برای نابودی رژیم صهیونسیتی جنگ تحمیلی به صورت مقطعی به آتش بس منجر شد و فرصتی است تا با رفع نواقص با قدرتی مضاعف برای نابودی رژیم صهیونسیتی آماده باشیم. بدیهی است که وقتی رژیم صهیونسیتی به اهداف اعلامی خود از جمله تضعیف توان هسته ای و موشکی و تغییر رژیم در جمهوری اسلامی ایران دست نیافته، آنها را شکست خورده این مرحله بدانیم؛ هر چند ما نیز ضربات شدیدی دریافت کردیم اما انسجام اجتماعی ملت با حاکمیت ایجاد شد. بله، انسجام اجتماعی ملت مهمترین دستاورد جمهوری اسلامی ایران در جنگ تحمیلی رژیم صهیونسیتی بود که لازم است برای حفظ آن نهایت تلاش خود را انجام دهیم. در همین راستا پیشنهادات زیر در قالب مقدورات (الزامات) و محذورات (فاصله گرفتن از آن اقدامات) ارائه میشود: مقدورات۱- توجه بیشتر به فناوریهای نظامی: جنگ، جنگ فناورانه بود. همین مسأله منجر به کاهش تلفات مردم، حملات هدفمند به زیرساختها و کشتن نظامیان دو طرف گردید. در این جنگ لازم نیست ماهها و سالها در جنگ بود؛ همان چند روز اول تعیین کننده بوده و الزامی به تطویل آن نیست. مهمترین نقطه قوت رژیم صهیونسیتی برخورداری از آخرین فناوریهای روز جهان بود. از همین رو لازم است ما نیز علاوه بر بکارگیری ظرفیت نخبگان داخلی به دنبال انتقال برخی فناوری های نظامی از کشورهای چین و روسیه باشیم.۲- بازسازی و تقویت شبکه مقاومت منطقه: اینبار دیگر مردم داخلی نیز ضرورت مقاومت در سوریه، لبنان، عراق و یمن را میدانند. درک کرده اند که اگر سوریه را داشتیم چقدر میتوانستیم خسارات را کاهش دهیم و اصلا میدان جنگ به #تهران نمیرسید. همدلی مردم کشورهای منطقه نیز و #خودباوری ایجاد شده میتواند تسهیلگر بازسازی سریع شبکه مقاومت در منطقه باشد.
۳- ورود و حمایت مستقیم از گروههای مقاومت: دیگر زمان تعارف نیست و علاوه بر مردم داخلی، تمامی ملتهای جهان ما را در دفاع و نابودی رژیم صهیونسیتی محق میدانند. جز در مواردی که تدبیر نظامی یا مصلحت کشور خواهد بود، باید بصورت مستقیم در مرزهای رژیم صهیونسیتی با آنها جنگید.
۴- دیپلماسی ملی: پیگیری منافع ملی مردم ایران و نه جریانی خاص که در هر حالت دلباخته گفتگو با مقامات جنایتکار غربی است. اصولاً دیپلماسی ابزاری برای تحقق منافع ملی است که در کشور ما بواسطه #قطبی_نگری و #غرب_زدگی در این سمت حرکت منسجمی نداشته است. در شرایط فعلی نفع مردم ایران در توانمندی های امنیتی بالاتر و توان نابودی رژیم صهیونسیتی است. از همین رو #مذاکره با رقبا و دشمنان آمریکا مانند چین و روسیه و همکاری با کشورهای اسلامی موضوعیت دارد نه گفتگو با مقامات غربی حامی رژیم صهیونسیتی. در زمینه دیپلماسی ملی باید پیگیر بیداری بیشتر مردم جهان، استفاده مطلوب از دیپلماسی مخفی و به میدان آوردن تمامی ظرفیتها باشیم.
محذورات:۱- سیاست زدگی رسانه ملی: گاهی اقدامی نکردن از دفاع بد بسیار بهتر است. مردم دیدند، مردم فهمیدند، مردم درک کردند و مردم حمایت میکنند. حضور افراد بعضاً کم سواد یا مغرض با بیان کلیشه هایی مانند #اصلا_درد_نداشت؛ #آسیبی_ندیدیم، #اتصال_تمامی_پاسخها به مقام معظم رهبری، #از_توان_خود_استفاده_نکردیم و... بیش از آنکه حافظ انسجام ملی باشد، توهین به شعور مخاطب تلقی میشود که لازم است در مجموعه های تبیینی بویژه صدا و سیما مورد توجه قرار گیرد.
۲- تله مذاکره با غرب: مهمترین ابزار غرب در جنگ #غافلگیری بود. مذاکرات صرفا وقت کشی با غرب برای تدارک غافلگیری جدید خواهد بود. بنابراین اگر مذاکره ای نیز انجام میشود لزومی به بزرگنمایی آن و راه حل نشان دادن آن نبوده و نیست؛ دلیل تجربه.
۳- توجیه بی سوادان سیاسی و رسانهای: به هر دلیلی با هر روشی افرادی دارای سمتهای سیاسی و رسانهای هستند که لزوما به معنای با سواد بودن آنها نیست؛ و زمانی که سواد و دانش کافی موضوعی وجود ندارد دلیلی برای صحبت، توئیت، پیام و... برای این افراد وجود ندارد. ممنوعیت اظهارات خارج از حیطه برای این افراد یا استفاده از مشاوران خبره برای این افراد پیشنهاد میشود.
۳ـ طرح فانتزیهای توسعه: تا زمان تعیین تکلیف اساسی با دشمن وجودی لازم است طرحهای توسعه ای در اولویت اصلی نباشند. #امنیت اولویت اساسی است و سیاستگذاری ها، طرحها و برنامه ها باید در همین راستا پیش بروند. رویکرد مسئولان و مقامات باید واقع بینانه و مبتنی بر گزاره های واقعی جامعه باشد. برخی مسئولان در همین چند ساعت پس از آتش بس فانتزیهایی از تعامل با آمریکا را مطرح میکنند که گویی در کشوری دیگر زیست میکنند.
۴ـ ایجاد ناامیدی و بی اعتمادی میان مردم: این کار را به اندازه کافی معاندان خارجی انجام میدهند و نیازی به طرح انتقادات مغرضانه نیست؛ با انتقادات غیر سازنده که فاقد پیشنهاد بوده صرفا با اهداف و اغراض سیاسی در جامعه مطرح میشود مواجهه شود.
