#روابط_خارجی #رسانه #مقاومت #آمریکا #تحریم #روشنگری
رقص دیپلماتیک در سایه‌ی طوفان مقاومت؛ استراتژی‌های ایران در مواجهه با آمریکا
مذاکرات غیر مستقیم ایران با آمریکا، به‌ویژه در مواجهه با شخصیتی دوقطبی مانند دونالد ترامپ، موضوعی پیچیده و حساس است که نیازمند تحلیل دقیق و راهبردهای هوشمندانه می‌باشد. دونالد ترامپ و تیمش در مذاکرات خود از رویکردهایی بهره میگیرد که ریشه در تجربیات و دیدگاه‌های او دارد و شناخت این استراتژی‌ها برای ایران به‌منظور طراحی پاسخ‌های مناسب و دستیابی به اهداف خود ضروری است.
او اغلب با تعیین اهداف بزرگ و جاه‌طلبانه، مذاکره از موضع قدرت، تقویت برند شخصی از طریق رسانه‌ها، اهرم‌سازی با استفاده از نقاط قوت، ایجاد عدم اطمینان و غیرقابل پیش‌بینی بودن با تغییر مواضع، خسته کردن طرف مقابل از طریق طولانی کردن مذاکرات و بهره‌گیری از رسانه‌ها برای تأثیرگذاری بر افکار عمومی و تقویت موضع خود عمل میکند. این ویژگی‌ها، مذاکره با او را به چالشی منحصربه‌فرد اما پر از خطای محاسباتی تبدیل میکند که ایران باید با دقت و هوشمندی به آن بپردازد. برای موفقیت در این مذاکرات، ایران نیازمند اتخاذ رویکردی چندجانبه و هوشمندانه است.
نخست، ایران باید اهداف خود را به‌صورت واضح و واقع‌بینانه، بر اساس منافع ملی و قابلیت‌های واقعی‌اش تعریف کند؛ اهدافی مانند رفع تحریم‌های ظالمانه اقتصادی، رفع تحریم‌های فناوری و حفظ امنیت منطقه‌ای می‌توانند اولویت‌های اصلی باشند، در عین حال، ایران می‌تواند از اهرم‌های قدرت خود مانند موقعیت ژئوپلیتیک استراتژیک، منابع طبیعی، و نفوذ منطقه‌ای به‌صورت هوشمندانه استفاده کند تا فشار متقابلی بر طرف مقابل وارد آورد.
در مقابل استراتژی‌های غیرقابل پیش‌بینی و بازی‌های روانی ترامپ، از جمله تهدیدها و تغییر ناگهانی مواضع، ایران باید با حفظ ثبات در مواضع و ارسال پیام‌های شفاف از طریق تهدیدات مستقیم یا ارسال پیام به صورت غیرمستقیم، جدیت یا حسن نیت خود را نشان دهد و از واکنش‌های احساسی که ممکن است ابتکار عمل را به دست طرف مقابل بسپارد، اجتناب کند.
بهره‌گیری از تاکتیک‌های مذاکراتی با توجه به تجربه برجام نیز در این مسیر اهمیت دارد، ایران می‌تواند با مواضع هوشمندانه برای سنجش وعده‌های آمریکا، طولانی کردن مذاکرات به‌منظور کاهش فشار و کسب فرصت بیشتر و استفاده از رویدادهای غیرمنتظره برای امتیازگیری در لحظات کلیدی، موقعیت خود را تقویت کند. با این حال، ایران باید از پذیرش شروط غیرواقع‌بینانه خودداری کرده و خطوط قرمز خود را به‌صراحت مشخص سازد تا از تضعیف موضع خود جلوگیری کند.
همچنین، مشابه رویکرد ترامپ، ایران می‌تواند از رسانه‌ها برای ارائه تصویری مثبت و منطقی از مواضع خود بهره ببرد و با مقابله با روایت‌های تحریف‌شده، افکار عمومی بین‌المللی را تحت تأثیر قرار دهد. در نهایت، تقویت توان داخلی نقشی کلیدی در موفقیت این راهبرد دارد. ایران باید با افزایش سرمایه اجتماعی از طریق اعتماد عمومی و همبستگی ملی و همچنین تقویت توان دفاعی، خود را برای هر دو سناریوی مذاکره موفق یا مقاومت در برابر فشارها یا تهدید به جنگ آماده سازد.
مذاکره هوشمندانه با دولت دونالد ترامپ نیازمند شناخت دقیق استراتژی‌های او و طراحی پاسخ‌های متناسب است؛ ایران با تعیین اهداف اصلی خود بدون عقب نشینی، استفاده از اهرم‌های قدرت خود، حفظ ثبات در مواضع، بهره‌گیری از تاکتیک‌های مذاکراتی، و تقویت توان داخلی، می‌تواند نه تنها از فشارهای احتمالی مصون بماند، بلکه مذاکرات را به سمت تحقق منافع ملی خود هدایت کند. این رویکرد، ضمن حفظ آرامش و تمرکز در برابر تاکتیک‌های روانی و رسانه‌ای دولت ترامپ، امکان دستیابی به نتایج مطلوب را افزایش می‌دهد.
#به_قلم_اساتید: آقای سید علیرضا آل‌داود؛ کارشناس رسانه
@tahlil_shjr
رقص دیپلماتیک در سایه‌ی طوفان مقاومت؛ استراتژی‌های ایران در مواجهه با آمریکا مذاکرات غیر مستقیم ایران با آمریکا، به‌ویژه در مواجهه با شخصیتی دوقطبی مانند دونالد ترامپ، موضوعی پیچیده و حساس است که نیازمند تحلیل دقیق و راهبردهای هوشمندانه می‌باشد. دونالد ترامپ و تیمش در مذاکرات خود از رویکردهایی بهره میگیرد که ریشه در تجربیات و دیدگاه‌های او دارد و شناخت این استراتژی‌ها برای ایران به‌منظور طراحی پاسخ‌های مناسب و دستیابی به اهداف خود ضروری است. او اغلب با تعیین اهداف بزرگ و جاه‌طلبانه، مذاکره از موضع قدرت، تقویت برند شخصی از طریق رسانه‌ها، اهرم‌سازی با استفاده از نقاط قوت، ایجاد عدم اطمینان و غیرقابل پیش‌بینی بودن با تغییر مواضع، خسته کردن طرف مقابل از طریق طولانی کردن مذاکرات و بهره‌گیری از رسانه‌ها برای تأثیرگذاری بر افکار عمومی و تقویت موضع خود عمل میکند. این ویژگی‌ها، مذاکره با او را به چالشی منحصربه‌فرد اما پر از خطای محاسباتی تبدیل میکند که ایران باید با دقت و هوشمندی به آن بپردازد. برای موفقیت در این مذاکرات، ایران نیازمند اتخاذ رویکردی چندجانبه و هوشمندانه است. نخست، ایران باید اهداف خود را به‌صورت واضح و واقع‌بینانه، بر اساس منافع ملی و قابلیت‌های واقعی‌اش تعریف کند؛ اهدافی مانند رفع تحریم‌های ظالمانه اقتصادی، رفع تحریم‌های فناوری و حفظ امنیت منطقه‌ای می‌توانند اولویت‌های اصلی باشند، در عین حال، ایران می‌تواند از اهرم‌های قدرت خود مانند موقعیت ژئوپلیتیک استراتژیک، منابع طبیعی، و نفوذ منطقه‌ای به‌صورت هوشمندانه استفاده کند تا فشار متقابلی بر طرف مقابل وارد آورد. در مقابل استراتژی‌های غیرقابل پیش‌بینی و بازی‌های روانی ترامپ، از جمله تهدیدها و تغییر ناگهانی مواضع، ایران باید با حفظ ثبات در مواضع و ارسال پیام‌های شفاف از طریق تهدیدات مستقیم یا ارسال پیام به صورت غیرمستقیم، جدیت یا حسن نیت خود را نشان دهد و از واکنش‌های احساسی که ممکن است ابتکار عمل را به دست طرف مقابل بسپارد، اجتناب کند. بهره‌گیری از تاکتیک‌های مذاکراتی با توجه به تجربه برجام نیز در این مسیر اهمیت دارد، ایران می‌تواند با مواضع هوشمندانه برای سنجش وعده‌های آمریکا، طولانی کردن مذاکرات به‌منظور کاهش فشار و کسب فرصت بیشتر و استفاده از رویدادهای غیرمنتظره برای امتیازگیری در لحظات کلیدی، موقعیت خود را تقویت کند. با این حال، ایران باید از پذیرش شروط غیرواقع‌بینانه خودداری کرده و خطوط قرمز خود را به‌صراحت مشخص سازد تا از تضعیف موضع خود جلوگیری کند. همچنین، مشابه رویکرد ترامپ، ایران می‌تواند از رسانه‌ها برای ارائه تصویری مثبت و منطقی از مواضع خود بهره ببرد و با مقابله با روایت‌های تحریف‌شده، افکار عمومی بین‌المللی را تحت تأثیر قرار دهد. در نهایت، تقویت توان داخلی نقشی کلیدی در موفقیت این راهبرد دارد. ایران باید با افزایش سرمایه اجتماعی از طریق اعتماد عمومی و همبستگی ملی و همچنین تقویت توان دفاعی، خود را برای هر دو سناریوی مذاکره موفق یا مقاومت در برابر فشارها یا تهدید به جنگ آماده سازد. مذاکره هوشمندانه با دولت دونالد ترامپ نیازمند شناخت دقیق استراتژی‌های او و طراحی پاسخ‌های متناسب است؛ ایران با تعیین اهداف اصلی خود بدون عقب نشینی، استفاده از اهرم‌های قدرت خود، حفظ ثبات در مواضع، بهره‌گیری از تاکتیک‌های مذاکراتی، و تقویت توان داخلی، می‌تواند نه تنها از فشارهای احتمالی مصون بماند، بلکه مذاکرات را به سمت تحقق منافع ملی خود هدایت کند. این رویکرد، ضمن حفظ آرامش و تمرکز در برابر تاکتیک‌های روانی و رسانه‌ای دولت ترامپ، امکان دستیابی به نتایج مطلوب را افزایش می‌دهد. #به_قلم_اساتید: آقای سید علیرضا آل‌داود؛ کارشناس رسانه @tahlil_shjr۹:۴۹
#عزت_ملی #روابط_خارجی #منطقه #هویت #آمریکا #مقاومت
دیپلماسی هوشمندانه ایران: مذاکره غیرمستقیم و آینده منطقه
ایران با انتخاب مذاکره غیرمستقیم، هوشمندانه دوگانه کاذب «جنگ یا تسلیم» را که آمریکا ترسیم کرده بود، شکست. مذاکره مستقیم، پیامی از اعتماد و حسن نیت به کشوری می‌فرستد که دهه‌ها بدعهدی کرده؛ اما مذاکره غیرمستقیم، ضمن حفظ عزت ملی، فرصتی برای آزمودن صداقت طرف مقابل است. این تدبیر، نه‌تنها سایه تهدید را کم‌رنگ میکند، بلکه افکار عمومی جهان را به قضاوت درباره نیت واقعی آمریکا دعوت میکند.
در منطقه‌ای پرآشوب، ایران با این رویکرد، جایگاه خود را به‌عنوان بازیگری عاقل و مسئول تقویت میکند. آینده نشان خواهد داد که اگر آمریکا بار دیگر بدعهدی کند، نه‌تنها اعتماد جهانی را از دست می‌دهد، بلکه ایران با حفظ هویت انقلابی و اقتدار خود، محور مقاومت را مستحکم‌تر خواهد کرد. این دیپلماسی، تجربه‌ای نو برای نسل‌ها می‌سازد: عزت‌مداری، راه پیروزی است.
#به_قلم_اساتید: آقای سعید سپاهی
@tahlil_shjr
دیپلماسی هوشمندانه ایران: مذاکره غیرمستقیم و آینده منطقه ایران با انتخاب مذاکره غیرمستقیم، هوشمندانه دوگانه کاذب «جنگ یا تسلیم» را که آمریکا ترسیم کرده بود، شکست. مذاکره مستقیم، پیامی از اعتماد و حسن نیت به کشوری می‌فرستد که دهه‌ها بدعهدی کرده؛ اما مذاکره غیرمستقیم، ضمن حفظ عزت ملی، فرصتی برای آزمودن صداقت طرف مقابل است. این تدبیر، نه‌تنها سایه تهدید را کم‌رنگ میکند، بلکه افکار عمومی جهان را به قضاوت درباره نیت واقعی آمریکا دعوت میکند. در منطقه‌ای پرآشوب، ایران با این رویکرد، جایگاه خود را به‌عنوان بازیگری عاقل و مسئول تقویت میکند. آینده نشان خواهد داد که اگر آمریکا بار دیگر بدعهدی کند، نه‌تنها اعتماد جهانی را از دست می‌دهد، بلکه ایران با حفظ هویت انقلابی و اقتدار خود، محور مقاومت را مستحکم‌تر خواهد کرد. این دیپلماسی، تجربه‌ای نو برای نسل‌ها می‌سازد: عزت‌مداری، راه پیروزی است. #به_قلم_اساتید: آقای سعید سپاهی @tahlil_shjr۱۴:۰۴
#اقتصاد #روابط_خارجی #آمریکا #تحریم #اغتشاشات #ارز
خوشبینی مفرط ممنوع!!
اولین دور مذاکرات جدید ایران و آمریکا در مسقط با دست برتر و ابتکار عمل جمهوری اسلامی در فضایی مثبت به پایان رسید. همگان می‌دانند پس از قاطعیت رهبری انقلاب ترامپ تقریباً از همه زیاده‌خواهی‌های اولیه‌ی خود کوتاه آمد و نهایتاً مذاکرات با شروط ایران به صورت غیرمستقیم انجام شد، اولین بازخورد آن در کف بازار کاهش قیمت دلار و طلا بود؛ بر همین اساس یک شور و شعف جدید در میان مردمی که سالها رنج تحریم ظالمانه را تحمل کرده‌اند شکل گرفت.
حال چرا باید از خوشبینی مفرط پرهیز شود؟ترامپ از روزی که بر سر کار آمده نشان داده است افکار عمومی آمریکا و سایر جوامع برای او در رسیدن به اهدافش جایگاه مهمی دارد، علی‌الخصوص در مورد پرونده بسیار مهم ایران. او می‌داند راهکار نظامی نشدنی و یا حداقل پرهزینه و کم حاصل است! آنچه که تصور میکند برایش کم هزینه و احتمالاً پرحاصل می‌تواند باشد ایجاد اغتشاش و فتنه‌ی داخلی در ایران است که رهبری نیز بر آن اشاره فرمودند.
موضوعی که می تواند افکار عمومی ایران را در کوتاه مدت مضطرب و عاصی کند، شرطی شدن حداکثری اقتصاد ایران با بالا و پایین‌شدن‌های هیجانی و به اصطلاح شارپی بازار ارز و... است! این دام می‌تواند با همراهی اولیه و تعمدی در ابتدای گفتگوها و ارسال پالس مثبت به بازار ایران و چشاندن لذت اولیه خوشایند شروع شود و احیاناً در گام‌های بعدی با توقف آن و مقصرنمایی حاکمیت ایران، افکار عمومی را در مقابل نظام قرار دهد! در این صورت ایران یا باید در میز مذاکره به زیاده‌خواهی طرف مقابل پاسخ مثبت بدهد یا اینکه پاسخ را در خیابان‌های تهران و سایر شهرها دریافت بکند!
بنابراین به نظر میرسد در عین خوشبینی منطقی و معقول و انتقال این حس به جامعه، بهتر است تجربه‌ی تلخ مواجه ما با آمریکا، خیانت‌ها، بدعهدی‌ها و رکب‌های این کشور برای افکار عمومی مرتب یادآوری شود و ضرورت دارد تجربه برجام و بدعهدی آمریکا هرگز و هرگز نادیده گرفته نشود. انشاءالله که همه این نوشته بدبینانه باشد و آمریکا پس از سالها دست از تمامیت‌خواهی کشیده و در مذاکرات اخیر مردم ایران به حقوق خود دست یابند، اما از قدیم گفته‌اند احتیاط شرط عقل است و کار از محکم‌کاری عیب نمیکند.
#به_قلم_اساتید: آقای محمدتقی احمدی
@tahlil_shjr
خوشبینی مفرط ممنوع!! اولین دور مذاکرات جدید ایران و آمریکا در مسقط با دست برتر و ابتکار عمل جمهوری اسلامی در فضایی مثبت به پایان رسید. همگان می‌دانند پس از قاطعیت رهبری انقلاب ترامپ تقریباً از همه زیاده‌خواهی‌های اولیه‌ی خود کوتاه آمد و نهایتاً مذاکرات با شروط ایران به صورت غیرمستقیم انجام شد، اولین بازخورد آن در کف بازار کاهش قیمت دلار و طلا بود؛ بر همین اساس یک شور و شعف جدید در میان مردمی که سالها رنج تحریم ظالمانه را تحمل کرده‌اند شکل گرفت. حال چرا باید از خوشبینی مفرط پرهیز شود؟ترامپ از روزی که بر سر کار آمده نشان داده است افکار عمومی آمریکا و سایر جوامع برای او در رسیدن به اهدافش جایگاه مهمی دارد، علی‌الخصوص در مورد پرونده بسیار مهم ایران. او می‌داند راهکار نظامی نشدنی و یا حداقل پرهزینه و کم حاصل است! آنچه که تصور میکند برایش کم هزینه و احتمالاً پرحاصل می‌تواند باشد ایجاد اغتشاش و فتنه‌ی داخلی در ایران است که رهبری نیز بر آن اشاره فرمودند. موضوعی که می تواند افکار عمومی ایران را در کوتاه مدت مضطرب و عاصی کند، شرطی شدن حداکثری اقتصاد ایران با بالا و پایین‌شدن‌های هیجانی و به اصطلاح شارپی بازار ارز و... است! این دام می‌تواند با همراهی اولیه و تعمدی در ابتدای گفتگوها و ارسال پالس مثبت به بازار ایران و چشاندن لذت اولیه خوشایند شروع شود و احیاناً در گام‌های بعدی با توقف آن و مقصرنمایی حاکمیت ایران، افکار عمومی را در مقابل نظام قرار دهد! در این صورت ایران یا باید در میز مذاکره به زیاده‌خواهی طرف مقابل پاسخ مثبت بدهد یا اینکه پاسخ را در خیابان‌های تهران و سایر شهرها دریافت بکند! بنابراین به نظر میرسد در عین خوشبینی منطقی و معقول و انتقال این حس به جامعه، بهتر است تجربه‌ی تلخ مواجه ما با آمریکا، خیانت‌ها، بدعهدی‌ها و رکب‌های این کشور برای افکار عمومی مرتب یادآوری شود و ضرورت دارد تجربه برجام و بدعهدی آمریکا هرگز و هرگز نادیده گرفته نشود. انشاءالله که همه این نوشته بدبینانه باشد و آمریکا پس از سالها دست از تمامیت‌خواهی کشیده و در مذاکرات اخیر مردم ایران به حقوق خود دست یابند، اما از قدیم گفته‌اند احتیاط شرط عقل است و کار از محکم‌کاری عیب نمیکند. #به_قلم_اساتید: آقای محمدتقی احمدی @tahlil_shjr۱۷:۵۰
#عزت_ملی #امید_به_آینده #جنگ_شناختی #دشمن_شناسی
روایت صحیح از اقتدار ایران اسلامی، مهمترین مصداق جهاد گام دوم انقلاب!
امام خامنه ای: عده ای بلندگوی دشمن شده اند و میگویند نمیشود در مقابل دشمن ایستاد! مواضع عزتمندانه نظام در پاسخ به تهدیدات نظامی و یاوه گویی های ترامپ مقتدرانه و تحسین برانگیز است. باید با روایت واقعی اقتدار جمهوری اسلامی، هم امید آفرینی نماییم و هم "مهمترین جهاد گام دوم انقلاب" را رقم بزنیم؛ چرا که به تعبیر امام خامنه ای: امیدآفرینی «نخستین و ریشه‌ای‌ترین جهاد جوانان در گام دوم انقلاب» است و البته این امید، «امید صادق و متّکی به واقعیّتهای عینی است. (۱۳۹۷/۱۱/۲۲)
در تاریخ چند صد ساله ایران اقتدار کنونی (عصر انقلاب اسلامی) بدیلی ندارد، مدتی قبل عنصر فتنه گری همچون عبدالکریم سروش در اعترافی دیرهنگام اما مهم، طی سخنرانی در کالیفرنیا تصریح کرد: "از ابتدای زمان هخامنشیان تا کنون ایران رهبری با سوادتر و عالم‌تر و مردمی تر از (امام) خمینی بخود ندیده است!" (۱۳۹۷/۱۲/۱۰)
چنانکه بسیاری از صاحب نظران و تحلیلگران جبهه دشمن به‌مانند مارک دووبیتز (Mark Dubowitz) مدیر عامل اجرایی بنیاد دفاع از دموکراسی آمریکا هم اکنون معترفند: "رهبر کنونی جمهوری اسلامی امام خامنه ای از برجسته ترین و متفکرترین و راهبردی ترین رهبران جهان است."
محصول قریب به پنج دهه رهبری حکیمانه و خردمندانه امامین هوشمند انقلاب، اقتدار بی نظیر و احیا نقش تمدنی ایران اسلامی در جهان به‌ویژه در غرب آسیا است در ایران زمان پهلوی، شاه خودخوانده، ماندن و رفتنش از کشور با اجازه و دستور اجنبی بود و مصالح حساس مملکت را ذیل منافع بیگانگان تعریف! و در تصمیم‌گیری‌ها و انتصابات حساس از سفیر آمریکا و انگلیس اجازه می‌گرفت! اما در کمتر چهار دهه ایران با رهبری "ولی فقیه" به ابرقدرت منطقه ای و بر هم زننده بازی یا گیم چنجر (Game Changer) طرح های شیطانی نظام سلطه، مبدل گردید.
جبهه کفر برای جبران شکست تاریخی خود در مقابله با نظام اسلامی، به تعبیر امام خامنه ای به راهبردی جدید روی آورده: «تصویرسازی غلط از واقعیت‌ها» راهبرد اصلی دشمن است با "تصویر سازی غلط" سعی میکنند افکار ملت ایران را منحرف کنند با ابزار بسیار خطرناک رسانه!! (۱۳۹۷/۷/۱۲)
به اعتقاد نگارنده:جبهه نیروهای انقلاب، در روایت صحیح و دقیق این اقتدار، با غفلت از راهبرد اصلی دشمن در زمینه جنگ جاری شناختی، دچار کم کاری است و این همان "لغزشگاهی" است که حضرت آقا نسبت به آن هشدار داده اند:《شما روایت کنید حقایق کشور خودتان و انقلابتان را شما اگر روایت نکنید، دشمن روایت میکند.》(۱۴۰۰/۹/۲۱)
این در حالی است که برخی از تحلیلگران وابسته به جریان نفوذ و نفاق و یا خود تحقیرگرانی که فهم درستی از معادله قدرت ندارند، با بیان و قلم های مسموم خود بر طبل ناامیدی کوبیده و مستمرا در حال سیاه نمایی و انکار توانمندی‌های کشورمان هستند.
چنانکه امام خامنه ای فرمودند:"یکی از شیوه‌های دشمن؛ ناامید کردن جوانهای ما است اینکه (میگویند): ما نمی‌توانیم! نمیشود در مقابل اینها ایستاد!... متأسّفانه عدّه‌ای بلندگوی دشمن شده‌اند!! که همین چیزها را در فضای جامعه بپراکنند که: نمیشود در مقابل اینها ایستاد، چرا نمیشود؟! جمهوری اسلامی در مقابل زیاده‌خواهی دشمنان ایستاده است و در همه موارد بر دشمن پیروز شده! چطور شما می‌گویید نمیشود؟» (۱۳۹۶/۹/۱)
یکی از منابعی که جهادگران عرصه تبیین در زمینه ارزیابی صحیح از اقتدار جمهوری اسلامی باید مورد بررسی و استناد قرار دهند تحلیل‌های منصفانه و اظهارات صریح جمع کثیری از تحلیلگران بین المللی بویژه غربی در ماه‌های و هفته های اخیر است که ضمن حمله به سیاستهای سفیهانه ترامپ، به زوایای مهمی از قدرت روز افزون ایران اعتراف و بخوبی آن را تبیین میکنند.
