۱۴:۵۷
گروه دین دفتر مطالعات فرهنگ و آموزش مرکز پژوهشهای مجلس منتشر کرد: «کارکرد اجتماعی نهاد دین در ایران امروز (6): تجربهکاوی مساجد موفق در زمینه تأمینمالی غیردولتی نهاد مسجد» #چکیده: «از چالشهای سیاستگذاری مسجد در ایران، حدود مداخله دولت در امور آن است. گروهی به دلیل کاهش اقبال مردم به وقف یا ناتوانی آنها در اداره نهاد مسجد، گستره مداخله دولت را به تأمینمالی مساجد نیز تعمیم میدهند. در مقابل، عدهای با استناد به ضرورت استقلال نهاد دین، مخالف هرگونه مداخله دولت در امور مساجد هستند. گزارش حاضر میکوشد تا با تجربهکاوی مساجد موفق در زمینه تأمینمالی غیردولتی، ضمن ارائه الگوهای موفق در شرایط موجود، راهی میانه در پیش گرفته و امکانهای مداخله دولت در زمینه تأمینمالی مساجد را به گونهای صورتبندی کند که تأمینمالی غیردولتی رکن اصلی پاسخگویی به نیازهای اقتصادی مساجد تلقی شده و درعین حال، دولت بتواند با اتخاذ تصمیمات سیاستی بهجا، اولاً، چالشهای مساجد را برطرف و ثانیاً، در جایگاه حمایتی خود سیاستگذاری کند. بدین منظور، تجارب ۲۶ مسجد شهر تهران در این زمینه بررسی شد. نتایج نشان میدهد که سه شیوه اصلی تأمینمالی غیردولتی مساجد عبارت اند از: کسب منفعت از املاک و رقبات مساجد، کمکهای مردمی و ارائه خدمات. «چالشهای اخذ شناسه ملی»، «وابستگی درآمد مسجد به عملکرد متولی یا سازمان اوقاف»، «اجرانشدن قوانین حامی مسجد» و «کمشدن استقبال مردمی به انجام نیکوکاری باواسطه» به عنوان اهم آسیبهای تأمینمالی غیردولتی شناسایی شدهاند؛ لذا «اصلاح فرایندهای اخذ شناسه ملی»؛ «الگوسازی از مساجد موفق با برنامههایی مانند رویداد مساجد برتر تأمینمالی غیردولتی در روز جهانی مسجد»؛ «نظارت بر بند «ج» ماده (۷۵) قانون برنامه هفتم با موضوع تدوین طرح احیای موقوفات» و «عملیاتیسازی تبصره «۱» بند «ت» ماده (۷۶) قانون برنامه هفتم با موضوع ارائه خدمات دستگاههای اجرایی از طریق مساجد محلی» بهعنوان پیشنهادهای قابلتوجه، مطرح هستند.». دریافت متن کامل گزارش#مسجد#سیاستگذاری_مسجد@dinmarkaz
۷:۰۰
#بریده_گزارش| اقدامات و سیاستهای کشور ترکیه در بازسازی ویژند ملی و دینی خود در جهان اسلامپس از فروپاشی امپراتوری عثمانی و شکلگیری ترکیه نوین، اندیشه لائیک بر این کشور سیطره یافت و فعالیت دینی مردم نیز تحت کنترل قرار گرفته و محدود شد. ازاینرو نوعی تصویر لائیک و ضد دینی از این کشور به جهان مخابره گردید که آسیبی جدی به وجهه ترکیه در جهان اسلام وارد ساخت و از دایره نفوذ فرهنگی آن کاست. بنابراین «بازسازی تصویر ترکیه در عرصه بینالمللی بهویژه در جهان اسلام»، بهعنوان یکی از کارویژههای حزب عدالت و توسعه در دستورکار نظام سیاسی آن قرار گرفت و با اقداماتی از قبیل دیپلماسی مسجد، فعالیتهای رسانهای (مانند برنامههای شبکه نوتأسیسِ TRT)، کمکهای بشردوستانه و خیریه، حضور جدی در مجامع و رویدادهای جهان اسلام و تلاش برای توسعه روابط دینی با کشورهای مسلمان بهدنبال مشروعیت و مرجعیتآفرینی و همچنین احیای تصویر دینی خود در جهان اسلام و خلق فرصتهایی برآمد که پیامد آنها به توسعه ترکیهی جدید کمک خواهد کرد. از یکسو، حضور فعال ترکیه در مجامع جهان اسلام موجب تقویت وجهه اسلامی آن در میان کشورهای مسلمان میشود. ازسویدیگر، کشور ترکیه از طریق این حضور گسترده بهدنبال بسط گفتمان دینی خود در جهان اسلام بوده و در افقی بلند در پی یافتن جایگاهی محوری در میان کشورهای اسلامی، بهویژه در زیرحوزههای توسعه است. برگرفته از متن گزارش «واکاوی کارکرد اجتماعی نهاد دین در جهان امروز؛ 5. مطالعه موردی: سیاستگذاری دینی و تبلیغی کشور ترکیه در گستره فراملی» دریافت متن کامل گزارش#سیاستگذاری_نهادهای_دینی#دیپلماسی_فرهنگی#شبکه_تیآرتی#عید_قربان#ترکیه#TRT
@dinmarkaz
۱۴:۰۹
۱۴:۰۹
کانالهای اطلاعرسانی گروههای تخصصی دفتر مطالعات فرهنگ و آموزش مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی گروه دین، ارشاد اسلامی و اوقاف گروه آموزشوپرورش و فنیوحرفهای گروه آموزش عالی، تحقیقات و فناوری گروه میراث فرهنگی و گردشگری گروه رسانه و فضای مجازی با عضویت در این کانالها از پژوهشها، نشستهای علمی و تخصصی، رویدادهای سیاستی، فراخوانهای جذب سیاستپژوه و کارگاههای آموزشی مطلع شوید.۱۲:۴۸
