با نفس مدارا کنامیرالمومنین(ع): دلها را ميل و هوايى است و روىآوردنى و پشت كردنى است.هر زمان كه نفس روى آورد به كارش بگير. زيرا اگر دلها را به اكراه به كارى وادار کنید كور شوند.#اندرز_مولا@FarsMaaref
۱۹:۵۰
نگاهی که سختیها را آسان میکنداستاد عالی: اگر نگاه انسان به عالم و حوادثش، واقع بینانه باشد، در زندگی هم می تواند استوار و صبور باشد. ما باید دنبال این نگاه باشیم.اولین شرط نگاه واقعبینانه این است که انسان بداند که این مُلک، خدایی دارد که با دست رحمتش آن را اداره می کند. با این نگاه تکیهگاهمان محکم میشود و در سختیها نمیلرزیم.#آرامش_در_خانواده@FarsMaaref
۱۱:۱۲
۱۸:۲۹
طمع حاکم مصر به همسر حضرت ابراهیم
پس از آنکه حضرت ابراهیم بتشکنی کرد و او را به کوهی از هیزم انداختند و سالم بیرون آمد، نمرود او را خواست و گفت ابراهیم خدای تو نمیگذارد آسیبی به تو برسد. وجود تو باعث آسیب به حکمرانی من میشود پس از اینجا کوچ کن.
حضرت ابراهیم هم دید با وجود معجزهٔ عیان(سالمماندن در آتش) کسی از مردم جز عدهای اندک او را یاری نمیکنند پس تصمیم به هجرت گرفت.
ابراهیم(ع) در ۳۶ سالگی با ساره که طبق برخی روایات دخترخالهٔ خود بود ازدواج کرد. برادر ساره نیز حضرت لوط بود که او هم به کیش حضرت ابراهیم گِرَوید. این همسر حضرت ابراهیم مانند حضرت خدیجه(س) ثروتمند بود و اموالش را در راه دین خدا خرج کرد.
حضرت ابراهیم با همسر و همراهانش بهسمت مصر هجرت کرد. در مصر بهسرعت آوازهٔ تبلیغ دین ابراهیم(ع) و زیبایی ساره پیچید. از امام صادق(ع) نقل است که زیبایی ساره مانند حوریان بهشتی بود.
پادشاه مصر قصد اختیار ساره کرد. حضرت ابراهیم وقتی متوجه شد با ساره قرار گذاشت که یکدیگر را برای حفظ جان، خواهر و برادر معرفی کنند. در اینجا دروغی گفته نشد بلکه منظورشان خواهر و برادر معنوی بوده است.
پادشاه مصر وقتی ساره و ابراهیم وارد قصر او شدند به ابراهیم گفت که من نسبت به تو به خواهرت مهربانترم و او را از عمارتش بیرون کرد.
پادشاه خواست به نزد ساره برود اما او دوری جست. پادشاه قصد کرد خود را به او نزدیکتر نماید، دست دراز کرد که ساره را در آغوش بگیرد اما به دعای ساره دستان پادشاه خشک شد.
پادشاه که از این اتفاق ترسیده بود به ساره کنیزی باهوش و زیبا بهنام هاجر هدیه داد و گفت با برادرت و این کنیز از شهر من خارج شوید. آنها هم فردای آن روز بهسمت فلسطین حرکت کردند.
#داستان_پیامبران@FarsMaaref
پس از آنکه حضرت ابراهیم بتشکنی کرد و او را به کوهی از هیزم انداختند و سالم بیرون آمد، نمرود او را خواست و گفت ابراهیم خدای تو نمیگذارد آسیبی به تو برسد. وجود تو باعث آسیب به حکمرانی من میشود پس از اینجا کوچ کن.حضرت ابراهیم هم دید با وجود معجزهٔ عیان(سالمماندن در آتش) کسی از مردم جز عدهای اندک او را یاری نمیکنند پس تصمیم به هجرت گرفت.ابراهیم(ع) در ۳۶ سالگی با ساره که طبق برخی روایات دخترخالهٔ خود بود ازدواج کرد. برادر ساره نیز حضرت لوط بود که او هم به کیش حضرت ابراهیم گِرَوید. این همسر حضرت ابراهیم مانند حضرت خدیجه(س) ثروتمند بود و اموالش را در راه دین خدا خرج کرد. حضرت ابراهیم با همسر و همراهانش بهسمت مصر هجرت کرد. در مصر بهسرعت آوازهٔ تبلیغ دین ابراهیم(ع) و زیبایی ساره پیچید. از امام صادق(ع) نقل است که زیبایی ساره مانند حوریان بهشتی بود. پادشاه مصر قصد اختیار ساره کرد. حضرت ابراهیم وقتی متوجه شد با ساره قرار گذاشت که یکدیگر را برای حفظ جان، خواهر و برادر معرفی کنند. در اینجا دروغی گفته نشد بلکه منظورشان خواهر و برادر معنوی بوده است.پادشاه مصر وقتی ساره و ابراهیم وارد قصر او شدند به ابراهیم گفت که من نسبت به تو به خواهرت مهربانترم و او را از عمارتش بیرون کرد.پادشاه خواست به نزد ساره برود اما او دوری جست. پادشاه قصد کرد خود را به او نزدیکتر نماید، دست دراز کرد که ساره را در آغوش بگیرد اما به دعای ساره دستان پادشاه خشک شد.پادشاه که از این اتفاق ترسیده بود به ساره کنیزی باهوش و زیبا بهنام هاجر هدیه داد و گفت با برادرت و این کنیز از شهر من خارج شوید. آنها هم فردای آن روز بهسمت فلسطین حرکت کردند. #داستان_پیامبران@FarsMaaref
۱۱:۰۶
دنیا با نهایت مهربانی اداره میشوداستاد عالی: صفت اصلی خداوند مهربانی و رحمت اوست که همۀ عالم را فراگرفته است.اگر گناهان و ظلمهای ما نبود، خداوند از خودش چهرۀ غضبی نشان نمیداد.در قرآن داریم که اگر پیغمبران بخواهند مقداری غضب خداوند را بیشتر از رحمتش نشان بدهند، خداوند برخورد میکند.جرم انسان محدود و اندازۀ خود اوست. خداوند با رحمت و مغرتش است که عالم را مدیریت میکند.اگر این نگاه را داشته باشیم هیچجا به بنبست نمیرسیم.#آرامش_در_خانواده@FarsMaaref ۱۱:۰۷
