمیدم ،چادر زهرا(س)، هنوز در کوچه پس کوچه های دنیا، سیلی میخورد...
صلی الله علیک یا امنا یا فاطمه الزهرا صلی الله علیک یا حسن بن علی ایها المجتبی...
۲۱:۳۷