همانطور که در ابتدا آمد ما نیز آسیبهای۹:۰۲
زیادی دیدیم و نابودی رژیم صهیونسیتی نیز تلافی این جنایات نیست، اما تجویز ناامیدی مستمر و ایجاد بی اعتمادی میان مردم چیزی جز #خیانت نیست.
محمدعلی رحیمی نژاد پژوهشگر حوزه روابط بینالملل
محمدعلی رحیمی نژاد پژوهشگر حوزه روابط بینالملل۹:۰۲
خوابهایی که تعبیر نشد... مروری بر مواضع اندیشکده #شورای_روابط_خارجی_آمریکا در ایام جنگ گنبد آهنین و سامانههای دفاعی متحدان مانع از خسارت جدی ایران به اسرائیل میشود. حمله برق آسا و موفقی را اسرائیل انجام داد و در ادامه با فروپاشی درونی ایران همراه خواهد بود. بعید است ایران بتواند پاسخ متناسبی به اسرائیل داشته باشد و با تداوم این شرایط زیرساختهای ایران نابود میشود. بعید به نظر میرسد که ایران وارد تقابل با آمریکا شود و پاسخی به حمله ما نخواهد داشت. اسرائیل و آمریکا همچنان امیدوارند مردم از درون با حاکمیت وارد تنش شوند. هر چقدر ایران حمله کند، حملات بزرگتر و بیشتری علیه آن انجام میشود. در صورت وجود اورانیوم غنی شده با انجام توافقنامه بینالمللی میتوان از ساخت بمب اتم پیشگیری کرد. در صورت عدم توافق مسالمتآمیز، حملات مجدد به ایران آنها را از رسیدن به اهداف هستهای منصرف میکند. اما در عمل خوش خیالی های این اندیشکده و اتاق فکر آمریکایی محقق نشد...https://www.cfr.org @Attacheintl۱۵:۱۰
شتاب حمله به ایران! اندیشکده #شورای_آتلانتیک با بررسی روند مقابله آمریکا با کشورهای محور تخاصم (ایران، روسیه، چین و کره شمالی)، مفیدترین اقدام در شرایط فعلی را «شتاب حمله به ایران»، میداند. گزارش کامل:https://www.atlanticcouncil.org/content-series/inflection-points/turning-on-putin-would-fit-trumps-trend-of-second-term-wins/
۷:۲۶
برنامه نظم آمریکایی #اندیشکده #هریتیج طبق این گزارش، زمان آن رسیده است که تلاشها برای پیشبرد ادغام منطقهای در راستای توافقات صلح تاریخی ابراهیم دو چندان شود. لازمه این موضوع عملیاتی شدن کریدور اقتصادی هند-خاورمیانه-اروپا (IMEC) است که مورد حمایت ترامپ قرار دارد. اکنون که حملات ایالات متحده و اسرائیل به طور قابل توجهی قدرت نظامی و نفوذ منطقهای تهران را تضعیف کرده است، زمان آن رسیده است که تلاشها برای پیشبرد ادغام منطقهای در راستای توافقنامههای صلح تاریخی توافقنامههای ابراهیم دو چندان شود.این کریدور به عنوان جایگزینی برای «ابتکار کمربند و جاده» به رهبری چین و «کریدور حمل و نقل بینالمللی شمال-جنوب» تحت سلطه ایران و روسیه عمل خواهد کرد. جنگ دوازده روزه، تقابل دانش بومی یک کشور تحت تحریم با لبه فناوری مدعی ترین کشورهای غربی در زمینه فناوری بود؛ به نظر میرسد این اندیشکده و عمده مقامات غربی با وجود اینکه پیشنهاد آتش بس را داده اند، ضعف رژیم صهیونیستی و نابودی آن را درک نکرده اند؛ از همین رو پیشنهاداتی شبیه این گزارش ارائه شده است. در این زمینه تعامل ایران با قدرتهای شرق برای تقویت نقش کریدوری خود و تضعیف و نابودی کریدور آمریکایی-صهیونیستی ضروری خواهد بود.https://www.heritage.org/middle-east/commentary/now-the-time-advance-middle-east-integration @Attacheintl۱۱:۰۵
چرا تسلط بر انرژی جهان؟ #اندیشکده_هریتیج Diana Furchtgott-Roth مدیر مرکز انرژی، آب و هوا و محیط زیست دستور کار تسلط بر انرژی دولت ترامپ صرفاً یک سیاست اقتصادی نیست، بلکه یک دکترین استراتژیک است. اهداف این دکترین شامل موارد زیر است: ۱) تضمین استقلال انرژی از طریق استفاده از سوختهای فسیلی داخلی و انرژی هستهای؛ ۲) تأثیرگذاری بر قیمتهای جهانی انرژی؛ ۳) تأمین انرژی مقرونبهصرفه و قابل اعتماد برای آمریکاییها و متحدان ما؛ و ۴) کاهش وابستگی به زنجیرههای تأمین انرژی سبز چین.
