خوشه های مهتاب
حمیده جاوید موسوی
حمیده جاوید موسوی۱۷:۲۰
بیکران''
()
«وقتی ماه همنشین شب های من شد»
خاله در راباز کرد و گفت:« سلاام! دستتان درد نکند. راضی به زحمتتان نبودیم. بفرمایید داخل»
این را گفت و میخواست جوابی از آقای مرادی بشنود که چشمش به تابلوی کنار در افتاد.
+ این چیست؟
آقای مرادی پاسخ سوال قبل را به فراموشی سپرد و پاسخ داد:« هدیه ای ناقابل. حقیقتا امروز که نتوانستید از نمایشگاه بازدید کنید با خود گفتم بخشی از نمایشگاه را برایتان بیاورم. البته اصلا قابل دار شما نیست ولی امیدوارم به عنوان هدیه بپذیرید.»
خاله اصلا به تابلو توجهی نکرد. فکر نمیکنم هدیه دادن تابلویی رنگ روغن به یک نقاش حرفه ای ایده ی زیاد جالبی باشد. مثل این است که صاحب یک کبابی زنگ بزند و برای شام کباب لقمه سفارش دهد. خاله درب را کمی بیشتر باز کرد و گفت:« از لطف شماست. بفرمایید شام در خدمتتان باشیم.»
اقای مرادی لبخند عمیقی زد و گفت:« نه... تشکر. گفتم که.. برای شام جای دیگری باید بروم. فعلا خدا نگهدارتان»
این را گفت و به طرف ماشین رفت. خاله متقابلا خداحافظی کرد. آقای مرادی با دستانی که از جیب شلوار کتانش رهایی نمیافتند به طرف خوردو شخصی اش رفت و سوارش شد. چراغ های خوردو که روشن شدند چرخ هایش به حرکت در آمدند و مسیر آمدنشان را روی گل ها حک کردند.
تا محو شدن نور چراغ ها در جاده بیرون منزل ایستادیم. وقتی نه نوری دیده میشد نه صدای خوردویی شنیده، وارد خانه شدیم. خاله در را نبسته بود که یادش آمد تابلو را پشت در جا گذاشته.
+ آخ آخ تابلو!
بیرون رفت و تابلو را داخل اورد. +بیکران
#ماه
#وقتی_ماه_همنشین_شب_های_من_شد
@biekaran
)
«وقتی ماه همنشین شب های من شد»
خاله در راباز کرد و گفت:« سلاام! دستتان درد نکند. راضی به زحمتتان نبودیم. بفرمایید داخل»
این را گفت و میخواست جوابی از آقای مرادی بشنود که چشمش به تابلوی کنار در افتاد.
+ این چیست؟
آقای مرادی پاسخ سوال قبل را به فراموشی سپرد و پاسخ داد:« هدیه ای ناقابل. حقیقتا امروز که نتوانستید از نمایشگاه بازدید کنید با خود گفتم بخشی از نمایشگاه را برایتان بیاورم. البته اصلا قابل دار شما نیست ولی امیدوارم به عنوان هدیه بپذیرید.»
خاله اصلا به تابلو توجهی نکرد. فکر نمیکنم هدیه دادن تابلویی رنگ روغن به یک نقاش حرفه ای ایده ی زیاد جالبی باشد. مثل این است که صاحب یک کبابی زنگ بزند و برای شام کباب لقمه سفارش دهد. خاله درب را کمی بیشتر باز کرد و گفت:« از لطف شماست. بفرمایید شام در خدمتتان باشیم.»
اقای مرادی لبخند عمیقی زد و گفت:« نه... تشکر. گفتم که.. برای شام جای دیگری باید بروم. فعلا خدا نگهدارتان»
این را گفت و به طرف ماشین رفت. خاله متقابلا خداحافظی کرد. آقای مرادی با دستانی که از جیب شلوار کتانش رهایی نمیافتند به طرف خوردو شخصی اش رفت و سوارش شد. چراغ های خوردو که روشن شدند چرخ هایش به حرکت در آمدند و مسیر آمدنشان را روی گل ها حک کردند.