اظهارات اخیر تحلیل‌گرانی همچون سرهنگ بازنشسته ارتش آمریکا ویل کرسلون، محقق انگلیسی تونی نوردفیلد، استاد برتر علوم سیاسی آمریکا جان مرشایمر، مقام سابق خزانه داری ایالات متحده پاول رابرتس، جفری ساکس کارشناس سیاسی، تاکر کارلسون مجری مطرح آمریکایی و دیوید هرست سردبیر رسانه ی میدل ایست آی و... در زمینه مواضع تیم ترامپ در قبال ایران، نمایانگر موید ادعای فوق است. وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (۱۳۹/آل عمران)
#به_قلم_اساتید: آقای میر احمدرضا حاجتی
@tahlil_shjr
روایت صحیح از اقتدار ایران اسلامی، مهمترین مصداق جهاد گام دوم انقلاب! امام خامنه ای: عده ای بلندگوی دشمن شده اند و میگویند نمیشود در مقابل دشمن ایستاد! مواضع عزتمندانه نظام در پاسخ به تهدیدات نظامی و یاوه گویی های ترامپ مقتدرانه و تحسین برانگیز است. باید با روایت واقعی اقتدار جمهوری اسلامی، هم امید آفرینی نماییم و هم "مهمترین جهاد گام دوم انقلاب" را رقم بزنیم؛ چرا که به تعبیر امام خامنه ای: امیدآفرینی «نخستین و ریشه‌ای‌ترین جهاد جوانان در گام دوم انقلاب» است و البته این امید، «امید صادق و متّکی به واقعیّتهای عینی است. (۱۳۹۷/۱۱/۲۲) در تاریخ چند صد ساله ایران اقتدار کنونی (عصر انقلاب اسلامی) بدیلی ندارد، مدتی قبل عنصر فتنه گری همچون عبدالکریم سروش در اعترافی دیرهنگام اما مهم، طی سخنرانی در کالیفرنیا تصریح کرد: "از ابتدای زمان هخامنشیان تا کنون ایران رهبری با سوادتر و عالم‌تر و مردمی تر از (امام) خمینی بخود ندیده است!" (۱۳۹۷/۱۲/۱۰) چنانکه بسیاری از صاحب نظران و تحلیلگران جبهه دشمن به‌مانند مارک دووبیتز (Mark Dubowitz) مدیر عامل اجرایی بنیاد دفاع از دموکراسی آمریکا هم اکنون معترفند: "رهبر کنونی جمهوری اسلامی امام خامنه ای از برجسته ترین و متفکرترین و راهبردی ترین رهبران جهان است." محصول قریب به پنج دهه رهبری حکیمانه و خردمندانه امامین هوشمند انقلاب، اقتدار بی نظیر و احیا نقش تمدنی ایران اسلامی در جهان به‌ویژه در غرب آسیا است در ایران زمان پهلوی، شاه خودخوانده، ماندن و رفتنش از کشور با اجازه و دستور اجنبی بود و مصالح حساس مملکت را ذیل منافع بیگانگان تعریف! و در تصمیم‌گیری‌ها و انتصابات حساس از سفیر آمریکا و انگلیس اجازه می‌گرفت! اما در کمتر چهار دهه ایران با رهبری "ولی فقیه" به ابرقدرت منطقه ای و بر هم زننده بازی یا گیم چنجر (Game Changer) طرح های شیطانی نظام سلطه، مبدل گردید. جبهه کفر برای جبران شکست تاریخی خود در مقابله با نظام اسلامی، به تعبیر امام خامنه ای به راهبردی جدید روی آورده: «تصویرسازی غلط از واقعیت‌ها» راهبرد اصلی دشمن است با "تصویر سازی غلط" سعی میکنند افکار ملت ایران را منحرف کنند با ابزار بسیار خطرناک رسانه!! (۱۳۹۷/۷/۱۲) به اعتقاد نگارنده:جبهه نیروهای انقلاب، در روایت صحیح و دقیق این اقتدار، با غفلت از راهبرد اصلی دشمن در زمینه جنگ جاری شناختی، دچار کم کاری است و این همان "لغزشگاهی" است که حضرت آقا نسبت به آن هشدار داده اند:《شما روایت کنید حقایق کشور خودتان و انقلابتان را شما اگر روایت نکنید، دشمن روایت میکند.》(۱۴۰۰/۹/۲۱) این در حالی است که برخی از تحلیلگران وابسته به جریان نفوذ و نفاق و یا خود تحقیرگرانی که فهم درستی از معادله قدرت ندارند، با بیان و قلم های مسموم خود بر طبل ناامیدی کوبیده و مستمرا در حال سیاه نمایی و انکار توانمندی‌های کشورمان هستند. چنانکه امام خامنه ای فرمودند:"یکی از شیوه‌های دشمن؛ ناامید کردن جوانهای ما است اینکه (میگویند): ما نمی‌توانیم! نمیشود در مقابل اینها ایستاد!... متأسّفانه عدّه‌ای بلندگوی دشمن شده‌اند!! که همین چیزها را در فضای جامعه بپراکنند که: نمیشود در مقابل اینها ایستاد، چرا نمیشود؟! جمهوری اسلامی در مقابل زیاده‌خواهی دشمنان ایستاده است و در همه موارد بر دشمن پیروز شده! چطور شما می‌گویید نمیشود؟» (۱۳۹۶/۹/۱) یکی از منابعی که جهادگران عرصه تبیین در زمینه ارزیابی صحیح از اقتدار جمهوری اسلامی باید مورد بررسی و استناد قرار دهند تحلیل‌های منصفانه و اظهارات صریح جمع کثیری از تحلیلگران بین المللی بویژه غربی در ماه‌های و هفته های اخیر است که ضمن حمله به سیاستهای سفیهانه ترامپ، به زوایای مهمی از قدرت روز افزون ایران اعتراف و بخوبی آن را تبیین میکنند. اظهارات اخیر تحلیل‌گرانی همچون سرهنگ بازنشسته ارتش آمریکا ویل کرسلون، محقق انگلیسی تونی نوردفیلد، استاد برتر علوم سیاسی آمریکا جان مرشایمر، مقام سابق خزانه داری ایالات متحده پاول رابرتس، جفری ساکس کارشناس سیاسی، تاکر کارلسون مجری مطرح آمریکایی و دیوید هرست سردبیر رسانه ی میدل ایست آی و... در زمینه مواضع تیم ترامپ در قبال ایران، نمایانگر موید ادعای فوق است. وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (۱۳۹/آل عمران) #به_قلم_اساتید: آقای میر احمدرضا حاجتی @tahlil_shjr۶:۴۵
#معنویت #مرزبندی_با_دشمن #مقاومت #طوفان_الاقصی
پیشنهاد رهبرانقلاب بر مسلح شدن حقیقی فرماندهان
در سخنان روز یک شنبه رهبرانقلاب با جمعی از فرماندهان نیروهای مسلح یک پیشنهاد کلیدی و مبنایی و کارگشا وجود دارد که نیروهای مسلح ما را مسلح تر می کند. بلکه هر کس در هر نقطه ای نشسته است با این پیشنهاد مبنایی و اعتقادی ارتقا پیدا می کند و شکست ناپذیر می شود. ما معمولا وقتی می خواهیم یک قدرتی را تحلیل کنیم چه می کنیم؟ مثلا همین قدرت نظامی. طبیعتا به توان نظامی و قدرت تسلیحاتی توجه و ادوات نظامی یک ارتش را جمع می زنیم. مثلا اگر قرار باشد قدرت نظامی ایران را بررسی کنیم احتمالا موشک ها و پهپادها و توان فرماندهی نظامی و مواردی از این دست را فهرست می کنیم. اما رهبرانقلاب می گویند قدرتی وجود دارد که اگر بدان مجهز نباشیم شکست می خوریم. چه بسا ارتش های بزرگ و پرطمطراق دنیا که به این قدرت مجهز نبودند در تاریخ شکست خوردند. به قاعده نگاه های سطحی ارتش یک کشور زمانی می تواند بر کشور دیگر مسلط شود که به جهت توان نظامی و نیروی انسانی برتر باشد. موشک و بمب افکن و غیره. این ها لازم است اما کافی نیست. در طول تاریخ ارتش های پر قدرتی بودند که در جنگ های نابرابر از ارتش های به ظاهر کوچک تر و ضعیف تر شکست خوردند. چرا؟ چشم ظاهربین تنها به مقایسه کمی دو ارتش توجه می کند. اما نگاه عمیق تری وجود دارد که به قدرت های نرم افزاری طرفین توجه دارد. این قدرت چیست؟ پیشنهاد رهبرانقلاب این است که در کنار آمادگی سخت افزاری، آمادگی نرم افزاری مان را حفظ کنیم. آمادگی نرم افزاری؟ می فرمایند ایمان به هدف و ماموریت خود و حقانیت مسیر. می فرمایند یقین، ایمان، اراده، شجاعت و توکل به خدا باید به صورت حدأکثری در نیروهای مسلح وجود داشته باشد. بیائید مختصری با هم صادق باشیم. این حرف ها جدید است؟ خیر. قبلا بارها و بارها در کتاب های دینی و تاریخی و روایی و قرآنی و در میان سخنان رهبری انقلاب و امام دیده و شنیده ایم. اما اینبار یک فرق مهم دارد. کدام فرق؟ امروز این درس را چشیده ایم و به چشم دیده ایم. امروز دیده ایم که تنها کسانی در میدان می مانند که آن درس ها را به ذهن سپرده و به چشم کشیده و به عمل برده باشند. دوران امروز، دوران ایمان است. قدرت ایمان را باید بعد از 7 اکتبر و طوفان الاقصی مشاهده کرد. واقعیت این است که نعمت انقلاب اجازه نداد خیلی ها باور کنند که قدرت واقعی، ایمان است. چرا؟ چون آنها که ایمان حقیقی داشتند در انقلاب و دفاع مقدس و در پس پرده حوادث چهار دهه گذشته بار کسری ایمان ها را بدوش کشیدند تا هرکس با هر سطحی از ایمان همراه و در آسایش باشد. اما گذشت. امروز حوادث در دل جامعه و مردم و در میان توده هاست. مرز جنگ و صلح مغشوش است. در خوشی نشسته ای که یکباره آتش و دود اطرافت را سیاه می کند. در این تحول و چرخش روزگار، رمزی نهفته است. سنت خدا بر این است که جوامع روز به روز ارتقای معنوی یابند. 7 اکتبر و مقاومت مردم غزه و شهادت مردان بزرگ حماس و حزب الله از جمله شهید نصرالله و شهید سنوار نشان داد که عصر، عصر ایمان است و هر کس مجهز به ایمان باشد پیروز میدان است. اعتقاد و باور به سنت های دینی و نظام توحیدی و نظم الهی و تکوینی این عالم کافی نیست. باور ها را باید به کار گرفت تا تبدیل به ایمان شود تا خود مجدد اعتقاد و ایمان فزاینده ایجاد کند. این روزها سخنان ایمانی و پربسامد رهبرانقلاب طی چند سال گذشته را بیشتر می توان فهم کرد. باید مسلح به ایمان شد ولا غیر. فرماندهان نظامی این حرف ها را عمیق تر و محسوس تر درک می کنند چون در میدان نبرد به چشم جان چشیده اند، اما امروز در هر میدانی چه جنگ سخت و چه جنگ نرم و چه جنگ رسانه و چه جهاد با نفس ضرورت ایمان افزایی بیشتر و بیشتر از گذشته درک می شود؛ حتی برای آنها که اغلب به جهت رخوت ذهنی و روحی و جسمی از قافله عقب می مانند. حرف تمام است.
#به_قلم_اساتید: آقای محسن مهدیان؛ تحلیلگر
@tahlil_shjr
پیشنهاد رهبرانقلاب بر مسلح شدن حقیقی فرماندهان در سخنان روز یک شنبه رهبرانقلاب با جمعی از فرماندهان نیروهای مسلح یک پیشنهاد کلیدی و مبنایی و کارگشا وجود دارد که نیروهای مسلح ما را مسلح تر می کند. بلکه هر کس در هر نقطه ای نشسته است با این پیشنهاد مبنایی و اعتقادی ارتقا پیدا می کند و شکست ناپذیر می شود. ما معمولا وقتی می خواهیم یک قدرتی را تحلیل کنیم چه می کنیم؟ مثلا همین قدرت نظامی. طبیعتا به توان نظامی و قدرت تسلیحاتی توجه و ادوات نظامی یک ارتش را جمع می زنیم. مثلا اگر قرار باشد قدرت نظامی ایران را بررسی کنیم احتمالا موشک ها و پهپادها و توان فرماندهی نظامی و مواردی از این دست را فهرست می کنیم. اما رهبرانقلاب می گویند قدرتی وجود دارد که اگر بدان مجهز نباشیم شکست می خوریم. چه بسا ارتش های بزرگ و پرطمطراق دنیا که به این قدرت مجهز نبودند در تاریخ شکست خوردند. به قاعده نگاه های سطحی ارتش یک کشور زمانی می تواند بر کشور دیگر مسلط شود که به جهت توان نظامی و نیروی انسانی برتر باشد. موشک و بمب افکن و غیره. این ها لازم است اما کافی نیست. در طول تاریخ ارتش های پر قدرتی بودند که در جنگ های نابرابر از ارتش های به ظاهر کوچک تر و ضعیف تر شکست خوردند. چرا؟ چشم ظاهربین تنها به مقایسه کمی دو ارتش توجه می کند. اما نگاه عمیق تری وجود دارد که به قدرت های نرم افزاری طرفین توجه دارد. این قدرت چیست؟ پیشنهاد رهبرانقلاب این است که در کنار آمادگی سخت افزاری، آمادگی نرم افزاری مان را حفظ کنیم. آمادگی نرم افزاری؟ می فرمایند ایمان به هدف و ماموریت خود و حقانیت مسیر. می فرمایند یقین، ایمان، اراده، شجاعت و توکل به خدا باید به صورت حدأکثری در نیروهای مسلح وجود داشته باشد. بیائید مختصری با هم صادق باشیم. این حرف ها جدید است؟ خیر. قبلا بارها و بارها در کتاب های دینی و تاریخی و روایی و قرآنی و در میان سخنان رهبری انقلاب و امام دیده و شنیده ایم. اما اینبار یک فرق مهم دارد. کدام فرق؟ امروز این درس را چشیده ایم و به چشم دیده ایم. امروز دیده ایم که تنها کسانی در میدان می مانند که آن درس ها را به ذهن سپرده و به چشم کشیده و به عمل برده باشند. دوران امروز، دوران ایمان است. قدرت ایمان را باید بعد از 7 اکتبر و طوفان الاقصی مشاهده کرد. واقعیت این است که نعمت انقلاب اجازه نداد خیلی ها باور کنند که قدرت واقعی، ایمان است. چرا؟ چون آنها که ایمان حقیقی داشتند در انقلاب و دفاع مقدس و در پس پرده حوادث چهار دهه گذشته بار کسری ایمان ها را بدوش کشیدند تا هرکس با هر سطحی از ایمان همراه و در آسایش باشد. اما گذشت. امروز حوادث در دل جامعه و مردم و در میان توده هاست. مرز جنگ و صلح مغشوش است. در خوشی نشسته ای که یکباره آتش و دود اطرافت را سیاه می کند. در این تحول و چرخش روزگار، رمزی نهفته است. سنت خدا بر این است که جوامع روز به روز ارتقای معنوی یابند. 7 اکتبر و مقاومت مردم غزه و شهادت مردان بزرگ حماس و حزب الله از جمله شهید نصرالله و شهید سنوار نشان داد که عصر، عصر ایمان است و هر کس مجهز به ایمان باشد پیروز میدان است. اعتقاد و باور به سنت های دینی و نظام توحیدی و نظم الهی و تکوینی این عالم کافی نیست. باور ها را باید به کار گرفت تا تبدیل به ایمان شود تا خود مجدد اعتقاد و ایمان فزاینده ایجاد کند. این روزها سخنان ایمانی و پربسامد رهبرانقلاب طی چند سال گذشته را بیشتر می توان فهم کرد. باید مسلح به ایمان شد ولا غیر. فرماندهان نظامی این حرف ها را عمیق تر و محسوس تر درک می کنند چون در میدان نبرد به چشم جان چشیده اند، اما امروز در هر میدانی چه جنگ سخت و چه جنگ نرم و چه جنگ رسانه و چه جهاد با نفس ضرورت ایمان افزایی بیشتر و بیشتر از گذشته درک می شود؛ حتی برای آنها که اغلب به جهت رخوت ذهنی و روحی و جسمی از قافله عقب می مانند. حرف تمام است. #به_قلم_اساتید: آقای محسن مهدیان؛ تحلیلگر @tahlil_shjr۱۰:۴۷
#روابط_خارجی #دشمن_شناسی #آمریکا #اعتماد
چرا آمریکایی ها قابل اعتماد نیستند؟ "دلیل تجربه"
۱۸ نمونه از سرنوشت برخی از مذاکرات میان آمریکا و دیگر کشورهای جهان:
۱. آمریکا با چین – توافق تجاری فاز اول (2020)موضوع: کاهش تعرفه‌ها در برابر افزایش واردات از آمریکا توسط چیننتیجه: چین بخشی از تعهدات را اجرا کرد، اما آمریکا اکثر تعرفه‌ها را برنداشت و فاز دوم هیچ‌وقت شروع نشد.
۲. آمریکا با هند – توافق اتمی غیرنظامی (2005)موضوع: همکاری هسته‌ای غیرنظامی در ازای نظارت‌های آژانسنتیجه: آمریکا وعده‌هایی برای انتقال فناوری داد، اما بخش بزرگی از اون‌ها عملی نشد؛ هند از تأخیرها ناراضی بود.
۳. آمریکا با لیبی – توافق خلع سلاح هسته‌ای (2003)موضوع: قذافی در ازای لغو تحریمها و تضمین امنیتی، برنامه‌های هسته‌ای و شیمیایی‌اش را کنار گذاشتنتیجه: آمریکا برخلاف تعهدش فقط بخشی از تحریمها را لغو کرد، در نهایت در ۲۰۱۱ با حمله ناتو به لیبی، عملاً توافق زیر پا گذاشته شد.
۴. آمریکا با کره شمالی – 1994موضوع: توقف برنامه هسته‌ای کره در برابر کمک‌های اقتصادی و سوختنتیجه: کره برنامه را کند کرد، اما آمریکا کمک‌ها را کامل نداد؛ توافق شکست خورد.
۵. آمریکا با روسیه – پیمان آسمان‌های باز (Open Skies) – 1992موضوع: پروازهای شناسایی برای اعتمادسازی نظامینتیجه: آمریکا در 2020 از آن خارج شد، در حالی که روسیه هنوز در توافق مانده بود.
۶. آمریکا با کوبا – مذاکرات عادی‌سازی روابط (2014–2016)موضوع: بازگشایی سفارتخانه‌ها، تسهیل روابط تجاری و سفرنتیجه: با تغییر دولت در آمریکا، بسیاری از تعهدات لغو شد؛ روند عادی‌سازی متوقف شد.
۷. آمریکا با ویتنام شمالی – پیمان پاریس (1973)موضوع: آتش‌بس در جنگ و عدم حمایت از ویتنام جنوبی و خروج آمریکا از ویتنامنتیجه: آمریکا خارج شد، ولی کمک به ویتنام جنوبی ادامه داد؛ ویتنام شمالی هم آتش‌بس را شکست.
۸. آمریکا با عراق – توافق‌نامه وضعیت نیروها (SOFA) – 2008موضوع: خروج نیروهای آمریکایی تا ۲۰۱۱نتیجه: خروج انجام شد، اما با ظهور داعش، آمریکا دوباره با حضور نظامی برگشت.
۹. آمریکا با فلسطینی‌ها – توافق‌نامه اسلو (1993)موضوع: به رسمیت شناختن متقابل، گام به گام برای تشکیل دولت فلسطینینتیجه: اسرائیل بخش زیادی از تعهدات را انجام نداد، آمریکا هم تضمین‌هایش را عملی نکرد.
۱۰. آمریکا با سازمان ملل – توافقات اقلیمی (پاریس 2015)موضوع: کاهش گازهای گلخانهاینتیجه: آمریکا در 2017 از توافق خارج شد؛ بعداً دوباره برگشت اما بی‌اعتمادی جهانی باقی موند.
۱۱. آمریکا با سوریه – توافق نابودی تسلیحات شیمیایی (2013)موضوع: انهدام تسلیحات شیمیایی سوریه در برابر عدم اقدام نظامی آمریکانتیجه: سوریه همکاری کرد، اما آمریکا بعداً چند بار به بهانه استفاده مجدد از سلاح شیمیایی حمله کرد، بدون اثبات قطعی.
۱۲. آمریکا با نیکاراگوئه – توافق صلح در آمریکای مرکزی (دهه ۱۹۸۰)موضوع: توقف حمایت از شورشیان و کمک به روند صلحنتیجه: آمریکا به‌صورت مخفیانه همچنان از کنتراها حمایت کرد؛ بعدها رسوایی «ایران–کنترا» افشا شد.
۱۳. آمریکا با پاکستان – همکاری استراتژیک در مبارزه با تروریسم (از 2001 به بعد)موضوع: کمک‌های مالی و نظامی در ازای همکاری پاکستان در جنگ با تروریسمنتیجه: آمریکا مرتباً کمک‌ها را قطع یا تعلیق کرد و پاکستان را متهم به دوگانگی کرد، با وجود همکاری گسترده‌ی اولیه‌ی پاکستان.
۱۴. آمریکا با اروپا – توافق TPP و TTIP (دهه ۲۰۱۰)موضوع: توافقات تجاری گسترده با اروپا و آسیانتیجه: آمریکا یکجانبه از TPP خارج شد؛ TTIP هرگز نهایی نشد. شرکای اروپایی و آسیایی آمریکا را غیرقابل اعتماد دانستند.
۱۵. آمریکا با یمن – میانجی‌گری برای صلح در جنگ داخلی (۲۰۱۵ به بعد)موضوع: ادعای میانجی‌گری در بحران یمننتیجه: آمریکا در عمل طرف ائتلاف سعودی را گرفت و با فروش گسترده سلاح، تعهد بی‌طرفی را نقض کرد.
۱۶. آمریکا با ژنو ۱ و ۲ – مذاکرات سوریه (2012 و 2014)موضوع: رسیدن به راه‌حل سیاسی برای بحران سوریهنتیجه: آمریکا از گروه‌های مسلح حمایت کرد و به روند سیاسی لطمه زد؛ مذاکرات بی‌نتیجه ماند.
۱۷. آمریکا با سازمان جهانی بهداشت – همکاری بین‌المللی (2020)موضوع: مقابله با همه‌گیری کرونانتیجه: آمریکا به‌طور یکجانبه از سازمان خارج شد و بودجه را قطع کرد، در حالی‌که بقیه کشورها بر همکاری تأکید داشتند.
۱۸. آمریکا با سازمان یونسکو – مشارکت فرهنگی جهانی (چند دوره)موضوع: حمایت از فعالیت‌های آموزشی و فرهنگی جهانی نتیجه: آمریکا بارها از یونسکو خارج شد و بودجه را قطع کرد؛ آخرین بار در ۲۰۱۸ خارج شد و در ۲۰۲۳ برگشت.
