۱۹ آبان
دوران کودکی، دوران کودکی کردن و تمرین زندگی است؛ دوران بزرگسالی نیست.
وقتی لباس های مجلل و گران قیمت تن کودک می کنیم، دائماً او را تحت فشار می گذاریم که لباست رو کثیف نکنی.
چرا لباس بچه ها را راحت انتخاب نمی کنیم که اگر کثیف شد حرص نخوریم. که همه چیز در زندگی حول محور رشد (تحول) است، بازی کردن و کثیف کردن به رشد کودک کمک می کند. پس لباس پوشیدن بچه ها را دقت کنیم.
@nooredideh
وقتی لباس های مجلل و گران قیمت تن کودک می کنیم، دائماً او را تحت فشار می گذاریم که لباست رو کثیف نکنی.
چرا لباس بچه ها را راحت انتخاب نمی کنیم که اگر کثیف شد حرص نخوریم. که همه چیز در زندگی حول محور رشد (تحول) است، بازی کردن و کثیف کردن به رشد کودک کمک می کند. پس لباس پوشیدن بچه ها را دقت کنیم.
@nooredideh
۵:۴۹
كودكي كه در كودكي آزاد نبوده در بزرگسالي با شك و ترديد روبرو ميشه. حس ميكنه وقتي من آنقدر بي ارزش و اشتباه كارم كه حتي در مورد زندگي خودم نميتونم تصميمي بگيرم پس بهتره كاري انجام ندم. بنابراين از هر موضوع تازه اي ميترسه، از شكست و اشتباه ميترسه، و تنها نظر مردم براش مهمه و در حقيقت از كار مي افته و دچار اضطراب و نگراني و وحشت چه در كودكي چه در بزرگسالي ميشه. يا كمال پرست ميشه يا ترجيح ميده كاري انجام نده.
كودكی که آزاد نیست عادت ميكنه خودشو انكار كنه نيازش رو انكار كنه و احساساتش رو نفي و انكار ميكنه و حس ميكنه در اين دنيا تك و تنهاست و كسي نيست كه او رو بخواد و تبديل ميشه به كسي كه ديگران ميخواهند.
كودك تبديل به چشم ميشه كه همه رو ميبينه جز خودش. از ديگران مراقبت ميكنه به خوشحاليه بقيه اهميت ميده اما به خودش نه. خواسته همه براش مهم جز خودش. پدر و مادري كه در چهارچوب امن به كودكشون ازادي نميدن در سه سالگي دچار اضطرابي عميق ميشه.
#کانال_تربیتی_نوردیده join @nooredideh
كودكی که آزاد نیست عادت ميكنه خودشو انكار كنه نيازش رو انكار كنه و احساساتش رو نفي و انكار ميكنه و حس ميكنه در اين دنيا تك و تنهاست و كسي نيست كه او رو بخواد و تبديل ميشه به كسي كه ديگران ميخواهند.
كودك تبديل به چشم ميشه كه همه رو ميبينه جز خودش. از ديگران مراقبت ميكنه به خوشحاليه بقيه اهميت ميده اما به خودش نه. خواسته همه براش مهم جز خودش. پدر و مادري كه در چهارچوب امن به كودكشون ازادي نميدن در سه سالگي دچار اضطرابي عميق ميشه.
#کانال_تربیتی_نوردیده join @nooredideh
۷:۵۴
زمانی که فرزندانمان کوچک اند، نسبت به رفتار های اشتباه آنها صبرمان بیشتر است و در کنار خنده هایش، اشک هایش را هم تاب می آوریم،در کنار تمیزی و عطر و بویش، کثیفی و بوی تعفن کهنه یا پوشکش را تحمل می کنیم و در کنار سلامت و شادابی اش، بر بیماری و ناخوشی او صبر می نماییم و...