تا محو شدن نور چراغ ها در جاده بیرون منزل ایستادیم. وقتی نه نوری دیده میشد نه صدای خوردویی شنیده، وارد خانه شدیم. خاله در را نبسته بود که یادش آمد تابلو را پشت در جا گذاشته.
+ آخ آخ تابلو!
بیرون رفت و تابلو را داخل اورد. +بیکران
#ماه
#وقتی_ماه_همنشین_شب_های_من_شد
@biekaran()«وقتی ماه همنشین شب های من شد»
مقابل تابلو ایستادم. میشد گفت زیبا بود. روی دیوار خانه دنبال جای خالی میگشتم. کنار مبلمانِ پذیرایی جای خوبی بود اما میشد در راهروی طبقه بالا هم دنبال جای مناسب گشت. بوی دَمی استَنْبولی مشامم را قلقلک داد. جای تابلو باشد برای بعد، دمی های خاله را نمیشد از دست داد. وارد آشپزخانه شدم و روی صندلی نشستم که چشمم به بشقاب سومی خورد. از دیس برای خودم غذا کشیدم و گفتم«روی آمدنش حساب کرده بودی؟»بشقاب را برداشت و توی کابینت گذاشت و سرسنگین گفت:« نه. صرفا برای احتیاط بود.»پوزخندی ناخودگاه روی لبم نقش بست. گفتم:«کاملا مشهود هست»
+بیکران#ماه#وقتی_ماه_همنشین_شب_های_من_شد
@biekaran
)«وقتی ماه همنشین شب های من شد»مقابل تابلو ایستادم. میشد گفت زیبا بود. روی دیوار خانه دنبال جای خالی میگشتم. کنار مبلمانِ پذیرایی جای خوبی بود اما میشد در راهروی طبقه بالا هم دنبال جای مناسب گشت. بوی دَمی استَنْبولی مشامم را قلقلک داد. جای تابلو باشد برای بعد، دمی های خاله را نمیشد از دست داد. وارد آشپزخانه شدم و روی صندلی نشستم که چشمم به بشقاب سومی خورد. از دیس برای خودم غذا کشیدم و گفتم«روی آمدنش حساب کرده بودی؟»بشقاب را برداشت و توی کابینت گذاشت و سرسنگین گفت:« نه. صرفا برای احتیاط بود.»پوزخندی ناخودگاه روی لبم نقش بست. گفتم:«کاملا مشهود هست
»+بیکران#ماه#وقتی_ماه_همنشین_شب_های_من_شد
@biekaran
۲۱:۰۷
https://harfeto.timefriend.net/16964334954686یه کم برام از پاییز بگید ببینم چه شکلیه
۱۵:۳۲
بازارسال شده از
برای روز های سخت زمستان،آذوقه ی پاییز جمع می‌کنمکه به وقت دلتنگیبرای دلخوشی های از دست رفته امدلگرمی کوچکی داشته باشم . . .
+بیکرانزرد، قرمز، نارنجی!
@biekaran
+بیکرانزرد، قرمز، نارنجی!