@tahlil_shjr
چرا آمریکایی ها قابل اعتماد نیستند؟ "دلیل تجربه" ۱۸ نمونه از سرنوشت برخی از مذاکرات میان آمریکا و دیگر کشورهای جهان:۱. آمریکا با چین – توافق تجاری فاز اول (2020)
موضوع: کاهش تعرفه‌ها در برابر افزایش واردات از آمریکا توسط چیننتیجه: چین بخشی از تعهدات را اجرا کرد، اما آمریکا اکثر تعرفه‌ها را برنداشت و فاز دوم هیچ‌وقت شروع نشد.۲. آمریکا با هند – توافق اتمی غیرنظامی (2005)
موضوع: همکاری هسته‌ای غیرنظامی در ازای نظارت‌های آژانسنتیجه: آمریکا وعده‌هایی برای انتقال فناوری داد، اما بخش بزرگی از اون‌ها عملی نشد؛ هند از تأخیرها ناراضی بود.۳. آمریکا با لیبی – توافق خلع سلاح هسته‌ای (2003)
موضوع: قذافی در ازای لغو تحریمها و تضمین امنیتی، برنامه‌های هسته‌ای و شیمیایی‌اش را کنار گذاشتنتیجه: آمریکا برخلاف تعهدش فقط بخشی از تحریمها را لغو کرد، در نهایت در ۲۰۱۱ با حمله ناتو به لیبی، عملاً توافق زیر پا گذاشته شد.۴. آمریکا با کره شمالی – 1994
موضوع: توقف برنامه هسته‌ای کره در برابر کمک‌های اقتصادی و سوختنتیجه: کره برنامه را کند کرد، اما آمریکا کمک‌ها را کامل نداد؛ توافق شکست خورد.۵. آمریکا با روسیه – پیمان آسمان‌های باز (Open Skies) – 1992
موضوع: پروازهای شناسایی برای اعتمادسازی نظامینتیجه: آمریکا در 2020 از آن خارج شد، در حالی که روسیه هنوز در توافق مانده بود.۶. آمریکا با کوبا – مذاکرات عادی‌سازی روابط (2014–2016)
موضوع: بازگشایی سفارتخانه‌ها، تسهیل روابط تجاری و سفرنتیجه: با تغییر دولت در آمریکا، بسیاری از تعهدات لغو شد؛ روند عادی‌سازی متوقف شد.۷. آمریکا با ویتنام شمالی – پیمان پاریس (1973)
موضوع: آتش‌بس در جنگ و عدم حمایت از ویتنام جنوبی و خروج آمریکا از ویتنامنتیجه: آمریکا خارج شد، ولی کمک به ویتنام جنوبی ادامه داد؛ ویتنام شمالی هم آتش‌بس را شکست.۸. آمریکا با عراق – توافق‌نامه وضعیت نیروها (SOFA) – 2008
موضوع: خروج نیروهای آمریکایی تا ۲۰۱۱نتیجه: خروج انجام شد، اما با ظهور داعش، آمریکا دوباره با حضور نظامی برگشت.۹. آمریکا با فلسطینی‌ها – توافق‌نامه اسلو (1993)
موضوع: به رسمیت شناختن متقابل، گام به گام برای تشکیل دولت فلسطینینتیجه: اسرائیل بخش زیادی از تعهدات را انجام نداد، آمریکا هم تضمین‌هایش را عملی نکرد.۱۰. آمریکا با سازمان ملل – توافقات اقلیمی (پاریس 2015)
موضوع: کاهش گازهای گلخانهاینتیجه: آمریکا در 2017 از توافق خارج شد؛ بعداً دوباره برگشت اما بی‌اعتمادی جهانی باقی موند.۱۱. آمریکا با سوریه – توافق نابودی تسلیحات شیمیایی (2013)
موضوع: انهدام تسلیحات شیمیایی سوریه در برابر عدم اقدام نظامی آمریکانتیجه: سوریه همکاری کرد، اما آمریکا بعداً چند بار به بهانه استفاده مجدد از سلاح شیمیایی حمله کرد، بدون اثبات قطعی.۱۲. آمریکا با نیکاراگوئه – توافق صلح در آمریکای مرکزی (دهه ۱۹۸۰)
موضوع: توقف حمایت از شورشیان و کمک به روند صلحنتیجه: آمریکا به‌صورت مخفیانه همچنان از کنتراها حمایت کرد؛ بعدها رسوایی «ایران–کنترا» افشا شد.۱۳. آمریکا با پاکستان – همکاری استراتژیک در مبارزه با تروریسم (از 2001 به بعد)
موضوع: کمک‌های مالی و نظامی در ازای همکاری پاکستان در جنگ با تروریسمنتیجه: آمریکا مرتباً کمک‌ها را قطع یا تعلیق کرد و پاکستان را متهم به دوگانگی کرد، با وجود همکاری گسترده‌ی اولیه‌ی پاکستان.۱۴. آمریکا با اروپا – توافق TPP و TTIP (دهه ۲۰۱۰)
موضوع: توافقات تجاری گسترده با اروپا و آسیانتیجه: آمریکا یکجانبه از TPP خارج شد؛ TTIP هرگز نهایی نشد. شرکای اروپایی و آسیایی آمریکا را غیرقابل اعتماد دانستند.۱۵. آمریکا با یمن – میانجی‌گری برای صلح در جنگ داخلی (۲۰۱۵ به بعد)
موضوع: ادعای میانجی‌گری در بحران یمننتیجه: آمریکا در عمل طرف ائتلاف سعودی را گرفت و با فروش گسترده سلاح، تعهد بی‌طرفی را نقض کرد.۱۶. آمریکا با ژنو ۱ و ۲ – مذاکرات سوریه (2012 و 2014)
موضوع: رسیدن به راه‌حل سیاسی برای بحران سوریهنتیجه: آمریکا از گروه‌های مسلح حمایت کرد و به روند سیاسی لطمه زد؛ مذاکرات بی‌نتیجه ماند.۱۷. آمریکا با سازمان جهانی بهداشت – همکاری بین‌المللی (2020)
موضوع: مقابله با همه‌گیری کرونانتیجه: آمریکا به‌طور یکجانبه از سازمان خارج شد و بودجه را قطع کرد، در حالی‌که بقیه کشورها بر همکاری تأکید داشتند.۱۸. آمریکا با سازمان یونسکو – مشارکت فرهنگی جهانی (چند دوره)
موضوع: حمایت از فعالیت‌های آموزشی و فرهنگی جهانی نتیجه: آمریکا بارها از یونسکو خارج شد و بودجه را قطع کرد؛ آخرین بار در ۲۰۱۸ خارج شد و در ۲۰۲۳ برگشت. @tahlil_shjr۱۴:۳۲
#روابط_خارجی #دشمن_شناسی #برجام #آمریکا
اتمام حجتی که اتمام حجت نشد؛خاطرات دکتر صالحی از مذاکره با آمریکا در عمان قسمت اول
در یادداشتی که با عنوان: فرق مذاکرهٔ مستقیم و غیرمستیم، در شکل یا نتیجه و یا هردو: علت صدور مجوز مذاکرهٔ غیرمستقیم چیست؟منتشر شد، نوشتم که بین هر دو شکل مذاکره در نتیجه فرقی نیست. دلیل؟ تجربه.
در سال ۹۰ و ۹۱ - اواخر دولت آقای احمدی‌نژاد - آقای دکتر علی‌اکبر صالحی مذاکرات بین ایران و آمریکا را که بواسطهٔ سلطان قابوس - پادشاه عمان - انجام گرفت را پیگیری می‌کردند. ادامهٔ مذاکراتی که آقای صالحی پیگیر آن شدند، از سال ۹۲ در دولت آقای روحانی پیگیری شد و منجر به برجام بی‌فرجام شد. آقای صالحی در خاطراتش - در کتاب گذری در تاریخ - تصریح میکند که با اصرار، از رهبر انقلاب مجوز مذاکره حول مسائل هسته‌ای با آمریکا را میگیرد که البته رهبر انقلاب چند شرط را برای این مذاکره مطرح می‌فرمایند. تعبیر دکتر صالحی این است که ما بعد از به نتیجه نرسیدن در مذاکرات ۱+۵ با پیشنهاد و اصرارِ آمریکایی‌ها متقاعد شدیم که با آمریکا مذاکرهٔ مستقیم در عمان داشته باشیم. در این خاطرات، او مذاکره با ۱+۵ را غیرمستقیم و مذاکره با آمریکا در عمان را مستقیم تعبیر میکنند و همچنین در ابتدای این بخش از خاطرات‌شان در همان کتاب، صفحهٔ ۳۰۸ با این عنوان شروع میکنند: «شروع مذاکرهٔ مستقیم با آمریکایی‌ها با وساطت سلطان قابوس.»
حالا مذاکرات قبلی ایران با آمریکا در عمان را چه غیرمستقیم بدانیم و چه مستقیم، نتیجه‌اش شد برجام. چرا کاری که بارها تجربه کرده‌ایم و هیچ نتیجه‌ای جز خسارت برای ملت ایران نداشته را دوباره تکرار کنیم؟ چرا کاری که بنا بود اتمام حجت باشد، اتمام حجت نشد؟
بخشی از خاطرات آقای صالحی:بعد از اینکه موضوع را شرح دادم، حضرت آقا فرمودند: «این مذاکرات چه سودی خواهد داشت؟ ولی می‌تواند مضرات زیادی داشته باشد. مثلاً در افکار عمومی بگویند که ایرانی‌ها نشستند و با آمریکایی‌ها مذاکره کردند. البته ما قبلا با آنها در خصوص موضوعات خاص مثل عراق مذاکره کرده‌ایم. حالا ممکن است آنها بخواهند از این موضوع سوءاستفاده کنند.»
زیرا در آن زمان منطقه با حوادث بهار عربی یا همان بیداری اسلامی روبه‌رو بود و در آن فضا ممکن بود مذاکره با آمریکا در افکار عمومی مردم کشورمان و مردم منطقه سلبی تلقی شود، ضمن اینکه ایشان فرمودند: «آمریکایی‌ها بارها بدعهدی‌شان را به ما در مذاکراتی که قبلاً داشته‌ایم، نشان داده‌اند.» سپس ایشان مواردی از خلف وعده‌های آمریکا را برشمردند و تأکید کردند که: دولتمردانشان به هیچ وجه قابل اعتماد نیستند. لذا بایستی حواستان جمع باشد، چون آمریکایی‌ها همیشه از هر فرصتی برای سوءاستفاده بهره می‌برند.
#به_قلم_اساتید: حجت الاسلام اسماعیل فخریان
@tahlil_shjr
اتمام حجتی که اتمام حجت نشد؛خاطرات دکتر صالحی از مذاکره با آمریکا در عمان قسمت اول در یادداشتی که با عنوان: فرق مذاکرهٔ مستقیم و غیرمستیم، در شکل یا نتیجه و یا هردو: علت صدور مجوز مذاکرهٔ غیرمستقیم چیست؟منتشر شد، نوشتم که بین هر دو شکل مذاکره در نتیجه فرقی نیست. دلیل؟ تجربه. در سال ۹۰ و ۹۱ - اواخر دولت آقای احمدی‌نژاد - آقای دکتر علی‌اکبر صالحی مذاکرات بین ایران و آمریکا را که بواسطهٔ سلطان قابوس - پادشاه عمان - انجام گرفت را پیگیری می‌کردند. ادامهٔ مذاکراتی که آقای صالحی پیگیر آن شدند، از سال ۹۲ در دولت آقای روحانی پیگیری شد و منجر به برجام بی‌فرجام شد. آقای صالحی در خاطراتش - در کتاب گذری در تاریخ - تصریح میکند که با اصرار، از رهبر انقلاب مجوز مذاکره حول مسائل هسته‌ای با آمریکا را میگیرد که البته رهبر انقلاب چند شرط را برای این مذاکره مطرح می‌فرمایند. تعبیر دکتر صالحی این است که ما بعد از به نتیجه نرسیدن در مذاکرات ۱+۵ با پیشنهاد و اصرارِ آمریکایی‌ها متقاعد شدیم که با آمریکا مذاکرهٔ مستقیم در عمان داشته باشیم. در این خاطرات، او مذاکره با ۱+۵ را غیرمستقیم و مذاکره با آمریکا در عمان را مستقیم تعبیر میکنند و همچنین در ابتدای این بخش از خاطرات‌شان در همان کتاب، صفحهٔ ۳۰۸ با این عنوان شروع میکنند: «شروع مذاکرهٔ مستقیم با آمریکایی‌ها با وساطت سلطان قابوس.» حالا مذاکرات قبلی ایران با آمریکا در عمان را چه غیرمستقیم بدانیم و چه مستقیم، نتیجه‌اش شد برجام. چرا کاری که بارها تجربه کرده‌ایم و هیچ نتیجه‌ای جز خسارت برای ملت ایران نداشته را دوباره تکرار کنیم؟ چرا کاری که بنا بود اتمام حجت باشد، اتمام حجت نشد؟ بخشی از خاطرات آقای صالحی:بعد از اینکه موضوع را شرح دادم، حضرت آقا فرمودند: «این مذاکرات چه سودی خواهد داشت؟ ولی می‌تواند مضرات زیادی داشته باشد. مثلاً در افکار عمومی بگویند که ایرانی‌ها نشستند و با آمریکایی‌ها مذاکره کردند. البته ما قبلا با آنها در خصوص موضوعات خاص مثل عراق مذاکره کرده‌ایم. حالا ممکن است آنها بخواهند از این موضوع سوءاستفاده کنند.» زیرا در آن زمان منطقه با حوادث بهار عربی یا همان بیداری اسلامی روبه‌رو بود و در آن فضا ممکن بود مذاکره با آمریکا در افکار عمومی مردم کشورمان و مردم منطقه سلبی تلقی شود، ضمن اینکه ایشان فرمودند: «آمریکایی‌ها بارها بدعهدی‌شان را به ما در مذاکراتی که قبلاً داشته‌ایم، نشان داده‌اند.» سپس ایشان مواردی از خلف وعده‌های آمریکا را برشمردند و تأکید کردند که: دولتمردانشان به هیچ وجه قابل اعتماد نیستند. لذا بایستی حواستان جمع باشد، چون آمریکایی‌ها همیشه از هر فرصتی برای سوءاستفاده بهره می‌برند. #به_قلم_اساتید: حجت الاسلام اسماعیل فخریان @tahlil_shjr۱۷:۴۵
شجر
#روابط_خارجی #دشمن_شناسی #برجام #آمریکا اتمام حجتی که اتمام حجت نشد؛خاطرات دکتر صالحی از مذاکره با آمریکا در عمان قسمت اول در یادداشتی که با عنوان: فرق مذاکرهٔ مستقیم و غیرمستیم، در شکل یا نتیجه و یا هردو: علت صدور مجوز مذاکرهٔ غیرمستقیم چیست؟منتشر شد، نوشتم که بین هر دو شکل مذاکره در نتیجه فرقی نیست. دلیل؟ تجربه. در سال ۹۰ و ۹۱ - اواخر دولت آقای احمدی‌نژاد - آقای دکتر علی‌اکبر صالحی مذاکرات بین ایران و آمریکا را که بواسطهٔ سلطان قابوس - پادشاه عمان - انجام گرفت را پیگیری می‌کردند. ادامهٔ مذاکراتی که آقای صالحی پیگیر آن شدند، از سال ۹۲ در دولت آقای روحانی پیگیری شد و منجر به برجام بی‌فرجام شد. آقای صالحی در خاطراتش - در کتاب گذری در تاریخ - تصریح میکند که با اصرار، از رهبر انقلاب مجوز مذاکره حول مسائل هسته‌ای با آمریکا را میگیرد که البته رهبر انقلاب چند شرط را برای این مذاکره مطرح می‌فرمایند. تعبیر دکتر صالحی این است که ما بعد از به نتیجه نرسیدن در مذاکرات ۱+۵ با پیشنهاد و اصرارِ آمریکایی‌ها متقاعد شدیم که با آمریکا مذاکرهٔ مستقیم در عمان داشته باشیم. در این خاطرات، او مذاکره با ۱+۵ را غیرمستقیم و مذاکره با آمریکا در عمان را مستقیم تعبیر میکنند و همچنین در ابتدای این بخش از خاطرات‌شان در همان کتاب، صفحهٔ ۳۰۸ با این عنوان شروع میکنند: «شروع مذاکرهٔ مستقیم با آمریکایی‌ها با وساطت سلطان قابوس.» حالا مذاکرات قبلی ایران با آمریکا در عمان را چه غیرمستقیم بدانیم و چه مستقیم، نتیجه‌اش شد برجام. چرا کاری که بارها تجربه کرده‌ایم و هیچ نتیجه‌ای جز خسارت برای ملت ایران نداشته را دوباره تکرار کنیم؟ چرا کاری که بنا بود اتمام حجت باشد، اتمام حجت نشد؟ بخشی از خاطرات آقای صالحی: بعد از اینکه موضوع را شرح دادم، حضرت آقا فرمودند: «این مذاکرات چه سودی خواهد داشت؟ ولی می‌تواند مضرات زیادی داشته باشد. مثلاً در افکار عمومی بگویند که ایرانی‌ها نشستند و با آمریکایی‌ها مذاکره کردند. البته ما قبلا با آنها در خصوص موضوعات خاص مثل عراق مذاکره کرده‌ایم. حالا ممکن است آنها بخواهند از این موضوع سوءاستفاده کنند.» زیرا در آن زمان منطقه با حوادث بهار عربی یا همان بیداری اسلامی روبه‌رو بود و در آن فضا ممکن بود مذاکره با آمریکا در افکار عمومی مردم کشورمان و مردم منطقه سلبی تلقی شود، ضمن اینکه ایشان فرمودند: «آمریکایی‌ها بارها بدعهدی‌شان را به ما در مذاکراتی که قبلاً داشته‌ایم، نشان داده‌اند.» سپس ایشان مواردی از خلف وعده‌های آمریکا را برشمردند و تأکید کردند که: دولتمردانشان به هیچ وجه قابل اعتماد نیستند. لذا بایستی حواستان جمع باشد، چون آمریکایی‌ها همیشه از هر فرصتی برای سوءاستفاده بهره می‌برند. #به_قلم_اساتید: حجت الاسلام اسماعیل فخریان @tahlil_shjr
اتمام حجتی که اتمام حجت نشد؛خاطرات دکتر صالحی از مذاکره با آمریکا در عمان قسمت اول در یادداشتی که با عنوان: فرق مذاکرهٔ مستقیم و غیرمستیم، در شکل یا نتیجه و یا هردو: علت صدور مجوز مذاکرهٔ غیرمستقیم چیست؟منتشر شد، نوشتم که بین هر دو شکل مذاکره در نتیجه فرقی نیست. دلیل؟ تجربه. در سال ۹۰ و ۹۱ - اواخر دولت آقای احمدی‌نژاد - آقای دکتر علی‌اکبر صالحی مذاکرات بین ایران و آمریکا را که بواسطهٔ سلطان قابوس - پادشاه عمان - انجام گرفت را پیگیری می‌کردند. ادامهٔ مذاکراتی که آقای صالحی پیگیر آن شدند، از سال ۹۲ در دولت آقای روحانی پیگیری شد و منجر به برجام بی‌فرجام شد. آقای صالحی در خاطراتش - در کتاب گذری در تاریخ - تصریح میکند که با اصرار، از رهبر انقلاب مجوز مذاکره حول مسائل هسته‌ای با آمریکا را میگیرد که البته رهبر انقلاب چند شرط را برای این مذاکره مطرح می‌فرمایند. تعبیر دکتر صالحی این است که ما بعد از به نتیجه نرسیدن در مذاکرات ۱+۵ با پیشنهاد و اصرارِ آمریکایی‌ها متقاعد شدیم که با آمریکا مذاکرهٔ مستقیم در عمان داشته باشیم. در این خاطرات، او مذاکره با ۱+۵ را غیرمستقیم و مذاکره با آمریکا در عمان را مستقیم تعبیر میکنند و همچنین در ابتدای این بخش از خاطرات‌شان در همان کتاب، صفحهٔ ۳۰۸ با این عنوان شروع میکنند: «شروع مذاکرهٔ مستقیم با آمریکایی‌ها با وساطت سلطان قابوس.» حالا مذاکرات قبلی ایران با آمریکا در عمان را چه غیرمستقیم بدانیم و چه مستقیم، نتیجه‌اش شد برجام. چرا کاری که بارها تجربه کرده‌ایم و هیچ نتیجه‌ای جز خسارت برای ملت ایران نداشته را دوباره تکرار کنیم؟ چرا کاری که بنا بود اتمام حجت باشد، اتمام حجت نشد؟ بخشی از خاطرات آقای صالحی: بعد از اینکه موضوع را شرح دادم، حضرت آقا فرمودند: «این مذاکرات چه سودی خواهد داشت؟ ولی می‌تواند مضرات زیادی داشته باشد. مثلاً در افکار عمومی بگویند که ایرانی‌ها نشستند و با آمریکایی‌ها مذاکره کردند. البته ما قبلا با آنها در خصوص موضوعات خاص مثل عراق مذاکره کرده‌ایم. حالا ممکن است آنها بخواهند از این موضوع سوءاستفاده کنند.» زیرا در آن زمان منطقه با حوادث بهار عربی یا همان بیداری اسلامی روبه‌رو بود و در آن فضا ممکن بود مذاکره با آمریکا در افکار عمومی مردم کشورمان و مردم منطقه سلبی تلقی شود، ضمن اینکه ایشان فرمودند: «آمریکایی‌ها بارها بدعهدی‌شان را به ما در مذاکراتی که قبلاً داشته‌ایم، نشان داده‌اند.» سپس ایشان مواردی از خلف وعده‌های آمریکا را برشمردند و تأکید کردند که: دولتمردانشان به هیچ وجه قابل اعتماد نیستند. لذا بایستی حواستان جمع باشد، چون آمریکایی‌ها همیشه از هر فرصتی برای سوءاستفاده بهره می‌برند. #به_قلم_اساتید: حجت الاسلام اسماعیل فخریان @tahlil_shjr#روابط_خارجی #دشمن_شناسی #برجام #آمریکا
اتمام حجتی که اتمام حجت نشد؛خاطرات دکتر صالحی از مذاکره با آمریکا در عمان قسمت دوم
بنده مجددأ صحبت کردم و عرض کردم: حضرت آقا اجازه بدهید برای اتمام حجت هم که شده این کار را امتحان کنیم. بالأخره تلاشمان را میکنیم، اگر موفق شدیم که فبها اگر هم نشدیم، ما در همین وضعیتی که هستیم، خواهیم ماند. بالأخره با این کار اتمام حجتی برای مردم میشود و به مردم خواهیم گفت که جمهوری اسلامی ایران تمام راه‌های ممکن را برای حل و فصل این ماجرا دنبال کرد و آنها بودند که همراهی نکردند. ایشان فرمودند: «اگر برای اتمام حجت است، اشکال ندارد و من مخالفت نمی‌کنم؛ اما شرط دارد.»
ایشان در ادامه فرمودند: «بایستی ملاحظاتی را در نظر بگیرید. نکند آمریکایی‌ها بخواهند از این مذاکره سوءاستفاده کنند و برای خودشان امتیاز بگیرند. آن شرایط برای اعتبار جمهوری اسلامی خوب نیست. پس شما باید چند ملاحظه را در نظر بگیرید که خدای‌نکرده باعث سوءاستفاده آنها نشود.» سپس ایشان این موارد را تذکراً فرمودند:
مذاکره در سطح وزیر خارجه انجام نگیرد؛ یعنی نمایندهٔ ما در حد وزير آنجا نرود و پایین‌تر از وزیر باشد. آن موقع خانم کلینتون، وزیر خارجهٔ آمریکا بود و آقای جان کری هنوز وزیر نشده و سناتور بود؛ اما از طرف اوباما به عنوان مسئول اصلی پیگیری این پرونده تعیین شده بود. مذاکره برای مذاکره نباشد که دائم بروید مذاکره کنید و آن هم دچار سرنوشت ۱+۵ بشود. اگر دیدید در یکی دو جلسه به جایی نمی‌رسید فوراً مذاکرات را قطع کنید یا در جلسه اول و دوم یک امتیازی مثل حق غنی‌سازی را بگیرید. مذاکره فقط در ارتباط با موضوع هسته‌ای باشد و راجع به روابط سیاسی و مسائل دیگر مذاکره نکنید. رئیس جمهور هماهنگ کننده این دو مسیر باشد، مسیر اول ۱+۵ و نیز مسیر دوم که همان مذاکره محرمانه با آمریکا است.
