بدانيم
1. هر اسمی در عربی يا مذکّر است يا مؤنّث.
2. علامت اصلی اسم مؤنّث «ة » است؛ مانند: طاِلبَة. امّا مذکّر نشانه ندارد؛ مانند: طاِلب.
« .3 هذا » و «ذِلكَ » اسم اشاره به مذکّر و «هِذِه » و «ِتلْكَ » اسم اشاره به مؤنّث هستند.
4. اسم هايی مثل جَزيرَة و شَجَرَة چون علامت «ة » دارند؛ مؤنّث به شمار می آیند.
5. اسم هايی مانند جَبَل و کِتاب چون «ة » ندارند؛ مذکّر به شمار می آیند.
فنّ ترجمه
اين جمله را به دو صورت می توان ترجمه کرد. هذا عاِلمٌ.
اين دانشمندی است. اين دانشمند است.
اکنون شما اين جمله را به دو صورت ترجمه کنيد.
هِذِه لَوْحَةٌ. ................................................... .............................................................
دو نکته
1. اسم های حروف الفبا در عربی:
الف)همزه( - باء - تاء - ثاء - جيم - حاء - خاء - دال - ذال - راء - زاء - سين - شين - صاد - ضاد -
طاء - ظاء - عين - غين - فاء - قاف - کاف - لام - ميم - نون - هاء - واو - ياء
2. حروف «گ، چ، پ، ژ » در عربی نوشتاری )فَصيح( وجود ندارد.
فنّ ترجمه
گاهی «هذانِ » و «هاتانِ « ،» اين » ترجمه می شوند؛ مثال:
هذانِ الزّارِعانِ، قَويّانِ. این کشاورزها )این دو کشاورز(، نیرومند هستند.
هاتانِ الِْبنْتانِ، ناجِحَتانِ. این دخترها )این دو دختر(، موفّق هستند.
اکنون شما اين جمله ها را ترجمه کنيد.
1. هذانِ الْوَلَدانِ، عاِقلانِ. .....................................................................................................
2. هاتانِ الْمَرْأَتانِ، في الصِّحَِّة. .....................................................................................................
یک نکته
اسم اين علامت ها را به خاطر بسپاريد.
َ فتحه کسره ُ ضمّه ْ سکون ً ٌ تنوين
بدانيم
« .1 هؤلاِء » و «أولِئكَ » در مذکّر و مؤنّث مشترک هستند.
2. اسم مذکّر با «ونَ » یا «ینَ » جمع بسته و «جمع مذکّر سالم » نامیده می شود؛ مثال: مُعَلِّمونَ، مُعَلِّمینَ
3. اسم مؤنّث با «ات » جمع بسته و «جمع مؤنّث سالم » نامیده می شود؛ مثال: مُعَلِّمات
4. جمع برخی اسم ها، مکسّر)شکسته( است. در اين جمع شکل مفرد کلمه تغ يير می کند؛ مثال:
حَديقَة: حَداِئق مِفْتاح: مَفاتيح شَجَر: أَشْجار صَفّ: صُفوف طاِلب: طُلّب رَجُل: رِجال
فنّ ترجمه
گاهی «هؤلاِء » را «این » و «أولِئكَ » را «آن » ترجمه می کنيم؛ مثال:
هؤلاِء الخَيّاطونَ، ماهِرونَ. این خيّاط ها، ماهر هستند.
أولِئكَ الْمؤمِناتُ، شاکِراتٌ. آن مؤمنان، سپاسگزار هستند.
اکنون شما اين عبارت را ترجمه کنيد.
هؤلاِء الطُّلّبُ، واِقفونَ عِنْدَ الْمُدَرِّسينَ.
بدانيم
« -1 هَلْ » و «أَ » دو کلمهٔ پرسشی به معنای «آیا » هستند که در جواب آن ها «نَعَمْ » یا «لا » می آید.
فنّ ترجمه
ترجمهٔ اين دو جمله تفاوتِ اندکی با هم دارند. آيا می توانيد اين تفاوت را توضيح دهيد؟
هذا الْوَلَدُ، ناجِحٌ. اين پسر، موفّق است. هذا، وَلَدٌ ناجِحٌ. اين، پسری موفّق است.
اکنون شما اين جمله ها را ترجمه کنيد.
هذا، کَنْزٌ کَبيرٌ. ......................................... هذا الکَنْزُ، کَبيرٌ. .........................................
هِذِه، مُهَنْدِسَةٌ ماهِرَةٌ. ......................................... هِذِه الْمُهَنْدِسَةُ، ماهِرَةٌ.