بازارسال شده از
الهیاتِ فاشیستی؛ فاشیست الهیاتی علی نیازیشاید در نگاه نخست، بحث دربارهی ریشههای الهیاتی فاشیسم غریب به نظر بیاید و اصلا طرح چنین موضوعی به مذاق بسیاری از دینداران و مؤمنان خوش نیاید و بگویند که اصلا الهیات مقدس را چه به فاشیسم نامقدس؟ و یا همانگونه که ترتولیان میگفت: آتن را با اورشلیم چهکار؟بنابراین، پیش از شروع، لازم است که مفهوم الهیات فاشیستی یا فاشیست الهیاتی را ایضاح کنیم. از روز خدا روشنتر است که مقصود این نیست که هر گزاره، باور، آموزه، ارزش و نظام الهیاتی، فاشیسم را در پی دارد و از سوی دیگر باز هم از روز خدا روشنتر است که هر رویکرد فاشیستیای ضرورتا ریشههای الهیاتی ندارد.آنچه اینجا محل بحث است: بررسیِ امکان زایش رویکردهای فاشیستی از خوانشهای الهیاتیست.از اينرو میتوان دو موضع را به شرح زیر اتخاذ کرد: موضع نخست این است که ادعا کنیم: برخی خوانشهای الهیاتی امکان بروز و ظهور رویکردهای فاشیستی را میدهند.و موضع دوم این است که بگوییم: هیچ خوانش الهیاتیای در هیچکدام از ادیان جهان، زمینه را برای بروز و ظهور رویکردی غیراخلاقی مانند فاشیسم فراهم نمیکند. بلکه الهیات و خوانشهای الهیاتی در اینجا مورد سوء استفاده قرار گرفته و به مثابهی ابزاری برای توجیه رویکردهای فاشیستی به کار گرفته میشوند. اما در واقع هیچ تفاوتی نمیکند که ما کدامیک از این دو موضع بالا را اتخاذ کنیم؛ هر کدام را که برگزینیم؛ وجود نسبتی میان برخی خوانشهای الهیاتی و رویکردهای فاشیستی را تصدیق کردهایم.ایدهی <صهیون> دقیقا محل تلاقی خوانش الهیاتی و رویکرد فاشیستیست.<صهیون> چه میگوید؟ جایگاه این ایده در نظام الهیاتی یهود کجاست؟ برای پاسخ یه این پرسشها و تبیین ایدهی <صهیون>، لازم است نگاهی به <عهد قدیم>، <تلمود> و <سفر پیدایش> بیاندازیم و توجه دهیم که ایدهی <صهیون> و خوانش صهیونیستی از الهیات یهودی، با آموزههای محوری دیگر یهود نظیر <نجات> و <رستگاری> نسبتی نزدیک دارد.سه مفهوم محوری در <عهد عتیق> که در نظام الهیاتی یهود جایگاه ویژهای دارد، عبارتاند از:یک. عهد دو.آوارگیسه.صهیون.یهودیان بر اینباورند که <عهد>هایی که خدا با آنها بسته است دو گونهاند: یا عهد مشروطاند و یا عهد نامشروط. مقصود از عهدهای مشروط این است که خدا به این عهدها پایبند است به شرط آنکه قوم یهود یا بنیاسرائیل نیز به آنها پایبند باشد. اما در باور یهودیان، خدا عهدهایی نامشروع نیز با بنیاسرائیل بسته است. عهدهایی که دیگر مشروط به پایبندی قوم یهود نبوده و حتی اگر آنها نیز به این عهدها وفادار نمانند؛ بازهم خدا به نحوی نامشروط به آنها متعهد خواهد بود. از جملهی مهمترین عهدهای نامشروط خدا با قوم یهود در این خوانش الهیاتی -که اتفاقا برخی از آنها زمینه را برای ظهور فاشیسم و دولت راست افراطیای نظیر آنچه در رژیم اشغالی قدس کنونی شاهد آن هستیم فراهم میآورد- میتوان این چند مورد اشاره کرد: ۱.ابراهیم را خدا رئیس امت گرداند.۲.از نیل تا فرات به نام ابراهیم و فرزندانش باشد.۳.کنعان و فلسطین، ملک ابراهیم و فرزندانش باشد.چنانچه بیان شد، هر سهی اینها از عهدهای نامشروط خدا با قوم یهود است که حتی اگر یهودیان عهد و میثاقشان با خدا را هم بشکنند، باز هم این عهدها برای خدا پابرجاست!<ایدهی صهیون> نیز در چنین خوانش الهیاتیای معنا پیدا میکند. <صهیون> ایدهی بازگشت یهودیان به سرزمین خودشان است. سرزمینی که خدا با آنها عهد بسته که برای آنها باشد و این عهد هم به گواه تلمود ازجمله عهدهای نامشروط الهیست.بنابراین خوانش صهیونیستی از الهیات یهودی با تکیه بر ایدهی صهیون؛ داشتن سرزمین موعود و تلاش برای بازگشت به آن، قوم محبوب خدا و برتر بودن و سرانجام <رنگینکمان نوح> که نشانهی عهد خدا با قوم یهود است که دیگر عذابی بر آنها نازل نخواهد شد؛ زمینه را برای سوء استفادهی از الهیات، متن مقدس، مصادرهی اخلاق، و در نهایت گشودن پای این خوانش الهیاتی-سیاسی به رویکردهای فاشیستی و تمامیتخواه فراهم میآورد. بنا بر آنچه گذشت <صهیونیسم> پیش و بیش از آنکه یک رویکرد سیاسی باشد، خوانشی الهیاتیست که حالا دارد به مثابهی ابزاری در دست دولت فاشیست رژیم اشغالگر برای توجیه الهیاتی- سنتی جنایاتشان به کار گرفته میشود. حلقه وصل باشید | فرهنگیات جنگ @farhangiyatjang_rcmajlis۱۳:۲۰