البته آقای احمدی‌نژاد از موضوع مذاکره با آمریکا استقبال نکرد و خود را کنار کشید. حتی به آقای صالحی می‌گوید این کار خطرناک است و شما ممکن است زمین بخورید. در ادامه آقای صالحی می‌گوید: اینکه چرا دکتر احمدی‌نژاد خودشان را کنار کشیدند، مطالبی هست که من نمی‌توانم آنها را بیان کنم. یعنی نهایتا شرط چهارم رهبری نیز مراعات نشد.
#به_قلم_اساتید: حجت الاسلام اسماعیل فخریان
@tahlil_shjr
اتمام حجتی که اتمام حجت نشد؛خاطرات دکتر صالحی از مذاکره با آمریکا در عمان قسمت دوم بنده مجددأ صحبت کردم و عرض کردم: حضرت آقا اجازه بدهید برای اتمام حجت هم که شده این کار را امتحان کنیم. بالأخره تلاشمان را میکنیم، اگر موفق شدیم که فبها اگر هم نشدیم، ما در همین وضعیتی که هستیم، خواهیم ماند. بالأخره با این کار اتمام حجتی برای مردم میشود و به مردم خواهیم گفت که جمهوری اسلامی ایران تمام راه‌های ممکن را برای حل و فصل این ماجرا دنبال کرد و آنها بودند که همراهی نکردند. ایشان فرمودند: «اگر برای اتمام حجت است، اشکال ندارد و من مخالفت نمی‌کنم؛ اما شرط دارد.» ایشان در ادامه فرمودند: «بایستی ملاحظاتی را در نظر بگیرید. نکند آمریکایی‌ها بخواهند از این مذاکره سوءاستفاده کنند و برای خودشان امتیاز بگیرند. آن شرایط برای اعتبار جمهوری اسلامی خوب نیست. پس شما باید چند ملاحظه را در نظر بگیرید که خدای‌نکرده باعث سوءاستفاده آنها نشود.» سپس ایشان این موارد را تذکراً فرمودند: مذاکره در سطح وزیر خارجه انجام نگیرد؛ یعنی نمایندهٔ ما در حد وزير آنجا نرود و پایین‌تر از وزیر باشد. آن موقع خانم کلینتون، وزیر خارجهٔ آمریکا بود و آقای جان کری هنوز وزیر نشده و سناتور بود؛ اما از طرف اوباما به عنوان مسئول اصلی پیگیری این پرونده تعیین شده بود. مذاکره برای مذاکره نباشد که دائم بروید مذاکره کنید و آن هم دچار سرنوشت ۱+۵ بشود. اگر دیدید در یکی دو جلسه به جایی نمی‌رسید فوراً مذاکرات را قطع کنید یا در جلسه اول و دوم یک امتیازی مثل حق غنی‌سازی را بگیرید. مذاکره فقط در ارتباط با موضوع هسته‌ای باشد و راجع به روابط سیاسی و مسائل دیگر مذاکره نکنید. رئیس جمهور هماهنگ کننده این دو مسیر باشد، مسیر اول ۱+۵ و نیز مسیر دوم که همان مذاکره محرمانه با آمریکا است. البته آقای احمدی‌نژاد از موضوع مذاکره با آمریکا استقبال نکرد و خود را کنار کشید. حتی به آقای صالحی می‌گوید این کار خطرناک است و شما ممکن است زمین بخورید. در ادامه آقای صالحی می‌گوید: اینکه چرا دکتر احمدی‌نژاد خودشان را کنار کشیدند، مطالبی هست که من نمی‌توانم آنها را بیان کنم. یعنی نهایتا شرط چهارم رهبری نیز مراعات نشد. #به_قلم_اساتید: حجت الاسلام اسماعیل فخریان @tahlil_shjr۶:۳۵
#رسانه #دشمن_شناسی #پیشرفت #هویت #جهاد_تبیین #استکبار
برهم زدن نقشه دشمن!
رهبر معظم انقلاب علت عصبانیت بدخواهان و جنجال‌های رسانه‌ای آنها را پیشرفتهای روزافزون ایران خواندند و گفتند: «آنها مطالبی را که جزء آرزوهایشان است به عنوان خبر و واقعیت بیان میکنند که باید برای این القائات و تبلیغات طراحی و با آنها مقابله کرد.» این جملات گوشه‌ای از سخنان فرمانده معظم کل قوا در دیدار با جمعی از فرماندهان و مسئولان نیروهای مسلح به مناسبت سال جدید است که می‌توان آن را پیام روشنی در برابر جریانسازی رسانه‌های ضد انقلاب و بازوهای دشمن درباره ایران اسلامی دانست! آنجا که با توجه به آنچه پس از عملیات هفتم اکتبر در منطقه گذشت، مدعی قرار گرفتن ایران در موضع ضعف میشوند! اما رهبر معظم انقلاب در سخنان‌شان در ماه‌های گذشته بارها این دروغپردازی دشمن را برهم زدند و از واقعیت قدرت ایران و مقاومت در منطقه سخن گفتند!
در یک نمونه در دیدار رمضانی با دانشجویان در اسفند ماه سال ۱۴۰۳ فرمودند: «سال گذشته که این جلسه تشکیل شد تا امسال حوادث گوناگونی پیش آمده؛ سال گذشته، در مثل امروزی که با شما دانشجوها جلسه داشتیم، شهید رئیسی زنده بود، شهید سیدحسن نصرالله در کنار ما بود، شهید هنیه، شهید صفی‌الدین، شهید سنوار، شهید ضیف و چندین شخصیت برجسته انقلابی بزرگ در میان ما یا در کنار ما حضور داشتند که امسال نیستند. نگاه ناقص و بی‌پشتوانه و سطحی از سوی دشمنان و مخالفان و رقیبان جمهوری اسلامی یک برداشت غلطی را از این حادثه میکند. من میخواهم در نقطه مقابل حرف آنها، با اطمینان کامل، به شما بگویم بله، این برادران بسیار ارزشمند بودند و واقعاً نبودنشان برای ما خسارت است؛ در این تردیدی نیست، امّا ما امسال که اینها را نداریم، نسبت به سال گذشته در مثل همین روز، در برخی از مسائل قوی‌تر از سال گذشته هستیم، در بعضی از مسائل ضعیف‌تر نیستیم، اگر قوی‌تر نباشیم. امسال ما بحمدالله از لحاظ گوناگون، از جهات مختلف، قوتها و توانایی‌هایی داریم که سال گذشته اینها را نداشتیم. جمهوری اسلامی بحمدالله رشد خودش و پیشرفت خودش و افزایش قدرت خودش را همچنان دارا است.»
یا در سخنان ابتدای سال ۱۴۰۴ در دیدار با مردم تأکید کردند: «انقلاب توانسته است خود را به عنوان یک هویت مستقل، به عنوان یک پایگاه عظیم و امیدبخش برای ملتهای منطقه؛ بلکه حتّی برخی از ملّتهای فرامنطقه حفظ کند، نگه دارد. عصبانیّت مستکبرین عالم و مستعمرین عالم و عناصر پلیدی که زیر نامهای خوب دارند جنایت میکنند، از جمهوری اسلامی به خاطر همین است که جمهوری اسلامی توانسته بماند، توانسته بِایستد، توانسته مشت محکم خود را به اینها نشان بدهد.» بر این اساس امروز در میدان جهاد تبیین نیز وظیفه همه ماست که این محاسبه دشمن را برهم بزنیم و مبانی قدرت و اقتدار ایران اسلامی را تبیین کنیم.
#به_قلم_اساتید: آقای محمد پناهی
@tahlil_shjr
برهم زدن نقشه دشمن! رهبر معظم انقلاب علت عصبانیت بدخواهان و جنجال‌های رسانه‌ای آنها را پیشرفتهای روزافزون ایران خواندند و گفتند: «آنها مطالبی را که جزء آرزوهایشان است به عنوان خبر و واقعیت بیان میکنند که باید برای این القائات و تبلیغات طراحی و با آنها مقابله کرد.» این جملات گوشه‌ای از سخنان فرمانده معظم کل قوا در دیدار با جمعی از فرماندهان و مسئولان نیروهای مسلح به مناسبت سال جدید است که می‌توان آن را پیام روشنی در برابر جریانسازی رسانه‌های ضد انقلاب و بازوهای دشمن درباره ایران اسلامی دانست! آنجا که با توجه به آنچه پس از عملیات هفتم اکتبر در منطقه گذشت، مدعی قرار گرفتن ایران در موضع ضعف میشوند! اما رهبر معظم انقلاب در سخنان‌شان در ماه‌های گذشته بارها این دروغپردازی دشمن را برهم زدند و از واقعیت قدرت ایران و مقاومت در منطقه سخن گفتند! در یک نمونه در دیدار رمضانی با دانشجویان در اسفند ماه سال ۱۴۰۳ فرمودند: «سال گذشته که این جلسه تشکیل شد تا امسال حوادث گوناگونی پیش آمده؛ سال گذشته، در مثل امروزی که با شما دانشجوها جلسه داشتیم، شهید رئیسی زنده بود، شهید سیدحسن نصرالله در کنار ما بود، شهید هنیه، شهید صفی‌الدین، شهید سنوار، شهید ضیف و چندین شخصیت برجسته انقلابی بزرگ در میان ما یا در کنار ما حضور داشتند که امسال نیستند. نگاه ناقص و بی‌پشتوانه و سطحی از سوی دشمنان و مخالفان و رقیبان جمهوری اسلامی یک برداشت غلطی را از این حادثه میکند. من میخواهم در نقطه مقابل حرف آنها، با اطمینان کامل، به شما بگویم بله، این برادران بسیار ارزشمند بودند و واقعاً نبودنشان برای ما خسارت است؛ در این تردیدی نیست، امّا ما امسال که اینها را نداریم، نسبت به سال گذشته در مثل همین روز، در برخی از مسائل قوی‌تر از سال گذشته هستیم، در بعضی از مسائل ضعیف‌تر نیستیم، اگر قوی‌تر نباشیم. امسال ما بحمدالله از لحاظ گوناگون، از جهات مختلف، قوتها و توانایی‌هایی داریم که سال گذشته اینها را نداشتیم. جمهوری اسلامی بحمدالله رشد خودش و پیشرفت خودش و افزایش قدرت خودش را همچنان دارا است.» یا در سخنان ابتدای سال ۱۴۰۴ در دیدار با مردم تأکید کردند: «انقلاب توانسته است خود را به عنوان یک هویت مستقل، به عنوان یک پایگاه عظیم و امیدبخش برای ملتهای منطقه؛ بلکه حتّی برخی از ملّتهای فرامنطقه حفظ کند، نگه دارد. عصبانیّت مستکبرین عالم و مستعمرین عالم و عناصر پلیدی که زیر نامهای خوب دارند جنایت میکنند، از جمهوری اسلامی به خاطر همین است که جمهوری اسلامی توانسته بماند، توانسته بِایستد، توانسته مشت محکم خود را به اینها نشان بدهد.» بر این اساس امروز در میدان جهاد تبیین نیز وظیفه همه ماست که این محاسبه دشمن را برهم بزنیم و مبانی قدرت و اقتدار ایران اسلامی را تبیین کنیم. #به_قلم_اساتید: آقای محمد پناهی @tahlil_shjr۱۰:۰۱
#دشمن_شناسی #آمریکا #انرژی_هسته‌ای #رژیم_صهیونیستی #منطقه #اغتشاشات #تحریم
چرا رفتار آمریکا تغییر کرده است؟ قسمت اول
فصل جدید مذاکرات هسته ای، به محملی برای ظهور تغییراتی در رفتار استکباری آمریکا تبدیل شده است. در ظاهر تحولات این گونه وانمود می شود که؛ هیات آمریکایی در حال دور زدن اسرائیل است، ترامپ برخلاف خواست اولیه اش سیاق گفتگو را به شیوه غیرمستقیم پذیرفته، به درخواست ایران از رفیق راهبردی خود برای وساطت دست کشیده، استانداردهای ایران برای عدم فعالیت رسانه ای حین مذاکره را رعایت می کند، ادبیات و مناسبات برابر را مراعات می کند، مفاد گفتگوها هیچ مدخلیتی به موضوعات موشکی و منطقه ای ندارد و ... این رفتارسنجی و مقایسه آن با فصول قبلی مذاکرات، حکايت از وضعیتی دارد که آمریکای ترامپ را راغب به حصول یک توافق فوری ولو با قبول پیش شرط ها و خط قرمزهای ایران، به چشم می آورد.
طبیعی است با پرسشی مواجه باشیم که آیا این تغییر رفتار واقعی است و حاکی از تغییر رویه در مناسبات آمریکا با جمهوری اسلامی است؟ اگر چنین باشد، ضروری است تا عاقله انقلابی در رویکردهای بدبینانه و مأیوسانه نسبت به رفع خصومت ها از طریق گفتگو تجدیدنظر داشته باشد و پیش بینی های خود منبعث از تجربیات گذشته را رها کرده و مبتنی بر واقعیات امروز از دست رفتن این فرصت تاریخی را تماشاگر نباشد. برای راستی آزمایی این تغییر، مناسب است تا سناریوهای احتمالی که برای فهم اراده آمریکا وجود دارد مرور شود:
سناریوی اول؛ امتیاز در رقابت داخلیترامپ پس از ناکامی های متوالی در تحقق وعده هایش به لحاظ داخلی در وضعیتی است که شدیدا به دستاوردی نیاز دارد تا پیش از انتخابات کنگره در برابر جریان رسمی قدرت و لایه عمیق حکمرانی امریکایی دست برتری داشته باشد. لذا تمام ملاحظات گذشته و پروتکل های تعاملی خود با ایران را رها کرده و صرفا برای حصول یک پیروزی سیاسی تلاش می کند. بر این اساس تغییر رفتار آمریکا موضعی بوده و در پی توافق احتمالی خبری از گشایش های اقتصادی برای ایران نخواهد بود.
سناریوی دوم؛ دست خالی ترامپهژمونی منطقه ای آمریکا در دوره جدید افول محسوسی داشته است و تعمیق اختلافات با اتحادیه اروپا و تمایل کشورهای حاشیه خلیج فارس به حصول توافق موجب شده است تیم ترامپ برگ های زیادی برای فشار و بازی در برابر ایران در اختیار نداشته باشد. تحریم ها کارکرد سابق خود را از دست داده و برخلاف همه فشارها و تنبیه ها در ماه های اخیر عدد فروش نفت ایران تغییر محسوسی پیدا نکرده است. همه این شرایط موجب شده است تا آمریکا در موقعیت نباشد که بتواند از موضع استیلا وارد مذاکرات شود و لذا حاضر است ضمن جدی گرفتن روند توافق، در برابر شروط ایران متواضع باشد.
#به_قلم_اساتید: آقای مهدی افراز
@tahlil_shjr
چرا رفتار آمریکا تغییر کرده است؟ قسمت اول فصل جدید مذاکرات هسته ای، به محملی برای ظهور تغییراتی در رفتار استکباری آمریکا تبدیل شده است. در ظاهر تحولات این گونه وانمود می شود که؛ هیات آمریکایی در حال دور زدن اسرائیل است، ترامپ برخلاف خواست اولیه اش سیاق گفتگو را به شیوه غیرمستقیم پذیرفته، به درخواست ایران از رفیق راهبردی خود برای وساطت دست کشیده، استانداردهای ایران برای عدم فعالیت رسانه ای حین مذاکره را رعایت می کند، ادبیات و مناسبات برابر را مراعات می کند، مفاد گفتگوها هیچ مدخلیتی به موضوعات موشکی و منطقه ای ندارد و ... این رفتارسنجی و مقایسه آن با فصول قبلی مذاکرات، حکايت از وضعیتی دارد که آمریکای ترامپ را راغب به حصول یک توافق فوری ولو با قبول پیش شرط ها و خط قرمزهای ایران، به چشم می آورد. طبیعی است با پرسشی مواجه باشیم که آیا این تغییر رفتار واقعی است و حاکی از تغییر رویه در مناسبات آمریکا با جمهوری اسلامی است؟ اگر چنین باشد، ضروری است تا عاقله انقلابی در رویکردهای بدبینانه و مأیوسانه نسبت به رفع خصومت ها از طریق گفتگو تجدیدنظر داشته باشد و پیش بینی های خود منبعث از تجربیات گذشته را رها کرده و مبتنی بر واقعیات امروز از دست رفتن این فرصت تاریخی را تماشاگر نباشد. برای راستی آزمایی این تغییر، مناسب است تا سناریوهای احتمالی که برای فهم اراده آمریکا وجود دارد مرور شود:سناریوی اول؛ امتیاز در رقابت داخلیترامپ پس از ناکامی های متوالی در تحقق وعده هایش به لحاظ داخلی در وضعیتی است که شدیدا به دستاوردی نیاز دارد تا پیش از انتخابات کنگره در برابر جریان رسمی قدرت و لایه عمیق حکمرانی امریکایی دست برتری داشته باشد. لذا تمام ملاحظات گذشته و پروتکل های تعاملی خود با ایران را رها کرده و صرفا برای حصول یک پیروزی سیاسی تلاش می کند. بر این اساس تغییر رفتار آمریکا موضعی بوده و در پی توافق احتمالی خبری از گشایش های اقتصادی برای ایران نخواهد بود.سناریوی دوم؛ دست خالی ترامپهژمونی منطقه ای آمریکا در دوره جدید افول محسوسی داشته است و تعمیق اختلافات با اتحادیه اروپا و تمایل کشورهای حاشیه خلیج فارس به حصول توافق موجب شده است تیم ترامپ برگ های زیادی برای فشار و بازی در برابر ایران در اختیار نداشته باشد. تحریم ها کارکرد سابق خود را از دست داده و برخلاف همه فشارها و تنبیه ها در ماه های اخیر عدد فروش نفت ایران تغییر محسوسی پیدا نکرده است. همه این شرایط موجب شده است تا آمریکا در موقعیت نباشد که بتواند از موضع استیلا وارد مذاکرات شود و لذا حاضر است ضمن جدی گرفتن روند توافق، در برابر شروط ایران متواضع باشد. #به_قلم_اساتید: آقای مهدی افراز @tahlil_shjr۱۳:۲۰
شجر
#دشمن_شناسی #آمریکا #انرژی_هسته‌ای #رژیم_صهیونیستی #منطقه #اغتشاشات #تحریم چرا رفتار آمریکا تغییر کرده است؟ قسمت اول فصل جدید مذاکرات هسته ای، به محملی برای ظهور تغییراتی در رفتار استکباری آمریکا تبدیل شده است. در ظاهر تحولات این گونه وانمود می شود که؛ هیات آمریکایی در حال دور زدن اسرائیل است، ترامپ برخلاف خواست اولیه اش سیاق گفتگو را به شیوه غیرمستقیم پذیرفته، به درخواست ایران از رفیق راهبردی خود برای وساطت دست کشیده، استانداردهای ایران برای عدم فعالیت رسانه ای حین مذاکره را رعایت می کند، ادبیات و مناسبات برابر را مراعات می کند، مفاد گفتگوها هیچ مدخلیتی به موضوعات موشکی و منطقه ای ندارد و ... این رفتارسنجی و مقایسه آن با فصول قبلی مذاکرات، حکايت از وضعیتی دارد که آمریکای ترامپ را راغب به حصول یک توافق فوری ولو با قبول پیش شرط ها و خط قرمزهای ایران، به چشم می آورد. طبیعی است با پرسشی مواجه باشیم که آیا این تغییر رفتار واقعی است و حاکی از تغییر رویه در مناسبات آمریکا با جمهوری اسلامی است؟ اگر چنین باشد، ضروری است تا عاقله انقلابی در رویکردهای بدبینانه و مأیوسانه نسبت به رفع خصومت ها از طریق گفتگو تجدیدنظر داشته باشد و پیش بینی های خود منبعث از تجربیات گذشته را رها کرده و مبتنی بر واقعیات امروز از دست رفتن این فرصت تاریخی را تماشاگر نباشد. برای راستی آزمایی این تغییر، مناسب است تا سناریوهای احتمالی که برای فهم اراده آمریکا وجود دارد مرور شود: سناریوی اول؛ امتیاز در رقابت داخلی ترامپ پس از ناکامی های متوالی در تحقق وعده هایش به لحاظ داخلی در وضعیتی است که شدیدا به دستاوردی نیاز دارد تا پیش از انتخابات کنگره در برابر جریان رسمی قدرت و لایه عمیق حکمرانی امریکایی دست برتری داشته باشد. لذا تمام ملاحظات گذشته و پروتکل های تعاملی خود با ایران را رها کرده و صرفا برای حصول یک پیروزی سیاسی تلاش می کند. بر این اساس تغییر رفتار آمریکا موضعی بوده و در پی توافق احتمالی خبری از گشایش های اقتصادی برای ایران نخواهد بود. سناریوی دوم؛ دست خالی ترامپ هژمونی منطقه ای آمریکا در دوره جدید افول محسوسی داشته است و تعمیق اختلافات با اتحادیه اروپا و تمایل کشورهای حاشیه خلیج فارس به حصول توافق موجب شده است تیم ترامپ برگ های زیادی برای فشار و بازی در برابر ایران در اختیار نداشته باشد. تحریم ها کارکرد سابق خود را از دست داده و برخلاف همه فشارها و تنبیه ها در ماه های اخیر عدد فروش نفت ایران تغییر محسوسی پیدا نکرده است. همه این شرایط موجب شده است تا آمریکا در موقعیت نباشد که بتواند از موضع استیلا وارد مذاکرات شود و لذا حاضر است ضمن جدی گرفتن روند توافق، در برابر شروط ایران متواضع باشد. #به_قلم_اساتید: آقای مهدی افراز @tahlil_shjr
چرا رفتار آمریکا تغییر کرده است؟ قسمت اول فصل جدید مذاکرات هسته ای، به محملی برای ظهور تغییراتی در رفتار استکباری آمریکا تبدیل شده است. در ظاهر تحولات این گونه وانمود می شود که؛ هیات آمریکایی در حال دور زدن اسرائیل است، ترامپ برخلاف خواست اولیه اش سیاق گفتگو را به شیوه غیرمستقیم پذیرفته، به درخواست ایران از رفیق راهبردی خود برای وساطت دست کشیده، استانداردهای ایران برای عدم فعالیت رسانه ای حین مذاکره را رعایت می کند، ادبیات و مناسبات برابر را مراعات می کند، مفاد گفتگوها هیچ مدخلیتی به موضوعات موشکی و منطقه ای ندارد و ... این رفتارسنجی و مقایسه آن با فصول قبلی مذاکرات، حکايت از وضعیتی دارد که آمریکای ترامپ را راغب به حصول یک توافق فوری ولو با قبول پیش شرط ها و خط قرمزهای ایران، به چشم می آورد. طبیعی است با پرسشی مواجه باشیم که آیا این تغییر رفتار واقعی است و حاکی از تغییر رویه در مناسبات آمریکا با جمهوری اسلامی است؟ اگر چنین باشد، ضروری است تا عاقله انقلابی در رویکردهای بدبینانه و مأیوسانه نسبت به رفع خصومت ها از طریق گفتگو تجدیدنظر داشته باشد و پیش بینی های خود منبعث از تجربیات گذشته را رها کرده و مبتنی بر واقعیات امروز از دست رفتن این فرصت تاریخی را تماشاگر نباشد. برای راستی آزمایی این تغییر، مناسب است تا سناریوهای احتمالی که برای فهم اراده آمریکا وجود دارد مرور شود: سناریوی اول؛ امتیاز در رقابت داخلی ترامپ پس از ناکامی های متوالی در تحقق وعده هایش به لحاظ داخلی در وضعیتی است که شدیدا به دستاوردی نیاز دارد تا پیش از انتخابات کنگره در برابر جریان رسمی قدرت و لایه عمیق حکمرانی امریکایی دست برتری داشته باشد. لذا تمام ملاحظات گذشته و پروتکل های تعاملی خود با ایران را رها کرده و صرفا برای حصول یک پیروزی سیاسی تلاش می کند. بر این اساس تغییر رفتار آمریکا موضعی بوده و در پی توافق احتمالی خبری از گشایش های اقتصادی برای ایران نخواهد بود. سناریوی دوم؛ دست خالی ترامپ هژمونی منطقه ای آمریکا در دوره جدید افول محسوسی داشته است و تعمیق اختلافات با اتحادیه اروپا و تمایل کشورهای حاشیه خلیج فارس به حصول توافق موجب شده است تیم ترامپ برگ های زیادی برای فشار و بازی در برابر ایران در اختیار نداشته باشد. تحریم ها کارکرد سابق خود را از دست داده و برخلاف همه فشارها و تنبیه ها در ماه های اخیر عدد فروش نفت ایران تغییر محسوسی پیدا نکرده است. همه این شرایط موجب شده است تا آمریکا در موقعیت نباشد که بتواند از موضع استیلا وارد مذاکرات شود و لذا حاضر است ضمن جدی گرفتن روند توافق، در برابر شروط ایران متواضع باشد. #به_قلم_اساتید: آقای مهدی افراز @tahlil_shjr#دشمن_شناسی #آمریکا #انرژی_هسته‌ای #رژیم_صهیونیستی #منطقه #اغتشاشات #تحریم
چرا رفتار آمریکا تغییر کرده است؟ قسمت دوم
سناریوی سوم؛ خروج ایران از اولویتمساله اصلی ترامپ احیای قطبیت آمریکا در جهان، جبران کسری تجاری و منازعه خشن اقتصادی، تکنولوژیک و ژئوپلتیک با چین است و به همین جهت او به دنبال آرام کردن وضعیت تنش در خاورمیانه است تا با تجمیع ظرفیت های خود بر نزاع اصلی خود متمرکز شود. ایران در دوره کنونی آمریکا از اولویت سیاسی برخوردار نیست. همه تنش های سابق مابین ایران و آمریکا به صورت حل نشده صرفا برای مدتی فریز خواهد شد.
