بازارسال شده از مسیر نور سداد✨️
۳:۱۰
بازارسال شده از پرسش و پاسخ
بسمالله
۳:۱۸
سلام وقت بخیر
پسرم ۷ ساله است. چند وقت پیش، وقتی عصبی بودم چند کلمه نامناسب گفتم. حالا او همان کلمات را تکرار میکند و من خیلی ناراحتم. چگونه میتوانم این رفتار را اصلاح کنم و از ذهنش خارج شود؟
۱. اعتراف و اصلاح رفتار خودتان:
با کودک صادق باشید و بگویید:
«میدانم آن کلمات خوب نبود و من اشتباه کردم. از امروز سعی میکنم فقط کلمات خوب استفاده کنم.»
این کار الگوی مسئولیتپذیری و اصلاح رفتار را به او نشان میدهد.
۲. نادیده گرفتن و کمتوجهی به تکرار:
وقتی کودک کلمه نامناسبی گفت، بدون عصبانیت یا تذکر طولانی، صرفاً آرامش خود را حفظ کنید و پاسخی ندهید یا سریع موضوع را به رفتار مثبت هدایت کنید.
۳. تبدیل به فرصت یادگیری:
وقتی کلمات نامناسب را میگوید، به او بگویید:
«این کلمه خوب نیست، بیا به جای آن بگوییم…»
و چند گزینه جایگزین مناسب ارائه دهید.
۴. تشویق و الگوی مثبت:
به کودک وقتی از کلمات مناسب استفاده میکند توجه کنید و تحسین کنید تا رفتار جایگزین تثبیت شود.
۵. صبوری و زمان:
به خاطر سپردن و تکرار کلمات، طبیعی است. با مداومت در رفتار درست و الگو شدن، به تدریج فراموش خواهد شد.
#تربیت_کودک #کنترل_خشم_والدین #رفتار_کودک #اصلاح_کلمات
۷:۰۵
پسرم ۷ ساله است و برای هر چیزی که میخواهد، سریع گریه میکند. چگونه میتوانم او را کمک کنم تا احساساتش را کنترل کند و کمتر به گریه متوسل شود؟
۱. قبل از هر نصیحت یا تذکر، بگویید:
«میفهمم ناراحت شدی و دلت میخواهد زود چیزی را بگیری یا شنیده شوی.»
این باعث میشود کودک احساسش را طبیعی بداند و امنیت روانی داشته باشد.
۲. به او یاد بدهید که با جملات کوتاه و ساده خواستهاش را بیان کند:
«میخوام کمکم کنی…» یا «میخوام اون وسیله رو داشته باشم.»
تمرین روزانه با بازی یا نقشآفرینی مفید است.
۳. خودتان هنگام عصبانیت یا ناراحتی آرامش خود را حفظ کنید. کودک رفتار والدین را الگوبرداری میکند.
۴. به جای مقابله با هر خواسته بزرگ، به او یاد دهید که با صبر و قدمهای کوچک به نتیجه برسد:
مثلاً «اول دستت را بلند کن و بگو چه میخوای، بعد بررسی میکنیم.»
۵. هر بار که بدون گریه خواستهاش را بیان کرد، تحسین کنید:
«آفرین! خیلی خوب گفتی بدون گریه.»
این باعث تثبیت رفتار جایگزین میشود.
۶. تغییر عادتهای هیجانی زمانبر است. استمرار در آموزش و تمرین، نتیجه میدهد.
#تربیت_کودک #کنترل_هیجانات #رشد_عاطفی #آموزش_رفتار
۷:۲۸
بازارسال شده از پرسش و پاسخ
۷:۴۲
بازارسال شده از پرسش و پاسخ
بسمالله
۱۰:۵۵
من خانمی ۵۴ ساله هستم و دیر ازدواج کردم. به خاطر مشکلات اخلاقی همسر سابقم و استرسهای زیاد، روحیهام خوب نبود و به دخترم پرخاش میکردم و حتی او را کتک میزدم. حالا دخترم ۱۸ ساله، از من رنجیده و نمیتواند مرا ببخشد. با این حال، رابطه او با پدرش خوب است و دو سال است از همسرم جدا شدهام. میخواهم رابطهام با دخترم ترمیم شود. چگونه میتوانم او را ببخشم؟
۱. پذیرش مسئولیت:
اولین قدم پذیرش کامل رفتارهای گذشته بدون توجیه است. این نشان میدهد شما صادقانه به گذشته نگاه میکنید.