بازارسال شده از
باز سیل حضور مردم از مساجد میجوشد؟ توصیهنامهای به شورای سیاستگذاری ائمه جمعه، قرارگاه ملی مسجد، سازمان اوقاف و امور خیریه، سازمان تبلیغات اسلامی، مرکز رسیدگی به امور مساجد و همه دغدغهمندان و فعالین عرصه مسجد در کشور سینا عصارهنژادنهاد مسجد در تاریخ تمدن اسلامی همیشه مقر و پایگاه اصلی فعالیت هستههای دیندار جوامع و محل انسجامیابی نیروهای متفرق اجتماعی پیرامون این هستهها بوده است. نیروهای خودجوش اجتماعی در دل بحرانهای مختلف، حول محور ذکر و ذاکرین الهی و اقطاب دینداری در این نهاد انسجام مییافتند و در راستای مواجهه با بحرانها بهینه میشدند.جنگها و بحرانها علیرغم ظاهر نامطلوب و کریهی که دارند، در این منظومه همیشه تبدیل به فرصت میشدند و جوامع اسلامی از رهاورد وجود و فعالیت این هستههای سخت، جهشی تاریخی مینمودند، بهنحوی که برکت آن انسجامِ نیروها در آیندههای این جوامع جاری و ساری میشد.نمونه قریب و ملموس آن که هماکنون همگان در حال رؤیت ثمرات آن هستند، همین بسیج مستضعفینِ امروزی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است که از دل کوران حوادثِ منتهی به انقلاب اسلامی و دوران جنگ تحمیلی و با هدایت نفس قدسی حضرت روحالله(ره) پس از تحولات فُرمی متعدد سربرآوردند و تا کنون ثمرات و برکات آنها جاری است و امروز یکی از آنها به بلای جان امپریالیسم و امریکا و رژیم صهیونیستیِ کودککش بدل شده است.اما پس از دوران جنگ تحمیلی و بازگشت ثبات و آرامش به کشور و البته و صدالبته حاکمشدن پارادایم دولتِ خدمتگزار (با تهمایه رفاه!) این انگاره کمکم در دولتهای جمهوری اسلامی و خودِ جامعه ایرانی پدید آمد که دیگر نیازی به فعالیت خودجوش و جوششیِ مردمی در این پایگاهها و مقرهای دینی-مردمی نیست و این دولت (حاکمیت) است که همهچیز اعم از بهداشت و درمان، آموزش، هنر، فرهنگ و غیره را در قالب خدمت به مردم ارائه میدهد و در همین امتداد، معنای «فعالیت دینی-مکتبی» به «خدمات حوزه دین» و «خدمتی که دولت به مردم در حوزه دین، همانند هر خدمت دیگر باید ارائه دهد» در اذهان سیاستگذاران و مردم تقلیل یافت.دیگر مردم نیازی نبود که به صورت خودجوش به فعالیتهای دینیِ انسجامبخش و بسیجکننده بپردازند و از طریق این نیروی انسجامبخش و بسیجکننده، در بستر مساجد به رفع نیازهای مختلف اجتماعی بپردازند، چرا که اکنون نهادی به نام دولت، با منبعی لایتناهی وابسته به نفت وجود دارد که میتواند همه نیازهای اجتماعی را یکتنه رفع کند و دیگر نیازی به بستر و مرجعی غیر از دولت نیست.بدِ ماجرا آنجایی بود که خودِ نیروهای اجتماعی هم نسل به نسل این انگاره را پذیرفتند و درونی نمودند و خود را در قالب همان شخصیتی دیدند که نهاد دولت برای آنها ترسیم کرده بود.بر همین سبیل نهادهای متعدد در حوزههای مختلف، منجمله در حوزه دین پدید آمد که «متکفل» امورات و خدمات دینداری مردم بودند و «وظیفه» داشتند که به مردم «خدمات دینی» ارائه دهند. اینجا بود که دیگر خبری از آن جوش و خروشهای مردمیِ اواخر دهه ۵۰ و دهه ۶۰ نبود. این مسئله به یکی از خورههای جان دغدغهمندان فرهنگِ انقلاب بدل شد و آسیبشناسیهای متعدد در این باره صورت گرفت اما هیچکدام ره به جایی نبرد. غافل از اینکه راز ماجرا (ما+جرا=آنچه که گذشت) در همین سیطره تاریخیِ نظم آهنینِ ساختارهای بروکراتیکی بود که بر جان نیروهای تاریخیِ انقلاب مستولی گشته بود.