۱۹سالم بود این کتاب رو خریدم. تازه اومده بود.هیچ ربطی به روایت ما نداره جز اسمش. هروقت به اسمش فکر می‌کنم یاد حضرت رسول می‌افتم، مردی که انگار حتی ظرافت یک جوجه‌تیغی رو هم می‌فهمید بس که لطیف و سبک‌روح بود…حالا تو فکر کن این مرد کنار زن باشکوهی مثل خدیجه قرار گرفتهو پدر دختری مثل فاطمه شدهحیف حیف حیف حیف که نبودیم تا به چشم سر این تلاقی زیبایی در زیبایی رو تماشا کنیم…
۱۶:۱۴
محلهٔ بنی‌هاشم هنوزم هست؟
۱۹:۳۸
خواهشی دارم.به روایت فاطمه، مثل یک کتاب نگاه کنید. می‌دانم. تشنهٔ خواندن هستید، اما درنگ و تأمل هم لازم دارید. پس وسط روزمرگی‌ها و بدوبدوها، گاه می‌نشینید سر حوصله، به اشتیاق شناختن پس بیشتر دوست داشتن، فصلی را می‌خوانید، دلتان ان‌شاءالله تکانی می‌خورد، بارقه‌ای در ذهن روشن می‌شود. بعد، وقتی دیگر، وسط فراموشی‌های دیگر، باز کسی این کتاب را می‌دهد دستتان، می‌گوید فصل تازه‌ای بخوان. این‌طور، هم ذکر مکرر می‌شود، هم تشنگی بیشتر.خیال کنید سریالی‌ست، قسمت جدیدش را به انتظار باید نشست. این‌طور، من امان دارم که جهد کنم دقیق و ظریف بنویسم. سراسیمه‌نوشتن در شأن این روایت نیست. ممنون که درک می‌کنید فاطمیون.
۱۹:۳۸
بسم الله الرحمن الرحیممن شب یلدا را دوست ندارم.
" />پرستو علیعسگرنجادنور چشمم، سلام.از همین اول، آخرش را بگویم؟ جایتان هیچ خالی نیست آقا!
بدون دیدنتان، آب از آب زندگی ما تکان نمی‌خورد.جمعه روز استراحت است، نه انتظار.جمعه روز برنامه‌ریزی برای کوه و کلپچ و فوتبال است، نه ظهور.
من هرچه دوروبرم را نگاه می‌کنم -و اول از خودم شروع می‌کنم- می‌بینم شما احتمالِ نزدیک کسی نیستید. شما دورید آقا. جمعهٔ آمدنتان یک جایی ته دنیاست که انگار قرار نیست عمر ما به آن قد بدهد. انگار خاک بر دهان من، هیچ جمعه‌ای محتمل نیستید تصدقتان. شما یک احتمال دورید که قرار نیست در زمانِ معاصر ما به وقوع بپیوندید انگار زبانم لال! ساده‌تر بگویم؟
چند نفر وقتی می‌میرند، در همان آنِ آخر عمر، به جای دلواپسی اهل و عیال و مال، وحشتشان از این است که مردند و شما را ندیدند؟چند نفر وقتی تصادف می‌کنند، سکته می‌کنند، نفسشان بند می‌آید، بی‌تقلای وصیت و حلالیت، اولین ترسشان مردن بدون تماشای ظهور شماست؟چند نفر آخر روضه که «حاجات منظور» را ذکر می‌کنند، اول از همه شما را از خدا می‌خواهند، اما نه آن‌طور که لقلقهٔ زبان باشد، نه آن‌طور که طوطی‌وار دعای فرج را تکرار کنی و نفهمی کی به فراز آخرش رسیدی، که آن‌طور که آسیمه‌سری مضطر و بی‌قرار، بزرگ‌ترین حاجت عمرش را از خدا بخواهد…شما بزرگ‌ترین حاجت واقعی چند نفرید آقا؟
هزار سال است که روز مبادایمان رسیده.هزار سال است که بلندترین آرزوی جهان هستید و سیصدوسیزده نفر نبوده‌اند که شما را درست آرزو کنند.آدم‌خوب‌ها آب رفته‌اند آقا. ستون‌های زمین یکی‌یکی ریختند و دعاهای اصیل، خاموش شدند. به ما گفته بودند آخرالزمان همین شکلی‌ست. گفته بودند برادرکشی مُد می‌شود، هشدار داده بودند که جای همه‌چیز عوض می‌شود، شهید و جلاد، قاتل و مقتول.
ما در بلندترین شب تاریخیم بی‌شما.ما هزار و اندی‌سال است در شب یلداییم آقاو من اصلاً این شب یلدا را دوست ندارم.
http://ble.ir/parastooasgarnejad
" />پرستو علیعسگرنجادنور چشمم، سلام.از همین اول، آخرش را بگویم؟ جایتان هیچ خالی نیست آقا!بدون دیدنتان، آب از آب زندگی ما تکان نمی‌خورد.جمعه روز استراحت است، نه انتظار.جمعه روز برنامه‌ریزی برای کوه و کلپچ و فوتبال است، نه ظهور.
من هرچه دوروبرم را نگاه می‌کنم -و اول از خودم شروع می‌کنم- می‌بینم شما احتمالِ نزدیک کسی نیستید. شما دورید آقا. جمعهٔ آمدنتان یک جایی ته دنیاست که انگار قرار نیست عمر ما به آن قد بدهد. انگار خاک بر دهان من، هیچ جمعه‌ای محتمل نیستید تصدقتان. شما یک احتمال دورید که قرار نیست در زمانِ معاصر ما به وقوع بپیوندید انگار زبانم لال! ساده‌تر بگویم؟
چند نفر وقتی می‌میرند، در همان آنِ آخر عمر، به جای دلواپسی اهل و عیال و مال، وحشتشان از این است که مردند و شما را ندیدند؟چند نفر وقتی تصادف می‌کنند، سکته می‌کنند، نفسشان بند می‌آید، بی‌تقلای وصیت و حلالیت، اولین ترسشان مردن بدون تماشای ظهور شماست؟چند نفر آخر روضه که «حاجات منظور» را ذکر می‌کنند، اول از همه شما را از خدا می‌خواهند، اما نه آن‌طور که لقلقهٔ زبان باشد، نه آن‌طور که طوطی‌وار دعای فرج را تکرار کنی و نفهمی کی به فراز آخرش رسیدی، که آن‌طور که آسیمه‌سری مضطر و بی‌قرار، بزرگ‌ترین حاجت عمرش را از خدا بخواهد…شما بزرگ‌ترین حاجت واقعی چند نفرید آقا؟
هزار سال است که روز مبادایمان رسیده.هزار سال است که بلندترین آرزوی جهان هستید و سیصدوسیزده نفر نبوده‌اند که شما را درست آرزو کنند.آدم‌خوب‌ها آب رفته‌اند آقا. ستون‌های زمین یکی‌یکی ریختند و دعاهای اصیل، خاموش شدند. به ما گفته بودند آخرالزمان همین شکلی‌ست. گفته بودند برادرکشی مُد می‌شود، هشدار داده بودند که جای همه‌چیز عوض می‌شود، شهید و جلاد، قاتل و مقتول.
ما در بلندترین شب تاریخیم بی‌شما.ما هزار و اندی‌سال است در شب یلداییم آقاو من اصلاً این شب یلدا را دوست ندارم.
http://ble.ir/parastooasgarnejad
۱۴:۳۴