۲. عذرخواهی صادقانه:
در یک لحظه آرام، بدون حاشیه و دفاع، بگویید:
«میدانم در گذشته به تو آسیب رساندم و بابت آن واقعاً متأسفم. امیدوارم بتوانی مرا ببخشی.»
عذرخواهی کوتاه، صادق و بدون شرط باشد.
۳. ترمیم اعتماد:
اعتماد با زمان و رفتارهای مداوم بازمیگردد.
– صبور باشید و قولهایتان را عملی کنید.
– احترام به احساسات او و گوش دادن فعال مهم است.
۴. تفاوت بخشش و فراموشی:
دخترتان ممکن است فوراً نتواند شما را ببخشد، اما پذیرش تلاش شما برای تغییر و احترام به او، خود قدم بزرگی است.
۵. رفتار مثبت و حامیانه:
– در تعاملات روزمره، با محبت و بدون انتقاد رفتار کنید.
– نشان دهید که کنترل خشم و رفتارهای منفی را یاد گرفتهاید.
– به او فرصت دهید احساساتش را بیان کند بدون ترس از واکنش شما.
۶. تأثیر رابطه با پدر:
رابطه خوب او با پدرش میتواند الگوی مثبت و کمککننده باشد، اما تمرکز اصلی روی ترمیم ارتباط مادر–دختر است. به او نشان دهید که میتوانید رابطهای سالم و امن ایجاد کنید، حتی اگر گذشته سخت بوده است.
۷. در صورت نیاز، مشاوره خانوادگی:
گاهی حضور یک مشاور متخصص، فضای امنی برای بیان رنجشها و آغاز بخشش ایجاد میکند.
#ترمیم_رابطه #عذرخواهی_صادقانه #بخشایش #اعتماد_خانوادگی #رشد_عاطفی
۱۱:۰۴
بازارسال شده از پرسش و پاسخ
بسمالله
۸:۰۵
پسرم پایه نهم است و بیشتر وقتش را با موبایل میگذراند؛ بازی، فیلم، یوتیوب، مداحی… بارها با او صحبت کردهام اما فقط «چشم» میگوید و ادامه میدهد. چند بار موبایل را پنهان کردم اما با بهانههای مختلف برای تماس، درسپرسیدن یا فیلم آموزشی دوباره میگیرد و بعد از مدت کوتاهی دوباره سراغ بازی میرود. برادر بزرگترش پایه دوازدهم است و با گوشی درس میخواند، اما پسر کوچکم قبول نمیکند که او در حال آموزش است و مدام اعتراض میکند. عملا تمام ساعات خانه گوشی دستش است و مطالعه ندارد. نمیدانم چطور از گوشی دورش کنم و به درس برگردانم.
١. مجردِ “گرفتن گوشی” جواب نمیدهد
در سن نوجوانی، گرفتن یا پنهانکردن موبایل فقط مقاومت، لجبازی و پنهانکاری ایجاد میکند. راه مؤثر، تنظیم ساختار و قراردادهای خانهاست، نه محرومیت ناگهانی.
٢. گوشی نباید “همهجا و همیشه” در دسترس باشد
یک «قانون ثابت خانوادگی» تعریف کنید، نه قانون مخصوص او. مثلا:
استفاده آزاد ممنوع؛
گوشی فقط در فضای مشترک خانه؛
استفاده فقط در ساعات مشخص، مثلا عصرها یک ساعت و شب یک ساعت.
چون قانون برای کل خانه است، مقایسه با برادرش هم کم میشود.
٣. تفاوت نیاز پایه نهم و دوازدهم را با احترام توضیح کنید
بدون تحقیر بگویید:
«پایه دوازدهم مرحله کنکور است و بعضی آموزشها فقط با گوشی ممکن است. ولی تو هنوز در مرحله یادگیری پایه هستی و تمرکز مهمتر از وسیله است.»
این مقایسه باید کاملا محترمانه باشد تا باعث لجاجت نشود.