اما وقتی بزرگ تر می شود، به جای اینکه صبرمان بیشتر شود برعکس اندک میشود و دیگر آن ها را بر نمی تابیم.وقتی مرتکب اشتباه می شوند با تندی به آن ها می تازیم و سرزنش و توبیخشان می کنیم، در حالی که وقتی کوچک بودند و روی لباسمان خرابکاری می کردند در عین ناراحتی می خندیدیم و بعد از تمیز کردنش، لپش را محکم بوسیده و نوازشش می کردیم.
چرا با بزرگ شدن آن ها صبر ما کمتر می شود؟ علت آن است که وقتی کوچک اند تقریبا همه ی اشتباهات آن ها را غیر عمد و سهوی می دانیم و مقصر قلمدادشان نمی کنیم، ولی از سنی که زبان باز می کنند کم کم بیشتر اشتباهاتشان را عمدی و اختیاری می دانیم و زمانی که به نوجوانی می رسند، تمام رفتار هایشان را برنامه ریزی شده و عمدی تلقی میکنیم و بر آن ها برچسب توطئه گر و حیله گر می زنیم.خطای ما در این است که رشد عقل را در فرزندانمان دلیل بر این می دانیم که آن ها نباید خطایی مرتکب شوند و مانند فرشته ها پاک و بی عیب باشند
#چگونهبهفرزندانخودآموزشندهیم؟
Join @nooredideh
اما وقتی بزرگ تر می شود، به جای اینکه صبرمان بیشتر شود برعکس اندک میشود و دیگر آن ها را بر نمی تابیم.وقتی مرتکب اشتباه می شوند با تندی به آن ها می تازیم و سرزنش و توبیخشان می کنیم، در حالی که وقتی کوچک بودند و روی لباسمان خرابکاری می کردند در عین ناراحتی می خندیدیم و بعد از تمیز کردنش، لپش را محکم بوسیده و نوازشش می کردیم.
چرا با بزرگ شدن آن ها صبر ما کمتر می شود؟ علت آن است که وقتی کوچک اند تقریبا همه ی اشتباهات آن ها را غیر عمد و سهوی می دانیم و مقصر قلمدادشان نمی کنیم، ولی از سنی که زبان باز می کنند کم کم بیشتر اشتباهاتشان را عمدی و اختیاری می دانیم و زمانی که به نوجوانی می رسند، تمام رفتار هایشان را برنامه ریزی شده و عمدی تلقی میکنیم و بر آن ها برچسب توطئه گر و حیله گر می زنیم.خطای ما در این است که رشد عقل را در فرزندانمان دلیل بر این می دانیم که آن ها نباید خطایی مرتکب شوند و مانند فرشته ها پاک و بی عیب باشند
#چگونهبهفرزندانخودآموزشندهیم؟
Join @nooredideh
۱۶:۳۵
۱۸:۰۵
۲۰ آبان
۶:۲۶
دلایل لجبازی کودکان ونوجوانان
تثبیت استقلال: گاهی کودک دوست دارد به گونهای باشد که خودش میخواهد، نه آنگونه که شما میخواهید زیرا احساس استقلال میکند، بنابراین جایی برای نگرانی نیست.
جلب توجه: گاهی کودک دوست دارد با لجبازی کردن جلب توجه کند، پس به مخالفت هایش بی توجهی کنید و حساسیت نشان ندهید.
رفتار لجبازانه کودک ممکن است به سبب لجبازی شما باشد که در اثر بیتوجهی شما به خواسته های منطقیاش ایجاد شده است.
انتقامجویی گاهی کودک برای انتقامجویی از پدر و مادری که دائم با هم درگیری و اختلاف دارند، چنین برخورد میکند.
@nooredideh
تثبیت استقلال: گاهی کودک دوست دارد به گونهای باشد که خودش میخواهد، نه آنگونه که شما میخواهید زیرا احساس استقلال میکند، بنابراین جایی برای نگرانی نیست.
