ای دور مانده از نظر دورماندگان
بازآی هم به جان و سر دورماندگان
عمرم به باد رفت و نیامد به سوی من
آن باد کآورد خبر دورماندگان
مردم ز زنده داشتن شب که در فراق
دشوار می رسد سحر دورماندگان
خلقی بسوزدم که رسیدند رفتگان
این است داغ تازه تر دورماندگان
نبود به از نظاره دیدار رفته دیر
هر تحفه کآید از سفر دورماندگان
هر شب رویم و گریه خون جگر کنیم
آنجا که خود بود گذر دورماندگان
هر ساعتم ز خوردن غم خواب مردن است
آیا همینست خواب و خور دور ماندگان
دلها شود کباب چو خسرو کند نفیر
چون دور ماندگان ز بر دور ماندگان
امیرخسرو دهلوی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۷۳
@Avaye_Sher
بازآی هم به جان و سر دورماندگان
عمرم به باد رفت و نیامد به سوی من
آن باد کآورد خبر دورماندگان
مردم ز زنده داشتن شب که در فراق
دشوار می رسد سحر دورماندگان
خلقی بسوزدم که رسیدند رفتگان
این است داغ تازه تر دورماندگان
نبود به از نظاره دیدار رفته دیر
هر تحفه کآید از سفر دورماندگان
هر شب رویم و گریه خون جگر کنیم
آنجا که خود بود گذر دورماندگان
هر ساعتم ز خوردن غم خواب مردن است
آیا همینست خواب و خور دور ماندگان
دلها شود کباب چو خسرو کند نفیر
چون دور ماندگان ز بر دور ماندگان
امیرخسرو دهلوی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۷۳ @Avaye_Sher۵:۳۰
کنسرت کامل سامی یوسف A Timeless Presence #آهنگ_خاص #آهنگ_محبوب #موزیک_اینستا #کلیپ_موزیک_خارجی #موزیک_ترند
@Avaye_Sher۲۰:۰۰
بدین صفت سر و چشمی و قد و بالایی
کسی ندید و نشان کس نمیدهد جایی
چنین شکوفه نخندد به هیچ بستانی
چنین بهار نیاید به هیچ صحرایی
ز شست زلف تو هر حلقه ای و آشوبی
ز چشم مست تو هر گوشه ای و غوغایی
کجا ز حال پریشان ما خبر دارد
کسی که با سر زلفش نپخت سودایی
ز شوق پرتو رویت که شمع انجمن است
مرا ز غیر چو پروانه نیست پروایی
خیال وصل تمنی کنم همی در خواب
چه دلپذیر خیالی چه خوش تمنایی
خرد به ترک توام رای زد ولیک عبید
خلاف پیش تو مردن نمیزند رایی
عبید زاکانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۸
@Avaye_Sher
کسی ندید و نشان کس نمیدهد جایی
چنین شکوفه نخندد به هیچ بستانی
چنین بهار نیاید به هیچ صحرایی
ز شست زلف تو هر حلقه ای و آشوبی
ز چشم مست تو هر گوشه ای و غوغایی
کجا ز حال پریشان ما خبر دارد
کسی که با سر زلفش نپخت سودایی
ز شوق پرتو رویت که شمع انجمن است
مرا ز غیر چو پروانه نیست پروایی
خیال وصل تمنی کنم همی در خواب
چه دلپذیر خیالی چه خوش تمنایی
خرد به ترک توام رای زد ولیک عبید
خلاف پیش تو مردن نمیزند رایی
عبید زاکانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۸ @Avaye_Sher۵:۳۰
آهنگ جدید مهدی مقدم و سعید عرب به نام شونه به شونه #موزیک_ویدیو_خارجی #موزیک_دوست_داشتنی #موزیک_ترند #ترانه_جذاب #کلیپ_موزیک_جدید
@Avaye_Sher۲۰:۰۰
شب آمد و باز رفتم اندر غم دوست
هم بر سر گریه ای که چشمم را خوست
از خون دلم هر مژه ای پنداری
سیخیست که پاره جگر بر سر اوست
ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۱۱۱
@Avaye_Sher
هم بر سر گریه ای که چشمم را خوست
از خون دلم هر مژه ای پنداری
سیخیست که پاره جگر بر سر اوست
ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۱۱۱ @Avaye_Sher۵:۳۰
آهنگ شادمهر عقیلی به نام بی احساس #آهنگ_جدید #ترانه_خارجی #موزیک_تلگرام #موزیک_ویدئو #موزیک_ویدیو_ایرانی #آهنگ
@Avaye_Sher۲۰:۰۰
بحث با جاهل نه کار مردم فرزانه است
هر که با اطفال می گردد طرف دیوانه است
از شجاعت نیست با نامرد گردیدن طرف
روی گردانیدن اینجا حمله مردانه است
از نگاه خیره چشمان پردگی گشته است حسن
شمع در فانوس از گستاخی پروانه است
بیغمان از می اگر شادی توقع می کنند
دردمندان را نظر بر گریه مستانه است
دانه ای کز دام گیراتر بود در صید خلق
پیش چشم خرده بینان سبحه صد دانه است
حسن عالمسوز بی تاب است در ایجاد عشق
شعله جواله هم شمع است و هم پروانه است
ز آسمان ها رو به دل کن گر طلبکار حقی
کاین صدفها خالی از آن گوهر یکدانه است
حسن و عشق از یک گریبان سر برون آورده اند
شعله جواله هم شمع است و هم پروانه است
نیست بی فکر رهایی مرغ زیرک در قفس
بلبل بی درد ما در فکر آب و دانه است
ماتم و سور جهان صایب به هم آمیخته است
صاف و درد این چمن چون لاله یک پیمانه است
صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۷۷
@Avaye_Sher
هر که با اطفال می گردد طرف دیوانه است
از شجاعت نیست با نامرد گردیدن طرف
روی گردانیدن اینجا حمله مردانه است
از نگاه خیره چشمان پردگی گشته است حسن
شمع در فانوس از گستاخی پروانه است
بیغمان از می اگر شادی توقع می کنند
دردمندان را نظر بر گریه مستانه است
دانه ای کز دام گیراتر بود در صید خلق
پیش چشم خرده بینان سبحه صد دانه است
حسن عالمسوز بی تاب است در ایجاد عشق
شعله جواله هم شمع است و هم پروانه است
ز آسمان ها رو به دل کن گر طلبکار حقی
کاین صدفها خالی از آن گوهر یکدانه است
حسن و عشق از یک گریبان سر برون آورده اند
شعله جواله هم شمع است و هم پروانه است
نیست بی فکر رهایی مرغ زیرک در قفس
بلبل بی درد ما در فکر آب و دانه است
ماتم و سور جهان صایب به هم آمیخته است
صاف و درد این چمن چون لاله یک پیمانه است
صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۷۷ @Avaye_Sher۵:۳۰