عرض نگارنده به برادرانِ خیرخواهم در اداره نهاد مسجد با آن سابقهای که عرض شد، این است: اکنون که موعد مقابله (بلکه مقابله نهایی) ما با صهیونیزم فرارسیده و بار دیگر طلیعه گرد و غبار مرکبهای نیروهای انقلاب دیده میشود و همت مضاعفی دوباره در رگهای این نیروها دویدن گرفته و مرکب عزم و اراده خود را برای ساختن آینده ایرانِ مقتدر زین کردهاند، این فرصت را غنمیت شُمرید و از میان برخیزید و زمام این مرکب تیزرو را به صاحبان اصلی آن بدهید و این نهاد مقدس را از موضع ضعف و انفعال تاریخیِ موجود خارج کنید. چرا که این ملتِ حسینبنعلی(ع) است که بهترین و مدبرترین نیروی فعالکننده این جریان است و میتواند همه ظرفیتهای بهمحاقرفتهی این نهاد مقدس را به لطف و مدد الهی به منصه ظهور برساند. و شما برادران من، پشتیبان، فراهمکننده لوازم و هموارکننده مسیر این رهروان صدیق باشید. حلقه وصل باشید | فرهنگیات جنگ @farhangiyatjang_rcmajlis۹:۲۸
#آمار | «میزان و چگونگی مشارکت ایرانیان در مراسم پیادهروی اربعین» بر اساس آمار منتشرده ازسوی عتبه عباسیه، ایسپا (مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران) و پایگاه نمافر :در سال 1404، از میان ۲۱ میلیون و ۱۰۳ هزار و ۵۲۴ نفر زائر اربعین حسینی، بیش از 3 میلیون نفر ایرانی حضور داشتند. در سال 1403، حدود 3میلیون و 600هزار ایرانی در مراسم پیادهروی اربعین شرکت کردهاند. بعلاوه آنکه نزدیک به 3500 موکب ایرانی دارای مجوز خدمترسانی حضور داشتهاند.در سال 1402، حدود 30 درصد از زائران اربعین حسینی، برای نخستین بار در مراسم پیادهروی شرکت کردهاند.بیش از 62 درصد زائران از وسیله نقلیه شخصی خود یا همراهان استفاده کردهاند و 36.6 درصد از آنها با حملونقل عمومی (اتوبوسی یا تاکسی) به مرز عراق رفتهاند.«مسائل بهداشتی» و «حملونقل» در داخل کشور عراق مهمترین مشکلات این سفر از نظر مصاحبهشوندگان در سال 1402 بوده است. مسائل مربوط به ورود و خروج مرز کمترین دغدغه زائران اربعین حسینی بوده است. با توجه به میزان رضایت مصاحبهشوندگان از عملکرد نهادهای دولتی (نیروی انتظامی، اورژانس، هلالاحمر و ...) میتوان چنین گفت که برنامهریزیها و پشتیبانیهای حاکمیتی توانستهاند در تسهیل و خدمترسانی به زائران عملکرد قابل قبولی ارائه کنند.@dinmarkaz
۱۱:۱۱
۱۱:۱۱
۱۱:۱۱
۱۱:۱۱
۱۱:۱۱
۱۱:۱۱
گروه دین دفتر مطالعات فرهنگ و آموزش مرکز پژوهشهای مجلس منتشر کرد: «واکاوی نسبت دین و دولت در عربستان سعودی؛ با تمرکز بر دیپلماسی فرهنگی»
#چکیده | این گزارش به بررسی تحولات دیپلماسی دینی عربستان سعودی در بستر تقابل سنت و مدرنیته در سده اخیر پرداخته است و تلاش دارد که با تحلیل روندهای فرهنگی، دینی و سیاسی اخیر عربستان، تصویری جامع از نحوه مواجهه این کشور با چالشهای هویتی و تمدنی آن ارائه دهد. عربستان، بهعنوان یکی از کشورهای کلیدی در جهان اسلام تحتتأثیر فشارهای جهانی و ضرورتهای داخلی، طی سالهای اخیر دست به اصلاحاتی گسترده زده که هدف آن بازتعریف جایگاه بینالمللی، کاهش نفوذ وهابیت، ترویج نوعی از اسلام مدرن و توسعه گردشگری مذهبی است. همچنین، اقدامات گستردهای برای ارتقای تصویر جهانی، بازسازی هویت ملی جدید و گسترش نقش اجتماعی زنان صورت گرفته است. این اصلاحات را میتوان در راستای تثبیت قدرت سیاسی و مهندسی هویت دینی دانست، اما این نوسازی با چالشهایی روبهرو است که برخی از مهمترین آنها عبارتاند از: «تعارض هویتی میان ناسیونالیسم دولتی نوظهور و مرجعیت تاریخی دین سنتی»، «فقدان مشروعیت اجتماعی و اصالت فرهنگی در روایتهای رسمی دولت محور»، «وابستگی ساختاری به سرمایهگذاری خارجی در بازتعریف هویت فرهنگی و نمادین»، «نمایش ظاهری مدرنیزاسیون، بدون توسعه زیرساختهای اجتماعی و نهادهای مشارکتی»، «ارتقای سطحی جایگاه زنان بدون لحاظ پیوستهای فرهنگی و اقناع نخبگانی و اجتماعی»، «خلأ در حافظه تاریخی مشترک و ناتوانی در بازسازی قهرمانان فرهنگی ملی»، «مقاومت اجتماعی در برابر پیادهسازی اصلاحات فرهنگی». این تغییرات در عربستان میتواند فرصتهایی مانند «امکان توسعه تعاملات هدفمند با نخبگان فرهنگی و علمی عربستان» و «تمرکز بر تهدیدات مشترک فراملی با تأکید بر گفتمان وحدت اسلامی از منظر حقوق بشر اسلامی» را برای جمهوری اسلامی ایران به همراه داشته باشد.