جلب توجه: گاهی کودک دوست دارد با لجبازی کردن جلب توجه کند، پس به مخالفت هایش بی توجهی کنید و حساسیت نشان ندهید.
رفتار لجبازانه کودک ممکن است به سبب لجبازی شما باشد که در اثر بیتوجهی شما به خواسته های منطقیاش ایجاد شده است.
انتقامجویی گاهی کودک برای انتقامجویی از پدر و مادری که دائم با هم درگیری و اختلاف دارند، چنین برخورد میکند.
@nooredideh
۸:۵۵
۱۱:۱۱
۱۷:۵۱
۲۱ آبان
۶:۵۵
اگر رفتار شما با نوجوانتان محترمانه ، اصیل ، بی پرده و صادقانه باشد ، او نیز با شما به همین شکل رفتار خواهد کرد . شما همان را که می دهید ، می گیرید
بسیاری از بزرگ ترهای خانواده انتظار دارند که کوچک ترها مطیع خواسته های آن ها باشند . چنین ادراکی از مفهوم روابط اجتماعی و روابط خانوادگی ، نابود کننده ی اعتماد بین اعضای خانواده وجامعه است. یادتان باشد ، هدف شما برقرار کردن ارتباط است نه سلطه یابی . فهماندن اصل مطلب به فرزندانتان از راه ارتباط ، اهمیتی بیشتر از مهار کردن آنان دارد . در این باره چنین بیندیشید : اگر شما سلطه پیدا کنید و به او دستور بدهید ، می توانید تا زمانی که نزدیک و روبه روی فرزندتان قرار دارید بر او تسلط داشته باشید ، اما بعد چی ؟
پدر و مادر هوشمند و درستکار و دقیق به راحتی می توانند از حالت ها و رفتار فرزندشان به وضع وی پی ببرند و در صورتی که احتمال مشکلی وجود داشت ، با تعقل و تدبیر و رفتار سنجیده به کمک او بشتابند ، نه این که با وی به مشاجره ودعوا بپردازند و وی را تنبیه کنند . چرا که این کار حس اعتماد فرزندان را به والدین نابودخواهد کرد.
@nooredideh
بسیاری از بزرگ ترهای خانواده انتظار دارند که کوچک ترها مطیع خواسته های آن ها باشند . چنین ادراکی از مفهوم روابط اجتماعی و روابط خانوادگی ، نابود کننده ی اعتماد بین اعضای خانواده وجامعه است. یادتان باشد ، هدف شما برقرار کردن ارتباط است نه سلطه یابی . فهماندن اصل مطلب به فرزندانتان از راه ارتباط ، اهمیتی بیشتر از مهار کردن آنان دارد . در این باره چنین بیندیشید : اگر شما سلطه پیدا کنید و به او دستور بدهید ، می توانید تا زمانی که نزدیک و روبه روی فرزندتان قرار دارید بر او تسلط داشته باشید ، اما بعد چی ؟
پدر و مادر هوشمند و درستکار و دقیق به راحتی می توانند از حالت ها و رفتار فرزندشان به وضع وی پی ببرند و در صورتی که احتمال مشکلی وجود داشت ، با تعقل و تدبیر و رفتار سنجیده به کمک او بشتابند ، نه این که با وی به مشاجره ودعوا بپردازند و وی را تنبیه کنند . چرا که این کار حس اعتماد فرزندان را به والدین نابودخواهد کرد.
@nooredideh
۱۲:۲۷
بیخودی غُر نزنید!
خیلی وقتها حواس والدین به چیزهایی که میگویند نیست. در حالی که بچهها مثل یک اسفنج که آب را به خودش جذب میکند، حرفهای مادر و پدرشان را جذب میکنند و توی ناخودآگاهشان قرار میدهند.
اگر مادر یا پدری هستید که غر زدن بخشی از شخصیت شما شده است، لطفا جلوی بچهها مراقب باشید.