این اهداف منعکسکننده یک رویکرد واقعگرایانه به سیاست انرژی است که مبتنی بر منافع ملی و اهرم جهانی است. قانون جدید «یک لایحه بزرگ و زیبا»، اعتبارات مالیاتی برای وسایل نقلیه الکتریکی و انرژی پاک مسکونی را در سال ۲۰۲۵ لغو میکند و یارانههای انرژی بادی و خورشیدی را تا سال ۲۰۲۸ به تدریج حذف میکند. این قانون با تضمین اینکه ایالات متحده به منابع انرژی خود به جای منابع تحت کنترل پکن متکی است، صنعت داخلی و امنیت ملی را تقویت میکند. ایالات متحده با ۲۷۳ میلیارد بشکه نفت خام قابل بازیابی فنی و نزدیک به ۳۰۰۰ تریلیون فوت مکعب گاز طبیعی، منابعی دارد که آن را قادر میسازد هم تقاضای داخلی را برآورده کند و هم از متحدان خارجی حمایت کند. لغو ممنوعیت صادرات گاز طبیعی توسط رئیس جمهور ترامپ، ایالات متحده را در موقعیت تسلط بر بازارهای جهانی انرژی قرار میدهد و وزنه تعادلی در برابر صادرکنندگان انرژی اقتدارگرا فراهم میکند. استدلال دیگر این اندیشکده آن است که سیاستهای زیستمحیطی که هزینهها را افزایش میدهند و حزب کمونیست چین را توانمند میسازند. در انتها نیز استدلال میشود که: در جهانی که انرژی هم یک کالا و هم یک سلاح است، ایالات متحده نمیتواند کنترل را به رژیمهایی که ارزشهای آن را به اشتراک نمیگذارند، واگذار کند. نکته قابل توجه لزوم شکل گیری نگاه واقع بینانه در مقابل سیاستهایی است که نابودی دیگر کشورها، مردم و محیط زیست، دارای اهمیت نیست. https://www.heritage.org/energy/commentary/why-american-energy-dominance-strategic-imperative @Attacheintl۱۱:۳۸
مدلی برای اندیشکده های تاثیرگذار ادوین جی. فولنربنیانگذار و رئیس سابق بنیاد هریتیج فولنر پس از خدمت به عنوان رئیس اندیشکده هریتیج از سال ۱۹۷۷ تا ۲۰۱۳، دوباره برای مدت کوتاهی در سال ۲۰۱۷ به عنوان رئیس اندیشکده مشغول بود. نفوذ هریتیج در آن سال به طرز چشمگیری افزایش یافت. پس از مراسم تحلیف دونالد جی. ترامپ، تعدادی پیروزی در سیاستهای محافظهکارانه، به ویژه اصلاحات مالیاتی، به دست آمد و بنیاد هریتیج در همه آنها نقش داشت. تنها در اولین سال خود، دولت ترامپ تقریباً دو سوم از توصیههای سیاستی هریتیج را پذیرفت. در ادامه جهت آشنایی بیشتر لینک کامل گزارش برای آشنایی با یکی از موثرترین اندیشمندان آمریکایی آمده است؛ عملکرد این افراد میتواند به عنوان الگویی برای شروع فعالیت دیگر اندیشکده ها و تاثیرگذاری آنها قلمداد شود:https://www.heritage.org/staff/edwin-j-feulner۸:۵۰
نقش کشورهای عربی در تقابل ایران و آمریکا فارن افرز دولتهای قطر، عربستان سعودی و امارات متحده عربی تا حدودی به این دلیل روی ترامپ شرطبندی بزرگی کرده بودند که امیدوار بودند او بتواند به درگیریها در منطقه پایان دهد؛ این شرطبندی به وضوح شکست خورده است؛ آسیبپذیریهای سیاسی و امنیتی کشورهای خلیج فارس را آشکار کرده و نشان داده که دسترسی به ترامپ همیشه به معنای اعمال نفوذ بر سیاستهای او نیست. تهران نشان داده است که در صورت حمله، مایل و قادر به کشاندن جنگ به همسایگان خود است و این نگاهی اجمالی به گزینههای جمهوری اسلامی برای تشدید اوضاع در صورت عملی شدن تهدیدهای اسرائیل یا ایالات متحده مبنی بر حمله مجدد ارائه میدهد.تعداد کمی در خلیج فارس با دیدگاههای خوشبینانه تلآویو و واشنگتن مبنی بر اینکه جنگ یک موفقیت خیرهکننده و قاطع بوده و ایران به طور مداوم تنبیه شده، موافقند. کشورهای عربی خلیج فارس باید برای میانجیگری جهت دستیابی به یک توافق پایدار بین ایران و ایالات متحده وارد عمل شوند؛ در صورت عدم صلح جاه طلبیهای آنها تضعیف و به سمت نابودی میان ایران اسرائیل خواهد رفت. کشورهای عربی به دنبال نابودی و مهار ایران بودند اما تحولات اخیر، محاسبات کشورهای عربی خلیج فارس را تغییر داده است. ابتدا، آنها پس از حمله ایران به تأسیسات نفتی عربستان سعودی در سال ۲۰۱۹، نسبت به تعهد ایالات متحده به حفظ نظم امنیتی منطقهای تردید کردند. ترامپ، که در آن زمان در دوره اول ریاست جمهوری خود بود، از محافظت از سعودیها یا پاسخ نظامی خودداری کرد. اگر دولتی که ریاض با تهاجمی از آن حمایت کرده بود، به کمک آن نیامد، این چه نویدی برای اتحاد امنیتی بلندمدت بین واشنگتن و خلیج فارس داشت؟ اینکه ایالات متحده پوشش نظامی و سیاسی نامحدودی به اسرائیل ارائه میدهد، تنها ناامیدی رهبران عربی را تشدید میکند. تمام کشورهای عربی آمریکا و اسرائیل را محکوم کردند؛ آنها باید بار دیگر با این واقعیت تلخ روبرو شوند که کاخ سفید شریک قابل اعتمادی برای مهار اسرائیل یا پایان دادن به جنگ در منطقه نیست. از طرفی کشورهای عضو اتحادیه اروپا، از جمله فرانسه و آلمان، و همچنین بریتانیا، با تایید اسرائیل اعتبار خود را نزد ایران از دست داده اند. ایران همچنین گزینههای متعددی از جمله حملات مرگبار به پایگاهها و نیروهای آمریکایی در منطقه، ناتوان کردن زیرساختهای انرژی کشورهای عربی خلیج فارس از طریق حملات و بستن تنگه هرمز را برای مقابله دارد. منافع استراتژیک اصلی کشورهای عربی خلیج فارس، سلب توانایی تسلط بر منطقه توسط هر قدرتی - ایران، اسرائیل یا حتی بازیگر سومی مانند ترکیه - است. آنها ترامپ را یاور خود در تحقق این راهبرد میدانند! https://www.foreignaffairs.com/israel/middle-easts-new-intermediaries۴:۲۴
استنباط غرب از تقابل با ایران سوزان مالونی معاون رئیس موسسه #بروکینگز و مدیر برنامه سیاست خارجی این اندیشکده که سابقه حضور در دولت اوباما و بوش رو داشته، درباره نتایج جنگ 12 روزه، موارد مهمی رو مطرح کرده که در ادامه بهش میپردازیم:1. اکنون که این غول (ایران) به زمین خورده است، وسوسه پایان دادن به آن وجود دارد، ایران سقوط کرده اما هنوز از بین نرفته است!
2. "خطرناکترین موجود هر جامعهای، مردی است که چیزی برای از دست دادن ندارد." این توصیف اکنون ممکن است در مورد مردانی که بر ویرانههای نظام انقلابی ایران حکومت میکنند، صدق کند!