@biekaran
۱۴:۳۳
عجب صاحب مجلس باکرمی ست خدا!هم مهمانی را به خانه ی مهمان می‌برد، هم رخت شادی بر تن مهمان میکند،هم بساط شادی حقیقی را برایش محیا...لحظه به لحظه ی مهمانی، ثواب اخروی برای مهمان دارد.دعا ها بی واسطه به دست خدا می رسد. خدا را نزدیک تر از قبل احساس میکنی...و عجب مهمانی شیرینی است رمضان
+بیکرانرمضان، فرصتی برای طراوت دوباره روح۱۴۰۲.۱۲.۱۹@biekaran
+بیکرانرمضان، فرصتی برای طراوت دوباره روح۱۴۰۲.۱۲.۱۹@biekaran
۱۹:۰۹
میدونی...داشتم به این فکر میکردم که...(خطاب به گذر زمان)هی رفیق! من تازه داشتم عادت میکردم بجای ۱۴۰۰ بنویسم۱۴۰۲تو چیجوری یهویی شدی ۱۴۰۳؟؟اصلا چطوره وایسی باهم بریم؟!من نه سالگی اندازه دو سال صبر میکردم تولدم شه...بعد تو الان داری ازم جلو میزنی؟تقویتی یی، انرژی زایی، چیزی خوردی؟نمیدونم این گیتی خانم چی داده تو خوردی؟! بعد چرا از اون معجون های میگ میگ کننده به ما نداده؟شدیم شبیه اخرین اسب مسابقات اسب دوانی!!!دیگه نااااا نداره خط پایان رو رد کنهخدایی هووووههه!!!!(صوتی برای ابراز تعجب)ساعت شد ۳؟؟؟؟ ناموسااااا؟؟؟؟الان ساعت ۲ بودیهو شد سهجان گیتی خانم صبر کن برسم...حس پاندای کنگ فو کار رو دارم وقتی از پله های قلعه یشم بالا میومد.میخوای اصلا تا ده بشمورم ببینم موهام سفید شده؟ راحت...هان؟ نمیدونم این حافظ چی با خودش فکر کرده بود که گفته بود:«بنشین لب جوی و گذر عمر ببین» حافظ جان! شما کنکور نداشتی؟ امتحان چطور؟ یا شاید فکر رو رویا نمیکردی که یهو ببینی تو سن ۲۰ سالگی هیچی نیستی!!!!البته الان ۱۸ سالمه...نه نه...۱۷...ولی خب همونه... یه چشم بر هم زدن دیگه میخواد که یوهویی(!!!!!) بشم ۲۱ ساله! بعد یهو ببینم دانشگاه قبول شدم و یهووووویییی بفهمم ته حسابم هیچی نیست. حاجی من تازه داشتم خودم رو بجای شبکه پویا عادت میدادم به شبکه امید! این نوجونی و فرصت ناب و اینا تموم شد واقعا؟؟؟؟ خیلی تاثیر گذار بودااااااهعی هعی....تا ابد(نه...ولی) هعیییییبزار تو این یه دقیقه ی مونده تا شروع سال ۱۴۰۴ یه کاری برای آینده ام بکنم. بزار قوی تر بشم و بتونم یه جایی از آینده ی این مملکت رو، این دنیا رو بگیرم. ان‌شاءالله امسال(۱۴۰۳) برکتش بیشتر از پارسال(۱۴۰۲) باشه...
+بیکران۱۴۰۲...نه نه!۱۴۰۳.۱.۱@biekaran
یهو شد سهجان گیتی خانم صبر کن برسم...حس پاندای کنگ فو کار رو دارم وقتی از پله های قلعه یشم بالا میومد.میخوای اصلا تا ده بشمورم ببینم موهام سفید شده؟ راحت...هان؟ نمیدونم این حافظ چی با خودش فکر کرده بود که گفته بود:«بنشین لب جوی و گذر عمر ببین» حافظ جان! شما کنکور نداشتی؟ امتحان چطور؟ یا شاید فکر رو رویا نمیکردی که یهو ببینی تو سن ۲۰ سالگی هیچی نیستی!!!!البته الان ۱۸ سالمه...نه نه...۱۷...ولی خب همونه... یه چشم بر هم زدن دیگه میخواد که یوهویی(!!!!!) بشم ۲۱ ساله! بعد یهو ببینم دانشگاه قبول شدم و یهووووویییی بفهمم ته حسابم هیچی نیست. حاجی من تازه داشتم خودم رو بجای شبکه پویا عادت میدادم به شبکه امید! این نوجونی و فرصت ناب و اینا تموم شد واقعا؟؟؟؟ خیلی تاثیر گذار بودااااااهعی هعی....تا ابد(نه...ولی) هعیییییبزار تو این یه دقیقه ی مونده تا شروع سال ۱۴۰۴ یه کاری برای آینده ام بکنم. بزار قوی تر بشم و بتونم یه جایی از آینده ی این مملکت رو، این دنیا رو بگیرم. ان‌شاءالله امسال(۱۴۰۳) برکتش بیشتر از پارسال(۱۴۰۲) باشه...+بیکران۱۴۰۲...نه نه!۱۴۰۳.۱.۱@biekaran
۰:۱۰
سس دلپذیر!۰:۱۲