٤. «قانون استفاده از گوشی برای درس» تعریف شود
هر زمان برای درس گوشی میخواهد، شما یا پدر فقط یک دلیل مشخص میپرسید:
«کدام درس؟ کدام ویدیو؟ چقدر زمان لازم داری؟»
و پس از آن، گوشی در دید شما باشد، نه در اتاق خودش.
یعنی «اجازه استفاده آموزشی» باشد، اما «کنترل سالم» هم همراهش.
٥. جایگزین جذاب بسازید
نوجوان اگر جایگزین نداشته باشد، باز برمیگردد سمت گوشی.
یک میز مطالعه جذاب و منظم
برنامهریزی روزانه کوتاه
کلاس یا مهارت مورد علاقه
تشویق، نه تنبیه
اینها کمک میکند تمرکز از موبایل برداشته شود.
٦. زمانبندی شفاف و بدون بحث
برنامه کوتاه و قابل انجام:
یک ساعت مطالعه
۱۰ دقیقه استراحت
بیست دقیقه گوشی
با همین سیکل ساده، مغز نوجوان از اعتیادِ پیوسته به صفحه بیرون میآید.
٧. شما به عنوان والد باید یک جمله کلیدی داشته باشید
«تا وقتی برنامهات انجام نشده، گوشی استفاده نمیشود.»
این جمله هم قاطع است، هم قابل اجراست، چون برنامه مشخص دارید.
٨. تنبیه و تهدید ممنوع؛ اما جدیت لازم است
اگر کارش را انجام نداد، موبایل را نگیرید؛
فقط اجازه استفاده آزاد را لغو کنید و او را برگردانید به «برنامه ثابت خانه».
این بهمراتب مؤثرتر از پنهانکردن موبایل است.
#تربیت_نوجوان #مدیریت_گوشی
#برنامهریزی #رفتارشناسی_والدگری
۱۰:۰۵
بازارسال شده از پرسش و پاسخ
۱۰:۲۶
بازارسال شده از پرسش و پاسخ
بسمالله
۶:۳۴
آیا فروش غذاهایی که همسرم از محل کارش (موسسه خصوصی) میگیرد و به افراد بیرون عرضه میکند، گناه دارد؟ در صورتی که این کار با هماهنگی مسئول موسسه باشد، آیا باز هم اشکال شرعی دارد؟ موسسه بخشی از یک هلدینگ است و مسئول شرکت از طرف مالک اصلی اختیار دارد.
اگر موسسه یا مسئول شرکت اجازه داده باشد که غذاها به افراد بیرون عرضه شود، از نظر شرعی فروش آن حرام نیست.
مهم است که مالک یا نماینده قانونی حق استفاده و فروش داشته باشد، همانطور که شما توضیح دادید مسئول شرکت اختیار دارد.
فروش غذا با قیمتی معقول یا متعارف بدون ظلم یا گرانفروشی مشکلی ندارد.
گرفتن سود منطقی و مشروع، با رعایت حقوق دیگران، از نظر شرعی جایز است.
لازم است همسر شما هنگام فروش، صادق باشد و چیزی غیرواقعی بیان نکند (مثلاً کیفیت یا کمیت غذا).
اگر فروش با هماهنگی مسئول شرکت و با رعایت انصاف و صداقت باشد، از نظر شرعی مانعی ندارد.
مثل مثال بیسکوییت: وقتی کارخانه به کارمند خود بیسکوییت میدهد و او بخواهد مقداری را به دیگران بفروشد، تا زمانی که اجازه قانونی و رضایت مسئول وجود داشته باشد، فروش جایز است.
#غذا #فروش_مجاز #اخلاق_کسبوکار #حقوق_شرعی #موسسه_خصوصی #سوالات_شرعی
۶:۳۴
بازارسال شده از پرسش و پاسخ
بسمالله
۳:۳۴
پسر هفتسالهام میپرسد حیوانات چطور در شکم مادرشان بهوجود میآیند. چطور جواب بدهم که ذهنش منحرف نشود؟
١. در هفتسالگی لازم نیست وارد جزئیات شوید.
کودک فقط یک توضیح ساده، علمی و محترمانه لازم دارد؛ بدون اشاره به رفتارهای جنسی. همین اندازه برای سن او کاملا کافی و سالم است.
٢. پاسخ کوتاه، روشن و بدون خجالت بدهید.