قرار نیست آنها از شما یاد بگیرند که زل زدن به نیمه خالی لیوان کار خوبی است، بلکه قرار است کاملا خلاف آن را یاد بگیرند.
بنابراین از حالا به بعد به جای اینکه در مورد سختیهای کارتان غر بزنید، روی نکات مثبت تمرکز کنید، مثلا بگویید: «روز خسته کنندهای داشتم ولی بالاخره کارم را تمام کردم!»
Join @nooredideh
خیلی وقتها حواس والدین به چیزهایی که میگویند نیست. در حالی که بچهها مثل یک اسفنج که آب را به خودش جذب میکند، حرفهای مادر و پدرشان را جذب میکنند و توی ناخودآگاهشان قرار میدهند.
اگر مادر یا پدری هستید که غر زدن بخشی از شخصیت شما شده است، لطفا جلوی بچهها مراقب باشید.
قرار نیست آنها از شما یاد بگیرند که زل زدن به نیمه خالی لیوان کار خوبی است، بلکه قرار است کاملا خلاف آن را یاد بگیرند.
بنابراین از حالا به بعد به جای اینکه در مورد سختیهای کارتان غر بزنید، روی نکات مثبت تمرکز کنید، مثلا بگویید: «روز خسته کنندهای داشتم ولی بالاخره کارم را تمام کردم!»
Join @nooredideh
۱۶:۲۸
۱۹:۰۷
۲۲ آبان
۷:۱۴
پدر و مادرانی که به مغز کودک شان آسیب می رسانند.
تومودا آکمی پژوهشگر ژاپنی متخصص در رشد روانی کودکان به کمک دانشگاه هاروارد مغز ۱۵۰۰ کودک را با MRI اسکن کرده است تا تأثیر رفتار والدین بر مغز کودکان را بررسی کند. این متخصص پرورش کودکان نتیجه ی تحقیقاتش را در کتاب "پدر و مادرانی که به مغز کودکشان آسیب میرسانند" به تازگی منتشر کرده است. او رفتار اولیایی که با روشهای نامناسب پرورشی نه تنها به شخصیت کودک بلکه ناخواسته به مغزش هم آسیب وارد میکنند را تشریح کرده است؛ رفتاری که ممکن است حتی زندگی شخص را برای تمام عمرش تغییر دهد.
یکی از بدترین رفتارها با کودکان، دعوای شدید پدر و مادر با هم در برابر کودک است. کودکی که در معرض دیدن دائم چنین صحنه ایست بخشی از مغزش به اسم Lingual gyrus نسبت به کودکان معمولی تا شش درصد کوچکتر می شود. نتیجه ی چنین موردی کاهش توانایی درک گفتاری کودک است.
دخالت بیش از حد والدین. در مورد کودکانی که به سنی رسیدهاند که میتوانند کارهای شخصیشان را خودشان انجام بدهند، اگر والدین دائم در پوشاک، خوراک، بازی، همراه بردن لوازم مدرسه و غیره دخالت کنند، باعث میشود تا کودک فکر کند مورد اعتماد قرار نگرفته است. در این نوع کودکان بخش Amygdala مغز که مسئول احساس خطر و ترس است تغییر شکل می دهد. احتمال زیادی دارد چنین کودکانی در بزرگسالی تبدیل به افراد ترسو و بدون اعتماد بنفس شوند.
استفاده ی زیاد کودک از تبلت یا اسمارتفون. مغز این کودکان در قسمت corpus callosum که قسمتهای راست و چپ مغز را بهم متصل میکند مسئول کنترل احساسات است، کوچک و کودک از ایجاد ارتباط با والدین یا دیگر کودکان ناتوان می شود. چنین کودکانی توانایی فعالیت جمعی را از دست میدهند.
