. مبانی رازداری بانکی نخستین پرسش در رابطه با رازداری بانکی این است که اساسا چرا بانک‌ها و موسسات اعتباری باید مکلف به این باشند که اطلاعات مشتریان خود را محرمانه تلقی کنند و از افشای آنها خودداری نمایند؟ در پاسخ به این پرسش به چند دلیل اشاره شده است. نخست اینکه برخی افراد خواهان آن هستند که اطلاعات مربوط به ثروت و دارایی آنها مخفی بماند تا به این وسیله از گزند سارقان، کلاهبرداران، اخاذان و نظایر آن در امان بمانند. به عبارت دیگر، همواره این‌گونه نیست که صاحبان درآمدهای نامشروع، خواستار مخفی ماندن دارایی‌های خود شوند، بلکه گاه ممکن است مالکان درآمدهای مشروع نیز در پی آن باشند که دارایی‌های خود را پنهان کنند.
حتی اگر انگیزه چنین امری در امان ماندن از تقاضاهای آشنایان و بستگان برای قرض دادن به آنان باشد، قانون‌گذار باید از آن حمایت کند و دلیلی ندارد که اطلاعات مالی آنها بدون رضایت ایشان افشا شود. علاوه‌بر این، گاه انگیزه‌های رقابتی باعث میشود که مشتریان، خواستار عدم افشای اطلاعات مالی خود شوند. تجار و بازرگانان، معمولا تمایل دارند که اطلاعات مالی آنان و نیز طرف‌های تجاری آنها محرمانه و مخفی باقی بماند. حال آنکه درز و افشای اطلاعات بانکی آنها، لاجرم به افشای طرف‌های تجاری و مالی آنان منتهی خواهد شد.
از این رو مقتضای حقوق رقابت نیز آن است که رازداری بانکی حفظ شود. دلیل دیگری که برای رازداری بانکی وجود دارد این است که حفظ اطلاعات مشتریان بانک‌ها موجب آن میشود که سپرده‌های بیشتری به بانک‌ها جلب شوند و مشتریان، با اطمینان از حفظ اطلاعات مزبور، با خاطر آسوده دارایی‌های خود را در بانک‌ها سپرده‌گذاری کنند؛ حال آنکه اگر بانک‌ها به دلایل و بهانه‌های گوناگون و به‌طور گسترده، اطلاعات مشتریان را افشا کنند، مشتریان مزبور نیز از سپرده‌گذاری نزد بانک خودداری خواهند کرد و سرمایه‌های خود را در بازارهای غیررسمی و خارج از محدوده نظارتی دولت، نگهداری خواهند کرد.
از این رو تقویت نظام بانکی کشور و سوق دادن سپرده‌های اشخاص به آن ایجاب می‌کند که قاعده رازداری بانکی مورد پذیرش و عمل قرار گیرد. در نهایت، در کنار تمامی انگیزه‌های مشروع فوق، باید اظهار کرد که تمایل مشتریان به مخفی ماندن اطلاعات مالی ایشان می‌تواند انگیزه‌های نامشروعی نیز داشته باشد. مشتریان بانک‌ها ممکن است برای فرار مالیاتی یا پولشویی یا درامان ماندن از مصادره و توقیف دارایی‌هایی که به‌طور غیر‌قانونی به‌دست آورده‌اند، خواستار مخفی ماندن اطلاعات مالی خود نزد بانک‌ها شوند. در حقیقت، قانون‌گذار باید قواعد رازداری بانکی را به‌گونه‌ای تدوین کنند که توازنی میان اهداف مشروع فوق و جلوگیری از سوء‌استفاده‌های مجرمانه از قواعد مزبور ایجاد کند.
برگزاری چهارمین جشنواره سالانه «بانک محبوب من»