3. با تضعیف شبکه نیابتی آنها، تخریب پدافند هوایی آنها و آشکار شدن پوچی صفبندیهای قدرتهای بزرگ، نگهبانان ناتوان ایران به ابزارهای جدیدی برای دور نگه داشتن گرگها نیاز دارند.
4. پیامدهای اولیه این درگیری، تسلط رهبران ایران را تقویت کرده و دلبستگی پایدار ایرانیان به ملتشان را برانگیخته است.
5. برخلاف ترامپ، رهبران اسرائیل هیچ توهمی ندارند که برنامه هستهای ایران "از بین رفته" است. آنها پیشبینی میکنند که تهران به دنبال بازسازی قابلیتهای خود خواهد بود و آمادهاند تا به این کارزار ادامه دهند تا مطمئن شوند که ایران نمیتواند موفق شود.
6. هزینه های سنگین و رهگیری دشوار موشکهای ایران اسرائیل را به نقطه پیشنهاد آتش بس رساند.
7. طولانی شدن درگیری اسرائیل و ایران به قیمت از دست رفتن عزم دولت ترامپ برای تمرکز بر دفاع از منافع ایالات متحده در هند و اقیانوس آرام در مواجهه با ارتش چین که به طور فزایندهای جسورتر میشود، تمام خواهد شد.
8. سعودیها و دیگر رهبران خلیج فارس که مصمم به ادامه تبدیل اقتصادها و جوامع خود به قطبهای جهانی فناوری، گردشگری و تجارت هستند، ناچار به تعامل با ایران شده اند و محاسبه کرده اند تلاش برای حذف ایران منجر به آسیب متقابل خواهد شد.
9. در نهایت برنامه ترامپ انجام توافقی بهتر از برجام با ایران بوده است؛ بنابراین پیشنهادات دیپلماتیک در شرایط فعلی حداقل منجر افزایش شکاف بین حاکمیت و مردم ایران خواهد شد؛ بنابراین باید مذاکرات را مجددا از سر گرفت!
10. ارائه پیشنهاداتی مانند کنسرسیوم غنیسازی منطقهای خارج از قلمرو ایران و همچنین سرمایهگذاری خارجی در تأسیسات انرژی هستهای غیرنظامی، برای مسئولان ایرانی دشوار خواهد بود و ما باید بر روی ایجاد آینده روشن برای ایرانیان تاکید کنیم!
11. در نهایت حتی اگر مذاکرات مورد قبول ایران نباشد یا مورد تایید رهبران آن واقع نشود؛ بذر یک فروپاشی استراتژیک در این کشور کاشته میشود!
باید منتظر ماند و دید واکنش مسئولان ما در برابر نیات آشکار ارائه شده توسط آمریکا چیست؟ و این سوال همچنان برای ما وجود دارد که فایده مذاکره با کشورهایی که تعهدی بدان ندارند، چیست؟ Iran’s Dangerous Desperation: What Comes After the 12-Day War (foreignaffairs.com)۶:۲۵
اهمیت دیدار پوتین و ترامپ #اندیشکده #شورای_آتلانتبک این اندیشکده معتقد است اقدامات هماهنگ کننده ترامپ با اتحادیه اروپا و تهدید به افزایش تعرفههای هند برای تحریم بیشتر روسیه دلیل این ملاقات خواهد بود. پیشنهادات روسیه برای صلح دستیابی به سرزمینهای شرقی اوکراین است که به نتیجه رسیدن آن قطعی نیست. عدم حضور کشورهای اروپایی یادآور کنفرانس یالتا در سال ۱۹۴۵ است «جایی که ایالات متحده، اتحاد جماهیر شوروی و بریتانیا سرنوشت نیمی از اروپا را بر سر آن ملتها تعیین کردند.» از طرفی نیرهای مستقر آمریکا در اروپا به سمت اقیانوس هند راهی میشوند و تمرکز آمریکا بر چین متمرکز خواهد شد.اما اهمیتش برای ایران چیه؟
در صورت تحقق هرگونه توافق، منطق قدرتهای بزرگ درباره ما نیز صدق میکند. یعنی قدرتهای بزرگ برای مهار قدرتهای کوچکتر با یکدیگر کنار می آیند.اما مشکل اصلی عدم اعتماد پوتین به آخریکا و ترامپ است. بی اعتمادی که حاصل بی توجهی به توافقات بینالمللی و سیاستهای یکجانبه آمریکا در قبال تمامی بازیگران نظام بینالملل بوده است.اما در شرایط فعلی نیاز آمریکا به توافق بیشتر از نیاز روسیه خواهد بود؛ علت این موضوع نیز تمرکز بر شرق و حل مسأله ایران برای این کشور است. https://www.atlanticcouncil.org/content-series/fastthinking/trump-and-putin-just-announced-a-meeting-in-alaska-what-does-that-mean-for-the-war-in-ukraine/۶:۰۰
ارزیابی عملکرد سیاست خارجی آمریکا در یکماهه اخیر #اندیشکده #بنیاد_دفاع_از_دموکراسی اندیشکده هر ماه با نظرخواهی از کارشناسان و اندیشمندان به ارزیابی عملکرد سیاست خارجی آمریکا میپردازه که در ادامه نتایج آخرین بررسی آورده میشود: عملکرد بسیار ضعیف: سیاست خارجی آمریکا در قبال ترکیه، گروههای جهادی اهل تسنن، سوریه، چین و حملات سایبری بسیار ضعیف بوده است. خنثی: سیاست خارجی آمریکا در قبال اقدامات ایران رویکردی خنثی داشته است. مثبت: سیاست خارجی آمریکا در زمینه دفاع از آمریکا و اروپا و در قبال کشورهای لبنان، کره شمالی و اسرائیل عملکرد مثبتی داشته است. نکته اینکه این عملکرد در قبال برخی کشورها مانند لبنان (تضعیف آن) و در قبال برخی دیگر مانند اسرائیل (تقویت آن) لحاظ میشود. روند بسیار مثبت: عملکرد آمریکا در قبال سازمانهای بینالمللی برخلاف قبل رو به بهبود است. نکته این تحلیل در محوریت منافع آمریکا و اسرائیل است؛ یعنی خروج از تعهدات بینالمللی و تضعیف آنها به دلیل حمایت از اسرائیل اقدامی بسیار مثبت لحاظ میشود!!! نکته قابل توجه دیگر این گزارش، تمرکز بر عمان است؛ بانکهای عمانی، که در سیستم مالی بینالمللی به رهبری ایالات متحده ادغام شدهاند، به شبهنظامیان تحت حمایت ایران خدمات ارائه دادهاند و به مقامات حوثی اجازه دادهاند تا وجوه دلار آمریکا را با دور زدن تحریمها منتقل کنند. بنابراین باید حمایت عمان از ایران و یمن سلب شود.https://www.fdd.org/analysis/2025/08/07/trump-administration-foreign-policy-tracker-august/۶:۲۹