کافی است بگویید:
«هر حیوانی داخل شکم مادرش از یک دانهٔ بسیار کوچک شروع میشود. این دانه کمکم رشد میکند، غذا میگیرد، بزرگ میشود و بعد از چند ماه به دنیا میآید.»
این توضیح:
درست است،
محرک نیست،
کنجکاوی را اشباع میکند،
و ذهنش را به مسیر سالم میبرد.
٣. اگر پرسید این دانه از کجا میآید؟
باز هم یک توضیح ساده بدهید:
«این دانهٔ کوچک یک هدیهٔ خداست که وقتی وقتش برسد، در بدن مادر قرار میگیرد و شروع به رشد میکند.»
در این سن لازم نیست بیشتر از این بگویید.
٤. اگر بیشتر پرسید، محدود کنید ولی مطمئن.
بهنرمی بگویید:
«بقیهاش را وقتی بزرگتر شدی قشنگتر برات توضیح میدهم. فعلا همین اندازه برای سن تو کافیه.»
کودک با این جمله احساس طردشدن نمیکند و کنجکاویاش هم فروکش میکند.
٥. پاسخ باید کوتاه، علمی، غیرتحریککننده و بدون خجالت باشد.
خجالت یا تندی والدین باعث میشود کودک موضوع را از شما پنهان کند و جواب را از دوستان بگیرد؛ که خطرناک است.
#تربیت_جنسی_سالم
#پاسخگویی_به_سوالات_کودک
#رشد_عاطفی_کودک
۳:۳۶
سلام. قرآن را چطوری یاد بگیرم؟ خیلی علاقه دارم.
١. از الفبا و تجوید پایه شروع کنید
اگر هنوز روانخوانی کامل نیستید، یک دوره ساده روخوانی و تجوید مقدماتی بهترین شروع است. خیلی کوتاه، کاربردی و بدون پیچیدگی باشد.
٢. یادگیری کوتاه اما پیوسته
روزانه فقط ده دقیقه تمرین روخوانی، از یک ساعتهای پراکنده مؤثرتر است. مغز با تکرار کوتاه و مداوم بهتر یاد میگیرد.
٣. از یک معلم یا کلاس استفاده کنید
معلم خوب خیلی از ابهامها را همان لحظه رفع میکند. حتی کلاسهای آنلاین و ضبطشده هم میتواند شروع خوبی باشد.
٤. با سورههای کوچک شروع کنید
جزء سی بهترین نقطه آغاز است. آیات کوتاهتر، آهنگینتر و برای یادگیری بسیار مناسب هستند.
٥. شنیدن منظم تلاوتها
هر سورهای که میخواهید یاد بگیرید، تلاوت ساده و واضح آن را چند بار گوش کنید. گوش، راه یادگیری قلبی قرآن است.
٦. هدفهای کوچک تعیین کنید
مثلاً هر هفته فقط یک صفحه یا یک سوره. هدفهای کوچک، موفقیتهای سریع میسازند و انگیزه را بالا نگه میدارد.
#جمعبندی:
راه یادگیری قرآن سخت نیست؛ شروع ساده، تمرین کوتاه و منظم، گوش دادن مداوم و استفاده از یک معلم یا کلاس، شما را خیلی سریع جلو میبرد. مهمتر از روش، پیوستگی است؛ حتی اگر روزی پنج دقیقه باشد.
#یادگیری_قرآن #انس_با_قرآن #مسیرنور
۹:۱۸
سلام. در مورد دعوت به نماز وقتی مادر نماز میخواند ولی پدر نماز نمیخواند، چکار کنیم؟
من یک پسر ١٣ ساله دارم که با علاقه نماز میخواند و روزه میگیرد اما دخترم ١١ ساله است و با تنبلی نماز میخواند.
١. الگوی اصلی، آرامش مادر است نه رفتار پدر
در تربیت دینی، رفتار پدر اثر دارد، اما رفتار مادر و نحوه صحبتکردنش اثر مستقیمتر دارد. بچهها وقتی آرامش و محبت مادر را در کنار نماز میبینند، آن را «کار خوب و دوستداشتنی» میدانند. پس هیچوقت درباره پدر نقد، گله یا مقایسه نکنید؛ حتی غیرمستقیم.