مقایسه کردن کودک با دیگران همراه با سرزنش او. چنین عملی غرور کودک را خدشهدار و استرس بزرگی به او وارد می کند. مغز چنین کودکانی در بخش Striatum که مسئول حس شادی است تغییر می کند. احتمال زیادی وجود دارد چنین کودکانی در بزرگسالی دچار اعتیاد به مواد مخدر یا مشروب شوند. تک تک انسانها با هم متفاوتند. اگر از موردی در فرزندتان ناراضی هستید، بدون مقایسه کردنش با دیگران برای رفع مشکلش تلاش کنید.
سرزنشهای احساساتی و تند. در حقیقت تحقیر کلامی کودک از مجازات بدنی آسیب بیشتری به او وارد میکند. بخش شنوایی مغز این کودکان تورم زیادی به دنبال تحقیر کلامی کودک از خود نشان داده است. حتی مواردی از ناشنوا شدن کودک هم دیده شده در حالیکه گوش و سیستم شنوایی هیچ آسیبی ندیده است. در مواردی که قصد بیان رفتار بد کودک را دارید، حداکثر در ۶۰ ثانیه انجامش دهید. نقدهایی که بیشتر از این مدت باشد، اکثراً از عامل اصلی دور می شود و تبدیل به بیرون ریختن احساسات تند والدین در قالب موعظه با واژه های آزاردهنده و تحقیرآمیز می شود.
فراموش نکنید مغز کودکان قابلیت انعطاف زیادی دارد. از هر زمانی که به اشتباههای تربیتی پی ببرید و روش تان را تصحیح کنید، فرصت ترمیم مغز و اخلاق کودک امکان پذیر است.
#کانال_تربیتی_نوردیده Join @nooredideh
تومودا آکمی پژوهشگر ژاپنی متخصص در رشد روانی کودکان به کمک دانشگاه هاروارد مغز ۱۵۰۰ کودک را با MRI اسکن کرده است تا تأثیر رفتار والدین بر مغز کودکان را بررسی کند. این متخصص پرورش کودکان نتیجه ی تحقیقاتش را در کتاب "پدر و مادرانی که به مغز کودکشان آسیب میرسانند" به تازگی منتشر کرده است. او رفتار اولیایی که با روشهای نامناسب پرورشی نه تنها به شخصیت کودک بلکه ناخواسته به مغزش هم آسیب وارد میکنند را تشریح کرده است؛ رفتاری که ممکن است حتی زندگی شخص را برای تمام عمرش تغییر دهد.
یکی از بدترین رفتارها با کودکان، دعوای شدید پدر و مادر با هم در برابر کودک است. کودکی که در معرض دیدن دائم چنین صحنه ایست بخشی از مغزش به اسم Lingual gyrus نسبت به کودکان معمولی تا شش درصد کوچکتر می شود. نتیجه ی چنین موردی کاهش توانایی درک گفتاری کودک است.
دخالت بیش از حد والدین. در مورد کودکانی که به سنی رسیدهاند که میتوانند کارهای شخصیشان را خودشان انجام بدهند، اگر والدین دائم در پوشاک، خوراک، بازی، همراه بردن لوازم مدرسه و غیره دخالت کنند، باعث میشود تا کودک فکر کند مورد اعتماد قرار نگرفته است. در این نوع کودکان بخش Amygdala مغز که مسئول احساس خطر و ترس است تغییر شکل می دهد. احتمال زیادی دارد چنین کودکانی در بزرگسالی تبدیل به افراد ترسو و بدون اعتماد بنفس شوند.
استفاده ی زیاد کودک از تبلت یا اسمارتفون. مغز این کودکان در قسمت corpus callosum که قسمتهای راست و چپ مغز را بهم متصل میکند مسئول کنترل احساسات است، کوچک و کودک از ایجاد ارتباط با والدین یا دیگر کودکان ناتوان می شود. چنین کودکانی توانایی فعالیت جمعی را از دست میدهند.