سناریوی چهارم؛ ضلع سوم آشوبآمریکا در حال نقش بازی کردن برای راغب کردن ایران به مذاکره، شرطی سازی ادراک عمومی، ایجاد تلاطم کاهشی در بازار ایران و سپس ایجاد تنش در روند نهایی توافق و متهم سازی رهبری انقلاب برای جلوگیری از حصول توافق است که زمینه اول برای آشوب داخلی را فراهم کند و در کنار دو ضلع دیگر یعنی نارضایتی های عمومی و حمله محدود نظامی و اقدام تروریستی اسرائیل بتواند پروژه بهم ریختگی و ثبات سیاسی جمهوری اسلامی را وارد مرحله بحرانی کند. لذا رفتارهای متفاوت این روزهای دیپلمات های آمریکایی فریبی برای برساخت امید در مردان جمهوری اسلامی و ترغیب آنان به نادیده گرفتن کارشکنی های سابق است.
سناریوی پنجم؛ مدیریت رفتار ایرانطوفان الاقصی و حوادث متعاقب آن، دینامیک منطقه ای ایران را به سختی به چشم آورد. نفوذ چندجانبه در کنار برون داد نظامی گسترده، وضعیت غیرقابل تحملی را برای آمریکا رقم زد. در اوضاع کنونی تقابل سخت و مستقیم با تهران منجر به افزایش وفاق داخلی و برهم زدن طراحی ها برای بحران های درونی ایران می شود لذا در این شرایط آمریکا به دنبال مهار ایران و مدیریت رفتار آن از طریق کشاندن او به زمین تعامل با خودش و گره زدن اراده ایرانیان به سرنوشت توافقاتی می باشد که قرار است متنی هسته ای اما فرامتنی منطقه ای و امنیتی - نظامی داشته باشد.
مرور زمان از اراده واشنگتن پرده برخواهد داشت اما در شرایطی که نسبت به این انگیزه و اهداف تردیدهای جدی وجود دارد، ضرورت و عبرت تاریخی به ما می فهماند؛ ضمن استفاده از فرصت های احتمالی اما آمادگی های خود را برای مواجهه با بدبینانه ترین سناریوها در بالاترین سطح مهیّا نماییم.
#به_قلم_اساتید: آقای مهدی افراز
@tahlil_shjr
چرا رفتار آمریکا تغییر کرده است؟ قسمت دومسناریوی سوم؛ خروج ایران از اولویتمساله اصلی ترامپ احیای قطبیت آمریکا در جهان، جبران کسری تجاری و منازعه خشن اقتصادی، تکنولوژیک و ژئوپلتیک با چین است و به همین جهت او به دنبال آرام کردن وضعیت تنش در خاورمیانه است تا با تجمیع ظرفیت های خود بر نزاع اصلی خود متمرکز شود. ایران در دوره کنونی آمریکا از اولویت سیاسی برخوردار نیست. همه تنش های سابق مابین ایران و آمریکا به صورت حل نشده صرفا برای مدتی فریز خواهد شد. سناریوی چهارم؛ ضلع سوم آشوبآمریکا در حال نقش بازی کردن برای راغب کردن ایران به مذاکره، شرطی سازی ادراک عمومی، ایجاد تلاطم کاهشی در بازار ایران و سپس ایجاد تنش در روند نهایی توافق و متهم سازی رهبری انقلاب برای جلوگیری از حصول توافق است که زمینه اول برای آشوب داخلی را فراهم کند و در کنار دو ضلع دیگر یعنی نارضایتی های عمومی و حمله محدود نظامی و اقدام تروریستی اسرائیل بتواند پروژه بهم ریختگی و ثبات سیاسی جمهوری اسلامی را وارد مرحله بحرانی کند. لذا رفتارهای متفاوت این روزهای دیپلمات های آمریکایی فریبی برای برساخت امید در مردان جمهوری اسلامی و ترغیب آنان به نادیده گرفتن کارشکنی های سابق است. سناریوی پنجم؛ مدیریت رفتار ایرانطوفان الاقصی و حوادث متعاقب آن، دینامیک منطقه ای ایران را به سختی به چشم آورد. نفوذ چندجانبه در کنار برون داد نظامی گسترده، وضعیت غیرقابل تحملی را برای آمریکا رقم زد. در اوضاع کنونی تقابل سخت و مستقیم با تهران منجر به افزایش وفاق داخلی و برهم زدن طراحی ها برای بحران های درونی ایران می شود لذا در این شرایط آمریکا به دنبال مهار ایران و مدیریت رفتار آن از طریق کشاندن او به زمین تعامل با خودش و گره زدن اراده ایرانیان به سرنوشت توافقاتی می باشد که قرار است متنی هسته ای اما فرامتنی منطقه ای و امنیتی - نظامی داشته باشد. مرور زمان از اراده واشنگتن پرده برخواهد داشت اما در شرایطی که نسبت به این انگیزه و اهداف تردیدهای جدی وجود دارد، ضرورت و عبرت تاریخی به ما می فهماند؛ ضمن استفاده از فرصت های احتمالی اما آمادگی های خود را برای مواجهه با بدبینانه ترین سناریوها در بالاترین سطح مهیّا نماییم. #به_قلم_اساتید: آقای مهدی افراز @tahlil_shjr۱۶:۵۷
#اقتصاد #روابط_خارجی #تحریم #فلسطین #سرمایه‌گذاری_برای_تولید
مروری بر بیانات رهبر انقلاب در دیدار جمعی از مسئولان ارشد سه قوه. ۱۴۰۴/۱/۲۶
به خانواده‌های شما، به همسرانتان تبریک میگویم عید را و از آنها تشکر میکنم
مطمئنم اگر همسران، همراه، همفکر، همدل باشنددر کارهایی که شما مسئولین انجام میدهید کارها بهتر پیش میرود
مقداری هم این به برخورد و رفتار شما وابسته استبعضی مسئولین وقتی وارد میدان مسئولیت و کار میشوند،یادشان میرود فرزندان و زن و وظایف و خانه‌ای دارندو ناهار و شامی باید با هم بخورند؛فراموش نکنید!
توصیه‌هایی به مسئولینلزوم پیگیری کارها و عادت به صرفه‌جویی در مسئولین
آنچه تصمیم گرفته‌اید و در مجالس و گردهمایی‌های کاری دنبال میکنید، خب خیلی خوب است️آنچه کمبود در کشور داریم «پیگیری» استآمار بالای مصرف بنزین در کشورمسائل مربوط به مدارس، عدالت آموزشیکارهای مربوط به طبقات فرودست و مستضعفینباید دنبال‌گیری بشود
یکی از کارهای خیلی لازم صرفه‌جویی استخود دستگاه‌های دولتی بایستی بیشتر از همه صرفه‌جویی کنند
تحقق شعار سال؛ دستور کار مشترک دستگاههاپول دست مردم کم و بیش هست،هنر این است که شما بتوانید این پول را هدایت کنیدبه سمت سرمایه‌گذاری و سرمایه‌گذاری‌های تولیدیالبته برای مردم هم افتخار است که پولی داشته باشد و بتواند این را بگذارد برای پیشرفت کشورولیکن عمده کار دست دولت است؛ یعنی حاکمیت
امنیت سرمایه‌گذاری را تأمین کنید
موانع سرمایه‌گذاری داخلی را برطرف کنیداین یکی از بهترین راه‌های خنثی کردن تحریم است
حتی اگر از ظرفیتهای داخلی خوب استفاده کنیم،میشود کاری کرد که کشور در مقابل تحریم آسیب‌ناپذیر بشود
توجه به مسئله گسترش روابط تجاریبا کشورهای همسایه در اولویتبا کشورهایی که در آسیا قطب اقتصادی‌اند مثل چین، روسیه، هند با کشورهای متنوّع، با آفریقا روابط اقتصادی را روان کنید
درباره گفتگوهای عماناین گفتگوها، یکی از ده‌ها کار وزارت خارجه استسعی کنید مسائل کشور را به این گفتگوها گره نزنیداشتباهی که در برجام کردیم، اینجا تکرار نشود
کشور هم کار خودش را در بخشهای مختلف باید بکند: بخش صنعتبخش کشاورزیبخشهای گوناگون خدماتیبخش فرهنگبخشهای سازندگیموضوعات خاصی که تعریف خاصی برایش شدهمثل همین مسائل جنوب شرق کشوراینها اصلاً هیچ ارتباطی ندارد به این گفتگوهای جاری در عمان
ضمناً، به این گفتگوها همنه به صورت افراطی خوش‌بین باشیمنه به صورت افراطی بدبین باشیم
این هم بالاخره یک کاری استتصمیمگیری شده، دارد اجرا میشوددر این قدمهای اول هم خوب حرکت شدهبعد از این هم بایستی کاملاً با دقت دنبال بشودممکن است به نتیجه برسد، ممکن است نرسدنه خیلی خوش‌بینیم، نه خیلی بدبینیم
️البتّه به طرف مقابل خیلی بدبینیم،طرف مقابل را قبول نداریم،می‌شناسیم طرف مقابل را،
امّا به توانایی‌های خودمان خوش‌بین هستیممیدانیم که ما خیلی کارها میتوانیم انجام بدهیم،شیوه‌های خوبی بلد هستیم
درباره برنامه هفتم توسعهسعی بشود از اوّل شروعِ این برنامهمثل برنامه ششم نشودبعضی از بخشهای برنامه ششم از همان اوایل به انحراف کشیده شد
مصوبه مجلس استکاری است که برای کشور لازم استمتکی به سیاستهای کلی نظام استمجموعاً برنامه خوبی استدقت بشود که با موازین خودش و درست اجرا بشود
درباره مسئله غزهدر قضایای غزّه، واقعاً این باند تبهکار که بر فلسطین حکومت میکنند، ️از حد گذرانده‌اند تبهکاری را؛ ️بنده سراغ ندارم این‌جور حرکتی را که متعمّدانه و با هدف‌گیری خاص، مظلومین راکودکان رامریضها راخبرنگارها رابیمارستانها راآمبولانسها را بزنند؛این خیلی شقاوت فوق‌العاده‌ای میخواهد کهاین باند و این گروه تبهکارِ خبیث برخوردارند!
به نظر من دنیای اسلام یک کاری باید بکند. بایستی با یک هماهنگی خوبیچه از لحاظ اقتصادیچه از لحاظ سیاسیچه در صورت لزوم از لحاظ عملیاتیمجتمعاً روی این مسئله فکر کنند و کار کنند.
البته آنها منتظر تازیانه خدا هم باید باشند؛ولی این وظیفه مردم را، وظیفه ما را، وظیفه دولتها را کم نمیکند.
خدای متعال کار خودش را میکند، ما هم باید وظیفه خودمان را انجام بدهیم.
@tahlil_shjr
مروری بر بیانات رهبر انقلاب در دیدار جمعی از مسئولان ارشد سه قوه. ۱۴۰۴/۱/۲۶به خانواده‌های شما، به همسرانتان تبریک میگویم عید را و از آنها تشکر میکنممطمئنم اگر همسران، همراه، همفکر، همدل باشنددر کارهایی که شما مسئولین انجام میدهید کارها بهتر پیش میرودمقداری هم این به برخورد و رفتار شما وابسته استبعضی مسئولین وقتی وارد میدان مسئولیت و کار میشوند،یادشان میرود فرزندان و زن و وظایف و خانه‌ای دارندو ناهار و شامی باید با هم بخورند؛فراموش نکنید! توصیه‌هایی به مسئولینلزوم پیگیری کارها و عادت به صرفه‌جویی در مسئولینآنچه تصمیم گرفته‌اید و در مجالس و گردهمایی‌های کاری دنبال میکنید، خب خیلی خوب است️آنچه کمبود در کشور داریم «پیگیری» استآمار بالای مصرف بنزین در کشورمسائل مربوط به مدارس، عدالت آموزشیکارهای مربوط به طبقات فرودست و مستضعفینباید دنبال‌گیری بشودیکی از کارهای خیلی لازم صرفه‌جویی استخود دستگاه‌های دولتی بایستی بیشتر از همه صرفه‌جویی کنندتحقق شعار سال؛ دستور کار مشترک دستگاههاپول دست مردم کم و بیش هست،هنر این است که شما بتوانید این پول را هدایت کنیدبه سمت سرمایه‌گذاری و سرمایه‌گذاری‌های تولیدیالبته برای مردم هم افتخار است که پولی داشته باشد و بتواند این را بگذارد برای پیشرفت کشورولیکن عمده کار دست دولت است؛ یعنی حاکمیتامنیت سرمایه‌گذاری را تأمین کنیدموانع سرمایه‌گذاری داخلی را برطرف کنیداین یکی از بهترین راه‌های خنثی کردن تحریم استحتی اگر از ظرفیتهای داخلی خوب استفاده کنیم،میشود کاری کرد که کشور در مقابل تحریم آسیب‌ناپذیر بشودتوجه به مسئله گسترش روابط تجاریبا کشورهای همسایه در اولویتبا کشورهایی که در آسیا قطب اقتصادی‌اند مثل چین، روسیه، هند با کشورهای متنوّع، با آفریقا روابط اقتصادی را روان کنید درباره گفتگوهای عماناین گفتگوها، یکی از ده‌ها کار وزارت خارجه استسعی کنید مسائل کشور را به این گفتگوها گره نزنیداشتباهی که در برجام کردیم، اینجا تکرار نشودکشور هم کار خودش را در بخشهای مختلف باید بکند: بخش صنعتبخش کشاورزیبخشهای گوناگون خدماتیبخش فرهنگبخشهای سازندگیموضوعات خاصی که تعریف خاصی برایش شدهمثل همین مسائل جنوب شرق کشوراینها اصلاً هیچ ارتباطی ندارد به این گفتگوهای جاری در عمانضمناً، به این گفتگوها همنه به صورت افراطی خوش‌بین باشیمنه به صورت افراطی بدبین باشیماین هم بالاخره یک کاری استتصمیمگیری شده، دارد اجرا میشوددر این قدمهای اول هم خوب حرکت شدهبعد از این هم بایستی کاملاً با دقت دنبال بشودممکن است به نتیجه برسد، ممکن است نرسدنه خیلی خوش‌بینیم، نه خیلی بدبینیم️البتّه به طرف مقابل خیلی بدبینیم،طرف مقابل را قبول نداریم،می‌شناسیم طرف مقابل را،امّا به توانایی‌های خودمان خوش‌بین هستیممیدانیم که ما خیلی کارها میتوانیم انجام بدهیم،شیوه‌های خوبی بلد هستیم درباره برنامه هفتم توسعهسعی بشود از اوّل شروعِ این برنامهمثل برنامه ششم نشودبعضی از بخشهای برنامه ششم از همان اوایل به انحراف کشیده شدمصوبه مجلس استکاری است که برای کشور لازم استمتکی به سیاستهای کلی نظام استمجموعاً برنامه خوبی استدقت بشود که با موازین خودش و درست اجرا بشود درباره مسئله غزهدر قضایای غزّه، واقعاً این باند تبهکار که بر فلسطین حکومت میکنند، ️از حد گذرانده‌اند تبهکاری را؛ ️بنده سراغ ندارم این‌جور حرکتی را که متعمّدانه و با هدف‌گیری خاص، مظلومین راکودکان رامریضها راخبرنگارها رابیمارستانها راآمبولانسها را بزنند؛این خیلی شقاوت فوق‌العاده‌ای میخواهد کهاین باند و این گروه تبهکارِ خبیث برخوردارند!به نظر من دنیای اسلام یک کاری باید بکند. بایستی با یک هماهنگی خوبیچه از لحاظ اقتصادیچه از لحاظ سیاسیچه در صورت لزوم از لحاظ عملیاتیمجتمعاً روی این مسئله فکر کنند و کار کنند. البته آنها منتظر تازیانه خدا هم باید باشند؛ولی این وظیفه مردم را، وظیفه ما را، وظیفه دولتها را کم نمیکند.خدای متعال کار خودش را میکند، ما هم باید وظیفه خودمان را انجام بدهیم. @tahlil_shjr۶:۲۵
#اقتصاد #روابط_خارجی #برجام #تحریم #انرژی_هسته‌ای #آمریکا
حالا نوبت آمریکاست
رسانه‌های غربی در گزارش‌های اخیر خود درباره مذاکرات عمان به این موضوع اشاره کرده‌اند که ایران در این مذاکرات با دستی پر ظاهر شده و مواضع سازنده‌ای را ارائه داده است. برخی از رسانه‌های اروپایی و آسیایی، از جمله «رویترز» و «الجزیره» در گزارش‌های خود تأکید کرده‌اند که ایران با همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی،گام‌های عملی برای شفاف‌سازی فعالیت‌های هسته‌ای خود برداشته است.این اقدامات نگرانی‌ها درباره اهداف نظامی برنامه هسته‌ای ایران را تا حد زیادی کاهش داده و نشان می‌دهد ایران به تعهدات خود در چارچوب NPT پایبند است.
«گاردین» در تحلیلی نوشت: «ایران به‌وضوح نشان داده که به دنبال یک راه‌حل دیپلماتیک است؛ اما واشنگتن باید به‌جای فشار حداکثری، به تعهدات خود در قبال برجام پایبند باشد.» این موضع‌گیری نشان می‌دهد، افکار عمومی جهانی به‌ویژه پس از شکست سیاست «تحریم‌های حداکثری» ترامپ دیگر تحریم‌های یکجانبه علیه ایران را راه‌حل نمی‌داند. نشریه «فارین پالیسی» در گزارشی اشاره کرده است ایران با حضور در مذاکرات عمان، حسن نیت خود را ثابت کرده است، اکنون نوبت به آمریکا رسیده که با لغو تحریم‌های غیرقانونی، پاسخ مثبت به این سیاست تعاملی بدهد. تحریم‌هایی که نه‌تنها حقوق ملت ایران را نقض کرده، بلکه به‌عنوان مانعی برای حل دیپلماتیک بحران‌های منطقه‌ای عمل کرده‌اند.
«وال‌استریت ژورنال» نیز اعتراف کرده است سیاست «فشار حداکثری» نه‌تنها نتوانسته ایران را به زانو درآورد، بلکه باعث تقویت همکاری‌های فنی و اقتصادی ایران با شرکای منطقه‌ای و بین‌المللی شده است. این رسانه تأکید کرده است، اگر واشنگتن واقعاً به دنبال کاهش تنش‌هاست، باید تحریم‌های یکجانبه را لغو کند. ایران در دو قرن اخیر نه‌تنها آغازگر هیچ جنگی نبوده، بلکه همواره قربانی تجاوز، ترور و تحریم‌های ظالمانه بوده است. ایران با وجود همه فشارها، همواره پایبند به اصول صلح و گفت‌وگو بوده است، اما در برابر هرگونه تهدید یا تجاوز، آماده دفاع تمام‌عیار از تمامیت ارضی و منافع ملی خود است.
«بی‌بی‌سی» در گزارشی به رزمایشهای نظامی اخیر ایران اشاره کرد و نوشت: «ایران به‌وضوح نشان داده که در عین تعهد به دیپلماسی، از توان بازدارندگی بالایی برخوردار است.» این موضوع به دشمنان یادآوری میکند که ایران نه‌تنها یک قدرت دیپلماتیک است، بلکه یک قدرت دفاعی انکارناپذیر در منطقه است. اکنون که ایران حسن نیت خود را نشان داده، نوبت به آمریکا و متحدانش رسیده که به جای ادامه سیاستهای شکست‌خورده تحریمی، به تعهدات بین‌المللی خود عمل کنند. رفع تحریمها نه‌تنها می‌تواند فضای اعتمادسازی را تقویت کند، بلکه راه را برای حل سایر بحران‌های منطقه‌ای باز خواهد کرد.
جهان امروز به‌خوبی می‌داند که ایران نه تهدید، که فرصتی برای ثبات منطقه است. آمریکا باید انتخاب کند: ادامه‌سیاست‌های شکست‌خورده یا پذیرش واقعیت‌های جدید در قبال ایران.