هشتاد سالگی حمله اتمی به ژاپن #اندیشکده #چاتم_هوس به مناسبت هشتاد سالگی حمله اتمی #آمریکا به ژاپن نکات مهمی رو به سیاستمداران متذکر شده: هشتاد سال قبل بین ۱۱۰۰۰۰ تا ۲۱۰۰۰۰ نفر در اثر بمبها و پیامدهای فوری آنها کشته شدند و دهها هزار نفر دیگر در دهههای بعد بر اثر بیماریهای ناشی از تشعشعات و سرطان جان خود را از دست دادند! اما امروز نیز برخی از سیاستگذاران و استراتژیستهای نظامی دوباره مفهوم «جنگ هستهای محدود» یا استفاده از «سلاحهای هستهای تاکتیکی» در میدان نبرد را مطرح میکنند؛ این عبارات گمراه کننده هستند و تاثیرات بمبها و ابزارهای نظامی فعلی نیز بسیار بدتر از بمب اتمی هشتاد سال قبل است! در حال حاضر ایران، تحت فشار حملات اخیر اسرائیل و ایالات متحده، تهدید به خروج از پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای (NPT) کرده و درخواستهای داخلی برای پیشرفت برنامه تسلیحات هستهای این کشور در حال افزایش است. کره شمالی همچنان به گسترش زرادخانه خود ادامه میدهد و در عین حال روابط نزدیکتری با روسیه برقرار میکند. هند و پاکستان همچنان درگیر رقابتی ناپایدار هستند، هر دو مسلح به سلاحهای هستهای هستند و مرتباً در امتداد مرزهای مورد مناقشه با یکدیگر درگیر میشوند؛ بنابر این پیمان NPT تضعیف شده است. کشورهایی مانند عربستان سعودی، کره جنوبی، لهستان و حتی ژاپن به دلیل ترس از چین آشکارا در پی تضعیف ضمانتهای امنیتی ایالات متحده، مواضع هستهای خود را مورد بازنگری قرار داده اند! واقعیت بر آمده فعلی عدم همکاری قدرتهای بزرگ بوده که مذاکرات دوجانبه و چندجانبه کنترل تسلیحات را متوقف کرده و خطر ایجاد بحران هسته ای از همیشه نزدیکتر است. روسیه برتری هسته ای را هدف قرار داده؛ ترامپ برای کسب جایزه صلح کاهش زرادخانه ها را مطرح میکند و چین به بهانه عقب ماندگی نسبت به روسیه و آمریکا از مذاکرات طفره میرود! نکته اصلی مورد غفلت در این گزارش، مطرح نکردن نقش آمریکا و به پیوست آن اسرائیل به عنوان بانیان شرایط خطرناک فعلی است؛ عدم پیوستن اسرائیل به NPT و تجاوز افسارگسیخته و نامشروع به دیگر کشورها عامل اصلی سوق یافتن کشورها به برخورداری از بمب هسته ای بوده است. مدعیان جدید بمب هسته ای را ضامنی جهت بقای خود در محیط آنارشیک نظام بین الملل میدانند. https://www.chathamhouse.org/2025/08/eighty-years-hiroshima-and-nagasaki-world-should-not-forget-devastation-wrought-nuclear۷:۳۱
تغییر نظم غربی«گذار قدرت از غرب به شرق و ظهور یک نظم جهانی چندقطبی». بر اساس تحلیلهای مؤسسه چتم هاوس، ما شاهد افول نسبی غرب و تولد «بقیه» هستیم. تحولی که نه تنها روابط بینالملل، بلکه اقتصاد، امنیت و فرهنگ جهانی را برای دهههای آینده شکل خواهد داد.برای قرنها، نظم جهانی تحت هژمونی غرب—اول اروپا و سپس آمریکا—بوده است. اما این دوران به سرعت در حال پایان است. ما دیگر در یک جهان تکقطبی یا حتی دوقطبی زندگی نمیکنیم. جهان به سمت یک ساختار چندقطبی پیچیده حرکت میکند، جایی که قدرت میان بازیگران متعدد و متنوعی توزیع شده است. اما «بقیه» دقیقاً چه کسانی هستند؟ این عبارت فقط به معنای چین و روسیه نیست. این یک جنبش جمعی است که شامل قدرتهای متوسط و در حال ظهور مانند هند، برزیل، اندونزی، آفریقای جنوبی، عربستان سعودی و امارات متحده عربی میشود. این کشورها دیگر نمیخواهند مجبور به انتخاب بین بلوکهای شرق و غرب باشند. آنها به دنبال منافع ملی خود هستند و اتحادهای خود را بر اساس موضوعات خاص و مورد علاقه شکل میدهند؛ پدیدهای که به آن «چندجانبهگری سلیقهای» یا Selective Multilateralism نام دارد. علل این گذار قدرت چیست؟ اندیشکده چتم هاوس سه محرک اصلی را مطرح میکند:1. تغییر موازنه اقتصادی: سهم کشورهای غربی از اقتصاد جهانی به طور پیوسته در حال کاهش است، در حالی که سهم اقتصادهای در حال ظهور به سرعت در حال رشد است. این ثروت جدید، قدرت سیاسی و نفوذ دیپلماتیک به همراه میآورد.
2. ظهور فناوری: دیگر انحصار غرب بر فناوریهای پیشرفته شکسته شده است. پیشرفتهای چین در هوش مصنوعی، تسلط روسیه در جنگ سایبری، و برنامههای فضایی هند و امارات، همگی نشاندهنده پراکندگی قدرت فناوری در سطح جهان است.
3. تغییر در ایدئولوژی و گفتمان: مدل غربی لیبرال دموکراسی دیگر به عنوان «پایان تاریخ» دیده نمیشود. بسیاری از کشورهای جهان مدلهای حکومتی را دنبال میکنند که اغلب بر حاکمیت مقتدر، توسعه اقتصادی و نظم اجتماعی—گاهی حتی به قیمت محدود کردن آزادیهای فردی—تأکید دارند.
