فرهنگ عمومی؛ زیربنای آرامش اجتماعی و سازمانی
گاهی در میان همهی مشغلههای کاری، جلسات فشرده و دغدغههای فناوری، فراموش میکنیم که ریشهی آرامش و بهرهوری، در یک چیز نهفته است: #فرهنگعمومی.
فرهنگ عمومی یعنی آن روح ناپیدا اما جاری در رفتار و گفتار ما؛
در نحوهی سلام صبحگاهی، در نوع برخورد با همکار، در امانتداریِ اطلاعات، در وقتشناسی جلسات و حتی در پاسخ محترمانه به تماس یک اربابرجوع.
همین رفتارهای ساده، قطعات کوچک پازلیاند که نامش «فرهنگ سازمانی سداد» است.
فرهنگ عمومی، فقط مخصوص محیط کار نیست.
این فرهنگ، روحِ پنهان جامعه است؛ مجموعهای از ارزشها، باورها و عادتهایی که در میان مردم جریان دارد.
وقتی این روح زنده و پاک باشد، جامعه و سازمان هر دو، چون بدنی سالم و هماهنگ حرکت میکنند.
اما اگر بیتفاوتی، بیاحترامی یا خودخواهی جای آن را بگیرد، تاروپود روابط انسانی از درون سست میشود.
فرهنگ عمومی را نمیشود با قانون و بخشنامه زنده کرد؛
بلکه با باور، تربیت و رفتار نیک ساخته میشود.
هرکدام از ما سهمی داریم؛ از مدیر و کارشناس گرفته تا همکار تازهوارد، از پدر و مادر گرفته تا فرزند.
اگر هر یک از ما در محیط کار، در خانواده و در اجتماع، یک قدم درست برداریم، همین میشود گسترش فرهنگ عمومی.
وقتی فرهنگ عمومی در سازمان جان بگیرد، محیط کار آرامتر، روابط انسانی گرمتر و کارها روانتر پیش میرود.
در چنین فضایی، لبخند همکار، احترام متقابل، مسئولیتپذیری و همکاری، جای خستگی را میگیرد.
و این یعنی فناوری، دانش و مهارت در سایهی اخلاق و فرهنگ، معنا پیدا میکند.
امروز، ۱۴ آبان، روز فرهنگ عمومی است.
بیایید به خودمان قول بدهیم از همین امروز، یک رفتار فرهنگی را آگاهانهتر تمرین کنیم:
با احترام گوش بدهیم، با لبخند جواب دهیم، با انصاف قضاوت کنیم، و با نیت خیر کار کنیم.
همین قدمهای کوچک، جامعهای آرامتر و سدادِ ماندگارتر میسازد.
#واحدفرهنگی
۱۲:۵۲