#به_قلم_اساتید: آقای مصطفی علیجان‌زاده
@tahlil_shjr
حالا نوبت آمریکاست رسانه‌های غربی در گزارش‌های اخیر خود درباره مذاکرات عمان به این موضوع اشاره کرده‌اند که ایران در این مذاکرات با دستی پر ظاهر شده و مواضع سازنده‌ای را ارائه داده است. برخی از رسانه‌های اروپایی و آسیایی، از جمله «رویترز» و «الجزیره» در گزارش‌های خود تأکید کرده‌اند که ایران با همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی،گام‌های عملی برای شفاف‌سازی فعالیت‌های هسته‌ای خود برداشته است.این اقدامات نگرانی‌ها درباره اهداف نظامی برنامه هسته‌ای ایران را تا حد زیادی کاهش داده و نشان می‌دهد ایران به تعهدات خود در چارچوب NPT پایبند است. «گاردین» در تحلیلی نوشت: «ایران به‌وضوح نشان داده که به دنبال یک راه‌حل دیپلماتیک است؛ اما واشنگتن باید به‌جای فشار حداکثری، به تعهدات خود در قبال برجام پایبند باشد.» این موضع‌گیری نشان می‌دهد، افکار عمومی جهانی به‌ویژه پس از شکست سیاست «تحریم‌های حداکثری» ترامپ دیگر تحریم‌های یکجانبه علیه ایران را راه‌حل نمی‌داند. نشریه «فارین پالیسی» در گزارشی اشاره کرده است ایران با حضور در مذاکرات عمان، حسن نیت خود را ثابت کرده است، اکنون نوبت به آمریکا رسیده که با لغو تحریم‌های غیرقانونی، پاسخ مثبت به این سیاست تعاملی بدهد. تحریم‌هایی که نه‌تنها حقوق ملت ایران را نقض کرده، بلکه به‌عنوان مانعی برای حل دیپلماتیک بحران‌های منطقه‌ای عمل کرده‌اند. «وال‌استریت ژورنال» نیز اعتراف کرده است سیاست «فشار حداکثری» نه‌تنها نتوانسته ایران را به زانو درآورد، بلکه باعث تقویت همکاری‌های فنی و اقتصادی ایران با شرکای منطقه‌ای و بین‌المللی شده است. این رسانه تأکید کرده است، اگر واشنگتن واقعاً به دنبال کاهش تنش‌هاست، باید تحریم‌های یکجانبه را لغو کند. ایران در دو قرن اخیر نه‌تنها آغازگر هیچ جنگی نبوده، بلکه همواره قربانی تجاوز، ترور و تحریم‌های ظالمانه بوده است. ایران با وجود همه فشارها، همواره پایبند به اصول صلح و گفت‌وگو بوده است، اما در برابر هرگونه تهدید یا تجاوز، آماده دفاع تمام‌عیار از تمامیت ارضی و منافع ملی خود است. «بی‌بی‌سی» در گزارشی به رزمایشهای نظامی اخیر ایران اشاره کرد و نوشت: «ایران به‌وضوح نشان داده که در عین تعهد به دیپلماسی، از توان بازدارندگی بالایی برخوردار است.» این موضوع به دشمنان یادآوری میکند که ایران نه‌تنها یک قدرت دیپلماتیک است، بلکه یک قدرت دفاعی انکارناپذیر در منطقه است. اکنون که ایران حسن نیت خود را نشان داده، نوبت به آمریکا و متحدانش رسیده که به جای ادامه سیاستهای شکست‌خورده تحریمی، به تعهدات بین‌المللی خود عمل کنند. رفع تحریمها نه‌تنها می‌تواند فضای اعتمادسازی را تقویت کند، بلکه راه را برای حل سایر بحران‌های منطقه‌ای باز خواهد کرد. جهان امروز به‌خوبی می‌داند که ایران نه تهدید، که فرصتی برای ثبات منطقه است. آمریکا باید انتخاب کند: ادامه‌سیاست‌های شکست‌خورده یا پذیرش واقعیت‌های جدید در قبال ایران. #به_قلم_اساتید: آقای مصطفی علیجان‌زاده @tahlil_shjr۹:۵۰
#اقتصاد #روابط_خارجی #دشمن_شناسی #آمریکا #تحریم
یک اشتباه درباره نسبت ما و آمریکا
سخنان روز سه شنبه رهبرانقلاب نشان داد که مساله مذاکره غیرمستقیم نه تحمیل بوده است و نه تخلف. چنین اراده ای را نه کسی می تواند به نظام تحمیل کند و نه می تواند تخلف و تمرد کند. البته اصل چنین اراده ای با نحوه تحقق و اجرای آن متفاوت است. ضمنا این سخنان نشان داد که مذاکره غیرمستقیم یکی از ده ها راهی است که نظام برای رفع تحریم و کاهش فشارهای اقتصادی دنبال می کند. در نهایت اینکه به قاعده دلیل-تجربه به این مذاکرات بیشتر بدبینیم تا خوش بین. اما درباره این خطای تحلیل باید نوشت. کدام خطا؟ چرا و چطور و با کدام محاسبات، برخی از این ماجرا تحمیل یا تخلف را برداشت کردند؟
به نظر میرسید خطا اینجاست که برخی میان نسبت ایدئولوژیک ما با آمریکا با نسبت دیپلماتیک تفکیک قائل نیستند. ایندو جدا از هم نیستند اما یکی هم نیستند و یکی ذیل دیگری است. نسبت ایدئولوژیک چه می گوید؟ می گوید دشمنی ما با استکبار هویتی است. تا جمهوری اسلامی هست، دشمنی آمریکا ادامه دارد و تا این شیطان، استکبار می ورزد، دشمنی جمهوری اسلامی با آمریکا ادامه دارد. اما نسبت دیپلماتیک چیست؟ ما هر زمان و هر اندازه بتوانیم به نفع این مردم وخاک، از آمریکا امتیاز بگیریم کوتاهی نخواهیم کرد.
حالا مساله مذاکره دقیقا کدامیک است؟رهبرانقلاب و سالها پیش حضرت امام به این سوال پاسخ دادند. تا زمانی که آمریکا از موضع برابر با مردم ایران حرف نزند نشستن پای میز مذاکره خطاست. روی دیگر این سخن چیست؟ اگر آمریکائی ها به هر دلیلی که می تواند ناشی از ضعف داخلی خودشان یا قدرت ایران باشد، قواعد جمهوری اسلامی و گفت وگوی عادلانه را پذیرفتند، می توان به مذاکره هم به عنوان یک راه حل توجه کرد. و البته در این میان کسانی باید پای میز مذاکره بروند که به تعبیرحضرت امام عمیقا کینه آمریکا را به دل داشته باشند. به سخن ساده تر جمهوری اسلامی همانطور که رهبرانقلاب بارها فرمودند برای خنثی سازی تحریم ها از تمام ابزارها و فرصت ها استفاده خواهد کرد و این با نسبت ایدئولوژیک و دشمنی ما با آمریکا قابل جمع است.
اگر این نسبت ها دقیق و منظم سرجای خودش قرار بگیرد آنوقت موضوع مذاکره مستقیم یا غیرمستقیم کاملا موکول به شرایط است و شرط اصلی همان است که طرف مقابل بپذیرد و حاضر باشد از موضع برابر و پذیرفتن حقوق اساسی مردم ایران مذاکره کند. کما اینکه همین مذاکره غیرمستقیم در دولت شهید رئیسی چهار مرتبه صورت گرفته بود.
با این مقدمه دیگر دچار این خطای ناشی از ظاهرگرایی نمی شویم که هرجا سخن از مذاکره شد، نظام تن به تحمیل داده یا نسبت به تخلف و تمرد سکوت کرده است که چنین اتهامی سخت تر و دردناک تر از خطای احتمالی صورت گرفته است.
#به_قلم_اساتید: آقای محسن مهدیان؛ تحلیلگر
@tahlil_shjr
یک اشتباه درباره نسبت ما و آمریکا سخنان روز سه شنبه رهبرانقلاب نشان داد که مساله مذاکره غیرمستقیم نه تحمیل بوده است و نه تخلف. چنین اراده ای را نه کسی می تواند به نظام تحمیل کند و نه می تواند تخلف و تمرد کند. البته اصل چنین اراده ای با نحوه تحقق و اجرای آن متفاوت است. ضمنا این سخنان نشان داد که مذاکره غیرمستقیم یکی از ده ها راهی است که نظام برای رفع تحریم و کاهش فشارهای اقتصادی دنبال می کند. در نهایت اینکه به قاعده دلیل-تجربه به این مذاکرات بیشتر بدبینیم تا خوش بین. اما درباره این خطای تحلیل باید نوشت. کدام خطا؟ چرا و چطور و با کدام محاسبات، برخی از این ماجرا تحمیل یا تخلف را برداشت کردند؟ به نظر میرسید خطا اینجاست که برخی میان نسبت ایدئولوژیک ما با آمریکا با نسبت دیپلماتیک تفکیک قائل نیستند. ایندو جدا از هم نیستند اما یکی هم نیستند و یکی ذیل دیگری است. نسبت ایدئولوژیک چه می گوید؟ می گوید دشمنی ما با استکبار هویتی است. تا جمهوری اسلامی هست، دشمنی آمریکا ادامه دارد و تا این شیطان، استکبار می ورزد، دشمنی جمهوری اسلامی با آمریکا ادامه دارد. اما نسبت دیپلماتیک چیست؟ ما هر زمان و هر اندازه بتوانیم به نفع این مردم وخاک، از آمریکا امتیاز بگیریم کوتاهی نخواهیم کرد. حالا مساله مذاکره دقیقا کدامیک است؟رهبرانقلاب و سالها پیش حضرت امام به این سوال پاسخ دادند. تا زمانی که آمریکا از موضع برابر با مردم ایران حرف نزند نشستن پای میز مذاکره خطاست. روی دیگر این سخن چیست؟ اگر آمریکائی ها به هر دلیلی که می تواند ناشی از ضعف داخلی خودشان یا قدرت ایران باشد، قواعد جمهوری اسلامی و گفت وگوی عادلانه را پذیرفتند، می توان به مذاکره هم به عنوان یک راه حل توجه کرد. و البته در این میان کسانی باید پای میز مذاکره بروند که به تعبیرحضرت امام عمیقا کینه آمریکا را به دل داشته باشند. به سخن ساده تر جمهوری اسلامی همانطور که رهبرانقلاب بارها فرمودند برای خنثی سازی تحریم ها از تمام ابزارها و فرصت ها استفاده خواهد کرد و این با نسبت ایدئولوژیک و دشمنی ما با آمریکا قابل جمع است. اگر این نسبت ها دقیق و منظم سرجای خودش قرار بگیرد آنوقت موضوع مذاکره مستقیم یا غیرمستقیم کاملا موکول به شرایط است و شرط اصلی همان است که طرف مقابل بپذیرد و حاضر باشد از موضع برابر و پذیرفتن حقوق اساسی مردم ایران مذاکره کند. کما اینکه همین مذاکره غیرمستقیم در دولت شهید رئیسی چهار مرتبه صورت گرفته بود. با این مقدمه دیگر دچار این خطای ناشی از ظاهرگرایی نمی شویم که هرجا سخن از مذاکره شد، نظام تن به تحمیل داده یا نسبت به تخلف و تمرد سکوت کرده است که چنین اتهامی سخت تر و دردناک تر از خطای احتمالی صورت گرفته است. #به_قلم_اساتید: آقای محسن مهدیان؛ تحلیلگر @tahlil_shjr۱۲:۵۰
#ولایت_فقیه #خط_حزب_الله #نشریه#اقتصاد #روابط_خارجی #برجام #آمریکا #سرمایه‌گذاری_برای_تولید
کلید همیشه در ایران است؛ نه در مسقط و لوزان و نیویورک
@tahlil_shjr
کلید همیشه در ایران است؛ نه در مسقط و لوزان و نیویورک @tahlil_shjr۱۶:۱۶
شجر #ولایت_فقیه #خط_حزب_الله #نشریه #اقتصاد #روابط_خارجی #برجام #آمریکا #سرمایه‌گذاری_برای_تولید کلید همیشه در ایران است؛ نه در مسقط و لوزان و نیویورک @tahlil_shjr
#ولایت_فقیه #خط_حزب_الله #نشریه #اقتصاد #روابط_خارجی #برجام #آمریکا #سرمایه‌گذاری_برای_تولید کلید همیشه در ایران است؛ نه در مسقط و لوزان و نیویورک @tahlil_shjrخط‌حزب‌الله۴۹۳.pdf
۳.۵۱ مگابایت
#ولایت_فقیه #خط_حزب_الله #نشریه#اقتصاد #روابط_خارجی #برجام #آمریکا #سرمایه‌گذاری_برای_تولید
کلید همیشه در ایران است؛ نه در مسقط و لوزان و نیویورک
یکی از مسائلی که برجام و مذاکرات مربوط به آن را ــ فارغ از متن و محتوای آن ــ برای کشور تبدیل به عبرت کرد، گره زدن امور کشور به آن و در نتیجه شرطی‌سازی اقتصاد بود؛ موضوعی که یکی از دغدغه‌های همیشگی رهبر انقلاب بوده و بارها نسبت به تبعات چنین مسیری هشدار داده‌اند. یکی از دلایل وضعیّت نامطلوب اقتصادی در دهه‌ی ۹۰ که عوارض آن همچنان دامنگیر کشور است، پیمودن این راه انحرافی و غلط بود.
خط حزب الله؛ شماره ۴۹۳
@tahlil_shjr
کلید همیشه در ایران است؛ نه در مسقط و لوزان و نیویورک یکی از مسائلی که برجام و مذاکرات مربوط به آن را ــ فارغ از متن و محتوای آن ــ برای کشور تبدیل به عبرت کرد، گره زدن امور کشور به آن و در نتیجه شرطی‌سازی اقتصاد بود؛ موضوعی که یکی از دغدغه‌های همیشگی رهبر انقلاب بوده و بارها نسبت به تبعات چنین مسیری هشدار داده‌اند. یکی از دلایل وضعیّت نامطلوب اقتصادی در دهه‌ی ۹۰ که عوارض آن همچنان دامنگیر کشور است، پیمودن این راه انحرافی و غلط بود.خط حزب الله؛ شماره ۴۹۳ @tahlil_shjr۱۶:۱۸
#روابط_خارجی #دشمن_شناسی #مقاومت #برجام #منطقه #آمریکا
جام زهر دوم؟
تغییر موضع رهبری دلیلش چیست؟ او گفت نسبت به مذاکرات بدبینی مفرط نباید داشت. موضع محکم و با استدلال قبلی اش ظاهرا صد و هشتاد درجه مخالف این موضع بود؟ اما چند پاسخ:
پاسخ اول اینکه به رهبری فشار آوردند، این دولت با کلیدواژه وفاق، کارش را پیش می برد تابوها را میشکند، اجرای قانون حجاب را تعلیق کرد، کروبی را آزاد کرد، فضای مجازی را کم کم آزاد کرد، جلوی وعده صادق سوم را گرفت و حالا مذاکره با آمریکا را به کشور تحمیل کرد. مثل ماجرای برجام که رهبری تصریح میکند که اصرار مسئولین دولتهای مختلف در این ماجرا وجود داشت. البته برای چنین تصمیماتی متهم کردن دولت کافی نیست لذا این تحلیل به نوعی مجبور است بقیه مدیران کلان را هم متهم کند و رهبری نیز در این وضع جام زهر مینوشد.
پاسخ دوم را جماعتی دیگر میدهند، آنها معتقدند رهبری از تهدیدها ترسید، این جماعت معتقدند شکستهای پی در پی مقاومت در منطقه به ایران حالی کرد که باید از خواسته های دشمن تبعیت کند، اینها معتقدند، یمن بعید است بیش از این دوام بیاورد، غزه در حال محو شدن است، حزب الله در حال خلع سلاح و حذف شدن و ادغام در ارتش است، حشد الشعبی در حال حذف و ادغام در ارتش است، سوریه کاملا توسط دشمن اشغال شد، ایران هم به وضوح و روشنی توسط آمریکا تهدید میشود و اینها یعنی رهبری ولو مخالف است اما ناچار است به خواسته های دشمن تن بدهد و بین بد و بدتر، بد را انتخاب کند. لذا با قاتل سلیمانی هم مذاکره میکند و این جام زهر را مینوشد.
تحلیل اول اشکالاتی دارد، اولا اگر رهبری مراعات مسئولین را میکرد از همان اول نظرش را مثل الان میگفت. ثانیا لزومی نداشت در دیدار با دانشجویان، در خطبه های نماز جمعه نصر، و دیگر سخنرانیها به وضوح و روشنی از مسئولین نظام هم ایمانشان و هم درایتشان تعریف کند و بلکه جوانان را دعوت کند به اینکه برخی تصمیمات را در این شرایط جنگی چشم بسته بپذیرند چون پشت پرده ها قابل توضیح هم نیست.
ثالثا آن همراهی جدی مسئولین با رهبری نیز دلیلی نداشت؟ این تناقضها در رفتار و گفتار همگان وجود دارد. رابعا رهبری در همان ماجرای برجام مخالفتش با مسئولین در اصل مذاکره را بارها تکرار کرد و دلیل همراهیش را بیشتر تجربه مردم دانست، چیزی که مدعی بود الان دیگر وجود دارد. خلاصه قرائن مخالف هم زیاد و جدی است این نگاه در اداره کشور به انسداد میرسد؟
تحلیل دوم نیز پر خطا است. اولا اگر ایران این قدر در موضع ضعف است، چرا ترامپ به پیش شرط های ایران تن داد؟ ثانیا آنجا که آتش دشمن بیشتر میریزد یعنی قدرت بیشتری وجود دارد. چه یمن چه غزه، کف خیابان های اسرائیل هنوز تظاهرات است؟ چطور هنوز حماس تلفات میگیرد؟ چرا اسرائیل آتش بس را تن داد و چرا نقض کرد؟ حزب الله نیز اسرائیل را مجبور به آتش بس کرد، الان دولت را تهدید میکند که مقابل اسراییل نایستد وارد عمل میشود، یک چهارم جمعیت لبنان زیر تابوت سیدحسن آمدند و این یعنی اقتدار مردمی دارد. واقعیت آن است که تغییر جغرافیای سیاسی در خاورمیانه به نفع ایران و جبهه مقاومت شکل گرفته رهبری بارها گفته امیدوارم چشمهای ظاهر بین متوجه پیروزیهای ایران بشود، او بارها گفته نگاه های سطحی و ناقص این پیروزی ها را نمیبیند، او معتقد است بعد از طوفان الاقصی با اینکه فرماندهان بسیاری را از دست دادیم اما در منطقه قوی تر شدیم.و این تحلیل هم درست و هم مهم است و زیر بنای تحلیل درست.
تحلیل سوم چیست؟ تحلیل سوم این است که اولا ایران دشمن را وادار به همراهی کرده. این به دلیل قدرت مقاومت از یک سوی و چالش‌های آمریکا در مقابل چین و روسیه از سوی دیگر و فشار افکار عمومی داخلی اش از سوی سوم و درگیری‌های جدی اش با قدرتهای داخلی و امثالهم است، آمریکا قابل اعتماد نیست ولی مجبور شده به کرنش. تا همینجا برای ایران نوعی قدرتنمایی هم هست حتی اگر این مذاکرات منتج هم نشود. اصل این مذاکرات با این شرایط نمایش قدرت است سخنان رهبری هم با هم تعارضی ندارد، شرایط عوض شده و این به اقتدار مقاومت مرتبط است. آمریکا قطعا قابل اعتماد نیست جمله ای که رهبری باز هم تکرار کرد، ولی آمریکا مقابل قدرت ایران کم آورده این را هم باید دید. نکته دوم که این هم مهم است این است که اساسا اصل این مذاکرات و گذر زمان هم به نفع ایران است، این را بارها رهبران غرب اذعان کرده اند. ایران هم قبلا نشان داده که چطور مثلا در سایه مذاکرات دهه نود برای ریشه کن کردن داعش و افزایش اقتدار مقاومت استفاده کرده بود. ایرانی.ها تیزهوشند.
#به_قلم_اساتید: آقای علی مهدیان
@tahlil_shjr
جام زهر دوم؟ تغییر موضع رهبری دلیلش چیست؟ او گفت نسبت به مذاکرات بدبینی مفرط نباید داشت. موضع محکم و با استدلال قبلی اش ظاهرا صد و هشتاد درجه مخالف این موضع بود؟ اما چند پاسخ: پاسخ اول اینکه به رهبری فشار آوردند، این دولت با کلیدواژه وفاق، کارش را پیش می برد تابوها را میشکند، اجرای قانون حجاب را تعلیق کرد، کروبی را آزاد کرد، فضای مجازی را کم کم آزاد کرد، جلوی وعده صادق سوم را گرفت و حالا مذاکره با آمریکا را به کشور تحمیل کرد. مثل ماجرای برجام که رهبری تصریح میکند که اصرار مسئولین دولتهای مختلف در این ماجرا وجود داشت. البته برای چنین تصمیماتی متهم کردن دولت کافی نیست لذا این تحلیل به نوعی مجبور است بقیه مدیران کلان را هم متهم کند و رهبری نیز در این وضع جام زهر مینوشد. پاسخ دوم را جماعتی دیگر میدهند، آنها معتقدند رهبری از تهدیدها ترسید، این جماعت معتقدند شکستهای پی در پی مقاومت در منطقه به ایران حالی کرد که باید از خواسته های دشمن تبعیت کند، اینها معتقدند، یمن بعید است بیش از این دوام بیاورد، غزه در حال محو شدن است، حزب الله در حال خلع سلاح و حذف شدن و ادغام در ارتش است، حشد الشعبی در حال حذف و ادغام در ارتش است، سوریه کاملا توسط دشمن اشغال شد، ایران هم به وضوح و روشنی توسط آمریکا تهدید میشود و اینها یعنی رهبری ولو مخالف است اما ناچار است به خواسته های دشمن تن بدهد و بین بد و بدتر، بد را انتخاب کند. لذا با قاتل سلیمانی هم مذاکره میکند و این جام زهر را مینوشد. تحلیل اول اشکالاتی دارد، اولا اگر رهبری مراعات مسئولین را میکرد از همان اول نظرش را مثل الان میگفت. ثانیا لزومی نداشت در دیدار با دانشجویان، در خطبه های نماز جمعه نصر، و دیگر سخنرانیها به وضوح و روشنی از مسئولین نظام هم ایمانشان و هم درایتشان تعریف کند و بلکه جوانان را دعوت کند به اینکه برخی تصمیمات را در این شرایط جنگی چشم بسته بپذیرند چون پشت پرده ها قابل توضیح هم نیست. ثالثا آن همراهی جدی مسئولین با رهبری نیز دلیلی نداشت؟ این تناقضها در رفتار و گفتار همگان وجود دارد. رابعا رهبری در همان ماجرای برجام مخالفتش با مسئولین در اصل مذاکره را بارها تکرار کرد و دلیل همراهیش را بیشتر تجربه مردم دانست، چیزی که مدعی بود الان دیگر وجود دارد. خلاصه قرائن مخالف هم زیاد و جدی است این نگاه در اداره کشور به انسداد میرسد؟ تحلیل دوم نیز پر خطا است. اولا اگر ایران این قدر در موضع ضعف است، چرا ترامپ به پیش شرط های ایران تن داد؟ ثانیا آنجا که آتش دشمن بیشتر میریزد یعنی قدرت بیشتری وجود دارد. چه یمن چه غزه، کف خیابان های اسرائیل هنوز تظاهرات است؟ چطور هنوز حماس تلفات میگیرد؟ چرا اسرائیل آتش بس را تن داد و چرا نقض کرد؟ حزب الله نیز اسرائیل را مجبور به آتش بس کرد، الان دولت را تهدید میکند که مقابل اسراییل نایستد وارد عمل میشود، یک چهارم جمعیت لبنان زیر تابوت سیدحسن آمدند و این یعنی اقتدار مردمی دارد. واقعیت آن است که تغییر جغرافیای سیاسی در خاورمیانه به نفع ایران و جبهه مقاومت شکل گرفته رهبری بارها گفته امیدوارم چشمهای ظاهر بین متوجه پیروزیهای ایران بشود، او بارها گفته نگاه های سطحی و ناقص این پیروزی ها را نمیبیند، او معتقد است بعد از طوفان الاقصی با اینکه فرماندهان بسیاری را از دست دادیم اما در منطقه قوی تر شدیم.و این تحلیل هم درست و هم مهم است و زیر بنای تحلیل درست. تحلیل سوم چیست؟ تحلیل سوم این است که اولا ایران دشمن را وادار به همراهی کرده. این به دلیل قدرت مقاومت از یک سوی و چالش‌های آمریکا در مقابل چین و روسیه از سوی دیگر و فشار افکار عمومی داخلی اش از سوی سوم و درگیری‌های جدی اش با قدرتهای داخلی و امثالهم است، آمریکا قابل اعتماد نیست ولی مجبور شده به کرنش. تا همینجا برای ایران نوعی قدرتنمایی هم هست حتی اگر این مذاکرات منتج هم نشود. اصل این مذاکرات با این شرایط نمایش قدرت است سخنان رهبری هم با هم تعارضی ندارد، شرایط عوض شده و این به اقتدار مقاومت مرتبط است. آمریکا قطعا قابل اعتماد نیست جمله ای که رهبری باز هم تکرار کرد، ولی آمریکا مقابل قدرت ایران کم آورده این را هم باید دید. نکته دوم که این هم مهم است این است که اساسا اصل این مذاکرات و گذر زمان هم به نفع ایران است، این را بارها رهبران غرب اذعان کرده اند. ایران هم قبلا نشان داده که چطور مثلا در سایه مذاکرات دهه نود برای ریشه کن کردن داعش و افزایش اقتدار مقاومت استفاده کرده بود. ایرانی.ها تیزهوشند.#به_قلم_اساتید: آقای علی مهدیان @tahlil_shjr۶:۳۷
شجر #ولایت_فقیه #خط_حزب_الله #نشریه #اقتصاد #روابط_خارجی #برجام #آمریکا #سرمایه‌گذاری_برای_تولید کلید همیشه در ایران است؛ نه در مسقط و لوزان و نیویورک @tahlil_shjr
#ولایت_فقیه #خط_حزب_الله #نشریه #اقتصاد #روابط_خارجی #برجام #آمریکا #سرمایه‌گذاری_برای_تولید کلید همیشه در ایران است؛ نه در مسقط و لوزان و نیویورک @tahlil_shjr#اقتصاد #روابط_خارجی #برجام #آمریکا #سرمایه‌گذاری_برای_تولید
کلید همیشه در ایران است؛ نه در مسقط و لوزان و نیویورک قسمت اول
یکی از مسائلی که برجام و مذاکرات مربوط به آن را ــ فارغ از متن و محتوای آن ــ برای کشور تبدیل به عبرت کرد، گره زدن امور کشور به آن و در نتیجه شرطی‌سازی اقتصاد بود؛ موضوعی که یکی از دغدغه‌های همیشگی رهبر انقلاب بوده و بارها نسبت به تبعات چنین مسیری هشدار داده‌اند. یکی از دلایل وضعیّت نامطلوب اقتصادی در دهه‌ی ۹۰ که عوارض آن همچنان دامنگیر کشور است، پیمودن این راه انحرافی و غلط بود.