دریافت متن کامل گزارش
#عربستان_سعودی#دیپلماسی_دینی@dinmarkaz
«واکاوی نسبت دین و دولت در عربستان سعودی؛ با تمرکز بر دیپلماسی فرهنگی»#چکیده | این گزارش به بررسی تحولات دیپلماسی دینی عربستان سعودی در بستر تقابل سنت و مدرنیته در سده اخیر پرداخته است و تلاش دارد که با تحلیل روندهای فرهنگی، دینی و سیاسی اخیر عربستان، تصویری جامع از نحوه مواجهه این کشور با چالشهای هویتی و تمدنی آن ارائه دهد. عربستان، بهعنوان یکی از کشورهای کلیدی در جهان اسلام تحتتأثیر فشارهای جهانی و ضرورتهای داخلی، طی سالهای اخیر دست به اصلاحاتی گسترده زده که هدف آن بازتعریف جایگاه بینالمللی، کاهش نفوذ وهابیت، ترویج نوعی از اسلام مدرن و توسعه گردشگری مذهبی است. همچنین، اقدامات گستردهای برای ارتقای تصویر جهانی، بازسازی هویت ملی جدید و گسترش نقش اجتماعی زنان صورت گرفته است. این اصلاحات را میتوان در راستای تثبیت قدرت سیاسی و مهندسی هویت دینی دانست، اما این نوسازی با چالشهایی روبهرو است که برخی از مهمترین آنها عبارتاند از: «تعارض هویتی میان ناسیونالیسم دولتی نوظهور و مرجعیت تاریخی دین سنتی»، «فقدان مشروعیت اجتماعی و اصالت فرهنگی در روایتهای رسمی دولت محور»، «وابستگی ساختاری به سرمایهگذاری خارجی در بازتعریف هویت فرهنگی و نمادین»، «نمایش ظاهری مدرنیزاسیون، بدون توسعه زیرساختهای اجتماعی و نهادهای مشارکتی»، «ارتقای سطحی جایگاه زنان بدون لحاظ پیوستهای فرهنگی و اقناع نخبگانی و اجتماعی»، «خلأ در حافظه تاریخی مشترک و ناتوانی در بازسازی قهرمانان فرهنگی ملی»، «مقاومت اجتماعی در برابر پیادهسازی اصلاحات فرهنگی». این تغییرات در عربستان میتواند فرصتهایی مانند «امکان توسعه تعاملات هدفمند با نخبگان فرهنگی و علمی عربستان» و «تمرکز بر تهدیدات مشترک فراملی با تأکید بر گفتمان وحدت اسلامی از منظر حقوق بشر اسلامی» را برای جمهوری اسلامی ایران به همراه داشته باشد. دریافت متن کامل گزارش#عربستان_سعودی#دیپلماسی_دینی@dinmarkaz
۵:۱۱
گروه دین مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی گروه دین دفتر مطالعات فرهنگ و آموزش مرکز پژوهشهای مجلس منتشر کرد: «واکاوی نسبت دین و دولت در عربستان سعودی؛ با تمرکز بر دیپلماسی فرهنگی» #چکیده | این گزارش به بررسی تحولات دیپلماسی دینی عربستان سعودی در بستر تقابل سنت و مدرنیته در سده اخیر پرداخته است و تلاش دارد که با تحلیل روندهای فرهنگی، دینی و سیاسی اخیر عربستان، تصویری جامع از نحوه مواجهه این کشور با چالشهای هویتی و تمدنی آن ارائه دهد. عربستان، بهعنوان یکی از کشورهای کلیدی در جهان اسلام تحتتأثیر فشارهای جهانی و ضرورتهای داخلی، طی سالهای اخیر دست به اصلاحاتی گسترده زده که هدف آن بازتعریف جایگاه بینالمللی، کاهش نفوذ وهابیت، ترویج نوعی از اسلام مدرن و توسعه گردشگری مذهبی است. همچنین، اقدامات گستردهای برای ارتقای تصویر جهانی، بازسازی هویت ملی جدید و گسترش نقش اجتماعی زنان صورت گرفته است. این اصلاحات را میتوان در راستای تثبیت قدرت سیاسی و مهندسی هویت دینی دانست، اما این نوسازی با چالشهایی روبهرو است که برخی از مهمترین آنها عبارتاند از: «تعارض هویتی میان ناسیونالیسم دولتی نوظهور و مرجعیت تاریخی دین سنتی»، «فقدان مشروعیت اجتماعی و اصالت فرهنگی در روایتهای رسمی دولت محور»، «وابستگی ساختاری به سرمایهگذاری خارجی در بازتعریف هویت فرهنگی و نمادین»، «نمایش ظاهری مدرنیزاسیون، بدون توسعه زیرساختهای اجتماعی و نهادهای مشارکتی»، «ارتقای سطحی جایگاه زنان بدون لحاظ پیوستهای فرهنگی و