اما این انتقال قدرت آرام و ساده نیست. این دوره میتواند بسیار بیثبات و خطرناک باشد. قدرتهای در حال افول—مثل ایالات متحده—ممکن است وسوسه شوند تا با استفاده از ابزارهای خود، از جمله تحریمهای یکجانبه یا حتی نیروی نظامی، این روند تاریخی را کند کنند. از سوی دیگر، قدرتهای نوظهور مصمم هستند که از نفوذ جدید خود برای تغییر قواعد بازی به نفع خود استفاده کنند.این تنش را میتوان در مکانهایی مانند اوکراین، دریای جنوبی چین، و در سازمانهای بینالمللی مانند سازمان ملل متحد مشاهده کرد، جایی که اکنون ائتلافهای در حال تغییر، تصویب هر قطعنامه یا تحریمی را به یک میدان نبرد دیپلماتیک تبدیل کرده است. به نظر میرسد جهان به سمت یک سیستم چند قطبی حرکت میکند. به این معنی که ممکن است شاهد چندین سیستم متعارض باشیم که همزمان عمل میکنند: یک سیستم مبتنی بر قوانین به رهبری غرب، یک سیستم به رهبری چین و روسیه، و شبکهای از اتحادهای منطقهای و موقت در پیش داریم. در چنین جهانی، توانایی برای نوآوری، انعطافپذیری و ایجاد اتحاد—حتی با کشورهایی که با آنها اختلاف نظر داریم—به یک ضرورت استراتژیک تبدیل میشود. دیگر نمیتوان به یک ابرقدرت برای حل بحرانهای جهانی تکیه کرد. همکاری و دیپلماسی چندجانبه—اگرچه آهسته و پرزحمت—تنها راه پیش رو است. در پایان، این گذار قدرت یک «بازی صفر و صد» نیست که در آن پیروزی یک طرف لزوما به معنای شکست طرف دیگر باشد. بلکه یک تنظیم بزرگ است. چالشی که برای همه کشورها—چه در غرب و چه در «بقیه»—وجود دارد این است که چگونه میتوان در این نظم جدید چندقطبی نه تنها زنده ماند، بلکه رفاه و امنیت را در زمانی از رقابتهای عمیق ژئوپلیتیک تضمین کرد. باید دید جهان اسلام و بطور خاص جمهوری اسلامی ایران چه نقشی را در تغییر نظم فعلی و آینده قدرت بر عهده خواهند داشت. نقاط قوتی مانند موقعیت جغرافیایی، توانمندی امنیتی و ظرفیتهای اقتصادی به چالش کشیده شده توسط آمریکا میتواند در نظم جدید «تعیین کننده» باشد.https://www.chathamhouse.org/publications/the-world-today/2025-09/decline-west-and-rise-rest-will-lead-new-world-order۵:۱۳
زمان تشکیل اتحادیه دفاعی کشورهای خلیج فارس #اندیشکده #چاتم_هوس در نهم سپتامبر ۲۰۲۵، اسرائیل با انجام یک حمله هوایی به دو هدف در دوحه، پایتخت قطر، یک بحران بینالمللی بی سابقهای به راه انداخت. این اولین بار بود که اسرائیل به یکی از اعضای شورای همکاری خلیج فارس بدون اطلاع حمله میکرد. این حمله یک شوک بزرگ به تمامی کشورهای منطقه، به ویژه دیگر اعضای شورای همکاری خلیج فارس مانند عربستان سعودی و امارات متحده عربی وارد کرد. این سؤال اساسی برای آنها ایجاد شد: "اگر آمریکا نتواند یا نخواهد جلوی متحد خود را از حمله به یکی از ما بگیرد، پس تضمین امنیتی ما چه ارزشی دارد؟" این واقعه به وضوح نشان داد که واشنگتن ممکن است بر متحدان خود—چه اسرائیل و چه کشورهای عربی—کنترل کامل نداشته باشد. این موضوع، هسته اصلی استراتژی امنیتی این کشورها را که متکی بر حمایت بی قید و شرط آمریکا بود، زیر سؤال برد. این حمله، یک "زنگ بیدارکننده" یا Wake-up Call برای کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس بود. این اتفاق به آنها ثابت کرد که در یک محیط بین المللی کاملاً جدید و غیرقابل پیش بینی زندگی میکنند و دیگر نمی توانند تنها به یک حامی خارجی تکیه کنند! این اتفاق ثابت کرد سیاست کشورهایی مانند ایران که اتکای خود را به توانمندیهای داخلی خود قرار داده اند صحیح است؛ علاوه بر این با وجود حاکمان ترسو فهم این نکات کمکی به کشورهای عربی برای رهایی از سلطه آمریکا نخواهد کرد... این کشورها بازیچه قدرتهای بزرگ بوده و در راستای تحقق اهداف آنها قدم برمیدارند. ایجاد اتحادیه کشورهای اسلامی یا کشورهای حاشیه خلیج فارس نیز بواسطه وابستگی عمیق این کشورها، راه به جایی نخواهد برد. تکرار این اتفاقات میتواند فرصتی برای اتحاد کامل کشورهای اسلامی باشد. https://www.chathamhouse.org/2025/09/israels-attack-qatar-shows-why-its-time-gulf-defence-union۱۰:۱۳
تهدیدات 5 گانه آمریکا #اندیشکده #بنیاد_دفاع_از_دموکراسی نفوذ روسیه در تصمیم نیجر برای خروج اجباری نیروهای آمریکایی نقش داشت. بلافاصله پس از کودتای نیجر در سال ۲۰۲۳، روسیه جنبش ضد استعماری علیه آمریکا را هدایت کرد. رسانههای اجتماعی چینی برای ترویج اعتراضات علیه تأسیسات فرآوری عناصر نادر خاکی در تگزاس و اوکلاهما، از شخصیتهای جعلی آمریکایی استفاده کردند. روسیه، چین و ایران از اعتراضات ضد اسرائیلی برای دامن زدن به نزاع اجتماعی در ایالات متحده سوءاستفاده کردند. پکن تلاش کرد از طریق انتشار اطلاعات نادرست در مورد جنگ بیولوژیکی، بین ایالات متحده و تایوان اختلاف ایجاد کند. ایران در سال ۲۰۲۴ اطلاعات حساس ستاد انتخاباتی ترامپ را هک و فاش کرد. بر همین اساس فشار آمریکا به ایران با هدف فشار به روسیه و چین و تثبیت قدرت خود در نظام بین الملل، محتمل خواهد بود. https://www.fdd.org/analysis/2025/09/25/5-recent-instances-of-foreign-malign-influence-threatening-u-s-national-security/۹:۱۰