در‌حالی‌که از شنبه‌ی گذشته ایران و آمریکا مذاکرات غیرمستقیمی را در عمان آغاز کرده و قرار است شنبه‌ی پیشِ‌رو دُور دوّم این مذاکرات انجام شود، لازم است به این قضیّه توجّه ویژه‌ای شود و از تکرار مسیر انحرافی و خسارت‌های آن، از همین ابتدا ممانعت شود. گره زدن تصمیمات، برنامه‌ها و مسائل کشور به مذاکرات جاری و شکل‌گیری فضای هیجانی، اغراق‌آمیز و ساده‌لوحانه درباره‌ی آن، از جهات مختلف برای کشور مضر بوده و تبعات و هزینه‌هایی را به دنبال خواهد داشت.
پاس گل به حریفمی‌توان گفت اوّلین نتیجه و هزینه‌ی این رویکرد غلط، خود را در میدان دیپلماسی بُروز می‌دهد. مذاکرات جاری، از ابعاد مختلف، سخت و پیچیده است. گره زدن مسائل کشور به مذاکرات و ایجاد فضایی خام‌اندیشانه و رؤیافروشی درباره‌ی آن، دست حریف را در مذاکرات برای فشار به تیم ایران باز میکند.
چرا در زمان برجام شعار «هر توافقی بهتر از توافق نکردن است» بیرون آمد؟ چون فضایی ایجاد شده بود که به هر قیمتی باید توافق انجام می‌شد و اینکه چه می‌دهیم و چه می‌گیریم چندان موضوعیّت نداشت؛ اصل و هدف، توافق کردن بود. این سیاست غلط و پُرهزینه ناشی از انتظارات نابجایی بود که به دلایل و اَشکال مختلف شکل گرفته بود و متأسّفانه اگر کسی از آن انتقاد میکرد هم متّهم به مخالفت با بهبود وضعیّت کشور و معیشت مردم می‌شد و مورد هجمه قرار می‌گرفت و جنجال رسانه‌ای مانع از نگاه انتقادی و واقع‌بینانه به صحنه و تحوّلات جاری بود.
وقتی حریف شما بفهمد و یا حتّی حس کند که توافق برای شما حیاتی است و از سوی افکار عمومی و فضای سیاسی داخلی برای رسیدن به آن تحت فشار هستید، قطعاً به سمت گرفتن امتیازات بیشتر و دادن امتیازات کمتر حرکت خواهد کرد، چرا که می‌داند مقاومت شما در برابر این روند برایتان آسان نیست و هزینه‌ی سنگینی دارد. اطّلاعاتِ رسیده به «خطّ حزب‌الله» تأیید میکند یکی از دغدغه‌های تیم مذاکراتی ایران در دُور جدید، شکل‌گیری چنین وضعیّتی است و نسبت به مدیریّت فضای رسانه‌ای و افکار عمومی در این مورد، اتّفاق‌نظر دارند.
خوش‌خیالی ممنوعدر مقطع کنونی، صحبت کردن از توافق بسیار زود است. مذاکرات حتّی نسبت به زمان برجام نیز از پیچیدگی بیشتری برخوردار است و دشمنی هم که مقابل ما قرار دارد دچار نوسانات و چرخش‌هایی در مواضع است که حتّی دوستان او نیز درباره‌ی چگونگی تعامل با او، اغلب، بسیار محتاط هستند. در نظر گرفتن این شرایط نشان می‌دهد خوش‌خیالی درباره‌ی نتیجه‌ی مذاکرات و ثمره‌ی توافقی خیالی، چقدر غیرعقلانی است!
اغراق نیست اگر بگوییم همه‌ی کارشناسان اقتصادی متّفق‌القول هستند که بر فرض رسیدن به توافق و گرفتن امتیازاتی در زمینه‌ی رفع تحریمها، همه‌ی مسائل و مشکلات اقتصادی کشور حل نخواهد شد. تصوّر اینکه توافق نسخه‌ی نجات‌بخش و معجزه‌گر است، خیالی خام و چیزی از جنس رؤیافروشی است. آنان که چنین رؤیایی را پمپاژ کرده و به جامعه می‌فروشند، فارغ از آنکه دانسته یا نادانسته چنین میکنند، در حال بازی در زمین دشمن و تکمیل برنامه‌ی او هستند. این فضای غیرواقعی و تخیّلی از جنس شیرینی آدامسی است؛ بادکنکی که لاجرم و به‌سرعت خواهد ترکید و امید کاذبی که با خود آورده و تزریق کرده بود محو شده و به جای آن، سرخوردگی و ناامیدیِ عمیقی خواهد نشست.
رهبر انقلاب، بیش از یک دهه‌ی پیش، درباره‌ی دل بستن به نقاط خیالی هشدار داده و فرموده بودند: «من با مذاکره کردن مخالف نیستم؛ مذاکره کنند؛ تا هر وقت میخواهند مذاکره کنند! من معتقدم باید دل را به نقطه‌هاى امیدبخش حقیقى سپرد، نه به نقطه‌هاى خیالى؛ آنچه لازم است این است.» ۱۳۹۳/۱۰/۱۷
@tahlil_shjr
کلید همیشه در ایران است؛ نه در مسقط و لوزان و نیویورک قسمت اول یکی از مسائلی که برجام و مذاکرات مربوط به آن را ــ فارغ از متن و محتوای آن ــ برای کشور تبدیل به عبرت کرد، گره زدن امور کشور به آن و در نتیجه شرطی‌سازی اقتصاد بود؛ موضوعی که یکی از دغدغه‌های همیشگی رهبر انقلاب بوده و بارها نسبت به تبعات چنین مسیری هشدار داده‌اند. یکی از دلایل وضعیّت نامطلوب اقتصادی در دهه‌ی ۹۰ که عوارض آن همچنان دامنگیر کشور است، پیمودن این راه انحرافی و غلط بود. در‌حالی‌که از شنبه‌ی گذشته ایران و آمریکا مذاکرات غیرمستقیمی را در عمان آغاز کرده و قرار است شنبه‌ی پیشِ‌رو دُور دوّم این مذاکرات انجام شود، لازم است به این قضیّه توجّه ویژه‌ای شود و از تکرار مسیر انحرافی و خسارت‌های آن، از همین ابتدا ممانعت شود. گره زدن تصمیمات، برنامه‌ها و مسائل کشور به مذاکرات جاری و شکل‌گیری فضای هیجانی، اغراق‌آمیز و ساده‌لوحانه درباره‌ی آن، از جهات مختلف برای کشور مضر بوده و تبعات و هزینه‌هایی را به دنبال خواهد داشت.پاس گل به حریفمی‌توان گفت اوّلین نتیجه و هزینه‌ی این رویکرد غلط، خود را در میدان دیپلماسی بُروز می‌دهد. مذاکرات جاری، از ابعاد مختلف، سخت و پیچیده است. گره زدن مسائل کشور به مذاکرات و ایجاد فضایی خام‌اندیشانه و رؤیافروشی درباره‌ی آن، دست حریف را در مذاکرات برای فشار به تیم ایران باز میکند. چرا در زمان برجام شعار «هر توافقی بهتر از توافق نکردن است» بیرون آمد؟ چون فضایی ایجاد شده بود که به هر قیمتی باید توافق انجام می‌شد و اینکه چه می‌دهیم و چه می‌گیریم چندان موضوعیّت نداشت؛ اصل و هدف، توافق کردن بود. این سیاست غلط و پُرهزینه ناشی از انتظارات نابجایی بود که به دلایل و اَشکال مختلف شکل گرفته بود و متأسّفانه اگر کسی از آن انتقاد میکرد هم متّهم به مخالفت با بهبود وضعیّت کشور و معیشت مردم می‌شد و مورد هجمه قرار می‌گرفت و جنجال رسانه‌ای مانع از نگاه انتقادی و واقع‌بینانه به صحنه و تحوّلات جاری بود. وقتی حریف شما بفهمد و یا حتّی حس کند که توافق برای شما حیاتی است و از سوی افکار عمومی و فضای سیاسی داخلی برای رسیدن به آن تحت فشار هستید، قطعاً به سمت گرفتن امتیازات بیشتر و دادن امتیازات کمتر حرکت خواهد کرد، چرا که می‌داند مقاومت شما در برابر این روند برایتان آسان نیست و هزینه‌ی سنگینی دارد. اطّلاعاتِ رسیده به «خطّ حزب‌الله» تأیید میکند یکی از دغدغه‌های تیم مذاکراتی ایران در دُور جدید، شکل‌گیری چنین وضعیّتی است و نسبت به مدیریّت فضای رسانه‌ای و افکار عمومی در این مورد، اتّفاق‌نظر دارند.خوش‌خیالی ممنوعدر مقطع کنونی، صحبت کردن از توافق بسیار زود است. مذاکرات حتّی نسبت به زمان برجام نیز از پیچیدگی بیشتری برخوردار است و دشمنی هم که مقابل ما قرار دارد دچار نوسانات و چرخش‌هایی در مواضع است که حتّی دوستان او نیز درباره‌ی چگونگی تعامل با او، اغلب، بسیار محتاط هستند. در نظر گرفتن این شرایط نشان می‌دهد خوش‌خیالی درباره‌ی نتیجه‌ی مذاکرات و ثمره‌ی توافقی خیالی، چقدر غیرعقلانی است! اغراق نیست اگر بگوییم همه‌ی کارشناسان اقتصادی متّفق‌القول هستند که بر فرض رسیدن به توافق و گرفتن امتیازاتی در زمینه‌ی رفع تحریمها، همه‌ی مسائل و مشکلات اقتصادی کشور حل نخواهد شد. تصوّر اینکه توافق نسخه‌ی نجات‌بخش و معجزه‌گر است، خیالی خام و چیزی از جنس رؤیافروشی است. آنان که چنین رؤیایی را پمپاژ کرده و به جامعه می‌فروشند، فارغ از آنکه دانسته یا نادانسته چنین میکنند، در حال بازی در زمین دشمن و تکمیل برنامه‌ی او هستند. این فضای غیرواقعی و تخیّلی از جنس شیرینی آدامسی است؛ بادکنکی که لاجرم و به‌سرعت خواهد ترکید و امید کاذبی که با خود آورده و تزریق کرده بود محو شده و به جای آن، سرخوردگی و ناامیدیِ عمیقی خواهد نشست. رهبر انقلاب، بیش از یک دهه‌ی پیش، درباره‌ی دل بستن به نقاط خیالی هشدار داده و فرموده بودند: «من با مذاکره کردن مخالف نیستم؛ مذاکره کنند؛ تا هر وقت میخواهند مذاکره کنند! من معتقدم باید دل را به نقطه‌هاى امیدبخش حقیقى سپرد، نه به نقطه‌هاى خیالى؛ آنچه لازم است این است.» ۱۳۹۳/۱۰/۱۷ @tahlil_shjr۱۱:۰۲
شجر
#اقتصاد #روابط_خارجی #برجام #آمریکا #سرمایه‌گذاری_برای_تولید کلید همیشه در ایران است؛ نه در مسقط و لوزان و نیویورک قسمت اول یکی از مسائلی که برجام و مذاکرات مربوط به آن را ــ فارغ از متن و محتوای آن ــ برای کشور تبدیل به عبرت کرد، گره زدن امور کشور به آن و در نتیجه شرطی‌سازی اقتصاد بود؛ موضوعی که یکی از دغدغه‌های همیشگی رهبر انقلاب بوده و بارها نسبت به تبعات چنین مسیری هشدار داده‌اند. یکی از دلایل وضعیّت نامطلوب اقتصادی در دهه‌ی ۹۰ که عوارض آن همچنان دامنگیر کشور است، پیمودن این راه انحرافی و غلط بود. در‌حالی‌که از شنبه‌ی گذشته ایران و آمریکا مذاکرات غیرمستقیمی را در عمان آغاز کرده و قرار است شنبه‌ی پیشِ‌رو دُور دوّم این مذاکرات انجام شود، لازم است به این قضیّه توجّه ویژه‌ای شود و از تکرار مسیر انحرافی و خسارت‌های آن، از همین ابتدا ممانعت شود. گره زدن تصمیمات، برنامه‌ها و مسائل کشور به مذاکرات جاری و شکل‌گیری فضای هیجانی، اغراق‌آمیز و ساده‌لوحانه درباره‌ی آن، از جهات مختلف برای کشور مضر بوده و تبعات و هزینه‌هایی را به دنبال خواهد داشت. پاس گل به حریف می‌توان گفت اوّلین نتیجه و هزینه‌ی این رویکرد غلط، خود را در میدان دیپلماسی بُروز می‌دهد. مذاکرات جاری، از ابعاد مختلف، سخت و پیچیده است. گره زدن مسائل کشور به مذاکرات و ایجاد فضایی خام‌اندیشانه و رؤیافروشی درباره‌ی آن، دست حریف را در مذاکرات برای فشار به تیم ایران باز میکند. چرا در زمان برجام شعار «هر توافقی بهتر از توافق نکردن است» بیرون آمد؟ چون فضایی ایجاد شده بود که به هر قیمتی باید توافق انجام می‌شد و اینکه چه می‌دهیم و چه می‌گیریم چندان موضوعیّت نداشت؛ اصل و هدف، توافق کردن بود. این سیاست غلط و پُرهزینه ناشی از انتظارات نابجایی بود که به دلایل و اَشکال مختلف شکل گرفته بود و متأسّفانه اگر کسی از آن انتقاد میکرد هم متّهم به مخالفت با بهبود وضعیّت کشور و معیشت مردم می‌شد و مورد هجمه قرار می‌گرفت و جنجال رسانه‌ای مانع از نگاه انتقادی و واقع‌بینانه به صحنه و تحوّلات جاری بود. وقتی حریف شما بفهمد و یا حتّی حس کند که توافق برای شما حیاتی است و از سوی افکار عمومی و فضای سیاسی داخلی برای رسیدن به آن تحت فشار هستید، قطعاً به سمت گرفتن امتیازات بیشتر و دادن امتیازات کمتر حرکت خواهد کرد، چرا که می‌داند مقاومت شما در برابر این روند برایتان آسان نیست و هزینه‌ی سنگینی دارد. اطّلاعاتِ رسیده به «خطّ حزب‌الله» تأیید میکند یکی از دغدغه‌های تیم مذاکراتی ایران در دُور جدید، شکل‌گیری چنین وضعیّتی است و نسبت به مدیریّت فضای رسانه‌ای و افکار عمومی در این مورد، اتّفاق‌نظر دارند. خوش‌خیالی ممنوع در مقطع کنونی، صحبت کردن از توافق بسیار زود است. مذاکرات حتّی نسبت به زمان برجام نیز از پیچیدگی بیشتری برخوردار است و دشمنی هم که مقابل ما قرار دارد دچار نوسانات و چرخش‌هایی در مواضع است که حتّی دوستان او نیز درباره‌ی چگونگی تعامل با او، اغلب، بسیار محتاط هستند. در نظر گرفتن این شرایط نشان می‌دهد خوش‌خیالی درباره‌ی نتیجه‌ی مذاکرات و ثمره‌ی توافقی خیالی، چقدر غیرعقلانی است! اغراق نیست اگر بگوییم همه‌ی کارشناسان اقتصادی متّفق‌القول هستند که بر فرض رسیدن به توافق و گرفتن امتیازاتی در زمینه‌ی رفع تحریمها، همه‌ی مسائل و مشکلات اقتصادی کشور حل نخواهد شد. تصوّر اینکه توافق نسخه‌ی نجات‌بخش و معجزه‌گر است، خیالی خام و چیزی از جنس رؤیافروشی است. آنان که چنین رؤیایی را پمپاژ کرده و به جامعه می‌فروشند، فارغ از آنکه دانسته یا نادانسته چنین میکنند، در حال بازی در زمین دشمن و تکمیل برنامه‌ی او هستند. این فضای غیرواقعی و تخیّلی از جنس شیرینی آدامسی است؛ بادکنکی که لاجرم و به‌سرعت خواهد ترکید و امید کاذبی که با خود آورده و تزریق کرده بود محو شده و به جای آن، سرخوردگی و ناامیدیِ عمیقی خواهد نشست. رهبر انقلاب، بیش از یک دهه‌ی پیش، درباره‌ی دل بستن به نقاط خیالی هشدار داده و فرموده بودند: «من با مذاکره کردن مخالف نیستم؛ مذاکره کنند؛ تا هر وقت میخواهند مذاکره کنند! من معتقدم باید دل را به نقطه‌هاى امیدبخش حقیقى سپرد، نه به نقطه‌هاى خیالى؛ آنچه لازم است این است.» ۱۳۹۳/۱۰/۱۷ @tahlil_shjr
کلید همیشه در ایران است؛ نه در مسقط و لوزان و نیویورک قسمت اول یکی از مسائلی که برجام و مذاکرات مربوط به آن را ــ فارغ از متن و محتوای آن ــ برای کشور تبدیل به عبرت کرد، گره زدن امور کشور به آن و در نتیجه شرطی‌سازی اقتصاد بود؛ موضوعی که یکی از دغدغه‌های همیشگی رهبر انقلاب بوده و بارها نسبت به تبعات چنین مسیری هشدار داده‌اند. یکی از دلایل وضعیّت نامطلوب اقتصادی در دهه‌ی ۹۰ که عوارض آن همچنان دامنگیر کشور است، پیمودن این راه انحرافی و غلط بود. در‌حالی‌که از شنبه‌ی گذشته ایران و آمریکا مذاکرات غیرمستقیمی را در عمان آغاز کرده و قرار است شنبه‌ی پیشِ‌رو دُور دوّم این مذاکرات انجام شود، لازم است به این قضیّه توجّه ویژه‌ای شود و از تکرار مسیر انحرافی و خسارت‌های آن، از همین ابتدا ممانعت شود. گره زدن تصمیمات، برنامه‌ها و مسائل کشور به مذاکرات جاری و شکل‌گیری فضای هیجانی، اغراق‌آمیز و ساده‌لوحانه درباره‌ی آن، از جهات مختلف برای کشور مضر بوده و تبعات و هزینه‌هایی را به دنبال خواهد داشت. پاس گل به حریف می‌توان گفت اوّلین نتیجه و هزینه‌ی این رویکرد غلط، خود را در میدان دیپلماسی بُروز می‌دهد. مذاکرات جاری، از ابعاد مختلف، سخت و پیچیده است. گره زدن مسائل کشور به مذاکرات و ایجاد فضایی خام‌اندیشانه و رؤیافروشی درباره‌ی آن، دست حریف را در مذاکرات برای فشار به تیم ایران باز میکند. چرا در زمان برجام شعار «هر توافقی بهتر از توافق نکردن است» بیرون آمد؟ چون فضایی ایجاد شده بود که به هر قیمتی باید توافق انجام می‌شد و اینکه چه می‌دهیم و چه می‌گیریم چندان موضوعیّت نداشت؛ اصل و هدف، توافق کردن بود. این سیاست غلط و پُرهزینه ناشی از انتظارات نابجایی بود که به دلایل و اَشکال مختلف شکل گرفته بود و متأسّفانه اگر کسی از آن انتقاد میکرد هم متّهم به مخالفت با بهبود وضعیّت کشور و معیشت مردم می‌شد و مورد هجمه قرار می‌گرفت و جنجال رسانه‌ای مانع از نگاه انتقادی و واقع‌بینانه به صحنه و تحوّلات جاری بود. وقتی حریف شما بفهمد و یا حتّی حس کند که توافق برای شما حیاتی است و از سوی افکار عمومی و فضای سیاسی داخلی برای رسیدن به آن تحت فشار هستید، قطعاً به سمت گرفتن امتیازات بیشتر و دادن امتیازات کمتر حرکت خواهد کرد، چرا که می‌داند مقاومت شما در برابر این روند برایتان آسان نیست و هزینه‌ی سنگینی دارد. اطّلاعاتِ رسیده به «خطّ حزب‌الله» تأیید میکند یکی از دغدغه‌های تیم مذاکراتی ایران در دُور جدید، شکل‌گیری چنین وضعیّتی است و نسبت به مدیریّت فضای رسانه‌ای و افکار عمومی در این مورد، اتّفاق‌نظر دارند. خوش‌خیالی ممنوع در مقطع کنونی، صحبت کردن از توافق بسیار زود است. مذاکرات حتّی نسبت به زمان برجام نیز از پیچیدگی بیشتری برخوردار است و دشمنی هم که مقابل ما قرار دارد دچار نوسانات و چرخش‌هایی در مواضع است که حتّی دوستان او نیز درباره‌ی چگونگی تعامل با او، اغلب، بسیار محتاط هستند. در نظر گرفتن این شرایط نشان می‌دهد خوش‌خیالی درباره‌ی نتیجه‌ی مذاکرات و ثمره‌ی توافقی خیالی، چقدر غیرعقلانی است! اغراق نیست اگر بگوییم همه‌ی کارشناسان اقتصادی متّفق‌القول هستند که بر فرض رسیدن به توافق و گرفتن امتیازاتی در زمینه‌ی رفع تحریمها، همه‌ی مسائل و مشکلات اقتصادی کشور حل نخواهد شد. تصوّر اینکه توافق نسخه‌ی نجات‌بخش و معجزه‌گر است، خیالی خام و چیزی از جنس رؤیافروشی است. آنان که چنین رؤیایی را پمپاژ کرده و به جامعه می‌فروشند، فارغ از آنکه دانسته یا نادانسته چنین میکنند، در حال بازی در زمین دشمن و تکمیل برنامه‌ی او هستند. این فضای غیرواقعی و تخیّلی از جنس شیرینی آدامسی است؛ بادکنکی که لاجرم و به‌سرعت خواهد ترکید و امید کاذبی که با خود آورده و تزریق کرده بود محو شده و به جای آن، سرخوردگی و ناامیدیِ عمیقی خواهد نشست. رهبر انقلاب، بیش از یک دهه‌ی پیش، درباره‌ی دل بستن به نقاط خیالی هشدار داده و فرموده بودند: «من با مذاکره کردن مخالف نیستم؛ مذاکره کنند؛ تا هر وقت میخواهند مذاکره کنند! من معتقدم باید دل را به نقطه‌هاى امیدبخش حقیقى سپرد، نه به نقطه‌هاى خیالى؛ آنچه لازم است این است.» ۱۳۹۳/۱۰/۱۷ @tahlil_shjr#اقتصاد #روابط_خارجی #برجام #آمریکا #سرمایه‌گذاری_برای_تولید
کلید همیشه در ایران است؛ نه در مسقط و لوزان و نیویورک قسمت دوم
معطّلی کشور و فرصت‌سوزییکی دیگر از تبعات تصوّرات و فضاسازی غیرمنطقی درباره‌ی مذاکرات، معطّل ماندن کشور است. چنین فضایی مدیران کشور را درباره‌ی اقدامات و تصمیمات خود به سوی تردید و تعلّل سوق خواهد داد؛ تصمیماتی که باید گرفته شود و اقداماتی که باید انجام پذیرد، معطّل نتیجه‌ی مذاکراتی پیچیده و پُر‌ابهام خواهد شد و کشور را دچار نوعی قفل‌شدگی میکند؛ یعنی همان تجربه‌ی تلخی که در برجام دیدیم و تکرار آن برای بار دوّم، خسارتی مضاعف و نابخشودنی است.