اقناع نخبگانی و اجتماعی»، «خلأ در حافظه تاریخی مشترک و ناتوانی در بازسازی قهرمانان فرهنگی ملی»، «مقاومت اجتماعی در برابر پیادهسازی اصلاحات فرهنگی». این تغییرات در عربستان میتواند فرصتهایی مانند «امکان توسعه تعاملات هدفمند با نخبگان فرهنگی و علمی عربستان» و «تمرکز بر تهدیدات مشترک فراملی با تأکید بر گفتمان وحدت اسلامی از منظر حقوق بشر اسلامی» را برای جمهوری اسلامی ایران به همراه داشته باشد. دریافت متن کامل گزارش #عربستان_سعودی #دیپلماسی_دینی @dinmarkaz
گروه دین دفتر مطالعات فرهنگ و آموزش مرکز پژوهشهای مجلس منتشر کرد: «واکاوی نسبت دین و دولت در عربستان سعودی؛ با تمرکز بر دیپلماسی فرهنگی» #چکیده | این گزارش به بررسی تحولات دیپلماسی دینی عربستان سعودی در بستر تقابل سنت و مدرنیته در سده اخیر پرداخته است و تلاش دارد که با تحلیل روندهای فرهنگی، دینی و سیاسی اخیر عربستان، تصویری جامع از نحوه مواجهه این کشور با چالشهای هویتی و تمدنی آن ارائه دهد. عربستان، بهعنوان یکی از کشورهای کلیدی در جهان اسلام تحتتأثیر فشارهای جهانی و ضرورتهای داخلی، طی سالهای اخیر دست به اصلاحاتی گسترده زده که هدف آن بازتعریف جایگاه بینالمللی، کاهش نفوذ وهابیت، ترویج نوعی از اسلام مدرن و توسعه گردشگری مذهبی است. همچنین، اقدامات گستردهای برای ارتقای تصویر جهانی، بازسازی هویت ملی جدید و گسترش نقش اجتماعی زنان صورت گرفته است. این اصلاحات را میتوان در راستای تثبیت قدرت سیاسی و مهندسی هویت دینی دانست، اما این نوسازی با چالشهایی روبهرو است که برخی از مهمترین آنها عبارتاند از: «تعارض هویتی میان ناسیونالیسم دولتی نوظهور و مرجعیت تاریخی دین سنتی»، «فقدان مشروعیت اجتماعی و اصالت فرهنگی در روایتهای رسمی دولت محور»، «وابستگی ساختاری به سرمایهگذاری خارجی در بازتعریف هویت فرهنگی و نمادین»، «نمایش ظاهری مدرنیزاسیون، بدون توسعه زیرساختهای اجتماعی و نهادهای مشارکتی»، «ارتقای سطحی جایگاه زنان بدون لحاظ پیوستهای فرهنگی و اقناع نخبگانی و اجتماعی»، «خلأ در حافظه تاریخی مشترک و ناتوانی در بازسازی قهرمانان فرهنگی ملی»، «مقاومت اجتماعی در برابر پیادهسازی اصلاحات فرهنگی». این تغییرات در عربستان میتواند فرصتهایی مانند «امکان توسعه تعاملات هدفمند با نخبگان فرهنگی و علمی عربستان» و «تمرکز بر تهدیدات مشترک فراملی با تأکید بر گفتمان وحدت اسلامی از منظر حقوق بشر اسلامی» را برای جمهوری اسلامی ایران به همراه داشته باشد. دریافت متن کامل گزارش #عربستان_سعودی #دیپلماسی_دینی @dinmarkaz20953.pdf
۲.۹۸ مگابایت
#سند_پژوهشی | واکاوی نسبت دین و دولت در عربستان سعودی؛ با تمرکز بر دیپلماسی فرهنگی
پایگاه نشر گروه دین مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی@dinmarkaz
پایگاه نشر گروه دین مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی@dinmarkaz
۵:۱۳
گروه دین دفتر مطالعات فرهنگ و آموزش مرکز پژوهشهای مجلس منتشر کرد: «واکاوی چالش های سازمان اوقاف و امور خیریه در حفظ عین موقوفات و اماکن مذهبی و نگهداری از آنها (موضوع بند «ج » ماده (75) قانون برنامه هفتم)»