مقایسه کردن کودک با دیگران همراه با سرزنش او. چنین عملی غرور کودک را خدشهدار و استرس بزرگی به او وارد می کند. مغز چنین کودکانی در بخش Striatum که مسئول حس شادی است تغییر می کند. احتمال زیادی وجود دارد چنین کودکانی در بزرگسالی دچار اعتیاد به مواد مخدر یا مشروب شوند. تک تک انسانها با هم متفاوتند. اگر از موردی در فرزندتان ناراضی هستید، بدون مقایسه کردنش با دیگران برای رفع مشکلش تلاش کنید.
سرزنشهای احساساتی و تند. در حقیقت تحقیر کلامی کودک از مجازات بدنی آسیب بیشتری به او وارد میکند. بخش شنوایی مغز این کودکان تورم زیادی به دنبال تحقیر کلامی کودک از خود نشان داده است. حتی مواردی از ناشنوا شدن کودک هم دیده شده در حالیکه گوش و سیستم شنوایی هیچ آسیبی ندیده است. در مواردی که قصد بیان رفتار بد کودک را دارید، حداکثر در ۶۰ ثانیه انجامش دهید. نقدهایی که بیشتر از این مدت باشد، اکثراً از عامل اصلی دور می شود و تبدیل به بیرون ریختن احساسات تند والدین در قالب موعظه با واژه های آزاردهنده و تحقیرآمیز می شود.
فراموش نکنید مغز کودکان قابلیت انعطاف زیادی دارد. از هر زمانی که به اشتباههای تربیتی پی ببرید و روش تان را تصحیح کنید، فرصت ترمیم مغز و اخلاق کودک امکان پذیر است.
#کانال_تربیتی_نوردیده Join @nooredideh
۱۱:۲۳
۱۵:۲۱
۲۳ آبان
۵:۳۰
ملامت گاهى خيلى مفيد است. گاهى يک انسان با ملامت غيرتش تحريک مىشود. ولى ملامت هم جا دارد. اين مطلب كليت ندارد ولى در بسيارى از موارد، ملامتِ زياد بيشتر نفرت ايجاد مىكند.
مثلاً خيلى افراد در تربيت فرزند اين اشتباه را مرتكب مىشوند، دائماً بچه را ملامت مىكنند و سركوفت مىزنند: اى خاک بر سرت، فلان بچه هم همسنّ توست، ببين او چطور پيش رفته، تو خيلى بىعرضه و نالايق هستى، من كه ديگر به تو اميدى ندارم.
خيال مىكنند با اين ملامتها غيرت بچه تحريک مىشود در صورتى كه در اين موارد، اگر ملامت از حدش بگذرد، عكسالعمل خلاف ايجاد مىكند؛ روح او حالت انقباض و فرار پيدا مىكند و او از نظر روحى بيمار مىشود و محال است كه دنبال آن كار برود.[استاد مطهری_سیری در سیرۀ نبوی]
#کانال_تربیتی_نوردیده Join @nooredideh
مثلاً خيلى افراد در تربيت فرزند اين اشتباه را مرتكب مىشوند، دائماً بچه را ملامت مىكنند و سركوفت مىزنند: اى خاک بر سرت، فلان بچه هم همسنّ توست، ببين او چطور پيش رفته، تو خيلى بىعرضه و نالايق هستى، من كه ديگر به تو اميدى ندارم.
خيال مىكنند با اين ملامتها غيرت بچه تحريک مىشود در صورتى كه در اين موارد، اگر ملامت از حدش بگذرد، عكسالعمل خلاف ايجاد مىكند؛ روح او حالت انقباض و فرار پيدا مىكند و او از نظر روحى بيمار مىشود و محال است كه دنبال آن كار برود.[استاد مطهری_سیری در سیرۀ نبوی]
#کانال_تربیتی_نوردیده Join @nooredideh
۷:۴۸
۱۱:۳۲
۱۸:۳۸
۲۴ آبان
۸:۵۰