٢. نماز را از حالت «وظیفه اجباری» به «حالِ خوب» تبدیل کنید
دختر ١١ ساله شما هنوز در سن شخصیتسازی است. هرچقدر نماز برایش حکم و اجبار شود، مقاومتش بیشتر میشود. اما اگر نماز را با حس خوب همراه کنید—مثلاً بعد نماز چند دقیقه کنار هم بودن، چای دمکرده، نور کم، دعاهای ساده—پیوند قلبی میگیرد.
٣. مقایسه خواهر و برادر ممنوع است
پسرتان چون خودش علاقهمند است، مسیرش جداست. کوچکترین مقایسه باعث میشود دخترتان فکر کند «من به اندازه او خوب نیستم» و از نماز فاصله بگیرد.
٤. تکلیفبخشی آرام: حدّاقلها را نگه دارید
از او نخواهید که مثل پسرتان، دقیق و با اشتیاق باشد. فقط حداقل را نگه دارید:
«عزیزم، فقط نمازت را اول وقت بخوان. کیفیتش کمکم بهتر میشود.»
٥. تشویقهای کوچک و واقعی
یک جمله ساده مثل «نمازت قبول باشه، بزرگ شدی ماشالله»
یا
«خیلی خوشحال شدم که خودت خوندی»
بیشتر از هر جایزه مادی اثر میگذارد.
٦. درباره پدر هیچ توضیح مذهبی ندهید
نه بگویید «بابا اشتباه میکنه»،
نه «تو مثل بابا نشو».
این جملات هم احترام پدر را در ذهن بچه میکاهد، هم اثر تربیت را نابود میکند. تنها جمله درست:
«هر کسی مسیر خودش را دارد. تو کار خوب خودت را انجام بده.»
٧. با دخترتان گفتوگوی کوتاه کنید
نه نصیحت، فقط ٣ سؤال:
«نماز کجاش برات سختتره؟»
«دوست داری من چه کاری کنم تا راحتتر بشه؟»
«اگه با هم بخونیم بهتره یا تنها؟»
همین گفتوگو تنبیه نیست، بلکه حس مالکیت ایجاد میکند و مقاومت را کم میکند.
#تربیت_نماز_کودک
#تربیت_دینی #مسیرنور
۹:۲۴
پسرم ۶ ساله است و امسال به پیشدبستانی رفته. از مدرسه حرفهای زشت یاد میگیرد و در خانه تکرار میکند. هر چقدر توبیخش میکنم یا حتی کتک میخورد، رفتار بدش شدیدتر میشود. خیلی بیادب و لجباز شده و در عین حال بسیار احساسی و عاطفی است. چه کار کنم؟
۱. آموزش مهارت تشخیص کلام مناسب
به جای توبیخ یا کتک، کلمات زشت را با آرامش توضیح دهید:
«این کلمه باعث ناراحتی دیگران میشود، ما از این کلمه استفاده نمیکنیم.»
تمرکز روی توضیح منطقی و کوتاه بهتر از تنبیه بدنی است.
۲. کودک احساسی و عاطفی، رفتار شما و اطرافیان را تقلید میکند. وقتی خودتان با ادب و آرامش صحبت کنید، او یاد میگیرد.
۳. مثلاً بگویید: «هر بار حرف زشت گفتی، ما بازی یا گفتگو را متوقف میکنیم تا آرام شوی.»
این کار به جای پرخاش، کنترل و مسئولیتپذیری را آموزش میدهد.
۴. وقتی از خودش یا دیگران با احترام یاد میکند، تحسین کنید:
«آفرین، چه خوب که با ادب حرف زدی.»
۵. با بازی یا نقاشی احساساتش را بیان کند. برای مثال رنگها و آدمکها را برای شادی، غم یا عصبانیت انتخاب کند. این باعث میشود خشم و هیجان کنترل شود.
۶. کتک زدن باعث افزایش لجبازی، ترس و پرخاشگری میشود. تمرکز روی گفتوگو، محدودیت کوتاه و تأیید رفتار مثبت مؤثرتر است.
۷. در لحظه خشم و تکرار کلمات زشت بحث نکنید. بعد از آرام شدن، رفتار مناسب را با هم مرور کنید.