آینده ایران؛ اصلاحات یا جنگ؟ #اندیشکده #چاتم_هوس اندیشکده چتم هوس معتقد است ایران باید بین گزینه اصلاحات (آنهم اصلاحات مد نظر دولتهای غربی) و جنگ یکی را انتخاب کند. مهمترین نکته این است که پیامدهای جنگ، بنبست هستهای جدیدی را با واشنگتن ایجاد کرده که با موضع سازشناپذیر دولت ترامپ تشدید شده است. ایران پس از سالها سرمایهگذاری سنگین در «محور مقاومت» خود که از حزبالله در لبنان گرفته تا شبهنظامیان در عراق، سوریه و یمن را در بر میگیرد، در سال ۲۰۲۵ خود را با چشماندازی کاملاً تغییر یافته میبیند. نیروهای نیابتی آن تضعیف شدهاند، زیرساختهای داخلی آن آسیب دیدهاند و اعتبار بازدارندگی آن زیر سوال رفته است. واقعیت چند دهه اخیر کشور نشان میدهد، ایران خود را با اصلاحات غربی همراه نخواهد کرد و از جنگ نیز برای دفاع مشروع و ایجاد بازدارندگی موثر ترسی نخواهد داشت. نکته اساسی تحلیلهای غلط این اندیشکده انگلیسی در ادراک رفتار ایران است؛ در واقع ادراک این اندیشکده همانطور که در عنوان گزارش آمده عبارت است از اینکه «آیا دوباره ایران مسلح میشود؟»؛ می باشد. گویی ایران مسبب جنگ و نابودی منطقه است! بله ایران برای دفاع از خود مسلح تر خواهد بود و در صورت تکرار جنگ دیگر خبری از پذیرش آتش بس نیست. همین موضوع منجر به عدم وقوع مجدد جنگ طی چندماه اخیر بوده است.https://www.chathamhouse.org/events/all/open-event/will-iran-rearm-or-reform-war-nuclear-standoff-and-shaken-alliances۵:۱۹
آرامش قبل از طوفان اقتصادی #اندیشکده #شورای_آتلانتیک براساس تجربه مستقیم از جلسات سالانه صندوق بینالمللی پول (IMF) و بانک جهانی، مشخص است که بحران اقتصادی جدیدی رخ خواهد داد. رهبران مالی اروپایی و دیگر رهبران مالی جهان معتقدند که بدهی، چین، تعرفهها، عدم قطعیتهای هوش مصنوعی (AI) - یا ترکیبی سمی از همه اینها - میتواند به یک نقطه عطف در تغییرات اقتصادی پیشرو مبدل شود. اکثر شرکت کنندگان معتقدند فعلا در حال تجربه آرامش قبل از طوفان یا آرامش قبل از فاجعه هستیم. بهبود مبانی سیاستگذاری در برابر شوکها، آنها را تضعیف کرده است. بخش خصوصی با تغییر شرایط تجاری، خود را وفق داده است. مشخص شد که ضربات تعرفهای کمتر از آن چیزی است که در ابتدا از آن میترسیدیم، زیرا اکثر کشورها از جنگهای تجاری تلافیجویانه با ایالات متحده اجتناب کردند. و شرایط مالی حمایتی، از جمله نرخهای بهره جذاب، انعطافپذیری بیشتری را فراهم کرده است. آنچه مشخص نیست این است که این مزایا تا چه مدت میتوانند دوام بیاورند؛ شروع مقابله با اقدامات ترامپ، نقطه شروع بحران پیشرو خواهد بود. اجماع نشست اقتصادی این بود که به دلیل عواملی از تعرفههای ترامپ و هوش مصنوعی گرفته تا تجزیه اقتصادی جهانی و درگیریهای ژئوپلیتیکی، روال عادی امور به پایان رسیده است. در مقابل راهکار پیشرو نقش آفرینی مثبت رهبران و نهادهای بین المللی وجود دارد که اعتماد به آنها به کمترین میزان خود رسیده است. شش ماه پیشرو مشخص کننده ابعاد بحران اقتصادی در جهان خواهد بود. https://www.atlanticcouncil.org/content-series/inflection-points/dispatch-from-washington-is-this-the-calm-before-the-economic-storm/۸:۲۰
رقابت چین و آمریکا در منابع معدنی کمیاب #اندیشکده #شورای #روابط_خارجی آمریکا در سال 1992 دنگ شیائو پینگ (رییس جمهور وقت چین) گفت: «خاورمیانه نفت دارد؛ چین عناصر کمیاب دارد.» عناصر کمیاب در واقع مطمئناً فقط در چین وجود ندارند، اما از زمانی که دنگ به اهمیت چنین مواد معدنی اشاره کرد، چین از طریق دههها سیاست صنعتی هماهنگ، موقعیت مسلطی را برای خود ایجاد کرده است. سالها، دولت چین سرمایهگذاریهای سنگینی را برای حمایت از شرکتها در هر مرحله از زنجیره ارزش پالایش و تولید عناصر کمیاب انجام داد و تأسیسات استخراج، پالایش، تولید و بازیافت داخلی خود را تقویت کرد و همچنین شبکه معادن خارجی خود را در سراسر جهان گسترش داد. امروزه، بزرگترین گلوگاهها در زنجیره تأمین مواد معدنی حیاتی، پالایش و فرآوری (هم از نظر ظرفیت و هم از نظر مالکیت معنوی) هستند، نه برخورداری از عناصر خام معدنی؛ چین تا ۹۰ درصد از ظرفیت فرآوری جهان، از جمله بیش از ۹۹ درصد از سه نوع عنصر خاکی کمیاب مورد نیاز برای آهنرباهای مقاوم در برابر حرارت را کنترل میکند. این امر تا حدودی با یارانه دادن، تولید و اعمال شیوههای قیمتگذاری که آن را برای رقبا در ایالات متحده و سایر کشورها از نظر اقتصادی غیرقابل توجیه میکرد، محقق شده است. شرکتهای چینی نیز به نوبه خود نوآوریهایی را انجام دادند - به همین دلیل است که آنها ارزشمندترین