#چکیده | کسب منفعت از موقوفات و بقاع متبرکه، در مرتبه اول، وابسته به سلامت و بقای عین آنهاست. بنابراین، حفظ و نگهداری از آنها بر درآمدزایی و اجرای نیات مقدم است. سازمان اوقاف و امور خیریه از دو شأن نظارت و تولیت موقوفات برخوردار بوده و مسئولیتهایی در قبال حفظ عین موقوفات و بقاع متبرکه و نگهداری از آنها برعهده دارد. گزارش حاضر با توجه به تأکید بند «ج» ماده (۷۵) قانون برنامه هفتم بر احیا و فعالسازی این اماکن، بهدنبال واکاوی چالشهای سازمان اوقاف در انجام تکالیف خود در این زمینه است. در سال ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳، مجموعاً بیش از هزار میلیارد تومان هزینه حفظ و نگهداری موقوفات متصرفی شده اما کماکان چالشهای مهمی در این زمینه باقیست که اهم آنها عبارتاند از: ۱. ناکافیبودن درآمد موقوفات برای حفظ و نگهداری اعیان؛ ۲. کمتوجهی به مسئله حفظ و نگهداری موقوفات در اسناد چشمانداز سازمان اوقاف؛ ۳. همکاری نهچندانموفق سازمان اوقاف با وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در حفظ آثار میراثی وقفی. ازاینرو، پیشنهاد شده است: ۱. تهیه شناسنامه اقتصادی موقوفات و درج نیازهای عمران و آبادانی آنها؛ ۲. اعطای وامهای محلی از موقوفات و اماکن مذهبی پردرآمد به موارد کمدرآمد ؛ ۳. اصلاح ضوابط تعیین هیئتامنا برای میراثفرهنگی وقفی؛ ۴. ارتقا سازوکارهای شناسایی و نظارت بر حفظ و نگهداری موقوفات و بقاع متبرکه؛ ۵. نظارت بر اجرای سیاستهای حمایتی از خادمان اماکن مذهبی؛ ۶. تعیین شاخصهای کمّی برای مصارف وجوه حاصل از حقالتولیه، حقالنظاره و هدایای مستقل؛ ۷. اصلاح نظام آماری و برنامهریزی سازمان اوقاف درخصوص حفظ و نگهداری موقوفات و اماکن مذهبی.
دریافت متن کامل گزارش
#وقف#حفظ_عین_موقوفه#سازمان_اوقاف_و_امور_خیریه#وزارت_میراث_فرهنگی
@dinmarkaz
«واکاوی چالش های سازمان اوقاف و امور خیریه در حفظ عین موقوفات و اماکن مذهبی و نگهداری از آنها (موضوع بند «ج » ماده (75) قانون برنامه هفتم)»#چکیده | کسب منفعت از موقوفات و بقاع متبرکه، در مرتبه اول، وابسته به سلامت و بقای عین آنهاست. بنابراین، حفظ و نگهداری از آنها بر درآمدزایی و اجرای نیات مقدم است. سازمان اوقاف و امور خیریه از دو شأن نظارت و تولیت موقوفات برخوردار بوده و مسئولیتهایی در قبال حفظ عین موقوفات و بقاع متبرکه و نگهداری از آنها برعهده دارد. گزارش حاضر با توجه به تأکید بند «ج» ماده (۷۵) قانون برنامه هفتم بر احیا و فعالسازی این اماکن، بهدنبال واکاوی چالشهای سازمان اوقاف در انجام تکالیف خود در این زمینه است. در سال ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳، مجموعاً بیش از هزار میلیارد تومان هزینه حفظ و نگهداری موقوفات متصرفی شده اما کماکان چالشهای مهمی در این زمینه باقیست که اهم آنها عبارتاند از: ۱. ناکافیبودن درآمد موقوفات برای حفظ و نگهداری اعیان؛ ۲. کمتوجهی به مسئله حفظ و نگهداری موقوفات در اسناد چشمانداز سازمان اوقاف؛ ۳. همکاری نهچندانموفق سازمان اوقاف با وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در حفظ آثار میراثی وقفی. ازاینرو، پیشنهاد شده است: ۱. تهیه شناسنامه اقتصادی موقوفات و درج نیازهای عمران و آبادانی آنها؛ ۲. اعطای وامهای محلی از موقوفات و اماکن مذهبی پردرآمد به موارد کمدرآمد ؛ ۳. اصلاح ضوابط تعیین هیئتامنا برای میراثفرهنگی وقفی؛ ۴. ارتقا سازوکارهای شناسایی و نظارت بر حفظ و نگهداری موقوفات و بقاع متبرکه؛ ۵. نظارت بر اجرای سیاستهای حمایتی از خادمان اماکن مذهبی؛ ۶. تعیین شاخصهای کمّی برای مصارف وجوه حاصل از حقالتولیه، حقالنظاره و هدایای مستقل؛ ۷. اصلاح نظام آماری و برنامهریزی سازمان اوقاف درخصوص حفظ و نگهداری موقوفات و اماکن مذهبی. دریافت متن کامل گزارش#وقف#حفظ_عین_موقوفه#سازمان_اوقاف_و_امور_خیریه#وزارت_میراث_فرهنگی
@dinmarkaz
۷:۲۲
دفتر مطالعات فرهنگ و آموزش مرکز پژوهشهای مجلس منتشر کرد: «ارزیابی عملکرد برنامه هفتم پیشرفت تا پایان شهریور 1404: فصل 15- ارتقای فرهنگ عمومی و رسانه»
