هستی آیت است نه غایت و نهایت راه شناخت معبودها و فرار از آنها به همین سادگی است. تو خدا را میبینی در حالیکه تمام واسطه و قانونها و پدیدهها را هم دیدهای ولی در آنها نماندهای و راهت را ادامه دادهای و تمام هستی را آیت دیدهای نه غایت و نهایت. آیتی که او را نشان میدهد و به او اشاره دارد، نه غایتی که در خودش نگه دارد و تو را به بن بست بکشاند.
با این دید تو دست او را بسته نمیبینی که علیت و وابستگی و نظام هستی جلوی او را بگیرد، که این علیت و پیوند را او برقرار کرده است. با این دید
*معجزات،* طبیعتهایی هستند که با آن مأنوس نشدهای و علیتهایی که آنها را نشناختهای و *طبیعت* معجزهای است که با آن آشنا شدهایم و انس گرفتهایم. بخشهای دیگر کتاب نام کتاب: #صراط نویسنده: #علی_صفایی_حائری
کانال "با کتاب": @book_pages۵:۳۱