مالکیت معنوی و ظرفیت بهرهبرداری در صنعت را در اختیار دارند. و آنها همچنین از این واقعیت که ایالات متحده و سایر کشورهای توسعهیافته به دلیل پیامدهای زیستمحیطی و سایر عوامل نمیخواستند فعالیتهای معدنی و پالایش داخلی را گسترش دهند، بهره بردند. در شرایط فعلی دو مانع بزرگ بر سر راه کاهش وابستگی ایالات متحده به چین، زمان و پول هستند. همانطور که بسیاری از کارشناسان اقتصادی، از جمله افرادی مانند پیتر هارل و دالیپ سینگ، اشاره کردهاند، ما باید با افزایش عرضه ایالات متحده از طریق کف قیمتها، توافقنامههای خرید، تخفیفهای مالیاتی و کاهش مقررات، برای بلندمدت سرمایهگذاری کنیم. اما لازم نیست این کار را به تنهایی انجام دهیم. بلکه باید با متحدان و شرکای خود همکاری کنیم تا به طور موازی تلاشهای مشابهی را برای ایجاد یک اکوسیستم جهانی و گسترده از تولیدکنندگان مواد معدنی حیاتی مورد اعتماد که بتوانند با تولید و نوآوری چین برابری کنند، انجام دهیم. طبق تخمین مراکز تخصصی حدود بیست و نه سال طول میکشد تا یک معدن در ایالات متحده به بهرهبرداری برسد. و این تأسیسات میلیاردها دلار هزینه اولیه دارند. بدون توافقنامههای خرید و کف قیمتهای دولتی برای تعدیل نوسانات بیثبات قیمتهای جهانی عناصر خاکی کمیاب و شوکهای تقاضا، مشخص نیست که آیا آنها سرمایهگذاری خصوصی لازم را جذب خواهند کرد یا خیر؟ دولت بایدن بر این موضوع تمرکز کرد، استراتژی کمکهای مالی و وامها را دنبال کرد و با متحدان و شرکا برای جلب حمایت از اقدام جمعی تعامل داشت. دولت ترامپ پا را فراتر گذاشته است. در ماه ژوئیه، وزارت دفاع ۱۵ درصد از سهام شرکت تولیدکننده عناصر خاکی کمیاب MP Materials مستقر در ایالات متحده را به قیمت ۴۰۰ میلیون دلار خریداری کرد، کف قیمت تعیین کرد و توافقنامه خرید را ارائه داد. روز چهارشنبه، اسکات بسنت، وزیر خزانهداری، تصریح کرد که ایالات متحده به این رویکرد ادامه خواهد داد و اظهار داشت که فراتر از عناصر خاکی کمیاب را مد نظر دارد: «ما قصد داریم کف قیمتها و پیشخرید را تعیین کنیم تا مطمئن شویم که این اتفاق دیگر تکرار نمیشود و این کار را در طیف وسیعی از صنایع انجام خواهیم داد.» پیشنهاد این اندیشکده همراه کردن دیگر متحدان و استفاده از ظرفیت کشورهای وابسته ثروتمند برای توسعه صنایع کمیاب معدنی و فشار بر چین است؛ در سوی مقابل این برنامه آمریکا بستری برای همکاری کشور ما -به دلیل ذخایر معدنی ثروتمند- با چین خواهد بود. https://www.cfr.org/article/china-united-states-and-critical-chokepoint-minerals۸:۴۴
آینده روابط آمریکا با ایران #اندیشکده #شورای_آتلانتیک اسرائیلیها، فلسطینیها، ایالات متحده و منطقه هنوز کارهای زیادی برای اطمینان از عدم شعلهور شدن مجدد درگیری در پیش دارند. ترامپ و تیمش میتوانند با تکیه بر آتشبس غزه، بر یک توافق منطقهای گستردهتر تمرکز کنند. یک «توافق بزرگ و زیبا» احتمالاً مستلزم آن است که ایالات متحده مسیری را برای ایران فراهم کند تا هم تحریمها کاهش یابد و هم در فرصتهای توسعه اقتصادی منطقهای ادغام شود و همچنین از حمله دیگری از سوی اسرائیل در امان بماند. در عوض، ایران تقریباً مطمئناً باید به سطح غنیسازی بسیار پایینتری (۳.۶ درصد برای مصارف غیرنظامی، به جای ۶۰ درصدی که قبل از حملات ژوئن غنیسازی میکرد) متعهد شود و به یک رژیم بازرسی بسیار سرزده آژانس بینالمللی انرژی اتمی تن دهد. این اندیشکده در ادامه اعتراف میکند بعید است که ایران غنیسازی داخلی خود را متوقف کند، اما یک رویکرد احتمالی برای حفظ آبرو میتواند یک سرمایهگذاری مشترک در خارج از کشور با سرمایهگذاری کشورهای عربی خلیج فارس باشد. اندیشکده شورای آتلانتیک پیشنهاد میکند که موضوعات کنار گذاشتن برنامه موشکهای بالستیک و عدم حمایت از گروههای نیابتی منطقهای بخشی از توافق احتمالی باشند! علاوه بر ماهیت ایدئولوژیک تقابل آمریکا و جمهوری اسلامی ایران، منافع اقتصادی طرفین نیز با نابودی ایران یا اخراج آمریکا در غرب آسیا محقق خواهد شد. صحبت از #صلح و توافق نیز با هدف ساکت کردن افکار عمومی در غرب رخ میدهد؛ فرجام این تقابل چیزی جز از بین رفتن یکی از طرفین نخواهد بود. https://www.atlanticcouncil.org/blogs/menasource/will-the-us-achieve-a-big-beautiful-iran-deal-or-stall-in-homeostasis/۶:۳۷
*پشت پای روحانی به قرارداد ۲۵ ساله/شرکتهای چینی از طریق ایران لو رفتند و تحریم شدند!محمد کشاورززاده، سفیر اسبق ایران در چین:
«سخنگوی دولت روحانی با لو دادن قرارداد ۲۵ ساله با چین برای اجرای این قرارداد مشکل ایجاد کرد.اطلاعات خیلی از شرکتهای چینی که تحریم شدند، از طریق شرکتهای ایرانی لو رفت» بهترین تفکرات، برنامه ها و استراتژی ها میتواند با اقدامات افرادی که اعتقادی به آن ندارند، خنثی و نابود شود...؛ هر چند در بهترین اندیشکده ها و اتاق فکرها تنظیم شده باشند.۱۲:۱۱