قول مادرانه
با چشمکی آخرین التماسها رو بهش کردم تا کوتاه بیاید. لبخندی که مهمان کل صورتش شد، همه خوشباوریهایم را شست و برد.دستش را رها کردم و نشستم روی صندلی کنار فروشگاه. در حقیقت رها نکردم. دستش را از دستم کند و پروازکرد سمت سبد...
سرم رفت توی گوشی. دوست لبنانیام پیام داده، عکس دخترش که حالا برای خودش خانمی شده رو برایم فرستاده بود. همسرش از شهدای پیجر دو سال پیش بود!نور صورتش از توی گوشی بیرون میپاشید، درست مثل عکسی که از پدرش در کنار دوستم دارم...تکان محکم صندلی سرد و سفت فروشگاه و صدای شیرین خنده دخترم مرا از لبنان به قلب قم آورد._اووووه....چه خبره؟؟ این همه واقعا لازمت میشه؟خراب میشن ها! به خدا جوش جوشی میشی..._مامان بهونه نیار، قول داده بودی. شرط بسته بودیم. حالا که باختی، دیگه زیرش نزن._باشه ولی یه سبد کوچیک منظورم بود نه از این سبد چرخدار بزرگا._ماماان ..مامان... این بردو خرابش نکن. یادت نیست! _پوووووفی کردم. _من ولی خوب یادمه. جلوی اون یخچال بودیم. اون موقع پر از دنتهای جور واجور بود. گفتی: "اگه از این خان هم بگذری و طاقت بیاری و دنت هم برنداری، قول میدم سالگرد نابودی اسرائیل، اجازه بدم یه سبد پر از هر چی دوست داری خرید کنی؛ اون موقع با خیال راحت میشینم، تو برو هر چی دوست داری بردار! بدون اینکه مارکشو نگاه کنی و صدبار تو سایتا بالا پایین کنیم که اسرائیلیه یا نه!"گفتی از نسکافه و هاتچاکلت بگیر تا صابون خوشبوی مورد علاقهم و البته دسر صبحانههای رنگ و وارنگ... قول دادی ماماان... قول دادی.تازه اینا برای جشن سالگرد نابودی اسرائیله. می خوام دوستام رو هم توش شریک کنم. شاید هم شما پایه شدی و با هم کیک پختیم و بردیم پارک برای موکب جشن سالگرد. اللهم ارزقنا از این مامانا...مامان بعد نابودی ،خیلی داری استراحت می کنیا نه به قبلت نه به حالا!
نگاهی به کپه دسرهای تو سبد کردم و با لبخند کارت رو گذاشتم رو پیشخوان و گفتم: الحق که بچه خودمی، یه جوجه انقلابی. تا کارتو نکنی، بیخیال نمیشی...
_عاششششقتم مامان انقلابی
به قلم: خانم کرمی
#ایدهـشماره_۵#مرحلهـداوری#راهیافتگانـبهـمرحلهـدومـداوری#شاید_شما_برنده_فراخوان_ما_باشید
#فرداـمنهایـاسرائیل
[ایتا](https://eitaa.com/TomorrowMinusIsrael) | بله
با چشمکی آخرین التماسها رو بهش کردم تا کوتاه بیاید. لبخندی که مهمان کل صورتش شد، همه خوشباوریهایم را شست و برد.دستش را رها کردم و نشستم روی صندلی کنار فروشگاه. در حقیقت رها نکردم. دستش را از دستم کند و پروازکرد سمت سبد...
سرم رفت توی گوشی. دوست لبنانیام پیام داده، عکس دخترش که حالا برای خودش خانمی شده رو برایم فرستاده بود. همسرش از شهدای پیجر دو سال پیش بود!نور صورتش از توی گوشی بیرون میپاشید، درست مثل عکسی که از پدرش در کنار دوستم دارم...تکان محکم صندلی سرد و سفت فروشگاه و صدای شیرین خنده دخترم مرا از لبنان به قلب قم آورد._اووووه....چه خبره؟؟ این همه واقعا لازمت میشه؟خراب میشن ها! به خدا جوش جوشی میشی..._مامان بهونه نیار، قول داده بودی. شرط بسته بودیم. حالا که باختی، دیگه زیرش نزن._باشه ولی یه سبد کوچیک منظورم بود نه از این سبد چرخدار بزرگا._ماماان ..مامان... این بردو خرابش نکن. یادت نیست! _پوووووفی کردم. _من ولی خوب یادمه. جلوی اون یخچال بودیم. اون موقع پر از دنتهای جور واجور بود. گفتی: "اگه از این خان هم بگذری و طاقت بیاری و دنت هم برنداری، قول میدم سالگرد نابودی اسرائیل، اجازه بدم یه سبد پر از هر چی دوست داری خرید کنی؛ اون موقع با خیال راحت میشینم، تو برو هر چی دوست داری بردار! بدون اینکه مارکشو نگاه کنی و صدبار تو سایتا بالا پایین کنیم که اسرائیلیه یا نه!"گفتی از نسکافه و هاتچاکلت بگیر تا صابون خوشبوی مورد علاقهم و البته دسر صبحانههای رنگ و وارنگ... قول دادی ماماان... قول دادی.تازه اینا برای جشن سالگرد نابودی اسرائیله. می خوام دوستام رو هم توش شریک کنم. شاید هم شما پایه شدی و با هم کیک پختیم و بردیم پارک برای موکب جشن سالگرد. اللهم ارزقنا از این مامانا...مامان بعد نابودی ،خیلی داری استراحت می کنیا نه به قبلت نه به حالا!
نگاهی به کپه دسرهای تو سبد کردم و با لبخند کارت رو گذاشتم رو پیشخوان و گفتم: الحق که بچه خودمی، یه جوجه انقلابی. تا کارتو نکنی، بیخیال نمیشی...
_عاششششقتم مامان انقلابی
به قلم: خانم کرمی
#ایدهـشماره_۵#مرحلهـداوری#راهیافتگانـبهـمرحلهـدومـداوری#شاید_شما_برنده_فراخوان_ما_باشید#فرداـمنهایـاسرائیل
[ایتا](https://eitaa.com/TomorrowMinusIsrael) | بله۱۱:۲۹