#چکیده | گزارش حاضر، شامل اظهارنظر کارشناسی در خصوص ارزیابی عملکرد احکام فصل ۱5 قانون برنامه هفتم پیشرفت با موضوع «ارتقای فرهنگ عمومی و رسانه» است.مطابق تبصره «2» ماده (118) برنامه هفتم، مقرر شده، گزارش عملکرد سالانه اجرای برنامه در شهریورماه هر سال به مجلس شورای اسلامی تقدیم شود؛ گزارش مربوطه در شهریور ۱۴۰۴ اعلام وصول گردید. در مجموع، حدود 33 درصد از ردیفهای مرتبط با این فصل محقق شده، 31 درصد از ردیفها بخشی از اهداف خود را محقق نمودهاند و 36 درصد از ردیفها نیز محقق نشده باقی ماندهاند.از اهم موانع اجرایی شدن این فصل میتوان به عدم استقرار کامل برنامه به دلیل تصویب نشدن برخی آییننامهها و طرحها در سال اول اجرا؛ فقدان ارائه تعاریف عملیاتی مشخص از سنجههای کمی برنامه توسط دستگاههای متولی؛ عدم وجود اراده و اهتمام کافی در اجرای برخی احکام برنامه توسط دستگاههای مربوطه و همچنین ضعف در تعامل و انسجام دستگاههای متولی و همکار در اجرای احکام اشاره نمود. گزارش عملکرد احکام برنامه هفتم، نواقصی دارد؛ از جمله این موارد، میتوان به مغایرت اهداف کمّی گزارش ناظر اجرایی با اهداف کمّی قانون برنامه هفتم اشاره نمود.همچنین، بخشی از مواد برنامه، نظیر تعداد مدارس رسمی حفظ قرآن و ترویج فرهنگ صرفهجویی و پرهیز از اسراف، در گزارش ناظر اجرایی نادیده گرفته شده، ضمن اینکه، در خصوص عملکرد سنجههای کمّی، گزارشی یکپارچه از همه ردیفها توسط دستگاه متولی اخذ نگردیده و الزامات تبصره «2» ماده (118) مبنی بر ارائه عملکرد سالانه و برنامه سال آینده نیز بهطور کامل رعایت نشده است.
دریافت متن کامل گزارش
#دین#اوقاف#برنامه_هفتم_پیشرفت
@dinmarkaz
«ارزیابی عملکرد برنامه هفتم پیشرفت تا پایان شهریور 1404: فصل 15- ارتقای فرهنگ عمومی و رسانه»#چکیده | گزارش حاضر، شامل اظهارنظر کارشناسی در خصوص ارزیابی عملکرد احکام فصل ۱5 قانون برنامه هفتم پیشرفت با موضوع «ارتقای فرهنگ عمومی و رسانه» است.مطابق تبصره «2» ماده (118) برنامه هفتم، مقرر شده، گزارش عملکرد سالانه اجرای برنامه در شهریورماه هر سال به مجلس شورای اسلامی تقدیم شود؛ گزارش مربوطه در شهریور ۱۴۰۴ اعلام وصول گردید. در مجموع، حدود 33 درصد از ردیفهای مرتبط با این فصل محقق شده، 31 درصد از ردیفها بخشی از اهداف خود را محقق نمودهاند و 36 درصد از ردیفها نیز محقق نشده باقی ماندهاند.از اهم موانع اجرایی شدن این فصل میتوان به عدم استقرار کامل برنامه به دلیل تصویب نشدن برخی آییننامهها و طرحها در سال اول اجرا؛ فقدان ارائه تعاریف عملیاتی مشخص از سنجههای کمی برنامه توسط دستگاههای متولی؛ عدم وجود اراده و اهتمام کافی در اجرای برخی احکام برنامه توسط دستگاههای مربوطه و همچنین ضعف در تعامل و انسجام دستگاههای متولی و همکار در اجرای احکام اشاره نمود. گزارش عملکرد احکام برنامه هفتم، نواقصی دارد؛ از جمله این موارد، میتوان به مغایرت اهداف کمّی گزارش ناظر اجرایی با اهداف کمّی قانون برنامه هفتم اشاره نمود.همچنین، بخشی از مواد برنامه، نظیر تعداد مدارس رسمی حفظ قرآن و ترویج فرهنگ صرفهجویی و پرهیز از اسراف، در گزارش ناظر اجرایی نادیده گرفته شده، ضمن اینکه، در خصوص عملکرد سنجههای کمّی، گزارشی یکپارچه از همه ردیفها توسط دستگاه متولی اخذ نگردیده و الزامات تبصره «2» ماده (118) مبنی بر ارائه عملکرد سالانه و برنامه سال آینده نیز بهطور کامل رعایت نشده است. دریافت متن کامل گزارش#دین#اوقاف#برنامه_هفتم_پیشرفت
@dinmarkaz
۱۳:۱۸