چنین فضایی محدود به مدیران کشور نخواهد ماند و دامن مردم را به طور عمومی و فعّالان اقتصادی را به صورت ویژه خواهد گرفت. حدود سه سال پیش، رهبر انقلاب، در دیدار تولیدکنندگان و فعّالان اقتصادی به این موضوع اشاره کرده و فرمودند: «آمارهای اقتصادی دهه‌ی ۹۰ ــ آمارهای اقتصاد کلان کشور ــ حقّاً و انصافاً خرسندکننده نیست: آمار مربوط به رشد تولید ناخالص داخلی، آمار مربوط به تشکیل سرمایه در کشور، آمار مربوط به تورّم، آمار مربوط به رشد نقدینگی؛ اینها خرسندکننده نیست. آمار مربوط به تأمین ماشین‌آلات به هیچ وجه مطلوب نیست، یا مسکن و امثال اینها. اینها حقایقی است که اگر مسئولین میتوانستند وضعیّت را در جهت این آمارها به شکل بهتری هدایت کنند، یقیناً وضع اقتصاد کشور امروز خیلی بهتر بود. خب، آثار این حقایق در زندگی مردم هم نمود پیدا کرده. اینکه درباره‌ی معیشت مردم اظهار نگرانی میکنیم، مربوط به همین چیزها است. عامل این مشکلات هم صرفاً تحریم نیست؛ البتّه تحریم بلاشک مؤثّر بوده امّا صرفاً تحریم نیست؛ بخش مهمّی ناشی از برخی تصمیم‌گیری‌های غلط یا کم‌کاری‌ها و امثال اینها است؛ میتوانست این جور نباشد. ... نمونه‌های موفّق هم در اقتصاد هستند؛ همین شماها، این کسانی که آمدند صحبت کردند، دوستانی که صحبت کردند، اینها نمونه‌های موفّقند دیگر؛ اینها از همین ظرفیّتهای موجود کشور استفاده کردند؛ پس نمونه‌های موفّق بحمدالله داریم. و بنگاه‌هایی که منتظر رفع تحریم نماندند. یکی از نکاتی که در این صحبتها شما میتوانستید استفاده کنید ــ اگرچه [خودشان] تصریح نکردند امّا واقعیّت این است ــ [این است که] اینها هیچ کدام برای پیشرفت منتظر نماندند که تحریمها برداشته بشود یا مذاکرات فلان جا به یک نتیجه‌ای برسد؛ نه، کار خودشان را کردند، تلاش خودشان را کردند و به این نتایج خوب هم رسیدند. این همان حرفی است که من همیشه تکرار میکنم که اقتصاد کشور و فعّالیّتهای اقتصادی کشور را شرطی نکنید؛ متوقّف به فلان قضیّه‌ای که در اختیار ما نیست نکنید؛ همّت خودمان را، نیاز خودمان را به کار ببندیم.» ۱۴۰۰/۱۱/۱۰
لزوم مقابله با اقتصاد شرطیچنانچه هیجانات و فضای افکار عمومی و مواضع مسئولان نسبت به مذاکرات مدیریّت نشود، اقتصاد کشور که از مشکلات متعدّدی رنج می‌برد، بیش از آنچه هست شرطی خواهد شد. نوسانات بازار ارز و برخی بازارهای دیگر، از جمله‌ی تبعات این شرطی شدن است. شرطی‌سازی اقتصاد، خواست و مطلوب دشمن است؛ در چنین فضایی، دشمن می‌تواند شیطنت کند و با این اهرم حتّی بر فضای مذاکراتی نیز فشار وارد کند.
@tahlil_shjr
کلید همیشه در ایران است؛ نه در مسقط و لوزان و نیویورک قسمت دوم معطّلی کشور و فرصت‌سوزییکی دیگر از تبعات تصوّرات و فضاسازی غیرمنطقی درباره‌ی مذاکرات، معطّل ماندن کشور است. چنین فضایی مدیران کشور را درباره‌ی اقدامات و تصمیمات خود به سوی تردید و تعلّل سوق خواهد داد؛ تصمیماتی که باید گرفته شود و اقداماتی که باید انجام پذیرد، معطّل نتیجه‌ی مذاکراتی پیچیده و پُر‌ابهام خواهد شد و کشور را دچار نوعی قفل‌شدگی میکند؛ یعنی همان تجربه‌ی تلخی که در برجام دیدیم و تکرار آن برای بار دوّم، خسارتی مضاعف و نابخشودنی است. چنین فضایی محدود به مدیران کشور نخواهد ماند و دامن مردم را به طور عمومی و فعّالان اقتصادی را به صورت ویژه خواهد گرفت. حدود سه سال پیش، رهبر انقلاب، در دیدار تولیدکنندگان و فعّالان اقتصادی به این موضوع اشاره کرده و فرمودند: «آمارهای اقتصادی دهه‌ی ۹۰ ــ آمارهای اقتصاد کلان کشور ــ حقّاً و انصافاً خرسندکننده نیست: آمار مربوط به رشد تولید ناخالص داخلی، آمار مربوط به تشکیل سرمایه در کشور، آمار مربوط به تورّم، آمار مربوط به رشد نقدینگی؛ اینها خرسندکننده نیست. آمار مربوط به تأمین ماشین‌آلات به هیچ وجه مطلوب نیست، یا مسکن و امثال اینها. اینها حقایقی است که اگر مسئولین میتوانستند وضعیّت را در جهت این آمارها به شکل بهتری هدایت کنند، یقیناً وضع اقتصاد کشور امروز خیلی بهتر بود. خب، آثار این حقایق در زندگی مردم هم نمود پیدا کرده. اینکه درباره‌ی معیشت مردم اظهار نگرانی میکنیم، مربوط به همین چیزها است. عامل این مشکلات هم صرفاً تحریم نیست؛ البتّه تحریم بلاشک مؤثّر بوده امّا صرفاً تحریم نیست؛ بخش مهمّی ناشی از برخی تصمیم‌گیری‌های غلط یا کم‌کاری‌ها و امثال اینها است؛ میتوانست این جور نباشد. ... نمونه‌های موفّق هم در اقتصاد هستند؛ همین شماها، این کسانی که آمدند صحبت کردند، دوستانی که صحبت کردند، اینها نمونه‌های موفّقند دیگر؛ اینها از همین ظرفیّتهای موجود کشور استفاده کردند؛ پس نمونه‌های موفّق بحمدالله داریم. و بنگاه‌هایی که منتظر رفع تحریم نماندند. یکی از نکاتی که در این صحبتها شما میتوانستید استفاده کنید ــ اگرچه [خودشان] تصریح نکردند امّا واقعیّت این است ــ [این است که] اینها هیچ کدام برای پیشرفت منتظر نماندند که تحریمها برداشته بشود یا مذاکرات فلان جا به یک نتیجه‌ای برسد؛ نه، کار خودشان را کردند، تلاش خودشان را کردند و به این نتایج خوب هم رسیدند. این همان حرفی است که من همیشه تکرار میکنم که اقتصاد کشور و فعّالیّتهای اقتصادی کشور را شرطی نکنید؛ متوقّف به فلان قضیّه‌ای که در اختیار ما نیست نکنید؛ همّت خودمان را، نیاز خودمان را به کار ببندیم.» ۱۴۰۰/۱۱/۱۰لزوم مقابله با اقتصاد شرطیچنانچه هیجانات و فضای افکار عمومی و مواضع مسئولان نسبت به مذاکرات مدیریّت نشود، اقتصاد کشور که از مشکلات متعدّدی رنج می‌برد، بیش از آنچه هست شرطی خواهد شد. نوسانات بازار ارز و برخی بازارهای دیگر، از جمله‌ی تبعات این شرطی شدن است. شرطی‌سازی اقتصاد، خواست و مطلوب دشمن است؛ در چنین فضایی، دشمن می‌تواند شیطنت کند و با این اهرم حتّی بر فضای مذاکراتی نیز فشار وارد کند. @tahlil_shjr۱۵:۱۲
شجر
#اقتصاد #روابط_خارجی #برجام #آمریکا #سرمایه‌گذاری_برای_تولید کلید همیشه در ایران است؛ نه در مسقط و لوزان و نیویورک قسمت دوم معطّلی کشور و فرصت‌سوزی یکی دیگر از تبعات تصوّرات و فضاسازی غیرمنطقی درباره‌ی مذاکرات، معطّل ماندن کشور است. چنین فضایی مدیران کشور را درباره‌ی اقدامات و تصمیمات خود به سوی تردید و تعلّل سوق خواهد داد؛ تصمیماتی که باید گرفته شود و اقداماتی که باید انجام پذیرد، معطّل نتیجه‌ی مذاکراتی پیچیده و پُر‌ابهام خواهد شد و کشور را دچار نوعی قفل‌شدگی میکند؛ یعنی همان تجربه‌ی تلخی که در برجام دیدیم و تکرار آن برای بار دوّم، خسارتی مضاعف و نابخشودنی است. چنین فضایی محدود به مدیران کشور نخواهد ماند و دامن مردم را به طور عمومی و فعّالان اقتصادی را به صورت ویژه خواهد گرفت. حدود سه سال پیش، رهبر انقلاب، در دیدار تولیدکنندگان و فعّالان اقتصادی به این موضوع اشاره کرده و فرمودند: «آمارهای اقتصادی دهه‌ی ۹۰ ــ آمارهای اقتصاد کلان کشور ــ حقّاً و انصافاً خرسندکننده نیست: آمار مربوط به رشد تولید ناخالص داخلی، آمار مربوط به تشکیل سرمایه در کشور، آمار مربوط به تورّم، آمار مربوط به رشد نقدینگی؛ اینها خرسندکننده نیست. آمار مربوط به تأمین ماشین‌آلات به هیچ وجه مطلوب نیست، یا مسکن و امثال اینها. اینها حقایقی است که اگر مسئولین میتوانستند وضعیّت را در جهت این آمارها به شکل بهتری هدایت کنند، یقیناً وضع اقتصاد کشور امروز خیلی بهتر بود. خب، آثار این حقایق در زندگی مردم هم نمود پیدا کرده. اینکه درباره‌ی معیشت مردم اظهار نگرانی میکنیم، مربوط به همین چیزها است. عامل این مشکلات هم صرفاً تحریم نیست؛ البتّه تحریم بلاشک مؤثّر بوده امّا صرفاً تحریم نیست؛ بخش مهمّی ناشی از برخی تصمیم‌گیری‌های غلط یا کم‌کاری‌ها و امثال اینها است؛ میتوانست این جور نباشد. ... نمونه‌های موفّق هم در اقتصاد هستند؛ همین شماها، این کسانی که آمدند صحبت کردند، دوستانی که صحبت کردند، اینها نمونه‌های موفّقند دیگر؛ اینها از همین ظرفیّتهای موجود کشور استفاده کردند؛ پس نمونه‌های موفّق بحمدالله داریم. و بنگاه‌هایی که منتظر رفع تحریم نماندند. یکی از نکاتی که در این صحبتها شما میتوانستید استفاده کنید ــ اگرچه [خودشان] تصریح نکردند امّا واقعیّت این است ــ [این است که] اینها هیچ کدام برای پیشرفت منتظر نماندند که تحریمها برداشته بشود یا مذاکرات فلان جا به یک نتیجه‌ای برسد؛ نه، کار خودشان را کردند، تلاش خودشان را کردند و به این نتایج خوب هم رسیدند. این همان حرفی است که من همیشه تکرار میکنم که اقتصاد کشور و فعّالیّتهای اقتصادی کشور را شرطی نکنید؛ متوقّف به فلان قضیّه‌ای که در اختیار ما نیست نکنید؛ همّت خودمان را، نیاز خودمان را به کار ببندیم.» ۱۴۰۰/۱۱/۱۰ لزوم مقابله با اقتصاد شرطی چنانچه هیجانات و فضای افکار عمومی و مواضع مسئولان نسبت به مذاکرات مدیریّت نشود، اقتصاد کشور که از مشکلات متعدّدی رنج می‌برد، بیش از آنچه هست شرطی خواهد شد. نوسانات بازار ارز و برخی بازارهای دیگر، از جمله‌ی تبعات این شرطی شدن است. شرطی‌سازی اقتصاد، خواست و مطلوب دشمن است؛ در چنین فضایی، دشمن می‌تواند شیطنت کند و با این اهرم حتّی بر فضای مذاکراتی نیز فشار وارد کند. @tahlil_shjr
کلید همیشه در ایران است؛ نه در مسقط و لوزان و نیویورک قسمت دوم معطّلی کشور و فرصت‌سوزی یکی دیگر از تبعات تصوّرات و فضاسازی غیرمنطقی درباره‌ی مذاکرات، معطّل ماندن کشور است. چنین فضایی مدیران کشور را درباره‌ی اقدامات و تصمیمات خود به سوی تردید و تعلّل سوق خواهد داد؛ تصمیماتی که باید گرفته شود و اقداماتی که باید انجام پذیرد، معطّل نتیجه‌ی مذاکراتی پیچیده و پُر‌ابهام خواهد شد و کشور را دچار نوعی قفل‌شدگی میکند؛ یعنی همان تجربه‌ی تلخی که در برجام دیدیم و تکرار آن برای بار دوّم، خسارتی مضاعف و نابخشودنی است. چنین فضایی محدود به مدیران کشور نخواهد ماند و دامن مردم را به طور عمومی و فعّالان اقتصادی را به صورت ویژه خواهد گرفت. حدود سه سال پیش، رهبر انقلاب، در دیدار تولیدکنندگان و فعّالان اقتصادی به این موضوع اشاره کرده و فرمودند: «آمارهای اقتصادی دهه‌ی ۹۰ ــ آمارهای اقتصاد کلان کشور ــ حقّاً و انصافاً خرسندکننده نیست: آمار مربوط به رشد تولید ناخالص داخلی، آمار مربوط به تشکیل سرمایه در کشور، آمار مربوط به تورّم، آمار مربوط به رشد نقدینگی؛ اینها خرسندکننده نیست. آمار مربوط به تأمین ماشین‌آلات به هیچ وجه مطلوب نیست، یا مسکن و امثال اینها. اینها حقایقی است که اگر مسئولین میتوانستند وضعیّت را در جهت این آمارها به شکل بهتری هدایت کنند، یقیناً وضع اقتصاد کشور امروز خیلی بهتر بود. خب، آثار این حقایق در زندگی مردم هم نمود پیدا کرده. اینکه درباره‌ی معیشت مردم اظهار نگرانی میکنیم، مربوط به همین چیزها است. عامل این مشکلات هم صرفاً تحریم نیست؛ البتّه تحریم بلاشک مؤثّر بوده امّا صرفاً تحریم نیست؛ بخش مهمّی ناشی از برخی تصمیم‌گیری‌های غلط یا کم‌کاری‌ها و امثال اینها است؛ میتوانست این جور نباشد. ... نمونه‌های موفّق هم در اقتصاد هستند؛ همین شماها، این کسانی که آمدند صحبت کردند، دوستانی که صحبت کردند، اینها نمونه‌های موفّقند دیگر؛ اینها از همین ظرفیّتهای موجود کشور استفاده کردند؛ پس نمونه‌های موفّق بحمدالله داریم. و بنگاه‌هایی که منتظر رفع تحریم نماندند. یکی از نکاتی که در این صحبتها شما میتوانستید استفاده کنید ــ اگرچه [خودشان] تصریح نکردند امّا واقعیّت این است ــ [این است که] اینها هیچ کدام برای پیشرفت منتظر نماندند که تحریمها برداشته بشود یا مذاکرات فلان جا به یک نتیجه‌ای برسد؛ نه، کار خودشان را کردند، تلاش خودشان را کردند و به این نتایج خوب هم رسیدند. این همان حرفی است که من همیشه تکرار میکنم که اقتصاد کشور و فعّالیّتهای اقتصادی کشور را شرطی نکنید؛ متوقّف به فلان قضیّه‌ای که در اختیار ما نیست نکنید؛ همّت خودمان را، نیاز خودمان را به کار ببندیم.» ۱۴۰۰/۱۱/۱۰ لزوم مقابله با اقتصاد شرطی چنانچه هیجانات و فضای افکار عمومی و مواضع مسئولان نسبت به مذاکرات مدیریّت نشود، اقتصاد کشور که از مشکلات متعدّدی رنج می‌برد، بیش از آنچه هست شرطی خواهد شد. نوسانات بازار ارز و برخی بازارهای دیگر، از جمله‌ی تبعات این شرطی شدن است. شرطی‌سازی اقتصاد، خواست و مطلوب دشمن است؛ در چنین فضایی، دشمن می‌تواند شیطنت کند و با این اهرم حتّی بر فضای مذاکراتی نیز فشار وارد کند. @tahlil_shjr#اقتصاد #روابط_خارجی #برجام #آمریکا #سرمایه‌گذاری_برای_تولید
کلید همیشه در ایران است؛ نه در مسقط و لوزان و نیویورک قسمت سوم
یکی از توفیقات دولت شهید رئیسی در همین زمینه، کاهش شرطی شدن اقتصاد بود که با تحسین رهبر انقلاب نیز مواجه شد: «یک توفیق دیگرِ این دولت این بود که جامعه را از حالت چشم‌انتظاری و نگاه به بیرون خارج کرد. از این حالت که همیشه منتظر باشیم ببینیم دیگران درباره‌ی ما چه میگویند، چه تصمیم میگیرند، چه کار میخواهند بکنند خارج شده؛ به ظرفیّتهای داخل کشور اهمّیّت داده شده، روی آنها تکیه شده، کار دارد میشود. اینکه حالا باید حتماً با فلان کشور ارتباط برقرار کنیم تا مشکلاتمان حل بشود یا فلان گره باید از فلان جا باز بشود تا مشکلات ما حل بشود، این خیلی برای کشور مضر است؛ این شرطی کردن حوادث کشور و در انتظار دیگران نگه داشتن، چیز بدی است که این الحمدلله در دولت شما به میزان زیادی کاسته شده.» ۱۴۰۱/۶/۸
عقب‌گرد در این زمینه و تشدید شرطی‌سازی اقتصاد، به هیچ عنوان عاقلانه نیست و اگرچه بازیگران زیادی در این قضیّه مؤثّر هستند، امّا دولت به عنوان بازیگر اصلی اقتصاد نقش محوری داشته و باید نسبت به این مسئله هوشیاری و دقّت کافی و جدّی داشته باشد.
شعار سال؛ نسخه‌ی درمان اقتصاداقتصاد، میدان معجزه نیست. آنچه مشکلات را کاهش داده و به سوی حل شدن می‌برد، کار و تلاشِ بابرنامه و اصولی است. سالها است که رهبر انقلاب، به‌درستی، «تولید» را کلید حلّ مشکلات کشور معرّفی کرده و بر آن تأکید دارند. شعار امسال نیز بر همین مبنا است. باید دانست فارغ از مذاکرات و هر نتیجه‌ای که از آن حاصل شود، آنچه مشکلات کشور را حل میکند توجّه به این نسخه و حرکت در این مسیر است؛ مسیری که کوتاه و بدون دست‌انداز نیست، امّا مقصد آن روشن و تضمین‌شده است.
هیچ فرد و مجموعه و کشوری نمی‌تواند در آنِ واحد روی دو مسیر تمرکز داشته باشد. در سالی که باید سرمایه‌های مردمی را به سوی «تولید» سوق داد و از این طریق انرژی تازه‌ای به اقتصاد کشور تزریق کرد، دل بستن به مذاکره با آمریکا و گشایش از طریق آن، شلّیک به پای خود است. زمانی رهبر انقلاب فرمودند که کلید حلّ مشکلات اقتصادی در لوزان و ژنو و نیویورک نیست، در داخل کشور است و همه باید مسئولیّت‌های متفاوت خود را در تقویت تولید داخلی به عنوان «تنها راه علاج مشکلات اقتصادی» انجام دهند. ۱۳۹۴/۲/۹ پس از یک دهه، این حرف همچنان پابرجا است و این بار باید گفت که کلید حلّ مشکلات اقتصادی در لوزان و ژنو و نیویورک و مسقط نیست، بلکه در داخل کشور است.
منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله
@tahlil_shjr
کلید همیشه در ایران است؛ نه در مسقط و لوزان و نیویورک قسمت سوم یکی از توفیقات دولت شهید رئیسی در همین زمینه، کاهش شرطی شدن اقتصاد بود که با تحسین رهبر انقلاب نیز مواجه شد: «یک توفیق دیگرِ این دولت این بود که جامعه را از حالت چشم‌انتظاری و نگاه به بیرون خارج کرد. از این حالت که همیشه منتظر باشیم ببینیم دیگران درباره‌ی ما چه میگویند، چه تصمیم میگیرند، چه کار میخواهند بکنند خارج شده؛ به ظرفیّتهای داخل کشور اهمّیّت داده شده، روی آنها تکیه شده، کار دارد میشود. اینکه حالا باید حتماً با فلان کشور ارتباط برقرار کنیم تا مشکلاتمان حل بشود یا فلان گره باید از فلان جا باز بشود تا مشکلات ما حل بشود، این خیلی برای کشور مضر است؛ این شرطی کردن حوادث کشور و در انتظار دیگران نگه داشتن، چیز بدی است که این الحمدلله در دولت شما به میزان زیادی کاسته شده.» ۱۴۰۱/۶/۸ عقب‌گرد در این زمینه و تشدید شرطی‌سازی اقتصاد، به هیچ عنوان عاقلانه نیست و اگرچه بازیگران زیادی در این قضیّه مؤثّر هستند، امّا دولت به عنوان بازیگر اصلی اقتصاد نقش محوری داشته و باید نسبت به این مسئله هوشیاری و دقّت کافی و جدّی داشته باشد.شعار سال؛ نسخه‌ی درمان اقتصاداقتصاد، میدان معجزه نیست. آنچه مشکلات را کاهش داده و به سوی حل شدن می‌برد، کار و تلاشِ بابرنامه و اصولی است. سالها است که رهبر انقلاب، به‌درستی، «تولید» را کلید حلّ مشکلات کشور معرّفی کرده و بر آن تأکید دارند. شعار امسال نیز بر همین مبنا است. باید دانست فارغ از مذاکرات و هر نتیجه‌ای که از آن حاصل شود، آنچه مشکلات کشور را حل میکند توجّه به این نسخه و حرکت در این مسیر است؛ مسیری که کوتاه و بدون دست‌انداز نیست، امّا مقصد آن روشن و تضمین‌شده است. هیچ فرد و مجموعه و کشوری نمی‌تواند در آنِ واحد روی دو مسیر تمرکز داشته باشد. در سالی که باید سرمایه‌های مردمی را به سوی «تولید» سوق داد و از این طریق انرژی تازه‌ای به اقتصاد کشور تزریق کرد، دل بستن به مذاکره با آمریکا و گشایش از طریق آن، شلّیک به پای خود است. زمانی رهبر انقلاب فرمودند که کلید حلّ مشکلات اقتصادی در لوزان و ژنو و نیویورک نیست، در داخل کشور است و همه باید مسئولیّت‌های متفاوت خود را در تقویت تولید داخلی به عنوان «تنها راه علاج مشکلات اقتصادی» انجام دهند. ۱۳۹۴/۲/۹ پس از یک دهه، این حرف همچنان پابرجا است و این بار باید گفت که کلید حلّ مشکلات اقتصادی در لوزان و ژنو و نیویورک و مسقط نیست، بلکه در داخل کشور است. منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله @tahlil_shjr۱۷:۴۹