#تربیت_فرزند #کنترل_پرخاشگری #تربیت_احساسی #آموزش_احترام
۱۲:۴۲
پسری ۱۲ ساله دارم که مهربان است اما وقتی چیزی میخواهد و من نه میگویم، عصبی و بیاحترامی میکند. بعد از مدتی پشیمان میشود و معذرت میخواهد. گاهی من هم عصبانی میشوم و با او بحث میکنم اما بعد پشیمان میشوم. آیا باید هر چیزی که میخواهد همان لحظه بدهم؟ اگر رفتار تندی کرد، چگونه باید واکنش نشان دهم تا اصلاح شود؟
۱. هر چیزی که میخواهد نباید همان لحظه داده شود. «نه» گفتن بخشی از آموزش صبر، کنترل هیجان و احترام به قوانین خانواده است.
۲. در لحظه عصبانیت، بحث نکنید و از جدال اجتناب کنید. به آرامی و کوتاه بگویید:
«میبینم عصبانی شدی، وقتی آرام شدیم صحبت میکنیم.»
این روش هم از پرخاشگری جلوگیری میکند و هم احترام را آموزش میدهد.
۳. وقتی پسرتان آرام شد و معذرت خواست، رفتار او را تأیید کنید:
«خوب شد که عذرخواهی کردی، این رفتار باعث میشود همدیگر را بهتر درک کنیم.»
۴. قوانین روشن و پایدار داشته باشید: نه گفتن یکباره بدون تغییر، تکرار میشود و کودک یاد میگیرد احترام به «نه» ضروری است.
۵. میتوانید تکنیک نفس عمیق یا شمارش آرامش را آموزش دهید تا در لحظات عصبانیت کنترل بیشتری داشته باشد.
۶. خودتان هم در لحظه عصبانیت، آرامش خود را حفظ کنید. کودک رفتار شما را تقلید میکند.
#تربیت_نوجوان #کنترل_خشم #احترام_به_والدین #رشد_عاطفی
۱۲:۴۵
پسرم ۶ ساله است و پیشدبستانی میرود. معلمش میگوید به حرفش گوش نمیدهد و مقابل او میایستد، حتی اخیراً او را از کلاس بیرون انداختهاند. در خانه با من آرامتر است و عصبانیتش کم شده اما هنوز برای رسیدن به خواستههایش جیغ و داد میکند. نگرانم ادامه این وضعیت روی روحیهاش اثر بگذارد. آیا باید او را به کلاس بفرستم یا نه؟
۱. رفتار کودک در خانه و مدرسه متفاوت است
کودکان در خانه، جایی که احساس امنیت میکنند، رفتار آرامتری دارند؛ در مدرسه، فشار جمع و قوانین باعث مقاومت و پرخاشگری میشود. این تفاوت طبیعی است.
۲. با معلم جلسه کوتاه و خصوصی بگذارید تا بدون حضور کودک، نگرانیها و روشهای مناسب را بررسی کنید. بر تذکر عمومی جلوی دیگران تأکید نکنید؛ این باعث کاهش اعتماد کودک و افزایش مقاومت میشود.
۳. در خانه بازیها و تمرینهایی که آرامش و صبر را یاد میدهد ادامه دهید. تکنیکهای ساده مثل نفس عمیق یا شمارش تا پنج در لحظات خشم به کودک کمک میکند.
۴. به کودک بفهمانید که برخی قوانین کلاس برای همه است و احترام به معلم بخشی از یادگیری اجتماعی است. در عین حال، حمایت شما همیشه هست و خطای او نشانه ضعف نیست.
۵. اگر کلاس به جای رشد کودک باعث اضطراب و آسیب روحی میشود، میتوان گزینههای دیگری مثل تغییر معلم، کلاس کوچک یا فعالیتهای مکمل را بررسی کرد. اما قطع کامل کلاس بدون جایگزین آموزشی مناسب، توصیه نمیشود.
۶. تحسین رفتار خوب، تأیید احساسات و حضور همراه کودک در فعالیتها، پایهی اعتماد و کاهش پرخاشگری است.
#تربیت_کودک #کنترل_خشم #مدرسه_و_کودک #رشد_عاطفی
۱۲:۵۴
بازارسال شده از پرسش و پاسخ
بسمالله
۴:۳۸